장음표시 사용
61쪽
menti affert vel ad splendorem experietitiae augendae,vel ad pessumdandam totan . Nam quantum valet recta ratio ad amplificandam experientiam: tantum, forte plus,aufert sophistica. Io. Hoc audis sepenumero me occinere vulgo Medicorum, quotquot,antequam exerceantur in Logicis, conantur aliquid demonstrare, decipiunt seipsos paralogismis,dividendo quaedam inlpeciem differentias,&postea, i
star malorum coquorum,non articulatim scindunt,sed comminuunt,frangunt,
distrahunt, ut in hoc negotio fit. Sane,omnibus talibus ut scis, hoc consilii do, ut experientiae se dedant. Non parum enim periculi obstat illi, qui ad altiora aspirat, quam ingenio contingere possit,ne vel neutiquam attingat, Vel pror sus infelix sit. LI. Quare iis,qui ita nati sunt,ut in optimos viros evadere possint, in studiis diligentes sunt, iterum hoc instillemus, commonetacientes illius, quod ab
initio dictum est, ne inter se confundant,misceantque utrumque,dc quae pere perientiam inventa sunt, de quae per rationem sed de utroque seorsim agentes,
postea conjungant. Nos, cum alibi de secta Empirica egerimus de Logica heic dicere constituimus. Videor autem monstrasse mihi clare iis, qui didicerunt illa,quae de differenti amotb.&sympi. dicta sunt, ad quos etiam Omnis in posterum sermo meus dirigitur,quod Thessalici statim ab initio lapsi sunt turpissime. Est quidem non mediocris etiam lapsus Asclepiadae, cum ab initio
ponit elementa erronec sed multo major&incurabilior est Thessalicorum , cum, ut ille, duo tantum morborum in victi ponunt dispositiones. Sed de multos Therapeuticos scopos furtim auferuntiquibus ille usus fuerat. Ιχ. Quod vero pesIimum est, plane in curabile, quod nolint agnosse pro morbis, neque actionum laesiones, neque causas dispositionum ipsarum :solis veris vacuationibus, vel cohibitis, vel redundantibus animum adjiciunt. Sed neque docent perspicue neque quid sit ultra debitum sisti vacuationes, neque plus justo vacuari quid e corpore. Quoniam sive viresiespicias, sive causam, sive dispositionem, sive quod cuilibet insanitate observatum est, ad idem semper referri potest crisis. Hinc non exigua inter ipsesmet bella sunt coorta, cum de aliis multis dissentientes, tum denotione Messentia των παθων. 13.Verum, si nunc Camarinam hanc movero dedissensionibus ipsorum, abducam sermonem ab eo,quod utile est. Ceu igitur cum illis agam, qui legerunt libros de differentia morborum&symptomatum in praeterea de causis
illorum, omnia,quae huc faciunr, quorumque ante memini, omnem deinceps sermonem habebo, hinc orsus. 34. Quoniam ostendimus, omnem actionem fieri a corporibus similaribus,omnes autem alias sinis es aliquid tantum conferre duplex sane morborum genus erit, alterum qi iidem in similaribus,al rerum autem in totis organis:
In illis quidem intemperies in his autem unum in conformatione,alterum in
62쪽
mero,aliud in quanto,& rursus aliud in situ. Commune autem imitatibus Scorganicis est Continuisolutio. Sex igitur in universu in erunt morborum genera, Inum quidem similarhum proprium quatuor autem organorum, ut in hoc vestigio dictum est praeter haec, Continui solutio. Singulares horum differentiae,usque ad ultimas pecies, in demist .morb. dictae sunt.
