Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

71쪽

audem tum vituperium exstant disputationes. In de NHitis multi fuerunt ad rhetoricas institutiones referendi vel ex in prosem: Muti in Catalogo Lampria min. XL.FP. X. Oratorum, qua hodieque non nisi turbata et foede triminis interpolatasque habemus Num. XLI. 'o ενα- Maλαῶν μελια , Homaricarum Declamationum titie IV Num. XLIII. Περὶ et εἰς is ρον ἔπιχωρησει , D -- ia inramque partem disputandi Num XLV. Περμανια. Num LXXXV. Εἰ αρα ἡ Μορικὴ, An mare--- s. ora toria fac as, Is irrus Num. IV. IIῶς δῶ

titulus constituendus, ut initium ejus Περὶ ἡ-- peculiarem librum De Dis significet. CXCV. et CCII mouisoriamrias, id est, protrepticae ad philosophiam, Num CCVII. M τοῦ διὰ τὸ ρη ἀ- ει φιλα- --ς, Adversus eos, pia propter oratorio artis sudium non μαρψ Mur. Eim discipulus planus prioris D P praeceptis, norami sthola Plutarchi, eiusque in disserendo opiam, doctria

an prudentiam nondum is uena, problema hoc tavit suo more, id est mere rhetorice, ut de argumento minimQ cognito sibi perspectoque quasi chreiam componeret. Exordium, quod Plutarchus duxisset a vi et, mento ducationis, ab ejus utilitate et emacia ad vitam recte agendam, ad civitate regendas et servandas, aut ex aliis fontibus, quos innumerabiles habet argumentum rerum materiaeque copia tam dives et abundans exordium igitii uberius, et rhetoricum 'ua discipulus non putavit desiderari in oratione philosophica paucis id verbis absolvit ita quidem ut ipsam magistri fomlulani pr hiematis retineret, eique duo haec verba adderet φέρε σπι-

72쪽

ψωμεθα. Iam ipsa tractatio ut nullam prodat rei propositae ejusque naturae cognitionem, contra etiam, puerilem ignorantiam ut locis communibus, sententiolis flosculis Gratoriis aliunde decerptis contineatur ut philosophiae argumentum alienum a puerili aetate arripiat, ejusdem laudationem vacuam ab omni partium significatione ex aliqua sorte protreptica oratione susceptam reserat ut Isocrate exempli ex genere ποθετικῶ et προανεπια imitatio appareat supra satis ostendimus. Denique Epilogus qualis eae Plane videtur continere magistri judicium, scriptioni discipuli subscriptum: omnino et habitu et oratione accedit ad formam Plutarchi, excepto uno verbo συμπερι αν, in quo si non offendamur, aut si id a discipulo profectum statuamus minime a vei dimilitudine abhorrere videbitur, pilogum a Plutarcho adste Rum esse Itaque exemplum hujus chreiae forte inter mutarchi scripta relatum, cum iisque sub ejus nomine vulgatum fuerit.

Itane, dicat quis, nullam huic libello laudis utilitati lio

partem relinquis Non equidem plane injiciendum ce11seam. In spuriis haud postremo est loco melior et antiquior est illis D Nobilitate, De Loiis, Paraliuorum Gr. e R., scriptiunculis. Habet laudem ut adolescentis chreia habet in illa orationis mediocritate ac doctrinae levitate tamen aliquam cognitionis utilitatem et jucunditatem, semel legendo percipiendam, non repetita lectione crescentem, qui est Ductus germanorum Plutarchi librorum et optimi cujusque Veterum; sed magis magisque

decrescentem illam ac deficientem Legatur a provectioribus, ipsus cognoscendi libelli caussa non ad argumentum de Educatione et In tutione, vel ex ipsius natura et ratione, vel ex Antiquitatis more, intelligendum. Non proponatur tironibus, ut fere fit, vel quod recte jam reprehendit Cellarius Disserit Acad. p. o8. ad institutionem prosae orationis Graecae, vel ad formandum antiquae elegantiae sensum, vel denique ad notitiam et consuetudinum cum Plutarcisi scriptis contrahendam.

