장음표시 사용
41쪽
stitui eos Prine ires . Non ergo de una Tribu , sed ex singulis Tribubus eon. sabat Senatus ille. Dato etiam, quod ille Senatus ex solis viris de Tribu Iuda constaret, sensus orae uti non subiisteret. Nam sceptrum nunquam fuit in illo Senam; sed vel in Duce, vel Iudice, vel Rege , vel Pontifice. Se habebat Senatus ille apud Iudaeos, scut allevius Regis Partamentum , seu Consilium et quemadmodum ergo suprema Regni potestas non est apud Consiliarios, sed penes Regem et It apud Hebraeos suprema auctorita erat apud Duces, vel Iudices , vel Reges ,
non apud Senatum. - Hinc non va
let effugium quorumdam dicentium, saltem prinei pem hujus senatus suisse semper de Tribu Iuda. Nam in erimis, hoc unde probatur Deinde: hoe
etiam dato, non verificatur, penes Tribum Iuda semper suisse sceptrum ;uia ius seeptri non fuit apud illius
enatus Principem , ut dicebainus: de si suimet, elim multo ante Christi advenirem Senatus ille censet; sequer et ut , sceptrum a Tribu Iuda multo tempore ante Christum ablatum tuisse. XX. Tandem alii dicunt: quod ti-cht usus seeptri ablatus fuerit a Tribu Iuda post Babylonicam captivitatem,& transieret ad Assamona os ; jus tamen , εe proprietas ademta non fuit: sed semper in Tribu luda persever vir. cum spe illud recuperandi per Messiam de se nasciturum. Ita Caje-tanus , & novi SmE Iuenin, Inst. The
XXI. Haec meditatio probabilitate magis pollet, quam reliquae superi res. Licet enim penes Tribum Iuda usus sceptri non semper fuerit, & alia quando , nempe, a captivitate soluta, ad alios transierit; adhuc tamen sceptri proprietas potest perseverare. Sicut modo dieere potamus. non ablatum sui me , Stuariorum Famili 1 Αngliae sceptrum, quamvis per multos anis nos sit patria, Regnoque depulsus Rex
Iacobus et gilia semper retinet jus, aeproprietatem ad Regnum Angliae h. Verum suis etiam scatet difficultatibus. Primh. Nam Tribum Iuda in Iechonia excidime , nedum ab usu , sed etiam , iure ad Regnum , Deo ita deeernente, colligitur ex Ieremiae
cap. 21. v. 3 . Hae dicit Dominus .
feribe υἰνum istum seritim r virum, qui in diebus suis non prospe rabitur nee enim erit de femine ejus vir , qui
sedeat super folium David , Ur pote ia-tem habeat ultra in Iuda - Praeterea
ita Tribus Iuda sceptrum amisit; ut nullam habuerit spem ipsum recuperandi aliquando per Messiam. Amisit enim Regnum temporale, quod nec
Christus Tribui Iudae restituit ; sed
novum instituit spirituale, & aeternum , in cujus possessionem omnes nationes , & Tribus vocatae sunt -- Denique: admissa hae distinctione deis amissione Regni, quoad usunt, non quoad ius, damus modernis Hebraeis modum eludendi orae ulum Iacobsum, dum 1 Christianis contra illos producitur et poterunt enim respondere, ab
ipsis miab ablatum fuisse sceptrum, non quoad Ius, & proprietatem , sed umis usum ; ac sibi adhuc superense spem illud recuperandi , cuin M. nerit Messias , quem ipsi expectant.
Iaeobaeum vaticinium in illis verbis rNon auferetur sceptrum de Iuda , emis exponendum , non de sola Tribu Iuda , sed de tota Gnte Iudaiea ; ita ut sensus sit: non auferetur sceptrum de . Gente, & populo Iudaeorum, & Dux de inmore ejus, donee veniat Messias. Ita multi, & novissimh Natalis Alexandre, His. Vet. Testam. Disseνt. I 2. Proposit. 3. Hae enim expositione videntur m
Iius salvari , quae ad verificationea dicti Oraculi requiruntur. Nam lichi, Iacob usque ad Christum sceptrum,& Principatus non semper suerit in Tribu Iuda, ut supra vidimus; fuit tamen sempir penes aliquem de populo Iudaico summa potestas , quα soluta. in Herode Ascaloniti, qui
42쪽
- Quaesis II. De Exissentia Ineamat ovis.
rat Idumaeus , defecit r quo tempore venit Messas, nempe Christus Iesus. Haec expositio Sta PP. testimonio suliscitur . Nam S. Iustinus, io Draino eum Triphone Iudas, pag. mihi x x. allato Jacobaeo oraculo , subdit i Pisis sinisquit, Iudaeos alloquens numquam pri sin Genis vectra desiis neque ero e-sam, neque Principem , o quo Imp.-rium a remit , ne impudenter usdem vel dicere auIetis , vel probare potenis . .. - . at post Iesae christi nostri in genere vestro manifestationem , mo insem , baud quaquam Propbeιa extitit,
me anat ; sed cω sub Rege proprio osse desiistit. Item S. Athanasius , l. deis
pud illos tincti sunt, quoad Sanctus Samaorum ungeretur . Iacob quoque Que ad ipsum permansurum esse Iudareum Regnum , his verbis ranuntiat: Non deis fici et Princeps ex Juda&c. Idem se tiunt Eusebius, ι. g. Demonse. Eoa .& I. I. His. e. s. ubi ostendens mani-
eitato Christo , Iacobi oraculum fuisse
impletum, ait: Ex quo erram tempo re , cum P ineipes, P Dures ex Iuda , idest, eκ Iudaorum Gente defeessent, Oe. Idem Chrysostomus, Ηοmil. 67. in G nes. Ambrosus. I. de Beneditionibus Patriarcharum, e . 4. & August. I. Ig.
