Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

261쪽

ένοις νηλισκον, ωνήμενοι του πόνους αὐτῶν, ἔλαθον ωνιον - --τρίδα ποιησαντες - τούς τε δούλους των κακις- - ' των

βελτιώ- αρχειν p. 495. F. X5. B. 59I C. 59a C. 998. A. ωa. B. De Atheniensium Demagogis, ex interiore Graecorun rerum cognitione, disseruit alchenarius noster in diatrib ad Euripid. Fragm. Cap. XXIII. in C. 'Aτρώδη νυν v. Iliad. A. 59. 26. D. -ουδ εν ' να- ονα- Iliad. A. o. 26. D. - κουλεὸν Iliad. A. m. 26. Ε. Δακρύσας ἡταρα-J Iliad. 5. 349. 26. F. ομεν αἰκρὸν ου ἐραστικὸν τοίη - Mistius pro ἐρωτικὸν malebat μπικὸν, fordidum, humile, plebeium, de cujus vocis potestate dicemus infra ad p. 495 C in qua mutatione probanda, ut ab illo dissentio, ita fateor maaliquando cum illo consensisse in improbanda vulgata lectione, quae mihi non satis cum adjuncto αἰ- convenire videbatur indeque σαυρικον vel simile quid malebam. dem erm et mihi et Reistio, et credo aliis saepe, similibus in locis obfuit ut duae pluresve voces in eadem re conjunctae idem significare, aut certe significationes suas invicem communicare, videantur. Quod profecto secus est: veluti hoc loco Agamam nisi turpe nec amatorium ferit, non eo valet, ut amatorium pro turpi habendum accipiendumque fit; sed res ipsa declaratur et gainam, ut est apud Homeriam Iliad. A. II3.3Io. Poterat Agamemnon Chryseiden dimittens aliquid turpe facere, poterat et amat*rium, idque vel turpe, vel non turpe nunc homunimnium nihil fecit. M. F. Tis uti ἐγὼ βουλευσα Quatuor hi versus in omnibus Homeri codicibus desiderati, et hac una Plutarchi mentione agniti, locum suum habuerunt Iliad. I. 456. unde post Barnesium nonnulli eos editores reicierunt. P. 7. A. τον Μελέαγρον μισάροι- J Idem Phoenix indueit

Minagrum ibidem Iliad. L 525 seq.

7. A. 4φιῶντας τὸν GH auentum reddentes juvenem. Vide nos ad p. I7. E.

262쪽

sciat proditus, ut Anapaesticus a Xylandro positua. inici alicujus est traducentis ollamim quemdam e meretricio uxoris sum mestu opes colligentem. Proverbium qiudem Ad Amissi est apud lanobium I. 6 Sutilam voc et in Proverbiis Schotti Ι. 6I qui utroque loco consulendus apud Hesychium in umisiit a T. II p. 818. 27. D. - οι homi Odyss. N. 16. D. M 3 . Ulyssis dormientis expostionem in Ithaca verbo tangens reprehendit Aristoteles de Poetica Cap. XXIV. in sinet adversus quam reprehensionem Homerum allegorica Interpretatione ab I Aurato accepta, nescio qumnodo, d se it vir caeter viis erudisissimus GL Cantem Nov. Lees . . I . Illud .. - Ιθάκης ἀμβοεῶν, tibiam ante um revera in Ithacam πομιμα --ει, nunωramis

ob hinni, otiam in eo fisaea ferva G, eum, πο Hiam imi ιι- -- in Ictaeam avexissem ιque προ spem hoc item innin Vetus Scholiasta et Eustathius ad illum versum. lytam ut somno deditum notat Philostratus --rinci p. 695 : καλέ- τε γὰρ πολλαχῆ ἀπόλλυται, καλέ-ντα - νεω - Φαιάκων - Ἀ- - - - πλοια ubi haud scio an corrigendum οὐ ' πολλὰ - - simile certe vulgatum vix sanum videtur. a7. E. χρὴ πρ της σοριας παρακαλύμματε rarius vocabuli rationem ut haberem, fecit annotatu, reta non satis approbantis Grotium vertentem, rebus perplexis a a nium Me invenis ejusque loco subjiciemis filum, vi usos hae ration Helautiatis removendae in Maa, ut di -- raris rectum sit, eri ram mutis vim παρα-λ- - , veli, velamenii, Mevius, primorus tollit. Apud Pluta chum et propria veli, et transsata obtenmo, Becm, notisne legitur Sympos III 6 p. 654. Dci παγκάλ-- τω - - - mis , temebris velum volvistis qua reain Numa p. 76 Ε παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελαο νη, Mastis Moin dicorti tamquam velum ρυ se trahi nova cu- - - tius qui locus incndo laborat in praecedentibus verbis,

