장음표시 사용
91쪽
bonae fidei, vel arbitrariis, Iudices vero,qui ex sormula praescripta,vir in actionibus stricti iuris, tur exis
Sed hodie postea quam sublatis formulis omnia iudicia facta sunt extraordinaria , & nihil est inter
iudicem delegatum, de eum, cui mandata est iurisdictio, discriminis, puto duplicem iudicum delm satorum partitionem considerati posse, quarum. Prior ducitur a delegationis sorma: nam iudices, vel generaliter, idest, ad uniuersitatem causarum delegantur, vel specialiter, siue ad 3 unam tantum luem, tu cribun/
O nos laesin dicemin in I.cap. quam a.i f. Quam partitionem esse veram ex eo intellisimus, quia, licet in ordinariis iudicisis iudex no nisi. ad unam litem dari soleret, Quam ob rem specialis iudex quali ad una
In extraordinarijs tame, in quibus nihil esse diximus inter mandare iurisdictionem, & delegare iudice discriminis, verius est, de specialiter,& generaliter iudicem delegari
ex his, Lult. Qvbi, se aflud quem. vel bis, siue hoc Pectature eis eris mandatum, vel, si generaliter dari sunt iudice . Inter hos autem multum esse discriminis facile est ex ijs intelligere, quae diximus is d. c. t. q. um stanam iudex ad uniuersitatem causarum delegatus masis ei comparatur,cui generalis olim iurisdictio mandabatur, quam iudici speciali, contra vero delegatus ad unam i tum causam, magis assimilatur u teri iudici dato, quam ei, cui iuris, dictio etiam ad unam speciem mandabatur, ut ibid. ostendi min. Quam ob rem ille iudicem in una causa delegare potest, ut dicemin in s.c.
f. . xms . hic vero ne unum quiadem causae articulum alteri comittere potest, ut ibid. Heem-,nu. ao. ille suam sententiam exequitur, is
dicemin in te.f. t .nu. t s. hic vero non item, ut ibid. dice . nu. 0.
Posterior vero partitio ducitur a delegante: nam quidam delegantur a principe, quidam vero ama-4 gistratu, t l. a iudice s. l. vlt. C.de imisi a C. de Pora.Lvθ.C.vbi. o apud quem l. i. C qui prosea iuri imnam ct de deletatis ab Imperatores mentio, in Lminor autem P 9.S. r.
de tam . Alciat tib. a. Parad.c. i num. Clan Cantiun. m. a. de o M. μου. cap. a. nu. . Horum discrimen
nullum est, nisi, quod morte primcipis illorum, non etiam horum ex tinguitur iurisdictio, cum imperi
92쪽
lis sortuna quas dignitas non ce statur interita , is dicemus in ro. cap. quaest. I. num. ao. Qui vero a magistratu delegantur , interdum dantur ev ipsius arbitrio, interdum vero ex iussione sacra, siue ex res scripto,&authoritate principis, ti. r. f. denique, j. de appea LM Aquis, ct a quo aneg. g.se vero etiam
num. . O st. Sed hi quidem a cc teris non differunt,ut rasis a Di-
tradiderunt. Quam ob rem effectu duo tantum sint delesatorum genera : aut enim a principe delegantur, aut a magistratu . Ex his, qui delegantur a principe, comparantur ordinari j s , & ordinariorum iure, potestateque censentur, ut dicemus in sina' qua ν --3. Imbin causa delegata maiores, & vero, etiam secundum alios digniores
esse creduntur, ut referem-x eo
dem 9. cap. quo8.9. Itaque non solum iudicem delegare, ut dicemino s.cv. POLq. min. s. Et suam exequi sententiam, τι aecem - - ας 'quo. I . num. νε. Sed etiam ipsis ordinarijs imperare possunt, ut dicemus in ρ. cap. se, sin o. a.
Et hae de Quarto Capite. A quibus iurisdictio mandari possit.
