장음표시 사용
251쪽
PRAEL. XIV. meum eum testatur Hymnus ad Apollinem. 239
animus inopiae patiens, ad alterum jam caput hodiernae disputationis aggrediar; cuju cum par sit atque eadem form ratio, non erit cur nos in eo diu moremur. Nempe de Homori coecitato fuit, ut nostis, constantissima Veterum fama de qua nodubito aliquis, gravissimum habemus Uctorem, Thucydidum velut Homericos plane laudavit dulcissimos de Delo Versus, quibus CluuSula,
Ac do reliquo quidem carmine, cui nomen inditum Ost, Hymnus ad Apollinem ' judicet quid velit quispiam illud autoni fragmentum Homero absque
omni controversia vindieat non solum Historie t0stimonium, verum etiam ipse orationis color, et Un-vissimae sontoniis decursus. Unum modo Xomplum proforam, ne in rebus decantatis sum orto molestior. Secundum a quae Xcerpsit Thucydides, his promissis domulcet Poeta sacrosanctum virginum
Nolito putaro clarum et Simple illud επε κα ετητυμιον εστιν, laeti ab alio auctore, quam ab Homero,
proficisci potuiSSE. Reliquum autom carmen quod attinet, possim hic plura atteXere, quae Homerum plane sapere Videntur: quanquam ejus membra misero disjecta lapsu tempori ad nos pervenserint. Sed ne longum suciam, modo perpendatis volim illa splendidissima,
252쪽
240 An meus carmina scripserit Homeru8. R L. XIV.
triae Deum seseribunt hue illuc prae choro asse dotum sit Omm Olitantem, eum miris ea ἐναργεία :
Quare Vel X Oe uno oomato ratum id nobis fixumque maneat, quod credidit omni aetas caecum extitisso Poetarum omnium principem set quidem anto ultimum senectutis Sum tempus, qua aetate potorat adhuc civitatos et insulas obire, Olennia
IIie statim occurrit quaestio non injucunda, moritne Homerus oeulis jam affectis, eum a Seriberet carmina, quibus nos hodie fruimur. Aefateor equidem, primo intuentibus Obvenire argumenta non levia, cur id negandum Sse Videntur. Quomodo enim caeco homini congruunt tot picturae, tam diverSO genere, forma, colore, motu, QStU, tam vari tam aecurate depictae Fortasse autem rem altius repetenti non serit prorsus inero libito. Nam si quis velit profundius rospicor in ipsa menti Suae penotralia, tum eum maXime commovetur aturae doliciis, profecto invonio non o ipso temporispuneto formas sibi distinctas exsurgore SilVarum.
Rquarum, monti Um, reueras, quo ordine eas vel
253쪽
PRAEL. XIV. Odysseiam tb Homero scriptamfuisse jam cinoo. 241
quam paullo deferbuit animi aestus, cum jam datur aliquid otii, tum confusae prius imagines, velut in
sistere tum volui ex intervallo dignosci quid primum, Xtremum, medium, quamque rationem habeant ad se invi sem omnia. Verbo dicam, Pieturae vel perfectissimae plurimus est memoriae uSuS. Porro singamus, Orbari visu pictorem aliquem acutissima memoria nonne is apud se iterum iterumque re- lietet ac Versabit imaginos locorum, si quos forte prae aliis aut noverit accuratius aut Vehementius adamavorii Praesertim cum adempto lumino, Oecludantur quasi fores animi, ne rerum ignotae SpecieSingerant sese, vetera Xturbent Ut ne cuiquam mirum videatur, verius aliquando a caecis teneri forma rerum, quam ab iis qui Visu fruuntur: non alia ration a solent vetuli meminiSSe quae e pueris sint acta, multo perfectius quam heSterna meminorint juniorOS.