263쪽

D AUDIENDIS POETIS p. n. E. Malita nobis animadvertendo. Publicola p. 98. F. dicitudiBrutus, is ἀδελ ει προσπω μοντι - παρακαλυμματι νολυν χρόνον, - ωκε, χρησα - - - ε κα προς τους τυραννους. Pericle p. 154. Α ὁ ἄμ- τ λυρ παγα--μ- - --ος et pro quo Plato Protag. p. 96. B. unde Plutarchiis locus adumbratus est, init πρωπα et πανσότατρο inris p. 4aa. Ε καὶ γὰρ τουτο προσδεηπι τὸ σοφον ἄσπου- καλ- - της αἰ in ς. Agesilao p. 617 D: --ο κοφ. ο- ορ-ματος ο εκαμαριατι - συμφέροντι τῆς πατρίδος χρησάμενος. Galba P. I 1 F asta φυγης ποκόρισμα δπαρακάλυμμι αμ - ἀρ ν ἀν- Alexandro p. 694. D. notione est propria veli Antiphanes ap. Stob. Sema. XCV. p. 19. D -- ω παρακάλυμα τῶν κακων. Caeterum, alia et dom et opportuno ex Ililone et Ioseptio annotat Κrinsus. 7. E. οὐκ ἐάσω ν φορὰν προς τὰ γε οἰνεα των ων, ἄλλο τῶν βελτιόνων ζῆλον καὶ προα-- I Praeferam ασομεν

eummari Mosc. a. iacob. Reistio. Conmetimonis reliqui ratio at iud dissicultatis objecit rebia, qui utraque editisne ad eam animadvertit. Et sane ejusmodi est, ut hie semel nobis declaranda esse videatur, quandoquidem alibi frequens occurrit, et ejusdem dissicultatis spe etem iterum iterumque praebere potest. Non nemvis inclima nam ad Wσυο mores m, sed Hiorum mulationem ει ὰ - in posteriore parte si sit dimidiata nemus feri, non videatur convenire sententae, majorem quippe em eisin postulanti imponendi, insigandi, certe faciendi, ut fortasso quis suspicetur proximum post προα-s τε fuisse οι- --, idque per illius similitudinem excidisse. Atqui sanoa est locus. Est enim haec optimorum utriusque lingua Scriptorum consiletudo, ut verbum cum pluribus deit --ps nominibus dictionibusve commumcetur, quorum eum primo tantum proprie jungi poterat. eluti Cisero Leg. I. 3: Quocirca verae. --ium, ut num me mulso αδ να- a doma Ῥ--ia ma-- πιο -- νι -- a probamur' sed in iis φλο- νεμ α δο- μνδε expetenda duxeru--. Hoc loco in illo sinuamina .

264쪽

am D. . ANIMAM IN PLUTARCHUMB. verere omnia tera. IbidemGL 7 φῶ- eos, qui ni odi m areiam, numquam inimici nobis fuissent, ardentes

crem cupiatiate, tum metu, tum conficiemia seorsim et peculiaribus in sententiis non poterat dies ardere metu, ardere conscientia: at poterat praeeunte ardentes cupiditate. Et do tinis quidem docuerunt principes viri Graevius, eri-gonius, Bumannus, Duherus, Cortius, quos hujus --pti nomine laudant domi in primis Latinitatis judex J. Mich. Heusingerus ad Nepotem, Alcibiad. III. 5. et Graecae quoque cum linguae tum antiquitatis perdoctus vir I. h. Dorvillius ad Chariton. p. 396 seq. complura et ipsi addentes. In Graecis quidem nos satis habem

quaedam Plutarchea et cum his conjuncta proserre exempla. Opp. Μor. p. 28. E. τῶν σωμάτων τὰ με ἄνω, - - ρέπειν corpora sursum feruntur φέρονται, deorsum ρεπουσι vergunt Plato Leg. V. Io A: --αφώκη τι - χ ο τοῖς περι νομενοι η τοῖς ἐλλώπ- considerans, qu modo uti oportea redundavidus avi deficientibus atqui nemo potest uti delicientibus, id est, iis quos non habet: igitur accipiendum, considerans quid feri oporteat. - νε--nden aut deficiant XI p. 676 α ψευδις δε ρ'δὰς μηδενμμ' ἀπάτην - λόγω μητε ἔργε προμεν hic ad nomen iam ex verbo πραε- subaudiendum est με Isocrates ist ad Philippum p. ma υκ ἐπι λης συμμοιαν, ἀλλ' εἰς λόγου μῆκος εοκάλας non in epistolo mediocriMum, sed in orationis longitudinem provectus sensus est, non isuravi ta ne me continens, ad in orationis longu-Aem promactus Aristides r. Atheniensium ad Thebanos T. L

n propter illa hinc etiam concedatis, sed, propter illa hine

inam aversemini hic ad verbum μι- σα ex mitecedenti φυλα is subaudiendimi peram data vel simile actionem significana verbum.

ar. F. - - 1πων μη καλῶν ' sat sine auctoria

265쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. 27 P. 257 nomine apud Stobaeum Sem. V. p. 63. unde Grotius posuit in Horilegio Tit. V. p. 35. Brunckius hoc Plutarchi indicio Sophocli asseruit Fragm. Incert. XL p. 37.

27. F. --οις πράγμασι λίγους πιγελωσα πορέων. Rei-stium ἐπιγελωiπας in nescio quid μιακως, πενεῖς, εὐλόγους, mutare voluisse, non miror magis miror rebsium --quentius quam par erat istas conjecturas memorasse, aut

memoratas non diligentius ex usu Plutarchi confutasse, quem certe, ut editor hujus libelli, pertractatum habere debebat. Igitur, ινλαν est et irrideo, et arrideo. aosgniscatione hoc loco valet ut recte vertit sander: et potest hoc sensu dupliciter accipi et alungere pravis factis oraιionem rationesque uin his factis arrideant eaque probent vel uin nobis legentilus arrideant ac placeant. Itaque νιγελων λόγος est vel λεγι- ε γελών, rator, patronus, arridens his fareu, vel ratio quin nobis legentιbiu placet. Sic Plutarchus comparatione elegantissima Advers. Epicur p. 1O87. Ε - δε η - καλ- αῖρα προς πέραις τερα τῶ - τος ωιραις πιγελῶσοι λαχέονται, voluptates aliae ad alias corporis extremitates, ut auris ad promontoria, arridentes distunduntur. Ibid. p. IIm C: μεγάλην hiam ποιεῖ δον αὐτὴν ὲπιγελακτα τοῖς ἀγαθοῖς hoc magnam fari voluptatem tamquam arridentem bonis Aristophanes Thesmoph. 985 Ἐρμων τε Νέαιον αντομ , οὐ Πανα,

χοροπις' quo loco utitur etiam doctissimus . L. Abrenchius Dilucid Thucyd. p. 34o qui de hoc usu verbi plura

docet. Ita etiam est ἐπιμα διοια, προσγελάω, προσμεδι ,

quod mox sequitur p. 8. A. 27. F. συσκηνος Euripides, Sophoclis collega et socius in scena συσκηνος dicitur felici tralatione quum proprie dicantur hoc nomine contubematis in militia veluti a Plutarcho Opp. mri p. 148. A. 998. D. Vitar. P. 194. E. 497. A. m. B. et aliis saepe.a7. F. Φαίδραν - προπιγκαλιῶσαν - - Non est in tragoedia, quae superest, μνοθω coronato sed fuit in ea, quae periit Hippia ιο καλωλεώ de quarum disserentia consulendi sunt L. C. Veschenarius in Praefat. ad uri-

266쪽

25s D.M. AN ADU IN PLUTARCHI LIB. pidis Hippolyt. p. 7. et seq. et S. Μusgravius in Fragm. Eurip. T. III. p. 565.

p. 28. Α εν ταῖς Τρωασι In tragoedia, cui nomen est Troades, versu I9. Helena respondet Hecubae: Προ-

