Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

101쪽

XCVL p. 535. nomen Σωκρ- pm,rem restituendumst, ammare non ausima quamquam sunt illic disputata valdo similia iis, quae Socrati tribuuntur in illo Ariocho ogo, qui schinis nomine sertur Aliam in eodem

- metria convenaehat quam Cratetis quamvis et ipsi egre hominis Sic Cisero De Orat. 44. de P. Ruretilio Misasus es homo Romanae et eo luris orierem utam Socratem- Pro ποι - habent Που -- A. C. E. Floria. V. B. perperam probantemetangem et sequente Schneutero. Perperam quinuo I. Uptonus ad Epictetum p. an corrigi - - ,πέ ως et φαυτὰ κοπα-- D n a cinnpostionis forma est animadvertenda, Διρον μώ--- - ραγ- ro ua ν λ αναὰς ἀνακρογοι quam Merter exposueruntvi Stephanus et . Wineli se ad Diodor Sic a L p. 72. et nuper J Schwe haruserua ad Polybium T. V. P. IV.

102쪽

Di W ANIMADVERSIONE IN LIBELLO

μις ερα κρατειν τον -- - ἀι τουτων γινομνων σὰ ἀχης, αλλ' ἔπι-σεως καὶ προσοχῆς δεομέν- τα δὲ μάγις κα κυριω- τατα πρὸς μαιμνί- οὐ παρακαλῶ την φρόνησιν, οὐδὲ μrditi τῶ κατὰ λόγον - πρόνοιαν;- ubi plura annotabimus. 5. A. κακως με Θρέφωσι ' οὐ φράσω J Noster homo ampullatur itaque ei rhetorica figura oppositionis relinquenda, nec prius κακως in καλως mutandum quod vol balineumannus, et recte improbat Heusingema nec unus a vulgata lectione dissentit liber. um in illo μὰ φρασο est affectatio gravitatis quippe sormula est significans πψιν - σφνό- aem et gravatauem Demosthenes in Philipp. I. p. 16. iam τέ- μαριις, - πέση, κολπόθεν - τροφὸν ' ω φράσω, καθ' εκας ον τουτων διεξιων χωρι . Imitati sunt Philo Jud. Legat ad C . p. IoI4 B M Pia πέρησαν 'μο φράσα μηδεν μο λάμ- Lucianus demistoria Scribendari. 4. T. II p. 6 H ουν ἔγνως - μι; κολπῶς ἀσφαλως μεθέξω οὐ πολ-ου, αὐτος 4. βέλος ουάς; 'E Aio Longinus De Sublimitate in XVII. p. 49 Πη δε - πως γνω φράσω.5. B. χαμαύμας J Semel hac voce utitur Plutarchus Demete. p. 92O B et θρόνων Αἀρων κα γυναικων hiavit m αιτύψις ἡ σα--πίαις ἐπι- ου-- . Timocles v. Athen. XIII p. 57o. . -- μοταε μετὰ κορισπης -- καμα πιες την νύκτα κορο- . Legendum Θεῖον μεταλ---- intervatum, i. e. Infinisum quantum sat, cum paeaemia, an cum forto cubare noctu Isocrates de Permutat. P. 5 Ἀτοσῶτον δὲ τ εισαε πο-W tantam distisentiam Deaere. Menander P. Clario p. 8 Dio Chrys. r.

103쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. s. B. MMXIII. p. 41s. Α καρια-ῶν. Alia peruntur avi Stephano Thes L. in T. IV. p. 3hI. et III p. 1687. et I688: si omisit verbum χαμ--ῶν cum ipso Dione et a G. Cupero obsere. I. 6. P. II6.5. B. κιτ ορ σεο quidem haud inrmem veram eta

hanc lectionem, minorem tamen assimo quam κι --

τες, quod est in Codd. Fabr. Pol V. B quamquam utrumque probat, Certe neutriam improbat . adiicius. De verbo κι φορῶν s te notabimus quaedam ad Isid. et Osir. p. 35a. B. Heusingerim Probat rari ερομνες, hedera bic in v reo Bacchum imitantes, et quod est Iuvenalis II. 3. Ba basesia vivere. In eamdem sententiam ingressus erat . Stephanus hec L. Gr. . IV. p. Iaa5. F. ita Herodianum I. 3 6 'Α- ονος δὲ Διόνυ ν πανω μώρο- νος,