73쪽

P. I. Λ. - ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗΣ Ita nostri habent

codices at ipse scriptor profitetur argumentum m τῆς - ἀ-ω - παι - αγγης, p. I. A. et p. 8 Ε itaque ex codice Augustano edidit Schneider . Sane sibinus est de raucatione maerorum, non Dialarum liberorum, non illi radium et servilium quamquam pauperes ab horum communione Praec torum excluduntur p. 8. E. Igitur est πω τῆς ia Θερίου ἀγωγῆς τῶν - , de liberati etaeatione ----, id in de ducatione γα liberis pueris adhibenda : nam tmmque disiture v. c. Plutarcho Demosthenes in qua ua p. 847. D. memoratur per furiam utarium ιωτος -- . Plato Leg. XI p. 681. B. de tutoribus, εἰ- 34 -ουμ- μά τε τροφῆς -- έλε - έκωπηντο αυτο .da Nichus it Pythag. 73 του um ἐλευθέρος - πη--. Magis tamen usurpatur umΘέριος. Plutarin adu Epicurum P. O . D. improbantem . μα-aένον καλουμένην παιδών Cimone P. 49a. At τὸν ἐμμελῆται ν - ποριων nata-ιον---αιώ- 48o Ε -τὸ ολεμ- πον ἀ- λ τι με - - ἐλευειρι- - τοῖς Ελλησιν πιπινα-- Cicerone p. 85. D. libertum

74쪽

66 D.M. ANIMADVERSIONE IN LIBELLUM

Quinti atris πεπαιδέκαενον - το Κικερωνος ἐν γρα- σιν

frequentata, Literas, Grmnasicam, Mi viam, Pictoriam, Inonuimus in Disputatione de auctore hujus libelli S II. Pan. I. Cap. I. q. a quae ita liberalia habebantur, si non ad quaestum sed ad ingenium corpusque forinandum reserrentur; quo de censu legendus Aristoteles Politic. VIII. I. Posidonius apud Senecam Epistola 88. Sed aetate hominis, qui hunc libellum fecit, ilius jam invaluerat

census artium liberalium, quum suam quisque artem scriptor cohonestare studeret veluti Vitruvius Architecturam, I. I. Galenus,edicinam mirept. n. d. Charier. II. p. 25. Caeterum αγωγὴ cum de aliis multis amoni adicitur, tum de insistitione bifariam accipitur, ut vel totum genus ac negotium educationis significet, vel partem, et ab ea distinguantur τροφὴ et παυδεια nutrisio, ac disciplina ratque eadem duplex fignificatio est nominum τρομ et πα-tita. Prior potestas αγωγης valet hoc in titulo posterior

p. a. A. ubi sere consuetudinem quotidianam et exercisa nam

notat rata propria 'infectus es pindagogus quamquam indistinguendis his partibus mire turbat noster homo ut monuimus Disp. MEL II. Part. I. Cap. II. . I. De -- ginnent πιμι αγρου - , aut simplici, aut conjuncto, multos Veterum scripsisse credibile est quorum quidem notitia nobis se obtulit, hi fere sunt Arabias Taren--ὰρ παίδων Mus ου γράφων memoratur Philam ato Vit. Ap ἁ-lon. I. 31. Rusdem περ παιδεύσπως μικης fragmentum exstat in Jo Damassieni Parallelis ineditis. Fabricius Biblioth Gr. Vul. I. p. 493. -- ωικῆς πω - excitat ex Sto-baeo Semi. I. qui locus esti. I a M. Gessieri, adjecto elogio ex libro a doctrina morali. MUMUus -- --- ἀγωγῆς, Diogen Laert. V. o. At pus wὶ καλιας, idem II 85. Cleanthes et ἀγωγης, idem VII. 174. Zeno πιε της ' ληνικης παιδείας, idem VII. 4: -- ααδ- αγωγης disseruit ἐν του διαδριεαῖς, teste Sexto Empir Pyrrhon. III. με-

et Adv. instem. I. I . Chrisippus περὶ παι- ωνωγῆς, ut titulum colligit ex Quinctiliano Inst in L 3. II. --