Quod itaque passim in dysseia cum singulari
quadam videntia designantur urbes, Ortus, flumina, rarius autem adhibentur setae pro sempore similitudines, Et quae generatim Sine nomine terrarum coelique faciem Xprimant contra in Iliado rognant similitudines, streius laboratur de locis nomine aecorta regione finitis equidem sentio rem uniVeream ita commodissime posse Xpediri, Si conjiciamus Iliadom seriptam si iisso intogris adhuc Homeri culis, Odysseiam, magnam certo partem, OStquam ei lumen erat adomptum In Iliadem certe jure quodam Suo convenit ea laus, quam praecipuam et XCel-lontoni tribuit Homero AristoteleS: κινουμένα γαρ καὶ ζωντα ποιεῖ παντα. Odysseia non tam motuS habet animalium, coeli subitas conversiones, impetuS
254쪽
24 2 De iis, qui ad Demodocum pertinent. PRAEL. XIV.
hominum, quam tranquilla Viarum montium, Sit Vnrum, locos denique ipsos termino quemque SUO OnelUSOS. Haec otiosas voluti scena instaurare illa semel visamomonto rapere, et Sub Speetu ponere Videtur. Itaque haec memoriam tenacissimam, illa Oculos postulabat neerrimOS.
Hic fortasse opponat aliquis, declinam aliquando et dyssolam ab ipsa veritate Situs e regionum. Aiunt idoliuet, Ithacam quae nune habetur O- mortes Ithacae Vix ulla e parte respondero. QUO Cir a putandum est, aut longinqua vetustate de insulse nomine hodie errari aut si Pootae ipsius fuit error, credibile erit, vel propter caecitatem haesisse in ejus uim notionem, ut fit, perperam Semel conse
Sod ad hunc locum unico portinent unVissimuista, Demodoco, quo religio fuerit praeterire
His modo semo perlectis, spero equidem probare θvobis, Ac domici eam quam hodie teneo sententiam, tum de caecitate Homori, tum de suavissima jus indolo, o monte in beatiores aequissima. Non Onim, credo, fugit os, qua Sedulitate mei quaeque percurrat, quo oculis laboranti rodibilo os fore gratissima. Ollocatur X ea parte sella, qua possit illo accumbens fulcire se propinqua columna Pen-
255쪽
de Super ejus capite lyra caVetur, ne fruStra palpando eam quaerat tum etiam, dimissa in ludos concione, caecus Oeta cum honore et gratia do- ducitUr. Deniquom dubitemus de animo ejus erga Numen coeleste submisso, inque, ut ita dicam, Securitate, faciunt a dulcissima sano, quibus docet vel caecitatem compensatione Vis Ootiea leniri
Praeclaram sano haboni o non modo pietatis significationem, sed et comitatis nescio cujus, it us quam Graeci dicunt υθυμίας, nil omnem vitae statum ML paratae. Atquo in hae ro componamus, si placet Homeriam cum Milton nostro qui cum caecus et ipso fuerit, et caecitatum carminibus lonion dam judieavorit, Vereor ne caruerit Homerica illa suavitate, is non negaVerim, cecinisse eum carmina plena constantiae et severissimae religionis R.
Quam Vellem e tenor omnia vorum o in his vidotis cluetari quodammodo hominem tum Orte
256쪽
244 Religiosum esse locum, de cincitate sit inopia. PRAEL. XIV. sua; dixeris eum cui non irretori Spectaturum
ingentes aliorum neerVOM dixeris etiam in republica id quod ros ipsa docuit necessurum non ad Omericas partes, sed ad inquieta potius et popularia. Reliquum erit, ut ad religione pergamuS, quibUS passim abundant Homerica qui locus non inepte conjungetur Vel cum iis quae ad caecitatem Homeri vel cum iis quae ad inopiam pertinent. Non enim
facile credendum est, nulla numini reVerentia quemquam Versari in istis infortuniis, nec tamen irasci Fortunae. Praeterea nemini, ne tenue quidem speculi istius exemplar edenti, non erat Vel maxima rerum sacrarum habenda ratio. Itaque ad eas, quales habet praesertim Odysseia, primo quoque temporo accedamus quibu absolutis, erit tandem a nobis de Homero peroratum.
257쪽
Homericorium carminum, Odysseice proesertim, summam, ad crimina divinitus ulciscenda pertinere. Hinc creberrima Pelopidarum mentio vindicta in procos asperior Ithacensium animi, non sine Numine, pacati. Agi apud eo proesente Deo omnia, levissima quoque -- penditur Horatii de ea re princeptum Agi Proeterea cum pudore et reverentia, tanquam et adsit Numen, et celari velit. Fortuno denique et Fato nihil omnia bono fortique animo dari.
