Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

251쪽

D AUDIENDIS POETIS. p. 24 D, E. Mamuria proferamus, nullo facto hic inter Lauanos meditarraneos e iis vicinos Samnitas ferimine. XIV. p. 99o C: - λι- πινόμενοι τῆ μέχρι Ισσου, δεν -- τουτο ποιουμενω id est, tineam ex Rhodo, quam adire tim deduximus, eamdem s. nisuus aqua illam ad usum dictam, ne quidquam Hstim antes. Utrumque locum animadvertens Is Casin missanum judicat Forte huc revocandum videatur illud Plu

archi Sympos II. 3. p. 635. Ε παρὰ τοῖτο ποιουΜνει-- nisi esset adeo lacerum, ut vix ullam medelam admittere videretur. Certe in hoc praesente loco, nunc quidem ob latam a codicibus scripturam ου -- τουτο ----- hac tignificatione tuear, non distinguun nullo diserimina υ-ι, gloriam a muniam virtviis nomine appellanus. In si .

mili compositione vitium suscepit Xenophontis Sympo

sum VIII. I 7 de amati affectu ergis amantem ara D πυ--αρά τι -οι- , - ει καμων ἀμορφότερος - αν,μ- - ῆν - φιλιαν. achius παρά τε umi ni in imosi a esset, pro παρα-ο- τι quae sane hi promtu est ratio,

nee tamen sententiam pra i in qua acqxilescanras, sed peceamaris videtur requiri μιροαματη, vel παρηό- , aut simile. . D. Της δ' ἀρετῆς ἰδρωτον Ἀ-ssissima Hesiodi se tentia Ner. In -- ιξεν ἐλκαν messe notionem Ceriaminis, ut praemium propossint fit, recte monet Debsus et nos monuimus in Animadu ad Iuliam r. I. p. is C Bi Moth. fit. Via. III Pare. II. p. 33. M. D. rain, momeri Aiad. Λ. o cujus edita exempla habent σφι a D. VI Mωῶν κώς-- Euripusis nomen addit Pluto archus in Pelopida p. 317 Ε - ν νων γὰρ -- -

252쪽

de Vist. --. p. 44. D. Aristoteles ad Nicomach. II.

ς ubi hunc Plutarchi locum adhibuit P. Victorius p. 97. Hippodamus Pythagoricus v. Stob Sem. I. p. 55, α γὰρ ἀρσα τας ἐκ- ου φύσεος λα- ἀκρότας κοὐ λαότας his inesere repetuntur in loco ait hami Pythag. m. p. 556:

τητα ψυχης sint νε- νος Longinus de Sublim Sin. I. transtulit ad orationis altitudinem: ἀκρώ ς - κοχη τις λόγων IH - - quod quare ex hoc Plutarchi loco expressum esse dicamus, ut voluit J Toupius, caussam equidem nullam video. Tereia illa est propria Stoicorum definitio apud Diog. Laert VII 89 'o ἀνην διά m λα ι λογουμ-ν, quam ita reddit Cicero Tusc. IV. Ix Virius es adfe- animi constans convenienseque- et Invent. II. 53 : Virrita es ammi babisus nasurin modo vique rationi α-- fm a1isus qui locus ita, assumto atque ex libro scripto Lambini, planus erit quasi dicas ηις σύμ-τρος τῆ φύσει ει λογουμ- id est, σύμφωνος - λόγω sunt enim e Stoicis dum placitis, quae vel apud Diogenem Laert reseruntur VII. 87 ὁ Ζην--τὸ τε ς ἔπι το μολογουμἀ- τη φύσει ζῆν, μου -- αρετην ἐνW addatur 88. tum 89 Cleanthis et Chrysippi: τῆ φύσει ἀκολου)- πε ἔπι ψυχῆ πω ni ιών προς

τὸ ἀκολύ ς6 ω, ἰνν. Itaque subinde ὁμολογία, μολπή--τος, simpliciter Virtuti tribuitur, subaudiendo vel τῆ φύσω vel re λόγω ex ipso illo vocabulo, quippe composito ex ιμὰς et λόγος ut Stob. clog. Ethic. p. 17 a quo de usu alibi erit dicendi Iocus. - Ε. Zεῖς δ' ἀρσην Iliad. . a a. a4. E. --πλούτω r ἀρετὴ mesodi mer. 3I3. Dion Chrys. r. XII p. 96. Q ου γὰρ μειον πλουτορ, φασὶν, αρε in κά κωος - μων, ἁλλὰ ό λόγος αρσῆ ξυνέπσα ιε ανάγκης.

