장음표시 사용
221쪽
214 SEcTIO VII. DE VERBO.tum involvunt, i. e. significationem utriusque Forma, Unde miΣta sunt, comprehendunt: qua de re pluribus confPFEIFFERI introduct. in Orient. Dis L. V. quaest. FO. GLAss II Philolog. S. p. m. 846. STARCΚII Lux Gram. Hebr. p. ISa. seq. &c. In multis eXemplis nuda quaedam anomalia punctationis regnat, praesertim ubi Verba escentia tertia radicati N I I Formas suas Permutant: quia duae hae litterae multum habent cognationis.
g. XVIII. iMutationes Verbi duplices esse, essentiales & accidentales, supra f. H. praediximus. Hae mutationes accidentales quinque ex causis accidere solent: quae sunt i) Uxa, et Visu sic dictum Conversuum, 3 Pamticula q) significatio Verbi absoluta, 3 tonus sive Accentus. Circa Adfixa Verborum in genere repetenda sunt, supra Sect. VI. l. 3- . in medium prolata Praeterea circa a ionem Verborum dispiciendum est, I quaenam Verba Verborumque Perseome Uxa admittant Z et qualia A a illis addantur 3 3 qua ratione id fiat 3 & 4 quaenam mutationes accidentales exinde eveniant Τ Regulariter quidem solis Verbis Transitivis ti In initivo Niphal adiungi possunt Uxa; ita tamen, ut eadem non semper Verbis Activis immediate amantur, sed etiam seorsim, Particulis iuncia, sequantur, maxime Particula P N . Promiscue enim
222쪽
malia est, quando Afra subiunguntur I Infinitiis mih ahel, ut Gen. 42, 2I. I Reg. 2I, 2O. &c. a Verbis Intransitivis sive Neutris, ut Gen. 37, 4. &C. Cuius rei eXempla non aliter, qnain per Ellipsin explicanda sunt; 3 Uerbis Passias Temporis Finiti, ut , I Chron. 23, 6. Ies 44, ai. &c. Neque etiam V- a omnibus Verbi Personis addi possunt. Verba enim P rsonae primae non admittunt Μ a eiusdem Personae , Uerba item Personae fecunda respuunt Afra eiusdem Personae. occurrit quidem 'c 'py EZech. 29, 3.
quod tamen non per feci me, sed per feci mihi ex
ponendum est.. f. XIX. Porro non omnia Verbi Tempora eadem vi a recipiunt. Participia enim ti Infinitivi eadem Aso, Cum mutationibus annexis, admittunt, quae Nominibus accedunt. Occurrit tamen Uxum Personae primae Ang. I, quod alias Visum Verbale est, coli. Sest VI. f. 4. iunctum Porticipiis ti Infinitivis r ubi observandum est, i) 'V- um illud ' , Infinitivis additum, ut plurimum habere significationem PQsivam; cum contra alterum s fixum Per
sonae primae sing. Active significet, ut in
occidere me, i. e. dum occido ; sed /u occidi me, h. e. dum occidor. 2 Infinitivos cum Uxis commode resolvi in Nomina Substantiva., ut pro occidere vel occidi me commode dicitur occiso mea vel mei: unde Grammaticorum nonnulli, ut SCHINDLERVsin Gram. Hebr. p. 3OS. S cIIVLTENs in Institutilivm Hebri p. I8 . 28S. 286. &c. Infinitivos revera pro
Nominibus haberi posse iudicant. Loco A i Perso- . nae tertia Dem. Hur. I Personae Verborum, in ' terminatae, semper Usem mos. recipiunt, ne I pute tur esse Paragogicum. Reliquos casus speciales da-
223쪽
α16 8 EcTIO VII. DE VERBO.hunt Grammatici. Ratio sive modus A a Verbis iumgendi pariter, ac in Nominibus, fieri solet mediante Puncto aliquo Vocati vel Sche , quod Punctum agglutinam e=onis dicitur, &. vel idem cist cum Puncto agglutinati nis Nominum, ut in Omnibus Verborum Temporibus,