13. Ad Pathologica regressas , venatur denuo differentiam numerusa morborum,idque propter Methodum medendi. Hac in resia mi initium . 2. numero rerum praeter naturam Deinde ponit f. s. definitionem morbi, te qua nondum constat, nominalis, an essentialis sita Ex qua deducit primum morborum genus, Alius est similaris, seu in intemperie alius organicus. In temperies est duplex, vel nuda,4 11 ne materie , vel cum assium substantiae. Moxj. s. incessit Methodicos, qui nudam quidem intemperiem concedebant: inflammationem dc congenere negabant.16. Cum omnis actiosita similaribus,eodem f. s. stendit,quo modo id fiat in oculo, v.g. quae pars dissimilaris est, seu organicat . . probat contra Erasistratum . dari inflammationes& congeneres. g. 8. quomodo inveniendus sit numerus illorum ρII. .'. deIO. Consilium dat, quomodo ex Empiricu sieri possimi Logici λTandem ἀνακεφαλοψωσιν omnium morborum, in qua subdivisionem desidero
morborum in Conformatione, absque qua verus numerus non constat.
οιο εμφα ν της ακολουθίας,&verti naus, Quasi instruationem consequentia. Invenu ursane το ακολουθον etiam experientia : sed non ita, quas in praecedenti aliquo praesignificatum sit. Quamobrem nemo Empiricorum utitur τύ εμφαινε aes τύ δέ τινι το δέ τι , etiamsi dicant κολουθειν τοδε ιδε ε δ προηγεῖ τοδε τώδε, δίσυνωπαρχειν τοιήδε τώδε, in universum totam artem dicunt elle τηρηMν μι-
mim ν, quid cum quo, quid ante quod,quid post quod visum est. Invenire igitur,quod ex ipsa rei natura prodit, cita experientiam, est fecisse inventionem ἐνδωρο- r. Hoc ipso igitur iterum definito, recordari fas est illius, quod antea quoque dictum est, quod tota ars Therapeutica absque experientia consistit, Scquod non recte faciunt, qui in unum cogunt, adeoque confundunt utramque doctrinam, Empiricam Togicam. a. Sed nos persequamur reliqua. Fuerit autem primum omnium id, quod primum omnium sequitur dicta Totam Therapeuticam abs ri per Indicationes.
63쪽
Indicatio enim totum id dicitur, quo Empirica abest a Logica.Quare,qui bene
constituere volet methodum Therapeuticam,primum initium faciat oportet a primis indicationibus transire vero inde ad proximas hinc rursus ad contiguas nec conquiescere usquedum adfinem perventum sit finis autem est huius nostri operis invenire remedia proomnibus morbis.
. Quod igitur est principium viae,quae hiic ducit Cognitio morbi, qualis natura sit,ut antea demonstratum est.Si enim,quod curatur id est, rationabi liter indicationes inde initium capiunt. Quae igitur generalis c communis omnium morborum indicatio est Z Hanc primum venire oportet deinde progredi ad species. Necessum enim est, omnes morbos dici participatione uniuscujusdam, ut sic. δ hominem, dc bovem,& canen . quo Libet animal. Unum enim .idem in omnibus hominibus est, ob quod etiam homines dicimur. Sic dein canibus omnibus est unumquid, cui cogitatione innitimur, cum canem nobis imaginamur. Eodem modo in equis. Hoc clarius perspicitur in homonymis. In omnibus enim quadrupedibius, quae latrant, unum est, quod Aquadrupedes sunt, o latrant. At marinis belluis, iisdemque rapacibus, quas etiarn canes vocamus, unuin ex illis est, quod in terrestribus non est, quod nihil
commune habet cum canibus,praeterquam nomen. Ast homini ad hominem, ut Socrati ad Alcibiadem, non nominis tantum communio est, sed&eorum, quae inlunt. Na animalia sunt,& bipedia, terrestria, curationalia,& mortalia, neq; in universum quidquam repereris,quod ulli hominum,qua homo,insit, non insit etiam aliis hominibus Canibus terrestribus, cum marinis comparatis, multa insunt, quae differentiam faciunt, in corporis idea, e in moribus.
Mansuetum enim hoc est animal, amicabile hominibus illud malignum de ferum.Sic, terrestre est hoc illud marinum. Et, hoc quadrupesu hoc sine pedibus. Et, hoc latrabile illud non At non terrestrium canum ille quidem latrabilis est: ille autem non. Et quadrupes ille ille autem non Sed omnium ea.dem Ipecies est, quatentus canes nominantur. Et hoc non substantiis tantum inest, sed & accidentibus aut quatenus dispositiones sunt aut quatenus actiones, aut quatenUS ποίθη, ii παΘήμαιlοι. E. g. homo ambulans nihil differt ab homine
ambulante,quod ad ambulationem, sed neque ustus abusto, neq; feci usa eclo, neq; albus, ab albo,neq; niger anigro. In eo, quod magis δ minus, singula haec non parum differunt, E.g. magis is inus albus sed quatenus albus, unu album habet id,quod alterum .Quemadmodum de quatenus homo habet unum quid de idem,quod quivis alius. Eode modo valere& aegrotare, hoc quide omnibus aegris inest, hoc autem omnibus sanis,utrobiq; unum: idem. Atque ut τοῖθρωπος idem significatuitaec το υγέεια. Declarat quotidianus inter nos sermo,quod in quibus non latet homonymia, significatum est unu Cum enim dicitur, quondam lapide in caput percussum esse,nemini oratio aut obscura est,aut ambigua secus cum dicitur, Coriscum devoratum esse a cane. Quaeret enim alter,a quo canς PQuia duo sunt genetra canu,terrestre: marinum. Non autem quae
64쪽
quaeret, a quo lapide,&quod caput. Omnis enim lapidis unum est genus,
qua lapis: omnis capitis,qua caput. Canis autem non unum, qua canis. ut Sclinguae,qua lingua.Nam cil tibiae xcalcei,&animalis pars est lingua. Et mandante quodam,ut lingua ematur,incertum est, quam velit linguam non ita si ventriculum, aut vesicam,aut hepar In singulis igitur significatis unum est subiectum, non autem in singulis vocibus unum. Aliquando enim una vox unam Iem aliquando res nulla subest. s. Sed de iis, quae hoc modo dicuntur,nunc non est sermo quibus autem non solum significatur unum quid, sed&res aliqua subest, quot fuerint
significata, tot sunt etiam rerum ideae. Vocis, quae unum significat necessario una est rerum species numero tamen plures eme has nihil vetat. ut τοα. Propterea septem vocales esse dicimus Gelementa autem 1 . in uisiversum , nostra quidem dialecto,ad communem omnium 1peciem referentes, quae una est, non
ad particulares,quae scriptae sunt chartis,lignis, coriis, lapidibus, quarum tanta est copia,ut numerus iniri non possit, adeoque in infinitum extendatur. Possi intenim toto temporis spatio, infinita scribi α. β. . e eodem modo reliquarum literarum singulae, sed omnes et . esse dicimus, non intelligentes particulares, sed species tantum, secundum quas etiam nomina imponimus. Quia non id,
quod in charta scribitur,dicitur te; non id,quod in ligno pingitur, imo, cum hoc,rum illud. Sed&hoc ipsum , sive terrae inscribas, sive lapidi insculpas. sive coloribus pingas. Neque plures docet quis paedagogus α. β. υἰγ.cvsic
de caeteris sed unumquodque horum unum, simul autern omnia 24. Ita si monstres puero Uiuina equum, unum camelum,ubi videritis postea plures equoS,plures camelos. non interrogabit, credo, quale sit illud animal, sed hoc quidem equum vocabit illud autem camelum quia simile sit, quod hodie videt, illi, quod pii die viderat, quamvis si ita fiat irius jam mortuum sit, ait rum, quod videt supersit. Vinum dicunt homines idem se bibisse heii, hodieque idem, puta, specie. Aliquando autem dicunt, tria vina se bibasse hodie, aut
certe unum, ad speciem respicientes. Ita,quindecimiores obsignatas fuisse uno
sigillo, in omnibus his speciem intuentes. 6. Adeo manifestum est omnibus natura,&hominibus&pecudibus, aliud esse substantia unum, aliud specie,ut&asinis,qui brutorum stuli issimi sunt aliud
numelo Camelum igitur ubi asinus aspexerit, extra se rapitur,&fugit eu timet primo intuitu at veris si assueverit, etiamsi alium atque alium ipsi ostenderis non jam tam et ob consuetudinem,sed ut specieret illius, quam prius viderat, intuetur. Sic& homines non reformidat ob consuetudinem sed hos agnoscit pro una lipecie. At veris si agasonem viderit, I, on solum ut hominem, sectit hunc hominem agnoscit,movetque saepicule auriculas, caudamque rudit exsilit significans tam iliarem sibi esse. Et hunc quidem ut hominem agnoscit familiai emque illum autem, quem jam primum videt, quatenus homo est, eodem modo : quatenus familiaieni, non eodem. Ut non soluar nos, sed asini
65쪽
hoc quidem ut numero idem videntin dignoscunt,&memorant illud autem,
ut specie. Et Dionem quidem agasonem c sit hoc ipsi nomen Ialiter ut Dionem,
aliter ut hominem agnoscunt domestici asini communem enim speciem, ad alios homines relatam, ut hominis recipiunt,propriam autem, ut Dionis solius. .Tantumque abest, ut veteres Philosophos ob id laudem, quasi magnum aliquod seu capiens inventum sit, quo idem ac diversum, unum ion unum, non solum numero,sed etiam specie statuerunt audiendum, ut dicam, etia ipsis
asinis hoc inesse natura. Quod igitur a veteribus Philosephis adjectum est hoc
est,esse aliquid unum: idem,non numero tantum, sed genere verum jam hoc non egeo ad praesens negotium. Hoc enim solum satis mihi est, cum asinissint insensatiores ii,qui non concedunt, aliud quidem specie esse unum aliud autem numero dici, magisque hoc etiam, qui unum quidem phreniticum esse
dicunt, unum autem empiricum, sed concedere nolunt, unum esse hominem.
Aut qui non intelligunt,quod specie quidem unum est homo numero aute iri non est. Neque quod Socrates quidem unus est & specie numero phreniticus autem specie quidem unus est,non autem numero. 8. Non enim contingit, Dionem,&Socratem,&Theonem, Cotiscum, si omnes simul phreniti de laborent, omnes quatuor unum numero esse, sed genere quidem unum,numero non unum.Absurdius autem multo est,quod Empirici dicunt, cum unum esse Empiricum volunt, sed interrogati, qua ratiO- ne unus sit vivus: mortuum incis,qui in Graecia,cum eo, qui in .stgypto Zmirificum dant responsum, Quatentu, inquiunt, Empiricus est,eatenus unus est: hoc enim extremae stupiditatis est, si addentes το uuatenus uatenus, non intelligunt, quid loquantur Si enim eatenus Serapio& Menodotus sunt unus, quatenus empirici, certe in aliis non ei unt. Quod si omnino unus sunt, ex superfluovi frustra adjicerentur τὸ si unusac tenui,cum simpliciter dici possit,
Serapionem Menodotum esse unum,ita quidem,ur,si de solo Menodoro loqueris, non opus esset addidamento illo sed simpliciter diceres, Unus est Menodotus. Si igitur Menodotus simpliciter est unus Menodotus autem&Serapio non simpliciter unus, sed quatenus Empirici: omnino alia quaedamapsis inerunt secundum quae duo sunt, non unus utrique Hinc efiicitur id,quod Veteres dicebunt, Aliud quidem numero esse idem, unumque aliud autem specie. Nec admiratione dignum, si Menodotus cum Serapione, secundum aliquid idem sit atque unus secundum aliquid non unus, non idem Quatenus enim empiricus, est unus quatenus aut simus, aut grypus, aut niger, aut albus, aut magnus aut parvus,non unus Nunquid igitur uterque ipsorum homo est. ut vel grypus est vel simus p an sic,ut empiricus est An hoc quoque puerintelligat, quod quatenus homo, unus est quatenus vel grypus vel simus, non unus e Nunquid igitur non extremae amentiae est, aut contentionis, aut nescio quo nomine appellem, unum quidem esse phreniticum, quatenus phreniticus;
eodem modo lethargicum&pleuriticum neminem autem hominem,qua- 1 tenus
66쪽
tonus homo LEt, hunc quidem unum Empiricum dicere, quatenus Empiricus 3 non unum equum,quatenus equus e Cum audire liceat Arist Theoph. aiastinantes, posse quidem hoc diversum esse ab alio specie : numero non item Amplius. ante hos,illum,qui dux ipsorum fuit in distinctione horum significatorum p Dicit enim, Admiratione dignum non esse, Unum esIe multa,&nuilia esse unum.Tamenim luculenter omnem hunc sermonem Plato in Philebo exprestat,ut putem etiam stupidis effectarum. s. Cognoscunt igitur asini&hominem camelum&bovem. cognoscunt etiam&hunc hominem,&hunc camelum,&hunc bovem. Eodem modo e semitam, non modb simpliciter,ut semitam,sed& hanci Statue igitur asinum principio semitae ignotae, iide quomodo in illa pergat recta, non declinans in alterutrum latus,nisi ubi bivium est,significans, se ipsam illam speciem,quaecunque sit meminisse,& bene discernit Ambulat igitur trita: quatenus autem ignorat,fallitur. Non enim individua illam numero unam recordatus,illam, qua non novit,ingreditur Manifestum est autem, quod illam semitam, quam jam ingreditur primus, quatenus semita, quasi in specie agnoscit, ideo in illa ambulat quatenus autem numero una,eatenus ignorat,quia&nullo modo ingreditur non tritas, qua scinditur nescit, qua eundum , quod sciret exacte, si tertium, aut quartum illuc eundum foret. Posteaquam enim alteram novit, alteram ignorat,quatenus id,quod omni semitae commune est,scit: quod proprium huic,illive, ignorat. Quatenus enim scit, non fallitur it enim,qua tritu est: quatenus ignorat,saepe errat in triviis,du nescit, utra eligar. Duplicem igitur cognitionem habem&asini,unam specierum communium, alteram propriarum.1o. Quod restat,an unam illam speciem velis vocare commune, aut genus, ut communitatem, observans notionem, quam ego nunc explico, si dubites, denominibus quidem lis erit rem autem non mutabis. Quamvis de nominum impositione atrus quidam tecum contenderit,ueluti tu, in rebus ipsis inexercitatus at nos non dubitabimus, sed illud monebimus, meminisse te debere Platonici illius, unum esse multa, ct multa unum. Mirabilis sermo, qui facile in dubium vocari potui, qui alterutrum affirmare velit. Si enim hoc tueri voles, non amplius litigabis,ut nunc facis partim, S bignorantiam,partim, Ob contentionis studium. Sed sive quis unum dicat elle phreniticum, unum concedes esse: sive multos,& hoc concedes. Ita Impiricum. Dogmaticum Methodicum. Ita Medicus dicetur tibi&unicus multi. Unum quidem, quatenus Me
dicus non turilm, quatenus numero plureS sunt. Ad Empiricum enim non addes το uuatenus auferes autem de Medico loquens Ut neque Medico addens, neque Homini demens. Sic nec phreniticum dices unum, qua phreniti Lus:aegrotantem autem non unum. Nam hic,qua aegrotat, est unus.