253쪽

multa in primis Aristoteles in Ethicis, Stobaeus Sem. I. CL st fere Stoicum εὐροουντος, de quo satis sit legisse quos laudavimus ad Plutarchi libellum de Ser. Num Vind. editionis peculiaris p. 14, hujus p. 5 8. D nuper etiam quaedam notavimus ad Vitam Davidis Ris enit p. 294. p. M. A. in μοι χαίρων Odyss. Δ. 3. M. A. Ἐχω δὲ - , ουσια- ,enandri hoc non albunde, quod sciam, nisi hac Phitarchi citatione cognitum, retulit in racemis Trag. et Com. Grotius p. 755 unde repetivit J Clericus p. 264.a5. B. Μ μι λιτο- Euripidis in Medea 6M. Habet quoque Stobaeus Sem. XCI. p. 5o7. addito et auctoris et fabulae nomine. M. B. ι τὴν τυραοι J Euripidis in Phoenistasset. 25. C. τοι Στἀκοῖς Notum est Stoicum paradoxum, Sapientem nil nisi virtutes et bona, Insipientem nil nisi vitia et mala habere. Vide de insipientibus Ciceronem Unib. IV. 4 Sto eum Mim Ethic. p. 178, 179 Plutarchum Opp. or. p. Io 6 B. Nam de Sapiente nulla sere pagina vacat.

25. C. οὐκ ἄν γενοιτο- Euripidis in Glo, ut edidi Stobaeus Sem. XLI. p. a o solo Euripidis nomine Plut- Rrobus opp. Μor. p. 369. . et 474. A. Theophrastus Netaphys p. 69. 25. D. Aisi δε λάλα sit citra eriιatem, quod in Latina interpretatione editionis I 6- fuit, quodque in aliis

aliorum aliter redditum est, vereor ut vere accurateque redditum sit. Ἀ- plerumque quidem privationem, hic et aliis locis alunctionem notat ut item χοροὶ, pr ter. Quod vulgo minus animadversum, non ab re videtur, hic declarare. Igitur hujus imi sensus est Printerquam vere quod pos uirisur verisate, maxime tititur aristria et mαυφliri cm mutationum vicissis ne Sic opp. or. p. 7 I. At μυδε της μειος - τὸ τῆς ααία σκεπομον φιλόνεικον - αχαδες

254쪽

pervicaesa. p. 9O.' ἄ- δντήτου miseerea vero, initio sententiae P tum transitionem expedit ad aliam disputationis partem p. 384. ν A. δὲ--εν, πώνη in ἐρον πονιλι-- 'Here auιem, resina Solis φορο - P. U7. α65o. D. M. f. 689. D. a1. F. 73o. B. 79I. C. 865. D. 9a6. A. Im3. C. Io56. E. Io74. B. II . A. Vitariam P. 18. B. 799. A. in C. Io II A. De praepositionis χωρ simili usu dicemus alio loco. M. D. -οα τοις θεοῖς πειθεσι χνοντα . Et haec est exquisitior significatio, nequa Diis usuntur immunibus ab anini'arructationa, id est, mus Deos ab omni animi periurbatismae --ηes indu ni facians Multae sunt Mariaeque in verbi notiones et construendi forinae, quarum multa a -runt, multas tuu praeterniiserunt viri, qui principes

eruditione ipsi praecipua diligentia illa exposuerunt m Stephanus Thes L. Gr. T. IV. p. 587 95. et Tib. Η- Aufius ad Callimachi Hymn. in Dian 69 atque in his haec est Merum exemplum praebet Plutarchus de

αι - - res pro heroibus habemus aeurammtis Cicero at Deor. I. Iat Quid aer quo Diogenes Amuoniates utitur M, quem fissum habere potes, aru quam fr-- Dei Aliud εω χρη vel χρ- , Deum consulere, ora cuium ab eo peιere. Praesentis loci notio cognatam habet aliam similem, aliquo titi, pro iseukus philosephi auctoritatem a que squi apud Plutarchum Opp. or. IoI3 D: o πλῶ ι των χρωμεινων Πλάτωνι, plurimi eorum qui Halanis doctrinamsequuntur: ib. p. 463 D: Mia, που - Παναί-τκ ἔφη, χρω- τα ' σεσωρα oporte autem, ut Pasiaetius inam limbi dixis, sequi exemplum Amaxagorin. Simile est quoque illud p. 635 A: τὸν Ξενοκλεα τοι 'E. αύρου λόγις χρέμ-ν, emcism Epicuri puritis Assitam is erum interpretationem conerimus.

