Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

91쪽

M EDUCAT PUERORUM. p. 3. D, E Mμου - ος ς ἐγγένωται - συπρόφων Plutarchus de Solertia Animalium p. 974 α AElian mat. Animal. I. a. s. D. τάς γε τωρας οὐ τροφους, Praeceptum Chrysippi alicubi audiverat striptor, cognitum nobis e Quinctiliano

ta a quaa, Afera posset, sapientes orae pus 'tavit:

creu, quavium res 'Meretur, optimas eligi voluit. Et mο---dem in his prior ratio es recte tamen etiam loquan'

--. Et proxima Quinctiliani similia sunt proximis hujus loci.

B, C. D. E. 988. B. Dis Chrys. r. LXXVII. p. 65

92쪽

3 Ε. Φαωλας αara sisti. Ita et Sylburgius re--it in edisionem nomarum p. 57. Et quandoqui illita eclidisse se ex codicibus scriptis profitetur F. Fabricius, nil opus mutatu nobis visum. Heufingerus in duos versuti distinxit vulgatam, alterius finem, alterius invium ea ποῶ --αι Καλὰ ἄσκων ἔργα -Caeterum exspectaveritqvis scriptorem alia porro nutricum omis enae raturum, orsum illa sormulis κι - ον ωὶ πρῶτον - τῶς' am ' λη- isto in ossicia non addit, nullum semisur λαβε, no fimilis sormula Si solam posuisset πρωτω vel α πως,

addidit, videtur volaisse in subjungere ossicia, tum sui oblitus esse Latinis quidem novimus non inusitatum esse, Primum, Principio absolute ponere, ut nullum adterum velatario sequatur quod docuerunt P. Manutius ad C se Div. II. 9. Cortius ad Sallust Iug. H. A. Du mas ad virum II 48. Ia musingerus ad Cic. -- L44. . et Ι. 8 9. Nec in Graecis desunt exempta. Sed in rum omnium locorum ab hujus loci ratisne dissere ratio; quippe in quibus non ipsa res, sed diserta particula in M, es similis, omittitur. s. F. - - ια - μελλον - τοι σύντροφα -- .

93쪽

DE DUCAT PUERORUM. p. 4. A. --ninsanus Inst. r. I. I. p. 4: De pueru, inser quosae cari, uti bine λα desinatus, idem, quia da nureicitur,

P. 4. A. - μεντοι ' ληνικὰ κώ msum renda ι κω - - renunciana' serti. eusingerus on-- tionem recte animadvertit et comparatione Latini doctus -- declaravit, laudans echnerum de hoc usu docentem esseniamiae I. I. I. p. 3 3 seq. Περ- νος,

valda inferius, rarius vocabulum sic est apud Antigonum Carysuum Hist. Mirab. Καλαι- γ ὁ ἐκ το AJ ἀου περιτρο- ἁ- βουλόμεαν M. Antoninum VIII. 3o. μὴ ----- v si λόγον χρο--ς ubi plura Gaiaherus omisi sitan in Stephani hesauro, notavit D. Motiua in Appendium implex τι-ς multo est ustistius habet Plata uscis. Mor. p. 378. A. 736. A. D. Ε et Ἀμνώ ς ao. D. τροπως Demosth. p. 853. B. aut seripsit, aut scribere debuit alasi, quod communis sere usus postulat post ροῶν ma is quidem nobis non observatum et si in Dionis et Bruti Comparatione . Io . R F. post is τοῖς πρώτοις longo intervallo sequitur is δὲ hujus loci diversa est siquidem ea, quae sequuntur, τῶς πρώτοις Moiciun

- πή - ἀεως, - συναναχρωννύμενοι τοῖς - ώτους τ mis

94쪽

,6 D. . ANIMADVERSIONES IN LIBELLUM. ς ααμ. De capiend. Utilit ex Inimiei p. 89 ni

φόρπα κα ἀναχρώννυντ ne ἀλληλων. De contagione Seneca Tranq. Animi Serptin enim vitia, et in proximtim quemque transiliunt, e rentactu nocent. Ita a, ut in ρε lentia curandum es, ne corruptis jam o m ibus ει --, trantibus Uideamus, quia pericula trabemus, a tuu 'solaborabiminu ita in amicorum legendis ingeniis dabimus ut quam minime imumatos a sma s. vitiam morbis reris fana miscere. De Ira III 8 Sumuntur a m versantit, mores et, quodam in contactos orporis vitiare filiunt, ita animus mala sea proximis tradit Epist. VII; Malignus comes quamvis conrid et favita rubiginem se rem astricas i. e. προστρIgre , linam suum cum e communicat de quo verbo insea dicemus ut de conjuncto dici-Bxus προσαναχρώννυ t p. 6. F. Simili in re, cognato verbo utitur Numenius ap. viseb. Praep. Evang. XI. p. 544 C. de primo bono dicens, eg τα ἄλλα - χθωνα- ιο ἀγα-Mιπαμ cujus commiunione alias res murantur et bonin frunt.

