장음표시 사용
242쪽
c quidem Grammatices Hebr. pars a plerisque Grammaticis omittitur; nos tamen praecipua saltem maXimeque necessaria eius momenta hoc loco attingemus. In omnibus linguis SIntaxis vel Amplex est sive regularis, vel irregularis f. figurata. Θntaxis simplex sive regularis porro vel convenientiae est, si vox cum voce Genere, Numero &Caseu in constructione convenit; vel rectionis, si vox avoce regitur. Ad linguae Hebr. Syntaxin convenientiae quod attinet, non Opus hic est regulis peculiaribus: quandoquidem Hebraica cum aliis linguis maximam fere partem sic conspirat. Quam multas constructiones lingua Graeca, in specie Dialectus Attica, cum lingua Hebraica habeat communes, ostendit L Ac KEMAc HERus in Observat. Philolog. P. VI. p. 42 . seq.
Nos saltem hic observamus: I Substant um apud Hebraeos regulariter praeponi Adiectivo. Quod si vero Adiectivum praemittitur, tunc subest EP βli Verbi Substantivi, ut rectum se. est verbum Domini, Ps. 33, 4. Sic quoque Numeralia semper, vero interdum, praeponuntur: quod idem & subinde fieri solet, si Adiectivum
243쪽
naturam Sus amisi induat, ut praeputiatus masculus, Gen.
17, 14. quomodo & promiscue dicitur vir sultus, Prov. 14, 7. & stultus homo, c. Is , eto. Π Nominativum Verbo suo ut plurimum postponi, ut creavit Deus, Gen. I, I. S. II. In S taxi vero rectionis lingua Nebri ab aliis linguis multum abit: qua de re tamen pluribus agere non est instituti nostri; sed evolvendi hic sunt auctores, qui
Sontaxin Hebr. vel in Grammaticis suis tradiderunt, quos inter cumprimis BUXTORFpIVs in Thesauro Gram. Hebri commendatur; vel peculiaribus scriptis ex plicatam dederunt, ut ANDR. MYLIVs in S taxi
in S taxi Hebraica, Chaldaica Briaca, &c. Confquoque Cl. E. A. FROM MANNI Dissert. de Θntari inguae s praecipue Hebraicae. Minimam Θntaxeos rectionis partem Idiotismi sive peculiares linguae Hebri constructiones phrasesque, in aliis linguis non usitatae, Constituunt: e. g. quod Verba secum ipsis in Infinitivo
construantur, ita ut Infinitimus vel praecedat, qua elocutionis ratione, uti vulgo volunt, significatio intenditur, ut eundo ivisi, i. e. citi me ivisi, Gen. 3i, 3O. velut Infinitivus postponatur, quomodo actionis continuationem innui putant, ut euntes eundo, i. e. indesinenter, Jos. 6, i 3. Sinenses tamen sic quoque loqui, observat M A s s o N in Historia Critica Reipubl. Litterar. T. III. p. 49. De Idiotimis illis linguae Hebr. ex instituto tra- ctarunt WAsMVTΗVs in Append. II. ad Hebraismum
resis. DAN et IVs in Interprete Hebraeo - Chalae G L A s-s I v s in Grammatica L FLA IVs Ibricus in Clave
S. S. P. II. Io H. ALBA de Locutionibus S. ABDIA s
244쪽
I A c. TH R I N V s in Explicatione Idiotismorum Hebraeae ae Graecae linguae, qui in Scripturis occurrunt, ΙΟΗ. FR. TREIBER Vs in Compendio stlaaseologiae Hebr. I. I. BREI TINGERus de Idiotismis sermonis Hebr. H. B. STARcκ Ius de Hebraismis E mologicis, Η. C. EN GEL-KEN in Scrutinio Philalom modum loque i Scripturae indagante , THEOD. ΗΑcΚSPANI Vs de locutionibas S. S. I. Η. MI c u A E L I s in Dissert. de Idiotismis tim ae S. ANDR. LEI Vs de Idiotismis S SENNER- T v s in Centuria Canonum de Idisti is linguarum Orient. VG. WIcEL Ius de Idisti is quibusdam linguae LARI As MONTANVs de communibus f familiaribus linguae Hebr. Idiotismis, ΡFEIFFERVs in Theseuro Hermeneutico, HEU PELIVs in Breviaris I Fotismorum Hebraei sermonis, CELLARI Vs de linguae S. str
