장음표시 사용
61쪽
ramanti m Istrabant . Quid enim explorassent, si certo stivissent Uerum, quia aliae versiones, Arabica , Persica, & Ethiopi a sumunt lyΩuia in sensu causali, idest, Quoniam Diebant: vel solebant autem , ipsum eseso Chrsωm . Dico secund5. Daemones scivisse quidem , Iesu in esse Christum , idest, Messiam promissum t esse autem Deum, Deique Filium dubitasse quidem , sed non scivisse eertb. mare
6s. QMὸd non eaνtam. auν firmantis advemus Dei habebo BGitiam ; sci bat tamen, ipsum esse Christum in I ge promissum. Cognoverat enim sub dit Ambrosius, in Lueam, c. 24. Dei Filium esse venturiam , sed venisse per
seras fuam ruinam. Idem dieit Beda, in Lucam, c. I 4. videndus apud S. Thmmam loco mox citato. XII. Dices secundo . oppositum daemonstrant ipsa Daemonum orae lain Idolis edita . Constat enim , ut refert Suetonius, in Oct.ivis e. p . Niceph rus , Irb. 2. e. 27 quod cum Augustus Apollinem Delphicum consuluisset , nec responsum obtineret , causamque silentii exquireret ; haec tandem re iasonia obtinuit: Ne puer H bνaut divor Deus isse
Cedere sede subet, rememqtre redire Db oreum zaris ergo durne taeitus abstedita nostris.
inare addunt iidem Seriptores, Augustum, Romam reversum, Aram in Capitolio erexilla cum hac inscripti
XIII. Confirmatur. Plurimi I deles aliquam Incarnationis notitia . habuerunt, praesertim Sibillae, ut resert Sixtus Senensis , I. a. Biblioth. Sanissa, Verbo DbiIIa . Unde S. August.
ι. x s. de Civis. De . ,. 13. expendie vatieinia Styiatharum maximE Sybillae Cumanae , de Incarnatione Verbi et quo etiam testimonio usi sunt SS. Pa-ttes , quotquot adversiis Gentiles Gaiam Christianae Religionis propugnandam . susceperunt. Quiboes Gen. tiles victi, referente Lactantio, ι. Instit. e. xy. eo confugere solebant. ut dicerent, carmina illa Sybi Ilina SNostris esse ficta, suos Lactantius ipse redarguit. Iis etiam in suis concio. nibus usum suisse Paulum Aposto-
Rim, resert S. Clemens Alexandrinus, ι. c. Stromatu . His accedit S. H mas , qui R. R. q. 1. . I. ad 3. dicit tΩuὸd multis GentiIium facta fuit νε--Iatio de Christo , ut patet per ea, quae predixerunt. kam, Iob. 19. dieitur , Credo, quod Redemtor meus vivit : DisbiIIa Mixm pranuntiavir quadam de Cisso , ωt auavis. dieit . Inveni tu etiam in historiis Romanorum, quid tempore Constantini Augusti , cr Helena Matris eisa inventum fuit quoddam sepu/ebrum, in quo iacebat homo fami nam suream babens in pectora , in qua scriptum rear: Christus naseetur ex Viris gine , ω ego eredo in piam . O Sol, sub Helena, ω Constantini temporibus iterum me videbis. Cur ergo non & Daemonibus iacta ruit revelatio deis Christo XIU. Respondeo , quia fi Daemo.
nes in suis oraculis aliqua praenuntiarunt de Christo; hoe non fuit ex aliqua revelatione immediate ipsi a factat sed per revelationem facta is , tum per Angelos, tum per Prophetas in Sacris Literis. Si enim Iudaei ex promissionibus factis , S in Scripturis exaratis, nosse poterant Christum esse Messiam ; multo meliis Dς- mones, non quidem certΛ evidenter , sed conjecturaliter : praesertim quoad eius divini ratem , circa quam eorum mens fluctitabat. Ut enim dictum est , miracula, suae videbant, credibile eis reddebant, ipsum vere esse Filium Dei,& ad impediendam eius mortem Cosmovebasit. quod ex somnio uxoris Pi-
62쪽
44 Quaesis III. De Conven. θ' meegis. In eam.
Iati, Matib. 17. I p. eolligitur, quae marito suo dixit i NihiI tibi s-Jussio tui, multa enim passa sum hodie Fer visum, propter eum. E contra vero carnis infirmitates , quas in Christo, ut in aliis hominibus videbant, eum esse purum hominem eis persuadebant. Si enim eum revera eosnovissent, nunquam Dominum gloriae, a quo damnandi erant, erucifigi permisissent.
