장음표시 사용
81쪽
in is autem nesciat, dignitatem puri hominis esse diversi, ae inserioris oris dinis ad dignitatem maiestatis divinae Ergo quamvis offensa Dei finita sit, non est adaequabilis per satisfactionem puri hominis. Hi ne XXXVI. Ad Confirmationem distis
cons. Transferret per opera sua meri intoria , tanquam per pretium ab intrinseco lassiciens, & aequale, nego consis ussiciens ab extrinseco, de ex acceptatione divina , eon. cons. Ita S. Thom.
3. p ff. I. a. a. ad a. Non potest purus hoino exhibere Deo satisfactionem , quae sit condigna , per quandam adaequationem ast recompensationem euia
pae commissae ; quia etsi solum extrinsece gravitatis infinitae , est tamen gravitatis superioris ad quamcumque satis iactionem purae creaturae. Potest i men exhibere satisfactionem, quae lichi ex se impersecta fit , & in lassiciens
secundum tamen aceeptationem eius,
qui ea contentus est, quamvis non sit condigna, sussiciens fit . Et hoc modo sati, iactio puti hominis a Deo eonstituti , ut esset Caput ad trans serendam in alios , fatis saceret ; quia etsi suist E
Iura inferior ad gravitatem osse n. sae , divina tamen acceptatione prae
supposta , ab ea essicaliam aeciperet a sicut modo sitis actio nostraessicae iam habet , satisfactione Christi XXXVII. Dices . Posset Deus illi homini tantam gratiam largiri, quanistam B Uirgo , & omne Sancti tabent ut ille homo saceret opera tanti valoris, quanti sum B. Virginis, ac Om. nium Sanctorum merita a sed Laec posisunt esse coisigna satisfactio pro onsensa mortali , maxim E si non ponatur intrinsece infinita ; ερ tantum posisunt ei placere, quantum ei displicet ostenta; ergo Sc. xx vli I. Respondeo, neg. minia
Bona enim opera B. Uirginis, omniumque Sanctorum, etsi per totam aetemnitatem multiplicata , etiam tollective sumta , non possunt esse coram Deo lantae aestimabilitatis, quantae coram ipso est gravitatis unum peccatum m in
le; quamvis in genere offensae simplieiter finitum sit. Et ratio est . Q: Ma peccatum lichi in genere offensae finitum , est tamen semper offensa Dei,& laesio tutis divini& proinde gravitatis in ordine superiori ad quamcumque purae creaturae compensationem t unde nequit tantum placere Deo omnium creaturarum , etiam coniective sumtarum , perpetuus cultu ε& honoratio, quantum ei displicei vel una offensa sua . Quod in humanis etiam explicari potest . Nam si aliquis rusticus offendat Regem , & in saris- saetionem offensae Regina Ipsa , Prin- ei pes , & Proceres Regni exhibeant ei totum honorem, quem possunt; plus displicebit Regi injuria , quam a ruit: eo passus est , quam ipta placeat honor Reginae , & omnium Nobilium Regni et quia hunc honorem meretur dignitas regia; sed horrendum est,
quod vilis rusticus contra eam insurgere audeat. Unde, ut habetur, Hesse
plus displieuit Aman , sevum Mais radocheum nolle se adorare ἔ qua ei placeret , sibi ab. omnibus Regni Priticipibus talem hortorem exhiberi . XXXIX. Sed contra dicta instabis
Peccatum in Deum habet malitiam moralem superioris ordinis ad peccatum in proximitin et & tamen plura peccata in proximum,verbi gratia,adulteria possunt aequivalere moraliter uni eccat in Deum , puta , odio Dei , de abere aequalem poenam p ergo &e.
Similiter plures actas temperantiae, liachi sint in ordine inseriori ad earit te m. possunt aequivalere uni actui coritatis ; ergo &c. Respondeo , quod adulterium , Se odium Dei, lichi habeant diversam malitiam specificam, sunt tamen eiusdem ordinis; quia ambo sunt contra Deum ,
6t ipsmii deprimunt ad creaturam. Plures autem actus temperantiae non possunt adaequare unum actum caritatis, nisi quatenus informantur gratia; qui ratione sunt ejusilem ordinis eum
82쪽
L. Λ N . purus homo satisfacere
possit de condigno pro peccato veniali, praecisis meritis Christi, apud Theologos non est ita explaratum . inlidam enim contendunt et Nec pro peccato veniali adhue minimo posise hominem , etsi iustum, condigne satisfacere; moii eisdem rationibus , quibus supra de peccato mortali. Primo is Ex inaequalitate , quae est inter cre iuram satisfacientem , & personam divinam ociniam. Creatura enim est in
infinitum in serior Deo , imb nullius diagnitatis coram illo. Sicut ergo homuniscio vilis , si honorem , de obsequium Regi exhibeat, nullius prope momenti est: E contra vero qudd Regem, vel leviter inhonoret, tanti momenti est. ut per seipsum non eossit aequaliter satisfacere: multo magis hoc dicendum
erit de creatura er8a Deum Secun
db. Peccatum veni ala licet sit offensa Dei levis, est tamen verE, de proprie ostensa Dei ; & lichi non auserat 1 Deo rationem ultimi finis habitu, impedit tamen actualem eκ tensionem Dei, ut ultimi Enis, ad illum actum : quod est aliqualis injuria Deo , qui habet ius, ut non solam. st habitu, sed etiam actu ultimus finis omnium nostrorum actuum .