. A. ἀπὸ τρωου Vid infra ad p. 45. A. 4. A. A χωλῶ ψαροικε Scholiastes Pindarimem.

VII. Iax: κατὰ τὰς συνουσίοις a. γειτνιάσως ἔτερος μορ- ώνωρ γε - - - πολαύει ἀφομοιώμενος, - ἡ προομα ἔχω, ---αροικως - ἐνὶ σκάζων καλις. inc in Prover- diametrica retulit A. Scholius. Conseratur et Erasmua Adag. p. a T. . . A. Ea - το- λικίαν λάς , --δαγωγοῖς - - λλουσι τὼς υἱ-JAEx manibus nutricis puer traditur in manus paedagogi, anno sere septimo aetatis It . qui ciminianes Socraticus sertur, auctor Ariochi dialogi f. 7. -- cum conferatur Teles p. Stobaeum p. 535 quorum loco

apposuimus in Diff. de Soriptore hujus libelli S t. II

riri. I. Cap. I. 3. I. num. IV. quibus addatur Aristotele Polit. VII. I . QuinEtilianus Inst. r. I. I. P. 4. etiam sub nutrice degenti puero paedagogum adjungi 'ult Dopaedagogis hoc amplius, ut audisnt erudiι plane, quam primam esse curam velim aut se non esse e duos scianι. Nihil

95쪽

Mυ; -dagogus a unus inta μι-ssiduus, diem non imperitus qui, qua ruri ab his prissent alumno dicta vitiose corriga pretinus, nec infidere illi Inat. Ε servis serelegebantur, quod satis notum est: videatur Plutarchus de Amic. Multitud. p. 94. C. Plautus Bacch. I. a. 54 Μer

ις--. Pineses Alcibiadi pupillo praesecit paedagogum servum Zopyrum, ut est apud Platonem Mib. I. p. 32.

G σοὶ δ' ἁ Ἀλκιαι- Περικλει arrisio νωδαγωγὸν των ικε-- τον αγρο πω, άαυρον τον Θρῆια. Gusdem dictum memoratur ab Hieronymo in Damascent Parallelis SS. Parin lacum operae pretium est apponere αυρο δὴ - σκε----ο .. - των ἄκων ἁγαυῆς, τίνα τρόπον διειλήφασιν οἱ πατέρες. οὐ γὰρ μόνον is τοῖς πιότερον, αλλὰ κολιν τούτοις εὐ- ρεντο - αυτὸς οὐ ροκρὰ διαφωνουντας δεπε προον μὰν βαραροις

-- με έ- ψη, ππιδαγωγὸς πέφηνεν sorte legendum πέ- φνας, appares, factus es οὐ-βά- της - ουπέας - ἄπιμιαν--τ. De Periclis servo Diogenes Laertius IX. 8a: -- δε ε δαρῆ ὁ Στοῶκος κοιμ- νος περι-- - Περιηλως δουλος is τουπόγους ἄκρου et videtur historiola ex eodem mutae exemplo, quod de Periclis vel servo vel opifice narratum reserunt Plinius Η. N. XXII. o. et Plutarchus in

peries p. 36o C. Diogenes Cynicus venditus Xeniadi ab

96쪽

eoque filiorum paedagogus constitutus, quomodo eos i stituerit breviter ex Eubulo refert Diogenes Laertius VII. 3o, 31 qua de institutione videtur fuisse Cleomenis liber

