장음표시 사용
71쪽
diebus redditae Iibertatis pro se quisque inimicos
suos, dumtaxat minores, incondito turbidoque clamore postulaverant Simul et oppresserant. Ego et modestius et constantius arbitratus immanissimum reum non communi temporum invidia, sed proprio Crimine urgere: quum iam satis ille primus impetus deservisset, et languidior in dies ira ad iustitiam redisset, quamquam tum maxime tristis, amissa nuper uxore. mitto ad Anteiam nupta haec Helvidio fuerat , rogo ut veniat, quia me recens adhuc luctus limine contineret. Vt venit, ta Destinatum est, inquam, mihi maritum tuum non inultum pati. Nuntia Arriae et
Fanniae ab exsilio enim redierant e consule te, consule illas, an velitis adscribi secto, in quo ego
comite non egeo: sed non ita gloPiae meae saxerim, ut vobis societatem eius invideam. D Persert Anteia mandata; nec illae morantur: opportune senatus intra diem tertium. omnia ego semper ad Corellium retuli, quem providentissimum aetatis nostxae sapientissimumque cognovi. In hoc tamen contentus consilio meo fui, veritus , ne vetaret: erat enim cunctantior
4- Redditae liberiatis nomine exprimebant Nervae tempus. L. - Qui que .... maliacmerina. Hanc pronom,
ni, qtasque cum plurali coiistriicti nem omiose hie ex MSS. probat Co itus. G. -DeferriMet. Cortius ex Medicto,doremia et , quod haum quoque aptum huic rei eMe, nemo Nesa erit. Sidonius, imitator Plinii ep. 9, 9, donec grauium concuriarum W cem defremereg. I 'remere de indignantium vocibus et anhelitu dici, nolum est. G. Add. Gestieri ad I. A.
Eiindem vim habet, quam quum aetinet quod ostendit, laudante Cortio, Duxer. ad FIor. II, 36, 3. G. --Priorem uxorem Plinius amisit a. 97. olemnis mos lugentium apud Romanos limine se conlinere. L. 5. Ab exsilio enim redierant. Al. negleela coniunctione, ab exilio re dierum. Quod Cortius iure praetulit. Sie modo habuimus: ν ua Meteo Hel- Didio feria. S. - Adseribi facto. Subscribenda accusatione, quam me dilallar Plinius, a qua subscriptione
Pr aecusatore ipso stitistimor nonnunquam dicitur. Subseripsisse semitias, indicat vertiis , nec tuae moraritur. G. - Societatem. Melitis Cortius ex Mediceo metitate. I id. Heusiuger.
72쪽
vitutior lite. Sed non sustinui inducere in animum, quominus illi eodem die iacturum me iudicarem , quod an sacerem noli deliberabam: exportus usu, de eo, quod destinaveris . non esse Consulendos, quibus consultis obsequi debeas. Venio in senatum: ius di- νcendi peto: dico paullispeD maximo adsensu. Vbi Coepi crimen attingere , reum destinare adhuc tamen sine nomine γ undique mihi reclamari, alius ec Sciamus, qui sit, de quo extra ordinem referas; D alius, α Quis est ante relationem reus' is alius, et Salvi simus, qui supersumus. D Audio imperturbatus, interritus : tan- stum susceptas rei honestas valet, tantumque ad fiduciam vel metum dissert, nolint homines, quod facias, an non probent. Longum est Omnia, quae tunc hinc inde iactata sunt, recensere. Novissime consul: ec Se- scunde, sententiae loco dices, si quid volueris. Permiseris, inquam, quod usque adhuc Omnibus pedimisisti. B Resido: aguntur alia. Interea me quidam ιο
ex consuluribus amicis secreto aCCuratoque Sermone,
quasi nimis sortiter incauteque progressum, corriΡit, revocat, monet, ut desistam. Adiecit etiam: re Nota-
7. relatronem re M. Antequam deorum sit nomen eius, einiue re e-
eo, re tim de illo in senatu. G. Misi si mus. Pauci supersumus de eru
delitate superiorum principum, de .indictae libidine eonira delatores, de qua ante S. 4. - Ex his paucis
noli quemquam in crimen vocare. Miserantium haec DX. 8. Iacta . Al. laeta. Dissicile est definire, utrum a Meundi manu pro- seelum sile magis lamen huc incli- , ut nostrum pro genuἰno habeam.