x LI. Alii vero sentiunt: pum hominem justum posse aequaliter pro peccato veniali satisfacere ; quia hoe non laedit Deum in intrinsecis, sed
tantum in extrinseca extensione ad illum actum: ideoque cum Deus no sit laesus in praeci cato infinito, non adeo gravificat culpam venialem , ut excedat omnem creatam satis labionem - Ullerius et Actus caritatis , vel contritionis magis placet Deo, quam ei displiceat culea venialis. Nam in actu caritatis maior est bonitas ,
quam si mali ita in culpa veniali et
actus enim earitatis hominem eonveristit ad Deum , culpa autem venialis hominem a Deo non avertit et de maior . est vis actus caritatis ad me renis dum, quam sit eulpae venialis ad deis merendum et illi enim debetur praeismium aeternum , isti autem poena lanis tum temporalis. Sicut ergo purus h mo satisfacere potest pro poena tem p rati ; cur non poterat satis sacere pro culpa , cui poena tantum temporalis debetur Utriusque opinionis momenata sobiecimus. Eligat Studiosus ex iis eam , quae sibi magis placuerit et uintraque enim probabilis est.
DUBIUM IU. An satisfactio Christi habuerit AEqualitatem Iustitiae
s. I. An Cbrisus Obligatus fuerit ex
Iustria Stricta II. Uia diximus, peccata morta lia esse propriὰ iniurias Deo illatas, ac pro iis, inquantiam, iniuriae sunt, uullam pura
creaturam posse ad aequalitatem satisfacere; sinuitur, ut examinemus ἔut iram Christus obligatus fuerit ex
rigore iustitiae ad satisfaciendum pro peccato Adae, & pro peccatis omnium hominum.& utrum potuerit fati stacere , de de tacto satisfecerit satisfacti ne, non solum aequali , sed etiam ex rigore iustitiae. inod per sequenti praestabimus. II. Dico ergo. Christus ex iustitia stricte tali se obligavit ad satisfacienonum pro peccatis hominum . Prob. Quando aliquis per fideiussionem , velialium similem eontractum, ex consensu , Se acceptatione creditoris constituit se debitorem loco alterius: s ille obligabatur ex iustitia, etiam Fideius. sor ex iustitia obligatur et sed homines, qui peccarunt, obligantur ex iustitia ad satisfaciendum Deo, & qui
83쪽
non possunt satissaeere , Christus ex consensu, & acceptatione Patris coninstituit se debitorem , loco hominum ἔergo &c. Min. pro secunda parte prohatur ex Scriptura , in qua dicitur, primo i Christum fuisse Fideiussorem ,& Sponsorem pro nobis. Ecelesiastici
29. U. I9. Gratiam Fidei oris M aIiviscaris , dedis enim pro te animam suam: quae de Christo Interpretes ex.. ponunt . Hebr. r. v. 21. Melioris te.
flamenti Sponsor factur es Iesus - Mocundo . Dicitur Christus peccata n sita in se seimsisse. Isaiae 13. U. 6.
Postile Dominus in eo iniquitatem --nium nostrum. v. II. Iniquitater eorum ipse portabit. v. I 1. Cum sceleratis re
putatur es , cr ipse peceata multorum DuIit. Tertio. Delicta nostra Christus vocat delicta sita . V. 68. v. s. Da vid in perlana Christi e s23a non rapui sinquit tune exsoIvebam Et
delicta mea a te non sunt abscondita . Et Psalm. 1 r. v. 1. Longὸ ὰ salute mea verba deIictorum meorum . Super quae Augustin. Enarr. a. in Psal. LI. Quorum linquit deliareum , de quo diactum es : Qui peccatum non fecit, nec inventus est dolus in ore ejus 3 Ωuo
modo erga disit delictoriam meorum et uia
si quia pro delinis εὐειν ipse precatur,ce delicta nosra sua delicta fecit , ut iu- sitiam suam nostram sustitiam fareret
nostra fierent moraliter peccata Christi , Christus per peccata nostra esset peccator et sicut quia peccatum Adami moraliter suit peccatum nostrum, nos per Adami peccatum constituimur pec
Nam nego cons. Ideo enim per pe ea tum Adami constituimur peccatores; uia peccatum Adami est moraliter norum, quoad culpam , & voluntatem
peccandi . Cum enim voluntates n strae continerentur in voluntate Adaismi ; ipso volente pecea re, Omnes nos voluimus , ipso consentiente , Omnes consensimus in peccatum . At peccata nostra sunt peccata Christi, non quoad culpam, & voluntatem peccandi. Vois
luntas enis christi non erat alligata ,
