C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et Panegyricus cum notis variorum volumen prius posterius

발행: 1828년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

C. PLlNII LIB. IX3 nire. Haec ego tecum. quae quotidie mecum , ut desinam mecum, si dissenties tu: quam Iriam non di senties , ut qui semper clavum aliquid et immortale mediteris. Vale.

3. Garum.... mediteris. Vina luee tirId Graneriis. Plinius V, I, 4r umibonis libris apud Coritum: liret ille vero posteros cogitant, et memoriam prius tantum receperit. Vulg. . sui operibus extendiint, his nulla

M. . . . me iam. G. Mediuris r- mors non repentina est, ut quae sem-tio is nullo I bro oblatum. Sed hostisnt per inchoatum a1iquid abrumpat. ν S. Brumnieri excerpta ; idque iure prae-

Excusat orationem, quam mittit, tanquam in universitate longissimam, brerissimam in Partibus. C. PLINIVS CRINO SVO S.

Vererer, ne immodicam orationem putares, quam cum hac epistola accipies, nisi esset generis eius, ut saepe incipere, saepe desinere videatur. Nam singulis a criminibus singulae velut caussae continentur. Poteris ergo , undecunque inceperis, ubicunque desieris, quae deinceps sequentur, et quasi incipientia Iegere, et quasi cohaerentia; meque in universitate longissimum, brevissimum in partibus iudicare. Vale.

N. ' De Maerino vid. ad II, ep. 7; 4 Immodicam orationem. Eam sorte,m, ep. 4; VII, ep. 6, 30. L. ' de qua supra, III, 9. G.

62쪽

Aequitare Tironis erga provinciales Iactatur, monenti potiusquam laudanti similis. C. PLINII S TIRONI SVO S.

s gregie facis inquiro enim, et persevere quod

iustitiam tuam provincialibus multa humanitate commendas. Cuius praecipua pars est, honestissimum quemque complecti, atque ita a minoribus amari, ut

simul a principibus diligare. Plerique autem, dum a

Ferentur, ne gratiae potentium nimium impertiri videantur, sinisteritatis atque etiam malignitatis famam consequuntur. A quo vitio tu longe recessisti, scio; a sed temperare mihi non possum , quo minus laudem, similis monenti, quod eum modum tenes, ut diseri mina ordinum dignitatumque custodias quae si confusa, turbata, permista sint, nihil est ipsa aequalitate inaequalius. Vale.

V. Tιν-. Vid ep. l6. L. 4. Et momere. Vehementer mihi, ut olim Thomasio Cellarioque, placet Boxhorniana lectio, quae in parenthesi ineludit ham verba: im re oram , et os re inteli. inquiro, ut in rem, quam scire mea magni interest. Alii i*'iro enim es periniso ; alii, in quibus et Cortius inquiro et ρ-

I. I erriri gratiae , gratisori potentihus . favere. L. - Sinisteritas dieitur de illo, qui paulo asperior est in alium : non ea est maliguitas, sed imperitia morum et rusticitas. Simi. liter apud Graeeos tri αιότης , de qu.

iste Hartes. ad Demost h. de Corona, eap. 36 t ei apud nos . - esprie μυ- che, des manteres gaiaches; urae gin .

3. D fg reemui. Quin si lotam epistolam inspicias, videtur subactu. Mine Tironem suum Plinius, quod in hane partem aliquantum propendeat G. - Sint. Praestat Coriti ei Gierigit

sunt, librorum auctoritate, non ratione latinitatis, quae utramque modum fert

63쪽

Ristit Danitatem Circensium Iudorum, et illorum tempus studiis in endit. C. PLIMVS Cu VISIO SVO S.

Omne hoc tempus inter pugillares ac libellos iucundissima quiete transmisi. Quemadmodum, inquis, in urbe potuisti p Circenses erant; quo genere spectaculine levissime quidem teneor. Nihil novum, nihil va-ὸrium, nihil quod non semel spectasse sumiat. Quo

magis miror, tot millia virorum tam pueriliter identidem cupere currentes equos, insistentes curribus homines videre. Si tamen aut velocitate equorum, Ruthominum arte traherentur, esset ratio non nulla: nunc favent panno, pannum amant: et si in ipso CuPSI, medioque certamine, hic color illuc, ille huc trans Patur; studium favorque transibit, et repente agitatores illos , equos illos, quos procul noscitant, quorum Clamitant nomina, relinquent. Tun tu gratia, ὸ tanta auctoritas in una vilissima tunicat Mitto apud

. Om/is Me lemma, etc. Compara Senecam ep. 80 init . a Hodierno die non tantum meo beneficio mihi v eo, sed spectaculi, quod omnes molestos ad sphaeromachiam avocavit, etc. Sa. MMeus Pamin. Cuius, id est, ve stimenti diversis coloribus dixi luelae sunt saetiones Ciret, in Velietvim seu eaera leam , Prarinam seu viridem, et Rusatam seu rubram, atque AIbam rde quibus Iocus classicus Cassiodori Var. IlI, St. Irad. Iae. Gothois. ad lib. X, C. Theod. de equis curulibus.

