장음표시 사용
561쪽
DE SENT PROFECTU IN m. p. 76. A. irat Ias. B. IIa6 Ε. et smiliter Vit Ioeta. Ε. Λόγος Α λο-rοφία, Hlosophus ratio, opp. Mor. a. F. Vii. m. c. y65. A. In his memoratis locis, λόγος hine adjunmmtim aliquam rationis, quae distinguitur ab his, πραεει, operat actione, ut Wys et ratis, vulgo theoria et praxis oppo-runtur, atque is diserte in Praesente loco est: nam situlla est levatio vitiorum re hya, sequetur, in nulla ratioic theoria progressionis conscientiam tueri ac demonstrare Ussit atque ita λίγος compluribus hi locis opponitur ίρεια, usui, et urinae, actioni, opp. or. 79. F. I. A. 3. S. 8 . A. 6. A. 37. E. 17 a C, D. Vii. 3os. D. μων τι, in disputatio, ac doctrinin sentem is quid retinare, turi, non tollere so De Stoic Repu . . I o C: τὰς την διγ-ιοσυνηπι ns, qui voluptatem non inem, sed bonum esse
Neque βελτιῆ - , nutiorem feri, rarioris nec elegantioris si usus Plutarchus iterum posuit in hoc libro p. 85. Crινδρὶ βελτιουμένω τὸ ἐθος Sympos VII. p. 7oa. B. της βελυάσεως. Hierocles Commentar in Aur Carm. p. a delaemonum genere, οι τε προκοπν βελτι-ὲν aris 'που nequa,rofectu ex humana conduione in meliorem evehisur Cle-Dens Alexandr Stromat VII. p. 7 . D. φιλοσοφία ψυχαώλτιωτικὴ et p. 7OI A. βελτιωτικὴ - κἀμος Θεωρίαν.
562쪽
Fragm. 652 67o. 5. A. α πιο -- C. Sessius Senecio, a damjanum Caelarem, tertium vel quartum sub eo Conses fvit: qua de quaestione videatur illamontiva in Itistoria In ratorum T. II p. . et aII. Praeter hunc librari Plantiuchus ei inscripsit Symposiacorum libms, qua de cauta iasis subinde viri nomen appellationemque osm 6Ia C, D, E 6aa. C. 29. C, D. M. C. 636 H M. E. 666. D. 6 3. C. 686. A. 697. C. 716 B. 748 D Ibin etiam quasdam Parallelas, Thesei et Romuli p. I. A: Demosthenis et Ciceronis p. 846. B: Dionis et Bruti p.
958. B. 5. B. Μολιστὶ A J Hinc retulit Erasinus in Magis
et Latini relinquere Lucretius V. Ia38. Auctor ad Herenn. II. 29. Hoc loco habet C. et Venetus a secuisti
75 D. -οους Hoc quamvis praeponendum priori λα- ρῆ, tamen postponendum alii a Xyl. et Meg. prodito siseαρει quodque recepissem, si alius codex assensisset, qui pe magis ab usu coarimendatum V. c. Aristidis T. I. p. a86. et confimatum exemplis a P. Wesselingis ad Di dor Sic. . I. p. 98. Nec tamen deest alteri testim
nium: v. c. Plutarchi, mox F. ex cod. Veneto, et, Ser
563쪽
tivo, Paululum momentum temporis minimum, idque Plutarcho satis frequens de quo alibi notabimus.75. D. - τῶ λαλελαμμος De Stoic Repugn. p. I a. R. m. ἀγαθὰ πρὸς τα καrata τὴν πατα ἔχει λαφορὰν ὁμολογῶ Xρύσι αος - τὰ δ' εἴνο τἀγαθὰ τὰ κακὰ, φησὶ,
ἀτοπώτατον es idem placitin Stoicorum confutatur Adv. Stoic. p. I a. B. C. E. Io67. B. Attigit et Stobaeus M-IAE. Eth. P. D. loco, ut videtur, comito, nec sanato in Heerenti editione p. 34. et seq. Γυν-α δὲ και διαλεληθότα τινὰ σοφον νομίζουσι, κατὰ τούς πρώτους χρόνους, - ὀρρον ρονόν τινος, - νομίζειν βουλάμνον εν τινι τον--- βουλε νιδι - σα, δια το μὴ κρίναν απω παρωνα - χρή haec referuntur ad sapientem, qui recens sapientiam adeptus, non