πωδ' ικος, eidem memoratus VII. 's. Paedagogus Humnum quotidie inane hi scholam ducebat quo de mora festivus est ocus Terenti Phorm. I. a. 4 et luculentum

praeceptum Hatonis Leg. VII. p. 635 F, G si ρος ι ὸ

quibus in verbis si καὶ ante μαγμασιν deleatur, nil magnΟ-pere ad sententiam et Platonicam orationis formam desideretur. De servili conditione paedagogorum quaedam an notavit L. Pignorius De Servis Cap. XV. p. II6.4. A. παλιμε οις Duas habet significationes, nonnum . quam alteram, saepe utramque, ut hoc loco activa est

utabilis, qui a facile mutat mitilaω ae disti stator, -- te Dr: αιμα, jactarus ac spe veniatus fervus I veterim habes apud Stephanti Thes L. Gr. T. I. p. 668. Nos hae Plutarcheos etiam notabimus Opp. or P. 595. A. Vitarum p. 98. B. U3. B. 555. D. His addantur Plato Leg. IV. 596 C. Dio Chrys. r. XXXI. P. 32I A. Aristides T. L p. 444. Numenius ap. Euseb. PraeP.

vang. XIV. P. 73o A. 4. A. ' ει νυν γε το γινόμενον πολλοῖς se καταγέλασόν ωd

Duplex exstat in his verbis imitatio. Altera expressa exauctore de eodem Mucationis argumento, qui videtur esse Aristoxenus, ex quo sua item habet Iamblichus it. y'thag. oI: παπερ εἴς γε του πολλὸς ἄτοπόν τε καὶ γλοιον λαντ συμεα-ν Altera mantastior eaque rhetorica, ducta ex

97쪽

M EDUCAT PUERORUM. p. 4. B. Nag&- ω eontra Ctes mitem p. sos A rias νυνὶ γψ- -- Η μ οπιναπαγέλασόν ες ιν quam item animadvertit tangerim i qui sis γε τὸ πόμενον accipit pro τὸ νυν γι-- amis locum tana Xen hontis Mem Socri II. o. 4r- δὲ ι τὰ μνη--, quod est pro Διὰ τὰ νυν-- τα. Sic in eadem Brmula Is rates in ad Philipp. p. X r' arm - του - οὐκ εἰκότως τὰ συμμαμαχα -- κοῖ -- τε qui cis . Archidamo p. a 'nia ν- γε τις ἐκ Δ- mi rem σοι ταν ὁ φρονήντ- ---ν. Quibus in di tionibus particulae, utraque via emitur, ut Ι---, eluampinis et indignatumis. m. φεροπος -οαλλουσι negantem usum Participia sermo non fine animadversione praetermisit mufingerus, laudans docto viros, qui eam exposuerunt, Perigonium ad

Eliani V. H. VIII. I et Hemsterhusium ad Lucianum T. I. P. 349 alios quibus addatur Hommeenius ad Virigerum De Idiotium Grii. p. 333. Sic mox in hoo libello P. s. D. Plutarehel in hoc genere laci sunt, Ore, ori P. 168. D. 38. C. D. D. Vitarum μ' -- 5a . .s 3 C. 633. B. 5a A. 741. C. 751. F. 14. F. Osris am6. A. I I. D. 4. B. --ρν ὁ Φολιε ὁ τῶ μιλλέως -- οὐ Duuas igitur fidi Phoenix quae eius in educando Achille ossi--, dotes, merita Hoc dehinat exponere noster homo, nisi declamare, quam docere, maluisset. Nam etiamsi Phoenicis in hoc genere latis tamquam mverbii frequentiam habet ex illo Homeri elogio Iliad. I. M. tamen hoc universe crepare, putidum fit in eo, qui se rapi πομονων ω pra pere profiteatur. Vid. Disserti de Scriptore jus libelli Sin. II. Art. L Cap. I. q. s. num VII Disertius, quamvis obiter hoc argumentum attingens Ci-etero de Oratore III cis Nam vestis quia- illa simino audem --- a recta δε-- at an disia magistra: quae dis uncti iactores, sed rarim eran vinendi princeptores atque iurandi ut illa amd ---m Phoenix, qui se a m patre Actsisi Λυαλα-um esse datum dici ad bellum

98쪽

edit. Wemsdori loco misere lacerato. An vero scriptor

hujus belli, ut scilicet discipulus veri Phuarchi line

Phoenicis elogium satis in vulgus notum censuit' qui a peculiari libro explicitum a Plutarcho siquidem in Lampriae Catalogo, Niun. 77. memoratur Ἀχιλλέως, δεία. 4. B. Διδασκαλεν γὰρ ν τέον τοῖς νεοι- Discendi initium puer faciebat apud δασκαλον, utque comite paedagogo, anno fere septimo quod jam supra notavimus p. 4. A. Huc reserendus est Quinctilianus instit in I. I. p. I rouidam litoris instituendos, qui minores septem arenis essem, Nom ut verunt; - illa primum istas et insinactum H --