GH Tari ....tiuia . Post tunica comma Ponendum: haec enim artissime cum se mentibus cohaerent. S. 3. Mitis Uti l imis . ILκ est, Π Π

repreliendo apud vulgus et plebem tantam gratiam in vilissima tunica esset notum enim est vulgus rebus le

vi,simis et humillimis deleetari, quia nihil alii, nihil elati sentire didieit.

Huic ergo craosdam arra, es homines omponit. illa autem sententia, quod inlitistis cm est, nescio quomodo mihi Digere videtur. Non enim satis promptum et apium est, hominis prelium eum vestimenti pretio comparare itaque et acumen, quod in hae eomparatione inesse videtur, maiorem

64쪽

vulgus, quod vilius tunica est; sed apud quosdam

graves homines: quos ego quum recordor, in re inani, frigida , assidua, tam insatiabiliter desidere, capio aliquam voluptatem, quod huc voluptate non capiar. Ac per hos dies libentissime otium meum iii literis colloco, quos alii otiosissimis occupationibus perdunt. Vale.

Villas suas ad Larium lacum, et in iis aedi ationem deserua. C. PUNIUS ROMANO . SVO S.

Aedificare te scribis. Bene est: Inveni patrocinium. Aedifico enim iam ratione, quia tecum. Nam hoc quoque non dissimile, quod ad mare tu, ego ad Larium lacum. Huius in litore plures villae meae, a sed duae ut maxime deIectant, ita exercent. Altera imposita saxis, more Baiano, lacum prospicit: altera, aeque more Baiano, lacum tangit. Itaque illam, tra- , goediam; hanc, appellare comoediam soleo : illam, quod quasi cothurnis, hunc, quod quasi socculis su-VII. De Romano vid. ad III, ep.ra; IV, ep. 29; VI, ep. 35, 33. L.

q. Riniorie. e Ma tecum. Nempe, tuum mihi exemplum pro ratione est. G. - Η idem patrocinium dixerat, hoc est, argumentum, quo suum ae dificandi studium defendat, et exeu-set. E. 2. More Baiano. Baiarum enim amoenitas ita nota, ita relebrata omnibus , ut exemplum et nomen meherent aliis. Nam, quod ait dives apud Horatium epist. I, 4, 83: Numa DaωM n-s Briis maritiora amoenia. G. - In eadem regione aummis monitum Iugis villas suas imposuerant Marius, Porri eius et Caesar, quae, iudice Senee. ep. si, eastra Potius, quam villae, esse videbantur. α

65쪽

C. PLINII LIB. IX4 stinetur. Sua utrique amoenitas, et utramque possidenti ipsa diversitate iucundior. Haec lacu propius, illa latius utitur: haec unum sinum molli curvamine amplectitur, illa editissimo dorso duos dirimit: illi erecta gestatio Iongo limite super litus extenditur, hic spatiosissimo xysto leviter inflectitur: illa fluctus non sentit, haec frangit: ex illa possis despicere piscantes , ex hac ipse piscari, hamumque e cubiculo , ac paene etiam lectulo, ut e navicula. iacere. Hae mihi caussae utrique, quae desunt. adstruendi, ob 5 ea quae supersunt. ΕLsi quid ego rationem tibi Zapud quem pro ratione erit, idem sacere. Vale.

4. Simo. G Aneriana, negligentia Ilaque praesem ieet. Cort. in librismi ramim , mmm. S. -- G trario Laii- bonae notae repertamr Lamiam erentina descrit,iuir II, ep. ιγ , 34. L. Mucius, ae Paene etiam de lectuis. S. --Leem . Praepositio vix recte abest.

VIII.

Laudatus ab Augurino, laudare eum vera tur, et tamcn laudat. C. PUMVS AVGvRINO SVO s. .

Si laudatus a te laudare te coepe Po, ver DP, nct non tam proferre iudicium meum, quam referre gratiam videar. Sed, licet videar, omnia scripta tua pulcherrima existimo; maxime tamen illa, quae de nobis. Accidit hoc una eademque de caussa. Νam Et tu,

quae de amicis, optime scribis; et ego, quae de me, ut optima lego. Vale.

VIII. Qui ad hane epi. Di Ieae. Singula hic verbaalolam legendam accedit, respicere bene dimensa et appensa ad se res debet IV. ep. 27. L. runtur . sibique opponuntuL. L.