28. A. Κάτων Cato,inor, cognomine Uticensis de quo idem hoc prodit Plutarchus in ejus ita p. 76o A.

28. B. τὰς πίας πικρῶς ἀπαιτου Acerbe exigunt repetuntque caussas. Possit sortasse cui mendi suspicio accidere de voce πικρος, cogitanti hoc melius convenire ni duram et acerbam debiti et pecuniae exactionem, quam in quaestionem eruditam et grammaticam, cui magis congruere videtur Φαρῶς, frigide, vel γλίχρως tenuiter, subtiliser, tenaeiter quae tria nomina equenter inter se permutari s dent a librariis. Igitur fimul et hic loeus vindscandus, et consuetudo Plutarchi declaranda est exemplis opp. or. P. 4I A της αληθείας - λεγομένω ακρις πικρὸν ἐεεὶας :P. Q. E. auditor dicta oratoris πικρῶς ἐξετάζων dicitur. p. 664. o. δολερο παρακαλ- ιμ-r την Θησιν της αἰτίας, δα

yalbus, Oeblear, quo vinum ex cratere hauritur, au re

Polluce VI. I9. X. 75 cujus usum tetigimus in Annot. ad Selectamist. r. p. 374 seq. Forte reliquiae nonnullis Plutarche Commentarii sint in Scholio Procli ad hunc locum, qui haec cum Pythagoricis simabolis communieat:

s ηις ικον παίδευε e τε τές ι μη ἔπωροθεν του κοινεὶ ἄγων το χαν' μὰν γὰρ κρατὴρ πρήκατο κοινὸς is ταῖς τρααέζαις εκ δὲ τῆς οἰνοχόης ανόμενοι σπον οι συνωπιῶντες i. e. S ibolicum princeptuma id es, communi non prinferre proprium: nam crater propositus erat communis in mensis, Meque haurientes hibe-han ex aenoeboa non enim certe ex oenocho hauriebant,

sed potius bibebant ex ea hoc enini vult hujus loci sententia. Ergo Proclus οἰνα-ν intellexit poculum, e quo bibitur, et in quod vinum ex cratere haustuin infimilitur. Mox, praemisso ἄλλας, οἰνα-ν dicit esse cyathum atΜoschopulus Proclum sere ad verbum describens, tamen hoc posterius retinet οἰνοχω γὰρ εἶναι την --. Igitur,

267쪽

DE AUDIENDIS N IS. p. 28. B . aisaribus partibus, de crater constat de Milo et cuti non constat, quippe quorum alteriatrum tantummodo mem iratur voce οἰαα- si poculum significatur, est ον si Oa,thus, est κωνόν ruun credibile est, uno cyatho vinum cratere hi sngula pocula infundi solitum fuisse. Sed, .omissa illa symbolica interpretatione, haec facillima vide' au sententia ovibum numina n e maniam ρω - - , sed semper hauria o axe cenaum, a umquam a ibando in aretur quippe cyathum e manibus positum, non temere in mensa deponi, sed munditiae caussa oleri si ei i poni, moris ruisse. Quae interpretatio quaaravis accommodari potest alteri loco Plutarchi, ubi hunc versum citat, Sapient. Conviv. p. I56. C; minime repusuem, si quis totum hoc praeceptum Hesiodeum ad morem quem uim orum ex vetere superstitione profectum reserat. G. B. v δε- - Homeri Uad Δ. 3ω.

supra P. I. .a8. C. Μικον φρονῶ, χωH Simbis est huic locup, Memex Euripidis Alamaeone habet Stobaeus Sem. XXXu. P.

a 88. indeque rotius Florilegis P. 115. πιπεινὰ γὰρ - τὰς κακας - αγότας Λέγαν ὲς ογκον δ' οὐκ ἄ- βλέπων τύχης' citem duo Sophoclis ibidem, Θνηπιν δὲ φύσιν χρη θνητὰ φρονεῖν -

Καλον φρονειν τον Θροσον ἄν μοι ἴσα.

268쪽

μνοις Pyrrho p. 39a. B. Antonio p. 947. B. E8. D. Bia ανΘρ Heracliti dictum sub ejus

noniine laudatur a Plutarcho De Auditione p. 4I. Α - Ηρ- τον ήκ. ελέγχουσιν nrοντα, μοὶ ἄνθ - - παντὶ λόγω ον α φιλεῖ. Sed utroque loco codices nostri ignorant illo, ut annotavimus, habent πα- δεα , quod fine dubio falsum est in hoc, ut item annotavimus -- dissentiunt tante hoc verum videtur. Et Stephanus

in Poea Philosophica p. 138. hoc dictum prodens ait se in sua Plutarchi editione hoc loco ομα auctoritate veterum codicum dedisse. De quo verbo, ut satis frequente, hic quidem dicere non attinet. De voce Bia eruditissima B nkenii nostri disputatio est ad Timaei Lex Plat. p. o. Ad sententiam convenit illis Dionis Chrys. r. XXXII.

