장음표시 사용
61쪽
IUDICIO DE AUGORE. 53mtis moderatis resis laboribus, seniis obruitur At hoc, interjecta demum alia dictione, subjicitur ut minus protiabiliter, Grammatica quidem ratione, pro eo possit accipi exemplo quod scriptor hectavit. Deinde alia etiam apponuntur exempla ut potius τοῖς παροδείγμασι dicendum fuimet. Quam correctionem etiamsi facias, reliquas dissi- Cultates non tollas. Adeo totum locum temeritas et ἀλογία-Cupavit. Ibid. p. 9. D. Memoriam puerorum exercendam esse Praecipit, suo more, id est universe et cum rhetorica quasi laudatione ipsus memoriae ut verus Plutarchus omnino desideretur; qui varias rationes exercendae memoriae recensuisset ac dijudicasset, eas cum duxisset ex animi natura, tum illustrasset ex sontibus Pythagoricorum, Aristotelis, et illa apud Rhetores emulgata Simonidis arte, tum has rationes et praecepta ad varietatem et indolem puerilis ingenii clini judicio et cautione accommodasset. Horum omnium iste nihil Caeterum hoc ipsum praeceptum in Capris περὶ παιδώς ponendum erat. p. XX. p. 14. B. Exemplum Eurydices item alieno loco positum, quod non ad morum disciplinam, sed ad literas et doctrinam spectην igitur in Capite περὶ παιδείας
Argumentationis genus est etiam postlim in excitandis aliorum auctorum testimoniis quod ut est equens in vero Plutarcho, ita conjunctum cum certa quadam ratione, qua Hane Plutarchea forma et proprietas cemitur. Veluti ut hoc uno utar, Plutarchus habet το φιλευριπαον, Pseudo- Plutarchus item aliquoties Euripidis sententias apponit: sed in utroque quantum differt In Plutarcho est quaedam consuetudinis et familiaritatis facilitas, ut sententiae sponto ei et in mentem venisse et in orationem influxisse videantur in Pseudo-Plutarcho apparet noritas, quaerentis Iahor, et quasi vultus nitentis hujusmodi sunt sere formulis quibus praelatur et veluti aditum sibi apori ad sententiariam regitationem Cap. II. p. I. B: - σοφος ἡ μαι - Fris, Oram n κροῖς κ τ λ. ox ibidem, μαλα ὀρθως ὁ λόγοis ποιητὴς φησι, Δουλοι γὰρ ἀρα .τ. λ.
62쪽
s IMAM IN LIB. DE EDUCAT PUERORUM.
Dis Stilo e Oratio,. Vidimus quantum hic liberus in rebus ipsis a Plutar-
ea sorma et proprietate abhorreat nec minus eum ab eadem in stilo et oratione abhorrere videbimus. Et quandoquidem stilus et oratio duabus partibus continetur, quarum alter Magulis in verbis, altera in eorum constructionea toto habitu cernitur, ipsorumque in utraque parte locorum notationem in Animadversionibus prodemus nunc universa genera paucis breviter exemplis des emus.