75쪽

D EDUCAT PUEROR . p. I. A. π1ius de Scriptor Hist Phil. II. 8. Hierom mus sorte Rhodiua Peripateticus, cujus sub nomine est locus περὶ πταίδων ωγης in Damascent Parallelis ΜSS. Cleomenis παιδαγωγικM, P. Diogenem Laert. I. 75. Cato de liberis educanias, Macrobio citatur Sat. I. 3. Varro de liberis educandis, Gellio IV. 9. Iamblichus, cujus epistolae ad Sopatriam περὶ παλον ἀγωγης pars in eodem Damasceno exstat. Johannis cir tyri mimo lia νερὶ πού- να Oere Tom. I. p. 788. Stobini fuit caput nunc perdituri αυριπιυλια κοὐ σπης unde quaedam servata sunt in eodem Damasceno ΜS. ut monuimus Disp. de scriptore hujus fibelli Sin. I. p. 35. Sobannis Inetaeas παιδιο αγωγὴ συντελης - - βια, iambicis versibus ad calcem Chiliadum. I. Α. I τις με οι-σκεψώμεθα Exordium abhorrensa Plutarchi consuetudine rhetorissantem adolescentem redolet qua de suspicione legantur quae diximus in Con-ehi ne disputationis de in re hujus libelli Problema

fuit magistri, τις - ἔχ' εἰ- περὶ τ. . . r. 4 . . e. -- . . V. Are A. Facempla sunt apud Libanium τίνας

4 ελι λόγους Μή et multa ejusdem sormulae . I. p. 13 17o item Anthologiae I. 9 et Io. Sed etiam in continua compositione dixit Isocrates Panathen p. 433: περὶ μιαν προ ν διατρι- ῶσα --ρ- ουσης τι ἄν ἔπι τις

Discipulus adjecit rhetoricam formulam φέρε σκεψώμ Q-quentem sane Rhetoribus, veluti Aristidia. II. p. 5 I. 67. U. 64. 68. 34I. Ita confectum erat exordium. Locus Hieronymi apud Damascenum habet initium ad speciem simile, revera dissimile apparet enim, id nec pro-Hema esse, nec exordium totius libri, sed partis alicujus sequentis post alias antegressas: Δῶρο , - σκεψώειελι-- - - ποώδων ἀγωγης, τίνα τρόπον διειλεγον οι πατέρες. I. A. ελτιον ν πως ἀπὸ τῆς θέσεως ἄρεαδ α πρῶτον Forinulam ex philosopha auditione suscepisse videtur scri tori Aristotelea et alibi, et v. c. Nicomach. I. 6 το δεκαπώλου βέλτιον - ω. - Aristoxenus de Hamon. II mitio : ελτιον ἰὸ- ἐς το et διελθειν τὸν τρωον της τρα--ἀa in Γώ-ις est ortus nascensis, at γε σου est par tum

76쪽

6s D. ANIMADVERSIONES IN LIBELLUM

negotium, procreatis, παιδοπιιta, quo de argvinento fuit liber Antisthenis, memoratus Diogeni Laertio VI. 15. πεμπαιδοποιtας Attamen magis invaluit usus vocis γένεος -- sertim si cum τροφη et παtita jungitur, quae sane equens