sentit se esse jam sapientem : media dictionis pars habeat
corruptelam fortasse ita corrigendam, ut νομίζων deleatur tamquam ab antecedente νομίζουσι temere ortum, et reliqua hunc in modum constituantur, οπι βουλόμανον is τι των ἐπιτωβήλ. αν ἰδικων μασν--. Putan etiam Moisi es aliquem δε emem, qui se sese ignora faviensem se in primis D Oribus adopis apisum' nequo apparentem quid, neque volemam quidquam eorum, ae propriasuri in volendo propterea quod nondum judiset sibi ades ea, quinimmi Sapiens ὀρό rara quidem, sed βοόλπον, non ea a in hujus est ορεξις ἀλογος, quae dicitur βούλη τις qua de differentia constat ex DH- gene Laertio VII. II 6. Cicerone Tusc. IV. 6 vultis appetis τα ἰδικὰ - - ο - , ea, quin propria sunt in votindo, id est, bona: at nondum haec vult is, qui adhuc ignorat se esse sapientem nondum enim judicat sibi adesse ἀν χρη- quae oportet, id est, ea quae sapientiam et felicitatem continent, facultatem consequendi boni, non modo fugi .endi mali et vitii. Hanc rationem disertius quis cognoscat ex alio Stoboei loco p. 7 . quem nuper Perpurgavimu in
564쪽
sso D. W ΑNm v. IN PLUTARCHI LIB. latrasenu nostri insputatione de Panaetio Chrysis liber
περὶ του δια ληθότος, memoratus Laertio II is a vix de alio, quam hoc argumento esse potuit Phila Iudaeus ex doctrina Stoicorum in Libro De Agricidi P. II. Α:-παρὰ τοῖς φιλοσόγου - μό- I- λάθω - τους π
res deinceps exponitur. Neque confundendum aliud -- citima, memoratum eidem scriptori. Nomin. Mutat. p. Imo x is με ώπαρκτον πραγμα σοφία - δε καὶ ὀ amoris αυτης σοφός' πάρχων δε μως ἡ ἐς τους ἀλβυς εαλέω
quamquam item ex Stoica schola est ita in dictus --διδρώσκι- σοφος, ut alibi ostendemus. Alius est διαλ- syllogisimis Euclidis marici, ibidem nondnatus II. M. de quo ad hunc locum videatur Aldobranssinus, et lacundissimi I ncciolati Acrotas VIII. 5. D. ἀλλ' -νω-προσψωσαν Constructio impeditior hunc habet nexum sed ignoratis ambigis, μορ-- emdi um Luba prorasis, tamquam iter, 'sum sensim adducem
ad virtutem longo, ore vitia demerae, virιutes Menis. 'Aus M iam ambigera apud alios, et Plutarchum ore Asor. p. 7. D. 56I. E. I7. D. Προ προ -- ά τινι, α aematistii adae, eoa, id est, attingere, a maere, usus est em mstior apud Plutarchum. Sic De Is et Osr. P. 357. Arerie, molliter applicuit Arato P. I I. B. προσερο ν -- φέρων τοῖς 'Aχαιοῖς, te onem θωυ --nxii Horis Arta
eo , applicans Jhmio Alcibiade 198 D: προσριφαντας Π iam' τὴν πόλιν, urbem ad mare proferre. 3Trho 384. E. Δ Ἀπρίω e Αντιγόνου προσερυιε- ιαυτω anticuis se ad D mririum, Anιi ni lium Phocione . - IKα απροσέμεεν αυτον, anti it se ad Chabriam Demosthene 8. Dci τοῖς ἐκ τω δε εο πρεσσεύουσι προσμίξας εαυτόν Ant ni 9I6. D. Pindaro etiam dictum Olymp. I. 34. . - εδεσπόταν κράτει, dominum ad victoriam perduxis unde Horatianum Caran. I. I. 3o Me doctarum hiacrin pr mira Iro rium Dis miscent superia-.
