De phialis rubricatis quibus martyrum romanorum sepulcra dignosci dicuntur observationes V. D. B. Victor De Buch

발행: 1855년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

- 48l At licet partim illis objurgationibus moveri, quun qui illis utuntur iisdem adhuc ipsarum palmariam significatum tueri posse arbitrentur sa); obliti Macellium et Fabrettium, qui palmis numquam habuerunt fidem,

curandis coemeteriis suisse praepositos eosque non tantum pro ossicio visitasse saepius, sed eorum res doctissimis illustrasse commentariis. Hactenus de experientia.

a) Chi studia ira te morbidegete dei proprio gabinouo lastoria delia Roma sol terranea, o per esereigio d' ingrano nesa soggetto di dispute nella seuola o nella conversagione, puo ben ridere e cavillare contro te resole eolle quali nolproeediamo alta rimgnigione deIle sanio reliquie; maehi unque eolla mente riposata prenda ad esaminarie prati- tamente, te trova non pur ragionevoli, ma vere. Gl'impugnatori delle palme eome segni di martirio the avrebbero ad oppormi, se io loro dicessi, eho aperto ian loeulo it qualeaveva improniata una palma nei luogo flesso, dove it pilusovente fretiam trovare murata l' ampolia dei sangue, ehee presso la testa dei martire, entro it loculo vi trovat mehe ossa abbrustolite dati' ardor delle flammel Ma non e quesiuit eampo sui eui dibattere tale questione si .

182쪽

CAPUT VIGESIMUM TERTIUM.

Tertium adversarioriun argumentum in signorum legibus nititur, et multis proponitur modis. Munt scilicet : Vasa rubefacta certissime adhaerent aliquot genuinoerum mart7rum sepulcris : id dedimus, damusque iterum et tertio; atqui, sic pergunt, si ibi signa sint martyrii, ubique eamdem vim habeant oportet, quum praecipua signorum lex sit ut ubique idem indicent; secus enim non amplius fore signa : atque haec quoque damus et eo edimus; sed demonstrandum superest assumptum, nempe vasa illa, uhi sepulcris martyrum amra sunt,

183쪽

quod a multis assertum, a nemine hucusque demo tratum vidimus.

At vero, cum Majo objicies, nisi id assumere liceat eundum erit in Tillemontii et Mabillonii sententiam,

qui certissimum martyrii signum illud' esse pronuntiarunt, si vetus inscriptio adsit, quae rem apertis verbis assi et: veriun enim vera id demum fore testimonium, non indicium. Haec Tillemontii potius opinio quam Mahillonii, qui semper admisit vasa sanguinea, dummodo verus et naturalis inhisus fuerit sanguis, martyrii esse signum : quod et uos tenemus, negantes

tantum Da vasa vere esse sanguinea, quae passim eo nomine honestantur.

Sed ad prepositam dissicultatem ut 1,reviter respon deamus, quaerimus ex adversariis qua lege cogamur ad credendum priscos christianos in distinguendis mari3rum sepulcris usos fuisse signis et indiciis p Quis antiquorum id ab eis suisse laetum docuit p 0uis tradidit

haec indicia vasa suisse, exterius ad caput sepulto nplerumque posita P Novimus eos mautyrum sepulcris saepius inscripsisse ibidem compositos jacere Nanoras adumbratis vero vasis sanguineis id ab eis suisse indicatum, neque veteres annales testantur, neque lex ulla innuit. Caeterum idem denuo argumentum ad defendendum palmarum significatum adhibitum olim fuit; . et ut nihil valuit in ista palaestra, sie majoris non erit Diuitigod by OOgle

184쪽

olunt esse sanguinea.

Sod haec vasa, inquiunt, vere martyrii signa esse vel inde constare debet, quod olim, quum Paulus I ejusque successores tot ex coemeteriis in lucem traxerunt sacra corpora, iisdem signis se duci passi sunt : quibus enim aliis indiciis discrevissent martyrum ossa pVerum enim vero hae conjecturae sunt et suspiciones, nullatenus argumenta. Fatetur Boldettius ὶ, latetur Marchius 2ὶ Anastasium aliosque, qui illarum translationum meminerunt, nequaquam tradidisse quibus signis aut testimoniis illi pontifices martyrum corpora digno erint; nullo documento eorum rationem et nominam fuisse consignatam; nullis annal thus inscriptam. duo itaque illi norunt modo quae speculis abhinc decem et plus acta sint pΑst omnino verum non est prorsus ignorari qua ratione veteres martyrum discernerent sepulcra. Exstabant enim catalogi et quidem pars nondum depertita est), quibus inscripta erant coemeteria et qui in iisdem sepulti jacerent mari res. Deinde passiones plures martyrum Romanorum potius historiae coemetoriorum sunt quam gesta christianorum pugilum.

185쪽

Tertio, quamvis a saevis Longobardis plurimum passa fuissent coemeteria, nondum tamen oblivioni data suerant; quemadmodum ab initio saeculi xiit usque ad saeculum xvi factum est; et certe saeculo xi praepositi adlluc erant coemeteriis clerici custodes. Quarto ex Chronico S. Michaelis ad Mosam, a Mabil- Ionio edito et Calmeto li, novimus aliquem ex modis, - quibus martyrum corpora discerni censebantur; quamquam tunc, ut saepe alias, in errorem inducii fuere citramontani. Nanterus scilicet, S. Michaolis abbas, comite Colouiensi canonico, prius Garganum montem orationis gratia petierat; deinde perrexerat Romam, ubi corpus sanctum se nacturum sperabat. Ast in suburbanum monasterium cum venisset, graviter infirmatus est.. Spatio igitur ibi trium hebdomadarum retardatus, i, cum jam paulatim Dei se respiciente clementia melio- . . rari coepisset; iterum atque iterum cum suo hospilo,u super quod eum appellaverat, priorem coepit repli-n care sermonem, ne se vacuum sineret redire, sed suiu voti compotem, si posset, efficeret. At ille obtulit eis quaedam ossa, dicens de corpore Stephani papae esse, et Nemesii ejus diaconi : ea, si vellet, pretio emeret. , Cui ille : Audivi, ait, multos nostrorum simili errorei, delusos; nec sic facile credas me posse deludi. Nisi v enim videro sepulcrum hactenus intactum et cujus

186쪽

- l86 - . membra intus jaceant mo scriptura docuerit; noveris . nullatenus quidquam pretii a quoquam mihi extor-

. queri. Penes me, ait hospes, non est alia spes recu-

. perandi : sed quia te video inflexibilem ab hac intena tione, fraterna dilectione tibi compatior, et ut hodie

. prosectionem intermittas hortor, donec quemdam. alloquar cimeteriorum custodem, si quo modo tuisa votis prodesse possim. Haec dicens, Properat ad quem- . dam apud sanctum Valentinum commorantem, cuncta. quae didicerat per ordinem edoeet. Qui auditis hujus- . modi musis assatim gavisus est. Magis autem p . missis illectus pecuniis, assensum P buit, corpus, sancti Callisti papae se daturum pollinitus, omniaque, is sicut abbas ipse requirebat, se ostensurum pmmisitu et intactum usque nunc sepulcrum, et squemadmo- . dum in gestis Passionum legiturὶ in superficie tabulae. marmoreae epitaphium exaratum, dummodo in danis dis promissis fides adhibeatur dictis. Conventione. igitur sacra, ventum est ad ciuieterium, ubi sempers ardent lampades. duo in loeo altrinsecus sit juramen- . tum, abbati cimeterii custode in eodem loco, ut libriis Passionum et praesens epitaphium docebat, corpus . esso S. Callisti papae pmpria manu jurante; et e coni, tra jussu ahiatis Nanteri monacho suo super sacrau spondente quod pmmissum erat pecuniarum die dos nominato mittendum. ν, Securi hus dein fracta marmorea tabula. P m. quamquam Nanterus tot usus esset

187쪽

- l87 mutetis, quoniam v audiverat multos simili errore delu.sos η et certe pleraque martyrum corpora, olim eadem ratione e romanis coemeteriis in Galliam et Germaniam delata, eruditis pluribus suspecta aut insincera nunc habentur , salsus tamen fuit ipsemel; quum jam pridem e coemeterio S. Callisti papae exuviae in templum urbanum devectae fuissent. Verum id unum nunc quaerimus, quibus indiciis saeculo x arbitrarentur martyrum dignosci corpora; atque ex hoc loco intelligimus palmarum et vasorum nullum ibidem suisse usum, sed sepulcri epigrammatis collati cum Passione S. Callisti atque etiam cum testimonio custodis. Alia signa non agnoscebat Nanterus, ut testatur ipsemet aperte. Nec dubium est quin similia adhiberentur, quum tumuli essent anonymi. Etenim ex coemeteriorum historia constat in ingressu plurium viarum inscriptiones fuisse positas, quot ibidem sepulcri quietem adepti essent martyres, quin singulorum nomina recenserentur : unde factum est ut, quum esserrentur eorum exuviae, numerus indicaretur, alecta phrasi : Quoann

Ubi autem contingeret ut nil certi sciretur, non prius corpora publicae populorum exponebantur venerationi, quam miraculis aliquot ostendisset Deus vere sanctorum esse reliquias; seu etiam judicio Dei, igne scilicet aut aqua, probarentur. Sed saepius de hac materia scriptum, quam ut ulterius eam explicem.

188쪽

CAPUT VIGESIMUM QUARTUM.

Argumentum quartum, quo adversarii a se constitui arbitrantur vasa sepulcralia martyrii indicia esse, ducunt ab vasorum epigrammatibus. Si satis non sint. inquiunt, argumenta alia, Oculis Saltem habeatur fides. Calci scilicet, qua tumulis adhaerebant vascula, inseripserunt aliquando veteres esse sanguinem : sic in uno legitur fA Mo8mi. id est sanguis Saturnii; in alio sam. id est sanguis Victoris : Victor enim quidam illic s piillus fuerat; in tertio domum S. Nicasii M. quo sanguinem quoque indicari manifestum est. Non repugno.

189쪽

Verum erit m vem, qui tanta haec vascula objiciunt

fiducia, quidni doceant sincera essep In medium enim prolata suerunt, non a Bosio aut ab alio viro fido, sed ab abbate Iacolim Crescentio, ut Severanius, Maii editor, luculente testatus est ain. Porro, si quosdam audias, nemo sanctior crescentio; equidem nullus dubito omnem ei denegare sdem, quoniam multas res incredibiles ipse solus invenit. Initium ducamus ab invento S. Crii papae tumulo. Gregorius XV in mandatis dederat cardinali Petro Paulo Crescentio, atque hic fratri suo germano Iacobo, abbati

Nursino, sacras reliquias e caemeteriis Extrahere. Iinpi-giet operam suam in hac re posuisse Imitur Iacobus, indulo perscrutatus Callistianum sepulcretum . . Ali- η quando autem, cum post totius serme diei laborem, ex infimis illis spelaeis aurae captandae gratia egressus, pensum sacerdotalium precum in campo inter basi-0ὶ La forma di questi vasi non e flata posta dat Bosio, ne si sono trovati delii vasi doppo la sua morte : pero ei e parso porro in questo lilogo ii designo di quelli, che sumnolrovati nel medesimo cimiterio, quando rill 'signore abbate Crescentio per ordine delia sel. me. di Gregorio XV lo visit de ne retrasse molii corpi santi lj.

190쪽

- 490 licam S. Sebastiani et Pauli, sacris sepulcris immi- uenti, constitisset persoluturus, animadvertissetque exsoliendas Occurrere vespertinas horas pervigilii diei sancto Lais dicati, oculos ad caelum attollens : Utinam, inquit, sanctissime pontifex, cujus invenien darum reliquiarum desiderio jam pridem ardeo, hac

die, qua cum universo orbe christiano triumphalem tuam recolo memoriam, meis laeuignus votis adesses; quam praeclare cum qualibuscumque laboribus, auctoritate tui successoris a me libentissime susceptis, actum putarem. Iis ita non minua animo quam voce conceptis, instantibus tenebris, domum sese

recepit, totamque noctem pio desiderio Crii. visendi transmit. Vix dies illuxerat, adest a Stephano Figino, ex Benedicti familia illustri et basilicae S. Pauli primate, quem pridie urbem petens Crescentius πο- rariis praesectum reliquerat, missus vir cubantique adhuc abbati nuntiat pridiano vespere, statim abrius digressu, sepulcrum crii pontificis det tum. Ille, sumptis propere vestibus, alacritatis alis adoptatum locum accurrit; cernit in latere cryptae, repurgatis arenis quibus obrueliatur, sopulcrum in arenaria tellure tempestatis illius more extructum, opere lateritio munitum, plumbique susilis serramine

compactum, quo juncturae genere nullam sepulcra-lom urnam antea viderat solidatam. Media in lateritia tahula ejus modi nota palmaribus literis excisa Di iliaco by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION