C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et Panegyricus cum notis variorum volumen prius posterius

81쪽

XIX.

Vermium tuetur. quod factum suum se utero inseribi itinerui et Frontinum laudat, qui monimerimm stibi sieri vetuerat. C. PLINIVS RVFONI SVO S.

Significas, legisse te in quadam epistola mea, i sisse Vergiuium Rufum inscribi sepulcro suo:

Reprehendis, quod iusserit; addis etiam, melius rectiusque Frontinum, quod vetuerit omnino monimen-itum sibi fieri; meque ad extremum, quid de utroquo a sentiam, consulis. Vtrumque dilexi; miratus fiunmagis, quem tu reprehendis, atque ita miratus, ut non pu arem satis uuquam Iaudari posse, cuius nun a mihi subeunda defensio est. Omnes uso, qui magnum aliquod memorandumque: fecerunt, non modo venia, verum etiam laudu dignissimos indico, si immortalitatem, quam meruere, sectantur, victurique runninis 4 famam supremis etiam situlis prorogare nituntiti . luce facile quemquam nisi Verginium invenio, cuius tanta, in praedicando verecundia, quanta gloria ex dicto. 5 Ipse sum testis, iamiliariter ab eo dilectus probatus.

XIX. ' Mi u mentἰo praeter h. l. In his epp. si nulla. Alii Maoni. Mao autem fuit adoles iis quem Plinitis valde ama it. Vid. VI, 23. Crematiis et inia iis illud cognomen commune suit. L. l. In quintam epinoia mea. Est VI, 30, ad epiam etiam de ipso Verginii iacio, εiuia lite celebratur, diei umest. G. Horiginum. Iulius Frontium intel. id. IV, ep. 8 , 3. L. a. Altae ita mira a. Florentina le-elio. Λl. e libro Modii, adeoquae mi-

ν ama. G. 3. Immortalitatem . . . aerarimur. Q.

ceronem suum hie etiam sequitur Secundus , qui tum alias . tum luculenter in Archiana oratione hune locum traelat, Dinimum quemque Ludis uuis

dio trarii. Plura hae de re in praesa tione ubi ostendimus, id ipsum Secundo harum epistolarum vel scri-hendarum vel edendarum consilium fuisse. G.

82쪽

que, semel omnino, me audiente, provectum, ut de rebus suis hoc unum reserret, ita secum aliquando

Cluvium loquutum: e Scis, Vergini, quae historiae fides debeatur: proinde si quid in historiis meis legis aliter ac velles, rogo ignoscas. M Ad hoc sic illum: et Tune, Cluvi, ignoras, ideo me secisse, quod feci, ut esset liberum vobis scribere, quae libuisset ΤΑgedum, hunc ipsum Frontinum in hoc ipso, in quo s

tibi parcior videtur et pressior, Comparemus. Vetuit exstrui monimentum .: sed qnibus verbis 8 ει Impensa

monumenti Supervacua est; memoria nostri durabit, si vita meruimus. D An restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dat e, duraturam . memoriam Sui,

quam uno in loco duobus versiculis sisnare, quod seceris Τ Quamquam non habeo propositum illum re- 7

s. M iniis Mitis, vir saeundus pacisque artihus clarus , ais Ner ne consulatu sunctus, a. Ch. 76, scripsit historiam sui temporis . quam Tacitus laudat. L. Viaras. Cottitis et Merigi , υHis. Nil puto referre. Nox malim cum Grita. Ad Me ille.

T-, in. Sie e Medi eo I bro Coritus. G. - Me fecisse, quod feri. Me imperium adseruisse, non

mihi, sed patriae. S.

6. Parrior et meast . Rarmor suae laudis, et messior id est moderatior, non efferens se. Pressum eri in Piren-rianti, superfluo, opponi, vel nostri Secundi usus, ex indio notus, satis docet. G. - Per oHem terrarum. Hinc intelligimus, verba Frontini modo adscripta non in testamenti modo taboli, aut scripto privato posita, sed in li-hrum io vulgus editum relata esse. ponit enim Plinius hare duo, Per

xxbem terrarum Iesm n dare , e , aerio in loco, nempe in monimento sepulcri, duobus Uersiculis signare. G. Lege uiam. Gesueriana legendam , negligeritia, puto, operarum. S.