est conjunctio Plato Leg. VII. p. 6a6. Ἀ-stiis, γέ-

ρον μετὰ τους - ου Θωμεν, καὶ μετὰ γέ-σι τροφην κοῖ πα- αν. VIII p. 648. D. XI. p. 678. A. 68o. . item verborum γίγνε ι, τρέφε ι, μι υam Epinom. p. 697. G. Exquisitius etiam dicitur γενετη quo Critias usus est initio libri de Rep. Laccdaem. hinc enim videtur sumtum esse quod est apud Clementem Alex. Stromat VI P. 4I; Κρiτια γράφει Ἀρχομαι δε τοι δαο γενετης ανθρωπου πῶς ἄν βέλτι ς το σῶμα γένοιτο κά ἰφρορώτατος - Quocum Conserendus est Xenophon, qui post illum de eodem argumento scripsit, Rep. Lacedaem. p. 675 C: αὐτίκα γὰρ πη- τεκνο- I. A. πλι οδον ἡταίρους Naerutrum satis erat: - , dico aut, in veluti Conjunct. tamen quoque usurpatur Aristoteles Polit. VII. 4: λέγω δὲ δον πεμψε κπολιτων Polybius L II: λέγω δὲ ota προδοσίας Diogenes Laert. VII. I6 λέγω M οι - του καλλώπι--ου ποτὲ ἔφη. Aristocles apud Euseb. Praem vang. XIV. p. 767. D: οδον λέγω ζυγὸν ε --. Aliae sunt sormulae inversis ordine oris τι λέγω, δον δὴ τι λέγη a Platoni aliisque Atticis propriae de quibus alio loco dicemus.

λοι rimi βουλομένοις Quandoquidem pro ου ad omnes scripti habent αιχωοις, credam veram lectionem suisse οὐκ ὀρως quippe has voces confusas vide p. 4I. D. ubi pro αι οὐ codices habentis Ἀμούς. Caeterum nollem egregio in paucis viro Paulo anulis ad Ciceronem ossi I. 18. hoc excidisset, ut illum locum, in probris maxime in premis

pressum esse diceret. Frequens est 'et o hoc sensu. Plutarchus Cicemne p. 863. : παρη λῶπο, τω . - τὰ 'μορι-- τοις βαναυσοτατω πρόχροα - συνη - - Γρακος - κολαφικος ἀκουομ. Plato A log S rat P. 36I. D. τὰ κατὰ πάντα τῶν φιλοσοφούντων πρόχροα πιετα λέγωσιν,

77쪽

DE EDUCAT PUEROR . p. I. B, C. 63 quod videtur in mente bisse Apuleio scribenti in Apologia p. 75 μι ni miliani multa in me propris conficta, ualia communiser in philosephos cta ab imperitis, mercenaria

quacitata estinum. Leg. IX. p. 653. Ε - - αλλους a-ι λόγους ἡ τους -- τὰ τοιαῖταἰ προχειρου οντας τοῖς λα- ις λεγομένοις ἰαπρῶς.

I. B. ὁ ποιπὴς si ιν Semel hic animadvertatur hominis nostri ratio in citandis alioriam dictis quae non habet gratam illam facilitatis brevitatem, sed veluti pompae dissicultatem, ac tarditatem, plane ut solent imperiti or tores gravitatis speciem affectare. Conferatur Disputatio de scriptore hujus libelli, Sect ΙΙ. Pari. I. Cap. II. q. a.

in fine. I. B. υταν M, H Euripidis Ilere. Fur. 126 I. I. B. Καλος οἶν παρρησίας Θησαυρος εὐγενεια Ε Platone decerptus flosculus Μenexens p. 4o8. C: λα μὰν γὰρ τιμὰς -- νεκγόνοις καλος σαυρος και ρογα ave ς. Odem

usu est alius simulo-Plutarchus qui libellum secit De

Nobilitate, p. I 8I ὁ Πλατωνίων την των γονέων δόξαν Θησαυ-- ῶνα μέγαν φησὸν - καταφρονειν ἐαντον διδάσκω την - αν. Galenus Protreptico Cap. VII. p. 7. A: καλος M. φησιν Πλάτων, Θησαυρος - τῶν πατέρων Me v. mitatus est Bion Borysthenites apud Diog. Laert. IV. 5 τὴν δυσγένειαν πονηρον ελπεν sis συνοικον τῆ παρ-σέα uti recte enagius corrigit pro δυσσέααν Athenaeus IV. p. 623. F Θησαυρός- ι καιος η μυουσικὴ omiseri s. -οὐ m. Libanius in De Vita Sua P. 3. D. e communi quodam ac noster scriptor sontehaec duxisse videtur καλον τὸ ξυν - σέα ζην ποιεῖ δὲ α την οὐ τὰ αυτορ τινι εὐασμένα, ἀλλὰ, τὰ εκώνοις εἰ ἔφυ - πολλοι γε --πὶους σφῶς -τους παρασχόμενοι, γονέων σε μί - , --ιν. Alia in re tralationis elegantia utitur Hippocrates Lem p. a η δὲ ἀπειρίη κακος σαυρος - κακὸν φήλιον -- ἔχουσιν αὐτέην Isocrates or. Ad Demonic. p. 3 D 'Ma γὰρ - - παρ ἄνδρι σπουδαίω χάρις οφειλο-