Caput minium. SUMMARIUM., mei istis haberi iurisdictionem iure suo. Magistratis a Principe consituuntur. Iuri ictio dicitur propria magistra
γ' mandare rurisdsmonem. Magistratin etiam municipales ruris victιonem suam mandare possunt . Iuri damonem habent alieno bene cio ν, qu bus mandatur.
o Iurifrictionem sibi mandatam alteri mandare quia non florea . o cur,
Qui iurisdictionem mandare potu rint in ordinariis iudicijs. Qis stio Prima. Vinium dissutatiouis caput, a Quibus nempe iurisdictio mandari possit, fuit a Iuliano definitum ,
in Lmare is de Iari . his verbis , More maiorum ita comparatum es, ii is demo iurisiactionem mandaret V, Pi eam suo iure, non ali m beneficio baber, ex quibus duae tegulae deducuntur, una affirmativa, altera vero negativa. Affirmativa enim regula est, ab ijs iurisdictionem mandari poste, qui eam γ habent iure suo. Dicuntur autem
Nee est contrarium, quod a Prina cipe constituantur,t ιι . ad Iul.
93쪽
eaque ratione videantur habere iurisdictione alieno, idest constituentis beneficio, quia respondeo personas in publica potestate constitutas alieno quidem beneficio hab re magistratum, iurisdictionem vero iure magistratus: nam, ut quis in
magistratu sit, principis fit beneficio, ut vero postea quam est in magistratu iurisdictionem habeat, di ius dicat, non fit alieno beneficio,
sed proprio iure,idest iure illius ODficij,cui praeest,quippe,quod habet
hoc ius authoritate puόlica tributum, ut quicumque ad id fuerit an sumptus, iure illius ossicii possit tu, dicere de causis,& rebus ad munus illud pertinentibus. Ita videtur ensis Aleia r. in a. br. .de V --.nu. a.dum ait, principem dare o Deia te F vero larisdictione. Qua ob rem iurisdictio dicitur illi compotere iure magistratus,cia primoniuncto. 6.qui ma datam, vers. erim
non quidem priuato, sed publico
iure: nec enim hoc est ius perso. , sed ossicij, quia dicitur quis habere iurisdictionem iure suo. id est, iure magi stratus, puta iure prsturi, vel praefecturae, vel alterius ostieij, quo fungitur, secundum ea, qua la-
Iurisdictione ergo mandare pon sint magistratus,t ut scribunt Ant.
y dem puta praetores, sine dubio, thsolet 1 praetor Hrss.de iuri t. i. S. da . . des p. tui. cr scribunt Ange in rit. θυι iσ. in princi se ibi Duar. ct iac .de iuri 1 . quippe, qui more non lege constituuntur,
De prouincialibus autem ideo dubitari potest,quia, quae dantur lege, vel S.C. vel constitutione pri cipis,non possunt demadari, li .in Vin. .aee o scietis, Sed iurisdictio datur magistratib. prouincialibus, non, ut urbanis more, sed lege,vel S.C. vel constitutione Principis, quippe, quo iure constituuntur, ut
poterit igitur ab eis demandari. Sed est verius prouinciales magistratus exemplo urbanorum iurisdictionem suam mandare posse, 6 t trescribis maniatis. .deiuri . cap. r. st de proconsul i bus constat ex obseruare ψA . solet σ. Ssicuti legati i3. . de αλαρυe.o leg.Lr.
tis in prine. ver scum propriam,
tui. de praesidibus vero ex Lag. deo cietini. Et hoc ideo, quia quamuis lege, vel S.C. vel constitutione constituantur, solent tamen in prouincias mitti loco magistratuu vr banorum, qui primis temporibus ipsimet prouincias administrabat, unde,& procosules,&propraetores dicti sunt se, i docuim-IM eod. a.
cap. q. .nu.a t. de ideo per quadam potestatis consequentia habent eadem iurisdictionem in prouincijs,&cum eodem iure, ijsdemq. qu litatibus, quibus censetur urbanorum magistratuit iurisdictio, vidi-ximis ibi num 3 3. nec in alio difforunt, quam,quod urbani magistratus, & creantur, & iurisdictionem exercent, vel mandant,vel dantiudices more, prouinciales vero lege, vel S.C. vel constitutione, ut dixi-m- ibi, nu. a δ.in amobre,de ipsi dicuntur habere iurisdictionem propriam, ut ibidem ostendimψ, .s . de iure suo, siue iure magistratus, τι seruani Corasin duci ore r.num. 3.