aut contenta in voluntatibus nostris, neque peceatis nostris consensit r sedimi vit ea assumere, quoad poenam, tutula, eam in se perserendo, destrueret, N pro eis satisfaceret. Unde sunt pec- rata Christi,quoad debitum satis ieienis di quatenus .videns nos non posse satisfacere, fideiussit pro nobis, tonstituitque te debitorem ad satisfaciendum. Unde Paulus, a. Cor. I. - 2. ait, quhd Deus, Eum, qui non nove rat peccatum , pro nobis peccatum feeit
id est , vel hostiam pro peccato, vel debitorem pro peccato nostro ut nose eremων iustitia Dei in ipso. vide S. Thom. ibi Les. s. IV. Sed quaeres et Sponte nλ, Se libeth constituit sedebitorem Christus; an potius haec obligatio in illo seeuta est vi unionis hypostati eae Respondeo, Christum spon id, εe Iibere fideiussisse, Se voluntari E constituisse se debitorem pro peccatis nostris . Nam Scriptura, & Patres comis mendant caritatem CFristi, ut Pau- Ius , ad Epher e. n. mia elim esset inis nocens, voluit satisfacere, & pati proeecatis nostris r sed si ex vi unionis ypostaticae ad hoc suisset ex itistitia
obligatus , non' esset , commendanda
earitas Christi; ergo dec. Hine Isaia s3. v. r. dicitur et oblatur est, quia ipse
U. Neque dicas . Peccante toto Reis o contra alium Regem , de non Valante ei satisfacere ; Rex uti Caput Regni, etiamsi eget in noeens, o ullis garetur ex iustitia ad satisfaciendum,& se humiliandum pro saIute Regni e
sed in Adamo peccaverat contra Deum tota Respublica humana, de noci poterat satisfacere e Christus autem ratione unionis hypostaticae est Caput humanae Reipublicae , dc poterat , Deo satisfacere; ergo ex vi talis unionis obligabatur ex iustitia. VI. Respondeo enim, disparem ense rationem inter Regem terrenum, εe Christum. Reges enim terreni habent pro fine Regnum, fit bonum itini lius, l
84쪽
tua ; ideonue servire debent suis Reagnis ex justitia, & mori, si oportue-xit. pro talute illorum. At Christus ratione unionis hypostati eae, ita est Rex, & Caput hominum I ut non habeat fro fine e usus aratia homines, vel illorum bonum, sed ipse est finis
hominum . Unde Paulus, I. Cor. 3.M. 12. Om via linquit infra sum et war autem Chri si, Christus autem Dei.
vlim est Caput hominum, ut serviat hominibus, sed ut homines serviant ipsi . Adeoque , etiam supposit1 uni ne hypostatica, non tenebatur satisfacere, de mori pro peceatis hominum.
. Imb neque tenebatur ex carit1 te .. ita eum vilissimus servus peccat comtra alium Regem; non tenetur,. neque
ex caritate, Rex se humiliare, & satissaeere Regi offensa 1 vili servo Cum ergo major sit Christi: excellentix supra totum genus humanum, quiliniit cuiuslibet Regis supra vilissimum servam ; fit, ut neque ex caritate ,- eiatiam stante unione hypostaticae, tene.
Erroros , opiniones e rea Satisfactionem Christi.
VII.. Q Upposito, qu bd Christus se
vi obligaverit ad satisfaciendum ex iustitia, &de facto satisfecerit pro peceatis hominum , quaeriture. An potuerit satisfacere, ει de saeto talis seiseerit, ad aequalitatem, εe de condigno.
Cirea satisfactionem, Christi pro pee-
eatis nostris plures fuerunt infidelium .& haereticorum errores. Primo enim udaei. non . credunt, Messiam fore Re emtorem. animarum , sed corporum nee auctorem bonorum spiritual ium, sed temporalium . Contra eos tamen stadi scripturk, Damel p. v. 24. ubi dicitur Messias venturus, in alaems ..e piat peeeatum, 1 deIeatuν inqκitae, car addueatur justita sempiserna . Secund6. Pelagiani negantes peccat catum originale , ae necessitatem gra tuae, Si volentes, unumquemque pM-
se viribus propriis pro peccatis satisfacere; negarunt, Christum nos re. demisse, de pro nobis satisfecisse et asinserentes , venisse se tum , ut doctrina , de exemplo nos doceret et de propterea. non venisse pro illis, qui ante Christum vixerunt Sed hi rejieiuntur, inmis August. I. de Naria Gratia, e. . Lib. s. contra Iulian. c. 13. 8c a
libi . Tum ex Script . Act. 4. o. 124 ubi Petrus: Nee enim linquit atiua nomon ea sub Calo datum hominibus , in quo oporreat nor salυοι fieri Et Paulus, Rom. 3ἀV. 24. Iuni ali gνα- tir per gratiam ipsiuν,. per redemsione- qua est in Christo Iesu . quem proposuir
Deus. P opitiatorem per, fidem in faninguine insur .... propter remissionen prsee eniνtim ὀelictorum.