Vid. omnino Drahemb. ad Liv. X, 37 , 2. S. s. Serueritiae loeo. Vid. quae diximus de hoc more ad VIII, 34, 6. G.
- Pemniseris. Non est rogandi vel postulandi vox, ut modo S. 7, aer 2-mus ; sed subirali, certe iure suo ni
tentis, quasi dieati Nihil ita mihi beneficii tribueris, sed ad comin Hie
aenatorum ius me revocas. G. -VE-
rissime Gesnerias, cuius mentem Gie rigius non videtur per idisse. Neque enim Permiseris reserendum ad ius dicendi, quod extra ordinem Secundus petierat vid. supra P , sed ad ius censendi, de quo postea XIu, 8. Non ea spectat Pliniux, quae dixerat, sed quae erat dicturus. S. 40. A Lecu. Alii Adlieit, quod praeserendum. Adigia , quod eod. Arnx. habet, i3 - dem natum: nam est pro
73쪽
bilem te futuris principibus secisti. - rito, inquam.
ι dum malis. D Vix ille discesserat, rursus alter: Quid
audes 3 cur ruis Z quibus te periculis obiicis 2 Quid
praesentibus confidis, incertus futurorum 2 Lacessis hominem iam praesectum aerarii, et brevi consulem Praeterea qua gratia, quibus amicitiis statum 7 is Nominat quemdam, qui tunc ad Orientem amplissimum exercitum, non sine magnis dubiisque rumoribus, 2 obtinebat. Ad haec ego: α Omnia praecepi, atquctanimo mecum ante peregi: nec recuso, si ita casus
eserit, luere poenas ob honestissimum factum , dum a flagitiosissimum ulciscor. is Iam censendi tempus. Dicit Domitius Apollinaris, consul designatus; dicit Fabricius Veiento, Fabius Postumius, Vectius Pr Eulus, collega Publicii Certi, de Pio agebatur, uxoris
autem meae, quam amiseram, vitricus: post hos Ammius Flaccus. Omnes Certum, nondum a me nominatum, ut nominatum, defendunt, crimenque quasi ιι in medio relictum defensione suscipiunt. Quae praeterea dixerint, non est necesse narrare; in libris habes. Sum enim cuncta ipsorum verbis persequutus. s Dicunt contra Avidius Quietus, Cornutus Tertullus.
aditae, hoe est, Mikil. S. - με bilem voeatum esse qui in se saeva tyranni oculos verteret, et tram minueret dictum ad m, D. G. Pro te Cori. habet me ex Calan Med.
4 4. Oir mis p merique libri , quo ruis' quod eum Cori. praeseram. S. 42. Omma Praece i. ri Aen. VI, 405, ubi, quemadmodum hic ma emi, non Peromi habent optimi quique libri. G. - Attiderit. M lim e libro Vossiano tulerit. S. 43. De Fabricio Veteratorie vid. ad
IV, ep. 22. L. -- De Amiaimetri vid. ad A, est. 9. L. -- Crim M'e m Quint. Eleganter. Se indus erimen in medio reliquerat, quod reum nondum no. minasseti rea adhue aneeps et dubia poterat videri, douee edito rei nomine eerto constaret, eui a Plinio metuendum esset. Hoc quidquid supererat dubitationis, eximebant illi, qui
Certum ut nominatum defenderent. Id Mite dicitur, e imen quasi tu media reli- - Aefensione otiacmere. Ita qui rumoris antea inearii se auctorem pro
stetur, diei potest famam in medio posἱ tam suscepisse. S. s. λήα--Idem, pinos
74쪽
Quictust et Iniquissimum esse, querelas dolentium excludi: ideoque Arriae et Fanniae ius querendi non
auferendum: nec interesse, cuius ordinis quis sit, sed quam caussam habeat. M Cornutus: et Datum se a ι6 consulibus tutorem Helvidii filiae , petentibus matre eius et vitrico: nunc quoque non sustinere deserere
ossicii sui partes ; in quo tamen. et suo dolori modum
imponere, et optimarum seminarum perferre modestissimum adlaetum: quas contentas esse, admonere
senatum Publicii Certi cruentae adulationis, et petere, si poena flagitii manifestissimi remittatur, nota Certo quasi censoria inuratur. M Tum Satrius Rufus medio irambiguoque sermone : ει Puto, inquit iniuriam factam Micio Certo . si non absolvitur: nominatus est ab amicis Arriae et Fanniae, nominatus ab amicis suis rn o debemus solliciti esse: idem enim nos, qui honesentimus de homine , iudicaturi sumus : si innocens est. sicuti et spero et malo, donec aliquid probetur, credo, poteritis absolvere. M Haec illi, quo quisque ι sordine citabantur. Venitur ad me: consurgo: ut initio, quod in libro est: respondeo singulis. Mirum qua intentione, quibus Clamoribus omnia exceperint, qui modo reclamabant. Tanta conversio vel negotii dignitatem, vel proventum orationis, vel actoris Constantiam subsequuta est. Finio. Incipit respondere
de quo supra VI, 29, Coomma autem Daemiaris ecillega fuit in consulani Pliniit vid. Paneg. eap. XC, s. 3. G.
