장음표시 사용
21쪽
misceatur . Ergo persona hominυ mικα ura est anima , corporis e persona
v. Tertia ratio sumitur exemplo ἰnsertionis. Sicut enim ex duabus aris horibus diversae speciei , per insertio. nem una arbor coalescit , uaicum quasi suppositum fit, una radix, unus truncus diversas specie fructus proserens; quare non possunt in unum suppositum convenire natura humana
cum divina, de diversas specie operationes producere Ita s. Tho. in 3.
dist. t. q. I. a. r. Incarnatio sinquit infertioni eomparatur . Sicut enim injnfertioue in eoiem trunco , tu quo erattinus ramur per naIuram, D ramus a Ilus per inserιionem ῶ ita in eadem pem fona , in qua naturaliteν eraι divina matura, est per usionem .umana na
VI. iniarib M . Inearnationem esse initossibilem non potest evidenter
demonstrari, nec ex parte divinae personae, nec ex parte humanae naturae , nec ex parte unionis utriusque
Non ex parte divinae personae et haec enim cum sit infinita, non apparet , cur ita sit alligata naturae divinae; quin possit aliam quamcumque extra.
Meam terminare . Cumque eminenter contineat persectionem cujustumque personae creatae, non minus ac virtus divina perseetionem omnis virtutis creatae ἰ non apparet, cur non possit
per se ipsam praestare effectum , quem praestaret subsistentia ereat a r scutvirtus divina praestare potest per se sipsam omnem effectum praestabilem a
virtute creata . - Non ex parte humanae naturae e nam hae e distinauitura propria personalitate , & est prior illa et id autem, quod est distinctum ab aliquo, & eit prius illo , non appa-xet , cur non possit privari illo , &existere sine illo. Neque ex pλrte unionis naturae creatae eum divina:
quia unio haec non fit, quasi quod natura divina transeat in humanam , vel E contra, sevi In mἰκtIone cor poruin ἰ sed per hoc, quM , salv1 inte-pritate utriusque naturae, colligentiae invicem in unitatem personae et sic. ut humana natura elevetur ad idem
esse. subsistentiale, quo subsistit natura divina, in quo nihil apparet repugnans. Si enim Deus est suarmum bonum , & summum bonum est maxiam E communieativum sui ; cur non poterit suum esse personale commuinnicare humanae naturae Restat, ut proeedentes prima via silvamus omnes Gentilium rationea in contrarium; εe ostendamus, eis esse sophisticas , vel saltem non con vincere evidenter , Incarnationem ella
le est, Deum posse muta- sit sed admissa Incarnatione, ut ponsibili admitti debet, Deum posse mutari; ergo &c. Min. prob. Mutari est aliquid de novo acquirere, quod prius non habebatur; lic enim aqua dum h frigida fit calida mutatur , quia acquiest ealorem , quem non habebat: at si Deus posset ineatnari, posset acquirere esse hominem, quod prias non habebat; ergo &c. . -
ad probxt. distinguatur mai. Est acqui
rere 6cc. per receptionem, cone. mal.
Per communicationem sui, nem maj. Deus ergo in Incarnationem nil aequi
rit , natura humana, quasi ab ea re cipiendo ; sed potius natura humana recipit a Deo , qui dum se humanitati commun)cat, largitur ei suum esse personale . mare dum sit homo ,& expandit suum esse personale supra naturam humanam ἱ mutatio non est ex parte Dei , sed ex parte naturae humanae . Sie Deus de novo caepit esse in mundo, quando mundum creavit; non quia Deus, sed qui
22쪽
4 Ouisio I. De Possibilitate Dearnationis c
t ruindus mutatus suit. Sic radius sua. hice aerem de novo persendit, non quia mutetur radius ; etenim radius non recepit lucem, sed communicati sed quia mutatur aer, dum de te. ne roso fit lucidus. 'IX. Instant. Nova , ae realis denominatio non consurgit, nisi ex receptione alicujus sormae , quae prias
non habebatur, & proinde, nisi interveniat mutatio; in corpore enim non potest consursere nova denominatio animati , nisi per receptionem
animae, quam prius non habebat: sed
Deus, oui ante Incarnationem non
erat realiter, & intrinsted homo , aut realiter unitus humanitati, per Incarnationem inei peret denominari realiter intrinsech homo unitus humani in rati; ergo sicut humanitas, dum iniscipit esse unita divinitati, verh mutatur, c 'r non idem dici deberet de a Deo Rursus . Ponamus, qudd Angelus incarnaretur: persona Angeli. saceret id, quod iacit persona div na; communicaret nempe humanitati esse , de eam ad esse personale angeli eum trλ-
heret et sed in hae hypothesi inferretur mutatio, nedum in humanitate assumta, sed etiam in Angelo assuis mente; ergo a pari &e. X. Respondeo, dist. mai. Nova, ac realis denominatio absoluta, nisi &c.