Tertio . Petrus Abae lardus, de quo
sit pra, tra. inter alios errores
m quos impegit, asseruit , Diabolum nunquam ius aliquod in homine habuisse ι nec Filium Dei carnem assum- fisse , ut hominem liberareti nec ob aliud in carne apparuisse, nisi ob nostram verbo, de exemplo instituti nem: non ob aliud passum esse, εα
mortuum , quam ob suae erga nos cais ritatis ostensionem . Ita refert S. Beris nardus, Tra a. de Error. Abaeuiat, eap. s. alias Ep. xyo. Damnatus tamen in
Concilio Senonensi , 8e ab Innocentio II. Abae lardus resipuit, suorumque errorum poenitentiam egit. VIII. Posito ergo , quod Christiis satisfecerit pro peccatis nostris , de totius Mundi, tanquam fidei articulo,
ad Titum a. v. x 4. Qui dedit semetia Dum pro nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitate , mundaret sIi populum acee abiIem . Et Apoeia s. v. s. ubi viginti quatuor Seniores clama iabant: Redemisti nos Deo in Sanguine.
85쪽
IX. Prima opinio fertur esse Seoti,in 3. dis. rv. ω A . & in ε. dist. I s. q, a. quamvis scin istae id negenti Maliquorum, qui dicunt , qudd rariasus licet verE satisfecerit pro pee. satis hominum ; tamen opera ipsius non habuerunt ex se valorem , Et condignitatem ad talem satisfacti nem , sed valorem habuerunt solam ex acceptatione divina et quia nimirum, Deus voluit opera Chri ni sibi offerri,& promisit, illis se so e contentum,& propter illa se remissurum hominibus peccata. Hinc sui Dub. praeced. vidimus tantum valorem, quod at-.tinet ad iustitiae aequalitatem , potui si se eme in operibus puri hominis, ad satisfaciendum pro peccatis Mundi , quantus suit in operibus Christi tquia potuit Deus opera pari hominis
ad eundem effectum ordinare, & acceptare . Congruum tamen , inquiunt , est d non neecessarium, suit, Deum hominem , non hominem purum pro nobis satrs sacere . Primb . inita licEt digniras Personae divinae non augeat valorem operis, eonfert tamen quandam decentiam , & dignitatem operi z eo, modo, quo imago a viro Sancto depicta , licet in se non sit melior, respeciu tamen ad pers
. nam , , qua fuit depicta , habet
quandam moralem aestimationem . Secundo. Quia decuit, ut Deum solum agnoscerenaus Redemtorem, &. Dominum, quem solum veneramur. Creatorem - Tertib . Qilia oportuit,
ut universalis Redemtor a peccatis esset impeccabilis . Hine etiam inserunt Scotus ,& alij, meritum Christi . non fuisse infinite dignum , de quo
X. Secunda opinio est S. Thomae
Bonavent prae, & eommunior apud. Theolog*sa qgae docet , satis allio.. nem Chrs sti nςdum suisse . aequalem , .sra superabundantem; idque non ex. acceptatione divina , sed ex proprio.& intriti seco valore ips rum operum Cliristi. Et hanc, ut veriorem, amplς
te strictae iustitiae, imb superata
diu s; non purh ex acceptatione d L. vina, sed ex proprio valore operum Christi, Utraque pars probatur ex Apostolo, Rom. s. a v. 1 s. dicente raed non sie ut delictum , ita O doniam si enim tinius delicto multi maytui sunt, multo magir gratia Dei , cse donnm ingratia unius bominis Iesia Christi iis plures abundaviι . iasibus Apostulus praesert valorem operum Christi pe Cato Adae , ejusque demerito et sed pe ea tum Adae ex sua natura demeruit de condigno Posteris damnationem,& mortem ἰ ergo merita Christi, ex se, &.eκ sua natura pro peccato satisfecerunt: alias eκ sua natura malae sui siet indignitas peccati Adae, ad
transfundendam condemnationem. .