de Civit. Dei, e. s. ubi allato Iacobi Oraculo, illudque applicans ad tempora Herodis .' Non ergo inquit defuit Iu-
XXIII. Restat modo , ut aliquas dissicultates solvamus , quae contra. rium suadere videntur. Primo. Nam
ea , quae de Ruben , de aliis Iacobi filiis prolata a laeob leguntur, Gen. q. de sola Tribu Ruben eum aliarum exclusione , de sic de caeteris, intelliguntur et cur ergo ea, quae I cob protulit de Iuda , de sola Tribu Iuda intelligenda non sunt Seiscundo. Si illa verba et Mon auferetur
scutrum de Iuda de peculiari Tribu Iuda non intelligerentur, salsum esset, quod ibi, v. 13. dicitur: benedixissus ruIis benedictionibus norlis . Nam in hae suppositione benedictio Regni, ouim tribuit Iudae, non esset propria
tribui Iudae, sed communis aliis. .inis Tertio. Haec verba r Iuda re Iaudais,unt fratrea tine rursus haec et Litana ad vineam pullum suum , quae sunt verba antecedentia , εe subsequentia ista: Non auferetur sceptrum ἀe Iu/a , ad stlam Tribu Iuάa pertinenla cur ergo non etiam verba media a Q. Hie loquendi modus: Et Dux defamore eius , indicat unam personam singularem , de cuius faemore gignen
dus sit Dux r qui enim modo ex una,modb ex alia Tribu gignendi sunt, novi possunt dici gignendi de eodem
XXIV. Respqndeo, hoe Vatieinium eontinere aliquid ad solam Tribum Iuda pertinens aliquid etiam continere , spectans quidem principaliter ad solam Tribum Iuda, sed communicabile etiam aliis Tribubus. Prior, depysterior vaticinii pars , utpote reia
pleiens Messiam ex ea proditurum, ad solam Tribum Iuda propria r fertur ; at media illa pars , nempe : Non auferetur sceptrum G Iuda , o Dωκ Θe. ad eandem quidem pertinet. sed non propriE, iden . incommunit biliter: nam Tribui quidem Iuda est appropriata, sed communicabilis aliis. Propter enim multiplicem rationem aequum fuit; ut jus sceptri, eis comis municandum aliis Tribubus , speeialiter tamen ad Tribum Iuda dirigere.
Primo. mia in Tribu Iuda Regnum erat diutius duraturum , stilicet, per tinos supra quingentos r de hoe n rentissimum sub tavide , de SaIo-
Seeundo . Quia universus populus Israeliticus , Tribu Iuda aecepturus erat nomen , post Baby lonicam eaptiviistatem, Sc appellandus Iudaeus a Iuda.
Unde Eusebius, i. s. Demonstr. Evang. Cam tinquit duodecim Hebraorum Tribus essent , ὰ nulla alia , nisi ab .na ipsius Iada Gemic etiam nunc v. pelia
43쪽
peIutἰο usurpetur . Quoi ego quidem una particularis Civitas pro Iudae I
non ob aliud contigisse arbitror , quam usurpathr ; & Samaria pro Regno I Ob ipsus propbetia Oraeulum. raelis, nec non Babylon pro Chal-Τertio. mia etiam eo tempore , , daeis frequenter in Sacris Litteris usu quo Principatus futurus erat apud pantur.
homines alienae Tribus , adhuc dici XXV. Vertim ad eonvincendos He- poterat, Regnum esse in tribu Iuda ; braeos ex hoc oraculo, nulli ex his quia regio. in qua suturum erat pri- expositionibus alligamur. Nam quoinmb Regnum , illa sutura erat, quae in modo cumque illud explicetur Sessorte' Tribui Iudae contigerat; dc pirum . Iuda; eertum est, desectum subditi s dispersis aliis Tribubus su- Regni, sive Imperii, sive penes Iuda in , turi erant de Tribu Iuda. Sicut enim sive Iudaeorum gentem, ibi praenun- continuasse dicitur Regnum Romano- tiari tanquam signum adventus Meiarum , quousque Regna, quibus domi- si aer atqui hoc Regnum iam extinnabatur Romanum Imperium , sub Ro- elum fuit, & sceptrum ablatum . tum inanis suere; et si aliquando, qui Roma- i Iuda, tum 1 Iudaeorum gente; ernis praeerant, nec de Romuli , aut Remi go iam venit Messias. Cumque hoe genere, nec Romani essent: Sie etiam acciderit, adveniente Christo Iesu ; iis inquit Eusebius laudatus , cuius gitur iste est Messias. Hinc S. Augu-
est hoc exemplum in rebus Hebraeoruns stinus, an PDIm. s. observans Iudaeos constituere, intelligereque oportet, tax is Pilato dicenti, vestrum erue quam una quidem in universum Tribur gam y Respondisse: Non habemus R is Iuda totam gentem de suo nomine illu- gem nisi Casarem , exclamat : O Judai , frem reddiderit; particulares veris Du- qui moramini, ε' non esis, si non baisces , ae Reger eκ diversis extiterint betis Regem, nisi Casarem, desicitiam Tνibubus, qui tamen communν illa IM Prineeps ex Iudae venit ergo ille , enida appellatione bonorem arreperint . repromissum est . .
