장음표시 사용
71쪽
numero lilectorum nemo potuit,vιι μώ rad. r. cap. quast. δ. m. . larius ostendemus.
Decimo quinto disserunt, quia iurisductio volenti tantum mand ri potest, iudex vero etiam inuitus dari potest, etsi piravius etendemus
sequitur. Dctima sexta differentia: nam Iurisdictio potest etiam ijs mandari, qui nostrae iuris lictioni suppositi non sunt, Iudex vero dari, nisi subditus,eui possit imperari, nemors potest, et Ita Camissi Plautiis d.rab.
de UD.eius,ub. ω P. P . . m. 6.o 16. O nos latius vicemus in eod. T. cap. qua r. num. a 6. Et simili ra. tione differunt.
Decimo septimo, quia iurisductio potest etiam praetori, aut alii par, vel maius imperium habenti demandari .ctflprator 31 e o .etas, Iudex vero dari, ni viserior, cui possit imperari, nemo potest,
z7 cta a. t Ita Cami L. Plaut. d. tib. cap. o. um. . id, quod ex Decima octava differentia potest intelligi: nam per superueniens in iudicis dati personam par, aue maius imperium soluitur clatio tu dicis in ordinarijs iudici js, LisHeiam soluitur y δ. F. de iudici non etiam mandata iurisiictio,vri aere.
Decimo nono disserunt,quia iurisdictio potest etiam ab eo mand ri , qui est extra territorium, vel prouinciam, ut in territorio, vel Prouincia exerceatur, c amyuandos de off/rae .er leg. At iudex extra territorium, vel prouinciam da-18 ri nullo modo potest, i Ita Camissi
alius demon abimur in δ. H. a. umta . Ratio diuersitatis est,quia, qui mandat iurisdictionem, eo ipso, quod mandat, non dicitur exerincere imperium, aut iurisdictionem, sed, ut ita dixerim, contrahere,
quae res ubique fieri potest. At, qui clat iudicem , imperat, & id agit propter vim imperij, E cum prator x x. ,. item hi, j. de iudici quae res
extra territorium, vel prouinciam
Uigesimo differunt, quia in ter. ritorio , vel prouincia iudex dari
potest, & cogi iudieare etiam existra territorium, vel prouinciam. cvis. . de os . pras via. fecundum unum multi ritum. At iurisdictio , ut extra territorium, vel prouinciam , exerceatur , mandari nullo modo potest , propter regulam d. cao vis. . de iuri . t Da CamissiHaun
Vigesimo primo differunt, quia litigatorium consensus non in iurisdictione demandanda, sed in iudice dando tegulariter est in ordiis narijs iudieijs exquirendus, L ex consensu a 3. inprinc . de avea L si in iuduis δε .f. de iudici σ mos
latius ostendemus io I. - . quaest.
Vigesimo secundo differunt,quia mandari iuristiictio, vel uniuersa
potest, ves ad unam tantum speciem , Lolo I .Lprator 17. J. de iurisALI. Iudex vero non nisi ad unam litem , de speciem dari po
72쪽
Vigesimotertio differunt, quia magii iratus ei, cui iurisdictionem demandabat, nullam solebat sormulam praescribere,contra vero iudicidato formulam praescribebat,aqua ne latum quidem unguem ei recedere licebat, ut diximM in q. 3.nu.
Quamobrem iurisdictionis mandatum etia sine scriptura fieri potuit, xx iudicis vero datio non potuit, i ut forabit, licet alio sensu, Camissi Plau.
SVM MARIUM.1 Iudicia hodFe sunt omnia extrao
a Iurisdictionem mandare, ese dare tuis dicem hodie non disserunt. 3 IUPicu magistratus , cum iudicat
Iudex cur iudicando ius no dicebat. s Iudex de facto cognoscebat , O cure
τ Magis alvi iuricat sine formula.
3 Ius cere, ct turicare. quemadmodum hodie disserant. ς is ex hodie datur etiam generaliter. Io Iurisdictionem mandare , o delegare iurisdictionem non disserunt.