quim dignitas operum Christi, aut rassundendam redemtionem , α pratiam. Nee benE adderet Apostolus,
ibi v. xo. Ubi autem abundavit deIi-uam , supe abundavit gratia . ut sic- regnavit peeeatum in mortem , ita o gratia regneι per iusitiam in Diram ais ιernam , per Iesum C.ristum Dominum
XII, Die es tamen . Si Christus adaequalitatein , & . superabundantiam satisfecit ; ergo iniusth Deus nostram exigit satisfactionem . Si enim quis pro me abundanter satisfecit, solvendo debitum ι injuste ereditor repetet , me ulteriorem debiti solutionem . XIII. Sed respondςo , neg. cons Licht enim Chrissus superabundis satilia secerit pro peccatis . nostris ; ut tamen ejus satisfactio sortiatur effectuinis . vult illam applicari nobis per Sacr menta , de per opera nostra satisfactoria, & poenalia. inia, ut angelice
docet S. Tho. 3. p. u. 49. a. r. ad 4
Christi pacto operata is remissionem
86쪽
nostrorum peccatorum, tanquam causa universalis et e1usa' autem universalis non excludit consortium causae particularis, quia per istam ejus virtus descendit in effectum; ut patet in Caelo, aIiisque causis universalibus . Et sie requiritur satisfactio nostra ; ut per hanc virtus Passionis Christi in
nos descendat, & remissionem peccatorum in nobis operetur . XIV. Probatur secundd hoc discurissa. Inearnatio verbi fuit neeessaria, ut Christus pro peccatis hominum offerret Deo aequalem satis laetionem ,
ut dictum est i at si Christi satisfactio fuit condigna ex sola divina acisceptatione, ad hanc exhibendam non fuisset necessaria Incarnatio: quia sicut Deus aeceptavit , tanquam cO
dignam, satisfactionem Chrini, quamvis ex proprio valore eondigna non esset; ita potuisset acceptare, tanquam condignam, satisfactionem puri homι- nix fratia excellenti ornati, quamvis ab intrinseco ent insuffieiens, & nnaequalis. Hoc autem licet ad miti tur a Scoto, attamen est contra se sum Patrum, ut praecedente Dubio
XV. Probatur tertio ratione 1 pri xi . IIIa satisfactio est ab intrinseco condi fina , de aequalis, cujus valor in morali aestimatione adaequat gravit rem offensae: at satisfactio Christi in valore intrinseco adaequat, imo s superexcedit gravitatem offensae; ergo &c. Min. prob. prim b. Sicut os-fensa gravi fieatur a persona visensa ;ita satisfactio in materia honoris v loratur a persona satisfaciente et sed sicut persona offensa Deus est , ita in Cliristo persona satisfaciens Deus est; ergo &c. Mai. patet ex dictis. Imbariagis dignificatur satisfactio Christi, persona infinita satisfaciente , quam gravi ficetur offensa a persona ii,fintata offensa . quia satisfactio dignifica. tur 1 persona infinita, ut a principio quasi formali z dignitas enim satisfacientis formaliter dignificat satiss eianeia et persona vero Oileaia, in se tentia Scoti, gravis eat offensam solum
extrinsech , & per modum termini. Prob. secundo min. ratione D. Th. 3. p. q. 48. a. a. Ille aequaliter, &superabundanter rati aeit pro osse exhiber offenso id , quοι-ι magis diIuit , quὰm oderis of fam r atqui Christus ex caritaιe , Oobedientia patiendo majus aliquid Deo eκhibuit , quὰm exigerer Neompensatio totius offensa humani ganeris . Prim quidem , propter magnitudinem earitatis
ex qua patiebatur. Unde ibi ad x. dicit r uubd maiore fuit earitas Christilatientis, quim malitia erue gentium: ideo plus potiait Christias fatissaeerstfua rasone, quam C tiei ores ostende re oecidendo e intantam quὸd Passio Christi fustenr fuit, superabundam adfati aciendum pro pereatis oeeidentium ipsum . Secundὸ, propter dignitatem υλra sua , quam pro fatisfactione ponebat, qua eraι visa Dei . Tertiὸ , propter generalitatem Passionis, magnitudinem doloris assumti ; ergo &e.. XVI. Respondent Fra n , & Henno recentiores Scotistae , Scotum non afferere , opera Christi habere condiagnitatem solum ex aeceptatione diviisna , & non ex intrinseco valore ipsorum: sed solam condignitatem talium operum non esse in actu secundo comis
pletam ; nisi aceedat aceeptatio Dei ea acceptantis in satisfactionem , Sed antis i Ilis jus ad praemium et sectura
enim acceptatione, opera illa in actu secundo non obligarent Deum ex tuis stitia ad condonanda peccata . Itaque dictini, Dei acceptationem non se habere , ut dantem valorem , & suffieientiam meritis Christi . quam ex se non haberent: imb si Deus in bilante posuitat ex una parte omnia ho. minum peccata, ex altera Christi me. rita a longe praeponderarent merita Christi , ut egregi E docet Bernardus
seu verius inerius Abbast , Serm. de duobur Diseipulis euntibur in Emmaus ,
dicens, poenam Christi in statera Cr cis appensam nlultb maioris suisse a
ponderis, in rktione cui Eactionis, quina
87쪽
promeruissent peeeata nostra: sed solum se habere, tanquam in actu se cundo complentem ejiu lassicientiam;
eo modo, quo requiritur acceetatio creditoris sese obligantis ad remittendum debitum .
XUII. Hate si ita sunt, saeilh eum
Scoto, & Scotistis conveniemus .mam.
vis enim dici posset , quod Deus necessitate quadam naturali, sua sertur in Filium , teneretur satisfactionem ejus absoluid acceptare; & supposito, quod voluerit aequalem exigere pro peccatis satisfactionem , non potuit illam reiicere. Tamen dato etiam, quod intercesserit pactum , vel promissio acceptandi satisfactionem Christi pro peccatis ; non tollitur quin ex vera justitia Christus satisfecerit. Nec enim , ut intercedat vera iustitia inter aliquos, necesse est , unum teneri acceptare, quod ab altero offertur. Nam etsi Rex, aut mercator non teneatur acceptare iii stum pretium pro captivo , vel merce ; si tamen acceptet,
vera intercedit justitia , dummodo sit aequalitas rei ad rem . Si enim haee nolo adesset, vera iustitia non interis cederet , ut si debens centum solvat nonaginta et haec enim solutio lichi pro sufficienti acceptetur a creditore , quia
tamen realem aequalitatem non ponit,
non salvat persectam iustitiam. Cum ergo opera satisfactoria Christi habeant condignitatem , & valorem .i aequalem , imo excedentem gravitatem offensis; ex justitia satisfaciunt, quamvis Dei acceptatici interveniata . I V. ἐ. Satiam obiectionibus XVIII. Biicitur primδ. Ualar satisfactorius operum Chrj- si non potest per se adaequare gravi.
ratem offensae totius generis humani; ergo &c. Ant. prob. primb. Offensa irrogatur Deo, ut Deus est: at Christus non satisfecit, ut Deus cst, sed ut homo. erSQ ας. .i Secunda . . Satisfactio Christi notia
tantum placet Deo, quantum ei disit plicet. peccatum ; hoc enim tantum ei displicet , quantum ei placet sua bonitas a nam quantum aliquid amatur, i tantum ei displicet ejus destructivum: peccatum autem, est saltem affecti vh. de Ductivum divinae bonitatis: at o
pera satisfactoria Christi non possunt
tantum ei placere , quantum ei placet sua bonitas ; ergo &c. XIX. Respondeo , neg. ant. Ad primam prob. dico, quod Christus non satisfecit , neque ut homo tantum . neque ut Deus tantam , sed ut Deus homo; humanitate et ieiente substan. tiam satisfactionis , Ad personalitate Verbi valorante satisfactionem zquae persona eum infinita sit, influit valorem infinitum in satisfactioneni,& proinde tantum, quanta est gravitas offensae . Unde S. Tho. r. p. q. 48. a x. ad 3. Dignitas i inquit earn isCbrisi non est astimanda folum fecun-
dism carnis naturam , sed secundum is personam assumentem , in Manthm sci- Iicet, erat raro Dei , ex quo habebat digniratem infinitam .
XX. Sed instabis. Si per impossibile unus Deus offenderet alium Deum , valor satisfactionum Christi, ad
summum, adaequaret gravitatem osse ii-sae, ab alio Deo irrogatae r sed gravitas Mensae factae Deo 1 ereatura ma-
or est, quam esset offensa facta ab a-ii' Deo ; quia gravitas offensae cretis scit ex vilitate offendentis, & dignitate offensis ergo valor dcc. non adae.
. XXI. Respondeo, nego mai. In illo enim casu im ossibili maior esset sytisfactio Chrissi . quam ossinia. Quia offensa in alium Iuum subjieeret illum
. quidem alteri Deo. sed solum . moraliter: at Christus satisfaciens Ribficeret se ipsum, non solum moraliter, sed etiam physice; &non solum Deo offenso , sed etiam, usque ad humanam infirmitatem se minaniret. Hac
eadem ratione satisfactio Christi pio
peccatis humidum est aequalis, S Otiam
88쪽
o Quaestis III. De Couven. Ο Meest. In eam.
etiam maior offensa. AEqualis quidem anam aeque aestiri ile est , personam infinitam humiliari, & dejici, quam sit horribile , vilem ereaturam, inferre iniuriam Deo . Est etiam major quia offensa licet deprimat Deum usque sub creatura ; hoe tamen sae itasteisti vh solum , & morali ter - Αt Christus satisfaciendo , non solui L moraliter depressit permnam infinite dignam , sed etiam physich , & realiter; & nedum hane subdidit Deo, cui satissaeiebat , sed & hominibus
propter Deum t unde in manus pet- caiorum tradi voluit, & occidi . Et sevi per peccatum infimum bonum
elevatum fuit supra summum: ita in Christi satisfactione summum bonum deprimitur subtus infimum. Ex quo χlvirer instantia , quae fieri posset se. Offensa habet duplicem
infinitatem, unam ex per a , quae offenditur, aliam ex infinita distan. Da inter creaturam Offendentem , &Deum offensum e satisfactio autem Christi non habet nis unam infinitatem, ratione persenae , satisfacientis , non vero aliam , quae consurgit ex
infinita distantia inter perssinam sati si facientem , dc eam , cui satisfit et si quidem etiam per χna, cui satisfit est infinita - Nam respondeo , ex dictis , hanc duplicem infinitatem fuisse ei iam in satissa mone Christi: unam ratione perlanae fatisfacientis, aliam ratione infinitae distantiae inter per innam , quae se hamiliavit , &eam, eui se humiliavit, nempe, peccatoribus , quibus in sua satisfactione, passione, & morte se humiliavit
XXII. Ad secundam probat. Ent. nego min. Ur enim docet S. Tho. citata f. 48. s. l. . . plus placet Deo Christi satisfactio , p pter rationes , S. Tho. ibi allatas , . quam displiceat, offensa suae bonitati illata , per peccatum quia haec. tantum moralis fuit, & affectiva, illa autem realis,
de effectiva humiliatio suit divinae pei latiae ; divina bonitas magis
suit exaltata , quam suilliti per pe
catum depressa. XXIII. Obiicitur seeundo. Plus est satisfacere Deo de condigno pro me. caris generis humani, quam reddere Deo aequivalens pro beneficiis acceptist at Christus, per suos actus, non voluit Deo reddere κqui valens pro benefietis sibi collatis; ergo ερα Mai. videtur ceria . Quia mams est comis pensare debitum ex iust ilia , quam beneficium ex grati rudrne . Min. prob. Inter beneucia collata a Deo generi humano suit divini Verbi Incarnatio e at Christus pro ista non potuit reddere aequivalens ; oui
uidquid Christus potuisset reddere ,
uisset finitum , saltem in genere phy-sco; Inearnatio autem includit per- sanam divinam , quae in genere enetis , seu physico infinita est ; ergo de e.