prietatibus, & in Dissert. de Idiotismis linguae S. &c. . f. III. Syntaxis irre utaris sive figurata est, quae certis quibusdam Filrum Grammaticis constat. Figurarum S tacticarum prima est Enasia , quae a nonnullis ad Fjuras Etrmologicas resertur, & in genere vel voces ipsas, vel earum Accidentia concernit. Prior illa Enasives species Amtimeria vocatur, qua Partes orationis inter se permutantur ; posterior Heterosis sive Asiorosis appellatur, qua Numeri, Genera, Casus, Personae, Tempora & Coni gationes inter se permutantur, e. g. vocotus est. Gen. I6, I4. est Ena age Coniugationis Activae pro me a
lunt. Enasiam Numeri ut plurimum collactive vel di
245쪽
tributive exponitur, ut πDN sit unumquodquoruminarium, Gen. I, I4. Interdum per Pluralem, loco Singularis positum, rei magnitudo & excellantia insinuatur, ut in Ia Job. 4o, Is. τPs. 18 , 3I. P Uzn Prov. I, 2Ο. &c. Idem etiam in lingua Armenica fieri, notat Celeb. I. I. Sc HROEDE Rus in Thesauro Armen. p. 33. In specie idem locum habere volunt in Nominibus sic dictis dominii,
I IN & V2, quae in murali posita, saepenumero
cum Adiectivo & Verbo singulari construuntur, ut Gen. 39, 2O. EXOd. 2I, 8. 29. Jes. I9, 4. &c. quo Judaei etiam Nomen divinum reserunt; sed vid. G L A s s II Grammatica S. Tract. I. Can. XXV. &ALTINGII Exercitat. Gram. LI. Eiusmodi Gasietae S. S. a Criticis quibusdam sciolis pro Soloecismis sive vitiis sermonis habentur, contra quos pugnat S. R. CHR. BENED. MICHAEL Is in Dissertat. qua δε- Ioecismus Generis ab S taxi S. Codicis Hebr. depelli- eur, & in Dissertati qua Soloecismus Caseum ab He-hraismo S. Codicis depeliitur. Sunt, qui hanc ipsam ob causam Galgagas in Textu S. Hebr. dari plane negant, ut VARENIVS in cimmentar. ad Gen. 4, Io. HELVI c Vs in Disputationibus Gessens. T. V. p. 64. Lo EscHERVs de Causis ling. Hebr. p. 433. seq. & in Theologia Exeget. p. I39. seq. E. H. ΡΟ- LEMANNVs in Dissertat. de Galgagis Textus Hebri V. T. FRAN c. WoKENIus in Pietate Critica contra Galgagas, SAM. FRID. Buc HERVs in A pendi ad Thesaurum Orientis p. 33. FLORENTI Usaee BRUIN & m. ΚooLΗΑAsIVs, supra Sin. VIII. f. II. & aa. laudati. Cum vero in aliis quoquo
246쪽
que linguis sint Enasivae, & procul dubio in vulgari
Hebraeorum sermone olim fuerint, Scriptura autem Sacra lingua, tum temporis usitata, consignata sit,& explicationes citra Massagas coactioreS evadant, nos quidem non perspicimus, quomodo omnes GaIlagae ex Textu S. eliminari commode queant. ConfoLBERT I zum FELDE Dissert. de Galgages, praesertim in sacris litteris, inu. f. IV. Secunda Hora Θntactica est sibis, qua ve
men vel Particula vel Verbum Omittitur. ΕΣ minibus e. g. in Regimine saepe vel Regens vel Re ritam reticetur. in Particulis saepissime deest Prono men Relativum V N & Praepositio quaedam; ex Verbis denique frequentissime desideratur Verbum Sub santivum rim , ut & Verbum Finitum ante Infiniti Oum &c. qua de re plura tradunt MATTH. Η Ι ΕΕκvs in Disserti de sermone scriptorum divinorum, elliptico, inserta eius Ontagmatibus Hermeneul. p. 368. seq. D. CHR. BENED. M IcH Α E LIs vel CHR.T Η Ε o D. WA LTHER Vs in Dissertat. de Euipsis Hebri quam auctiorem edidit CHR. ScHO ET GENIus; CHR. PFuZNERVs in Decimine Euipseon Hebr. ex Genes collectarum, &c. Quidam & hane