An hodie differant mandare iurisdictionem & delegare iudicem. Quae ilio Sexta. Ed lixe in ordinarijs iudi-
cijs , quibus veteres ut eis bantur, vera sunt. Coele
rum in extraordinarijs, qualia sunt hodie formulis sublatis 3 omnia iudicia, t Lamo. ἄρ .isside ne sol. gest. Κ. I. Inst. de success sub S. vii In .de interd sescribust Coras in L solet s. in pranc. nu. a. fide e c.
verius est, nihil esse inter mandare iurisdictionem, di dare, seu dele gare iudicem discriminis: nam, dcis, cui mandatur iurisdictio, iudex delegatus est, ct conira iudici deina legato mandatur iurisdictio, t vii probat cult C. vhi .er apud quem,se
Et sane sublatis hodie formulis no potest iudicandi munus 1 turita
dicundi ossicio separari: nam, quoties magistratus extra ordinem cognoscit, & iudicat, utique,& iusdi-3 cit,t l. i. in princ. ss. de var. ct extrictan. l. a. f. post deinde Dium . ff. deor .iur. S. I. Ins. de Deicom. hareἀ
Iudices enim priuati ideo iudicando non dicebantur iusdicere, quia cogebantur iudicate ex iure dicto, di praescripto a praetore in sormula, 4 t ut declarans Coras ad rubr. E. de
ff. deian .a qua ne latum quidem
unguem eis recedere licebat, uti ricem- in 7.ι v. q. s. nu. p. Itaque ius dicebatur a praetore, qui formulam praescribebat, ut dixim- in φ. qua . u. L non a iudice, qui de solo fas cto cognoscebat, tu scribῶι Duar. d. lib. r. HP. ann. cap. 1 3. Coras ae d.
73쪽
ita se res haberet . quomodo sue. rat proposita, ut indicabant ipsa verba sormulae, quae veluti per modum coditionis ita concipiebatur. Si parra remos esse. Si paret Tinῶdarefacere oportere.& modis similias bus, i ut retulimus in I. quasi in a . Er in specie deciarans Rauod.c P. II. Protrib. Eres. cap. I a. o 3
de oraemiae. & ideo,si constabat ita se rem habere, necessario debebat iudex condemnare reum, nec poterat eum abssiluere, dato etia, quod id aequitas suaderet,quia ita pronu-tiare iussus erat. L cum fideicommisesem . fide confess. cribit Anton. a dia. I.uum. 3. fide Iuri .Vnde Cic.in Diuinat.Iudicium δει sim, inquit,spareret,eams, ct sua veneris esse dixisse, itiduant recuperatores, id, quod necesse erat: neque enim erat euiptam dAbiam, quin illa
que accede .u praetor in ea verba iudicium det. - . ve octoius Balbus
iudex, homo,se iuris Hyperitissimus inposis aluer sedicare in tuis icium sis eiusmodi. L. Octariusi dex ego. Si paret. fundum Capena rem, quo de agitur ex iure Tuiritium
tuti refluxetu , non necessie eνu L. Oct ia iudisi cogere P.Seruitium tuis fandum reinsuere, aut con Gmna e eum.Pem non vomas λ At vero, cum magistratus ipse extraordinem cognoscit . quia nulla habet in iudicando sormulam prae- scriptam, ' Lemo. p. ff.deneg.ges. OFribis Ant. Fab. d. lib. . Conua. p. r. sed pronuntiat id, quod sibi iusium videtur. ideo dicitur,&ius dicere,& iudicare: nam iudicando ius dicit. Nee est contrarium . quod inciuidam s r. ff. de re iud. o in L ministis φ. g. vo. Ede intMia. orab ant. semita. r. de Iuri . numera n o ad
I. I. numero a. E. est . tanquam diuersa ponantur iusidicere. & iudieare,siue sententiam proserre etiam in persona eiusdem magistratus , quia distinguuntur tamquam genus, &species: nam, qui iudicat magistratus , utique , & iusdicit. 8 sed non contra, io eleganter δε-cet Egu. Par. lib. I. varia. quain foc
3. Ex quo intelligimus hodie, quia iudicandi munus a priuatis tu dicibus omni sermularum conceptione sublata ad magistratus tysos translatum est, non posse id ullo modo a iurisdictione separari, nec quemquam dici posse iudie re, quin etiam iusdicat. Quo fit.
vi, sue magistratus generalem manis det iurisdictionem, siue unius causae cognitionem committat, dicatur iudicem delegare i nam mano
dando generalem iurisdidictionem
committit vices suas , quae, qu niam hodie consistunt etiam in i dicando , non potest non dici committere iudicandi munus, & con sequenter iudicem delegare. Quamobrem is, cui generalis manda.
tur iurisdictio dicitur iudex genes raliter datus t in dict. I. ULC. , O apud quem, ct a Longosa in dict.