Quari δ . inia Tribus Iuda caeteris singulari quadam praestantia prae- ' g. I I I.
ire deberet. In eastris ponendis super caeteras praelationem habebat, Num. io. Danielis primum Varisinium
v. x 4. In ordine offerentium reliquis Impletum. anteibat, Numer. 7. v. ia. In divisione .
terrae Chanaam primam sortem tulit, XX v I. Uo ex Daniele habemus Iosue I s. v. r. Mortuo Iosue, in bel- . 1 I de adventu Messiae vatilis gerendis adversus Chananaeos , Deo cinia. Primum legitur Dan celis e. a. iubente, ducatum accepit Iuda, Iudic. alterum, cap. s. Modo primum expo-
I. v. I. Iudicum tempore singularem nemus.
honoris praerogativam habuit unde r. Notissmum ergo ex eap. a. tria ParaIV. h. v. 3. Tribules Iudae inter tontinet. Primum, Nabuchodonosoris Israelitas primo loco recensetur. De- somnium de stat ita illa celebri; quoanique ex hac Tribu proditurus erat eum ex ejus mente excidisset , ei in Nessias ; quam se licitatem praenoscens memoriam a Daniele revocatur, P. 3 r. Iacob subiecit: Iuda, te Iaudabunt Secundum , explicationem somnii fais fratres tui . . . adorabunt te filii pa- ctam a Daniele, v. 36. qudu nimirum tris tui. Hanc ergo Tribus Iudae su- statua illa designat quatuor Imperia per caeteras prae ii alitiain pr*videns sibi invisem succedentia. In capite, Iacob, Iudae nomen.loti genti acco- enim aureo illius statuae figuratur modavit; & partem Iudaici populi Imperium Chaldaeorum . Aureum di nobilissimam pro toto populo posuit. Erum , non ratione divitiarum , aut Sicut Ierusalem . vel Sioa, qtiae est amplitudinis ; qui: Imperia iii cceden-
44쪽
tia , nempe Persicum , Macedonicum,& Romanum d mora, & ampliora suerunt : sed Aureum dicitur , quia
remotius a creta, in qua suturus erat interitus Imperiorum terrenorum.
In pectore , Se brachiis argenteis figuratur Imperium Persarum , qui Chaldaeos debellarunt et designatum in pectore , & brachiis , vel quia duo Imperia complectebatur Persarum , 5e Medorum et vel quia scut pectus, &brachia sequuntur post caput ; si e dictum Imperium secutum est post Chaldaicum , in capite indicatum. Dicitur autem A genteum; quia secundum ab auro , id est, 1 Chaldaico in auro praesignat O . In ventre , & De inoribus ex aere innuitur Imperium Graecorum , seu Macedonum sub Alexandro Magno. Comparatur AE 1 ; quia post argenteum
Imperii Persi ei successit. In Tibi is partim serreis , partim fictilibus praesignatum fuit Imperium Romanorum quod Imperium Romanorum subsecuistum est, sicut ferrum subseqititur aes in ordine metallorum e & sicut serrum omnia domat; si e Romanum Im. peritim omnia alia Imperia erat . subacturum . Tibias autem habiturum erat partim serreas, partim fictiles; quia modb sortius , modo debilius, pro varia Civium concorda a, sive divisone. XXVII. Tertia autem Oraculi pars, v. 44. nempe , qudd in diebus Regnorum illorum i scilicet, in fine Sufei-rabis Deus Caeli manum , quod in aternum non dissipabituo figura tuan in lapide abscissis de monte, sind manibus, de percutiente statuam in pedibus feris reis, & fictilibusὶ Regnum Uur aulleri non tradetur. Comminuet autem, orconsumet universa Regna hae, Θ ipsi ιm flabit in ateνnum . Praenuntiat aeternum Christi Regnum , quod Deus Coeli, non homo, aut armis. aut divitiis potens susti tabit; & hie suit lapis abscissus de monte sinE manibus rsuod in aeternum non dissipabitur, idest , eoiitra quod portae Inseri no .eraevalebunt; quodque non ita Genti-Diu , aut haereticu tradetur , ut ab
illis destruatur, sed potius Inter peris
secutiones sortius resurgat. Hoe R gnum comminuet. , S consumet priora Regna, non immediath , sed mediath , abolens a Romano Imperio idololatriam di atque Romam , quae
pri ius erat sedes omnium errorum. convertens in Cathedram veritatis .