MI dii n0bis, Academici, Homericam hanc
materiem primo aggredientibiis, Veri Videbantur esse simillima primum de Homeri perSona, eXtitisse Omnino unum eundemque Iliadis et Odys-Seiae Scriptorona deinde do monte ejusdem atque indole accensa plane atque ardenti in heroum deperditorum memoriam ea cum per me argumentis jam ante allatis non oviter vobis probaSSO, tum Certe maXimo confirmari video ex iis quae ad religionem pertinoni do quibus hodie disserendum erit. Principio, divinitus quodammodo factum est, ut in
258쪽
246 Odysmum ab initio, religiones Pectare PRAEL. V.
rhi limentis etiana, priniisque initiis utriusque carminis, tueretur Poeta fas et jura praecipuarum eo tempore religionum immo et earum religionum, qua omni tempore gravissimas habet naturalis atque
vera Pietas. Nam et Iliae argumonti summa maXime ad religionem poetat religionem Videlieothospitii or Paridoni violati e quo factum St, Ut neque reipublieae Trojanae neque ipsius Hectoris sacris ei ad Xitium areondum valerent, quin fatalis eXOriretur Achilles, qui se totum daret ulciscendo immani sagitio . Odysseiae ver prorSu uniVerSaetexturam eo potissimum si deduci videtis sivo adeXitum fabulae, Sive ad Vias modosque respiciat aliqui S res Si tota, quanta quanta est, praesentiSSimie optimi Numinis. Nimirum, id quod nos otium atque etiam docuimus, in illo situs est Odysseide Xitus, non Olum ut
Ulysses ad sua sedeat incolumis, Verum etiam ut poenae Xigantur e nefando procorum Cetu; regni,h0spitii, conjugii jura tu posterum arta tecta OnSer- Ventur. Ipso carminis initi proponitur causa, dignissima quae veniat in montem Jovi et eorum concilio. Ac Videte, quanta eum gravitate prima ejus injiciatur montio, non dedita pera, sed forte quadam, Occasione lata propior caedem Agisthi'.
259쪽
PRAEL. V. Deorum non favore, sed Atiabili judieio. 247
Magnificum salie religiosi carminis XOrdium, quodque ipSum per Se Satis arguat, animum Scriptoris in res divinas intentum Ore et arrectum. Jam autem miretur aliquis, cur Deos colloquentes narraverit
Homerus fortuito, ut ita dicam, incidisso in lyssis et procorum negotium, montione facta Agam Omnonis. Quid si Scriptor ista ration Diis suis avori voluit, ne sorte putarent homineS, praejudici quodam se es eo favore teneri eos at tu duci in hujus aut illius sociami qua ratione, ut Verum fatear, Apollo, septunus, caeteri in Iliade suis quisque a tibus o videntur addixisse Verbi gratia primus omnium logontibus Iliadum Apollo occurrit, iratus scilicet,
Quanto rectius et augustius apud Odyssotam Iupitero Miner a
Non assectu aliquo commoti indignuntur, Sed tabilem certum quo dunt tanquam pro tribunali ententiam, quae penitus in omne omni tempore
260쪽
249 Qwid sibi petit Pelopidarum crebra mentio. URAE L. V. Ac nosci quidem an Satis mete dicatur, locis inter se collatis, apparere hic etiam ingravescontis aetatis vestigia e altera parte minas et iram judicium modo e altera grariSSimum. Illud orto erit e re nostra, quod Agamemnonis ot Pelopidarum casus non hoc uno Oeo, sed et omni foro carmine do industria memorantur Telemachum qui olim sexcitar ad laudem et ad laborem, quoties Orostis utuntur exemplo, nuperrime jam in Vulgus noto bl
His addamus admonitum estorisq;
Quod si contexoro volis a quae habui dom sestor
infra, rogatus a Telemacho de morte Agamemnonis in, quaeque Alonolaus proXimo libro Proto sonis Ossat reseronS'; a porro, quibus umbra ipsius Agamemnonis suam quas naeniam caniis habebis profecto non adeo j unam Tragoediae illius Eschyleae formam. Ejus autem rei opolita idontidem memoria quantum valeat ad animos arrigendos atque ad augendam Xspectationem, per Se Sati erit