vel Mersum, ut aliis casibus, idque aliter in Praeteritis , aliter in Futinis &' Imperativis: quae singula ex Grammatica repetenda sunt. Persona vero Verborum, in ' vel p. finitar, Uxa sine Puncto agglutis .rionis accipiunt, ne duae Vocales concurrant f. XX. Sicut itaque Asso, Nominibus Partientis e addita, mutationes quasdam inducunt: ita idem in Veν- his accidit. Mutationes illadi concernunt I Accentum sive tonum Verbi, et Punctum arammationis, ae Punctum Verbi terminale, 4 remantes, & in specie s Infinitivos. Accentus Vexbi similiter, ut in Nominibus, ad Punctum aggluimatioris vel ad A a Gravia progreditur sxcepta sola Persona tertia flet fran. Pra- peritorum, ubi Accentus manet, nisi A a Grauia zP& G adsint. In eadem Persona Punctum agglutis
hus autem Uxis M tabis, idem Punctum agglutis piovis in Vocalem brevem oppositam corripitur. Punctum Verbi te inale, si sit - , & Cholem mutabile, ubique transit in , quod porro, si sequens muctnm agglutinationis quoque sit x , in Vocalem brevem restituitur, praecedente vero alio x , essicit, ut ipsum hoc in Vocalem brevem mutetur Certis tamen quibusdam casibuS, in Grammatica re censitis, l
224쪽
S E e et I o VII. DE VERBO. 2IT censitis, Punctum 3Gminale manet. Ex Ast mantibus in assisione mutantur Π . Praeteritorum in nx n
ri , in a Uurmans foem. plur. Futurorum in &c. Partis pia in Uixione easdem mutationes, quas Nomina, subeunt; immo Infinitivi interdum I semininum acciapiunt, mutandum deinde in ri, ut π Gen. 29, O. vel terminationem 'Dr. in n) adsciscunt, si sint Infinitivi Verborum Luiescentium tertia radicaci ri, ut ' pn, 22 Erech. 16, 3I. id quod sententiam illorum confirmat, quibus eiusmodi Infinitivi revera esse N
Secunda mutationis Verborum accidentatis causa est rati sic dictum Conversuum, Hebr. Hau Hippueri Diocriticum vocare mavult Cl. M E I NE R V s in Gram. Hebr. p. 323. Relativum vel Abiunctivum WILu.ΚooLΗΑAs Ius in Dissertationibus Grammatico in cris p. 73. & I37. Definitivum ti Declarativum Celeiam. C. I. C H R Y s Λ N D E R in Dissi de Plusquamper .fecto varia S. S. loca expedieuter de cuius adeo vi ac potestate convertendi sive mutandi significationem simu
que punctationem Verbi Grammaticis nondum satis constar. Nos circa illud consideramus, i geminam eius speciem, et, eius munire & signiscationem, 3 in lationes ab eodem dependentes, maxime quod ad Puncta. Est autem inu illud Gnversuum duplex: Praeteriti, quod 'aterito, & Futuri, quod Futuro praefigitur. Prius eodem modo, quo rix simpliciter copuiativum, per praefigitur, ab illo autem iuΣta regulam Ε Lia: Levita in Libro Ha baehur orat. I. feci. 3. sic distinguitur: Si praecesserit aliu. Praeteritum, aut Futurum loco Praeteriti positum, Aque tonas ad ulti- . O s tuam
225쪽
gnam non est protractus, fimplicito Copulativum est; An minus, Conversivum iudicabitur. Contra hanc regulam peccarunt LVTHER Vs ΕΣω. 6, 8. & ScΗMi-DIVs I Sam. IT, AT. & les. 6, T. Observante I. RMA Io in Gram. Hebr. p. 36. Vau autem Conversivum
Futuri praefigitur per - , sequente Dagesis Forti, quod Dagesis ante N compensatur, - in pro
ducta, ex litteris autem uehevatis, celerioriS pronunciationis causa, plane excidit, ut pro . XXII. Utriusque Vau Conve sui munus in eo consistit, ut non solum, ad instar Isau simpliciter Copulativi, vim habeat copulativam, sed eciam comesuam, i. e. ut non tantum ΕΤ notet, sect simul quoque significationem Temporis convertat sive mutet, Conversuum quidem Praeteriti significatione m Praeteriti in significati nem muturi, vel, ut FLORENTIO M BRσIN de emendandis Te orum Hebr. anomaliis Gadagisve p. IO. placet, Paulost futuri; Conversuum autem Futuri significationem Futuri in significationem Praeteriti. vel,
ut alii volunt, Imperfecti, quod & ipsum futuri quid
involvere observat FLo RikNTIVs de B RUIN l. C.
