장음표시 사용
471쪽
ARISTIPPvs C fenaiciueratis famam communi omnium sermone in dies percrebrescere uideret,Athenas ad eum audiendum profestio eK. Qui cum se totum uoluptati dedidisset, quas animum nullum haberet , uoluptatem suminum boni; posuit. Ob eam, causam Xenophon in eum solis confra uoluptatem
eam, Socrati Μutationem tribuit. Platoque in libro deaunna illum conuitii agit. Nomerubuit , cum esset obiecturi. fere eum Laida, Habeo iniquit, Latia μοu buceor a Laide : C
rara in epistolis saeuuda de Finibus. Omnes smplicessententias eorum in quiues nulla est uirtutis adiunctio , Omnino a philasopbi emou das puto mum AxiΠin C renaicorums omnium,qui abeo sunt profecti, ιν os non puduit in
ea uoluptate,qua maximadulcedinesensium mo--re fummum bonumponere, contemnentes ista. uacuitatem doloris. Hi non uiderunt , ut ad cur sum equum , ad arandum bouem, ad in andum canem se hominem ad duas res , ut at Aria Hoteles , intestigendum est agendum esse namm quasi mortalem Deum: contras ut tardam aliquam , aut languidam pecudem ad pinum, O procreandi uoluptatem hoc diuinum animal or tvm esse uoluerunt: quo nihil mihi uidetur esse abi surdius. Atquei hae contra ArιΠippum , qui eam uoluptatem non modosummam, sevolam etiar disit, quam omnes unam appellammiuoluptatem. MN ex eo intelligi uolebat, quod omne an
472쪽
summum bovum, O reprobet dolorem ut summum malum . indoleutiam autem O doloris uacuitatem,non putabat uoluptatem,ut dixi, qua priuationem uoluptatis dolorem , quia uobsto dolor uersantur in aliquo motu iucundo aut aspero . Sapientem uero δ beatum e e, non qui si in perpetuis uoluptatibus, sed qui maiore ex parte s fruatur. In Luc. I. edi 2. de Finib. I.
ror eiecta fuerunt,FIeristiorum,Negataeorum . ,e Eretriacorum, ct Aristoneorum inue Pyrrbo
ν eorum. Arissonei ab Aristone Chio profecti sine Is eum Zeuonis fulset auditor, reprobauit asia, quae ille pro uerbis tulis nihil esse bonum , nisi uirιMem , neque malum, nis quo duirtuti offer contrarium. R ierum delectum nullum ponebat: exaequabat Omnia. De quo se efὶ apud Cicerone quarto de Finibus . Ex his angμ s ista euaserunt deteriora, quam Aristoni pila tamens,nplieia,uesyra uersuta. Roges enim Aristonem , bona ne ei uideantur haec, uacurtas doloris,diuitiae,
valetodu 3 nihilo magis. Zenonem roges:respo d eat totidem uerbis. Admirantes quaeramus ab utroque, quonam modo vitam agere possumus,se nihil interesse nostra pμtemus,ualeamus, ne simus; vacemus, an cruciemur dolore; frigus πιιn propulsare possimus,necne psimus. viues, inquit Arisso . magnifice, atque praeclare: quod
473쪽
DOCTRINA Vienta hac esse dicit. Item secundo de Fimb. Aria
noui ct Pyrroni uisum e73, ut inter optime ualere,o grauissime aegrotarenibit prorsus interesset. Contra quos recte iampridem dsuum eΠd4putari. Dum enim in uva uirtutesc omnia esse uoluerunt,ut eam rerumfelinione expoliaris, nec ei qui Iaam,audi unde oriretura ἔt, aut ubi niteretur e uirtutem ipsam , quam amplexabatur sustulerunt.Hoc tenuit , FOrrmam dei intelligi non posse, neque in D ssensum esse:dubium etiam omnino, deus animans
necne sit. I .de Nat. Deo. Summum bonum, in rebiu neutram is pasetem ma ri: qua ἀδια Πορα.ab ipso dicitur. in Luc. Quo uerbosignificatur indisserentia , ut siqvu indisserenter vixerit O promiscue luter virtutem o uitium, nulla habita ratione huius uel illius. vide z. 3 . 4. s.de Finibiu,O I. Officiorum. Io mesis ea momenta, qua Zeno uoluit, nulla sim Luc. Esse quaedam , quibus commotus sapiens adipeteret aliquid quod cuique in mentem lucideret, O quod cunque tandem occurreret. quarto de Finibus. Nihil disserre aliud ab alio, nec esse res ullas praeter virtutes ct uitia, inter quas quicquam omnino interesset. de Finib. Praeter uitia, atq; uirtutes nussam esse re aut 'meudam,aut appetendam. s.de Finib.
Nocere audientibus philosophos qKqui benedicta malle i me retarentur: posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenoni schola exire.. 3. α
474쪽
BIAS... BIΑs unus e septemfapientibus habitus er7. Cuius ista est sententia uocem inimiciorem amicitia potuisse reperiri,quam eius,qui dixisset,ita amare oporterelut aliquaudo esset os rus. de Arnie. uide Apopb.