66쪽

Fidem Colonis erga defunctum amicum laudat, Praesertim quod dignius illa fuerat. C. PLI IUS COLONI SVO S.

Vnice probo, quod Pompeii Quinctiani morte tam

dolenter adficeris, ut amissi caritatem desiderio extendas; non ut plerique, qui tantum viventes amant, seu potius amare se simulant, ac ne simulant quidem, nisi quos florentes vident. Nam miserorum, non SeCUS

ac defunctorum, obliviscuntur. Sed tibi perennis fides, tantaque in amore constantia , ut finiri, nisi tua morte, non possit. Et, Hercule, is suit Quin- actianus, quem diligi deceat exemplo ipsius. Felices amabat, miseros tuebatur, desiderabat amissos. Iumilli quanta probitas in ore t quanta in sermone Cun

ctatio i quam pari libra gravitas comitasque i quod studium literarum i quod iudicium t qua Pietate cum dissimillimo patre vivebati quam non obstabat illi,

quo minus vir optimus videretur, quod erat optimus filius i Sed quid dolorem tuum exta ero 7 Quam- 3IX. Coloni non nisi has literas scripsi . L. 4. Caritiarem demiario exto a. Deo siderium esseclus, quin species vel pars caritalis: qui desiderat desun. clum , ille se amare nondum desiisse ostendit, producitque adeo et extendit caritiarum. G. I. Probiisa in ore. Pudor qui saeilem ineseat, et illum virtutis colorem ostendat. Eodem pertinet cune ratio in sermone, quam parit hine verecundia,

supra I v, 7, 3. Impudentis et stupidi simul hominis est elli iure, quidquid in buream venerit. Itaque pressa et Gramina etinctatio laudatur etiam I, 22,

Afranitis Θάnetianus inter C. Puovis coniuratos apud Tae. A. XV, 49 exu. Senatorii ordinis, mouitia mmoria in . finis : et a Nerone probroso eramine d amastis. Ilune esse Quinctiani hielaudati patrem, non immeriis suspi- ealus iam est Catanae . G. - - η ma mitis. Qui malum etiam patrem revereretur et defenderet. G.

67쪽

C. PLINII LIB. IX

quam sic amasti viventem, ut haec audire potius, quam de illo sileri velis: u me praesertim, Cuius

praedicatione Putas vitet ni eius ornari, memoriam prorogari, ipsamque illam , qua est ruptuS , aetatem posse restitui. Vale.

Quod si ullis et venationi non con viatilla inta in secesAutractari signi est. C. PI IMUS TACITO SIO S.

Cupio praeceptis tuis parere; sed aprorum tanta

Penuria est, ut Minervae et Dianae, quas ais pariter colendas, Convenire non Possit. Itaque Minervae tantum serviendum est; delicate tamen, ut in Secessu, a et aestate. In via plane nonnulla leviora, statimque delenda, ea garrulitate, qua sermones in vehiculo

Seruntur, extendi. His quaedam addidi in villa, quum aliud non liberet. Itaque poemata quieScunt, quae

X. . μα meis tuis. Quum tale quid praeceperit Taesto Plinius ipse supra I, 6 extr. Hinc colligit Calatiaeus, hane esse Taciti, ad superiorem respondentis. Sed probatille non est, tinam modo adoptatam alienam epistolam a Plinio. Quid prohibet a Ta. cito adimonitumPlinium suorum ipsius Praeceptorum, cui hic respondeat ZQuid impedit, seliolasticam exse, Et exercitat mi, modo caussa scriptam, hane pariter epistolam, et multas

alias P Et ubinam in laudata epistola aliquid de eo, quod hie s. a dieitur,

iugis nemoria re Deos comm issime

persci poemam Z G. . ConMenire non 'usit. Eodem studio eoli non possit utraque, Mitierva et Diana. E. 2. In Dia. In qua serio studere so-Ielati Nostri avunculus. Vid. III, 5. 45. G. - Extendi. Respicit hoc verbum uberem illam et luxuriantem scribendi rationem, quam garrulitatem etiam vocat. Sic filat. Silv. V, 3, 22, modos Arati exiena re est vel sim

68쪽

tu inter nemora et lucos commodissime persci putas. Oratiunculum unam et alteram retractavi; quamquam a id genus operis inamabile, inamoenum, magisque laboribus ruris, quam voluptatibus simile. Vale.

pliciter continuare, ut plures fiant declarare. G. P ei, simpliciter versus Aratei, vel paraphrasi uberiore fieri. L.