Gentilibus, qui non erant de populo Iudaico, collatam esse fidem, Se revelationem , saltim implicitam , Incarn tionis, ut Iob , & Sybillis: vel specialem , per donum Prophetiae, ut Iob,& Sybillis , t teitibus S. Hieron. I.
adversas Iovinianum , in praemium viringinitatis earum, & Lactantio I. I. e.
c. vel generalem , traditione accepta ab Adamo. per Patriarchas ad Noe posteros traducta et Adamo enim niselam suisse promissionem Salvatoris hominum, nemini dubium est. Et huius notitiam mutuare etiam poterant ex Hebraeis a qui eaptivitatibus apud varias nationes dispersi, potuerunt eis denuntiare Redemtorem, quem ex sacris Uatieiniis sperabant. Unde Gentilium aliqui in Mediatorem , & Redemtorem fidem concipientes, potu
runt iusti fieari , & per ipsum salvari . Uno verbo , ait S. Thomas cita-gus , ex x. R. q. a. a. I. ad 3. Si qui Salvari μοι, quibus revelatio non fuit
facta , nan fuerunι DIoari absque fide
Mediatoria r quia ein non babueriant mdem evIisitam , babaea tint tamen Adem mplisitam in davina providentia , cre dentes ; Deum esse liberatorem hominum ,
scenιaων Diritua revelaset . Ex omnibus praefatis modis Daemones, etiam inviti, concipere potu Tunt. aliquam de venturo Messia e gnitionem: sive acceptam ante eo. rum lapsum, si eum S. Bernudo credamus, Daemones idcirco corruisse;
quod Deo homini, sibi proposito , ut omnium Opiti, ac Principi, cui Omnes creaturae parere deberent , sese subiicere recusaverint et sive etiam post lapsum . Nam mysterium Incarnali nis suisse illis implicite intimatum , colligunt sacri Interpretes ex illis verbis , Gen. s. v. as. ubi Deus Diab lum, sub serpent is larva Protoparentum
seductorem , se aflaturi Inimicitias p nam inter te , O mulierem , θ' semen tuum , ' or semen illius ι ipsa conteres eaput tuum, cer tu insidiaberra eaIea
XVI. Dices tertib. Patres non ramrd contra Arianos urgent Diaboli testimonium , ut Uerbi divinitatem asse rant. Unde Hilarius, I. 6. de Tranit. Anne linquit hujus nominis proprie
tatem Damonea mkierunt 3 Dignum eν enim hareticos non iam Aposeolicis d minis, set Damonum elamore eonvim ei e eIamant enim , or saepe elamans t
id mihi, & tibi est , Iesu Fili Dei
Altissimi Invitis veνitas elicuis eo fessionem , or natura potesatem sesatur dolor obe.iendi: atqui hoc argume
tum non valet et , si Diabolus ceribnon cognovisset, Iesum esse Filium Dei; ergo &c. XVII. Respondeo, neg. min. Valet enim eontra Arianos Hilirii argume tum ; quamvis in Diabolo eonjecturalis tantum , 5e dubia divinitatis Christi asseratur notitia: in hac enim suppositione Ariani erant iniquiores Diabolo. Iste enim divinitatem in Iesu ex miraculis, aliisque circumis stantiis saltem suspiratus est. Illi Eeontra nulla ratione iudiearunt; imbaperis negarunt ei divini tuem inesse, etiam postquam resurrectione sua id probavit. Unde Cassianus, 1. 3. de In
earn. e. 13. eodem, quo Hilarius argumento urgens Arianum: Ille tinquit λetim Fialtim Dei esse suspieatus es , etiam
eum mortem pertulis g tu negas eum , e m
63쪽
alisu, Infideles, unionem hypostat ream Dei euin natura humana non ella impossibilem tDde tamen non eis liquet, eam suisse expediemem ad humanum genu Iiberandum , Se multo minus. necessa xiam. Utrumque ergo ire hac quaestio. ne ostendemus et nimirum, suisse convenientem, de necessariam , modo expliacando .
An fuerit Conveniens, Deum t Incarnari ps. I. an fuerit Conveniens reo.