I. Imperium 3. numero a p. ff. de Iuris. Marsin. Monter. in dict. rub. Trio D. eius, numero γδ. versi
Simili quoque ratione, qui dat iudicem in una causa, iurisdictionem mandat, nun quidem generalem, sed in una tantum specie , quia, committit vices suas in iudicando de causa delegata . quae res hodie nulla sormula praescripta sine iurisdictione fieri nullo modo potest. Sanὰ, quamquam in hoc diean. tur esse pares, quod viriq; mandatur iurisdictio, uterq; iudex datur.
siue causarum uniuersitas, siue unatatum causa delegetur,veru tamen,
74쪽
& illud est, ad uniuersitatem causa. rum delegatum, magis ei coparari, cui generalis olim iurisdictio mania dabatur , quam iudici speciali, cum alioquin delegatus ad una causam fere in omnibus antiquorum iudica
datorum naturam retinuerit i Quamobrem ille suam sententiam ex quitur, hic vero non item, uti dice. us m 8. cap. q. δ . nu. I a. ct et s. ille iudicem in una causa delegare potest,hic vero ne unum quidem causae articulum alteri committere potest,uta dicemus in F. V.q. u.6.cts . Hinc fit,ut sententia existima
lium, eis iurisdictionem dici demandari. quibus causaru uniuersitas d legatur, iudicem vero dari, cui committitur una cause, quam in ordin
iijs iudieijs improbauimus in a. f.
Nu. r. ct I I. in extraordinarijs no sit
inepta,quia, licet vere utrique mandetur iurisdictio ,& uterque iudex detur,is tamen,cui detestatur causa-Tu uniuersitas magis assimilatur ei. cui mandabatur in ordinarijs iurisdictio,quam pedaneo iudici, contra
vero aci una causam delegatus magis comparatur iudici dato, qua ei, cui iurisdictio mandabatur. Ex quibus apparet veterum tra ditiones , quae circa demandatae tu risdictionis materiam ad ordinaria
iudicia,& ad id ius,quod in Pandoctis continetur, relatae, Commenti
cam , & ab omni veritate alienam,
Omniumque recentiorum consensu merito reprobatam doctrinam n
bis praebuerui, si ad extraordinaria, quibus utimur,reserantur no solum probabiles, sed etiam necessarias esse, maleque recentiores quorum
alioquin in antiquitatis vestigijs colligendis labor, & industria commendanda est doctrinam suam ad id latum ius, quod in ordinarijs iudicijs obtinebat retulisse;nam, quia multa, quae traduntur, ex antiquata
formularum conceptione pendent, fit, ut, cum hodie sine formula iudicetur , prorsus remaneant inutilia. Quae,cum ita sunt, apparet no ense dissicilem eorum,quae pro Confir- imanda comuni sententia retulimus, resolutionem: Primum enim,quod
de vi nominum adduximus, ita est accipiendum, ut in ordinarijs qui dem iudicijs discrimen no inter dar mandare. & delegare constituatur, sed tuter iurisdictionem, & i dicem : non enim mandare iurisdictionem, & iurisdictionem dare, si- Io ue delegare disserui, t ut rea scri- Uerunt AP in summ.C. de Iuris omiud. num. s. ecta l. I. s. qui mandaram , in ure,. qui mandatam, T deo . eius, Paul. Oria. in rub. is de o
ad i. more s. ff. de Itiri . Reprobata sc in I. i.*.qus mandatam,m verb. ut mandatam in a. expositione T de omelus, Iasin I. vlt. . a.ff. eod. Seb. Sap. in aerus. e ogeias num I. Cr alio. rum contra semientiam opinione, sed
delegare, siue mandare iurisdictionem,& dare,siue delegare iudicem. vi in specie respondet Cam. Plaut. in