di, non abliorret a tatiuirat . i orsitus de lal. salso suspecta p. 306, qua itquam Cle.. potius dicit, mommimiai , mn ositum mihi eae de volu

tate agendi. - Iuvat, vel animi mussa Verginium Eliam ex milatione Nae-

νM pMiae defendere. Is, enim ἐῶ bi sepulcro suo voluis haee, Moriri immortalis site si fret fas . Flamiedisae cimoenae meritiinet poetam. Ita e matquam ess Oretuo traditus thesauro, Oblnei stim Romae loquier Latina lingua. Gellius N. A. I, 24. Nee mullo modestior fuit Plautus. Ibid. - Fix nlinum vero cum Agesilao coti- seramus , qui, quum celeberrimae Graeeiae civitates statisas ei ponere decrevissent, vel uit ullam sibi in1aginem seri vel piciam, vel sielam , et ex ulla alia materia factam. G.

83쪽

'8o C. PI INII l. in. IXprehendendi, sed hune tuendi: cuius quae potest apud te iustior esse defensio, quam ex Collatione eius, a quem praetulisti Meo quidem iudicio neuter cill- .Pandus, PIOrum uterque ad gloriam Pari cupiditat0, div rso itinei e, contendit: alter, dum expetit debitos . titulos; alter, dum mavult videri contempsisse. Vale.

8. -υideri eorummisse. Fecit inclementitias agere tu beat, Diogeni. enim simile quiddam iis millos phis, I latcitiis l.istum fastu alio halcariti. qui ita lilinis suis de eomemtienda gl - - De uis eoias ad Pata. LIV, 2 , etria uolueri aviaria adscribunt i aut . si LV, U

Tua vero epistola tanto mihi iucundior fuit, quanto Iongior erat, praesertim Pium de libellis meis tolli loqueretur; quos tibi voluptati esse non miror, quum

: omnia nostra Perinde ac nos umes. Ipse quum maximo vindemias, graciles quidem, uberiores tamen PIam exspectaveram, colligo; si colligere eSt, non unquum decerpere uvam, torculum invisere. gustare de lacu mustum, obrepere urbanis, Pii Illinc in Sticis praesunt, meque notariis et lectoribus reliquerunt. Vale.

84쪽

XXI.

eritim in gratiam cum Patrono reducere tentat. Adue epist. XXIV hiatis libri. C. I I.IMVS SABINIANO SUO S.

Libertus tuus, cui succensere te dixeras . venit ad me, advolutusque pedibus meis, tun suam tuis, haesit. Flevit inultum, multumque rogavit; multum etiam incuit: in summa. iacit mihi fidem poenitentiae. Vere credo emendatum, quia deliquisse se sentit. Irasceris, ascior et irascevis merito, id quoque scio: sed tunc praetripua mansuetudinis laus, quum irae caussa iustissi ina ost. Amasti lionii nem, et, spero, amabis: 3 interim susticit, ut exorari te sinas. Licebit rursus irasci, si meruerit: quod exoratus excusatius facies. Remitte ali in id adolescentiae ipsius, remitte Iacrymis. remitte indulgentiae tune . ne torseris illum, ne torseris etiam te. Tot queris enim, quum tam lenis irai Sceris. Vereor, ne videar non rogare, sed cogere, si precibus eius meas iunxero. Iungam tamen tanto plenius et etsi ius. quanis ipsum acrius severiusque Cor-xipui , destricte minatus, nunquam me Postea roga-

Iurum. 1Ioc illi, quem terreri oportebat, tibi non

XXI. 3. Torqueris quis narura leni τ exi et man Mietror, dant ei ira gra. ior et noeenticir ipsi solet esse. Hi ne tritum illud, patiem

eia laesa sit furo. . Admirabiliter hie

raelat et versat quasi amicum suum Pliniust eamque ira eo virtutem l-dat, qua quum maxime opus est. Huc pertinet, quod ait. arereor ne inde r - m gare , seae cogere. Indicat enimel amici ossetiim , atque in in Medun-

aleam: et Miam in rogando modestiam,

qui ob id ipsum rogare dubitet, quod ,elai sibi nihil negare amicum Posse.