co. mal. De nominatio relativa, subdistinguo. Nisi interveniat mutatio,ve in subjecto, vel in termino denominationis , con. mai. Semper in subi elo denominationis , nego ma . Ita respondet S. Th. in 3. dis. l. q. I. ad T. his verbis: Contingit aliquando in reis Iativis aliqu1d relative diei, non quia ipsum referatur ; sed quia' alterum refertur ad ipsum , ut dieitur in s. Me
as fetentiam : 'O in salibus aliquidsneipit de novo , quo prias non dicebatur , nulla mutatione facta eire ipsum, sed eirea alterum. Nulla enim
mutatione factoe eir a seibile , incipit' esse a me fcitum, per mei mutationem ἐω similitis dieitur res scibilis, non popotentiam passivam , qua sit in ipsa , sed per potentiam qua est in fetente ror sie es in proposito . Non enim potest
esse, ut Creator ad creaturam referavitur a nisi quia ereatura ad ipsum re fertur , in qua relatio realiter existit. ideo Deus dicitur uniri, non permutationem sui , sed eius, tui unitur rsimilitis eum dieitur unibilis; hoe
dicitur, non per potentiam a I uanta
posvam in Deo exissentem, sed per
potentiam , qua in ereatura es, ut uniri
post . Haec D. Tho. XI. Ad id, quod additur, nego absolui h mai. Personalitas enim Angeli non est subsistens, & completa , sed in completas neque est ita in se persecta, ut omnem persectionem persona litatis humanae in se contineat: uninde si humanitati communicaretur, in ea deberet recipi, & ab ea dependere , novamque persectionem recipere et sicque aliquid humanitati communicaret, & aliquid ab ea reciperet. Verum personalitas divina in se persectissima subsiliens est , & eompleta et id autem , Quod est perfectum in se
non unitur alteri ad aequirendam , sed ad eommuuieandam I em c1ionem . Est se Deus homini uniri voluit , non propter se , quia non habet , qν' crescatosus persectio ; fer propter hominem , et i subveniendum erat. Stetit etiam Deutest in omnibur per esentiam, proe tiam , cla potent ram , suam lonitatem Omnibus di niendo et ex quo tamen niis
hil sibi 'aeerestit . Ita S. Thomas an 3. eitato loco ad a.
XII. Obiiciunt secund5 . Ad hoc, ut aliqua duo possint uniti , debet inter illa dari .proportio : sed inter Deum , & hominem, qui infinite diis stant, nequit dari proportio I ergo &c. Respondeo, dist. maj. Debet dari proportio ordinis , co. mai. Proportio mensurationis , nego mai. Proportio linquit S. Tho. eitatus ad 3. dicitur dupliciter . Uno mora, idem est proportio ,
ae certitudo mensurationis duarum
23쪽
potest esse, nisi duorum siniιorum , quo- tato, ad 4. Ust. m: n. In eodem, se ira rum unum excedit, secundum aliquid dum idem, conc. min. Secundum diceν tum, determinatum. Atio modo, versa , neg. min. Contraria nunquan
dieitur proportio labitudo ordinis e m possunt uniri bor modo , quod insint ei-cut dicimus, esse proportionem inter ma- dem, secundcim idem: cyr sic etiam nee teriam , firmam , quia se habet in creatura Creatori unituν ζ quia feruuis ordine, uι perficiatur materia per D dam Damascenum i lib. 3. Fid. Orth. mam . Et hoc fecundum proporιionab1- cap. 3. QEod erat increabile, mansit iιatem quandam : quia sicut formata increabile , quos erat creabile manis potes dare esse , ita materia potes re- β ereabite . Addi potest : quod, ut cipere idem esse . Et Boe modo etiam dictum est , inter Deum , & creaturam moetuns, ct motum debent esse proponio. adest proportio ordinis; quatenus creanabilia , o Mens , is patiens: ut sci- tura potest recipere, & Deus illi po-Heet, sicut agens potes imprimere ali- test communicare a inter contraria . Qquem effectum , ita patiem post reria autem, ratione mutuς repugnantiae, ista, pere eundem. Nee oporter , tis commem proporti ordinis non datur. l furatur potentia pabba reeipientis.ad Ad secundum dico eum eodem S. Th. potentiam activam agentis, nec secum 3. p. q. r. a. r. ad 3. quod corpus , des dam numerum et sicut unus artifex per , quaecumque alia creatura, licet differrat
artem suam potes in Iuno indueere pruis a Deo; a Dei tamen sapientia est saeta , res formas , ut formam area, Θ DN de ad divinam bonitatem ordinata ravam serra I θἀ lignum non potest νε- at malitia culpae Comittitur per reresisl cipere , nisi unam illartim . me etiam fum ab arte divina sapientia, cr abi ferundym intentionem I quia artifeκ ordina divina bonitatis. Et ideo Deo per suam artem potest produeere puleh- conveniens esse potuit, assummere naturam fetilpturam , qMam tamen lignum ram erea tam , mutabilem , corpoream , nosofum non potest reeipere. Et ideo eis poenalitati subiectam a non autem fuit non est ineonveniens , ut his modisi pro . ei eonvenient, a mere malum culpa .