78쪽

7o D. W ANIMADVERSIONE IN LIBELLUM ipse exquisitioris orationis studio dedit φρυάγματος, qui est

fremor e hinnisus fer entis equi, quum φρονήματος Οὐ-laret et consuetudo dicendi et exemplum, quod imitatus esse videtur, Platonis Lyside p. Io7. Ut ol καλοὶ issam τις αυτους-ων καὶ ἀεν, φρονηματος ἐμαια -- u χιας. Et alio addito nomine, φρονημα usum obtinet v. c. Plato Rep. III. p. 44a D: φρονηματός - οὐ θη- ροτω παι. VI P. 473 C. χηρ--τελοῖ, φρονεματος που ἄν- νου ψαμπλάμενον Plutarchus Amatorio p. 76a Dci ψυχὴν δὲ μ ει κοὐ τα πώνην κοῖ ἄγειν ὁμέlες ἐξαίφνης se πιμπλαμ- φρονηρ--τος, ἐλευθερίας, φιλοτιμιας, χάριτος Sympos VII. p. 7I5 A: οἶνος αλιας καίρου - φρονηματω -ονικοῖ κατοπίμπλη- σιν Pelopida p. 93 C ' πεπιμ πλατο Θυμοῖ-- φρονηματο

Philo Iudaeus de Abraham p. 38o D 'U----

ἐμπιπλαμένων Plutarchus quidem φρύαγμα proprie dicit duequis Conviv. Sap. p. 15o A Amatorio p. 754. A. nec, nisi hoc praemisi exemplo, tralationem inducit ibidem, C: et verbum φρυάτιδεμ proprie Lycurgo p. 53. Dci tra- late Politio. Praecepi. p. 8I . C. Conseratur P. Wesielis ad Diodor Sic T. I. p. 318 et Heusingero citati Τh Gaiahem ad M. Antonin X. 3. p. 3 . . pau- hemius ad Callimach. . in Pallad. vers. a quorum C piis addi possunt loci, Epicteti Diss . IV. I. p. 57o Di genis Laertii, VI. 7 Dionysii Alax apud Euseb. Praep. Evang. XIV. p. 78 a. B. I. C. Διόφαντον Αθηναῖοι Cleophanium fuisse nomen Themistoclis filio et constat, et docuerunt . Palmerius Mercitat. p. a ΙΑ. atque alchonamus ad Herodotum VIII. 5. huic loco CDubanti nomen restituere jubentea. nimvero haud scio an error potius sit scriptoris quam libram. Idem dictum, ut ab ipso aemistocle, non ut a te phanto, pronunciatum, resere lutarchus in Amphinwmatibus P. I 86. D. in eamdum forinam compositum est

79쪽

DE EDUCAT PUERORO. p. I. D. Iillud Catonis, oris quod in ejus vita memorat Plutarchus p. 34o B περὶ δὲ re γυναικοκρατιας διαλεγόμνος 'Πάν-