His pro explicatione dicti oraculi praelibatis ,
XXVIII. Dico. Ex praefato orae inlo ostenditur Iudaeis, Messia in venisse,& hune suisse Christum Iesum. Probo . Ut ex dicto Vaticinio Oilendatur , Messam venisse , & hunc suisse Iesum , necesse , est ut probetur, prim5 et praeteriisse quatuor imperia , quae quintum erant exceptura . Secundo et quintum Regnum . quod quatuor erat subsecuturum , esse Regnum Christi, seu Regnum Ecclesiae Christi Iesu : atqui haec duo probantur; ergo &e. Pro
primum. Nam quatuor Imperia, quae' praecedere debebant quinium aeteris nuin &c. sunt i inseria Chaldaeorum, Persarum , Maced n tam . seu Graee rum , & Romanorum e sed haec prae terierunt, ut no nin est Licet enim modo duret Imperium Romanum n Oismine; non tamen est illud , quod meiseessit Imperio Macedonum, nec eadem regiminis forma , nec amplitudo dominii : sed vetus illud imperium atmiitis seculis extinctum fuit , atque
Probo etiam secundum . Regno Christi conveniunt omnia , quae de quinto Rei no vaticinatus suerat Daniel . Hoeenim non homo, sed Deus, nempe,
Christus Iesus, Deus, & Homo susciatavit. Hoc in aeternum durabit, testante Angelo ad Mariam , Lucae T. v. y3. Et Regni eius non erit Dir .
Fuit lapis, qui at, scissus de monte sine manibus, contrivit statuam et Christus nimirum , qui de Coelo descenis dens, vel de Iuda abscissus absque oopera hominum , quia de Spiritu Sancto conceptus : 1 principio parvus, quia humilis paupertatem colens , duodecim vilium piscatorum opera
45쪽
gomanum subegit Imperium ; Imperatore S, ac Reges tandem vidit suis pedibus provolutos ἱ ac Regnum Ecclesiae suae , toto orbe diffusum , latius patuit religione Christiana, quam quodcuinque aliud dominatione teria
XX l X. Hoc modo exponunt dictum Danielis Cap. a. S. Hieronymus, ibi
icens et Rinum autem quartum , quod perspicuὸ pertinet ει Romanos, farrunson , quod comminuit , cla domat omis
aboe tempore manifesti δ eomprobatur. Si eut enim in priseipio nihil Romano Imperio foritur , M durius fuit: ita is fine nihil imbeeiIlius . . . In Ine autem horum omnium Regnorum avi, argenti ,
aris, ferri abscissus est lapis Domiamus , atque Salvator , δεε manibωι , .cst, absque coitu , se humano femiane , de utero virginali: tr contνitis omisnibus Regnis ,factur es mont magnuι , O implevit universam terram . Quod
Iudai, ω impius Porpbrius mal/ ad Populum referunt Uraei , quem in sinaseeulorum volunt esse fortismum, cr om-mia Regna conterere,s regnare in strenum.
Sanctus item Augustinus, Tra et 4. In Ioann. Inde inquit praejus ea
ille lapis, quia in e natur ea in praeis sentia Dominus . Et quare μὰ mani. hu, ' Quia sn opere viriti Uirgo peperis Christum. Iam ergo erat Iapis iIle praeisus sin λ manibus ame oeulos Iudaorum ; sed humilis erat. Non immeritis , quia nondum ereverat Iapis ille , s impleveνat orbem terrarum ; quod ostenis dit in Runo suo , quod HI EMI. - , qtia imple Dit totam faelem terra . Quia
ergo nondum erederat , offenderunt lata
illum, tanquam in lapidem . venis derunt in eum , ω quassati funt , non contriti , sed quassati : veniet eMemur, O eonteret eos. Sed ignostendum es Iudais , qui σenderunt in lapidem, qui nondum creverat. Ωuries sunt illi, qui in ipsum montem .enderunt y Iam de euibtis dieam cognoscitis nempe , de
Donatisti4, qui negabam Ecclesiam toto orbe diffusam, sed in parte Asrieae
conclusam uui nega/at Eeelsam toto Orbe di sam , non in humiIem Iapiisdem , sed in iuum montem afridunt, uod factus es ille Ivir, dum er feeret a
Caea Ddat non orderunt hMmilem Iurisdem et quanta caeitas est non videre
montem 1 Eadem repetit , Tras p. i Dan. In Psalm- 4s. & alibi XXX. Nee dicas. Regnum Christi non potuit esse quintum illis quatitor succedens et cum enim spirituale sit, quintum ab aliis quatuor distinctum non consti ruit . Nee enim Regna dicuntur diversa , vel distincta ob diversitatem rellaionis ; alioquin Regnum Persicum , Macedonicum , MRomanum suissent unum Imperium ἔeadem enim erat illis Idolorum superis stitio: & mutata religione motaret tirRegnum ; unde non fuisset idem Imperium Roma ui sub Constantino Christiano, ouod sub Diocletiano Pa.
Regna, quae temporalia sunt, mutan tur, non religione, sed armis; sicut nec religione , sed armorum potentia constituunt ii r . At Regnum Christi eum sit spirituale. & aeternum, ne a
terrenum , de temporale, non armis ,
sed religione constituitur: religio enim efficit, ut Deus in illis hominibus reis pnet, qui ipsi per fidem, fit amorem
inhaerent. In quo sensu Paulus, 2. Cor. I s. v. 24. ait ἔ Deinde finis, erum tradideria Regniam Deo , er Patri , eam
evacuaversi omnem Principatum , ω ρο- tessarem , ω virtutem e oportet autem tuum regnare, donee ponat omnes iniis
mreos sub pedibus ejus . Vide S. Aliis gust. ι. 83. Quast. q. 6ς. Et hoc an do Regnum spirituale Christi fuit quintum succedens, ae sibi subiiciens potentiam Imperii terreni. Unde Daniel, c. I. v. I 4. Et dedit linquit ei potestatem, cr honorem, cr Regnum rct omnes populi, Tribus, ct lingua ipsi
fervient : potestas eius , potessar aeterna , qua non auferetur: cr Regnum ejus, quod nεο corrumpetur.