XXIV. Respondeo primo, neg. ma. Quia, ut docet S. Τho. h. L. . Ioca a. s. ad compensationem ex iustitia
lassicit, ut qui reddit, reddat quale, ει qui reddit , sit aequalis dignitatis, et ad compensationem vero ex nati tuis dine requiritur, quod plus reddat,
quim fuerat acceptum . In conseren te enim beneficium me commendabile tridetur , quὸd graι ρ bene setan is contulit , ad quod non tenebatin . Et id/o vis boneficitim aerepit, ad hae OH gatur debito honestatis, tit similiter, alteria d gratis .impendat . Non autem misetur gratis aliquid impendere, nisi. σκeedat quam ita/em .aerepti benefii r aia quamdiis recompensat minus , -I Malo , non videtur facere gratis, sed reddere quod aerepit. Haec S. Thoitias .
XXV. Respondeo secundo, ex quis Christ . non potuerit compensare u num , vel alterum beneficium , non sequi quod non potuerit satis sacere pro peccatis. El.ratio est et quia inter beneficia datur ancarnatio , quα superat vim compensativam virtutis compensativae Christi, imo etiam gra--vitatem offensae . Quotiescumque autem beneficium est maius , quam onsensa. ex eo, qgod quis nequit com
89쪽
msare inefici viri, non sequitur, quod nequeat satisfacere pro offenck- , . XXVI. Res et eo tertio, neg. min. Chrimis enim eompensavit etiam boneficium Ilicarnationis uariis modis iaPrimo. ia Uerbum non solum o tulit humanitatem Patri ita compe talionem; sed etiam obtulit seipsum .di dignitatem saae personae; quae di-3aitas in genere entis infinita est, dein i infinitum excedens omne beneficium ii eo v l maximh, quia lietape sona Verbi, aliquid in se infinitum fit: in ratione tamen beneficii eollaati humanitati, non est simplicitet infinita, quia ipsi non communicatur senis finito. modo . - Secund&.. mixheEt ex parte rei datae non plus dederit Christus. quam acceperit humanitas per Incarnationem ἔ. ex parte tamen asseetus plus. dedit: sic enim: erat assi eius, ut si pIas Deo redderα posset illud redderet. Ut autem aiu
pensatione beneficii: magis est considerandus affectus, quam effectuvia Sic filius ex parte rei. seu effectus beneficii non potest reddere patri' tantum , quantum accepir, scilicet esse se
le vivere. z- Si autem attendamus asinam voluntatem. dantis , or retribuem
tri retribuere, ut Seneca dicri in 3. Benefica.
X KVII. Neque dicas: ex hac responsione sequi , puram creaturan posse ad aequalitatem retribuere Deo pro beneficiis; cum possit illi reddere aequale , quoad affectum -- Neso
enim, sequelam ... Nam . eum affectus ille , quoi creatura. Conuetur compen
si re veneficia Dei, sit novum bene- fietum Dei. ;. fit consequens., quod pu rus homo. semper remaneat debito emo, & quod numquam compenset . aequalitatem , neque quoad esse. ctum eum, ipsa actione gratiarum .heneseia non deleantur , sed' cresis cauu nam autem sic de Cluisto .. v UR. I. U.M. V.