test eonliderari, vel en parte Dei, qui est incarnatus; vel ex parte hominis, ad quem redimendum facta est Incarnatio. Unde pote ii quaeri: An Incarnatio suerit congrua , de conveniens Deo redimenti , de homini redimendo f
grua , & conveniens Deo Incarnato , seu Deo redimenti. Probatur. Id est convertiens Deo , quo manifestantur ejus attributa et atqui per Incarnatione mirifice divina attributa manife- flantur; ergo dec. Min. prob. Praecipua Dei attributa sunt omnipote
tia, sapientia, bonitas, justitia, &misericordia . Probo ergo , quod haec
omnia an Incarnatione mani linentur. Misi seitatur ergo primo omni putentia r dum extrema infinith distratia . Deus se ilicet. & homo in unam coinpulantur personam et hoc enim maximum Nub est, maximin, dc insint-
tam demonstrans potent am. De hae
propterea Ieremias loquens, c. II. V. 31. Novum linquit ereavit Dominus svre terram z famina eiνeum sit via
eat opus Dei: Domine opus tuum et immedio annorum vivi a illud . Et B. Virgo in suo Cantico, Lucae I. U. si. Fecit linquit γ potentiam im bra. obio suo. Unde Bernardus, Serm. 3. in vigilia Nat. Dom. Tria tinquit
opera, tres mixturas Heu Omnipotens illa majestas in assumtiom nostra earnis s
ita singulariter mirabitia , ω mirabiIiter singularia , ut nee facta sint , nec faetenda sint amplias super terram . Coniuncta quippe sunt ad invicem Do
III. Dices . Incarnatio infirmavit potentiam . Nam demisit Deum ad hominis debilitatem , & miserras 2 redegit Deum ad mortem , quod infirmitatis est non ergo omnipotentiam manifestavit, sed depressit. Respondeo , neg. assumtum . Hoeenim ipsum , quo summa polentia , quasi contra seipsam asens , & quasi se ipsam vincens infirmitati' , ae deb Iitati conjungit; commendat maximEpotentiam eius, qui illud iacit. Mortem autem subire , qua hostis in se sissimus vineatur , ω ex quλ glori sh resurgat , non moriturus, qui se mortuus est ἔ maximam ostendit potentiam et sic autem in Incarnatione eontigit. Iv. seelindue manifestatur sapientia. Via in Incarnatione Deus excogita vit medium aptissimum ad concilianis da iura divinae iustitiae . ω miser eordiae. Rursus: superbiam humilitate, voluptates doloribus . desideria div tiarum paupertate sanavit . Summae autem tapientiae est contraria suis contrariis sanare. v. oppones . Saepientis non est , summum bonum ad malitiam a sque descendere , & eam induere ergo sapientis non est ad earnem se depi ruere, oc eam vestire.
64쪽
Sed nego conseq. cum S. Tom. riis possit surgere. Neque illa depreDe. r. a. I. ad 3. Nam caro, & co so indecens suit et fouident Verbum
pus eetth distat infinitE a Deo sum- divinum humana suscipiens, divina mo spiritu ; a Deo tamen est , & ad non amisit. Tactum est enim, ut sicut
Deum ordinatur et Deus eruam prepter inseriorem non consuuieret glorifieais fuam bonitatem, eam M increatus, imis tio ; ita nee superiorem minueret asinmobilis , cis ineor reus produxit erea- sia mptio a imo in tali humiliatione suras mobilas , θ' eorporeas. Eι similia floriam filam magis splenitere secit ,rre malum pana ὰ Dei justitia est im in qua eum bonitate taminam e Iuceis traductum propto gloriam Dei. Maiam resecit sapientiam. Neque est simile meris evipa eommittitur per reeesium ab de creatura, dum appetiit esse, ut Deo arte divina sapientia, γ ab ordine dia us: hoc enim processit ab excessu elao vina bonitaris. Et ideo Deo eomveniens tionis. & superbiae ἔ exinanitio autem esse potuit assumere naturam ereatantia Dei ad krmam servi, prodiit ab exis tabilem, corpoream, se poenatisati cessu amoris. Sicut si subditus appea furi asm ; non autem fuit ei conw- teret esse, ut lyx , elatio praesumtu niens a sumere malum culpa. sa , & damnabilis esset: at si Rex, ut VI. Tertio . Manifestatur divina . servum redimeret , e throno maiest
bonitas. ita per Incarnationem ma- tis descenderet, esset summa, & lauis xime se communicat homini , quod dabilis dignatio. summi boni, & ardentissimi amoris VIII. Garto manifestatur iustiis character est; majestatem inclinavit, tia. Tum respectu Dei Patris , cui& infirmitatem erexit ἔ amato opem par debito pretium exhibitum est ;praebuit ; in beneficia se se effudit, quia 1 Persona, quae non minoris diis quae summae bonitatis signa sunt: ex. gnitatis est , quim sit Persona , cui suit
clamante Paulo, ad Tilum s. v. 4. Re- exhibitum . Tum respectu Diaboli, qui nignitas , ω humanitar apparuir Sal- non potestate, sed justitiae lege victus materia nosiri Dei oee. Et Christo ipso est. Unde August. lib. 3. de Lib. Ar
attestante, Io n. s. v. 16. Sie euin cap. ro. Unicur inquit Dὸi FiIiua Dius dilexit mundum , vi Filaum -- Diabolum .... homini fialistavit . nia iam Unigenitum dares s ut omnis , qui bii et ororquens violento dominatu , credit In eum, non pereat, sed habeat sed superans eum sege iustitia. Et Iib.
vitam aternam .. 13. de Trini . cap. Is . Non autem Dia
VII. Sed obiicies eum socinianis bolus potentia Dei, sed iustitia Dp-νan
recentioribus. Prodigalitatis ,& amo. dus fuit. Et vincendus erat in carne, ris inordinati vitium est, non libera- quam ipse olim vicerat in Adamo ; ut litatis praerogativa , Deum dare De- redintefrato certamine, ab eodem , um homini; nimirum, rem, quκ supra quem vicerat, ipse vinceretur. omne pretium est, tradere vili, ac mi- IX. Oppones tamen contra primam
sero peccatori r praesertim cum alia partem. Primo. Iustitia non est inno- via servus redimi potuerit. emad- centem supplicio tradere pro reor imΛmodum enim vituperabilis suit ni nita iustitiae legibus est adversum. elatio, qua creatura appellit esse De- Secundo. Non patitur ius ilia , utus; si e vituperanda, & Deo indigna per medium iniquum sui iuri satisfiat: videtur nimia depressio, qua Deus sa- hoc autem accidit in Incarnationeis, elus est homo. in qua electa fuit Christi erucifixio Respondeo , neg. ant. Non eninia squod suit medium iniquum , quia . prodigalitatis vitium est , sed immensi gravissiinum peccatum a ut reparare.
amoris argumentum, non solum ne- tur jus divinum laesum. cessaria, Ied etiam non necessaria pauis Tertid . Inter attributa Dei respe
65쪽
go eonvenientius fuisset , ut misericorditer condonasset homini peccatum Adae, suam ui pro eo satisfactionem de iustitia exegisset. Qiuarto. Non decuit, ut Deus extingeret ab homine plus, quam potest zIed homo non potest satis sacere pro peccato; non ergo decuit , ut Deusiatisfactionem pro illo exigeret. X. Respondeo ad primum , inn stillam quideto esse, tradere it nocentem supplici' in poenam, non vero tosii tradere in satis ictionem; maximὰ fi innocen, voluntarie in se suscipiat
Persisnain rei, eiusque demeritum a sicut feeit verbum divinum, diim Ob- Iatus est , quia ipse votuit , P peecata nostra ine portavit . Unde S. Tho. q. 47. a. 3. ad r. I ncloeentems inquit bomimem passibat. 6 morti
s radere contra eius voluntatem , est tm- PN-, ω erudele . Me audiem Deu
Paων Ch istiam non Da sis , fes inspiraulo ei υ heu tem pati nil pro no- ir. In quu dii aeditur , Dei severi- ν δ , que pereatum poena dimittere aisiuit . quod signat Apostolus dicens, m m. X. Proprio Fi. io suo non pepercit. Et boni ar ejus in eo. quoe exm bomos, scienter fati arere non posset per ali-e am ραπam , quam parer tur , ei farra si rem dedit a quod signavit apost fur disens: Pro nobis omnibus trassidit illum. Ea Rom. s. dieitet meri , Diluet Chriθum . pioposuit Deus propitiatorem per fidem in sanguine tu . XI. Ad secundum dico, quM elisere quidem medium iniquum , ut aniquum. impellendo ad illud , iniustitia. imo iniquitas est: at medium,
gaeteroquin iniquum , permittere, ut ex ill .a maius bonum consurgat, iniustitia non, est . Sic enim Deus peris mittit pceeata hominum, permisi persecutiones tyrannorum ἰ ut exinde e-
Iiceret patientianν Martyrum; si fiepermisit erucifixionem Christi quae Iniqua quidem fuit ex parte Iudae, qui eum prodidit. Iudaeorum, qui eius mortem 1 Pilato extorserunt .
Ruti. qui eam durevit, dc militum.
γ ui eam intulerunt: aequissima tamen bit ex parte Christi, qui eam susce. pit, Dei Patris, qui eam perini fit ,
eamque ad hominum salutem sapienter ordinavit . Eadem actio linquit S. Tho. supra citatus ad 3. diversmo λ luceatur in bono , vel in ma/o , feeundism obd ex ἀιvessa radice precedis . Pater enim readidit CBristum , ' ipse semetipsum ex ea riιate : crideo Iaudantων . Iudas autem tradidit ipsum ex rupiditate , Iudai autem exinυidia , Pilatus timoνe mundano , timui Casarem et Ur ideo ipsi vituperantur. Uideatur dicta l. 47. a. s. ad 3..
esse misericordem , ut simul etiam iustus sit : ideoque sie voluit sua tu misericordiam ostendere, ut justitia locum haberet ; quod factum est, dum pro nobis tactus est homo, ut pro nobis satisfaceret. initid enim homo iactus sit, & qu ,d peccata pomta verit quhd nostram vilitatem dolignatus non sir, qudo se pro nobis Mediatorem laceri r . tu pro nobis
mortem pertulerit , grandis nallericordia fuit . mod autem pro nobis Deo satisfecerit , iustitia suit . Vide
mox citatus, as ς qudd quantitas peceati ex duobus potest pensari: & cm parte Dei, in quem peccarii , vel e tparte boni, quod corrumpitur rideo ad Satisfactionem debitam regn/ritur actio bominis, qua proportionet προ quantitati euoa , inquantk- eo'ναptio qua m est gratia, cujus v=rtiti
66쪽
XIV. oppones contra secundam partem , primo. Diabolus nullum aequum ius unquam habuit in hominem . Vel enim illud habuisset ex furto , quo sibi hominem rapuerat ; vel ex homine, qui se ipsum liberE Diabolo tradidisset: at neutrum dici potest ; cum suri in rem ablatam nullum ius aquiratur e nec mancipium , qualis est nomo respectu Dei. possit se ipsum alteri domino tradere. Setendo. Dato, qudd Diabolus aliquod ius habuisset in hominem , iniust E 1 Christo spoliatus suit in ceristamine, quod eum ipso iniit , qui fraude , ac dolo processit et liquidem Diabolo obiecit carnem , in quam saeviret, sed divinitatem , qua Diab
XU. Respondeo. Ad primum di- eo , hunc fuisse errorem Petri Aba.
elardi, qui, ut resert S. Bernardus, M. iso. modo Tras. de Error. Maelaria di, cap. s. quamvis lateretur , Patres in
opposita fuisse sententia . aiebat: Sosωι mihi videtur , nee Diabolus unquam ius aliquoia in homine habuit, nos θν- ιδ , Deo permitterile , ut eareerarius; nec Filius Dei, aes hominem Irberaret, carnEm assumit. Post ouae Abaelardi verba exclaurat Bernardus . Quid ivi his verbis inιιι'Militia iudicem p Blaspbemiam , an arrogantiam Quid da mnabiainsy Temeritatem , an impietarem Et meri id quidem. Docet enim Paulus , ad Colosi. a. νοῦ tDωe. Christum condonasse nobis omnia delicta, deleto, quod adversus nos erat , chl-rographo decreti , & illud sustulisse Emedio. assisendo illud Cruci; expoliasse Principatus , de Potestates, de illis per semetipsum triumphando . Hi ne in Scripturis saepe Diabolus vo
eatur Princeps hujus mundi, tenebrarum harum, omnium peccantium .
Idem eommuniter sentiunt Patres . August. I. 3. de tib. arb. c. ro. scribit, Daemonem iure aquissimo totum genus humanum sibi vindicasse, per victo-tialia, quam in Proloparentibus ex eo retulerat. S. Leo Serm. a. de Nat.
Dom ὶ ait, Diabolum non indebito d.
minatu omnibus peccantibus praeesse.& S. Bernardus, Epist. Iso. citata, haee habet et Serendum est , quὸd omne Doctores nostrι ,post Apostolos, in Boe eonis
veniunt et quos Drabolus dominatam,
Θ potestatem habebat super hominem, σε iure ipsum pQ ebat: ideo scilicet,
ubd homo ex libertate arbitrij, quam habebat , sponte Dialolo eonsensi . iunt Namque, quod si quis aliquem Mincerit, victus iure victoris servus consio ιuitur . intibus respondetur ad instantiam : nimirum , hominem non esse merum mancipium rejectu Dei, sed propriet libertati relictum ς qua , cum debuisset se tradere Deo peccando se tradidit Diabolo, qui hoe modo ius in illum acquisivit. X v I. Ad Secundum dico. quddsi in certamine, quod iniit Chri itus eum Diabolo, adsuit fraus, & dolus , suit fraus pia, de dolus iustus. Uictoria enim per iniquam fraude paroia, qualis suit ea, qua Diabolus in
primos Parentes usus est poterat per
aliam si ita loqui licet o piam , & s
luti seram fraudem auferri, qualem Christus adversus Diabolum adhibuit.
Quamvis verius dici possit, diabolum non sui me a Christo dee rum; sed seipsum decepisse, seu decipi voluisse. XVI l. in id. Tandem manifestatur misericordia. Quia Verbum ia- Incarnatione hominem miserum sublevavit, & a poenis, Se servitute Diaboli , ae peccati sanguinis sui pretio
redemit. Insignis huius misericordiae effectus eelebrat Paulus, ad Romanor toto cv. I. . II. a fueris Convenios Natura Humana. XVIII. T Nearnationem fuisse eoa. I. venientem homini , non quidem alieni a conditione suae naturae , quia haec erat supra dignitatem ,& conditionem ejus; sed secundum infinitam excellentiam bonitatis Dei,
67쪽
eertum est. Nam per Incarnationem sibi evata suit natura hominis ad esse divinum , summoque nexu cum divinitate coniuncta , super Anghlos exaltata &e. Qsod hic quaeritur, est
An suerit mediu in conveniens ad hominem redimendum. XIX. Dico. Incarnatio suit convenientissimum medium ad hominem redimendum. Ita S. Tho. 3. p. t. in. a. ubi ex S. August. I. x3. GTria intate , dicit: Non alium modum possibilem D.o rim se, emus potestati om- aera aqualiter subiacent ; sed sanan amiseria uora eonvenientiorem alium
modum non fuisse. Hoc p. uribus rationibus probat S. Tliomas, quibus addi possunt sequentes . Prima. inita per Incarnationem homo suit redemtus expersecta iustitia: suit enim, ut, tum ex parte redimentis, tum ex parte pretii exhibiti, tanti esset redemistio valoris, & dignitatis , quantae gravitatis suerat offensa , qua homo se constitutum erat reum τ quod absque incarnatione haberi non potuis.set, ut infra ostendemus. Secunda. Quia homini res mendo conveniebat medium , quo tolleretur caecitas , quam contraxerat in intellectu , de propensio ad bonum commuis tabile, qua laborabat in Woluntate rat qui ad noe fuit aptissimum medium Incarnatio Verbi .r quia per hane verbum , quod est veritas, sub humanitatis nube nostris veluti sub oculis positum est ; ae per illud consultum est ignorantiae , & excitati, qua tenebatur humanus intellectus. Per Inearis nationem etiam incommutabile b num ad homines aceessit; effecitque, ne contracta per peccatum infirmitas eum impediret, quin ad illud humana voluntas progrederetur.
Tertia. Q uia homo talis est eonditionis, ut nonnisi per sensibilia ad caelestia procedat. Unde sicut Deus Patriarchis, quos erat edocturus, videndum olim se praebuit in humana specie; ae se se veluti Iudaeorum o-calis subieeit, cum legem conscripsit et
ita elim voluit hominem jedimere ,
decuit, ut humanitate indutiis illi appareret ; conveniens ergo fuit, ut qui hominem erat redemturus, esset Deus , & simul homo . Nam, ut dicit S. Leo , Serm. r. de Naiiv. Nisi fier
verus Deus . non afferret reme tum e
XX. At inquies . Convenientius me dium suisset illud , per quod omnes homines salvarentur: at per Incar nationem non omnes salvantur , imbmulti tantum pretium inutile sibi reddunt; ergo &e.. Respondeo primo, ex S. Augustiorio, Ep. I. s. modo Ip4. ad statum , neg. mai. Nam Si utris e liberarentur ,
lateret, qui. peccato per justitiam de beatur : si nemo , quὸd gratia largiretur . Ut ergo pateat , quid peccato debeatur, non decuit , ut omnes. salvarentur ἰ & ut apeareat , quid gratia possit, nec decuit , ut nemo salis
II. Respondeo secundo, nes. suppositum. Desectus enim salutis aliquorum, non in Inearnationem refundendus est . quae ad omnium sala tem sussciens est ; ed in pravam hominum voluntatem quae praetium , christo erogatum , de voluntatem ejus salvandi omnes redodit inessicacem.
An Conveniens fuerit, ut Assumere. tur potius Humana , quam Angeliea, vel alia Natura: & an Alsumeret potius Filius, quam ali 1 Persona RUOIvisur triar Pars.
I. I Ico. Convenientius suit , ut
humana natura assii meretur potius, quam alia. Ita s. Th.
3. p. q. q. β. t. & probat. Congruentius erat, ut 'illa natura assumeretur,
68쪽
m Quaestio III. De Conven. Meessit. Inea
ouae erat, nedum maris eongrua asis imitoni, sed etiam indigens repara. tione et atqui natura humana erat magis congrua, seu idonea ad unionem eum Verbo ; quia, utpote rationalis, di intellectualis, potest aliqualiter attingere ipsum verbum per suam op rationem , cognoscendo sci licet , &amando ipsum et eumque esset macu- Iata originali peeeaio indigebat reparatione , & eonsequenter assumtione ergo dic. Secunda etiam pars probatur . Naturae enim irrationati deerat congruitas dignitatis et naturae autem angelieae deerat congruitas necessitatis et quia etsi Angelorum aliqui peccaverint, eorum tamen peccatum nec vitiavit totam naturam, neque capa Rest remedii, ut dictum est cum S. rh.
II. Ulterius: licht Angeli peccaverint , propria tamen voluntate pecca- , verunt ἔ nomo vero non propria v I late peccavit, sed aliena, nempst,. Adami et convenientius autem erat, ut qui aliena voluntate peccaverat , aliena etiam voluntate redimeretur. quam qui peccarunt propxo volunt te , utpote mimis excusabiles. Hi ne S. Bernardus , Serm. t. de Adventu , ait et Novit t. Deus in assectum ma Italia , nequitia transisse Anaelas desertores, nec ex ignorantia al/rua , seMinfirmitate pereasse : ideoque pariter κυ- cesse ea pmiteνe nesentes . fetebat enim , nulIam angelis halere redeundi viam i nempe novit superbiam Moab ,
quod superbus est valdὸ , eis superbi
ejus paenitentia remedium non admittit , Ac per Me nee venia . Cumque dixi Lset, ad reparandas Angelorum ruinas
condidisse hominem, subdit: At vecthominia vice nullam postea eondidit ere turam ι innuens eκ bor ipso redimem
dum adhuo hominem , tuippe quem fudipIantavit aliena malitia ἔ ideoque pro auso ei potest earuar aIiana ἀII l. Tandem. Erat conveniens, ut Verbum eam naturam assuineret, ex ea ius assumtione veriti careIur , qu MVerbum quodammodo omnem n Mugam.