Diversitas orationis, quae inter hunc et germanos Uutarchi libros intercedit, non tam in singulis verbis, quam in eorum construmone ac dictionis habitu posita est. Sunt tamen complura in hoc libello verba, eaque rariora, quae non apud Plutarchum exstant. Quod sane in tam parvo libello et tanta librorum Plutarcheorum multitudine ejusmodi est ut inde dubitatio de auctore ducta, nisi maximi, certe non minimi momenti consenda sit. Sunt autem, nisi oculi me mei indicesve fefellerunt, haec:
63쪽
Neque horiam ego vocabulimam probitatem in dubium voco dico in germanis ea Plutarchi scriptis non exstare. Neque in iis ad tantum numerum colligendis aliquam aut humilam aut cupiditatem secutus sum t multis patrii smaiorem colligere poteram numerium fi legissem tanvulgaria et communi usu trita tum quoris themata sautem fiant in Plutarcho, veluti ναρε ροφος, cujus exstat thema παρρο ράφω tum ea quibus utitur quidem Plutarchus, sed potestate et significatione diveria quorum omnium cum numero augetur item suspicio decimiis diversitate auctoris. E
64쪽
mulis, dictionibus. Altera orationis pars non in ipsis per se solis verbis nominibusque, sed in eorum et significatione et inter se conjunctione, id est formulis ac dictionibus, emitur. Atque hoc in loco multa cum prava et minus proba, tum o Hutarchi stilo aliena, reperiemus. Plutarchus habet ille quidem subinde rariora a vulgari usu remota vocabula, sed non ut ea studiose quaerat, sed ut per multiplicis lectionis doctrinaeque abundantiam oblata accipiat, et ad sententiae suae vim essicaciamque accommodet eamdem sequitur rationem ac prudentiam in formulis ac dimonibus. Scriptor libelli hujus in his orationis partibus fere sine judicio exquisitiora quaeque et argutias consectatur. Hujusmodi sunt: P. I C: ρογαλαυχίας ἐμπέπλαντα ε φρυάγματος postremum hoc arripuit ut sonantius et matius, pro simplici illo φρονήματος, quod Plato, quem imitari hoc loco videtur, aliique frequentant. Ibid..D: μικρὰν τὸ Μ Θος nusquam dixit Plutarchus: Herodoteum est, indeque Sophistis, maxime Eliano frequentatum. Plutarchus Vit Agesil. p. 596. F. ita μικρὰν de hac ipsa. P. a. F. Repetitio ejusdem so se Κή, δή - χαυμάζων et mox, M τὰ πολλὰ λόγων, e perverso elegantiarum studio profecta. Ad hoc genus referenda sunt notata supra Part. I. Cap. II. q. a nec ea nunc remte
P. 3. Α προς ἄν ς κυησιν ineptum, ut doctius exquisitiusque susceptum, pro simplici προς ἀρσης κτησιν nisi forte ita scripsit auctori sed difficile est judicare in ejus modi scriptione, quod vitium auctori, quod librario, tri
65쪽
λάντια τοξευωv. Spreto vulgari βαλλα πομῶν, ut comparatio et argutia constaret quae ad me referretur, finxit
ineptuni et frigidum hoc βαλλάσια τοξευων. P. . . Καὶ λ τῆτο ου μάνον ἐγρηγορσις, ἀλλὰ - --ἀρ . An ergo somnus et vigiliae aliquando inventa sunt, antea ignota fuerunt In Comoediam et ocum istud indit, non in seriam scriptionem. Nam quod ἀρίσκων, invenire, nonnumquam pro comparare acquirere, nancisci,
dicitur, hunc locum non ab ineptiae nota liberat. P. O. F την τῶν ἀνθρωπίνων ab iρίων πις ιν dixit studio argutiae, ni fallor, contra Graecae linguae consuetudinem, qua rei notitia alicujus hominis tacitumitati et fidei commissa non μαπέριον, sed ἀπόρρηrro arcanum, dicitur. P. I4 C: συμ αρι δεῖν τὰς παραινέσως, eo sensu, quem hic locus postulat, Misa facto explere, exsequi, non est probum. Iam in figuris apparet studium concinnitatis et venustatis ut frigidum et a re ipsa alienum, ita magis etiam a Plutarchi consuetudine abhorrens, qui aut paucissimas aut nullas habet figuras, certe nusquam eas consevitur. Hujusmodi locos partim supra attigimus Sect. II. Part. Ι. Cap. I. q. a. Num . . et Cap. II. q. a. partim sequento capite notabimus, ubi de orationis habitu et compositi nodicetur.
De orationis habitu et compossione. Plutarchi oratio constat sere nunciationibus longioribus ductis continuatisque minorum nunciationum, tamquam partium, comprehensione neque sane habet aut facilitatem aut simplicitatem, non multum dissimilis hucydide forinse vel Platonicae. At in hoc libello plane est
diversa compositio enunciationes plerumque breves et concisae, forma propemodum Isocratea, ex genere ejus - αινετιαν quod nunciationum conformationem liquanto habet minus diductam magisque adstrictam item
66쪽
ut rebis utar Dionys Haliearnasei in Iudicio dem rate,
φ. a. et 3. Nam de reliqua forma, qua hic libellus ab Isocratea disseri, non dico; veluti de frequentia in aliorum auctorum testimoniis apponendis, quae omnino in illius
aetatis in Bium non cadebat: neque de cura late in consectatulis verbis aut vetustate aut novitate insignibus, quibus doctri a species et gentium admiratio Mariatur, quo vitio integra rinnino et immunis est Isocrate oratio, at non Ommno hic si ius. Hunc in habitu et compositione orationis dico auru,rem prodere juvenem rhetorissantem et Isocrate exempla redolentem. Videamua deinceps nonnassios in hoc genere locos.
P. T. F -- τὴν Μααν τῆς πινορος οἰ πατερος - v η-- - μωσιν. Quorsiam ista verborum abundantia nullo cum sententiae emolumento' poterat breviter dicere M a νώ -περες, πό- εν--σι vel σπειραπι Rhetoricum est λώ- μα quaeron Orationis aristionem et gravitatem,
incidit in verborum diluvium. P. 3. B de duobus canibus a Lycurgo in concionem produms, ι μὰν - τον λαγωον Mis, ὁ δε - τὴν λοπάδα -- μα s. Iam velim scire quae fit differentia inter duo hino verba non, quod omnino nulla sit sed qua hoc loco
esse possit quare alter εο alter ωρμ' Nimirum est hoc a scriptore antithes et concinnitatem asse stante; poterat ρμησε omittere. Nil tale in vero, saltem veriore, Plutarcho eamdem rem narrante in Amphthegna Lacon p. aet5. F - --- η δε ἐκατέρου ὁρμπαντος, και θατέρου τὸν λαγῶν χώρωσαμώου. i item Nicolaus Damascenus, b. VI. Excerpt. Valesian. p. 449 τεον δὲ ὁ μὲν κατοι-διος - τύψω ἄν - - Θηρα - - τον δόρκω, κοὐ καταλας --- ρατυ. Haec est Is rate figura una omnium frequentissim . Veluti in princi, orationis ad Demonicvin quas Isocratem nisi magistriam, certe discipulum, habet auM- rem: ει πολλοι μὰν να-νι- -M 3--- - -- τάς τε τῶν σπουδαι- γνώμας, τὰς - μέλ- δι-ιας quid est, quod bonis γνώμη, malia διάνοια tribuitur tum exor-
diva maestat fere sintentia hac Rura invisis Quamna
67쪽
JUDICIUM DE AUCTORE. setiamsi ratio a areat, ut in hac proxima οἰ - γὰρ τους
tamen ipsa frequentia vitiosa est. Sed multarum ratio 39vidia apparet veluti superioris, et hujus proximae rare
νιωται Tales .ltae sunt in libello de Edueatione antitheses, in iisque haud paucae inanes r Muti p. a. B: Ἀων γα -ις ἄνευ μα--ος mi ἀν' ἡ δὲ μά-ις κα - - έλ-
λιπε δε μησις - - ιν, ἀπελής primum membrum non improbo sed in secundo, quare tantummodo δίχα φύσεως, nec etiam δίχα ασκέ ωος, dicatur ἐλλαὸς esse η μα- σις' deinde, quare potius ἐλλως quam is . nec tertio satis ratio constat, siquidem ἀπεώς non lassicit signis- Candae rei, et ἀσαπω non proficiscenti a natara et institu-sisse plus deerit quam το τέλος. rhetorica etiam consuetudine fluxerunt formulae illae silemnes in tranfitionibus ad aliud argumentum, Phitarcho et omnino philosophis non usitatae. Hujus generis est exordium narrationi de Lycurgo praemissum Ἐν δεπερ του - παρα- πι χρησο- νος, παλλάξομαι του, αερὶ αὐτων μνω in Plures hujusinodi formulas notavimus hac S t. II. Pari. I. Cap. II. q. a. Ad idem genus reseratur dogus ejusque prosessio ac praedictis de quibus moniatum nobis est eodem Capite . I. Num I. Rhetorica item est κακοζηλ. et invitatis assectatio inexcitandis auctorum sententiis, praemissa fere praefatiuncula ut in uripideis ostendimus, Capite II. q. a. sub
Plutarchi ingenio. P. 5. C: De recta ψαιδώ dicere ingressus, eam nec definit, nec describit, nec suis partibus distribuit sed ad ejus laudationem se dat nobisque veluti Chreiam rhetoricam apponit, similem illi virtutis laudationi in exordio orationis ad Demonicum.