47. Pulo . . . intumam. Itirum non
est, si obscuritatis aliquid habeat hareoratio Satrii, quum ipse Secundus ambiguam appellet. Conabimur eam explieatiorem reddere. Quum nomi natus sit Certus non quidem a Pliniochia. 43 , sed ab aliis tum amicis Arriae et Fanniae, adversariarum. tum suis; mee tamen probatum quidquam , iniuria illi sit, nisi absolvitur:
haeret enim crimen non probatum. Ergo interim absolvendu idetur. Nee debemus nos senatores solliciti esse, ne semel absolutus, si sorte nocens sit, deinde damnari non possit. Hoc enim si appareat, uos, qui bene de Certo sentimus, idem do illo iudicaturi sumus, quod ii, qui nocentem arbitrantur, etc. G.
75쪽
C. PLINII LIB. I Veiento: nemo patitur: obturbatur, obstrepitur; adeo quidem, ut diceret: re Rogo, Putres C. ne me cogatis implorare auxilium tribunorum. M Et statim Murena tribunus: et Ρ rmitto tibi, vir clarissimeas Veiento, dicere. D Tunc quoque reclamatuP. Inter moras consul, citatis nominibus et peracta discessione, mittit senatum: uC paene adhuc Stantem tentantem
que dicere Veientonem relinquit. Multum ille de hac ita vocitabat contumelia questus est homerico
Ω , ni μοῖ α δί σε H μγ λητα ίNon sere quisquam in senutu suit, qui non me complecteretur, exoscularetur, Certatimque laude cumularet . quod intermissum inindiu inorem in publicum consulendi, susceptis propriis si inultutibus, reduxissem: quod denique senatum invidia liberassem, quails grabat apud ordines alios, quod severus in caeteros, senatoribus solis, dissimulatione quasi mutua, Paraa ceret. Hace acta sunt absente Certo. Absuit enim , seu talo aliquid suspicatus, sive, ut Oxcusabatur, infirmus. Et relationem quidem de eo Caesar ad senatum non remisit: obtinui tamen, quod intende-23 ram. Nam Collega Certi consulatum, successorem
Certus accepit: planeque tactum est, quod dixeram in line: re Reddat praemium sub optimo principe,
49. Auxilium tritimorum. Quorum antiquiam senatorem in ordinem rogi vim meminimus comparalam esse ad a limioribus. G. Mum citique civium ius contra vim al. Ermetuanssimos e piens apud iniustam, magistratuum praesertim Romanos. L. patriciorum . luendum. G. 22. Reliniorum .... ad seminium. Non 20 Ω γέρο9. Iliad. O, 02, verba iussit rem denuo ad senatum referrῆ, Dioinedis, admonentis Nestorem, ut, ut alias, verti. gral. IV, 9, 1, ete. G. quum senex ipse nimis prematur a iu- 23. Stioeessorem Certus. Praesectun enitius. in suum. Diomedis, tumam tum aerarii, brevi consul, ut pulati alueat. Indicat igitur Veiento, se Lant ii mines: id. S.
76쪽
quod a pessimo accepit. D Postea actionem meam, utcunque potui, recollegi: addidi multa. Accidit sortuitiim sed non tanquam fortuitum Iliod, editis Iibuis. Certus intra paucissimos dies implicitus morbo decessit. Audivi reserentes, hanc imaginem menti as
eius, hanc oculis Obe Prasse, tanquam videret me sibi cum serro imminere. Verane haec, adfirmare non ausim: interest tamen eum Pli, ut vera videantur.
Habes epistolam , si modum epistolae cogitas. libris, δε quos legisti, non minorem. Sed imputabis tibi, qui contentus libris non suisti. Vale.