4. Tuu mora taeni. Potest omisino et serra ,--mmode explicari, tibi nemidem , nempe dim. Sed nee diuiteor. mihi es avi in mentem venisse, et non dubitaturum riaspere, si talibro inveniam , illud , quod in Sehaelis oimii bal Coxiliis, libi n- is . G..

85쪽

C. PLINI LlΗ. ΙΚidem. Nam fortasse iterum rogabo, iterum impetrabo: sit modo tale, ut rogare me, ut praestare te d

Ceut. Vale.

Iagna me solicitudine adfecit Passieni Paulli valetudo, et quidem plurimis iustissimisque de caussis.

Vir est optimus, honestissimus, nostri amantissimus; praeterea in literis Veteres aemulatur, exprimit, red

da : Propertium in primis, a quo genus ducit, veru soboles, eoque simillima illi, in quo ille praecipuus.

2 Si elegos eius in manum sumseris, Ieges opus terSum

molle, iucundum, et plane in Propertii domo scriptum. Nuper ad lyrica deflexit, in quibus ita Horatium, ut in illis illum alterum, essingit. Putes, si quid

in studiis cognatio vaIet, et huius propinquum. Magna varietas, magna mobilitas. Amat, ut qui verissime;

dolet, ut qui impatientissime; laudat, ut qui benignissime ; ludit, ut qui facetissime: omnia denique

XXII. De Se ero vid. ad I, epist. D. L. 4. In quo uti praecissura. In eo genere simillimus est Properlici Passie. nus, in quo ille est praecipuus, nempe in elegia. G. 2.. m m. Cortitis et Gierigi , minus. Sie solet Plinius. S. - Ptius. Harie lectionem, quam a Boxhomio Thomasioque Minrepit Cellarius, praesero ipsi vidi- Ceae, muces: M quia in studiis cogninio Natat ; et huius Pro .uv M. Nam mala illud e gie absolute et simpliciter dici, mera autem adiungi ad illum lusum de pro i μ' Iquam contra verbum mari adiici ad id . quod simpliciter verum est, exiscusationem nullam ad liguratum de moris quo sermonem apponi. G.

86쪽

EPISTOLA XX i

tanquam singula absolvit. Pro hoc ego amico, Pro Ihoc ingenio, non minus aeger animo, quam corΡOre ille, tandem illum, tandem me recepi. Gratulare

mihi; gratulare etiam literis ipsis, quae ex periculo

eius tantum discrimen adierunt, quantum ex salute gloriae consequentur. Vale.

latur, doctorum nomine se in primis et Taeitum inte i. Vanitas vanitatum Pliniana m. Omnia in hac mistola --

Frequenter agenti mihi evenit, ut centumviri, quum

diu se intra iudicum auctoritatem gravitatemque tenuissent, omnes repente quasi victi CoaCtique consum gerent laudarentque. Frequenter e senatu famam, aqualem maxime Optaveram maiorem cepi voluptatem

Cornelii Taciti. Narrabat,

Potuit Me fieri, ut Mnatori Taeito adsideret eques. Nam licet in circo etiam sua senatui, sua equitibus loca adsignata es-nt Neronia instituto ;polial tamen aenalor, privata veste Naus, aedere etiam ubi helleti quod ea Dionas lib. LX, ad Tae n. XV, 32 doeet; nee hune ipsum laeum omittit Lipsius. Nimirum servanda nobis videtur reeepta lectio, et pro. Inia innero Cellamoqile interpretaiio Lipsit. Quiu dedit ex Mediem Corinlius, sessisse M cum quodam areoι- statis Prori εἰ iam mol, etc. nou, retuli: nunquam tamen, quam nuper Ex sermone sedisse secum Circensibus

reprehendo equidem, et potuisse iis dare Secundum, conresserim. Sed manet eadem dissieulias, ad quam Limii observatione opus est; nisi putamus aenatorem hic deseribi, qui sederii cum Taeito; eique alium senatorem , collegam prope suum, Virum fama releberrimum, iacie fuisse igDouam. Nee video caussam, cur non potuerit sie interrogare eques Roma uus, urbanus etiam et politus , doclum te homo, tacitum spectaculo. rum dies non admodum obeuntem, nee aliaa mu'ium versantem in putilleo, in urbe . qualis et quanta tum erat Roma. Si plebeium saeimus hune