46쪽
di 8 Ouisio II. De Existentia Incarnationis.
. I v. interam DanieIis Vaticinium.
leberrimum, Danielis Vatieinium tumitur ex cap. s. v.& sequentibus et ubi Gabriel Angelus Danielem se alloquitur. Seira ergo , ω animadverte: ab exitu sermonis, ωt iterum adimetur. D DIem , usque ad Cbrorum Dueem, hebdomades septem , tis Bebdomader sexaginta dua eruns ἰrurius σου eabitur platea , ω muri in
angustia temporum. Et post hebdomadessexaginta duos Oeendetur Chrsus e ω non eriι ejus popuIu , qua eum negaturus es: cr Civitatem , Sanctuarium dissipabit populus eum Dure venturor sinis ejus vasti-
ConIrmabit autem pactum multis bebdomada una r ω in medio hebdomadis degetet Hostia , ct Saerseium et crerit in templo abominatio desolationis: crusque ad consummationem , ω finem perseverabis desolatio.
Ut igitur eum methodo celebris haec Prophetia tractetur , quaerendum est primo e De quibus hebdomadibus Gabriel loquatur. Secundo: Unde peti debeat dictarum hebdomadum initiu.N . Tertibi An dicti prophetia ostendatur , Messiani venisse . Quarto : An omnesvircumstantiae huius oraculi in Christo Iesii locum habuerint. XXXIII. Qiuoad primum noto Inomen Hebdomadis in Scripturis usuris pari dupliciter . Vel pro spatio septem dierum, quo pacto etiam a nobis. vulgariter accipitur; & sumit ut
Levitici 23. v. t s. ω et s. ubi a Paschate, usque ad Pentecostem, numerantur septem hebdomades plenae , id est, quinquaginta dies. Vel pro spatio
Leptem annorum, quo sentu dicitur,
Levit. 2I. v. 1. Numerabis quoque ιibi septem hebdomadas annorum , ides , septies septem, qua simul Deiunt annos quadraginta novem. Certum ergo est , Gabrielem in suo Vaticinio non esse loeuium de hebdomadibus dierum et septuaginta enim hebdomades dierum continent dom laxat quadringentos, dc nonaginta dies: quo temporis intervallo nihil contigit eorum, quae G briel Danieli intra septuaginta hebdomades eventura praedixit. Et hac eIdem ratione non possunt intelligi de hebdomadibus mensium . Minus autem possunt sumi pro he domadibus decenniorum , quarum quaelibet constat annis septuaginta . Nee pro hebdomadibus Iubilaeorum, quarum quaelibet importat septies spatium quinquaginta anorum et ideoque constat annis tercentis quinquaginta. Multo minus pro hebdomadibus seculorum, quarum quaelibet septies imis portat spatium cenium annorum I id inque constat annis septingentis. Nam primo. In scripturis non legitur huiusmod i acceptio hebdomadis, aut decentorum. , aut Iubilaeorum, aut seculorum. Secundo. Quia Daniel praedicit post septuaginta hebdomades Civitatem , & Templum esse destruenda ,& Sacrificia in medio postremae he 'domadis esse abolenda et atqui homulto ante evenerunt, quam sorent elapsae septuaginta hebdomades decenis niorum , aut iubilaeorum , aut secuiniorum, a quocumque tempore sumatur harum hebdomadum initiunia pergo &c. XXXIV. Dico ergo . Hebdomades Danielis accipiendas esse pro hebdomadibus annorum , quarum quaelibet includat spatium septem annorum zita ut septuaginta hebdomades sint spatium , quod quadringentis nonagin ta annis concluditur. Et hae in re Christiani Pata es, & doctiores II braeorum Masti stri consentiunt. XXXV. Verum circa tempus , 2 quo narum hebdomadum annorum sumi debeat initium . sinponor in iistium ea tum debcie sumi , tempore, quo exiit serrno . seu edictum de re aedificanda Hieiosolyma : hoc enim ostendunt illa Oiaculi verba a Ab exi. ιιι
47쪽
u fermem is , tit iterum a Fretur Ieru-DIem. Quatuor autem edicta recenissentur de hac re emnasse. Primum Cyro, I. Esdrae e. r. Secundum a Dario i qui probabilius censetur suisse
Hystaspis filius. r. Esdra e. 6. Ter tium ab Artaxerse , non Memorioso ,
sed Longi mano sile dicto, quia haberet manum altera longiorem anno Imperii ejus septimo , ut habetur 1. Esdra c. I. Quartum ab eodem Arta- acerse,anno Regni e jus vigesimo, ut habetur 1. Esdra e. a. Hinc merit5 dubitatur, , quo sumi debeat dictarum hebdomadum initium et suit enim ei rea hoc etiam inter veteres Christianos Patres varietas; quam exhibet, inter caeteros,
S. I ieronymus, in c. s. Danielis. Attamen
