장음표시 사용
221쪽
PRAEL. XIII. Procolin specimen popularium dari hominum. 209
fit, nulla jam republica arrepturis quid sibi quisquo poluserit. Audiamus Antinoum graViter commotum, fortius jam incropanto Telemacho h.
Suspicatus est, ut in rebus alionis solon injusti timoros sibi fingore, poti a Tolomacho paterni regni
haeroditatem. Illam non modo praeei Semognt, Vorum etiam, tanquam acerbum et infaustum aliquid, a se religioso removet ne oprocatur. Quid autem Telemachus Rom ipsam sibi osso in votis neque assirmat neque negat quo vel ipso monstrat aperte satis, concidisse ampridem apud Ithacensos regii nominis revorontium .
Deindo non sine oratoria quadam urbanitate, I US- modi in Odyssola sunt plurima, perstringit homineS, Populares scili coll
Exsurgit protinus e altera parte, cum magna erirectique Specie, Eurymachus i.
222쪽
ΝOn omnino iospites sumus, Academici, in tribunitia ista bonitate novimus et nos aliquando, Vel certe fama accepimus, qui eum jura omnia civium per fas et nefas conculcarent, miro tamen studio praedicarent parcere Se priVatorum opibus.
Porro et illud non levitor sapit immit in tribunitiiviri insol0ntiam, quod qui Telemachi domum, quo
jure quaVe injuria, quarto jam anno veXaret ac diriperet, is illo ipso tempore prae se ferret, Velle Se cum Telemaelio agere Semper e aequo et bono. Itaque, ut Videtur, Penelopes procis non pauca Sunt eommunia cum iis qui plebem ambitiose colunt Vel quia imponsius oderunt jus segnandi de patro in filium, ferri vel quia rem cujuSque pro-
Priam, Commota eum maXime republica, clamitant fore sacrosanctam et intactam Vel quia ne clamitantes quidem S a rapinis abstinere Valent. Age ero, quinam, obsecro, fuere tandem plebicolae isti, quando ad jura plebis est Ventum, et ad libortatem omnium ordinum Iirabile si sex hac quoque parte quam bene conveniant intor se hinc procorum artes, illine istorum, quo Graeci γημαγωγους appellant. EXtat in secundo Odyssseis libro sonis cujusdam Ithacensis oratio, cui misera re et indigna videbatur, Vicesimum jam agi annum, e quo Trojam abierat lysses, toto autem illo tempore nullum haberi pisebis concilium'.
223쪽
PR EL. XIII. quinyd ad jura pro sertim plebis attinet. II
Praetor spem morem quo fieri significat concionem, longissimo temporis intorVallo, non Sine magno omnium favore. Quid ad hoc conjurati ' nam onomine non malo fortasse istos appolles. Nempe rein et conet Onom dimittunt gravibus Oriam eon Viciis, quicunque agant aliquid suo injussu
Haec Eurymachus qui tota fabula partos sibi sumit Oratoris, quoties agenda Venit Proeorum Rusa. Jam, quo in loco abori voluerit Homerus eatorvam illam sero tribuititiam, non est quare multum dubitomus. Primo illud non parum Valet, quod nomini omnium ulla insigni virtute redimi do rovit Poeta importunum seseliis in hoc Omnium formodissimilis, qui ros flagitiosas et atroces eripSerunt. Solo enim maxima pars quadam quasi luce perfundere tyranno quoquo SUOS, latrones, Sicuri OS. Splendida vitia libonio colobrant. In promptu omnibuS
224쪽
212 Procorum erga hospites immanit PRAEL. XIII.
genere si quis exspatiari volet, nae illi campum latissimum ac liberrimum praebere poterit domus lys-SPin. Quem cum prorsus negleXorit Homerus, nihil enim morari attino Eurymachos istos et Antinoos, hune Vesana tantum arrogantia, illum urbana calliditate nobilem, in promptu si videre, quam nihili ab eo sit aestimata omnis illa turbulentorum hominum nutio.
Dein do si singula porcurras, quibus illa aetas gloriari maximo solobat, invenies ab Homero, quaSi dedita opera, procis ea denegari omnia, Telemacho cum suis eXimi modo tribui.
Qualo os illud, quod in hospitibus sexcipiondis illi
non modo negligentiores Xtitorint, Verum etiam immanos ac plane barbari. Id quod parum obscure manifestat, ipso quoquo carminis initio, Minorvae Mentem simulantis introitus in regiam lyssis
Opportune sane momoratur Otiam lociis, ubi servabantur absentis MorOis XuVise; me non omnias Od. i. II 3.
225쪽
PRAEL. XIII. TeLmam comitus, ipso poenirigis initio. 213 congruant ad desiderium t indignatiotiem. Sed ad reliqua pergamVS h.