. V Τ satisfactio impleat rigorem Iustitiae, noni sincit, ut fit i aequalis, de a persona aequalis. dignitatis; sed alias ulterius,
eonditiones requirit .. Quarum prima est,. quod creditor teneatur illam a septare ...Secunda, quod sit ad alterum quia iustitia in persecta aequalitate consistit i aequalitas autem de bet esse inter duos, quia nihil est si bi ipsi aequale.. Tertia ,. 'ubd sit ex bonis. prseriis satissae lentis , & non ex acceptis a creditore p alias non esset in iustitia ψ sed ex gratia . Qiuarta, qudd fiat ex bonis debitoris , qt Tnon sinu sub dominio, ereditoris e uis enim , cui fit satisfactio, debet acquirere cupra rem oblatam dominium ,. vel absoluth, vel saltem novum . Dixi vel saltem novum v quia, potest contingere,. quod ereditor habeat domi nitam altum, fit supremum rer, qu α
ipsi ossertur& tamen si debitor, ii tra hoe . det ei dominium utile , titione ter de rigore justitiae, Quinta a,.qudd non fiat ex alias per se debitis creditori si enim, aliquis debeat al-rern centum nummos, titulo venditionis, quia emit ab illo, pannum ; εα praeterea, debeat illi centum nummo ,. ratione mutui i. non satisfaceret illi detrigore iustitiae , s. tantum centum nummos illi exhiberet e possit renim creditor 'illos acceptare pro iuroi solo titulo ἔ. ω sic disitor maneret obligatus alio titulo, ad similemi suiumami per Blvendania. - aerimus ergo a An omnes pnaelatae eonditiones. adimpletae sinu in: istissa-ctione, quam Christus exhibuit propee
90쪽
ter assirmant Nostrates, Scotistae au- iam est de essentia rigorosae iustitiae tem discordant, plerumque tamen ne- qubd indueat in ereditore obligatio gant. nem absolutam, & independenter ab II. Dico . Posito , qudd Christus ejus voluntate obliget illum ad eam obtulerit se Fideiussorem pro nobis, acceptandam; quod patet. Nam ille, M qudd Deus Christum, ut Fidei uia cui ablatus est equus , non tenetur brem aeeeptaverit, satisfactio Christi ex iustitia acceptare compensationem non potuit non aeceptari: & conse- in pecunia, sed potest repetere equum quenter in ea impleta fuit prima con- fure e tamen si conveniant ex ea oditio. Prob. Posito, quod aliquis ac- cto, qudd satisfactio fiat in pecunia ceptatus, ut Fidei utar, offerat satisfa- ω maximE si restitutio equi impossiactionem persectam, & aequalem , talis bilis ste solutio pecuniae aequivalenis satisfactio non potest rationabiliter tis est satisfactio de rigore iustitiae. non acceptari ereditore: sed Chri- Sie in easu ; Iichtabsblute posset Deus
stus acceptatus suit a Deo, ut Fidei uia repetere satisfactionem ab homine, flesor pro nobis, & obtulit Deo satissa- non sit necessitatus ad acceptandam ctionem aequalem, imo excedentem , satisfactionem Christi et ex suppositi ut vidimus; ergo Deus non potuit ne tamen, qu bd illum aeeeelavit, ut illam non acceptare. Mai. prob. Ille, Spon larem pro homine, qui non po- eui persectd satisfactum est, non ha- terat per seipsum satisfacere, & Chri ἀbet rationabile ius non remittendi de- sti satisfactio fuit aequalis, imo exce bitum, seu offensam: iste enim actus dentis valoris; illam debuit accepi quo aliquis diei te Lirit mihi perseaὸ re, tanquam de rigore iustitiae perso- satisfactum sit, nolo remittere offensam, tutam - M proia cons dico, quod el eondonare debitum , est essentiali- lichi satisfactio, uuae indiget consenister irrationabilis. ω ereditoris supplente inaequalitatem III. Confirmatur . Posito pacto li- satisfactionis , non impleat rigoremberandi captivum , dummodo offera- iustitiae; non tamen satisfactio , quae tur pretium aequale , vel tantum se- solum indiget consensu ereditoris Iupiscundum conventionem, non potest il- plente conditionem personae. Satisfainlud pretium non acceptari , cum OL ctio autem Christi eguit consensu Dei sertur: sed inter Deum, & Christum ad sui acceptationem , non quia prae- intercessit pactum liberandi hominem esse tali consensu non effet aequalis a captivitate peccati, si Christus pro debito extinguendo et sed quia Deus eo mortem subiret; ergo posito, quod poterat exigere satis actionem ab ho- Christus pro eo mortuus sit, non po- mine , qui eum offenderat.
test Deus hominis liberationem dene. VI. Ubi ieies seeundo . Si sitis actio
gare. Christi non posset non acceptari a Deo, IV. Obiietes tamen primδ . Satis- eum Christus mortuus sit pro omni insactio Christi esto Deum obligaverit bus, ut contra Iansenium statuit Ecis ad eam acceptandam; haee tamen o clesia , εe ad delenda omnia peccata ;ligatio orta fuit ex benigna Dei vo- non possiet Deus non remittere ea omisluntate, qui contentus fuit acceptare via r atoui hoc est falsum . Rita lo-
fideiussionem Christi , ejusque satissa- quendo de peccato originali, illud nonctionem loco hominis ; erso in hoc delet in omnibus: imo, propter pec-
non suit de toto rigore austitiae. Cons. ea tum originale, privat multos auxilio
prob. Quia satisfactio , quae indiget gratiae ;&ex illis, in quibus originale
consensu creditoris , ut sit ill1 e-- delevit, multos punit morte aeterna tentus , includit benignitatem credi- propter peccata actualia . νtoris, & ideo non est de ogore iustitiae. VII. Respondeo , satisfactionem . v. Respondes , aeg. isas. Noa e- Christi suisse a Deo acceptatam quan