XXXVI. Dico. Initium hebdomadum Danielis probabilius sumi debere ab edicto, quod exiit ab Artaxerseo Longi mano, anno Regni ejus vigesimo. Hanc suisse Iulii Africani sententiam refert S. Hieron. loco laudato . Proba tur autem. Edictum, a quo debet sumi dictarum hebdomadum exordium, deinber esse illud , a quo in naurandae Hierosolymae saeuitas Iudaeis data est rat qui hoc edictu in promulgatum fuit ab Artaxeris, anno eius viget imo; ergo&c. Ma. patet ex ipsis oraculi verbis. Min. probatur. Non enim potuit esse edictum promulgatum a Cyros, aut Dario, aut ab Artaxeris Longi mano, anno esus septimo: haec enim edicta solum potestatem iaciunt Iudaeis restaurandi Templum, vel resumendi Sacrificia; non vero urbis reparandae, & muris cingendae; ergo superest, ut sit edictum Artaxersis, anno eius vigesimo . Huic enim posteriori Artaxersis edicto consonant omnia verba Danielis; ut legenti caput secundum libri secundi Esdrae constahit. Nehemias enim acceptis 1 Rege Iiteris de Civitate, & muris ejusdem reparandis , Hierosolymam venit, manumque operi apposuit. Verum eum multi Iudaeorum hostes conarenis
tur opua impedire; cogebantur Iudaei simii I, 8e operi intendere, & prς-lio in sui defensionem. Unde ibi, e. 4. v. II. dicitur, quod artifex Una manu sua faeiebat opus. ω altera tenebaι glaὸium . Brevique adeo tempore opus completum est ; ut solis quin- uaginta duobus diebus persectum t et verificato etiam, quoad hoc, Danielis oraculo dicentis , quhd AElioea
XXXVII. Dices tamen prim , . Cyrus, Darius, x Artaxerses, anno septimo, dederunt Iudaeis facultatem reaedificandi non solum Templum , sed etiam Civitatem; ergo non est, cur ab exitu talium edictorum non sumatur initium hebdomadum Danielis. Prob. ant. De Cyro dicit Isaias, e. s. v. 23. Ipse ad rabie Civitatem meam. Et quod hoc impletum fuerit, probant querelae datae post Cyri mortem ad Assuerum , vel Artaxer se in Oroopastem ab hostibus Iudaeorum , quod Ierusalem aedificarent, & nauis
ros ejus extruerent. - Idem ostenditur de Dario . Nam Aggaeus, qui ei rea illud tempus vaticinabatur, Darii edictum de urbe reaedificanda interpretatur, Judaeos increpans, c. Iov. 4. Nunquid linquit a tempus vobis es , ut habitetis in domibue Iaqueatis , ω domus is a deserta Quasi restitui 1 jam Civitate,Templi restaurationem negligerent . Idem ostendi tur de edicto Artaxersiis, anno septimo. Legitur enim x. Esdra c. g. v. s.
hune Regem dedisse Esdrae Seeunddis
omnem petitionem ejus: Esdram auistem petiisse non solum reaedificationem Templi, sed etiam urbis ad habitandum, credendum est. XX VIII. Respondeo ad haec, neg. ant. Cum enim in edictis sive Cyri, sive Darii, sive Artaxersis, anno ejus septimo , nulla fiat instaurandae urbis mentio, sed Templi tantum; quod omitti non debuisset , utpote cireum stantia magni momenti , & dive sae inspectionis ab instauraetione Templi e credere par est , per in i a re
48쪽
scripta nullam reparandae urbis sui cst Judaeis facultatem concesam. Ad primum ergo de Cyro resis pondeo , Isaiam dicere de eo potuisse rufe at cavιν civitatem meam in lato
sensu Quia eum Cyrus iacultatem Judaeis dederit instaurandi Templum ἔcredibile est, dedisse etiam sacultatem extruendi domos ad habitandum , & ad . arcendos imbres, alia siue te inporis iniurias; non autem deis
illa eis facultatem extruendi publica aedificia , maenia, arces , quibus se ab hostibus tueri possent. - Quod vero Jud corom hostes conquesti sint coram Cyri successoribus, quod Hebraei Ciuitatem instaurarent, non probat ita fuisse: sed cui in viderent, domos ad habitandum per ipsos excitari, eos urbem totam instaurare velle suspicati sunt , .& rebellionem moliri. Unde rescriptum quidem obtinuerunt,
x. Esdrae , c. q. v. x I. in urbs illa non
adimetur ; sed executio rescripti oste dit , solam prosecutionem instaurationis Templi suisse impeditam, non urbis.
Quocirca, v. 24. dicitur et Tunc Intem mulam est opus domus Domini in Ieru
salem ; non dicitur, Opus urbis- Imdeκ hoe deduco , edictum Cyri non fuisse Iudaeis instat irandae urbis eois piam. Si enim hoc ex regia concessione moliti etiant; non ausi fuissent illos a ceu sare , nec impediti a Regio rescripto suissent, sicut contigit ; sed opus suum prosecuti suissent. Nec in rescripto Artaxerses, se ii Assuerus non apposuisset, quod Urbs ilia non adseetur , donec , si fortὸ a me iussum
fuerit; ut legitur citato Cap. 4. v. L.