CALIPHONEM reprehendit Cic., M. 'ri diremptum e sectarum controuersiam putauerat, si cum bovinate uoluptatem, tanquam cum homine pecudem , evulauisset et quanν honestatem sic est amplexus , ut omnia, quae siue sui ,longe ac retro posuerit. Hoc igitur unum eius perpetuum decretum fuit, Ad hone tem adiungi uoluptatem voriere. 2. Os . de Finib. s. Tuscul.ubi omnium feresententias de Dmmo bono numerat. Quaeramus, inquit uuam
quamque reliquore ementiam feri pol st hoc praeclarum quasi decretum beatae uita postis: omnium senten's, edi disciplinis conuenire. Sunt aute ba de Finib.ut opinor, retenta defensas sententia. Primum simplices quatuoν, nihil bonum, bonelium ut Stoici: nihil bouum nisi uoluptatem,ut Epicurus: nihil bonum nis vacuitate doloris,ut Η ieronymus: nihil bonum,nis naturae pri mis,bonis aut omnibus,aut maximissiui, ut Carneades contra Stoicos disserebat. Raec igitursimplicis,illa misia,tria genera bonorum, maxima anim fecunda coeporis,externa tertia,ut Peripatetisi,nec multo ueteres Academici secus. Volupta
475쪽
em eum bonestate Clitomachus, o Calis bapulauis. Didolantiam autem honestati Peripateticus Diodorus adiunxit. Haesunt sententis,quastabilitatis aliquid babent.Nam Ari uis, dii r niti Heridi, nonnullorum, aliorum euanκerunt. GOTOMACHVS. CLITOMACH vs Poenus, ualde m- dissus ac diligens , usqua ad sene tem cum Carneade praeceptoresuit. cui tandem successit in Academia edi eius dicta maxime illuΠrauit. Veristyli librum ad C. Lucilium poetam , cum serisset sedem de rebus ad L. Censorium, eum qui cum M. Manilio Consul suis, in quo bae sunt, auctore Ciceri in Luc. Aeademicis placere rerum eiusmodisimilitudines,ut alia probabiles uideantur, alia contra. Id autem non esse satis, cur alia percipi posse d eas,adia non posse:propter ea quod
multa falsa probabilia sint,nihil autem falsipse
ceptum,ct cognitum possit esse. Itaque aut uehementer errare eos,qui dicant ab Academicissensesin eripi,4 quibus nunquam dictum sis, aut eolo remsaporem,auisonum ullam esse. Itauit dispotatum non inesse tu bis propriam , quae nunquam
A bi esset, ueri est certi notam. Qua cum expo-
uisset,adiungit, dupliciter dici assonsus sustinere
sapientem:uno modo,cum hue intelligatur, omnino eum nuci rei assentiriealtero,cum se a reston dedo,ut aut probet quid aut improbet ,sustinear; ut neque neget aliquid neque aiat. Id cum ita stirsilierum placere, ut nunquam asseruiatur: alte rum tenere, ut sequens probabilitatem,ubicunquebo aut occurrat, asu deficiat, aut citam non, rasson in
476쪽
responderepsitatu placeat, eum , qui de omnibus rebus eontiueat se ab assentiendo, mourii ta- meu Vere aliquid reliquis eiusmodi uisa, qui ius ad actionem exeitemur. Dem ea , quae intorogati nutranque partem τί onderepossumus, sequentes tantummodo quod ita uisum sit , dum me assensu,neque tamen omnia ei modi uis approbari , sed ea, quae nulla re impedireιuri de Cari neade fripsit ita, Herculis quendam latorem exantiatum a Carneade,quod ut feram ct imi manem beluam, se ex animis nostris asseψο-nem,id est opinationem or temeritatem extra-αisset.Item Carneadem dicere solitum,nusquam Ρfrtunatiorem, quam Praeneste uidisse forti nam. Misit etiam, res Chartagine librum conflandi causa ad captiuos ciues suos. In eo esὶ Asputatio scripta Carneadis, quam ait in commentarium retulisse,cum ita positum Hset,uiderioreis aegritudinesapiente patria capta. qua contradixerit Carneades scripta sunt. tenuit Academiam cum Carneade or Aeschine, O uoluptasetem cum bonsate copulavit.
CRATIPPus Ciceronis familiaris , eius fili praeceptor , quem summis 'Peripateticis parem iudicabat summa auctoritate er eruditio ne uirfuit , Athenis, docuit illius aetatis pbilosophorum princeps, De quoscriptum ita est. Ict EpiHOL Famil. Cratippo me scito non ut dis pulum, sed ut filium esse comunctissimum,
nam cum dr audio eum libenteritum etiam e
477쪽
exemplis uerarum uaticinationum,ct somnioru, Iolebat rationem concludere hoe modo: Si sine oculis non poteΠ extare officium, O munus ocu-zorum, possunt tamen aliquando oculi non fungi με muneret: quiuia semel ita esὶ uos oculis , ut Mera cerneret ,ss habet sensum oculorum ueraeernentium mem igitur, si sne diuinatione non potest,est Ofmium,et munus diuinationis extare, potest aut q*h,cum diuinationem habeat, qrrare. Hiquando,nec uera ruere satis est ad confir ia,
dum diuinaiisuem semel aliquid ita esse, Mna
tum, nihia ut fortuito cecid4se uideatur. Sunt autem eius gener' innumerabilia:esse igitur diuinaiiovem. Censuit etiam audmos hominum quadam ex parte extrinsecus esse tractos,=b stos.uidea. de Diuis. I.2. O Bω.