565쪽
DEST . PROFECTU IN VIRT. p. 75. D. 55775. D. καταδαρθέντα Ita editi, nec ex scriptis varietas annotata est. Atqui ineptum quippe quod ex riatum a καταδέρω, ὀψω atis καταδαμάνω est Aoristus a. κατεδαμον, καταδαμάν. t tamen similiter alibi a librariis peccatum :veluti in Plutarchi Quaest. Rom. p. 64. E. καταδαρθέντα
προ - Θυρων, ἰών κατὰ τους πνους φιν Aristophanis Pluto 3 Q ικη δε κατα-ρΘεντα που temere autem consopitum alic-
tibi Philone Jud. Legat. Ad Caium p. 998. B: ὁπότε
καπα δαρθόντα, συμποσω καταβεάσπιτο Luciano Philopatr. T. III p. 6 Io: δοκῶπε - - α πετρον κα δων νειρον κελδαμέως, τοσουῶτα ὀνειροπολεῖν quibus locis legitima scriptura ἀαδαρθόντα et καταδαρθόντες restituenda est. Nam quod Suidas Κατεδάμ, κατεκοιμ et Hesychius obstareu detur, V. C. Voce Καμάρ r κατακωμῆ η' et 'Mάρ ρε-μ ' et Μαθη κατεκοιρις, non tantum apud nos
valet, qui putemus vel ipsum pravis exemplorum lectionibus deceptum, vel a librariis corruptum esse donec meliora docebimur, coringami Κατέ με κάμοιμ. . Ἐ- δαρθε' κοιμ - Ἐδραει κατεκοιμ . Certe Δέρεας, Καταδωλε , numquam se nobis obtulit AElianus v. Suid in Noe. Καταδαρθοντι ι τω τις πιέων ἀόκα λέγω - ubi editiones Eliani exhibent καταδαρθάνοντι Theocritus Idyll. XVIII. 9 καὶἀραεις. XXI. 39 κατέδαρειν Aristides T. I. P. 3I4. -- - χεῖον ,ον εἰς μου. Menander ap. Stob. Gela. p. 63. Groti P. 5OI. --αμεν λιμεν Plutarchus Eumene p. 586 C: ἀα μὰν ἄψιν liis ἀλλοκοτον De Genio Socr. p. 589 D: καταδαρθουσιν, dormientibus Amatorio 766 B. -- ραν An Seni Ger. Resp. 786. D. mera ἄρ- Quaest. lat. I M. Aci καταδαμάνων. De Animae Procreat Iois Ε καθα μά- Adv. Stoic. p. Io58. A loco huic plane gemino ἡ παρὰ τοῖς Στιῶκοὰ κάκις ος, - οἴμ' at . - v. ς' καὶ καπαδαμ- ἔμπληκτος, Νῶμα , - ακος, κολακόλα ς, - να μὰ Δία, λος, --ου, - ἄ-ος, -- - ἀπι-τα κοιλ σι υς - πλουσιος , ολειος πο-ς, - - τε και δίκομος - μεαιος γῆ δόξα ς. Plato Sympos fin. p. 336 F κώ προπον με καταδαμ- τω' ι φάνη Philo Jud Flacco p. 989. B: -- τ οι κώH- διώ- De Septenario p. II 86. Α κατα-Θέως
566쪽
βαθω. angem corrigendum monet κατο δαμέντες πιπμ primum, recte sequentia, non item Aristides T. I. p. 84. --τα ιμ-. 85. ωικασαμον. Ita videantur apud Suidam L c. et Foesium inc Hippo . P. 91. 75. E. -υδω ονειροι uripidis est extariunate et e sona Iphigenis in Tauris 569 adhibuit Clemens Nex
75 Ε. Καινεύς-J Idem ferro invulnerabilis cum Stiaeis comparatur a Plutarcho Opp. Μor P. Io57. D. E. De ejus ex muliere in virum transformatione diustae est elisegium Ovidii et XII. 89 seq.75 Ε μετακορ σις Universe notat mutationem rei in alium statum, conditionem, di positionem, κωρον, qu Inmpria hujus vocis est vis ut recte monuit Salmasius ad Simplicium p. I 68. Vocabulum Plutarcho usurpatum με-- κόσμησις opp. Οr. p. 583. F. 733. F. 927. A. Nit. 328. D. 456. A Platoni Leg. . p. 667. B. 5. F. Πρὸς πιέτρέ Attigit Erasmus Adag. . II m et sine audi oritate posuit in Proverbiis Dochaicis Scholius Ias. Iambice distinctum in editionemr Lat. A I6a quam nostrae substravimus. Simile aut idem est apud BGlium . De Legendis r. . I. p. 494 D: μυς ἀν-ε αν
p. 76 B. - περὶ ψυχὴ, ἀτάκτω - ορὰν vi ratione Platonis r. significatur pars αλογος contraria τη πιαν --quenter dicitur ἀέρι ς, indefinisa, vaga, nullis lembus aeteraninis circumscripta, λη, 4 1πον --, quorum Nosta sunt νους et νοητόν qua de re ex Platonis fontibus dia sunt disputationes in Platonicis Quaestionibus et De Arimi Procreatione. T μαλλον καὶ το ἀπlον, diver*Mesari eum,
inest in illa parte ἀορίς - quod ex Platonis Philebo p. 77. E. 78. A. o. B. explicat Plutarchus De Animi Procr. p. Ioi . D. Ipsa dictio Plutarcho frequens, το μαλλον - - Ηον, hoc sensu Opp. Mor. p. 65 2. C. 78. C, D. 32.