P. 7. D. Statilis est laudatio Philosophiae nec defini-
68쪽
6 ANIMADV. IN LIB. DE EDUCAT PUERORUNI.tio, nec distAbutios nil de Dialectica et Physica: oralia
pars laudatur rhetorice, locis communibus, nulla argumenti explicatione disserendi ratione nulla. P. 8. Bh Gτως σπολιτευσατο Πραικλῆς, λως 'Aoχυτας ὁ α- ραντῖνος, μου Διων ὁ Συρααουσιος ἔ- 'Επογινάνως ὁ Θησαὰς κ. τ λ. Haec est oratio rhetorissantis, non philosophantis, nec certe Plutarchi.
σι' οἱ δὲ μύων σωφρονειν οἱ ἀσελγαίνnW Hειν, οἱ δεδαπαναν φιλεργων, οἱ δε αειμῶν' κ τ λ. o sunt antitheses patrum et adulatorum Sequuntur eadem pagina, R Patrum secum ipsis antitheses variis temporibus varie filios tractantium ει - ποτε, ἀλλὰ - χορηγησον Οανάν σάς ποτε, ἀλλὰ κήδε' Α-ι Φόουκόλπέ ποτε λ' lares, τὴν ὀπὴν καταχε ἐξ ἀγρου ποτε ζῶν ἀφώ re, M ποτε Misi μέ ς
αποπνέων, ἀπό σον' αυρο ἀπόζων σάγησον στω σκιρτακτα νεότης πωλοδαμνωτα . Haec admonitionum brevitas cui videatur
Stoici, maxime Epictetei characteris, esse sane si brevitas sponte nata appareret nunc illa curiositas in paritatis et figurae continuatione quemvis potius rhetorem, quam aut philosophum, aut omnino Plutarchum prodit.
Quid igitur dicamus deme ngeri opinione, propter hanc orationis brevitatem hunc libellum a Plutarcho jam seniore scriptum censentis Quid aliud, nisi adolescentis suisse istam opinionem nullo adhuc usu Plutarcheae scriptionis subacti. Haeccine ierit Plutarchi senectus, tam
diversa stilo, tam rerum inopi Et adolescentiae et senectuti ipsa natura et aetas adseri redundantiam' illi in verbis, figuris, et sententiarum luminibus huic in commemoratione rerum admonitionumque vel a doctrinae copiis, vel ab experientiae observatione oblatariam Rhetorica videntur a juvene Plutarcho tractata juveniles item sunt scriptiones Conflati ad Apollonium, et Reprehensio Herodosi senilis, ne alias dicam, An feni gerendis Reis in utrisque tamen Plutarchum agnoscas, cum aliis in partibus, tum in redundantia Platonis libros De Legibus, Isocratis Panathenaicam, Libani orationcm De nita M'ut Ciceronis aliorumque scripta ne memorem hos igitur
69쪽
iuros, quamvis ab auctoribus provecta scriptos aetate, quis Hicat orationis compositionem habere adstrictam et concisam λSed quo magis orationis dictionisque Plutarcheae germanae et spuriae diversitatem quis sentiat habeat primo Plutarcheae consuetudinem et familiaritatem, Plutarcheorum librorum lectione contractam deinde legat eos hujus libelli locos, qui in veris Plutarchi libris item narrantur et exponuntur, et utrosque invicem comparet reperiet Profecto, eos non minus stilo et oratione, quam rebus et
materia, a se invicem discrepare quod quantum sit,ignificavimus Sect II. Pari. I. Cap. I. . a. Igitur adhibeatur ad hujus libelli p. I. C. da Themsociis ilio, ita Themist. p. va8. B: ibidem D. de Archidamo Vita Agesii. p. 596 F ad p. 3. A. de Lycu go, Apophthegm Lacoli. P. u. F ad p. 5. F. de Stilpone Vita Demetrii p. 93.