CRITOLAUS. . CR ITOL AVS , i qui multum Diogenefuit, Aristotelem imitari uoluit, quidem est Ar
uitate proximus, reduviat oratior tameraio patr3s institutis maetet , ut ait Cicero Σ. de Oratore, s. e Finibus .. Is cum ad alteram lancem libra animi bona imponeret , in alteram Eorporis,o exterua, tantum propendere illam boni lamem putabat, ut terram maria deprimeret. s. f. DIAGORAS. . DIAGORAS, omnino deos esse negab te hine
acteos dictus est,pystea, Theodorus. I. er 3.
478쪽
. t D i C A v A R C Η V s Peripateticus copiosus,Aristoxeni aequalis O eondisia putus . Ei magne controuersa fuit cum Theo-.phrasto, quod ille 'id uita genus , qua in actione posit elis , longe omnibus antepoueret , his autem qua in contemplatione. Mi ita scripsit , in primis tres libros , qui Lesbiaci uocantiis , quod. Mi0 enis sermo baberetur. Primo libro multas loquentes facit duobus Pherecratem queu-damotbiotamsenem , quem ait a Deucalious
ortum , Hisperentem iud cit , nihil use omnino animum , hoe esse nomen totum inane , frustraque animalia', ct animantes appellari neque hi homine inesse animum , uel animam, nec inbeHia: vimque onmem eam . qua uel
agamus quid , uel sentiamus , in omnibus corporibus uiuis aqualiter esse usam , nec separabilem a corpore esse, quippe quae nutaset, nec sit quicquam eorpus unum , simplex ita Huratum, ut temperatione naturae uigeat,=sentiat, i ad quo deredendum inductus eli , quia dis icili: erat animi quid est qualii sit intelligeniatia . S ripsit etiam est de interitu hominis , ut est. I. O sici. o duo genera diuinandi probauit vide. i. Tuscul. I. de Natu. deor. a. Epistol. ad Αιιic. DINOM ACHVS. DI NOMACHVs uoluptatem adiun is ad boneBatem. 1.de Finib. DIO-
479쪽
. D t o D o R v s ais Cicero , dialecticus r uenim fuit , quem coingnomento Chronum appellatum fulse dicit , ph lasphus, ex ΜMarica schola eorum , qui hiς κοι οδιαλεκτικοι dicebatur . Cuim Lais lectica imbutin Arcesia,fuerat. D cum lac-e sest , in bussophia mucio etiam magis assidue, quam antea uersabatur, O cum fidibin 'thagoreorum more uteretur, eumq; ei libri no ctes, O dios legerentur quibuου stusis otii non agebat tamen quod sine oculis feri posse uix
uidetur: Geometriae munus tuebatur', uobis pracipiens discentibus, unde quo quamque li--αmscriberent. Huius sevientia aduersus Sisicos utebantur Acadimici δυνατων, ut uera ex aeternitate'sura essent, sine naturam πrausarum antecessione : ac prolude Carneades diuinationem esse negabat. Censebat ensim. m.
Δr- , quod futurum dicunt, esse neeusarii mi, o Chrasippo dissentientiqui uoluit,feri posse ut non eueniat. uide Ciceronem duee Fato, o in
Anaximenis auditor . Aere utitur deo. I .de Nati
480쪽
DIOGENEs Quicus improborum posuri tessecundas. res,redarguere uim omnem deorum ac pese talem dixit. I. O de Naturae
nefrtisesse didicisset , a dolore deuictus es3.
Nam cum ex renibus. , uel ut M. y de Finibus)oculis laboraret, ipso in eiulato clamitabat,sal
sa esse illa,qua autea de dolore i . se fisset m
eum Cleanthes condiscipulus roga ret, quaenam vasto eum de sententia deduxisset , respondit, quia cum tantum operae nilosophiae dedissem, dolorem tamen ferre non possem, satis esse argument malum esse dolorem. Plurimos annos inphilosobia eonsumpsi, nec ferre possum : malum eΠigitur dolor. I.Tocul.
EMPEDOCLΕs Agrigentiam, Parmenidis aemulus, uel ut Hermino placet, Xenophanis , earminibus Graecis uaticinatus eΗ, O Husice docuit.Qualiasunt. a in rerum natura, totos mundo constant. quas mouentur,ea contrahere amicitiam, Nipa reconcordiam,de Amis. mettuor naturas, ex quibus omnia eoilia