87쪽

proximis equitem Romanum: hunc post varios erudutosque sermones requisisse, Italicus es, 'an Pr incialispse respondisse, stati me, et quidem ex studiis., Ad hoc illum, Tricitus es, cuι Plinius p Exprimere non possum, quam Sit iucundum mihi, quod nomina nostra, quasi literarum propria, non hominum. literis redduntur; quod uterque nostrum his etiam ex studiis . notus, quibus aliter ignotus est. Accidit aliud ante pauculos dies simile. Recumbebat mecum vir egregius, Fabius Rufinus: super eum municeps ipsius, qui illo die pcimum in urbem venerat; cui Rusinus, demonstrans me, Vides hunc γ Multa deinde de studiis no- , stris. Et ille, Plinius est, inquit. Verum satebor, capio magnum laboris mei fructum. An, si Demosthenes iure laetatus est, quod illum anus Attica ita noscitavit, Ουτος ἐπι Δηυιοσθενης; ego celebritate nominis mei

assessorem, tanto magis opus est Li-i Minna animadversione. Muilem minimum suadet eruditio, et Iocus cum Tacitor senatorem negat ignorantia.

Abinrdi prolecto nihil habet recepta

ei lectio vel interpretatio. G. 3. 2 omisin titeris reddiantur. Reddere alicui nome/ι sirum apud avunculum Nostri frequentissime signifi-rat , nomine illum suum compellatae. On utar exemplis in are obvin. R-dit ergo literis nomen Faciti et Plinii, qui ita eolligη, Lateraltis est, ergo Vel Tacitus , NA Plinius. Ita poesi redditur nomen Homeri . vel Virgilii . Me praesepior Nostri Fabius X , 3 , pag. Vt, inquit, Gereo iam non ho

minis, sed eloquentiae nomen haboratur, hoe est, Cieemnis nomen reddatur eloquentiae. G. -- Liter. Cortius at

tir, Perperam. Secutidus loquitur de iis, wi utramque ignorahant. Ideo eques ille: Traestim os, .m Plinius ' Miter et exstin ita silia opponuntur. S. 5. με-- . Noscitvire est eorum, qui dubiam adhue notitiam confirmare student, et certo cupiunt cognoscere. Hoe Plautinis praesertim exemplis Cistell. IV, 2 ,. 44; Epid. IV, 3, 30; Mil. II, 6, et Trin. IV, 2,

24 , dentonstramita in Thesaum, qui nos quum maxime exercitos habet

linguae lalinae. Add. Gesneri ad I. A. ErnesiIum epistola. Igitur hie imterrogationis notam adpono et vocem arbit mr, certe Plinium intellexisse puto, interrogantis mulierculae, IN eive est ille Demori nes' Contigithule etiam narratiunculae, quod multis aliis, ut varie pro euiusque ingenio et reserretur, et iudicaretur.

Ite iniis fuerit indieare loca Cis. Tuse. V. 36; Aeliau. V. H. IX. 7; Sehol. Pers. ad I, 28. Nempe illud , digito motistrari, et dicter ut

κset y ab hae narratione ortum

Iunii quod etiam Horatio Naeuit, . lib. IV, 3, v. 22. G.

88쪽

gaudere non debeo8 Ego vero et gaudeo, et gui dero medico. Neque enim vereor. ne iactantiqr videar 6 quum de me aliorum iudicium. non meum, profero: praesertim apud te. qui nec ullius invides laudibus, et faves nostris. Vulo.

XXIV.

Gratiar agit, quod ρωπλυ pro liberto suis Deum dederit. Cons. Dc , γ. a t. C. PLINIVS SABINIANO SUO S.

Bene secuti, quod libertum, aliquando tibi carum,

reducentibus epistolis meis, in domum, in unimum recepisti. Iuvabit hoc te: me certe iuvat; Primum, quod te talem ideo, ut in ira regi possis; deinde quod tantum mihi tribuis, ut vel auctoritati meae Pareas, vel precibus indulgeas: igitur et laudo et gratias ago. Simul in posteriun moneo, ut te erroribus tuorum, etsi non fuerit qui deprecetur, placabilem

Praestes. Vale.

XXIV. Te tritim Nideo. Elegans est et planianum, quiui ex Μedice dedit Cortiua, te uel Mem inis deo. Sed dubitavi recisiere , ' tia longior haec phrasis interpretatio vide. tir nominis latim , apparetque adeo ratio . niti in libros honos veneri r non item eontra, qua re ductus aliquis tam tractMitim expunxerit, suta Milueritque Diaem. G.

89쪽

C. PLINII I. n. IX

XXV.

Eae eastris sollicitatus do carminibus, missurum esse Inito rerum actu, pollicetur. Cons. m. i8, es VII, ep. a. C. PLINIUS MAMIDANO SUO S.

Quereris de turba Castrensium negotiorum, et, tanquam summo otio Perfruare, lusus et ineptias nostras legis, amas, flagitas, meque ad similia condenda non, mediocriter incitas. Incipio enim ex hoc genere studiorum non solum oblectationem, verum etiam gloriam petere, post iudicium tuum, viri gravissimi, , eruditissimi, ac super ista verissimi. Nunc me rerum actus modice, sed tamen distringit: quo finito aliquid earumdem Camoenarum in istum benignissimum sinum mittam. Tu passerculis et columbulis nostris inter aquilas vestras dabis pennas, si tamen et sibi et tibi placebunt: si tantum sibi, continendos cavea nidove curabis. Vale.

v. 2. His iisdiaet ... ver imi. Haee appendicula et propter ordinem, qui periodi eoncinnitalem tollit, et rixter seruum mihi semper aliquomodo frigere visa est. - Mox rerum rectus negotia forensia, caussarumaeiiones dieit. E. - Appendicula illa, quam Erilestius dixit, tantum abest, ut is eat, ut ad sensum inaxime necessaria sit. S. 3. Camoemra eum poetis dixit ipsa armina. LInur aquilas --as. In castris versatus Hamilianus, inter avia Mergo et signa militaria. Pliniu, mittit inter eamina alia etiam Iudicra quaedam , et quacri Catulliano , noto, quod hodieque legitur, carmini, atque codrimi e Stellae, aequalia sere Plinio poetae de qlia Martiat. I, 8, ei VII, 43; Statiusque Silv. I, 2, 302 , similia. Alioquin etiam lascivi passe.

res, columbae Veneri sacrae et vene. reap. Vid. Burm. ad Petron. cap.

ta XXV, pag. 418. Potest 'rioque fieri, ut hos ipsos litulos quibusdam libellis, vel partibus eorum, dederit Plinius. G.

90쪽

XXVI.

Dixi de quodam oratore seculi nostri, recto quidem et sano, sed parum grandi et Ornato, ut opinor apte: Nihil peccat, nisi quod mhil peccat. Debet enim ora- ator erigi, attolli, interdum etiam Esservescere, es serri, ac saepe accedere ad praeceps. Nam plerumque altis et excelsis adiacent abrupta: tutius per plana, sed humilius et depressius iter: frequentior currentibus, quam reptantibus, lapsus; sed his non Iabentibus nulla, illis non nulla Iaus, etiamsi Iabantur. Nam ut 3 quasdam artes, ita eloquentiam nihil magis, quam ancipitia commendant. Vides, qui per funem in summa nituntur, quantos soleant excitare Clamores,

quum iamiamque casuri videntur. Sunt enim maxime . mirabilia, quae maxime insperata, maxime periculosa, utque Graeci magis exprimunt, παρά&Lx. Ideo nequa quam par gubernatoris est Virtus, quum placido et quum turbato mari vehitur: tunc adintrante nullo

illaudatus, inglorius subit Portum; at quum stridunt

funes, curvatur arbor, gubernacula gemunt, tunc

ille clarus et diis maris proximus. Cur haec 2 quia

XXVI De Liamreo vid. ad II, ep. S. L. 3. NisurietasM. Verum puto. Medu eualiber nitantur, quod Gierigius praetulit. S. 4. Maximae mmi dissa. Multa de liis Haetores. Graeei non παράgori modo vocant, ut hie etiam monet Seeundus, sed παρακεκι--ευρογα, πιπαλn , ἀαροσφαλε. R. T. 1. Multa Latini, praesertim Fabius, ad euius n. 44, 3. I.ongini pluscula dedimus.

4. 28. Parabolos, proiectae audatiae gladiatores, et bestiarum in ampli I. theatro eonsectores , illustravit hie ex Cassiodoro et aliunde Cellarius. G. - Diis maris. Praeter Neptunum,