Μακεδοκκου Θόρσον δε -- σκωρου φέρων Quis hic fuerit An-t rem equidem stare velim utriun primis, dux Alexandri, pater Demetrii Pol media, an illius nepos, filius Demetrii Antigonus Gonatas, an mus filius Antigonus

Dosm Atqui de horiam nemine tale quid in historiis

proditur nec Me Metalem attulit ad hunc locum, eum expediunt. Referendus est iste error ad alios ex ἀνις ορησέ profectos errores Herodiani. Audiverat de releminis, quorum undecimus Avietes, is Διόνυσος, duodecimus αμ- , omo ruitus est et ipse adeo, Antonius, νέος

Διώνυσος - - voluit, ut est apud Plutarchum it Antonii p. 944. A. Sic videtur ex Antonis Antigonus exstitisse. Sed de hoc satis Demostheni in De Corona p. 35o A. καὶπόρος dicitur AEschines et fortasse κτοφόρος eorrigendum sit judice Tayloro quamquam Iabanius illum locum imitana, vulgatum exhibeat T. I. p. Io6. Dci

ἀπὸ ρ ω γενόμενος χορὸς εἶχε γρα-ν, μόνα ποιούμενος ει ιHοφόρος---' ---τα -- νε σψ νεηλατ- - NHA. M vero noster uinis aliud requirit et magis cum μοιχεύa conjunctum. Igitur Heumannus conjecit κοα -ουντες, quod nes rus edidit, nactus in codice Augustano κοιτοφορου--. Sane in scriptore nostro, novorum verborum studioso, non repudiem κοιτοφθορῶνος, quam is elim ex eruptum ad-

104쪽

h- desideretur. Neque etiam in θηρῶν , ut cotidie tura, nullam h et probalalitatem quandoquidem in Meipso libello p. I a B in argumento eodem memorantur θωκων οἰκοφθοριαι γαμσιον Hesychius Oh--ους ιι ηι Xanthi dictum exstat inminis et Anton sententus p. 9I EAM; ὁ -ς, Θεασάμενος - ρους - πῶς γο-- ῶς ἄμα οἰκοφειρον, ἔφη, ἔτος - ν ροπὰν - in κινδαρ inde noster scriptor colorem duxisse videtur. Sed magis usurpatur ea significatione, qua notat μοι alisaram, negligentiam rei familiaris ut uripidi Fragm. Incert. XLVIII. T. III. p. 5ω edit. Musgrav. - - γ' toni Leg. III. p. 5 . D. XI. p. 682. A XII. P. 693. C.

Phaedon p. IM. F. s. B, C. Φιλοσόφορβε ιμ- σανὶες--διαφόρω. J Videtur pra ceptum a quodam auctore diserte traditum ac per mΘ' --σύνην gravitate oratoria involvere volaisse, itaque perspieuitati obfuisse. Proptatum hujusmodi apparet. Si pater filium Phila pho tradidisset, hic eum docuisset non

niciosos matronarum amorea sectari, sed hi naria et meretrices adire plane ut Cato apud Horatium Sat L a. 31. Quidam notus homo cum axirat fore λε; Mammiminisso, inquis senisinia dia Casonis: Nam maia acriunas ἐκ victarea sitido, μομ-- inquum es defcaendere, non Mnas

Tota haec Satira e communi quodam fluvit fonte eum hoc scriptoris nostri loco. Diogenis idem dictum alibi te gisse me non memini est tamen plane Conmniena κ-ισμ', atque adeo Aristippeae Stoicae, et onminora rorumque veterum philosophoriun rationi Sunile M in viri spe tabimus p. 8a C. 5. B, C. ἀ τοῖς oravi olim mutare licet non deterior ad sensum fit lectio V. B. G. οὐ τοιουτοις ἴσως.5. C. 4ν προ- - μώ- Α τε -- . 6. A. κωμι dDoctrinae laudatio, qua rhetorioum Progy-asma, pervulgati conserematum sententiis.