Figuram Θntacticam eX HebraiSmo eliminatam v Iunt, tui VARENIVS l. c. maXime vero FRAN c. mox EN1vs in Collectione Nov - antiquorum Theolaman, I73O. p. IIS . & in Tract. de Eliipsibus ex Textu Bibl. Hebr. sollicite eliminandis. Idem tamen hic monendum, quod paulo ante dictum sit de Golia-
247쪽
gis. Ellipsi opponitur Pleonasmus, quo quid in sermone abundat. Ille vel Nomina vel Particulas vel Verba concernit. Neque tamen Omnia ad Pleonasmum reserenda sunt, quae iurua nostros loquendi m dos superflua videntur. Sic enim e. g. idem Nomeuhis positum, notat vel distributionem, ut aevo duo, i. e. hina; vel diversitatem, si inu Copulativum intercedat, ut epha π σba, h. e. epha diversum; vel muLritudinem, ut putei putei, i. e. multi putei; vel saltem emphasin quandam, praesertim si Nomen ter ite
ΕZech. 2I, 32. qualis e basis quoque subest Pronomini repetito, ut *-N Jes 43, 23. I Verbo,
ut ΕZech. 33, II. nec non duobus Synoumis, ut tenebrae caliginis, pluvia imbris &c. Amiectisum ti Adverbium bis positum Superlativum eX- primit, ut bonus bonus, i. e. optimus; valde valde,
h. e. summopere. Tales loquendi modi etiam in aliis linguis, maxime orientalibus, obtinent, cf. supra Sect. V. f. 8. Saepe quoque eaedem vel aequipollentes sententiae iterantur: quas Critici quidam ad Tautologias reserunt,
ut R I c Η. SIM O N in Historia Crit. V. T. L. V. c. s. CLERIc Vs passim in Commentari M. ME IBOMIV sin Praefat. ad Specimen emendationum s interpretati num XII Psalmorum &c. quibus ΗENR. KLAVs-s I N a I V s in Decimine Vindisiarum S. Codicis . a T-tologias criminatione, ti Celeb. CHR. moLLIVs in
Regutis Hermeneuticis de Mod amias s S ovisas Uias abusu, satisfecerunt. Sunt, qui eapropter Pleonas mos e S. Codice abesse volunt, ut H. C. EN GEL-xEN in Scrutinio Philolog. naiatim in sacris litteris
248쪽
Pleonasmum dari ostendente, E. H POLEM Amrivs in Exercitationibus XVIII contra Pisonas nos, &c. f. V. .
vel Personae, ut: an veniendo veniemus ego σ mater
tua s fratres tui' Gen. 3T, Iou Quinta est S th sis, vel, Generis, quando Sub antivo masci additur Adiectivum aut Participium fuem & vice versa, ut Gen. 4, T. vel Numeri, quando Nomiui simi eouective sumendo, subiicitur Verbum muri ut: omnis terra ve- 'nerunt, Gen. 4 T. Sota figurarum SIntacticarum est Zeugma, quando duobus Substantivis diversis additur Adiectimum vel Verbum, cum S stantivorum illorum posteriore conveniens, quod respondere debebat priori, ut Σπin Pa pro Inn, I Sam. 2, 4. Septima Hora est 'pallage, ut beatitudines viri, pro vir beatitudisum i. e. beatus, Ps. I, I. Quas H Illaeas idem moKENIVS impugnat in Pietate Critica contra 'palla s. Sequitur Figura Octava, Θαυμ,
ut: homo eum obtulerit ex vobis oblationem, pro cum homo ex vobis obtulerit oblationem, Levit. I, 2. S chises tamen, post B o H L I V Μ in Thesbus contra Judaeos, e Textu S. eliminatas volunt VARE NI Vs l. c. qui eas in Decalbus Mosaicis p. 4O4. Ignoran- ria re audariae Criticae theatrum vocat; LOESCHE-nus in χheologia Exeget. p. 67. & pluribus mo-KENIvs in Pietatis Criticae P. II. quae est contra Θncisses. Anaphoras exempla in Hebraismo deficiunt in solis Nominibus Propriis Compositis locum eam habere observavimus in Onomastico S. V. T. p. 43s. Nona Figura est He Faddis, ut sulphur s ignis, h. e. fulphur ignitum, Gen. I9, 24. & decima denique Pob ndeton,