Ii Iam nunc igitur obliviscere nugarum istarum, quas litigans in aliis libris
67쪽
proponis, volens ostendi tibi hominem solum,& seorsim ab aliis hominibus, quemadmodum ipse ostendere potes Empiricum, sine Menodoto Serapione;S aliis particularibus Empiricis, aut certὰ, quomodo unum phreniticum ab aliis phreniticis. Q. LIbi igitur est error unde mutatio illa, ut homines Isant asinis stultiores Nimirum, ut in aliis quoque decipiuntur. Cum enim a verbis ad res transire volunt, ut inexercitati in Logica scientia, errant, confundentes cum rerum incertitudine verba ipsa Excipit enim heiceos quaestio de generibus de speciebus, errare faciens non solum inexercitatos in Logicis, sed & exercitatorum quosdam,nisi diligenter adhibeant mentem. 13. veruntamen non propter dubia in substantia rei abstinere ab evidentibus notionibus oportet, neque putare, excellens quid se invenisse Empiricos quidem,si dixerint, se unum quid invenisse,nisi addiderint,quo significato. Methodicos autem, si loco generis, aut speciei, aut alterius communis, jactent κοινο-s.lας suas. Mihi enim satius videtur, clare distincta notione, quod quatenus phrenitici sunt,eatenus omnes unum sunt quatenus hic quidem juvenis est,ille autem sene aut crassus, vir aut mulier,eatenus mulii, uti in posterum veteri appellatione, cum Arist. Theoph. Platone periclitari de voce, cum dicunt, omnia ista specie esse unum, numero autem non unum,non phreniticum modo&lethargicum, sed impiricum,& Dogmaticum methodicum,item,lio nem,&equum, virum mulierem, quodvis aliud. 1 . At vero si ad particularia descenderis, .g. hanc mulierem, quam digito ostendere potes, hanc non licet, specie quidem unam appellare, numero autem multiplicem. Secundum utrumque enim est una, quae digito ostendi potest, specie, multitudine, quae eadem est numero. Alii longe aliter procedunt,sed ινοτητας vocant, quasi non multo magis de iis dubitari possit, quam degeneribus speciebus. Alii rursus non sic faciunt, sed hoc aliquid dicunt esse unum quatenus autem non unum, nulli bi explicant. Oportebat sane los, veluti Menodotus Serapio, Theodas Glaucias, Apollonium Callicles, Diodorusvi Heraclides, Lycus, unus sunt omnes,quatenus Empirici sic vicissim,quatenus non unus omnes, sed multi sunt, declarare. In hac ipsa enim
declaratione fortassis resiperent,&discerent,quo respectu unum multa dici possint idem. I . Menodotus enirn Serapio, quatenus Empirici, sunt unus: profect b, etiam qua Medici homines. Quid ver b, qua animalia aequum erat ab illis quari ere. Nunquid hoc respectu Menodotus QSerapio unus sunt Si enini negarint,vi nos negabimus, quatenus Empirici eatenus duos
68쪽
homines fieri unum. Sin concedent, eatenus duos homines fieri unum, quatenus uterque est animal, statim illud uabjiciemus, Recte igitur a veteribus Philosophis dictum est, aliud quidem numero, aliud autem genere,in aliud specie
dixerunt unum dc idem esse. Is Deinceps porro quaeremus, Phreniticus Menodotus, phreniticus Serapion,estne idem aut alius e Si qui responderit,eatenus utrumque esse unum eundem, quatenus phrenitici et ab eo vicissim quaeremus, Quatenus aegrotat uterque,an non eatenus unus quoque&idem stiri Si negabunt, neque concedemus nos,qua phrenitici. Si concedent,interrogabimus, Quid hoc rei erit, cujus una idea, de cujus nomine consensus est omnium,quod Morbus appelletur pNon enim phrenitis erit illa cujus una idea,quae Omnes, qui illa affecti sunt faciat unum Morbus autem non eodem modo unum efficiet omnes, qui illo sint affecti. 16. At nulla est ita distinct a1pecies,inquit,aut animalis, aut morbi,ut hominis, aut phrenitidos. Quid dicis, btura Nunquid nihil tibi videntur significare hae voces, canimal&morbus sed nihil illis subessie, ut btityrii scin- dapsos Z An signa ficant quidem, sed vocibus nulla subest res, ut in Scylla re
Centaurus λ An significant, significatum est unum p Si enim res nulla est significata sub voce ζωον ὴ νοσημα, utique non dicis recte,hominem esse animal, aut phrenitin esse morbum. Si vero est,& recte dicis,quod ibi vides progredi, est animal,quem ibi vides decumbere hominem, aegrotare omnino,est aliquid eorum,quae sunt, de quo utrumque nomen ulurpas e Tu vero ad haec intelligenda non affers mentem exercitatam,quamvis ex iis sint, quae prirna in Logicis
17. Hoc vero quid ad Veritatem p Non certe ex iis,quae tu non intelligis, judicium est ferendum de Ueritate sed ex iis,quae aliquis, qui natura prudens
siliqui didicerit,&exercuerit,qtri non sit contentiosus, qui Veritatem amer quorum nihil in te est. Quanquam, ne quid dissimulem, nesciam, an ista desiderent prudentem Natura ' Quis enim nescit, non idem significari his vocibus, Socrates, simus: calvus p sed Socratem esse subjectae substantiae nomen rreliquarum vocum nulla de tota corporis substantia effertur. Nam neque vel simus ita dic:tur,vel ventrosus,vel calvus e sed illud nomen est figurae nasi, hoc defectus capillorum istud magni ventris. Et haec quidem a partibus sunt nomina,at vero si album dicam Socratem, aut nigrum,de omnibus partibus usurpamus nomen, non autem significamus illo totam substantiam, sed accidens quoddam, colorem. Quin etiam, si crassum aut gracilem nominemus, durum aut mollem, hirtum aut depilem, aut quidquam eorum, quae Socrati accidunt, neque sic appellationem a tota substantia petimus, sed accidens aliquod significamuS. Ita, sedere, ambulare, moveri cubare,vigilare, aliae tales voces, non
de ullo me efferuntur , sed de aliquo, quod Socrati adstar, quae superiori
69쪽
sermone vocavimus aut actiones , aut παθήμαθῆ, aut dispositiones quasdam .i8. Praestat igitur&te hoc modo exerceri, ut iis superioribus ostendimus, non autem nomina curare,sed a rebus initium facere. Incipe igitur a te primum,&considera, sisne quid simplex, aut compositum Θ Utrumne pessis, an
nasus, aut oculus, aut caput Apertum enim est,quod nihil horum si . sed non sine his, sed ex his,&aliis omnibus, certo liuerse ordine dispositis, factus. Praesuppone igitur, Themisoni tibi nomen esse: cum autem dico,Themisona claudii messe, το claudum qui dein ad pedum dispositiones pertinet το Themison autem totius esse nomen. Et sane,Themison simus: coecus dicitur a parteat secta : ruffus autem irassus, non a parte, sed a dispositionibus, toti inexsistentabus, eo prorsus modo, quo inambulans, sedens,disserens,vivens. Num igitur intelligis,haec nomesse significativa totius tuae substantiaris sed haec quidema parte quadam corporis elle nomina: illa vero a dispositione quadam ξ Si Vero bonum quis dicat,aut iustum, an non intelligis, e haec quidem dispositionum signa, animae innutritarum λ Et sane ubi cogn5ris,quod haec sint analogyalbedinia nigredini, ut enim illa sunt nomina dispositionum corporis , ita hari animio cognosces,puto, quod artifex, artium expers ab animi dispositionibus dicitur. Et artificem ubi animo conceperis, cognosces etiam unde M dicus sit dictus. Si hoc sciveris, non multum laborabis in inventione, undeno men Empirico sit datum.1'. Hoc vero, quod te jubeo facere,quid est Non aliquid veneratione dignum mon insigne quid Distinguere enim praedicamenta,est principium doctrinae Logicae, quam penitus vos ignorare signum est, quod frustra nugamini. Nunc igitur ad sanam mentem reversi incipite nominibus comprehendere ea, quae corpori accidunt. V.g. quidam albus est, quidam niger, aut certe eximie calidus, qui calorem non ferat sine molestia. Hunc adeo magnum calorem, qui actiones laedit, permittite vocari febrem. Omnes enim homines eum, qui eo usque calet, fiabricitare aiunt. Neque quidquam provectum fuerit, si haec vox febricitare mutata fuerit, quam, ut tempus vestium perdatis. Tu Vero, quisquis es, hoc potius facito,cum dixeris, Themison febricitat, Dion febricitat, jam multos tales nominaveris, dispice accurate, An in omnibus his eadem sit febris,aliave λ Invenies enim unam,eandemque esse speciem, copia autem quod numero etiam vocamus non unam. Aliter enim nec rei pondere tibi fas est,nec intelligere.