94쪽
o iri Aαι. Gou. -- a. L de iuri . non habita ratione sui nec enim sunt proprie magistratus sed habita ratione magistratuum urbanoru, quotu loco prouincias administrat, ut d μι- tbι nu. a ι. Hinc ea, quae magistratibus urbanis non compe
tunt iure magistratus, sed lege,vel S.C. vel constitutione, quaeque proinde madati no possunt,l. t.ιnprimst .de os .eisu, nec mandari pollunt a prouincialibus. olet s. in prin. . e .p .ct leti. a. de est .esin. scili cet, quia horum potestas ab illorum ossicio de potestate solet aestimari. De magistratibus autem municia palibus, qui& Duum uiti dicuntur, num mandandae iurisdictionis facultatem habeant,si quςrat aliquis, non poterit res authoritate veterii iuris prudentium terminari, sed rationis tantum paritate: nam, quia maiores magistratus,ideo suam iurisdictionem demandare pollunt, quoniam eam habent iure suo, domunicipales etiam magistratus habent iurisdictionem iure suo, consequens in, ut & ipsi possint eam
demandare. t Ei ita censuerunt Do myd M. t 7.co .cap Loqui troinderaui, omnes posse iura rictionem mandare,qui eam habent iure suo. ut Cam. Plaui. in aerubr. .de o c. et M. f.cap. l .nu. 9. ct minimaei rim epinionis fuersit veteressesequentiin, dum cen erunt omnes o marias etiam minores ρ e deleta re, is refremus in quaest. q. num. e.
Et haec quidem est regula assiim,
Negativa vero regula est, Iurindictionem ab ijs mandari non posse, qui eam habet alieno beneficio. Dicuntur autε alieno heneficio iurisdict ione habere ij, quibus i ma-ῖ gistratu demandatur,tvr GHarant
proprium quicquam habent, cum nec principaliter eis data sit tutis lictio, nec lex deserat, sed solum coafirmet mandatam iuris tristionem,
cemus in ι o .cap.quast. i. nu. . nec proprio nomine ius dicunt,sed n mine tantum mandantis, cuius par
mus is 9.cV. q. .num. I. cuiusque iurisdictionem exequuntur, HLesprator sae de V sus. Itaque mandatam sibi iurisdictionem mandare
95쪽
8e proprie loquendo dici non potest
habere iurisdictionem, qui eam h het ex mandato, quia, cum habeat alienam, alienoque nomine ius dicat . nec habere iurisdictionem, neoiusdicere simpliciter, & propriὲ dici potest,ut nec possidere. qui possidet alieno nomine L siquis ante r . in prin.I. quod meo Ps. n. de ac tess. Io i Da Vaco. a Vacu. diri . tib. σ. deel.
At vero dixerit aliquis subrotus in alterius locum,eandem ha-t potestatem,quam habet is, in cuius locum subrogatur cap. Ianὸ I r. De o c. opor. iud. del. Sed is, cui mandatur iurisdictio subrosatur in Iocum undantis, quippe,cuius pamtibus.&vice fungitur Her ra. EdeIuri P. Debet igitur eandem, quamis, habere testatem. At is haud dubie iurisdictionis mandandae potestatem habuit dict. L mores. E. de Iuri . Poterit igitur,& B:cui manis data est iurisdictio, eam alteri deis mandare. Uem respondeo subroissatum eandem habere potestatem in eo, in quo subrogatur, & omnibus ab eo dependentibus, n5 etiam in alijs. Eum autem, cui mandatur iurisdictio, subrogari quidem in iu- .risdictione, sed non in iurisdictione Propria, quia, licet in eum iurisdictio transferatur , non tamen ita
transfertur, ut illius propria dici possit L I. f. qui mandatam aede suffet, se iatius dicemus in ν.cap.quaest. . num. r. Et ideo eandem habere potestarem in ijs,quae pendent a iurisdictione sed non ijs.quq pendenta iurisdictione propria. Huiusmo di autem etiam potestatem iurisdiis ctionis demandandae, scilicet, quia is tantum ea mandare potest, qui ea habet propriam,& iure suo, rLm re s. Ede uri . ideoque in hae potestate non censeri eum, cui mandatur iurisdictio in Iocum mandantis
Sane de legato proconsulis num iurisdictionis alteri demadandae s cultatem habeat, ideo dubitari potest, quia propriam videtur habere iurisdictionem, si plerisque crediamus. Sed quoniam hoc valde comtrouersum est . & abicius veritate pedet huius qu stionisdecisio,ideo commodius de hac re suo loco des
Non solum autem ij . quibus mandatur iurisdictio, dicuntur eam diabere alieno beneficio, sed etiam ipsi magistratus in ijs, quae speciali.