auctores, inter quos Erat benes, idem princaeperum. Me sotium, qui ritillum Duem cura vacar volunt, ut Churinus 3 nam is, quamvis nutrivius Dieaemum dederit, tamen ab illis

quoqua jam informandam viam optimis institutis mensom -- fantium judicat Idem I. a. p. as et pravoquorem eliger semctissimum tiamque, cujus - --ua prudensitus crura est, ei dissiplinam quin maxima severa fuerit, licet e nisi resinus amicum gravem virum, ora Melem liberrum lateri μῶfui funeste, cujus assiduus omisatus Hiam illos meliores furiae, qui ιλο--ur. Η odi sem Mi nominabantur quidem etiam praecepta Carminia Eem 'iami sed his de alio, hujus nominis, - νωι , perdito carmine ferino est, quod etiam ad Chironem, Achillis nutritorem, reserebatur de quo J. A. Fabricius Bibl. Graec Vol. I. p. I3. Neque vero, quod ait Regius in nota ad Quinctilianum l. c. p. 18 Aristoteles Polit. VII. 17. praecepti Hesiodumeminit quippe qui mutens Hesiodi nomen, frequentatam plerisque septennem institutionis distributionem reprehendit. Disciplina dura ac severa qua puer a magistro, paedagogo, parentibus, continetur, eleganti Chreia describitur in Paradigmatibus Theonis p. 3O. et seq. edit.

si 8. 15 I. et sub Iabanti nomine T. I, p. 15. Pertinet

99쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. 4. C. Ioodem gravis admonitio AEschinis in adu Timarchum P. Iro C. 7Ι. A. in Legibus Atticis relata Samueli Petit p. 38a. Nonnulla hoc argumentum illustrantia habet eruditistinus Jo Wowerii De Polymathia Cap. No M. καλ- τὰς χάρακας λακάνοι τὰ Pleriquo libri AH Bas A. C. Μοχ. I. et Coll. Nov. Hari mori habent τὸ χάρακας at Iun. Anon. Fabric XyL Steph. τὰς χάρακας. Stephanus Thes. Gr. L. . IV. p. 398 -- ram inquit, in ut Plinaris iso vula assit habebant τὸι

Η chius in voce κάρα ad hunc Interpretes ad oe- fidem mersonus p. 4Io. Pro ἁπι λῶς habent εμμλῶς Ald. Bas. 6 F ric Hor. Vulgatam Stephanus sumst ab Leonio et Pol quibuscum reliqui nostri consentrint: eqssidem ιμ-Mῖς magis proprium in hac re judicem.

ενιμ αρριπιο, ire et illii hujus loco posuit Diogenea

et inelinis ad Diodor Sic T. I. p. 9. notatae. Innitima dictione, nescio quomodo inesse videtur Poetae vestigiium I - τουτων βλαμοι Ἀθη- . 4. C. παρασε id Tralatis a numisi te ducta, nota faUtatis insignito. a in ration vocem -- φέπων, ex Demosthema in pro Ctesiphonte 347. C. quo respexit et Pinux IV. 35. Aristophanes Acham 516 Ἀλλ' ---

100쪽

sa D., ANIMADVERSIONES IN LIBELLUM Alibi notat riminem pervans sudio in iam qua de figm-ficatione alibi dicemus. 4. D Ze καλλοὶ, rari acclamandi somui a Plutarchi ingrato aliena, magis congruit rhetori Atque sic seresiae Aristides T. II. p. 56. et alibi. Similia collisi Bergierus ad Aristophanis Plutum vers. I. 4. D. παρόμον ποιῶντες--φίλου δενμέν rei Videtur a Plutarcho sumssse, De Vitioso Pudore p. 53a A: - - --

4 Ε ὁ Κρα ri u remis legendum, aut certe ab au relibelli scribandum uiuae jam monuimus Biblioth. Crit. LIII. Pari. II. p. 4I. ubi de sonte imitationi et rivulis inde ductis ea tantum diximus, qvie ad illum Iuliani lo

sibi lemun πω φόρ- ω νορατος quod monet eruditissimus Bast Letire Critique p. 61. Dionem Chrys. r. m. p. aaa. D. Epictetum Diff. III. p. 449. hemistium Or. XXVI p. 3am C. et alios jam illic attulimus. Sed praeterbos idem exeniplum secuti sunt Auctor Epistolae Xenophontia nomine prossitae p. Stob Sem. LXXXI. p. 475: