Institutiones linguae Arabicae ex diuersis Arabum monumentis collectae, & ad quammaximam fieri potuit breuitatem, atque ordinem reuocatae. ... Iussu S. D. N. Vrbani 8. pont. max. & Sacrae congregationis de propaganda fide impressae. Autore Petro Meto

발행: 1624년

분량: 275페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

CRAM. ARAB. 2I 2 potest. His itaque seruilibus tum ex cap.

I. de nomine, tum ex ijs , quae de verbo diximus , tum denique eX cap. prae cedenti, diligenter cognitis, facile nomen cuius conditionis, & verbum cuiusmodi, ac temporis, numeri, & personae scire poterimus, si quae vero adhuc ignota manent, usuS docebit. Circa modum legendi, haec in uniuersum dici possunt. Primo diligenter aduertendae sunt litterae , ct vocaleS ne iuna pro alia sumatur,deinde quae de verbo pricipue diximus: aliae vero orat lanis

partes, nomine excepto, nihil variant.. Tota itaque lecrionis difficultas in sola nominis ultima syllaba est , nam de alijs nominis syllabis nulla adhuc lex lata fuit, sed sola experientia magistra est. Ultima itaque syllaba nominis sic offerenda erit, si nomen siit Genit tui, Datiui& Ablativicasius, nec non & Accusativi, cum adest praepositio aliqua,vocalem I, habebit in ultimat si vero ab accusativo absit praepositio, vocalem, A, aut an , si ultima nominis aliph fuerit. Sola igitur nomi' natiui, & vocatiui est quaerenda, & qui-

232쪽

ar 3 PARS IV.

dem nominativus, si in oratione est sine adiectivo, & cum articulo Ut a',cuicunque uerbo copuletur uocalem, O , habebit in ultima aut an, si ultima fuerit aliph,& si careat articulo, habebit tanu in ad-hammo, idest on; dummodo immediate non sequatur aliph. Quando autem no in inatiuu immediate sequuntur adverbia

M a &c. quodcuque uerbum adsit, nominatiuus mutat uocalem,

O, in uocalem, A , ut

i ista necferum, homo erat. Si cum nominativo adsit adie clivu prie sentibus ad uerbijs, adiectivum habebit uocalem, O, L nomin. A , idem seruant quaecunque nomina, quae nominat. copulantur, habebui enim uocalem, A, finalem, & eorum adiectiva , O, at Si adverbia procul absint, & sequatur nominatiuum, uerba; Q, fuit ,

233쪽

GRAM. ARAB. a I rescit, perdurauit, Ob obdormitiis,

ota factus es, & omnes eorum personas ubique nominativus habebit Vocalem,o,

& adiectivum, an, ut-- malerat vir massus, idem praestant verba, quae modum , quo res est adsignificant,

ui I si venit vir equitans.. 3 Circa vocativum haec in communi dici possunt. Primo eum sere semper recipere adverbia vocandi, de quibus supra dictum est, utriusque generis.

Secundo nullam admittere nunnationem , siue tanu in . Tertio aut vocamus personam cogni tam , aut quemlibet incerte: item aut possessivum aut non item aut vocamuS magnis vocibus, aut more consueto. Quoties cognitum hominem per ad uerbia vocandi sine vociferatione voca-

mus, vocalem, O, in sine ei personae tribuendam esse, Ut

234쪽

PARS IV.

l b o bomo intellige me . Si sine adverbijs cognitum hominem vocamus more consueto, Vocalem, A , vi

Pure feruo: eodem modo cum ignotum aliquem sine vociferatione, etiam si adsint adverbia vocandi vit s. i. δ homo. Aliquando invocativo notis personis adscribere solemus litteras aliph, & he,praesertim in vociferatione ,& tunc vocali, A, uti etiam de-

mater s

. li excipitur prima persona sing. i i qua propter te mutatur, A in I, uti u . pater mi, L o serue meus,

In ahJS autem non item, ut o. Interdum ita prima persona sing. Vtimur vocali, I, siue se, cum aliquea

235쪽

siue notum , siue non ,etiam si ad nos non pertineat, sed honoris causia nostrum esse fingimus, velut, quando religiosum aliquem vocamus, dicimus h pateν mi it c mater me quando autem uociferatione aliquem vocamus, siue per adverbia, siue notum, siue ignotum uoc li, I, finali utendum erit, ut L o δε- mine, c ὀ Deus, interdum uocativo tribuitur lam, articuli loco, quae uocatur

vociferationis, quia in uociseratione ea utendum erit, denique quae de uocativo dicta sunt, de omni nomine , quod uocativo copulatur pol sunt

intelligi.