ter eis tribuuntur lege, vel S. C.vel constitutione: nam, cum ea non ha beant iure magistratus, nec per c5-
sequentias dici possunt habere iure suo . Habent igitur alieno boneficio, idest beneficio populi, vel
Senatus . vel principis . Quamobrem nec ipsi ea mandare possunt ranstrin. fide oe .eius, o nos utitia in .cv. q. r. e TDM. dicturis-- .
Et ab his quide iurisdictio madari potest.
SUMMARIUM a Iudex ab his tantum dari potest, qui in dandi habent. a Iudex dari potes a magi aribuspopuli Romani.
3 Iudex dari poteB a magistratibue prouincialibus.. Iudex dari no potis a magi alitas
s Procurator Caesaris minor magi serus es. Procurator Caesaris no pates dare im
st Procinator Caesaris i dicis inter 'scum, o priuaton
96쪽
A quibus magistratibus iudex dari
Qui stio Secunda. Udex autem a quibus dari
possiti,si quaera mus,constat inspecto veterum iudici rum ordine ab his tantuma dari posse, qui ius dandi habent t
ν u. 4. idest, quibus hoc ius datum est, vel more. vel lege. vel S. Q vel eonstitutione principis ἀί- prator 1 1. S. t. ct 6. Item hi T de Iudici O
a.ct s. Itaq; dari potesta magistra. a tibus populi Romani t c vis. F. δε Iudie.lvis.ff. quis,ct a quo appel. L AE
iuscunque ordinis sint dict. L υθ. E. Dis,o qua Vp. idest,siue sint ex o dine senatorio,siue ex equestri, siue ex plebeio totidem enim in ordines erat populus Romanus distri.
huius, tituerabant Euda. in anno. ad Luis.=de Senat. Coras adcfami δ.-m. a. de Srarat. Quoniam h a ius datum est eis more propter vim imperii dict.Icum prator ra.6. Item D TisIudie.orsos diximus in I V. q. .num. 3. Quamobrem dari potesta consulibus L p.9.siquis in appella
e seri f. urb. ael. cum pratre Ia. S. Ite hi T de Iudie. d. i. prisc. . quis, σ a quo app. a praetore d cum irator I .m princ. Unde Plaut. in Bacchi d. Act.2. Sc. 3... Postquam ridem prator recuper rares dedit.
Et id genus alijs magistratibus uristianis
A prouincialibus etiam iudices 3 dari potansit puta a proconsulibus ape δ. ι generaliter s. de Us
prae .dict. eam prator ra. g. bee de Iudic. t eam quι i .ssis Iuri . de aprisidibus I Imperatores a in primi. ex consensu as,in prisc. Ede V- pHI. dicta. ρὸ δ. T de offeφυμ.Lvenditor φρ. S. vo. ff. de Iudic. non quidem more,sed lege, vel S.C. vel constitutione principis dict. ι cum prator I a. S. I .de Iussico nos di
A municipalibus auie magistratibus an iudices dari possint, ideo dubitari solet, quia cum iurisdictio sit iudicis dandi licentia L Imperium s. F. de Iuris. Consequens vid tur, ut, quia urisdictionem habent, beentiam dandi iudicis habere in . telligantur. Habent autem barin dictionem magistratus municipales L vn. in prisc. ff. quis tu . non obr. Poterunt igitur dare iudices.. Sed est verius non posse s inscripserunt uari Bar. tu. I. varia. quas . Io.a r. Cora ad eum qui Is .num. a.
Ede Iuris. Cuiae.ad dict. ιcum ρυ- ror I a. m.de Iudici est est demente eorum,qui tradunt iusi es dari non posse, nisi ab his, qai habent Imperium, τι misi. Plaut. ad rub. Τῶν c.
ae L eum qui I 3. num. a. ff. de Iuri . Probatur autem.
Primo, quia magistratus munucipales non possunt facere ea, quae sunt mixti imperij cea qua 1 .f. amanis . Sed dare iudices, siue iubere iudicare, est mixti imperij cco prator r a.g. Item hi de IudicLImperium I. . de Iuris est nos diacemus infra nu. Io. or latius in Lea g.Ι.num. σ. Non poterunt igitur dare iudices. Secundo probatur, quia ij tanta iudicem dare. possunt, quibus hoc ius leae, vel S. C. vel constitutione Principum tributum est dict. l. cum Proer Ia. S.I.F. de Iudis. st ibi Cmiac Cora dLI.-.aσ.Τde Iurisae
97쪽
s. Sed magistratibus municipalibus nulla lege,vel S. C. vel constitutione datum est ius dandi iudices . Dare igitur non poterunt. Et vero nullum extat in iure nostro
vestigium dationis iudicis a municipali magistratu factae, Quinimo leges de hac re loquentes, non nisi de ijs, qui in urbe magi stratum, aut
in prouincijs potestatem exercent, mentionem faciunt, ut videres in Leum qui I 3.ff. de ruri fael. cum pra
gvst ZZ. Vt proinde non sit verisimile,eos dare posse. Non moueor autem, cum Cerasinael eum qui I 3.mου de iuri .exemplo ducto a procuratore Cae- I saris,qui minor magistratus est in non luet 6'. de contriempl. ct scri
6 dices dare non poteti tri. q. de ped. iudie Lex consensu a 3. S. I. M arpest. Ur simpliciter etia scribit Coras inci . . a .sside iuri . quia non simpliciter ibi dicitur iudices dare non posse, sed non posse dare inter priuatos, siue in causis priuatorum, scilicet,quia inter eos nullam iurin dictionem habet,t ut etiamfribur
8 potestatem semper habuit et L i. C.
obse .c. ι . Brisi'. d. lib. 3 sc antiq. p. I 8. quia iudicem dare possit,s non dubito ' eum Caiaetam d. l. cum
orae tuae. Neque obstat contrarium, quia respondeo non omnem iurisdictionem esse iudicis dadi licet iam, sed eam tantum, quet inest mixto imperio,& de qua loquitur Vlpianus in Mimperium I. T deiuri . uticonia stat ex illa dictione, era quae significat loqui Vlpianu de ea iurisdictione, de qua supra fuerat locutus,n, pede iurisdictione, quae inest mixto imperio: nam,cum dixisset, mixtum esse imperium, cui etiam iurisdictio inest, huius rei demonstrandae,& comprobadae gratia,duo profert exempla, unum dationis bonorum possessionis;nam dare bonora possessionem est imperij, de tamen nute rei inest etiam iurisdictio, vitiatius ostendemus in P. cap. quam . num. a. Alterum vero dationis tuis
dicis,quae quamquam sit imperij HL cum prator Ia.S.Ite hi E. de iudici continet tamen etiam iurisdicti
nem. Itaque subijcit, Iarisdictio es etiam iudicii dandi Ileotia, hoc sensu, iudicis dandi licentia est etiamio iurisdictio, t ut eleganter explicant
lib. I i. obser. cap. 3 . or adI. I. T deoss.eiur,in ι .lib. quas. Papis. Ex hos igitur intelligimus non pertinere
dictum Vlpiani ad magistratus municipales, qui facere non possunt ea, quae sunt imperij, sed ad urbanos, de quibus Limperaum accipiendam eme intelligimus ex eius in is scriptione,quae est, De ossicio Quae
98쪽
licet pes quandam Potestatis conis sequentiam verum si,& ad prouin
a Iudicem dare Nn potestis, exi mώaaas ιurisdictio, excepto legata pra
et Magistratus Ma es υ, eui ma data estiari ictio. g Iudicem dare ρε ηι f. quibus mamdata est iura ieris in urbe . no rataris promoe jr. excuto legato proconseia,Sed contra n . o. Iud eis daηdi licentia competis urbantsiure magistratus,prouinciatibus men in uur steriatiter, Sed con-
64 Legati Siais Aponia ea sent similes
εσ Exempla declMant regulam . in qui-bin casibos procedat. ast Legat- non dabatur prasidibus. 29 Prouinciales mZdarepessent ea, qua sunt vνbani. a Procurator Casaris. qui praesidis viaces gerat, potes ore iudicem in lue
ax Iadicis dandi licentia campetit iure magi rarus. aa Magistratus aventione eontinera u,cus mandata es iari ictu.
3I Leoto proconsulis comperis iudicis dania secentia ex vi mandati non lete as Argumentum a letao proransulis ad eum, cui a pratore mandatur tarisdictis vales. ao Iudex dat- Iadum dare non
res. An ti,quibus mandatur iurisdictio iudicem dare potuerint.
Qu stio Tertia. Τ hi quid ε magistratus Iudicem dare postunt; Qui
aute magistratus no sunt, sed eorum vices gerunt, idest ii, quibus mandata est iurisdictio, an iudices dare possint utiq; aut ε de ordinarijs iudicijs loquor magna solat esse quaestio:nam , etsi delegato proconialis nemo dubiistet, cum certi iuris sit habere eum, mandata uirisdictione, dandi iudi-x eis facultatem t L legatas ra. Tri .proc. edi legi. cxm prator Ia L is quoque Ede iurie.I te δ.I. general ter 9. de os prasiae Fenest.dem sistratibus cap. t a. dubitatur tamen demeteris,quibus a praetore, vela praeside mandatur iurisdictior Et quamuis in primo cap. quas. F. um aes.st δή. simpliciter dixerimus, eii, cui madata est iurisdictio, posse dore iudicem: csistat tamen hanc quaestionem in tres esse diuisam sententias, quarum.
Prima ibit existimantium excepto legato proconsulis, nulli post mandatam iurisdictionem iudieis a dandi facultatem competeret Fuis hac sententia Caras in ι eum qui 13
99쪽
Demand . Iuri Q. Cap. s. Quaest. 3.
feremus in quasseq. nκm st. Ussedem sementiaefuerunt etiam hi, quo ereferemus in eadem quae seq. num. 3. dum aiunt esse speciala in legaro Proconsutis, o Iudicem dare possis. Videtur autem haec opinio pro-hari . Primo, quia, quae specialiter I se, vel S. C. vel constitutione principum tribuuntur. mandata iurisdictione non transfer utur l. r. intris.
ff. de α. eius, Sed Iudicis dandi licentia specialiter lepe, vel S.C. vel eon 3 stitutione principu tribuitur ' L cu
mam di, quos referem in qu . sepaeum. 3. Mandata igitur iurisdictio.
ne non transferretur. Secundo videtur eadem pars c5-
probari L exm, qui I . F. de Iuri . ubi Ulpianus, eam, qui iudicare imbet, inquit. magistratum esse oportet. Non est autem magistratus is, cui mandata est iurisdictio,i inseribue a in se is C. de Iuri . em. Iud. m. . Io.Qulib. a d Iurisae ct Imp.
dict. l. nemo pati r. ff. de reo iam Non poterit igitur iubere iudicare.
Secunda fuit opinio existimantium, in hac re parem non esse eausam eorum, quibus ab urbanis , de eors, quibus a prouincialibus mandatur iurisdictio: nam eos, quibus mandatur iurisdictio a praetore, vel
ab alio magistratu urbano, censent Iudicis dandi facultat ε habere, eos
vero quibus a prouinciali, non habere . solo excepto legato Procons sulis. , is hachensentia Ant. u.