Adeo, primo Statim ingressu, quae Sit utriuSque partis indolos luco clarius indicari videtis. Apud Telemachum regia benignitas, aperta utque larga manUS, mons in hospitum jura ac religioneS, ut quae maXimo, arrecta et intenta apud procos en contumaein, ut no ipsi quid ni Tolomaeho te at accipere fraternum hospitem, nisi cum periculo quodam dignitatis. Quod autem eo tompore intuetus abiit hospos et inviolatus, id intolligimus non ultro a pro is fieri, Sed I Olpter indicia quaedam majestatis luSquum humatiae, quae reverentia vel invito tetigerint. Sic enim rursuS EurymachuS :
Nescio quo timore coercentur immites nimi, ne Deam quamvis latentem vitilaro audeant Iidem poStea, reVer8 demum Ulysse, anni laeeriS, mendicum agente, qua tandem sese gerunt insolentia QuanqUam, ut Verum fatear, servatur ibi discrimen aliquod inter Antinoum caeterosque Procorum Prin-
226쪽
Qipos. imirum Antino primas dedit Homonis: voluit eum OXstare quasi Specimen, Plenumque et perseetiam Xemplar, degeneris et infelicis saeculi, Heroum genere Semel Xturbato. Is itaque non probri modo, sed et i manuque peregrinum atque Supplicem amroditur. Erit automoporpe pretiUm proferre quaedam ex jus convitiis
Neque minu neerba sunt ea, quibus paullo inserius Ulyssem ipsum laceSsit, egenorum more frustula viritim quaerentem':
Haec ido excutienda videbantur, ut meminerint homines, Homero judice, ejusdem plane indolis esse hinc rogiam auctoritatem ac jura patrum minuero, illinc inopos atque Xtorres seu lingua SiVe manuamigere. Ac tum quidona caeteri praetor Antinoum religiono quadam moveri se fatentur Q
227쪽
Quata vellem in isto mansissent orae solidaeque
pistatis judici, Sod lapsa semo formidino, nulli
ferme neque Verborum seque de deXtrarum Ontumeliae parcunt. Contra apud Eumaeum et reliquOS, qui regis Sui partibus o addixorant, nihil hoSpite quamvis paupere Venerabilius, nihil sanctius. Sciros habere pro oculis omni tempore graviSSimum
Veni nunc ad aliam notam, non levem illam quidem, prudentis ac religiosi animi, ut erat o tempore religio. Divorum auguria et auspicia, qualia non pauca abot Odysseiae auctor, contemnit ΡrOUOnim coetuS, Onerantur lySSei. Duo praesertim loca sunt quae huic capiti potissimum inserviant: eaque non praeclara magis ob vim et venustatompoeticam, quam apta et diserta ad doctarandam Homeri sententiam. Primo augurem quondam de roditu regis Vaticinantem hisce verbis incropa Eurymachus':
Νolo illud vos offugiat, quod is eadem ferme ratione, atque illi qui nunc se philosophos actitant, caeleSte
228쪽
Porindo quasi dicat, nullam Omnino metuendam SSe Deorum IsraeSentiam, propterea quod Saepius accidat, ut an cortis indiciis deprehendere nequeamuS. Quid quod ad in forme addit, quae ad fastidium USquo repetore Solent etiamnum veritatis inimici;
nempe mercede Sol pretioque canere omne Sacer
Posto vor idem Eurymachus propioris jam sexitii Vatem, Theoclymenum eum risu atque Oeo Xcipit: quae ultima est Epicureorum hominum ratio. Quem locum si intogrum Xscripsero, non ab re fore judicavi eum praesertim e nihil magnificentius, nihil
sacrosancta formidine lenius habeat sivs Odyssola sivo ipsa Ilias P.
Vidoro id mihi viduo quasi quaedam primordia Asphylo illius horroris Cassandrae scilico o Eumonidum vaticinia nihil aliud agere crediderim, quam ut liberius ne plenius Xprimant, quae hic stri tim attigit Homerus Verum ad Theoclymenum
229쪽
PRAEL. XIII. Dominorum sententiam in erros derifari 217
Proximum erat, ut qui religionem Spernerent, tum pauperum tum eorum, libenter otiam in mortuos insultarent: cujusmodi sunt ea, quibus ille Antinous Eumaeum objurgat et Philaetium, lac mentes, ut fit, recordatione regis amisSi, cum viderent manibusque gestarent arcum ejus longo post tempore depromptum I .
Mitto ea, quae magis in promptu sunt omnibus; insolentiam procorum, insana epulas, Vinolentiam, libidinos, rei alienae appotontiam. Unum solum huic capiti addam servos videlicet ipsas tuo adeo ancillas utriusque parti imaginem claro oXprimere. Plurium oXomplorum instar sit dulcissimum illud anto focum Eumaei colloquium. Quod si quis me velit interrogare, quid maXime Omnium Sit in CaUS CU Q επεισοδίω tantopere delector respondeam quidem non adeo me capi SuariSSim Vitae agresti imagine, non pastorali illa copia ac tranquillitate, non ordine On-Sorum, non largo hilariquo hospitio, quam fido iii herum suum atque in Deos immortales animo qui etiam non tam dolient verborum ambitu quam Spiritu quodam perpetuo sed tacito seclaratur Quid
230쪽
218 De pietate et constantia Eum Ei R EL. XIII.
hoc sibi velit, X empla planum facient. Ulyssem in
Emnae limine canes adoriuntur sui'.
Bene ne gnaviter perspici volim, qua simplicitato fiat UlySSi mentio, qua vi germani amoris ad illum absentem et fortasse mortuum omnis Eumaei Sermo diVertatur. Iterum alloquitur gratias agentem hospitem :ξεῖν, ου μοι θεμις εστ, υδ' εἰ κaκίων σεθεν λθοι, ξεῖνον ἀτιμῆσaι προς γὰρ Διός εἰσιν ἄπaντες ξεινοί τε πτωχοί τε ' δόσις δ' ολίγη τε φιλη τε γίγνεται γ μετερ ' ἡ γὰρ δμα - δίκη σrὶν,
Habent ea quae sequuntur praeclaram pietatis significationem, ponto XpreSSam, non induStria quaeSitam. J Iondicus lyssos obtulerat se pignoris Oeo, ut capite plecteretur, ni Eummo horum brevi praestitissutineolumom. Illo contra, vir prisca religione Vu