: ad p. 6. C. de Perictis ac Demosthenis cautione in iubiluoraraone, Praecept Reip. gerendae p. 8m F ad p. IO. B. E Gylippo, it Lysandri p. 44a A. et Niciae p. 5 I. ciibidem D. de Archyta e Platone in irin astoctu δε continensibus, conferatur cum Seramum Vindiet. p. 55 I. A, B. et Advers. Colot. p. IIO8 A ad p. II. A. de Theocrito is, Symposiaca p. 633. ad p. I. C. d p rorum amore, adhibeatur peculiaris liber Amatorim inibi iptus: p. a. A. da adolescentulis non dis 1 infectura re tinquendis, videatur exordium libri περὶ τῶ ἀκουειν τῶν φιλοσοφ- P. 13. A. de adulatoribus, comparetur singularis liberi distarnendo amico et adulaιore.
Satisne igitur demonstravimus, istiusmodi esse hunc libellum ut, si in rebus Plutarcheae omnino ellet forulae, suus eum spurium argueret: si situs esset Plutarcheus, rerum Orma diversum auctorem proderet Nunc quum utrumque tantum, quantum vidimus, abhorreat ab ingenio Plutarchi, hunc ne adhu istum libellum scripsisse pu-
70쪽
- AN ADU IN LIB. DE EDUCAT PUERORUM.temus 3 Quis igitur ejus est scriptor Nescio mutar-ehum non esse, scio. Sed quisquis tandem iste fiat, non susinus debet haberi aliorum errore, non imus haud haec scriptiuncula Plutarcheis scriptis addita esse videtur: qui si ipse hoc egisset ut eam Plutarcho supponeret, ejus prosecto rationem et orationem imitari studuisset: velutiis, qui Mophthematibus praemisit pistolam ad Trajanum, satis diligenter omtionis Plutarcheae forinam expres-st: at similitudinis imitationisque voluntas et studium non item apparet in scriptore libelli De Eduratione. De quo si mihi omnino dicendum sit quid suspέcer dicam equidem, sed ita ut pro suspicione et dem et accipi velim;
non ut pro certa rataque sententia, quod fere laciunt qui omnibus de rebus historicis aeque certo firmiterque promimciant, nullamque in probabilitate rationem graduum
et discriminis ducunt. Igitur adhuc mihi videtur erismile, scriptorem hujus libelli fuisse adolescentem rhetoricis scholis institutum, primo apud alios magistros, deinde apud Plutarchum, neque illud satis diu ut aliquem ab eo colorem et habitum Contrahere posset, recentem igitur in rhetoricis Plutarchi scholis discipulum, philosophiae adhuc sive rudem, sive ignarum, certe vix primis initiis et protrepticis rationibus imbutum. Plutarchus bris dederit discipulis thesin, id in argumentum scriptionis, hac formula, πι τις ἄν ἔχοι εἰ-
παν περὶ της τῶν λ Θέρων παίθων ἀγωγης, - δι χρώμενος σπουδαῖοι ἄν τοῖς τρόποις λεαῖεν Haec plane est rhetoriim formula in proponendis Declamationum argumentis, πινας - εἴτοι λόγους Ἀχιλλῆς, vel alius. Sed Plutarchi argumenta petita erant e philosophias nam rhetoricam tractabat cum philosophia conjunctam, more Academicorum et Peripateticoriam in utramque partem disputandi. De rhetorico
ejus studio exstat locus in libro De Solonia Animalium p. 959. . quem in F mentis libri De Henatione exhibuimus. Ex eodem genere sunt libri De Primo Frigido, ne quininone quo an Imus utilior I De Carnis ' Da Alexandri rerute, De Romanorum Fortuna. Apud