portionis inter Drum , 6r ereaturam XV. Obiiciunt tertio . Impossibile salvetur , quam Dis in infinitum di- est , ex divina natura , & numani sente ideo possibilis es tinio uiri - fieri unum per se ; quia impossibile que. Hactenus S. Doct. Sicut enim De- est, Deum in se completum rationem l us potest creaturam assumere , itata partis induere: at si Deus Milet in-l creatura potest a Deo assummi et & in carnari , . deberet posse ex divina, &hoc proportio ordinis salvatur. humana natura ueri unum per se; . XIII. Dices . Maior est distantia . ergo &c Dei di creatura, quam unius con- Respondeo , dist. mai. Unum per se trarii ab alio; quia contraria con- unitate naturae, cD. mai. Uni late perveniunt in genere, Deus autem, & sonae, nego maj. & similiter dist. min. 'creatura plus quam genere differunt et nego cons. Ea ergo, quae uniuntur sed duo contraria non possunt esse si- ad iaciendam unam naturam , sicut mul in eodem subiecto ; ergo nequeo anima, & corpus ad iaciendam ainam divina, & humana natura possunt en naturam humanam, ex iis resullantem , se in eadem persona. habent omnes imperfectiones partis: Secundo. Sic distat eorpus sum- seeus vero eam ditae naturae integrae , mo spiritu , se ut malitia a summata & completae adunantur in una per- bonitate: sed Deus, qui est summa a sona. Ex divinitate autem, & huis bonitas, non potest assumere malitiam; manitate, ait D. Tho. Op. a. e. LIt..eigo Deus , qui est summus spiritus, Non eonstituitur una natura ; sed ipsa non potest assumere corpus . natura divina in se ipsa integra ΣIr. Respondeo cuia S. Thom. ci- pura existem , sibi quodammodo incomprehen
24쪽
suram ex eo ore, cis anima constituis tam assumsit in unitatem persons.
XVI. Sed dices. Non potest divina
persona uniri humanitati ad faciendum unum per se; nisi inter pers nam, & humanitatem intercedat aliis qua caiisalitas, saltem potentiae, & actus ; ita ut humanitas sit potentia recipiens. persona vero fit Rrma a. Ouans , & communicans e sed ea , quae se invicem causant, ad faciendum ii mim per se , quid incompletum sunt, M invicem dependent, quorum utrumque dedecet Deum; ergo &e. Mai. prob. exemplo perlanae creatae , interuam. & naturam, quam personat,atur mutua causalitas.
Confirmatur. Id, quod in se est actu substantialiter persectum , non potest alteri . uniri substantialiter , sed solum accidentaliter: ecim erso natura divina fit in se substantialiter peris sectissima, non potest uniri naturae humanae, nisi accidentaliter ; ergo
non per se. XUII. Respondeo, neg. mai. Neque est simile de personalitate creata. In ter naturam enim , & personalitatem creatam datur mutua causalitas ; quia utraque est incompleta , &persectibilis. Natura, personalitate in esse substantiali ultim6 completur: per 1bnalitas etiam completur , natura, in qua recipitur, & eui assigitur tanquam modus suo subjecto . Sed hoe accidit personae ereatae , non quia persona est, sed quia creata est. Unde non sequitur, quod hoc diei debeat de divina: quae cum in nullo egeat humanitate , illi se communicat, ni inhil ab ea aceipiendo et sed eam ad suum esse personale divinum trahendo, α elevando , ut nuper dicebamus eκD. Thom. Op e. h. eap. 122. Ex quo sit , quod ello natura humana adveniat Verbo divino ; non advenit la.
men illi tanqllam iubjecto, quod peream perficiatur; sed tanquam suppo. sto , Quod naturam ipsam perficiat, elevando eam ad eae suum. XUIII. Ad Confirmationem, dist. maj. Substantialiter constituendo uinnam naturam, eo. mai. Constituenodo unum subsistens in duplici natura , nego mai. Esto enim ex duobus entibus, in esse substantiali completis, non possit constitui natura, quae sit una per se; potest tamen ex duabu naturis fieri unum subsistens per serseu , qudd una hypostasis subii stat in duobus illis entibus eompletis; si uinnum illorum non si ita in actu , quin etiam si aliquo modo in potentia ; sicut humana natura est in potentia obedientiali, ut subfistat sub-s flentia divinae naturae. Hi ne S. Thm4. contra Gent. r. 4'. ait ἔ Non tamem sequitur, quia Bumana natura acer dentaliter Verbo adventa loc , quὸo Verbum ab aterno praminit . . . . Si enim Verbum humanam marinam agum
sit, ut verὸ sit homo i es autem Bois minem , 67 esse in genere μυantia ,
advenit ei aeeidentaliter et nam aeridet istis esse substantiale non conferunι .