OALI. Triost fetus, in I.tib. qua P. Papis. Mouentur autem ea rati
ne , quia Iudicis dandi licentia specialiter tribuitur prouincialibus, urbanis uero competit iure magistratus, cum illis detur leae, uel S. C. uel constitutione, his uero copetat more L Leum prator ra. S t. o L Demhiff. deIώdie. se diximus in a. cap. 6 quaest. a. num. a. o I. t It ueri ne Ant.Gou. o Cuiae in supra relatis locis, os liciter de prouincialibus
de Mae Iudie. Debet igitur mand ta iurisdictione ab his . non etiam ab illis transferri, ut definit Papinianas in dict. l. i.in pria. T de o R.
Legatum aut e Proconsulis, ideo censent utriusque sententiae secta. tores in hac re disserre a coeteris,
quoniam illi ius hoc specialiter tri- butum est lege; f Ita scribui Dec. in
100쪽
Baro lib. I. s. cap. q. Eret. cap. m. de ordin. Iudis. Et fuit de mente omnia, quos referemus in seq. qua'. num. XI.
rim aiunt esse speciale in legato pro cosutis,ut possit dare iudicem : Quo modo , & datio tutoris constituti ne Diui Marci L i. g. legatus fisside tui. cficis. Lege autem fuisse hoc ius illi tributum probant eadem i. cumpra tor I a. S.lege T de Iudic. nam postea
s quam scripsit Paulus t lege iudicem
dare posse proconsulem, statim subi jcit, I s uoque, cuι mandata est imrisdictio, iudicem darepotest. τι suns legati proconsulum: quae verba ita putant accipi eda, ut legati possint qui-
et a de coeris, quibus a pratore, vel , ab alijs mandatur iurisdictio inregia sunt CVn.in crub. E de Q. eius. nu. ao .ctibi Camili. Plaut. M. I. cap. I a.
aee Iuri . quali S. qaoque ideo sequatur immediate S. lege, quia, di in eo tractatur de iis, quibus lege permissum est dare iudicem. Et sa-nh non videtur legatus habere hoc ius ex vi mandatae iurisdictionis,
quia, cum proconsuli datum sit le- ge d. f. lege, se nos diximus in a. cap. quast. a. numero a. non potest per consequentias ex eius mandato in legatu transerri L t. in prin. s. de OF eius. Quo fit, ut necessario fatedum
videatur . hoe ius specialiter lege fuisse legato tributum. Sed haec quamuis subtiliter, ingenioseque dicta sint, mihi tamen
non videtur admittenda: nam veriorem esse puto Tertiam sente .liam existimantiu , omnes, quibus inspecto veterum iudiciorum o di ne mandatur iurisdictio, siue in urbe, siue in prouincijs, siue a pro' consule, siue a praeside, iudicis da di potestatem habere, nec in legato proconsulis ius aliquod singula ' re posse cosiderari, quasi fuerit hoc ius specialiter ei tributum, sed parem in hoc esse causam omnium ν
o quibus iurisdictio demandatur.
Fuit hae sententia Alcia. M. a. Pa. Od. cap. s. num. r. Claud. Cantiam tib. a. de ossis. Iud. cv. a. numero VI. Longouau ad Limpeνι- s. num. 2 a.
O LO ad I more s. or ibi Egu. Sarassi eodem Duari ad tit. T de Iudia. v. de Iudicibus datis, cr in solos
Psimo Leum rator ra. S. D qu II queff. de Iadie ubi Paulus, iis quo que, inquit, eui mandat/ est iurisi dictio . iussieem dare toreur nam, cum haec oratio sit indefinita debet per consequentias aequi pollere uni. uersali, L si plures s σ. ff. de Leg. 3 Nec est contrarium , quod postea subi jciat Paulus illa verba, ut sunt legati Proconsulum, quia, cum ex pli tantum gratia proserantur , ut apparet ex illa dictione, ut, conia sequens est, ut regulam constringe re non intelligamur, b nam, quod Ia liquidae o. S. vis. T de pen. legar. t
Iia Alcia. dict. lib. a. Parad. cap. numero t. Donesi. dict. lib. I I. comm. v. 3I. Camiae. Plaut. ιn dict. rub. T.