Ad secundum de Edicto Darii dico . non concludi ex verbis Aggei, Iudaeos tune urbi aedificandae manum adi posuisse 3 sed solum eos arguere, quod, neglecta Templi instauratione, toti essent in extruendis domibus ad proprium commodum, cujus culpae
Ad tertium de edicto Artaxersis, anno septimo, dico, Regem Artaxerissem Longi manam, Quo septimo , d disse Esdrae secundum omnem petitimnem eius , quoad ea, quae speetabant ad Dei cultum, & legis obiervantiam. hoc enim, & non aliud Esdras peri
rat: non vero urbis instaurationem. ut patet ex edicto, quod referetur I. Es. Arae. r. in quo tantum fit mentio uerebus pertinentibus ad cultum Dei. XXXIX. Dices secundo . Artaxerinses , a quo exiit edietum de insta uis randis Hierosolymis non, potuit esse Longi manus . Gia Artaxerses, a quo exiit edictum , vixit paulo ante lem pora Alexandri Magni: sed Artaxerinses Longi manus imitto tempore praecessit Alexandrum Magnum et nam LO imanus imperavit Persis triginta du us annis, Darius Nothus decem, de novem , Artaxerses Mernoriosus quadraginta tribus, Ochus tribus, & Da in rius Codomannus , quem Alexand cr
Probatur . Temporibus Artaxersis , ut eoncessi Nehemiae facultatem reςdiis candi Ierusalem , vivebat quidam. Sa Daballat Samaritanus , qui Nehemiam Civitatis maenia reficientem impedire
conatus est, ut legitur x. Esdra c. 4.
atqui iste Sanaballat suit coeuus Alexandro Magno; Iosepho enim teste.
. II. Anti M. e. 8. cum Tyrum Op
pugnaret , ad Alexandrum defecit; ergo videtur potius dicendum , Arta-κersem illum suisse Memomo sum, qui paucis annis Alexandrum praecessit . XL. Respondeo, Neg. mai. Ad elus Probationem dico, non eundem sui si
se Sanaballat , qui Nehemiae se se opposuit . fle qui ad Alexandrum defecit . Duos enim eum Pelavio. I. I 2. de Doctor. Temporum , c. 23. cogimur
admittere Sanabal letos: unum Nehemiae , & Artaκersis Longi mani te misporibus, qui Nehemiam a reaedificauis da urbe prohibere conatus est et alter temporibus Darii Cudomani, qui ad Alexandrum defecit . Nec obest quod Iosephus dicit . Nam in pii mis osephus, Sanaballetem , quem ait dein secine ad Alexandrum , non asserit
49쪽
de Iosephus tantae auctoritatis non .est, maxime in Chrono lo is , quin ab eo recedere possimus . Addo r qu bd Iosepho teste, Sanaballetes ad Iongaevam aetatem vitam produxit. Unde
benh potuit in iuniori aetate Nehemiae restitisse ; in extrema verb ad
Alexandrum defecisse: eum ab anno vigesimo Artaxersis , usque ad Darium devictum. anni octuaginta tres flux rint ;& Sanaballetes ultra centesimum decimum , vix ille seratar, qui paucos post nienses a desectione mortuus est. XLI. Prohatur ex supputatione temporis, Artaxersem , a quo exiit edictit in de instauranda Hieros olyma, suisse Longi manum , anno vigellino , hoc pacto. Ab eo anno incaeperunt hebd mades praenuntia ae a Daniele , a quo ad Christi mortem stuxerunt hebdom des 6ς eum dimidio: atqui hae flux runt ab anno vigesimo Artaxersis Longi mani ; ergo &e. Min. prob. Annus vigesimiis Artaxersis Longi mani sui tannus Mundi 3sso. circiter . His si adjunxeris hebdomadas 6ς. nimirum, annos 483. hadebis annos mundi 4o 33. quibus adjectis alia media hebdomada , nempe , annis tribus cum dimidio , ha
hebis annos mundi 4 3 s. eum dimidio. Quo anno circiter, iuxta plurium Chron ologorum conrou um,occisus suit
Christus , defecit Hostia , & Sacrificium ; ac subinde impleta fuit prophetia Danielis , quod post hebdoma.des septem , & sexaginta duas, in meis dio hebdomadis septuagesimae occidetur Christus &e. Uidendus de hoc
Huetius, Demons. Evangeliea,proposit. s.
Petavius, I. 31. Doct. temp. c. 32.
CaImet, TabuI. Chro I, Hist. Bibl. Tom. a. Diction. Bibl. Haec in ern ditionis amatorum gratiam dicta sint. XLII. Uerum . Nequis putet, Christianos ast evincendum adventum Messiae . ex dicto-Oraculo, chronologicis
ambiguita 'bus indigere ; probabo , qubd a quocumque tempore, vel amno sumatur initium hirum hebdomadum, concludatur Messiam jam venis se, & hoc evidenter. Sic. Unde cumque exordiam sumserint dictae hebd mades , certum est, in medio hebd madis septuagesimae occidendum esse Christum ; ita ut iis iam expletis Meiasias advenerit, imb de occisus suerit: sed hebdomades illae septuaginta iam
a multis seculis expletae sunt. Nam. hebdomades septuaginta iaciunt annos 4so. si sumantur pro hebdomadibus annorum , ut vidimus . Si autem sumantur pro hebdomadibus dierunta.