κο adveri r DLor ostendἰ post non em I, bilem Inearnationem XIX. o Raeter superitis allata ad I evincendum , demonstrari non posse Incarnationem esse impossiis bilem; quae aeque militant conir Iudaeos, ac contra Gentiles et adest ratio peculiaris contra Iudaeos, quam ex eorum principiis desum tam ex hi 'bet, ac urget Conten lanius noster, Ly. Dissert.. praambula de vero Mesa, e. t. speeMIat. I.
Rabbini igitur, teste Cyantes Epi Geopo Marseensi, ordinis nostri a ueexplicent loea Scripturae , quibus diiscitur Deus irasci, paenitere , descendere , ambulare ; dicunt, huiusmodi actiones non verificari de Deo in se; sed de Deo coniuncto cum quibusdam nobilibus rasa tatis, quas ipse secit, ut
25쪽
ut egent eius ministrae, in iis praesertim actionibus, quas Deus per se
exercere nequi I. Has creaturas v
eant Zephiram iisque virtus divina ain deo iniime unita est, ut anima con iuncta est membris, & fiamma adhae-vet prunae, ut radix humorem dat
arbori. Ex quo fit, ut quidquid c ei uni dubiνa , & de illis dieitur; sa-ciat Deus, & de Deo dicatur, pr pter eoniunctionem, qua Deus intimhest in illis, ut ministris, & quasi organis coniunctis divinitati, tali u
ratur et ideo earum operatio es operatio Creatoris propri/ , O certis. Et Iib. Gais stias , p. g. cap. 22. ait et Quod ex Deo , a. di iris eamponitur, es unum,
plox. His ex Rabbinorum scholi tutis , XX. Discurro sic. Ideo Iudaeis videtur impossibile, Deum inearnari; quia impossibile eis videtur, Deum nasci, mori, pati, caeterasque infir-ntitates posse de Deo diei r sed hoe non est impossibile de Deo humanitati eonjuncto; ergo &e. Min. Prob.
Non minus repugnat, Deum in se mutari, . irasci. poenitere &e. quam nasci, mori, pati &c. sed de Deo, ut unito Zephiris sne metaphora dici potest, quod mutatur, irascitur, pomnitet ; quin hoc refundatur in divunitatem ι sed in Zephiras , seu tria Deum, ut coniumstum, vel illapsum Eephiris; ergo pariter diei poterit de
Deo unito humanitati, ut Organo com
iuncto, quod potest nasci, mori, p ti ; quin hoc refundatur in divinita. tem . sed in humanitatem, seu in Deum eoniunctum humanitati. XXI. Nee valet si dicatur, nullamen repugnantiam , Deum conjungi Zephiris, quae sitnt erraturae purissi
mae, spirituales, de persectissima s
non autem miserae, mortales, ae pansibiles, sicut est humanitas - Non inquam. ia aeque in infinitum distant Zephirae a Deo, eum filat filutae , ae distet humanitas; ergo si potest Deus raphiris uniri, cur non poterit uniri cuique naturae creatae, Metiam humanae Rursus: non magis dedecet, Deum immortalem mori , quam Deum immutabilam poeniterea sed non dedecet, Deum conjugi Zephiris eapacibus poenitentiae, & muis tabilitatis ;& ut unitum illis denominari vere poenitentem , iratum &c. ergo non dedecet, Deum uniri litv nilati &eia
quomodo Deus lininensitate sua omnia replens eoarctari possit intra uterum Virsinis, ac Deum purum 'iritum fieri corpus. -- Sed peto ab eis : num Deus immensus, dum raptaris co iungitur limitatis . & finitis, coarctetur, de Usustetur . Pelo rursus et num Deus, qui in Area sederis suam praesentiam collocaverat; intra illa duo arcae ligna suam concluderet immenissitatem Et tandem : num Deus Zephiis riseoniunctus, utique creaturis, fiat
Radi, ergo omnis decept lanis Iudaeorum est et quia putant Christianos opinari, Deum allumendo corpus , uita in corpus transformatum, in substantia mortuum , parum; & quidquid de Christo dicimus , Opsi divinae
naturae cum humana permixtae eonvenire: cum tamen. palam, α ubique praedicent Christiam , in hoc Myn rio salvam manere utriusque naturaveritatem; & Verbum non uniri conis versane divinitatis. in carnem, aut consufione substantiae; sed assumptione humanitatis iii unitatem personae, quae semper immutabilis , semper Deus perseverat: ut interius exponetur.
26쪽
s Quaesito I. De Possibilitate dieamationis.