236쪽

ΡARS IV.

De Srntaxi. CAP. IV. 35 V AE de chaldaicae , a hebraicae linguae syntaxi in ta dicuntur, eadem de arabica dici optime posseunt, sunt etenim hae lingus inter se ita amnes , ut solis characteribus discrepare uideantur Circa igitur sttat axi, in primis explicanda erit constructio nominis cum uerbo, quae dicituris idest coniunctio nominis cum verbo in compositione

Deinde substaut tui cum substantivo, ouae uocatur ψtaVl-,de qua non est aliud dice dum , nisi quod aut substanti-ua ad eandem rem pertinent, & tunc casu concordant: aut sunt terum diuersarum, & tunc alterum erit genitivi casus.

Postea substantiui cum adiectivo, &uocatur inta. idest connexio

237쪽

GRAM. ARAB. arg

principii cumsupposito, uel uocari seletidest subiecti, & praedi-

cati, vel O Uuial:postremo retrutitii cum antecedente, de dicitur

Nomen cum verbo in aenere, numero , ac perlona conuenire debet, ut O l-ι6xse dominus, setis

Maria i ven tu, ctc. interdum tamen id minime seruatur ,nam ali- quando nomen sing. verbum plu. habet,

&masculinum nomen foem. verbum ut

plat. secundo Aa lati otiare fremuerom postuls , aliquando Gem.nomen mas. Verbum,Vt Ioan. I.

238쪽

1 si ae scis,l si In princiolo eνat verbum. Aliquando nomen duale verbum habet non duale ut lo. ij.

l Q - l miserunt duasor orta. Substantivum cum adiectivo in genere , numero, &casu concordare debet vi

Qiatu Interdum tamen nomen mas. gen. cum adiectivo foem. conis

s pulcra dealbata , et Mat. 12. αξ Vistilis inati dcc. Relatiuum cum suo antecedente in genere, ac numero conuenire debet, Ut

d uel lota &-t a interdum tamen

sing. relatiuum, cum plu. nomine repe-

239쪽

C A P. V .R AE T E R ea,quae in secunda parte de uerbis dixi mus ,hic sciendum erit

multa esse genera uerborum , qu e apud Arabes sunt activa , apud alias gentes, uel neutra, uel alterius speciei,& e contra,multa sunt neutra apud Arabes nam communia, aut deponentia, quae, uel non sunt, uel uix sunt in usu, nam quae non fiunt neutra omnia passiua esse possunt,etiam si sint in se addita apud alias gentes erum alterius generis , ut seruiuit,

brua: l Caenit, c-ὸl merciatos es, secutus oh fuctus est,& similia,quq apud ara. bes activa sunt,apud alias gentes non

item .

Verbum activu apud arabes est, cuius prima vocalis verbi prael. est, A, quae p test

240쪽

222 PARS IV.

test mutari in vocalem, O, ut fiat verbum passivum,ut ante se nominatiuum, post: se sere semper accusativum petit,ut δε- minus verberauit suum famulum, Verba tamen , accusandi blassemandi, conspue-di,testificandi,saliat andi & nonnulla alia interdum loco accusativi praepositionem postulant, Vt Mar. 17.

Verba irridendi, adducendi, praepositionem velut irride

bat edim, adduxerunt eum. Verba emendi,vendedi,locandi .praeter accusat. adverbia pretii requirunt,

ut vendidit eum parui, Vel praepositiones & ci , ut Asiniau Nillo vendidit dominum ιriginta argenteis. Verba

SEARCH

MENU NAVIGATION