Maiariam scribendi Promittit rogatus, et sua scripta trans Alyra legi laetatur.l C. PUMVS C. EMINO AUO S.

lum tuam iucundissimam recepi; eo max me,

quod aliquid ad te se sibi volebas, quod libris insevi

possct. ObveniuL muteria, vel haec ipsa quam mon-Stras , vel potior alia. Sunt enim in hac ollendicula nonnulla: circumser Oculos, et occurrent. Bibliopolas , Lugduni esse non 'putubam: ac tanto libentius extiteris tuis cognovi venditari libellos meos, quibus Peregre manere gratiam, quam in urbe Collegerint, delecto P. Incipio enim satis absolutum.existimare, de quo Lunta diversitate regionum discreta hominum iudicia consentiunt. Vale.

XI. 2. Peregre num re Frariam. Etiam apud exteros placere, et libenter legi. E. Iam Tiberii tempore, Augustoduni eaput hoe erat Aedu rum schola erat, in qua nohilissima Gallorum soboles liberalibus artibus operabatur. Tacit. Ann. III, 43. L. - Disereta homi m maicia. De betat esse: discretortim tanto intervallo hominum iudicia. Sed quo ma. gis oppositio exsisteret, Plinitis ad ipsa iudicia retulit. Gierigius ait, disereta iudicia esse eorum, eli DTum alius non alium sequitur. Dubito, an ex mente Plinii. L.

69쪽

C. PLINII LIB. IX

Castigabat quidam silium suum, quod Paullo sum

tuosius equos et Canes emevet. Huic ego, iuvene cibgresso, α ΙIeus tu, nunquamne socisti, quod a patre

coeripi posset' Fecisti I dico. Non interdum facis, quod filius tuus, si repente pater ille, tu filius. Pari gravitate reprehendat 3 Non omnes homines aliquo errore ducuntur Z Non hic in illo sibi, in hoo alius, , indulget 2 B Haec tibi admonitus immodicae severitatis exemplo, pro amore mutuo, scripsi, ne quando tu quoque silium tuum acerbius duriusque tractares Cogita et illum Puerum esse , et te fuisse: atque ita hoc, quod es pater, utere, ut memine Pis , et hominem esse te, et hominis patrem. Vale.

XII. . Iuniori etiam VIII, epistola

I scriptia. L. . νε- et ecum. DeIteias Ilaven. utis, quae Caticier eritiis, cari Misc, et Uriel gramine eampi, etc. Q e las palmitu de siliOmim ιπποτρονίη eleganter proponit iii Nubium prinei, pio Aristridi nes. G. - Gr itus, severitas. - Ε - , etiam de per ersis homini in studna diei ur. Cicero ad Altis. XII, 49, da cupidἰiale sua agrum emendi r. I erendiis tibi in lioc meus erro et serendus p Immo vero adiuvandus. 'um utir . lanquam captivi: infra p. 37 3, cum ae diari. L.

70쪽

LPISTOLA XIll

Quae circa Helvidii ultionem egerit, pertuleritque, ordine

renarrat.

C. PLINIUS QUADRATO SVO S.

Quanto studiosius intentiusque legisti libros, quos do Helvidii ultione composui, tanto impensi ΡΟ-

stulas , ut perscribam tibi, quaeque extra libros, quaeque circa libros, totum denique ordinem rei, cui per aetatem non intersuisti. Occiso Domitiano , statui mecum ac deliberavi, esse magnam puleliramquUmateriam insectandi nocentes, miseros vindicandi, se Proserendi. Porro, inter multa scelera multorum, nullum atrocius videbatur, quam quod in senatu Senator senatori, praetorius consulari, reo iudex, manus intulisset. Fuerat alioqui mihi cum Helvidio amicitia, quanta potuerat esse Cum eo, qui motu temporum nomen ingens, paresque virtutes, Se SSutegebat. Fuerat cum Arria et Fannia: quarum Hiem, , Helvidii noverca, altera, mater novercae. Sed non

ita me iura privata, ut publicum sas, et indignitas facti, et exempli ratio, incitabat. Ac prunis quidem

XIll. De Vismil mirati genere moritimque nonnulla ha ivu, ep. 24. L. . De MDidii ultione. DE quibus mapra, VII, 30, 4. G. Hi libri multum probabantur aritieis Plinii. L.

deliberagram, o mea . . . . re re. S.

Mantis trittitisset. De ea th re Tacitus Agrie. cap. 4s: M.trae Hereremiaidium in earcerem mamo, sive ipsum manuum mi sterium intelligatur, sive quod malunt ad eum to eum eum Buthnero Boxhornius, delatoris aecusatorisque susceptae par. les ita notentur. G.

, 3. Fannia noverca Helvidii, vel Helvidio, ut ait Cori. L.

SEARCH

MENU NAVIGATION