assumsisset, & omnia traxint ad sepsed hoc , ad umendo naturam humanam, consecutum est . Nam haee habet alia quid commune cum omnibus: nempe, esse eum lapidibus , ac taeteris inaniinmatis, vivere cum plantis , sentire cum brutis, intelligere eum Angelis; ergo &c. IV. pices tamen primδ. Ea nat ra magis congrua est assumtioni, quae Deo magis assinis est : atqui haec ea angelica, quae purus spiritus est, non humana, quae ex spiritu, de corpore constat ἱ ergo &e. Respondeo mai. esse veram , si caetera sint paria , quod non contingit in casu. Nam Angelus, etsi natura sublimior homine , & magis Deo an finis ; minus tamen decuit, ut ii De sanandus assumeretur. Tum quia et imia bilis, quantum est ex conditione suae naturae firmiter adhaerentis, sive bono, sive malo semel Hecto. Undeo Dain ascenus. L x. de Fide e. 4. Ω-ι inquit a boministir est mora , hoe An gelis es lapsur. Tum quia: non tota natura Angelica cecidit, sic utere iderat humana. Tum quia et An8elus proopria voluntate sine exterior, tentatione cecidiit; ideoque magis liberE, quam primus homo, ex quo alii per gen rationem peccatum trahunt: ac proinde magis miseratione sunt digni. V. Dices secundo. Maior apparet misericordia , ubi grandior est miseria r sed grandior est miseria Angeis Iorum perdilorum, cum gravius fuerit eorum peccatum , quam hominum pergo magis decebat , ut misericordia divina eos redimeret, quam homines. Respondeo primo ia Grandiorem quidem esse Angelorum miseriam, quem
hominum.', minuu Iamen dignam miseratione, quia in malo obfirmatam . Secundo . Miseriam Angelorum esse quidem grandiorem intensi vh . notia tamen extensi v E : quia peccatω Luciis seri non periit tota Angelica natura , sicut peccato Adami periit tota naturae
69쪽
Hi , ut assumeretur natura humana ex Adami propagine , quam aliunde formata γRespondeo a firmati vh eum S. Α
selmo. I. L. Cur Deus homo, e. g. Priis
m5. Qitia iustum est , ut ille, qui satissae it . vel fit ille idem, qui peccavit; vel aliquis ex eius origine, alias ui offendit, non satisfaceret. Secun o. Verbum divinum uenit sanare naturam humanam , quae tota. in Adamo fuit vitiata ; ergo cum medicina stapplicanda infirmo , decuit, ut assumeret naturam infirmam, & proinde ab Adamo ducentem originem e sic t men , ut naturae affumeret infirmitates , non tamen peccatum . Unde diis
eii Apostolus, qui d factus est non caro peccati a sed In simiIitu/inem caris
verbum incarnari , qu n Patrem , aut Spiritum Sanctum. Ita S. Thomas, 3. p. q. 3. a S. Primo. ia per idem exemplar decuit, hominem deformatum reparari, per quod primo conditus suit; sicut artifex per eandem ideam araeiactum producit , ει collapsum reparat et sed homo per Verbum , tamquam per suum divinum exemplar, conditus fuit; ergo decuit hominem lapsi im per Verbum reparari. secundis. Incarnatio laeta est ad reis si tuendam homini filiationem Dei adoptivam, qua per peccatum spolia. tus fuerat; ergo deeuit hoe fieri per Filium naturalem: quia filiatio adoptiva filiationis naturalis participatio est. Tertio. Homo peccaverat , qui reeessit a vera sapientia ; ergo decuit, ut per Uerbum . quod est sapientia , verae sapientiae restitueretur , qui per inordinatum appetitum scientiae recesiserat a Deo. Congruitate in hane ulterius ostenis do. Primo . Congruum enim fuit,
ut qui ab aeter o Filius Dei erat ex
Patre sine Matre , in tempore seret filius hominis ex Matre sinE Patre Secundo. Ut Verbum, quo dicuntur omnia, nobis dieeret voluntatem Patris - Tertio . Ut manerent proinprietates immobiles etiam apud nos; nee Patrem ingenitum genitum vocaremus, nec Spiritum Sanctum voca. remus Filium . VIII. Diees tamen pri md . Illi eonvenientists tribuitur reparatio hominis, cui tribuitur ereatio eiusdem a at hominis ereatio tribuitur Patri ι ergo magis decuirit Patrem inearnari.