Quod, uti dixi, verum est in ordinais xij x iudicijs: nam in extraordinarijs verius est. non differre, secundum ea,qua riximus. Itaq; quod ait I*dorus iudice quali ius dicent ε appellari, si ad ordinaria iudicia referatur . perspicue falsum est i Iudex enim a dicando, non a dicundo iv. re nuncupatur; Coeterum,si ad existraordinaria . ad quae illum respexisse verisimilius est ) de iudex quasi iusdieens recte dici potest. & qui dat iudieem , iurisdictionem demandare , secundum ea, quae diximus . . 'Secundum quoque pari distin.ctione
75쪽
' ctione tollitur: nam in ordinarijsiu-dieijs, siue in Pandectis non ijdem sunt tituli ad eos, quibus mandatur iurisdictio, & ad iudices delegatos pertinentes: De illis enim agitur in titulo . De ossicio eius, cui mandata in iurisdictio, de his vero in titulo de Iudicis,At in extraordinarijs verius est, unum, eundemque titulum esse,qui, De ossicio, & potestate iudicis delegati solet inscribi. Tertium pariter . si ad extraordiis naria iudicia reseratur, verum est. non etiam,si ad ordinaria: nam, etsi vices suas committat praetor qui imrisdictionem demandat,non tamen idem de eo. qui dat iudirem, recte dicetur: quia paries, & vices praeto ris non in iudicando, sed in iuredicundo eonsistebant; Ideoque da do iudicem non committebat vices suas, sed iniungebat cognoscendi, di iudieandi ex formula praescripta
Quartum similiter in ordinarijs iudicijs nullam habet vim , quia licet is,cui mandata est iurisdictio nopossit eam alteri demandare. &i dex datus non possit alium dare iudicem,non tamen inde sequitur,nihil inter eos esse discriminis, quia is, cui mandata est iurisdictio iudicem dare potest L cupraetor ra. Luquoque E de Iud. Et inspecie respon
Quintum deniq; non ossicit,quia Iustinianus ad tua tepora respiciis, di ad extraordinaria iudicia,qui s la tunc temporis erant in usu, magi stratus ipsos seia semper iudices apia pellat, & eos, quibus mandatur tuis
tisdictio iudices delegatos. Et haede primo Capite. Quo iure mandari possit Iurisdicti
Caput Secundum .sVM MARIUM. His a IMi ictio more mandari potest. a Magistratus urbani more creabania
3 Censales more conuocabant Senatum. Praetor absentibus consubbas f. nebat consulare munus more mal
s Magistratus maiores ne in ius vocaripa sint more actum est. a Magistratus iure competunt, qua mo
Iuri imo more competit. Imperium mixtum more competis.s Edicta proponuntur more. a. Is icitur more. si Iudices more dantur. a Mulcta more dicitur.
υ Magistratus habent' prahensionem
r. Iurisdictis mandara rea fretur
xs Magistratus prouinciales non more creabantur,sed lege,vHS.C. vel co silarione. Is Magistratus prouinciales extra pia
ar Magistratus creabantur populi sufas Magistatur creabantur n ramuys. Is Magistratus populι Romam sortiebaniar adminfratronem ut Urbanam aut prouincialem. Io Senatus quotannis decernebat . qua prouincia deberent esse consulares , or qua pratori .al Proconsules , propraseres vade
dicti.as Auspicia sob magi atus habebant.
as Prasides, ct a prouinciarum rect res a magistratibus d ingauntur .
as Magistratus d inguuntur ab ,s, qui extra ordinem ius dicunt.
76쪽
as Magistratas appetantur hodie etiam
prouinciales .ar Prouinciale ortiebatur prouincias. a P Magisirinus urbani more iurisdisti nem habebat, prouincιales lege, vel simio iuris constitutione. as Declaratur l. ct quia a. fide Iuri . ornum. ya .ct sa. 3o 'oconstites dant iudicem lege. 3 3 Pra es ex mandatis principum dia