p. 2O. Quae res certe, ita aliti linguis inaudita, Hebraicae plane est peculiaris; quamvis P. MARTINIVS in Gram. Hebri p. 16O. sin ite quid in lingua Graeci reperisse sibi videatur, ubi per Particulam ἀν Praeterii tum in Futurum convertatur, e. g. γενεσΘαι fuisse, , sed γενετΘαι αν fore significat. Sunt tamen, qui ciusmodi vim Pndixi inu conversvam plane negant, ut I. I. von ΕI NEM in Μ thodo cendi tinguas p. 33. addita hac ratione: quia id revera sit impossibile, cum
ne quidem Deus tempus praeteritum in juturum Cono vertere possit; WILH. ΚΟΟLΗΑ ΑSIVS l. c. p. 68. seq.
226쪽
S E c T I o. VII. DE VERBO. 2I9seq. p. a 4. seq. Celeb. m. C. I. CHRYSANDER in. Dissertat one supra laudata, cui Futurum Hebraeorum Aoristus quidam est adeoque iam per se Praetemitum quoddam, quod Vau illud saltem definiat I declaret; a quo non multum abit FLORENTI Vs de B R v I N in Dissert. cit. qui Vati Conversistim Praeteriti tantum Plusquamperfectum, Conversuum autem
Tuturi Imperfectum saltem insinuare contendit; Clari ME IN ERVs p. 3I9. seq. cui Vati illud tantum indicat Praeteritum loco Futuri positum ti vice versa, qualis Enal ge Temporum Hebraeis & alibi frequens sit, &c.
Contra vero Lo EscΗERVs de Causis ling. Hebri P. 432. NEUM ANNUs in Exodo lingua S. p. 38o. &in Clave Amus Heber P. I. p. 29. D. G. PLAR R IVS in Philologia Amori isa p. 16. N BRE ITINGERVS de Idiotismis linguae S. p. 36. Vati Conversivo etiam hoc casu meram significationem copulativam tribuunt, quae in hoc consistat, ut diversa Tempora eorumque significationem comist, significationem quidem Praeteriti cum significatione Futuri, & contra: quod Celete mirandum non sit, cum Iemporum Hebr. significatio adeo variet, cons supra Cap. I. f. 9. Huc qu que ratione Vau Conversisi Praeteriti redit sententia m. KooLHΑΑs II l. c. p. 73. qui tamen p. I 6. MuConversuum Furari revera Futurum notare asserit, sed Relativum sive Futurum in re praeterita, ut ille vocat, quod commode per Latinorum Imperfectum, additis MInde, postea, aliisve Particulis, oponi queat.
f. XXIII. Ad mu Conversuum Euturi in specie quod attinet, I. H. S c Η V s T E R V s in Dissert. de quatuor limguorum cardinalium vatura p. 63. utile so1 e iudicat, si ex eiusmodi Futuro, quod ab aliis Tuturis tono, Pun
ctis ti subinde Litteris quoque differt, peculiare quod
227쪽
stitui. livi Hebr. p. 424. I Demsistrativum inter V Conversuum Futuri & inter ipsum Verbum exclusum esse coniicit, e. g. dictum esse pro
cui etiam m. ΚΟΟLΗΛΑsIVs l. c. p. I s. suffraga tur ; quod tamen longius petitum putamus. Nobis cumprimis arridet sententia Doctiss. HEN R. Sc ΗΟL-211 in Animadversonibus de Aorisorum Graecorum n tura, y Praeteritum cum Vati Convermo, tonum habens in ultima, conserendum esse cum Graecorum F rvro II. quod I ipsum tonum habeat in ultima; Vati autem Conversit in Futuri contractum esse ex Vau simpli
verbo, s loquebatur. Confirmatur ea sententia linguae Arab. harmonia, ubi Verbum Sub antivum, cum Etituro constructum, Imperfectum sermat, cons. ERPEN II Grammatica Arab. p. 47. Sic quoque Arabes atque Syri, Plusquamperfectum expressuri, Verbum Sub-suutivum Perfecto addere solent, Cons. ER PENI V ε l. c. p. 4 . & V. MI c H A E LI s in Bria o p. 34. & i34. Hanc sententiam quoque tuetur Celeb. C. E. a m I N D-M E 1 M in Dissertati de Vau Conversivo; neque tamen
mentione facta, alios iam antea sic statuisse: id quod aegre
tulit Cl. CF. TI EFFENfEE in Relationibus Hambarg. litterariis an. 1747. p. 76. ipse illiuS sententiae primus auctor 'sibi visus; quam tamen, uti dictum, H. Scrio La IV sin Auimadversonibus modo laudatiS, quae an. IT3 . primum in lucem prodierunt, iam antea adornavit, cons. Celeb. I. D. Mic RAEL Is in Append. ad Gram. Heis. f. 23.