567쪽
DE SE . PROFECTU IN VIRT. p. 76 C. S59 A C. 46. C, D. 963. A. ΟΙ4. E. IIo9. E. Plato t. c. Aristoteles Hist. Animal. VIII. I. et alibi Dioscorides V. Ia6. Porphyrius De Abstin. III. 9. Aristocles p. Euseb. ep. Evang. p. 767. A. Fuit etiam Stratonis liber, ερὶ τῶ μαλλον καὶ ωον, memoratus Diogeni Laertio V. 6o. 6. C. 'm κα- τον πρασον Hoc a nobis exhibitum, Reistius quoque restituendum monuerat multis ille exemplis formulae σκόπω e Plutarcho notatis, subjiciens hanc sui quasi admonitionem Gomitio longa plures alios locos, facili negotio macervandos, ne putida diligens fam. Atqui his ipsis, quae dederat, annotandis locis jam se in putidam diligentiam immisit; quidem ille putidus est, qui res et cognitas, nec suo loco, dicit praesens enim locus non postulabat notationem exemplorum simplicis formulae σκόπει, quippe nemini ignotae, ne ad hunc locum quid momenti adserentis; sed conjunctae cum simili sententia, constru- mone, ratione Volebat nimirum oblique alios tangere copiose et docte interpretantes quod dum facit, in suam ipse reprehensionem incidit. Igitur opportuna notentur exempla hujus Plutarchei usus, qui simili transitu disputationis ad sequentia cernitur opp. or. p. 328. B: -καὶ
ἔπι -- -ορον-. t fortasse restituenda Leg. X. p. 567 προς Διος, οδον πηγην τι αἰνοχπου δόξης ἀνευ- πα- σκόπει παντα λόγον ἐξετάζων asyndeton hujusmodi quum non fit pro more Platonis, dudum verius mihi acci
568쪽
Cicerone p. 863 Ε καλ- εἰς πέλαγος ἀχανὲς - - μαεσα ὁ - αὐτου λόγος. Paul. Emil. 68. F. Iuliari. Or. IV. p. I a C. Aliis nominibus alibi jungitur. 6. C. του minis ἐπιλαμεανομενον Apprehemians arseriora progrediens minime probum, quod antea legebatur, τρυ- λιλαμ νον at seri poterat τὸ πρό ν ἡπι μα-ω, apprehendens amuriora dicitur enim ἔπι ---- τινος, et ἐπιλο εάταν τι, ut in simplici λαμάταν, et aliis ua -- stis. Et vero ubi contra esse ridetur, alia est ratio veluti in Pausania IX. I . p. 739 τ ἄ- δε ἐπ--πο - α ---
σα - αρχης, sancitum orat, ut captissi supplicio ε' -- vir, qui bi impereum raraga H subaudiendum τὸ - aliquid imperii in per sumsisses Aristide Panathen T.