33 NViseratur prouinciales eandem in
3 Magistratus prouinciales propriάμ- ,risdictionem habent. 3s Iurisdictio, quam lex desert, espropria .
An iurisdictio mandari possit more, an lege. Quaestio Prima. Eiundum tractationis cais put est, Quo iure mandari possit iurisdictio. Constat
Ee quidem sine dubio, si de urbanis magistratibus loquamur, quippe,
i qui more non lege creabamur i ut feribui Carat Suo . i de antiq.iunci .Rom cat. 1 r. Obb. y.deam. iuri pro . v. . Cora ad La. 6.eode tem pore num. a. . de orig.,r. o depratore dicemus in P. cap. quaestione l. Quamobrem omnia sere illoru iura ex maiorum more descenderunt nam Consules more maiorum Con-3 uocabant Senatud τι scribunt Gel
lib. I . cap.7. Re . al. lib. e. s. cap. as. Praetor urbanus more ma
torum sustinebat eonsulare munus 4 absentibus consulibus , ' ut scribus
Paul.M .de Dib. Roms. S. Cuiae. l. a. f. cumque consulaeG. de ortitur. Fret. de orae iudici cap. I. Vnue Cic. lib. Io. Epist. Ia .ad Planci, scribens, placuti nobιs, inquit, vistatim ad Cornutum praetorem urbanum ti- eras deferremus, qui, quod Consules aberant, confulare munus sustinebar more maiorum . Eodem more mal rum factum est, ut magistratus , qui
imperium habent, noes possim Gs ne Daude inius vocari t sedes si
I 3 praehensionem habent i ut scribit .
GHItib. I 3. cap. I a. ut proinde nouim merito dicamus,eodem more i risdictionem suam in alium trans I 4 serre 'I. r.*.qui mandatam,versv
77쪽
iacia r. bb.quaest. Pa' Hoto M. 3. . Ascap. . Quamobrem in I. solet ια stri Iuri . Ulpianus, soletpraetor, inquit, iuri ictionem mandare , s let, enim, ideo dixit,quia moris hoc est, de consuetudinis,non legis. Nec contrarium,quod urbanoru m
sistraturi potestas videatur legibus: antiquis definita,uti constare vide tur ex lib. 3.Cic.de legibus quia v mus est, Imo fuisse constitutam ma lora more,& leges illas fuisse a Cic. confictas ad exemplum eius, quod more seruabatur, ut idem lib. a. de legibus profitetur his verbis, Ergo adeo expectatae leges, qua genus illud
optimum reip. contineant, se, si 'a forte a me hodis rogabuntur, qua non sint in nostra rep. nec fuerint. tamen eram ferγ in more maiorum,qui tum τι lex valebat;
De potestatibus vero, qui pro-- uincias administrabat, ides ,de proconsulibus ,&propraetoribus, siue praesidibus, num & ipsi iurisdictionis mandandae facultatem haberent ex maiorum more, dubitari potest, ideo,quia non more creabantur,sed lege, vel S.C. vel rescripto principis, i viscribunt Alex. ab Alex. tu.
Vnde Cie. lib. t. Epis .f. Anius in sermonibus antea rictitabat, inquit, se, quoniam ex S.C. prouinciam haberet . lege Cornelia imperium habiturum , quoad in urbem introisset, U
piscus in Probo, Accepto igitur hac
S. C permisis patribus, ut ex magno rum tui cum anelgationibus ias cognoscerent, proconsules crearent, D ros confutibus darent . ius praetorium
prasidibus darent; Quamobrem diiscebantur creari extra ordinem, &extraordinaria habere potestatem I6 l vrscribunt Caratae b. a. de anis
ad Leum qui. t 3 .nam. p. ff. de Iurisae Vnde Cic. libros. Epist. ad Attic. Epist. 9. de suo procosulatu loqucs. faciam, inquit, ut sui ma modestia,
O summa abstinentia munus hoc existrastraenarram traducamus, & Phia lipp. a. At enim C. Caesari adolescenti imperium extraordinarium mea senis
tensia dedi. Et hoc ideo, quia magistratuum creadorum ordo is erat
ss. de incomit ijs creatio fieret Iemnibus auspicijs, & sacrificijs in-18 terueniemibus, i miseribunt AH
creati magistratus, puta Consules. Praetores , Quaestores , urbanam, vel prouincialem administrationem I9 sortirentur, t ae l. vn. E. de Uf. quam AHh.de Confutan prim cost. .ctscria
s. capta deinde E. de orig. ων. Unde Cic. Verr. 3. nam, utprator factus est, sortem nactus esturbana proum ciae, de Uerr.4 qui simul, atque ei sorte prouincia Silicia obuenit. Et ad Attie lib. i. Epist. I o. Prouincias prae teres nondum fortitisen Se Epist. 16.