Eandem quoque sequitur Doctiss. CHRYsANDER in
228쪽
Dissertat. de Plusquamperfecto. Similem vim Conversivam etiam Particulae 7N tribuunt CELLAR ius de Proprietatibus linguη S. Can. LXI. aliique, ut Exod. 33, I. Deut. 4, 4I. I Reg. 8, I. &c. Vid. tamen π.ΚΟΟLΗΛΑSIVS l. c. p. I48. seq.
Mutationes Punctorum, ab utroque Vau comissis pendentes, in eo consistunt, quod Vau Conversuum Praeteriti Accentum ex penultima ad ultimam pro- . trudat, quo sic, mutato tono, simul quoque mutatio significationis insinuetur. raceptiones, huc intercedentes, in Grammatica quaerendae sunt. Contrarium facit Vsu Conversuum Euturi, quod Accentum ex ultima in penultimam retrahit; neque tamen semper, sed certis quibusdam casibus: quando nimirum Syllaba ultima neque momos neque Mixum, penultima vero non est cimposita. Alioquin enim AccentuS in penultima manet: quae Accentus retractio alibi quoque negligitur, ut in pausa, in Persona mima Angulari, in Verbis Uuiescentibus tertia radicati N &c. Retracto autem Accentu ex ultima in penultimam, necessario quoque Vocalis longa ultimae Sullabar, si haec sit Composita, in brevem corripitur, ut pro Plures vero mutationes Vati Conversutim Futuri inducit Ue
bis Quiescentibus tertia radicati II, quae hic anomalias habent plane singulares. In illis enim non solum A Centus retrahitur, etiamsi penultima sit Composita; sed insuper quoque tertia radicalis I per socopen abiicitur: quo facto porro antecedentes Vocales - & variaS patiuntyr mutationes, vel plane abiiciendae, vel in locum praecedentis substituendae & deinde interdum in - vel mutandae. Immo & Praeforman-rium Vocalis, praedicta Vocali secundae radie s
229쪽
abiecta, mutationes quasdam subit, vel in producenda, vel plane abiicienda, vel in aut - mutanda: de quibus singulis ulterius consulendi sunt Grammatici, & ex instituto L. C. BL ossi Vs in Dissert. de Verbis Uuiescentibus tertia radicali I. f. XXV.
Tertia mutationum Verborum accidentalium causa est Particula /N, in dehortationibus ti deprecationibus adhibita, quae .penumero idem essicit, quod inu Conversuum Futuri. Similes mutationes, ac si adsit inu Con- versivum, patiuntur Futura absolute ρosita, nec non Imperativi, maXime Uerborum Uuiescentium tertia rad, cali in mandatis potissimum & votis, ut VP Gen. I, 3. a r v. aa. &c. Denique L Aecentus mutationes Verborum accidentaus essicit: ut i quoties ille ob vicinitatem Accentus sequentis retrocedit, ut in
pro ' Cant. 4, 6. et quoties idem ex Pausantibus est sive Di lactivis micribus, quo casu ex ultima ad penultimam regressus, Punctum terminale, ob A formisnus ADPabas abiectum, Coll. praeced. 3. 22. re
stituit & - porro in producit, ut pro
Ps. 16. Verba uuiescentia tertia radicali risic, loco tertiae radicatis II eXcludendae, Iod adsciscunt, praecedente ), ut pro Ps. I22, 6. Eosdem Aecentus, sic retrocedentes , Praeformautium Verborum Formae convertere in v , pra
monuimus Sect. IV. f. q. p. 16O. Omnia eXempla Biblica, anomalias istas ob Accentur passa, D ctiss G. C. LENcκELIVs in Commentario Grammat. ling. Hebr. Ρ. II. p. 289. seq. collecta exhibet.