G. D. -ολλὰ λακρούσεταῆ o sus, nescio quo e re, incidit in rικρουσεται, putans hanc esse vulgatam lectionem, quum tamen omnes libri, et ipse adeo reMua in contextu haberent διοι μεται tum in illo se torquens, hoc per conjecturam assequitur, et doctioribus ad judicaninem proponis anno legendum ι λακρήσσαι. Sane ita et exstat et legendum est. Verbum edium hoc sensu repudiandi, dissipellendi, Plutarcho est in usu. Opp. Μor. p. 168 Ε:

φιri πω ακραμνος. 725. D. 96 I. A. 977. E. 986. D. Vitarum p. 68. C. 4I. B. 364 C. 475. D. 526. D. 728. D. 739. B. 774. A. 8a8. Ε. Hippocratis pistola XX. p. I. ν διακρουση τους ἀκαίρους γέλωτας, repudiabis, mutes, intempsivum risum Aristides T. II. 189 τὸ παρ, δι- σα si 'infens periculum repellers. Iamblichus it. ν-

269쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. 2S. - 29. E. 26 thag. s. 96: διεκρουοντο δὲ ὀργὰς, Θυμίας, ταραχάς iras,

resistam, perturbati res, confutabaris, removaebant.

M. F. οὐ γάρ σοι ποτε Iliad. A. 163 a8. F. Π - τοι Iliad. B. 24. P. 29. A. αἴ κέ ποι Ζευς Iliad. A. I 28. M. A. - κεν - δε Iliad. B. 3I. Non ab rosit consene Aristidem T. II, p. 368. M. A. ἰὸ-- - ηος Iliad. Δ. 4 .a9. A. Vae Iliad. Δ. - . Caeterum Plutarebus, qui ubique poetarum dicta ad formandos mores et ad legentium utilitatem convertere studeret, idem Stheneli dictum in laude ponit alio loco, neque in eo ut parum

sibi constans rem endi debet quippe qui animadverteret quid in qualibet re fit sequendiun, - fugiendum,

superbiam procacitatemque adversus summum regem imperatoremque sumtam vituperabat, ad amicum Diomedem vindicandum iuniam non vituperabat, sed cum hac adeo exceptione vel excusabat vel probabat in librpio Sui Laude p. 54O Ra9. B. Ω γνω χωορώνοιο - Iliad. Δ. 357.a9. C. ' κωμόν in προτο---J Iliad. I. 34.a9. D. Δαίνυ δω- Iliad. Loo.a9. D. Σιγν δειδιστε σημανδορας. I Iliad. Δ. 43I Laudat Plutarchus Cleomene p. 8M K Plato Rep. III. p. 433. F. Miun Chrys. r. II p. 9 C: προ- νυν αὐτοὶ σιγὴ titi- σαω-ορ- οἱ δε βάρεαροι - πολλου Θορυδε ἡ ἀταξίας, ῶς γεράνοις ὀμοιως.

- Ε, Π ταώ Non quidem diserte his ipsis verbis, nec tamen valde ad sententiam diverse in Platonis libris consignatum reperimus veluti Leg. X. p. 68o G. Simili etiam in Agesilao p. 596 Ε μειν --, HUM δε πάντα--ν τὰ προσταλάμπα κα τοῖς q/όγοις ἀλγύν-- ἄλλον, τον -- βαρύ- ν' cui congruit VII. U. Conv. p. 354. E.

a9. E. Misis Cato Major, cognomine Censeritis. Idem eius dictum refert Plutarchus in Vita hujus Catonis p. 343. C. Amphinem. p. I98. A. De vitioso Pudore p.

5 8. F. Simile Diogenis Cynici reser Diogenea Laert.

270쪽

Hanc rem attigit, ut hi m ea imbus legendis, ita in variis philosophantium propositis Plutarchus De Profectu Viri. p. 78. R F. In vario cibi appetitu et sanitate pro

rhon Hypotyp. I. 55 8. Sed apposte ad hunc locum de varietate propositi in lemone librorum egregie hoc argumentum pe equitur Mneec Astola VIII. Mutam

auιem ad rem perιinet, quo Ῥrumsit ad ream rem accedas. ω Grammaticus futurus Virgiliumscrutatur, non Me animo

tis . iis pia ad philosophiam is at hinc eadem quo