24. Bon lammam fornianum. Nemo saeile pro fortuito habuit, sed causam mortis Certi in Plinii aetione inesse putarunt vulgo imulines. MO. destia quadam philosophica utitur Secundus. N n vult trihui sibi evenium, sed nee vehementer repugnat. Et rithit. pro elo, impedit, quominus mortem Ceris horror, ira, metus, a celeraverit: iiiiiit ab ingenii liuni alii 'at Ionἰbus alienum , si febrIs illi Immἱ-nealem cum ferro inimirum obierit. Sed haec eadem mussa est, cur fingit alia probabilius Walerant. G. 26. Modum e latriae. Sie ex libris Cori. Bene. Modiam , id est, proportionem. G. Cogitas. Cogites Gierig. ex Medie. Ald. Gryph. lecti nibus.
Tacmιm hortamr ad parantavim scriptis immortalitatem. C. PLINIUS TACITO SVO S.
Nec ipso tibi plaudis, et ego nihil magis ex fide,
quam de te scribo. Posteris an aliqua cura nostri, neScio; nos certe meremur, ut sit aliqua, non dico
ingenio id enim superlium , sed studio, sed labore,
et reverentia posterorum. Pergamus modo itinere instituto: quod ut paucos in lucem famamque prO
XIV. Sed studio, ele. Malim, aut eum Cortio, sed studio, et Lia re, et
reverentia Posterorum, aut: sed studio, a lia re, sed re trauiamaerorum. S. AMerentia Posum m. De quorum ni
mirum iudisio de nobis sollieili, et
moderalius vivimus, et cura maiore seribimus. G. - Praticos .... nanti . Duos nobilitatis e literia et virtute gradus eo li-
77쪽
74 P Ll MI LIB. X vexit, ita multos e tenebris et silentio protulit. Vale.
luit. Prior, quem multi consequi in- cis conlin it, in W--urmur in tu mtiar, est, tu e Mnebria et silentici mo- et famam, sintque non Iloti modia
s inuur , seiantqtie posteri, eos vi- utcumque posteris . aed iii illustrixisse et auer et excelsior, sed qui pau- qiuisi fastigio positi. G.
Refugeram in Tuscos, ut omnia ad arbitrium meum sacerem; at hoc ne in Tuscis quidem: tam multis undique musticorum libellis, et tam querulis , inquietor ; quos aliquanto magis in itus, quam meos,
a legor nam et meos invitus. Retracto enim actiunculas quasdam; quod, post intercapedinem temporis, et a frigidum, et acerbum est. Rationes, quasi absente me, negliguntur. Interdum tamen equum Conscendo, Et pati em familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum, Sed pro gestatione, percurro. Tu Consue iudinem serva, nobisque sic rusticis urbana acta Perscribe. Vale.
XV. . De Fatione , vid. ad 1, π.23. 2. Erigidum re acer,m. quum impetus ille et ardor, qui agen-lem aut mox ab actione aeriuentem
prose lititur, iam resede ite acerbum, quum sua vineta medere, eaque, quae inventionis calor commendaverat, condemnare cogatur. G. . Rationes. Aeceptorum et expen---u, quas villi ei curant. Has nequa
praesens inspicit Plinius libelli, nimi
rum orationum suarum magis quam rationum intentus. Ruiovi viminaqub
dam legunt, quos resulant libri optumi, et ipse Medimus. G. 3. Sed pro gestatione. Hoe est, non eo eurisilio, ut patrem familias agam, ut, quid agant mei, inspiciam : sed
movendi iIla gestatione corporis, valetudinisque adeo, caussa. G.
78쪽
t a seriari se rvter vindemias, quamquam exiguas, Po/-,aιtamen versiculos pro musto Moecturam significat. C. PLINIIS MAMILIANO SUO S.
Summam in voluptatem percepisse ex isto copiosissimo gonere venandi non miror, quum historicorum more sCribus, numerum iniri non potuisso. Nobis Venari nee vacat, nec libet: vacat quia vindemiae in manibus; non libet, quia exiguae. Devehemus tamen a Pro novo musto novos versiculos, tibique iucundissime exigenti, ut primum videbuntur deservisse, miti
XVI. Mamillimo sera pia est epist. II. L. . Historioutim more. Vbi praelium et cladem alitiuam vel suorum vel
hostium reserunt. G. 2. D ehemus . tu stetitos tibi, quoa . . . mil-- Μelius Comitia ex libro Medioeor DeMehem ... --tos, tusique . . . mittemus. Nostra lectio.
ut vehementer langvida. prae illa fodidet. S. - I misse. onlinuala et ganto metaphora I hoe notat, quum versieuli erunt semel iis inlue retrae ali , emendati et illud musteum quasi hae turbidiim, quod a primo eatore scribendὲ traxere, deposuerint. G. Prolati , eptim ex Medie. sibique.