105쪽

- DB ED H. PUERORUM. p. a. D. π-5. D. ανθρώπινα ngo humana contemnenda funes haec opponit mox domino, quae est divinum bonum. Rhetor se. ipse suo acumine compunxit Comparet quis Isocratem ad Demonic. p. 5.5. D. Εὐγένεια Stob Sem. LXXXIII. Isocrates Pa- 'eg. p. 89 Philo Jud libro de Nobilitate T. II. p. 437 Plato v. Diog. Laert. III 8 89 Aristoteles Rhet. II.

leg αυτωνὶ ἀφαιρῶ ι τὰ δοθώτα Solon apud Plutarch. it. p. 79. F. plane convenienter ad hunc locum, ut hinc aliquid imitationis ductum videatur. Alia dedi- .mus ad p. 34. D. 5. D. βαλλῶσι τοξευώ, Ita innes libri. Nam quod Mufingerus ex Voss. citat βαλλα-κπομ-ν, est haec Megi-riaci conjectura. Scriptor noster ut sibi in tralatione scopi eonstaret, τοξεύων scripsisse videtur quam eleganter, non disputamus consentaneus certe suo ipse ingenio. Alio in argumento iecte ponatur: v. c. Euripidis p. Stob. p. 543. et alchenarium Distrib. p. am M γὰρ τυραννὶς πώποθεν in τε Δανοῖς Μωσιν. Simile Hecub. 6M Sicinis p. 33. D. τόξον μερίμνης Philo I . De Confiasione Ung p. 3a7 A: πλῆτο γὰρ' -- ἔκα ναυτῶν σκοπὸν Eq-

106쪽

9s D. W. IMADVERSIONES IN LIBELLUM

5. D. Δοξα γε in σεμ- ἀλλ' ἀσέσαιον Philo Jud. p. seb. Praep. Evang. VIII p. 388. B: εἰ δέ σου H δεεν μέγα

φρονῶ, τὴν παρὰ των φαυλιον απιδια, ασπαζόμενος, ἴς ω με κοὐ αὐτος φαυλος ἄν το γὰρ ἀμοιον χαίρει τω ἡμιω. Democritua . Stob Sem. IV. p. 56 MM , πλῆτος ἄνευ ξυνέσιος κ

5. D. Κάλλος δε περιμάχητον μὲν, αλλ' ὀλιγαρώιον Ι - crates or. ad Demonic. p. 5 κάλλος μεν γὰρ ηαρώως ἀνάλωσεν, ε νόσος φάρανε πλουτος δὲ κακια μαλλον, ε καλοκαγαθίας ὐπηρέπης Dis. Quam inde sententiam tractandam sumsit Auctor ad Herennium IV. Formis dignitas aut morbo deflorescit, aut vetusat extinguitur Philo Judaeus l. l. Διὰ ἡ ἰν τις ευ φρονῶν - σώματος εὐμορφία ἀγάλλοιτο εν βραχυς καιρος εσσεσε, πρὶν - μηκις ον - - , - ἀπαλ- αντης ἀκει, ἀμαυρωσας De Posteritate Cainia. I. p. in edit Mang. ἡ καλλος - σκιά προς βραχυν ἀνθῆσαν χρόνον αγυαδεται ἰχύς δε ε εὐτονία σωμαπος ac τυχοῦσα νωος Unium - ἔτι δὲ, ω πλῆτοι , - , M. Ἀαδ, - τιμαὶ, i se των ἐκτὸς αγαθὰ νενοριις , σκιὰ πανώ;-. De Ioseph p. 545. A. οὐ κάλλος - ἐφημερω, πρὶν - σω μαραινεαενον ὐγω δ' ἀσκαιον, διὰ τὰς ἐφορους αλνειας ως 3 εὐάλωτον μοι εὐρορέων προφά

stides . II. p. m. Coelemm pulchrisudo minus recte Mam divitiae et similia dicitur, ιμάχητον, de quo inter se digladientur homines; siquidem non hic agitur de aliena pulchritudiite, qua quis matur, sed de propria, quam quis ipse in se habeat. Vox frequens alibi apud Plutarchum quidem exstat, Vit. p. oa. F. Io33. F. 1 34. C. Sensu paulum tralato dixit προμάχητον oraculum, ad quod consulendum viti homines confluunt. D. v Mοντων' Item locus communis Philo Judaeus l. l. Μοσωσαν δε α δ ἐπ ευτονι πεφύσησα , μη--χειν, ἀπιώνυς ει τα των μόρων κα ἀτιθάσσα ζώων ἀμ- - ους ἀγελας, od ἰ ς - si mire ' τῶν γὰρ δε-ωτάτων ωιν, ἐπὶ χρίων ἀρπῶς , καὶ ταυτα παρευημερήμενον

107쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. 5. E. 9-- - ἀρ-- σα μνώ- . De Posterit Caini p. a56:-- - τὰ ἀτι σπευτα μαλλον τοῖς ἀγαθοῖς τουτοις, εἰ δὴ ἀγα- νως ἀλ-- πω, si οἰ λογικοὶ, ἄπιστα ' τις γαρ α M H ς πρὸς ταύρου δύνο- ἡ ἐλέφαντος ἀλκην κατα- ' τί ὀ - δρομῆς προς σκύλακος ε λαγωδαρίου πο --. Uberius etiam hunc Ein oritat, De Abraham p. 386 D. Seneca Epist. XIV. p. 5oa: Quid, inquam, vires corporis alis et exer- eae, Pecudibus istas majores feririque natura eo sis. Quid εα tis formam P Cum omnia feceris, a multis animalibus δε--re visceris. Idem argumentum suavitor et copiose enar--vit Galenus in elegantissimo Protreptico Cap. XIV. 5. Ε γνωμης -viamini Exquisitam dictionem maluit alieno loco apponere, quam non apponere. Hoc enim Ioco postulabatur hujusmodi sensus, Ria se a vero, a veracvitatio, aberrare veluti supra a C. τῶ παντὸς διαμαρτά-- - in γνώμης ἁμα -- cemitur aberratis a sententia remset da qua aliberetur, cui obtemperetur. Ita Herodotus utitur III 8 I: γνωμης τῆς Θου - κε Isocrates Cocle p. 49 ει γαρ ἐμῆ μὴ 1 - ώος ἁ βώλομαι - γρῶς, - πάν- τη ερής -ορος, -- ἀκόπως μῶν ὀργιζοιμην. Archulam p. am: - τόνος δε richροτερας γνώμης, -- - ἴσως - φωμότεροι δέξαιρον λαε, τὸ ia κοινον - δω--σα-- i. e. in sententia suadenda a reo aberrare. 5. Ε. Π-- Δαναπον καὶ Θειον Pythagoras p. J-hlichum it Pythag. . 4ν Παρεκάλει δε - - κους

-ς, αει- ο καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ των --, - Θανάτου παραμούσης, ἐνιοι δὲ καὶ - - τελε-- ἀθάνατον δόξαν περι---σης Isocrates r. ad Demonis P. I et σοφέα γὰρ μόνη

s. E. -- - λογος Splendida vocabula, sed eadem obscuro sensu quippe ita simplicite injecta dubium adserim utriam ex philosophiae doctrina, an vulgari dicendi consuetudine accipi debeant. Atqui ex vulgari potius ac-

108쪽

cipiendum ratione et ut νους sit mens, ea hominia pars, γεω-

cogitat; λόγος, facultas dissis endi et Aquendi, quae Latinis

dicitur ratio et oratis, ut v c. Cie Off. I. 4- et pluribus monuimus ad p. 4. A. . Igitur λόγος -- π ἀάαι frequenter junguntur: quae conjunctio et hoc loco ex antecedenti καιδῶ est repetenda. Sic λόγος - παιδεία est apud Plutarchum it p. IIa Ε. 214. C. 22O-D. 433. B. Q. F. 86I E. D. A Democritum Ep. 6 ad Hippocrat T. II. p. II a C. Sed et νους - λόγος frequenter conjuncta repertantur: v. c. in Plutarcho Defect orac. p. 425. F. Θεώ ἔπιντα κά νῆν ε λόγον Iamblicho it Pythag. q. I 8. περὶ is του λόγου - τῶ ν τελειοι περ α --λθεν SioAnonymus it Pythag. q. ω Θεος κοπὰ τον νῶν - λόγον ἀω νεργει Aristocles p. vis . Praep. Evang. XIV. P. 767. C. 769. D. Plutarchus De Sanit. Tuenda P. 24. . νγ προλου τινος, αλ M as ιν - νῶν ω σπιντος ουδε λόγον, ἄνευ κύλ. ω κά κνίσση ς α ρώποις που ἄμον ὁμιλῶν Ἀρο- them p. 17 a. Ε των λόγω αυτῶ νον ἐχώρων, - πράξεις ώ. καὶομῶνται Principatus rerum quem Ἀως obtinet sepocelebratur Platoni, et Leg. XII p. 694. G. 696. D, E. . 697. atque eodem in libro p. 686. E. est comparatio capitis et pedum, quam noster homo secutus videtur, oin