I. p. 49: μίνη ' a verat φκι--α ς, - των -- λικροχον πέλαιεν - τοῖς ἔργοις fota urbs Asbama α- flavismi denuo indificata es, e nova illa inrificariona occupavis etiam Maedam antea non indifesta item supplendum τινὰ in verbiai aseum is Maim loca non indificarar Iario oppetera Ι crescebat interim urbs munitionibus, aliis AEqua alia appetendo loea. At Xenophonte raped Cyri I. 6. Io. ἐλάεοντο τῆς ζώνης τὸν ' ντην, qvid ex codice Parisiensi proditur δεαεον, repudiandum est. Et in Polybio XII. 44. Ia. ἔπι λα--εως των ωύσκ- redin Schweio serua post Maligerum monet corrigendum τον αὐλισκον Ad priniantis loci rationem et Accusativi usum pertinet v. C. Pluta ch mario p. 433. πολ-- νουν Μάριος -- ---κώδεκα της ὁ - --ειας ιτι ειάν decimo Ῥεφιλο
septimi eonfulatus, quasi dicas, instipa nactus πω derim dies optimi eonfulatus Aristides T. L p. a D: ἁ- -
σι majus esse, et occupasse porticu parum s iam Bassius M. Homilia inmitescentes . I. P. 344. Α ὁ δὲ - ω--
νε - ' ut ignis, omnia apprehendiis, omnia depastauim 76 C. iὸν ἀαί io 3we οὐ λόγου progredi, premeara porraιionem Ina osten ne διὰ τῆ λόγου, per Mi-- ω- tiam, distinguitur ab usu et actione, ut mox Da ἔθος τολογου προσλ- νονlος, ratione ac rente consuetudinem, disi
569쪽
DE SENT PROFECTU IN VIRT. p. 76 C. 56icendi studium, disciplina, quasi theoria, quae a praxi diD
απαραποδι κ. M. Antoninus V. Io item in progressu ad virtutem memorat o serum καὶ σύρουν. Fortasse fluxit a
Platone, qui hunc progressum in Theaeteto laudat p. 35. Bh λώας τε - ἀῶαις- - ἀν- -- ἔμπα - τὰς μαθησεις τε καὶ ζητήσεις, οδον ἐλαιου ρε- ἀψοφητι φέοντος. 76 C. Εἰ γάρ - ri κρον mesodi, ' γ. 46I. et sit. Pra habuimus p. 9 L. Simillime Basilius M. in De Leg.
76 C. ι - ἡ ποισι, μάλις δ' ς ἀντης -ιδοσιν Ibra ad omnia, profertim ad virtutis aec onem, reddidit Cruserius :-- τι vi τι pro conduci aliquiis ad rem, Miti s ad rem, non alibi reperimus apud Plutarchum Medicis quidem frequens, in primi Dioscoridi II. M. 6. et passim, ποιώ-ρός τι, viae conιω mrια- Stephan Thes. r. L. T. III. p. 43o. B. Scripto De Fluvus, qui falso Plutarchus fertur. P. II 57. D. et alibi unde sua sumsit Stobaeus
570쪽
ποιησας προς τὸ Θέληρ---ου, an ex medicorum consuete
dine dictionem suscepit λ quamquam est alius sensit fecundum ad axemplum accepit Abreschius in Aa ιν N. T. p. 586. Latinis item in re medio usitatum aliquid notatum in optimo Latinitatis Lerico Medis et Facciolat T. II p. 68. Cum Dativo est illud pro MIII. I. Non fatae capiti dura eorona visor et siri Epictetus Diff. II 6 p. 198 ἄν σοι viro , res Κω cat, pro ι. III 8 p. 39o: ταν σοι in ποι , s η ducat. IV. I. P. 5584 εἰ μὴ vimin σοι, ξελθε, suis με laclet, prodes, exi. 76. D. ου μνας oinra ρ id Sane praestat si εν nes Plato Leg. IX. I. D: δια βίου τι- μνὴν, - neni in urbe per totam vitam Pausanias X. 3I. p. 875 in No ὀ διὰ των μνων h in via disincta βμι-- Ἀνάλυσις, dissolutio itineris, domum reditis, per metaphom hic misi tu ductam ab usu verbi ἀναλύων - ρη domum redire e convivis, apud Plutarchum Sympos 66O A. Caton Min. p. 76a. B. Gracch. p. 831 a 'plures, quo iam locos notavit J. I. Wetstentus a b Evang. XII. 36. Inde suspicio nascatur, veram huius
hibitiones ac diverticula progressionis, tamqtiam in via, sρ