78쪽
Senatus decreuis. ω Consules dispGalliassortirenturiEt Epist. is. Asia
Pulmo suauissima fratri obιigisse auae Ri. Et ad Q. stat rem Epist. l. Σ-
νem habes non tuo' iudicio delectu,
sed eum Pems-s de . εἰ alio loco eiusdem Epist. Σ.id si te sors Afris. set Hispanis. aar Gallis praefecisses '& circa finem, M. quoniam nubi cainses vrbanam ιn magistratibus a iis x rasionem re . tibi prouincialem
dedια quae sortitio fiebat ex decreto Senatus, quippe, qui quotannis deiscemebat ex lege Sempronia, quae prouinciae consulares esse deberent, quaeq; praetoriae, easq; deinde Con. sules,de pr ores a populo croati sor
se esset, quotannis conmisi per Sena- um,lege finxit, eas lege Sempronis perae tum decresar rescid ι,extraordinem sine Hrte nominatim dedisti consutibus. Caeterum, cum priuatus
aliquis, idest is, qui Romae nullum
gerebat magistratum,aut etiam consul, praetorve finito magistratu mit tendus erat in prouinciam, aut in ea retinendus, solebat ei, vel lege, vel S.C.demandari potestas extraordinaria, idest solebat committi, ut, licet magistratus non esset, eius tamε loco prouincia administraret. Quuobrem non consul dicebatur, sed proconsul,non praetor, sed pmprmior, quia loco Consulis,aut pistoris administrationem prouincialem ob I tinebat,s uti docent nest.de magis.
. quit, administrari maiores nostri,nis auspicato noluerum,quam multi suis anni, cum bella a propratoribus, ct proconsutisus administrantur, qui auspicia non habente auspieia enim solia a magistratus habebant. t ut ricens
Gessilib. I I .cap . I . Fenes. de mari in prin. in .HAlex.aeli. 7.Gen.δeris cap. a T. Nec alia ratione factum est,
quam, quia non erant magistratus, idest consules,aut praetores, sed e rum loco prouincias administrabat,a ut explicant Alex. ab Alex. 5b. I.
lib. . sis cap. a r. magistratus enim illi tantum dicebantur, qui ex ordine, idest, in comitijs seruato more maiorum creabantur,& ideo, quicunq; extra ordinem iurisdictionsi exercebant etiam in urbe, ut Ann nae,& vigilum praesecti distinguumas tura magistratibus' incas quoties autem Tri r .iur. I.s in aliquam. 7. S.vis. Ude offerocio leg. o scribuna
rasadi. a. eodem tempore se. a.
79쪽
Hariis iure Tribunos quoque militares,qui proconsutibusDissent . Quaquam postea inualuerit, ut etia prouinciales magistratus nuncupare nin
uil. lib. I. Prouinci priuatis decernia ur,diva consulares, reliqua pratoria, Scipioni obuenit Uria , L. Domitio Galba. Philippus, ct Marcinus priuaro consilio praetereunIur, negi eorum fortes de ciuntur.
Ex his intelligimus urbanos, qui
proprie magistratus erant, a prouincialibus in eo distingui consueui me, quod illi iurisdictionem, & imperiuhabebant more L pen. f. de iust. O
ad nemo potes 7 I. ff. de regium Do-nest. lib. V7. comm. c. r. Vnde insertur
illa Pauli in L or quia 6. T de Iuri . 29 verba. t Nec ipsa lex defert, non esse de magistratibus urbanis,sed de procosulibus accipienda, quonia urba nis non lex desert iurisdictionem, sed mos maiorum. Hinc etiam insertur ea, quae urbani faciut more,prouinciales facere lege, vel S. C., vel constitutione; nam iudicem dant leao ge proconsules t Lcum prator Ia.6.l gess. de Iudic. O dicemus is q.seq.-.2.8e praelides dicunt mulctam ex 3i mandaro principis scaliud. is r. vutis. de verb. An. or scribunt Egu. Eo.d ib. I. Uaria. quasi s. 3σ.Prius
G. M. Selia. antiq.cap. o. Dento; in insertur iusis dictionem, quam urbanimandabant more, prouinciales non nisi lege, vel simili iuris constituti ne demandare potuisse . nec enim id poterant facere more, quippe, quo
iurisdictionem non habebant. Quo fit, ut iurisdictionem lege confirma 3 a tam i in Lo quia 6. ff. de iurisae eam intelligere debeamus, quam prouincialis , idest proconsul, non etiam, quam Urbanus demandauit mam Iurisdictionem ab urbano magistratu
demandatam non lex, sed mos maiorum confirmat, uti latius in Io. c.
q. a. nu.f. demonstraturisumus.