faciunt solum dies 4so. at certa dies , sive anni jam fluxere : eum litempore , quo Gabriel Danieli loquebatur, fluxerint anni plusquam bis utille ; ergo jam venit Messias. Videnis dum superest , Messiam , qui venit , fuisse Iesum Naharenum . Quod Dubio sequenti praestabimus
DUBIUM III. An Messias, qui venit, fuerit Iesus
I. x Ico. Messias, qui venit, sultl Iesus Nagarenus. Hoc non
melius ostendere possumus contra Iudaeos ἔ qua in demonstrando illis, omnes Prophetias de Messia in Iesu Nagareno sui ira impletas. Et quidem prini b. Oraculum Iac baeum . 1 nobis supra Dub. precedente expensum k in Iesu Nahareno suis
impletam , constat; in adventu enim
eius iam totaliter a gente Iudaicae
sceptrunt ablatum suerat : quod signum adventus Messae dederat Iacob. Ipse etiam suit expectatio Gentium is , quae praedicatione Discipulorum ejus ad ipsum conversae sunt. Unde Sanis ctus Athanasivs, lib. de Incarnat. Sis inquii ὶ alium Deum Genus stolerent nee ipsum Deum Ahraham , Isaac, I cob , vos confiterentvr ; iustam fm
50쪽
3r cursio II. De Exissentia Incarnatἰοnis .
haberent . Si verὸ iIIum ipsum Gentes colunt , qui Mysi Iegem , cr abraba
promisones dedit, eusus Verbum D- dat indigni mὸ tractaverunt ζ quare non agnoscunt , vel potias, cur ultrὸ negligunt videre Dominum , quem Seriis plura pradixerunt, orbi terrarum Hluia
Aisse , ω eorpore indutum apparuisse rII. Qitantum ad oraculum Dani lis , de quo hactenus , ponderanda sunt verba, & singula Iesu applicanda. Senius ergo Oraculi est iste . Adecreto de reaedificanda Hierosolyma, usque ad Messiam non quidem nascentem , sed in apertum prodeuntemὶ fluent hebdomades annorum se optem , & sexaginta duae: ita tamen , euhd infra septem priores hebdomades aedilitabitur murus. & platea Civitatis , & Omnia aedificia ejusdem comulenda sint . ut lesitur 1. Esdrax. a. Post septem priores illas he
domades , usque ad Christi publieationem, fluent aliae sexaginta duae he domades: quod quidem in Iesu Nazareno verificatum ostendimus. Finis enim dictarum sexaginta novem hebdomadum incidit in annum mundi o33. qui fuit annus circiter, quo Ieius praedicare c. epit , & praedicatione , ac miraculis manifestare se esse
Christum. Rursus: peractis illis 69. hebdomadibus, in medio hebdomadis septuagesimae, idest , post annos tres occidetur Cliristus, de si ei et Hostia &α Noe quoque in Iesu veri sicatur. qui poli tertium suae praedicationis annum a Iudaeis captus , & occisiis fuit; λquo tempore cessaverunt Hostiae. 8e sacrificia offerri. Post haec PopuIur,
qui eum negaturux est , non erit amisplius populus. Riis hoc post Iesus o
cisionem in initeris Iudaeis non videt
impletum p Toto orbe dispersi, ubique mancipia, nulli bi unum populum sub sorma proprii regiminis eonstitii lint . Civitatem , Er Sanctuarium ἀGpabit populus eum Duee venturo .
Qitis hoc impleium negabit in desolatione Ierusalem , & Templi iacta
post Iesu occisionem a Tito: post quam
nee Ierusalem , nec Templum suerunt unquam amplius reparata, ut in Iesu etiam ultima oraculi verba implerentur , nempe I Usque at consummatio
nem , c finem perseverabit desolatio 'Veritatem hanc cogitur sincer E conis
steri Rabbi Samuel, in Epist. ad R. Isaae quam in Dionysii Carthusiani com
mentariis legere est. hisce verbis: IG-
det tir Domine mi, DaureIir prophetra , qua scribitur nono est te, sam completa
esse. ω non est, Domine mi , duis. bium . quin destructio perpetua desola. iionii sit hae raptivitas . Nam iam sunt mille anni , O apert dieit Dominus per Prophetam , quod erit desolatio, perpetua propter occisionem Cbrisi , Aut est desolMio nosra pos oeeisionem Christi: non enim comminatus es desolationem perpetuam nisi post Oeeisionem Ch=isti. Et si voluerimur dieere , qvod ante Oeeisionem Ebristi fuerimus in deo DIatione . respondent nobis Chrisiani rquδd ante illam mortem non fuit aestis
δε alio , nisi septuaginta annis : cr pshoe fuimus reducti in terram promusio
nis , Θ fuimus apud Deum in gloria ,
is honore . Certὸ , Domine mν , no L. video evasionem. De facto enim probaiatur nobis , quod postquam a read eat ne Templi eompleta fuerunt septuaginta hebdomades annorum , tune fuit Jesus oecisus a Patribus nostris r ω poiast a veniι Dux , felliret Titus, ese Populus, stitieet Romani , ω Deerunt no-hii feeundis m Prophetiam sam . Hodie sunt mille anni , nihilomrnus in ira
Dei fumus ire. III. Prosequor ostendendo , alias Prophetias de Messia suisse impletas in Iesu. Cumque istae, aliae conis sistant in verbis , ut sunt duae pratis narratae Iacob . & Danielis r aliae in aliis , seu signis adumbrantibus Meiasiam ; probabo, utriusque generis Oracula in Iesu impleta. Probo ergo de
Prophetiis verborum . Messas praedictus suit nasciturus ex semine Abraham per David . ae de Tribu Itida. Hoc impletum suilla in Iesu , conitate .X guncalogia , quam de ipso con ea