ντος αὐτ πολλὰ τῶ uia διὰ της μητρὸς ' Ω ρον , εἶπεν, Ἀθη- ρ ῶι μὲν at κου- 'Ε -- έγω δὲ minuis ἐμὼ δὲ συ σου ' λέ- ---.' Menipliun scite ad declarandum so-fitem adhibuit elegantissimus cum veteris Philosophiae tum Glinae interpres linguae Iac Facciolatus Acroasi II. P-a5. I. D. Λακε μονως Αρχέδαμον Patrem magni illius Agesilai, ut constat ex Phitarcho in ejus vitas 596. F. ubi eamdem rem ex Theophrasto auctore prodit: ἀς δ -ο--οπος ουπω, τὸν Αρχιδαμον ζωώοσαν οἱ μοροι γημαντα γυ- νωκα μουσος 'οὐ γὰρ βασιλῶς, ἔφασαν, νμιν, ἀλλὰ βασι- sine vi. Athenaeus XIII. p. 566. A. ut videtur, ex Heraclide iambo: ρ- -ς δὲ ὁ Λάμος πορει τι κατὰ τὸν Σ - ην Θαυμά-- μαλλον ὁ κάλλι ς, καὶ γυνὴ ἡ καλλι , καλλι- ρο - rem τὰς γυναῖκας διὸ κοή φασι δ' χαί- του βασιλέως, θαικὸς αὐτω καλῆς φαινομένης,-- ω αἰχ- - - σιας, συπέκλιν - την πλουσίαν, ζημωσα τὸ 'μως αὐτον, ἐπιλεγον, σι βασιλισκους αντὶ βασιλέων Σπαρο-ταις -- προωρο- . His adjungantur,uret

V L. III a: eursius de Regno Laced XVII. p. 79 Cragius Rep. Laced I p. 98. Hic narius ad Theocrit. P. 88. Caetervm ιιικρὰν τὸ μέγεθος non convenit cum mutarchi consuetudine hi frequens est Herodoto, Elia,no, Sc istis aliis, ut monuimus in Disp. de scriptore Ii- hessi Sin. II. Pari. II. Cap. II. Exempla dictioni attu- Ierunt mufingeriis ad hunc locum et Wesselingius ad Herodot L so. Haud scio an item ad Archidamum reserendum fit Laconis in eadem caussa dicterium quod est apud Plutarchum De Frat Amore p. 48I F ε μὰν οἶν Λά-μ ιραν θωκα γέμ- ἔφη, τὰ ἐλάχις - α -- των 1. O. τέου πρὸ si ori is qui ante nos argumento P

80쪽

72 D., ANIMADVERSIONE IN LIBELLUM

fori erunt. Sic Plutarchus opp. m. p. 62. E IIQ. E. Isocrates contra Sc istas p. 5o7. Strabo l. p. 7. A: Aristides T. i. p. Io8 Galenus . I. p. 39. A Eusebrus Praep. Evang. I p. 6. D VI p. 43. D. I. D. τὸ ποιὸν Ηujusmodi interrogationibus delectaturi pio hujus libelli. Sic p. 4. C. το ποι- Similiter P. a. D 5. A 8 C: II. D. Modestius his utitur Plutarchuso rarius veluti opp. Μor. p. 789. C: Ma D: IOIO. C: IIIo E IIII. D. Heusingerus haud temere maluit τὸ κοῖον; et ita habet Harteianus. I. D. ἀοίνους ἡ μετρίως οὐ MR-ένους ocellus Lucanus p. 535. d. Hei: unde fila hausit Aristoxenus ap. Stob. Sema. XCIX. p. 543 forte etiam quaedam Plato in-dem praecepto commendando Leg. II. p. 583 Ε VI P. 623. C. Qua de re quaedam attigimus ad Plutarchum De Ser. Num Vind. p. 85. et Bibliothecae fit. Vol. II. Pari. IV. p. II a. Sed cum illorum Veterum rubertate nostri hominis jejunitatem comparare, non ab re sit. Caeterum, si orphyrio credimus, praeceptum vulgo ab omnibus sere hominibus neglectum miti De Abstinentia III Tot .m-οι-αν δὲ μον α re μεθύονος ἁ- --

I. D. μεν τὴν -- ς σπορα οἱ πατέρες, Μ ποιησάμενοι τύχωσιν Composito dictionis minini Plutarcho rquod notavimus Disp. de scriptore hujus libelli Sin. II. Pari. II. Cap. III. p. a. A. Διογένης Zenoni retinuitur a Diogene Laertio

παιδοποιH, ac veluti genus totam complectitur educati ,-nem, duasque tamquam paries τρων, et ι αν estque