Sane, quamquam prouincialibus daretur iurisdictio lege, vel S.C. vel constitutione, dabatur tamen ad similitudinem urbanorum magistra tuum,& cum eo iure, ijsq; qualitati. bus, quibus censebatur urbanorum iurisdictio:nam eo ipso,quod consulis , aut praetoris loco mittebatur quis in prouinciam iner consequentias dabatur ei iurisdictio,&pote stas eadem, quam ipse consul, aut
praetor, aut alius urbanus magistra-33 tus more maiorem habuisset i IF io
I. nemo potest y ι .ffide res.rur. Itaque quemadmodum consui, aut praetor
iurisdictionem habebat propriam,& iure suo,siue iure magistratus, ita 34 etiam prouincialis ' L cognitio .. in
prin. versesi propriam si de offrix o scribant Fenestae magis. cap. II.
propria enim est iurisdictio etiam 3s qua lex desert, icct quia σλ. de Isiarisae et scribant Camili. PDut . ad rub.
80쪽
D. a. Nec in alio distinguuntur, quam . quod ille principaliter habebat iurisdictionein, quia magistra. tus erat, hie vero non principaliter. sed per eosequentias, ut feralis Per. Fab. in ael. --potes I. T de reseor. quia licet magistratus non esse set,eo tame ipso,quod erat pro mari gistratu, id est consulis, aut praetoris loco prouincia administrabat, eandem debebat habere iurisdictione. de potestat ε,qua habuisset magistra us. Qua ratione distinguitur iurisdictio, ouae principaliter datur , ab
36 ea, qua lege defertur incct quia
6. g. de Iuνι . nam principaliter datur urbanis, lege vero prouincialibus, ut eleganter explicat Cataci ad Lmore s. ff.de Iurisd. or ad ιθ εαiast. Teo in a. M. Paucas Edict. Potest igitur hoc respectu iurisdictio cum imperio,de mandandi potest te diei prouincialibus data more. non quidem principaliter, sed per
consequentias urbanoru magistra. tuum, quibus haud dubie more cO. petebat,& hoc sesu procedet. quodas auton. Gou. M. a. de Iuri . num.
33.'o 36. scriptum est, Iurisdictionem etiam a prouinciali mandari
lege, vel S.C. vel constitutisne. a Magistrarus prouinciales dabant iu dicem lege, vel S. C. vel conmis
4 Iudex sege confirmatis quis dicatur . a Delega io iudieis quo iure fa iniudicis exuaordinaus,st νη. An iudicis datio fiat lege. ves more. Quistio Secunda. Udicis autem datIo . quo Iure fieri posset in ordin rijs iudici jsi, si quaeramus constat a Paulo in Leupra
tor ra.f. r. Ge Iudie. dici fieri lege. vel S. C.vel constitutione: nam, I dicem dare posium, inquit, quibus hoc lege,vel coxstitutione,veIS.C.c a ceditur, t mradrai mpliciter tradant Coras.ιn l. eam qui II .num. a. s. Iurisaemio tib. 3. s.cap. . Sed hoc de prouincialibus accipiendum est, o ' viscribunt Vac.a Vac.M.σ.declariae .num. . Duar. ad I. Imperium I .m de Iuri . ct ad ιit.Tde Iudicaap. de Iudicitas oris, Brasso. lib.f. de foris mulso. σ3. Ans. Guau.a. de Iuri .
quippe, qui lege, vel simili iuris cGnitutione . non more creabantur, mri aerimus is quasi graceaenum. II. Quamobrem Paulus in ae cum ρυ-
or I a .f. lege Tri Iudici subij cit, loge sicut Proconsul. scilicet, quia, qua lege proconsulatus ei mandabatur, eadem quoque iudicis dandi,&omnia faciendi, quae spectant ad ossicium iusdicentis,potestas tribuebatur, ut scribit Eoard adu.Gou.tib.a. s. a. Quinimo lege quoque dabatur iudex a legato pioconsulis, si plerisque credimus; Sed est verius, hanc eum potestatem ex vi manda.