Respondeo eum S. Tito. 3. p. q. 3. a. g. ad a. Qu.d prima rerum ereatio Dissa est a potentia Dei Patris , ter Herisbum . inde P recreatis per Velium fridebuit a potentia Dei Patris; ut reisereatio creationi responderet , fecundum. iIIud, a. Or. s. Deus erat in
Christo mundum reconcilians sibi. IX. Dices seeundo . Magis decet, Patrem habere aliquid quod non habeat Filius, quis Filium habere aliquid , qtiod non habeat Pater; quia quidquid nabet Filius, habet a Pa trer sed per Incarnationem Filius haberet aliquid, quod non habet Pater,
nempe, naturam humanam; ergo &c. Respondeo, maiorem esse verat de eo, quod habet Pilaus per originem aeternam . Per hanc enim habere debet Pater, quod non habet Filius; quia Pater habet vim generativam Filii; Filius autem vicissim non habet vim generativam Patris. Secus autem est de eo, quod habet Filius per misissonem temporalem in unione hypostati ea. Cum enim per hanc una persona subiiciatur alteri; convenientius
est, ut id habeat Filius , quo posui Patri subiici, quam quo Pater inserior filio censeatur . Unde magis expedit, Filium habere naturaim huma nam, qua minor est Patre; quam
quod Pater eam haberet , qtia Filio minor, eique subjectus diceretur. X. Dices tertio . Incarnatio sui tordinata ad remittendum peccatum
70쪽
sa Quaestio III. De Cori ven . . di Meest. Ineam.
sed redittere peccata tribuitur Spiri. tui Sancto; ergo magis decessset Spiritum Sanctum incarnari. Respondeo ex. S. Tho. supraeitato, ad 3. Spiritui Sancto proprium
rim o autem peccasorum sit per apiritum Sanctum , tanquam per riuum Dei. Et ideo eonveolentius fuit , ad -- pigeationem hominum , qu)d inca nare μν Filius, cuius Spiritus Sanctus est δε-
num . Unde Filius incarnaius misit uiritum Sanctum.
An ita sueris Neeeessaria Incarnatio ad Hominem Redimendum , ut non
Incartiato δε. I. nuadam, ut Certa , P a tantur .
cto venisse at Redemtorem , α & non soliun ut Doctorem , ut sensit Petrus Ahae lardus , qae
S. Bernardus , . D. roo. egregi E imp gnat. Hoc enim Scriptura testatur, ad Ephes. r. v. I. In quo habemur redem tionem persanguinem eius. I. ad Timoth. I. v. s. Qui dedit νedemtionem seipsum pro omnibus. I. Petri I. v. IS. Non eo ruptibilibias axis , -I argento redemti
est .... sed pretioso sanguina , quasi argui iamnaeulati Cbristi. Apoc. I. v. in Redemisti nos Deo rn sanguine tuo. Qtrodexpressit Christus ipse, Mattha aci. A 8. Filius hominis non venit minisrari, sed mini Irare, or dare animam suam
Et probatur . Redimere enim est . vel numerato pretio liberare captivum ab eo, qui habet super illum potestatem ; vel rem quamcuinque alienatam , vel Oee palam pretio recuperare et sed homo , per peceatum , tactus erat capisti vas sub Diaboli potestate pro eius Ru tem libertate Cluiaus preti iuri sui -guinis Deo Patri erogavit,quo Diabolus, iure , quem in hominem acquisierat ,
excidii r unde Paulus , I. Cor. 6. v. 2 Enrii enim sis pretio magno . Et ad Galat. 3. v. t 3. ChMous nas redemistdo maledicto Isis ἔ ergo &c. mare Conei I. Trident. cum, Sess. Can. a. de Seg. s. cap. I. dixisset, omnes homines in praevaricatione Adae
perdidisse innocentiam , Se fuisse ea tivos sub potestate in aboli; eadem. Seg. e. s. dicit , Christum ad hoc ,
Patre missum, ut eos redimeret. II. Noto secundo , ex D. Thorrus. p. ' s. a. a. qu/d ad finem dicitur aliquid esse necessarium dupliciter . Uno modo, sine quo aliquid esse nothmi est a sicut ei bus est necessarius ad conservationem humanae vitae . Alio modo , per quod melius & convenientius pervenitur ad finem ; sicut equus est necessarias ad iter habendum .
Primo modo non Rasse necessarium. ad reparandam humanam naturam , Deus incarnari, certum est. Deus enim fit 1 omnipotenti uri tute poterat multis aliis modis eam reparare t vel peccatum,dκ inia mani eratiora condonando; vel accepi ndo satissaei: onem hominis . et fi inae ualem , & imperfectam . Unde , absoluth loquendo. ad redimendum hominem Incarnatio fuit medium tantum convenienti iis , ut ait Augustinus, l. I 3. de Triuit. c. Ici. Ver in ' ostendamus, non aliaem modtim possibilam Deo d/fulsese , cuius potestati omnia a Malit ν subis jacent ; θὸ fananfla miseνia nosa ea
venientiorem Mium modiam non fuse.
III. Dissicultas est i an supposito , Obd Deus non voluerit alio modo hominem liberare, & absolvere . nisi ex iis gendo ab eo satis iactionein talem, quae condigna sit, de aequalis r ita ut, illamsita , Deus ex iustitia teneatur homiis ni culpam condonare, necessirium sueor it hanc satis lactionem ex Liberi a Deo Incarnaloe: sie, ut a nullo homine paro, quantacumque gratia exornato, re
di aequalis non potuisset. IV. Cirea quod noto seeund b, elim eadem S. Thoma a/ x. quod aliqua