Ferendos esse aliorum mores , ut isti nostros quoque ferant, acroamalum in con Diis eae is monet. C. PLINIVS GENITORI SVO S.
Accepi tuas litei as, quibus quereris, taedio tibi
fuisse quamvis lautissimam coenam, quia scurrae, cinaedi, moriones mensis inerrabant. Vis tu remittere a
XVII. ' De Gemtore, vid. III, ep. mula. Sie Servius Sulpicius ad Citer. 3, 5. L. tam. IV, 5 , se alloquens, Vime, tua. Viam remistere. Admonendi sor- te, Semi, c uere, etc. G.
79쪽
aliri id ex rugis uidum nihil tale habeo, habentes
tamen sero. Cur ergo non habeo 8 quia nequaquam me. ut inexspectatum sestivumve delectat, si quid molle a cinaedo, petulans a scurra, stultum a morionea profertur. Non rationem, sed stomachum tibi narro. Atque adeo quam multos putaS esse, quOS aeque ea, quibus ego et tu capimur et ducimur, partim ut inepta , partim ut molestissima offendant 7 Quam multi, quum lector aut lyristes aut comoedus inductus est, Calaeos poscunt, aut nou minore cum taedio recubant,
quam tu ista sic enim appellas prodigia perpessus
. vi 2 Demus igitur alienis oblectationibus veniam, ut nostris impetremus. Vale.
Negat se virtutia aut Mpientiae clatu dam nomine, quae certa ratione agit omnia, imputari silai elle, quod ab id geniis oblectamentis abhorreat: sed Momacum esse, peculiarem et suum aensum atque iudicium, gustio hodie appellant omnes. Sie VI, 4 , 2 , dixerat, stomaciamet haec natura eae. G. 3. Glo a Poseti m. Vt abituri nimirum de coena, quemadmodum solaras Poscit avunculus nostri supra VI, 6, Δ, quum gustimet taceria et studiasset , Iam vero arieondere vellet locum editum, ele. Soleas ille, quia extra urbem. Hie de urbanis sermo est, quorum ciaticum esse, ex VIl, 3, 2, apparet. G. - Prodigia. Pulci, e tribus generibus supra propositis, ad primum maxime cinaedorum Te spici , quorum detestabilis, et sexui illudetis libido, non minus Prodigium est, quam apud Rinnatios hermaph o-d tus, liuod genus mari mergi expiandi prodigii eausis volvere. Liv. XXVII, , et XXXVII, it. XXXI, la, etc. G.
80쪽
Denderanti libellos suos promittit, sed per partes, se memoriam
Qua intentione, quo studio, qua denique memoria, Iugeris libellos meos, epistola tua ostendit. Ipse igitur exhibes negotium tibi, qui elicis et invitas, ut quamplurima communicare tecum velim. Faciam; per par- ates tamen, et quasi digesta, ne istam ipsam memoriam, cui gratias ago, assiduitate et Copia turbem, Oner , vimque, et quasi oppressum, cogam pluribus singula, posterioribus priora dimittere. Vale.
XVIII. 2. Cia gratias . Genuina. vas, quae ultra certum finem oblata haee sunt. Pergratum Secundo seem vel infusa opere, ac tenere capta, 1 Sabinus, qui tanta intentione, non possunt. Sed sunt acilicet Briarei tanto studio , raritia deripis memoria quidam centimani, sunt Scaevolae , id maxime placebat Plinio laudia sunt dolia perlusa, sunt oceani. In avidissimo, edisci sua Iegentibus glo- ver diserto a praereptorem imitatuarianti illius libet Ioa contrivisaei. De- esse videri potest. Sic enim Fabius, batur igitur gratia a Plinio Sabini XI. 2, si a Invenio apud Platonem, memoriae. S. Pliaribus obstare memoriae usum literarum ν'rere. Posterius lecta urgent quasi et videlicet ciuod illa, quae se ipsa re- Premuni memoriam , coguntque, ut posuimus, vehit custodire desinimus. Posteriora teneat, priora dimittere. et ipsa securitate dimillimus. Vide Imaginatur memoriam ut mamuri, ut Senecam, ep. 84, Pag. 6s. G. E