2 O. Ergb,qui febricitat,qua febricitat, unus est. Nam qui delirar, qua delirat, unus est . Quid autem, qui febricitat, oil delirat simul An non hic
unus Profecto est hoc Omnibus manifestum. Ponatur igitur unum nomen utrisque,dc vocetur phreniticus. Quod si mente concipere non potes,quom Odo uni conveniant duo nomina,admonebo te nominum, quae ipse usurpas.
quum enim aliquando vocas animal hinni bile. Videnturne diversa esse equus Manimal
70쪽
animal hinnibile Mihi no videtur. Atqui si hoc ita est,ambobus illis nominibus equum appella, ut concisior sit sermo. Ita, si quod terrestre sit hipes, loco
trium nominum,uno velis indicare, hominem vocabis. Hac ratione sit, ut unum
nomen discerpatur indefinitionem. Imo, contrahere definitionem in unum Dolnen, ad hunc modum fit, cum singulorum simplicium notiones secunduna comen ipsius tenes, de potes ex duabus simplicibus notionem unam compositam conficere mox illi nomen imponere rursus compositae illi aliud simplex superaddere, cla ex tribus simplicibus aliam fabricare, eique nomen novum fingere. 1i. Quo modo,inquis, qua ratione Non enim gravabor diffundere me, ut exerceam illos, qui liberari volunt a tam diuturna inscitia. Calor est nomen rei si implicis- laesio etiam actionis est res simplex. Sed talis&tantus calor, qui actionem laedere possit, non amplius res simplex est. Si igitur in toto fiat corpore, multo magis jam simplex non est. Ne igitur multa voces cumulare cog rentu homines,ad brevitatem alioquin proclives natura, hunc talem calorem vocarunt Febri v. Facilius enim dictu est, febricitare Dionem, quam taleni habere calorem in toto corpore, ut pleraeque laesae sint actiones. Quando igitur ipsam dispositionem significare volunt, Febrim vocant. Quando ipsum, qui ha beat dispositionem, deditoto illinc norvine, Februitantem dicunt, eo modo,quo ab albedine album, a nigredine nigrum. 22. Ergis febris est nomen rei compositae, multb magis, febricitans. Simplex vero res est delirium : at si ponatur juxta compositum illud , phreniticus quidem erit homo, dispositio autem phrenitis est. Ita homo ipse, ne dicatur animal rationale mortale, brevitatis causa Homo dicitur, habetque appellatio locum definitionis. 23. Et hoc est, quod prisci Philosophi vocant D nitionem nonrinis, non quidem in infinitum teredentes, sed in simplicibus subsistentes Hominem enim si resolveris in animal rationale mortale δc rursus animal in substantiam sensibilem non tam amplius substantiam resolvere poteris, ut neque sensum. Utrumque enim horum iam simplex primum est.24. Ut demirari subeat eos, qui concedunt quidem phreniticum quendam hominem esse non concedunt autem, morbum animal esse Perinde enim est composita concedere, dubitare de simplicibus, quasi simplicia non forent priora natura i Nondum, inquit, vidi animal ipsum per se inulte, cum neque hominem seorsim videris , tamen te ipsum ais hominem esse Z An hoc quidem fateberea animal te esse non fatebere e Non vidi, inquit, unquam morbum solum neque etiam phrenitin vidisti solam, edin Theone, aut Dione, aut alio quopiam homine. 23. Quare eX treme stultum est, si, quod nunquam videris morbum solum, non credis morbum esse P Sic enim neque febris erit, neque phrenitis, neque