35. D. Ai κτανώνι ν Onmino vera laetio censenda est

255쪽

k- πινεν expres eris ris, id est, uri nec actores in er- tamen πι- ac periculum inducuntur, ne legentes in eiusdem certaminis quasi veri ac praesentis sollicitudinem, γωνιαν, auseruntur. Vocabuli in ritas nondum satis apud Lexicographos constituta videtur. Bis pωter hune locum, exstat in Plutarcho Agesilao p. 598 C: - ἐκ ὀρ- ιε-οιαν λέγεB- Demetrio p. Io C: - Δη-μπρ. Μοον - ἡ τὸ μ ειαν- ην, paelebritudo naviam Demiarii 1ina ora adspeeiam ει - - tantummodo, sed era Mui Uum aDeertamen Thucydides IV. a. fin. -

νι ιυ δε-- ου --ι, - σιamine ab his n- δμε-dunt: nxilla est caussa, quare cum assio ac Durimp seramus Aratri γωνις οι, quod Dequentius legitur, veluti in Aristide T. 1. et ut interus recte corrigit pro ει--γ- ι. en Stephanus hes. . r. T. I. p. m. H. Xenophontis et Platonis nomina citat, nec locos apponite prior est Cyropaed. I. p. 14 33 ed. Steph. ἔτι ἀδελ H ς πολλὰ --ας κάλαιόνι- γενέ-νος ἀπομπος λοπε-- - :si quis autem muti labora Utrum virilaria a sterisset, Atamen a certamine abstineret quem locis simificat Suidas in voce Αναγώνιος is ἀγωνισάμ νος πο-: alter est Leg. VIII p. 649 D: n ευέτω ἀναγώνι ς γιγνε ε περὶ ι ς, subeat periculum ne a rariamin de prismi vir, is eludatur. Habet quoque Pollux III. I r. mpliciter ac fine explicatione Ilerophili essatum memorat Sextus. Fr. Advers. Mathem. XI. 5o: μιλος δὲ ιν - Διαι-

ribus libris revocavis I A. Fabricius est enim sermo doeorporis robore, quod valetudine debilitatum expera manet certaminum. Enis vox restituenta est in Fabula mo-

pica I74. edit. Nevelet τέκνα μου, ἐὰν ὁμοφρονῶπις θητε, -καταγνοποι , ἁθροποι ἔ- τοῖς Θροῖς, legend- κατα- τωνι ι istam e inexpugnabiles risis inimicis quod rea

256쪽

25. E. κροι τε βασι ς κά - - ἀπάσης καὶ ho M H Adhibeatur his locus superio p. a m nostraque ad eum animadversio item Lucianus Hermotimo 76. T. L

ἀπηκριαμνος. Sed haec e Stoica loquendi consuetudine fluxerunt. Sapiens enim est rex: rex est lex viva, norina actionum et omnis virtutis, νόρος ἔμφαος Musonius apud Stob. Serm. XLVI. p. 337. 45 καθόλου δε τον μὰν βασιλέατον ἀγαθον ἀναγκη πατα - λόγω καὶ - ῶν Ἀναμάν-- τελειον εἴπερ δει αὐτον, ωσπερ εδόκει τοῖς παμῶς, -- εμ--ον εἶναι, εὐνομίαν μὲν - μνοιαν μηχανώμνον, ἀνομίαν δὲ κολῶσιν ἀπειργοντα, ζηλωτὴν δὲ του Διος οπα, κ, πατέρα - αρχομένων σπιρ ἐκεινον. In his παλαιοῖς est Diotegenes Pythagoricus ibid. p. 32- ό δε βασιλευς ποι νόμος ἔμψυχος ἐντὶ, ν μιμος αρχων Est et aliis artibus per tralationem commune vocabulum et frequens rhetoribus de hominibus ipsis rarius usurpatum, tamen et hoc in genere ditat Cicero ad Tironem, ad Div. XVI. 17. Sed heus tu, qui κανῶν esse meorum scripiorum soles- Theseum tamen unum ex heroibus μονον ουδM,--δεῶ γενόμ ενον, ἀλλα παν- vἀρετὴν θάμνον affirmat Isocrates laudator scilicet in Laudatione Helenae p. 36I. M. E. ra τε - Iliad. Π. 7. 25. F. οἰκτροπατην δ' ηκουσα Odyssi Λ. 4ao Θοαδρων est in T. V. Iun. osc. I. a. Meg. Nov. viri a correctore. a5. F. Παλλακίδι προμ ιγνα Iliad. I. 45 a. 25. F. ε πατερ, οἴ τις συο Iliad. Γ. 365. p. a 6. A. Μαμὲν σωνῶν ρ diaria λέγων. J Promise Vulc. habet Μαβὲ D. - ἔν quod utrique praeseram. Pro λεγιον B. λόγων, quod non spernendum.

257쪽

DE AUDIENDIS MEUS. p. 26. A. 249 26. A. βανὸς J. Probabilis: amve, qui probandi pomyuadendiqua vim habet passive, quod fatale probatur ac persuadetur saepe deteriore accipitur sensu falleriis, deripiensis, astuti, ut hic jungitur nomini πανουργος Plutarchua p. or. p. 51 α πιθανὸς --εα am , facias ac re δabilis fui ipse mutator, verbii iis p. 424 C: ταῶτα πιθανῶς - λον ἡ ἀληθῶς -οι . 435. E. 627. R. aram ς ε ν θλου μὴν ἀλωῆς 689. B. O57. B: ψευδως Βεργάζετα και πιι -

Θαν In οἰερω, nescio quomodo, semper mihi duplicuit et formae novitas, cujus non aliud memini me legere exemplum in Plutarcho, qui fere, ut alii, olim χρη usurpat; et gnificatio abhorrens a certa re certaque cogi itione, quam praesens locus postulat, cui magis accommodatumeratam, προλο εανώτω, aut sinisse. Nec revocari commode potest ad elationem animi, quae est in λσις, quamque item in verbo olim inesse vult Ic a bonus ad Athen. p. 76o. Quod ad ipsiun attinet praeceptum, compareturpare hujus libelli quae supra fuit p. 8. A, B nostraque ad eam animadversio tum vero gemina huic admonitio Pseudo-Plutarchi de Vita Homeri . 35. p. 35O. edit. Galet. πιμηρος - παράγα τὸ αρ- ους, ολ ἀγενεις, in μὴν ἀφόεις ἡ ἀλύπους παναλῶς is τ' - αγαν τοις τάξεσι κρα- ντ- φαύλων διαφέροντας Diogeniani Peripatetici apud Euseb. Praep. Evang. VI 8 p. 63 ν ποι ni μὰν -- ταπ

visiosum est remus est vel αεμιγμώνα, quod exhibui, vel

258쪽

- D. W AΝIMAM IN PLUTARCHI Lm in censura Longini oviani Sin. XXXII Bibliothee. Crit. Via. I. Pari. III. p. 49 quihus addantur alia ex-pla Plutarchi de Rem Gerenda p. 8 . C. Cor ano .aai C: Μaximi Tyrii Dissert VII 8: Eliani ala sunt

findi aera borro οὐ Mων, et horroris Umodi eruit, saepe dicitur et ab aliis et a Plutarcho, qui in primis in eo de scribendo evidentiam imaginis ad movendum legentia vini mum habet velati in luctu de supplicio Virginis est Ilia, inmum p. 67. B. in studii philosophiae initiis, mox p. 36. Ε. 77 D in sensu ejus, qui mystem consectatur, opp. Μ . p. 47. A, B, C. I. D. Magna de Anima ad .dito ad librum deieramum Vind. p. 36, 33 . ed di versus est affectus iasin. -- praesente loco et illo in libro de Superstitione hic est Oonjunctus timor cum spe ullo

cum desperatione. a6 B. aer eoum Hamao est audientium, qui approbatumem judiciumque suum dicenti facientique, omniso actori, significant et nunc quidem in primis refertur ad acclamationes in scholis, recitationibus auditoriis, erisblitas tot in libro de Auditione p. 46. A. -- φιλοσόφον - ἐπιφωνῶσι Δριμόως, γέροντι --- - et in illo de Sta Laudo p. 543. E. οἱ M 'mema σοφι ἡ τὸ - - τὸ ---τριιος - τὸ Ἀνθρο--οος προσαπολλύο- Mip. Ger. -- cepi. p. 8m. F. Praeter Is Mau mun ad heophrasti

259쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. 26. C. MICharin Κολακώς, aliosque Debfio laudatos, hunc morem exposuerunt L. Cresollius in Theatro Rhetor. III ao. P. M. et J. Nic. Funccius Dissere de Acclamatione et Plausu Veterum p. I : exicographi Graeci et Latini in

M. C. ιατρικὸς δε - H- την μάραν ἐνάτην , τομα κρι--α πέφυκo monet quoque me lo-Plutarchus de Vita Homeri . Oa. p. 39I. edit Gales Scholiasiae Homerici, Vetua et Venetus ad Iliad. A. 53. in C. οὐ λου- - πρὸς τὸν δαλον Ald ML Xyl. πρὸς

omittunt: at est in Iannot Schoit Anon. Iun. Pol ex quibus recepit Steph. quocum consentiunt codices nostri omnes. Jam δημαγωγὸς με πια, --οπῶν, ut apud alios, ita apud Plutarchum frequens est nec tamen umquam, apud hunc quidem, quod sciam, addito πρός. que tamen receptam lectionem repudiare ausim quamquam poterat scripsisse Plutarchus ου δημηγορει πρὸς το ἄχλο vel οὐ δημαγωγω τὸν ἄχλον, quia sunt consuetae brmae e vel hae dum lectiones poterant in hanc unam conflasse fuisse.

Atqui mihi quidem videtur non sibrariorum negligentia ex duabus illis temonibus unam conflasse, sed Plutarchus in ipse judicio ex duabus illis dictionibus unam composuisse re eodem usu dixisse, quo dicitur πρός τινα πο r in , ad aliastis voti atem rempublieam administrare, Vitarum p. 43. A. I 3. D. et similiter 88a F πρός re sis , γενε-

q, ab alicujus parιibus esse, vel, feri ibid. 7a a C. Opp.

Μor. 965. C. πρός τινα ἰνν, ad alicujus imperaum visere, ibid. p. 47I A. et alibi. μιλια, φαα, πρός τινα, congressus, amisista, quocum ibid. p. 718. B. 7 a. ' πρός τινα παίζων, cum aliquo, ad aliquem, ludere. Δημαγωγέω raro dicitur

laudabili fignificatione pro principatu in ian o populari:

260쪽

πλων δεν λόγων ζάκ- αγρας - βουκολήσεως διαφέρου ν. Et honesto sensu eodem est ιαγωγια ib. p. II. E. ac δηρ γα γόα metaphorice, Vitarum p. 116. E. 575. B. 598. B: sensu quidem proprio, eoque honesto lubentixo dicunt ἄγων τον Ῥαγν veluti opp. Μor. p. 8aa. F. aliarum p. 61. B. O8. D. I3. E. 5a . D. 551. C. 887. B. quo in

munere laus est maxima πων το δηρον, nec αν his τῶ

,ου quam laudem Pericli tribuit Thucydides II 65:

locum Thucydidis apponens eum inaltans p. 48. 68. et r. adversus Proditores p. 4I4. At plerisque aliis omnibus locis dicitur deteriore notione aptandi popularematiram ac plebis favorem in administranda republica et vel habet adjunctii Accusativum, vel non habet. Simplici

rem p. 34. B. O. . - Ε. Io8. D. 33. E. 75. D. 4aa. A. 524. B. 17. D. M. B. 774. C. 83O F. 839. A. F. 866-C. 22. Ε. 97a. E. O68. A. Opp. ΜOr. p. 52. E. a. D. 76. D. Ba. D. M. C. Addito Accusativo, non item frequenter, attamen subinde legitur : v. c. Visaruna p. 177. A. 189. B. m. B. Io E. 33. D. 5ω.D. 5a4. C. Ι7. D. 979. D. I a B OPP. Or. p. 33o. C. In militia, ut hoc loco, semper etcriore accipitur notione, cum de ducibus, tum de militibus : Vitarum p. 377. Ah Μινούκιος---γωγῶν το ράπευμα. 7 a C. Emilius Paulus ad milites, γνωσομο τοῦ καιούς ad ἁχαρ. ους καὶ δημαγωγμα μαλλον is τοις -ολεμις ἡ πανηγ-- βουλο-ους.

라틴어 텍스트