et λόγον inter se comparans: ταῶτα γὰρ ἀκρα ρια οντα, --αμνά τε ἔχω μ πψην δύναμιν παντος του σωματος, α τοὐναντίον, ναντίως κά το μὰν λ ρρικώτατον πάντων τε σώματι το δε αρχικώτατω ἔπι τὰς κυρίας ἀπάσας--πως ἀτου φύσει.

ωάθη τι ἀναeύα Auctor Agesilai Xenophontei XI. I Q

109쪽

et decressere de qua videantur principes in litoris viri WeΩselingio et alchenarius ad Herodotum III. 34. 5. F. πόλεμος χε- μου δέ--παρελέ d Comparationem attigimus Biblioth. Crit Vol. III. Pari. II. p. 36 ad I liani or I p. 9. A. Sic Plutarchus Sertorio p. 6a8. C:

tibus, οἱ δὲ ἄππερ χειμώμους χώρουν διὰ πάντων si δαγμέ--. Demosti enes r. pro Corona p. 334 C: de bello Plissippi,

Ad sententiam praesentis loci congruit dictum Hipparchiap. Stob. Serin. LVIII. p. 378. in rotii Florileg. it.

'μο-ιν εἰς τὸ ζῆν τέχνη Τὰ μὲν γαρ αλλα κάν πόλεμος μετασολο II ς ἀνῆλο-' ἡ τέχνη δε σάω . 5. F. Στίλπων ὁ Μεγαρευς φιλόσοφος Res compluribus relata Veterum, quorum nemo prodidit Megaras urbem a Demetrio solo aequatam : quod sane ab nostri hominis vel

110쪽

Animi Tranq. p. 475 C. Seneca De Constantia Sap. Cap. V. Epistola IX. Diogenes Laertius ΙΙ. II5. D. D

mascenus S. Στιλπων ἁλουσης αὐτω της πατρίδος -ο - ρίου τοὐ τυράννου κα- αρποπάσης λαχ'εις επὶ τον βασἈλέα, ἡ ἐρω- Θεις εἴτι ὀχ αυτος ἀπώλεσε, Τῶν μεν ἐμῶν ουδεν, τον γὰρ λόγον κα την παιδειαν ἔχω, τα δε λοιπὰ λὰ τί λλον Ῥῶ, καὶ οὐχι των πολιορκουντων quae eadem leguntur in Sententiis Maximi et

Antonii p. 7m De egarensium urbe a Demetrio capta et servata suisque civibus reddita testis est Diodorus Sic XX. 46. ut item Plutarchus in Demetrio I. c. eamque sum aetate adhuc constitisse assirmat Strabo IX. p. 6oa. B. Caeterum eamdem sortunam sententiamque non Stilponi, sin Bianti Prienensi tribuit Cicero Paradox. I. incertum, aliosne auctores secutus, an aliud ipse agens. p. 6. A. Σωκρα ς Apud Platonem, non a Gorgia interrogatus, sed a Polo in dialogo Gorgia p. a . F Π Δῆλον

δελιον. io Chrys. r. III. p. 36. . initi Q Σωκράτης

ας Spectant eodem pictetus Dissert. IV. I. p. 54 . et Libanius Declam XXIX. T. I p. 68a. B. Iesianus orat. U. . 79. B. Cicero Tusc. V. Ia In Gorgia Socraus, cum esset ex eo quininum, rebelaum Pardi in ilium, qui tum frtunatissimus haberetur, nonne earum putare PHaud scio, inquit: numquam enim cum eo collocutus sum. tin tu an aliter id fire non potes Nullo modo. Tu igitur ne de Persarum quidem rege magno potes dicere, beatu'σs P An ego usim, cum ignorem quam si doctus, quam vir bonus Quid tu in restam vitam Maiam putat Batror

라틴어 텍스트