An Mens ereata solis Naturae viribus possit cognoscere, Incarnationem
. I. Ponitur Resolutio. I. T omine mentis ereatae interis ligimus non solam huma- nam, sed etiam angelicam ἔ& de cognitione non tantum probabili , & conjecturali, sed certa , & evidenti . In duplici autem sensu agi istari potest quaestio. Primo i An se-elns 1 quacumque revelatione de tali Mysterio; mens creata solo Iumine,& discursa naturali ducta, possit ad
evidentem notitiam possibilitatis Incarnationis pervenire. Secundδ : Ansaltem supposita revelatione hoc possit. Ria in re omissis variis Auctorum placitis , . II. Dico primd. seelusa revelatione hujus Mysterii, nulla mens creata potest cognoscere , Inearnationem elis possibilem, cognitione non solum ce la , de evidenti, sed nec probabili, aut dubitativa. Probatur de cogniti ne certa, & demonstrativa, & etiam probabili, sic. Ut cognoscatur, In carinnationem esse possibi jem . debet e gnosci Τrinitas Personarum, nempe, dari in Deo verbum , seu Filius a Patre distinctus: sed nulla mens creata potest solo rationis naturalis ductueognoscere, Trinitatem Personarum esse in Deo, ut habetur, Matth. II. U. 17. Nemo novit Filium , nisi Pater . neque Patrem quis novit , nisi Filius , O eus voluerit Filius revelare.
III. Hi ne Apostolus vocat hoc Mysterium , Ephes. 3. v. p. sacramentum absconditum a si culis in Deo. COIOss. I. v. 16. Moerium , quod absconditum fuit a seculis, generat onibus 2 naue
serio, qua abfeondita est. Unde Isa Ias,
eap. 33. v. g. dixerat : Generationeniae 3 quis enarrabit δ Et apoc. s. v. 3. vocatur liber, quem Nemo poterat, ne que in Caelo , neque is terra, neque
subtur terram aperire .... neque respi-
e re illum . Id quovis seeuto tenuit Ecclesia, quae Incarnationem incomis prehensi Silem , & inenarrabilem semis per consessa est . Unde Leporius in
libello exhibito Concilio Ephesino,& ab eodem approbato , dicit et quod
Verbum factum sit caro , non ut eonver Aone , aut mutabilitate aliqua eaperit esse , quod non erat : sed , ut potent/a dia vina dispensationis Verbum Patris, nunis
quam a Patre discedens , εσmo propriδfieri dignaretur inearnatusque sit Unia genitus stereto illo Usteris , quod ipso
novit. Et Caneia. Toletanum XI. ait rQui partus Virginis, nee ratione eoIliagitur , nee exempIo monstratuν: quὸd si ratione eoIIuitur, non potest esse mirabile ι si exemplo. non erit singuIare . . Hoc senserunt Patres: Athanasius, lib. de Inearnat. Augustinus. Epist. 3. m do r3 . ad Volusianum. Chrysbst. Hom. x. in Matth. Cyrillus, lib. r. in Dann. cap. 13. Leo, Serm. 3. de Nativit. oee.
IV. Ratio quoque praesto est. Nam quod est supra totum ordinem naturae, tam in esse entis ,. quam in esse veri , & cognoscibilis , non potest ab
ulla mente creata per vires solas nain turae evidenter', aut probabiliter eo.
gnosti r sed talis est possibilitas In
carnationis; ergo &e. Mai. patet. Quia lumen natura Ie solum ad ea, quae intra ordinem naturae sunt, extendi valet. Min. vero prob. Id est supra totum ordinem naturae, timin esse entis, quam in esseveri, & cognoscibilis; quod nedum. in sua entitate supernaturale est , sed
cum nulla causa, aut effectu naturali connexionem habet; hac enim de causa Mysterium Trinitatis etiam in ratione veri est supra totum ordinem naturae t sed talis est possbilitas In earnaticinis; nam etsi possibilis non .e; Iet Incarnalici, res nati trales , & ordo
27쪽
etiaturae egent eodem modo, quo lant, unde Ethnici quamvisi sapientes eat reputarunt impossibilem; ergo c. . . Confirmis Possibilitas Incarnationi Iumine naturali cognosci nequit, nec
immediath . & id te ; quia in le est
supernaturalis et neque media id, & in alio; quia in naturalibus nil datar , quod cum Incarnatione connectatur tanquam medium a vel 1. priori , tanquam causa, vel a posteriori, tanquam est eius ; ergo &e. ii V. Dices . Mens ereata potest sor- mare hune discursum et Deus est omnipotens ; ergo potest facere nedum id, quod est intra ordinem naturae , sed etiam id , quod vires naturae excedit, de non implicat contradictionem e sed In arnatio non implicat contradicti nem . & , ut supra ostendimus; hoc possumus argumento negativo i demonis
strare eontra Gentiles; ergo scire positamus lumine naturae, Deum si ossi inea mari Respondeo. Ex praefato dis ursu colis
ligi quidem, quod mens creata lumine
naturae cognoscens Deum esse omnipotentem , cognoscere possit etiam Deum sacere possie in communi, & quasi in confuso aliquid ens supra naturam Inon tamen posse facere noe , vel illud in particularie cum certo cognoscere nequeat hoc, vel illud non implicare contradictionem . Et quamvis omnia contraria argumenta solvat, quae sibi ab Ethnico proponuntur ; non inde
sequitur , quod iudicare possit abs Iuth, non implicare contradictionem ἰsed tilum non implicare, quantum est ex vi illius mediii. Caeterum timere semper potest, an sit aliud principium sibi ignotum , ex quo eius impossibilitas deduei possit. Sed de hoc infra. VI. Secunda vero pars: quod nec eognitione proerih dubitativa possit
mens creata suis viribus concipere, Incarnationem esse possibilem , prob. Ptim 5 . Quia nemo potest dubitare de eo , de quo non habet ideam , aut ' speciem : at de Incarnationet mensereata, seclusa revelatione, nec habet
ideliti . nee spee Iem , seu i nee dei Trinitate i ergo &e. Secundo. Quid est proprie dubitare Est haberis
aequales rationes pro utroque extremo contradictionis ἔ adeo ut neutii extremo assentiatur determinath, sed maneat mens quasi pendula , & fiuctuans: atqui de Incarnatione mensereata has rationes non habet; qui nullum adest medium naturale , vel ptobabiliter cum ea connexum, ut Ui dimus; imb rationes naturales videnis tur potius ostendere , Incarnationem esse impossibilem; ergo&c. i VII. Dico secundo. Neque suppo. si a revelatione potest ratione natuorali demonstrari possibilitas Incarnationis ; sed solum sit aderi , di aliquiis
bus exemplis, & congruentiis verosimilis reddi Prior pars videtur clara. Nam, adhuc supposita revela. ione, ratio naturalis non potest pro cedere, nisi per naturales causas, vel ex naturalibus effectibus et sed, ut supra vidimus, natur ades eausae, vel eia sectus nullam connexionem habent eum Incarnatione ἱ ergo &e. Posterior autem pars probatur. Nam suadere , & reddere verisimilem Inis earnationis possibilitatem , est aliquibus exemplis minuere difficultates , quae circa eius possibilitatem occumrunt et atqui mens creata , supposita revelatione Incarnationis, po est ali-uibus exemplis minuere , & solvere issicultates, quae circa eam occurrunt; ergo otc. Min. prob. Dissicultates sunt: Ptimo. Quomodo fieri possit, ut duae naturae uniantur in eadem persona. Secundo . momodo natura divina . εκ humana in infinitum distantes persectissitne uniantur. Tertio. Quom in eo quae Dei sunt , per idiomatum communicationem humanae naturae triis huantur, ac vicissim , quae humana sunt , de Deo dicamur : sed hae omisnes minuuntur . ergo Sc. Min. pro' a.
Prima dissiculias tollitur 1 S. Thorna.
iv s. dis. r. t. a. g. in arg. Se contra. Primo. Exemplo SS. Trinitatis : Si enim in divinis non repugnat,
28쪽
e: ayst tres personae sint in una nata. ra i neque repugnabit, quod duae naturae sim in una persona. Item exea
plo insitionis i ibidem in Corp. Si
enim in eodem trunco , in quo erat unus ramus per naturam , sit ramus alius per inutionem ; cur in eademispersoni , in qua naturaliter est divina natura , non poterit esse humana per unionem 3 - Secunda dissicultas minuitur exemplo hominis. Si mirim in homine anima, quae spiritu Iis est , & proinde maximE distans ricorpore, unitur corpori , & facit cum eo unum, & eundem hominem ; cur natura humana, etsi infinith distans Idivina, non poterit per infinitam virtutem Dei uniri in una persona Tertia dissicultas, minuitur axemplo eodem corpo Lis , .& animae, sic. Si corpus, & anima sic Et diversi qeneris sint , tamqn propie r unionem a suam habent. . in homine , paliuntur idiomatum coinnui nicationem ; sic ut de homine dicatur , qudd sit moti iis, quamvis iste desectus tantum seiscundum eorpus illi conueniat et, cur
Verbum, propter unionem cum humanitate , non. patietur eandem communi
extionem a sic ut Uerbum dicatur pati , & mori , quamvis hoe ei conve niat solum feeundum humχnitalem Rursus, exemplo serri candentis. Ita enim ignis pervadit partes serti , ut Iotum ferrum ignitum sit , & ignis totus in serro, manentibus serri , Nignis naturis , & proprietatibus abiaque eonfusione ; sic ut ignis commuis nicet serro suum splendorem . cal rem &c. quae perinde dicantur conis venire igni, & ferro, de dici post, quod serrum urit . , splendet, ardet τ& E eontra ignis gravitat, secat, tendit deorsum : ita natura divissa , &humana coniungi sic possunt in uno Gipposito, ut per idio malum commuis Dicationem , quae de una dicuntur, dicantur de altera a
obiectiones estntra utrumque Asertum
v III. DRimo obiicies contra pri-I mum . ii evidenter potest
solvere omnia arguinenla impugnantia possibilitatem Incarnationis, po test evidenter cognoscere, eam esset possibi Iemr sed mens ereata potest luis mine naturae solvere evidenter Omnia argumenta impugnantia possibilitatem
Incarnationis; ergo&e. Min. probat. ex D. Tho. r. p. q. I. a. 8. Cam enim fido, infallibili veriιati nitatur, im panile autem sit , de vero demonstrari contrarium ; manifesum es , probatio nes, qua coniga fidem insutuntur , non eo demonstrationes , fed solubilia aris
. IX. Respondeo psal b, vel negando absolute mai. vel eam distinguendo. Qui evidenter evidemia posti 'a &e.
potest &e. eone. mai. Qiii evidentere videntia tantum negativa &e. po. est 3ec. nego mai. & similiter, dist. min. Evidenter evidentia negativa , cone. min. Evidentia positiva , negomin. & consequ. Aliud enim est posisse evidenter solvere algumet, a , quae fieri possunt contra Ir carnationis uos sibilitatem l aliud pol se evidenter cognoscere eius possit litatem . Primum dieit evidentiam solum negativam
quatenus ex onam biis arx umentis ,
quae contra illam seri possunt , nullum videt , quod evidenter destiuat eius possibilitatem . Secundum vero dueit evidentiam positivam . id est , habere principium. se ii med iam evidenister inserens eius possit,ilitat m . Clita ergo, iit supra ostui dimus , in natu ra nullum sit mediti rei connexum. &inserens possint litatem Incarnationis; hinc est , quod iron possit de ea vinaturali hauri eindentia postiva. Neque dicas. Qui videt , nullum . principium naturale olisti uete pulsibilitatem Incarnatio ' , videt, eam e Risposio item. - Non, inquam. Quia tin
29쪽
elli nullum videat prinei pium eam destruens ; dubitaret tamen potest , an sit aliud principium, vel naturale , vel sit pernaturale sibi occultum , &sibi ignotum , exi quo impossibilitas
eius evid ter deduci possit.. X. Responderi potest secundb, Umicis sa mas. dist. min. Si ipsa Incarnatio.
prius. venerit in mentem, conc. min. N prius non venerit in mentem ne
go min. Ut ergo argumenta, de quibus agitur, solvi possint, necesse est, ut Incarnationis idea prius in mentem venerit; at venire non potest , seclusa revelatione et ideoque ι hac seclu--, non potest cognosci, nee argumenis ta contra illam sint vi possunt. XI. Secundb obiicies contra ear dem . De illo potest evidenter constare, quod sit possibile, de quo eviis
denter constare potest , quod sit cre-.dibilet. sed lumine naturae evidenter eonstat, Mysterium Inearnationis esse credibile; quia, ut in Traλ- Fido
docuimus , Mysteria nostrae fidei sunt evidenter credibilia ; ergo εce. Maj. probatar primΛ. mi evidenter e gnoscit, aliquid esse credibile fide divina. potest formare hunc discursum :Noe en evidenter credibile fide divina et sed fides divina non potest dicere falsum; ergo est evidenter verum; ergo possibile.. iacundo. iniod est evidenter imis possibile . est evidenter incredibile ; eringa quod est evidenter credibile . est eis videnter possibile. Cons. prob. inita arguitur ab opposito consequentis ad
evidentia eredibilitatis ex aliis principiis sumitur, qu 1m evidentia possibilitatis, & veritatis. Haec enim suis initur ab eo . quod est in rer ex eo
namque . quod in re est, ut asseritur, propositio dicitur vera . Euidenti autem credibilitatis, sicut etiam pro
babilitatis, non sani iiii r ab eo, quod in re est in ulla enim salsa sunt, quae sunt credibiliora , de probabiliora veris λ sed ex aliis caulis rei extrinse-
eis , puta testimoniis,' signis, miraculis, vel rationibus apparentibus ἔquibus evidenter ostenditur , non qu dares ita sit; sed qu)d sit eredibile ita
esse, 'seu qu6d prudenter credenda sit. XIII. 'Ad primam probationem maj. di eo, in illo discursu vastari appeta. utionem . Nam 'quando dicitur: hoc est levidenter eredibile fide divina. seu esse , Deo revelatum, non fit sensu et evidens est , hoe esse revera λDeo revelatum ; sed fit hie sensus revidenter credibile est , hoc posse afffidem divinam pertinere ἶ quia a . flumenta, quae asseruntur ad probanoam eredibilitatem huius Mysterii , evidenter ostendunt, qudo homo possit prii denter moveri ad i Ilud ut tale credendum. Ex quo'non potest in serri ἔergo est evidenter possibiler sed se. Ium est euioenter eredibile , hoc esse possibile ,3 seu posse esse verum , quantum est ex vi talium motivoriam. ΑΛ evidenter enim ostenderedam Yei possi-hΗitatem non sussiciunt motiva ex trinseca; sed requiruntur medii 4ntrinseca, quibus natura respecta In '
XIV. Ad secundam probat. mai. nego cons. Deberet enim inferri, sierergo quod est evidenter eredibile nouest evidenter impossibile, quod quidem verum est. Ad probationem conis sequentiae, nego, ibi argui ab opposito consequentis ad oppositum antecedentis; cum tam consequens, quim . antecedens sint affirmativa; propositiones autem oppositae non possunt eta se ambae a firmativae . Ut ergo esset argumentum ab opposito consequentis ad oppositum antecedentis, sic sor- mari denaret δε quod est evidenter impossibile, est evidenter incredibile; eris' go quod non est evidenter incredibile, non est evidenter impossibileis. Quod non est contra nos, qui dicimus de Incarnatione demonstrari non posse, neque esse possibilem , neque e set impossibilem et quia non habemus argumenta absolute concludentia, nec e
30쪽
XU. Terti δ obiicies. Saltem Angeis Ius sua naturali perspicitia potest cognoscere Incarnationem esse possibi-jem. Tum ex parte subsistentiae di vianae. mia videt, hane ege infinitam in terminando, sicut divina virtus est infinita in causando; ergo, sicut ob
hoc arguit, virtutem. divin m polle omnem effectum causabiIem causa rex
is a ex illo arguit . subsistentiam diis
uinam posse terminare omnem natu ram terminabilem. - Tum ex parte naturae humanae. Nam Angelus naturali virtute eomprehendit naturam humanam g erso videt omnem eju capacitatem , ideo lue etiam esse e pacem subsistentiae divinae. Rurius: Fi-.det eam realiter distingui , propria person itate ,. esse priorem illa ergo videt, : posse separari a propria subsistentia, & existere sinὸ.illaia i
XUI. Respondeo, neg. ant. pro utraque parte . seclusi enim revelatione
Angelus nem suspicari potest , subsistentim divinam posse ad aliam natura- se extendere. m. quia: seclusa revelatione, subsilentiam divinam relativam non cognosciti, alias cognosceret Trinitatem Tum quia r etiam
hoc dato Angelus suspieari potest ,
ruod infinitax illa subsisteotiae divinae
it absorpta 1 divina natura , eique adaequata; sicut plures sentiunt de existentia, & intellectione divina.
Tum quia diu spicari potest, in hoc,quod
est naturam creatam terminare, inv I vi imperfectionem Deo indecoram . Tum denique: quia terminare alte. nam naturam est Opus supernaturale, cum nullo. essectu naturali connexum ἔnon sie virtus divina, quae plurium effectuum naturalium causa est : ide ique ex istis , & quoad istos eognosci potest , non vero quoad effectus supernaturales, quos potest producere. Neque id potest suspicari ex parte naturae humanae . Ex quo enim Angelus illam comprehendit; sequitur quidem, quod in illa eognoscat omnes modos, & capacitates naturales ad Ierminos naturales; non vero, quod eognoscat in illa omnes modos, qddarum capax est per potentiam obiaienis
tialem; seu quod cognostat quidquid
in illa potest facere Deus sua absoluista, & infinita potentia : alias coma
prehenderet etiam divinam omnipotemtiam. Ad id, quod additur, fateor. Angelum cognoscere naturam huma. nam realiter distingui, & esse priorem propria personalitate; non tamen pro Inde, seclusa revelatione, potest inseris re, eam spoliari posse propria subsistentia, & alia supervestiri, maximEdivinar nullum enim in naturalibus de hoe adest exemplum . Potest quidem indisserens esse ad varios extrinisseeos existendi modos, & variis figuris potest terminari r at non est inis differens , t sed determinata ad pro priam subsistentiam Dato autem etiam Angelum posse cognoscereis snaturam humanam propria subsisten.
tia spoliari posse, & vestiri alia subissideatia extranea creata; negoltameneognoscere eam, supervestiri posse subis sistentia per scinae divinae et huius enim id eam Angelus. seclusa revelatione, habere non potest . i
X VII. Replicabis. Supernatural tae non .officit, quin Incarnatio possit.ab Angelo concipi, ut possibilis. Nam etiam retarrectio mortui , & illum i minatio eaeci sunt supernaturales r ω tamen has possibiles esse, potest Anis gelus sua vi nativa cognoscere.. Deinde, non minus est supernatu rate, accidens existere in se, quam naturam substantialem subsistere non in se, sed in .alior sed potest naturaliter Angelus - cognoscere, accidens posse eκ istere in se ; ergo &αXvIII. Respondeo , neg. ant. Ad exempla de ressurrectione mortui, de illuminatione caeci, dato, quod earum possibilitas posset ratione naturali coisgnosci, quod dubium est , do disparitatem. Nam mortuum resurgere ,ερ eae tum illuminari, sunt effectus suis pernatura ses solum extrinsech, & quoad modum p extrema enim naturalia sunt, nempe animλ, de corpus, qu Min