장음표시 사용
561쪽
curxem metit avec elui qui est reste en uissa iace, licia possessiondes biens ab intestat, et en verti deI'sidit tinde liberi ourvulo utes is D 'il dtratre unique ἡrilier suis an te roit civit. C 'est polii quoi es em pereur Diocleti en et Maximie nini ad res-s is uti sis mancipsi uti rescrit in si congia Si votis ave si idtous les seu si mancipsis par voire phre i cesse ' avo i lieu aut apport enlre volas I mais si Otre si sire 'est trouusi et re enco res ous a uis sance pateria elle ors de la mort de voire phre, et 'ilest pro iis que te desunt 'ait laiss aucta testament, Di aut res deria thres volo nisis, et que Ous ye disi mancipsis, alor venantiab intestat licia succession palern elle, votis hie tenu indubital,lement, en vertu de 'sidit perpsi luel de rapporter a lamasse e quevous ave res de Otre phre de Ora vivant M. V. Aia reste cem' est que dans es sus dites possessions es biens auxquelles es ensans soni appelsis ab intestat, ou en infirmationducies lament, illi petito avo i lieu au appori, et non pas dans
la succession civile ou testamenta ire.
ce a les concession des liber ths aura ierit leur esset M.
se a ille elle-mhme ne sera poliat non plus appori a se sed res, parce que es derniers siritent a uitrii ire disi sirent du steti 5 is.
totiles se causes et esse is, et la reuve de cela ' est que dans e cas te libertέ laissέes eri ver tu de ce testam erit Orit, a labies et dues Voye te titre
562쪽
Hinc etiam rescribit Alexander u Emancipatos liberos in sta merito heredes scriptos , et ex eo successionem obtinente , a vati e donata si a tribus consor re non oportere , si pater , ut hoc sat supremis judiciis non cavit, manifesti uri e Sin. l. I. Od. 6. Io de collatio Hrb. Ex Novella aulem XVII , cap. 6, etiarii in testamentaria successione collationi locus est , nisi vetuerit testatur.
Inter quos locum habet collatio VI. Inter eos ab tur collatio, quibus possessio data est . 1 A. I. Ulp. lib. . o. ad ed. Scilicet nisi eam respuerint. Nain, ut rescribunt Diocletianus et Maximianus : Ex causa donationis, vel aliunde tibi qui sila, Si a i Successionern respueris , conferre fratribus compelli Gnpotes n. l. 25. Od. 3. 36. fiam ii ercisc. Ex his autem inter quos haec collatio sit, alii conserunt, aliis
Vi I. Conferre debent 1'. e mancipati. Igitur . . si re filius emancipatus intes lati patris honorum possessionem accepit nepos ex eodem , in familia relentus, semissem tereditatis cum emulumento collationis habebitu. . . apin lib. 5. OSPONS. Nota idem nepos , si postea possessionem intestati patris accipiat, si atri post emancipationem patris quaesito et in familia i)retento, bona Sua conferre cogetur . . . . F. i. m. Hinc rescribit Anastasius se Liberos qui per nostrae legis auctoritatem, per oblationem precum et imperia e roscriptum iri juris essecli fuerint, ad similitudine in deterorum qui emancipali
cedit. Qua ni suam etiam ilici potest, revena ex verbis edicti inter rso raro Succe crates Dora Sse collationi locutra . dilue ex ipsis d. legis Io , verbis cii medii fiam se hahet satis constat : verum, ex sententa edicti, Non tam quaeri an eodem iure succedatit, suam si suus nimiam aliatur per bono LUID POSSCSSionum emancipato datam.
1 Patris, in qua non erat frater, in potestate avi retentus. Vid infra,
563쪽
Erit e uellera Person nos a lisu D ra nor, VI. o Le appor a lieu utre totis ceu qui on oblenucla possession de biens M. ζ' Ua-dire, a molias u iis ci y re non cent; car, commees di Sent Diocleti ei et Maximieti datis uia rescrii vo us h pudiezia succcs Sion de vol re a ui , On ne petit ous Orcer Drapporterce qui votis a i acquis ci titi e de Otiation Ou de to ut utre
Relative ment a coincentre lesque is se ait e rapport les uias csont, et i est ait uti aratre S. g. l. uel soni ceu qui Oi cnt GPPO lCV. VII. Oivent apporter, IV les mancipsi SN 'est Ourquoi, par exemple, si is mancipe a obtenta a possession des hiensile Son phre mori inteStat , e pelit - sit , si is de ce hi ae mancipe , qui est ebl solas a uis Satice de son alaul, aura a moltio decla succession avec eisine sic dii appori n. Rem arqui . que u Si e petit iis viciat ensuit is demander a possession des biens de son phre mori intestat, it sera obligo deras porter se propres bicias a son si sirem depuisci' ancipaliondia ore , t qui est resto nivis Sarice I D. C 'est polii quoi nastas di dans uri rescri otis voti lotisque es usui qui en verti de nos lois, et fur a pro sentation deleti requὴ te, Oul au Oycia de noli e res crit, hieri u e libro exercio de leur. rotis M'instar de ceti. qui tit te mancipi S
564쪽
54 4. LIB. XXXVII. ANDECTARU Μ ΙΤ. I. ex an liquo I jure sunt, collationes sacere iubemus compelli, Secundum ea quae super caeteris emancipatis statuta sunt . l. 8.cod. 6. Io de collationib. VIII. 2'. Is quoque qui in adoptiva familia est , conferre cogitur hoc est, non ipse , sed is qui eum habet, Si maluerit contra tabulas bonorum possessionem accipere a M. re Plane , si hic adoptivus pater ante bonorum possessionem petitam emancipaverit eum, non cogetur ad collationem. Et ita rescripto divorum fratrum expressum St M.ti Sed ita demum adoptivus emancipatus collatione fratres privabit , si sine fraude 3 id factum sit n. l. i. g. 14. Ulpian. lib. co ad ed. IX. q. Quemadmodum emancipati et in adoptionem dati conserunt simili ratione usi quis illurn habeat sui juris , et ex eo nepotem in potestate sua; consequenter erit dicendum , si nepos patris sui emancipati accipiat bonorum possessionem , de conserendis suis quoque bonis cavere eum c debere, et esse similem ei qui adoptavit. Hoc enim divi fratres rescripserunt, ut a coizationem avus 5 compellatur . . Plane eodem re scripto adjectum est sic misi sorte avus iste nullum ex his bonis fructum acquirere vult, paratusque est de potestate nepotem dimittere , ut ad emancipatum 6 omne emolumentum bonorum possessionis perveniat. Nec idcirco ea silia, quae post emancipationem nata patri heres extitit, juste queri poterit inquit quod eo acto collationis commodo excluditur quum avo quandoque de iuncto ad bona ejus sint ut cum ratre possit venire 7 v.
1 Per imaginarias mancipationes et manumissionesta de quibus Supra , lib. 1. u. . de rado t. t cmon P. H. 8. Om. I. PGς. 27. et Quod si ex portione ex qua scriptus est iubeat eum adire , non Conseret. Nam qui ex testament heredes sunt, non conseriant.
3 Id est, si non sit acta eo consilio ut fratres collatione priventur. Avum scilicet. 5 Qui hunc habet in sua potestate , et per ipsum hereditatem acquirit.
6h Ad hunc nepotem emanci citum. Et in ea hereditate tunc invenire et partiri ea bona, quorum collations
565쪽
VIII. 2'. Volui qui a passydans uiae sam ille adoptive es pare ille metit obligo h e rapi Ort; 'est a dire , non pas lui-mρ me , ni ais elui qui te tient solas saluissa iace, 'il proshre demander a possession des biens infirmative duraestament et M. . Mais si te phre adoptis utent a manciper i 'ensant vani d 'avo irsorm si a demande de la' possession des biens, et ensant ne sera plus lenii de sal re appori; insici 'ont sic id te em pereur Shvsire et Antonin an tin re scri n. . Toutes is it 'en sera dispens qu'autant que et te manci pation aura toria ite an fraude 3 M. IX. 3'. De hme que les mancipsis, et ceu qui soni donnsis en
adoptior . Ont tenus de apporter, parcia ρ me aison , u Si riphre a uia sit mali re de Ses rotis , et de lui uti petit-fils u iliare tenu Otis a pia is Sarace que e petit-sil demande la possessiori
uouille rien ac lusirir, et ne Sol au contraire dispos a manci poeson petit-siis, sin de te si satre prosite seu de to utri 'hmolume titoli benefice de a possession des iens. 'est cur quoi a ille a j oulo t-il feci epulsu 'cui ancipalion de son phre doti elle 'est troux he seritiore, ne sera o in sotide a se plaindre de ceriti 'ellec si in si privί di bene sic dii apport, uisque datis queique id in que t 'scul vienne a m Ourir elle Ourra veni aria succession Otij bitale me ut avec Ora rhre 7yn.
566쪽
. Haec in patre adoptivo ratio I reddi non potest; et tameno ibi idem dicemus , si sine dolo malo emancipaverit n. l. x Ulp. lib. 79. ad ed.
Item Modestinus Emancipato quis filio, retinuit ex eo ne potes in potestate : filius emancipatus susceptis postea liberis decessit Placuit in avi potestate manentes, simul cum his qui post emancipalionem nati sunt, decreto a bonorum possessionem accipere manente eo ut, si velit avus sibi per nepotes acquiri bona sua conserat' aut nepotes emancipet, ut sibi emolumentum paternae hereditatis requirant. Idque ita divus Marcus rescripsit , .
l. '. 37. 8 de conjungend. cum ei nanci ' Modest. lib. 6.
g. II. Quibus conferri oporteat 3
X. u Emancipati bona sua conferre cum his qui in potestate
suerunt 3), jubentur . l. 3. g. 3. Julian lib. 3. digest.
Et quidem re etiam posthum praeteritio patris testamentum rumpenti, atque intestato succedenti, emancipatum petita bonorum possessione conferre debere bona sua perpetuo edicto cavetur
cum his etiam qui sui ut irri essent , Si vivo patre nati fuissent,
1 Sensus est Maec modo dicta ratio ex abundanti assertur, nec necessaria est. Nam quum frater meus extraneo in adoptionem datus mecum venit ad contra tabulas possessionem patris nostri in cuius familia mansi, cum ciae pater eius adoptivus emancipata hinc ratio reddi non potest. Neque enim iei Potest bona quae pater eius edoptivus mihi conserre debuisset, me in eius hereditate inventurum , ad quam non veniam , quum mihi sit prorsus extraneus ; et tamen collatio pariter cessat. Igitur sola ratio cur esset, haec est, quod is qui fratrem meum mancipat, quum bonorum possessionis cmolumentum non habeat, nec debet onus collationis sustinere. Sed nec frater
vicus qui hoc emolumentum habet, conseret quum nihil proprium habeat quod possit conserre. 2 Ex verbis edicti vocantur, qui per emancipationem ex familia exierunt. Ex sententia edicti, praetor decrem suo eos admittit, qui in familia avi retenti, nunquam in familia patris fuerunt. 3 Non autem cum emancipatis. Quod igitur Vulgo aiunt, equalitatis
Semand interfratres gratia collationem introductam , in his demum fisa tribus verum est, quorum alii emancipati, alii in potestate retenti fuerunt quia nimirum praetori propositum sui s utrosque ad possessionem vocando' emancipatorum conlitionem non meliorem sacere, sed aequalem untaxat eum his qui in potestate remanserunt rideoque collationem introduxit Cae terUm, si utrinque emancipati sint, cessante collatione multatu hujus requa litausiationum haberi maniteatum est.
567쪽
Modestitius dii pare illement Un phre yant mancipsi sonsit , a re lenii ou Sa uis sance te petit-sis ii ii oti avait eis. Lo sis mancipsi, yant en cor et des en satis , SDensuite veni hmo urit illa sit docid que es petits sis est sis solas a uis sanc deci 'aTeu seratent, concurrem ment ave les petits- sis nos depulsi' si mancipalion de leur phre , admis a la possession hersitate Ibdes biens ; en Orie que ira 'ayeu Veiat, ari Gyen de Ses petits sis , 'a quoi ires succession de Son sis , ii stura apporter Obiens propres Ou mancipe se petits-fils , ara 'esset de les lais seraequori potir ux-m hines la succession de leur phreri et insici 'a decid Marc-Αurhle dans uia re Serit M.
g. II. A qui Eois Atre ait te a Pori des biens p
. X. Les ensans si mancipsis soni tenus de apporter eur propresbiens aucensans qui soni restos en uis satice 3 n. En esset, 'orsque t 'O mission du posthum e casse e testament
du phre , et ait fili tui succh de ab intestat, 'edit porpsi uolporte que si erat si mancipe vient a demander a possession desbiens , i do it rapporter se propres biens Cet diti hine expres
si Volci e sens melle aison qu 'on vient tanto de apportor est de trop et ρ me inutile car orsquc mon rore qui a ste donni eri adoption ian tranger, ient avec moiracla succession prelorienne, Ou possession destilens infirmative dia testamen de Dolre phre, dans la a mille diaque te suis rest si, et que te phr adoptis de cc md me λῆ rea'ἡmancipe, et te mὐ me aison ne milite plus en esset, Dra ne petit a dire que e troia vera les hiensque te phre adoptis de re si h re edi si me apporter, dans a succession licia quolle se ne viendra pol ni auisqu'il est absolum erat, sitra riger vis-a-viqile moi , et rependant te apportis esse parcillemeni 'avo i lieu Volci doneta se Die aison poti laquelle ce appor cesse I 'est que elui qui mancipum oti rore De prosita ratio in duasin ἡ sic de la possession des biens, ne dolipas supporter la rharge dia apport, ni me me mori rere qui prosit de cete nἡ sic ne sera o in te apport puis 'lu'it, 'a te en propre qu'it puisse rap-
568쪽
5 8 LIB. xxx Vii. PANDECTARUM IT. VI. conferre debere manifeste significatur; et emancipatis , si legi datae collationis non pareant , denegandas actiones non est ambiguitur . n. l. II. Od. 6. O dc collatioum Dioclet et Maxim. Demum autem postquam natus suerit post humus, collatio siet. Hino, prpegnantem quis rixorem reliquerit, et ea ventris nomine in possessionem mis S suerit, interim cessat collatiori nam aetate quam nascatur, non potest dici in postes late morte uti suisse. Sed nato conseretur . l. a. aut lib. 4. I. ad ed. Ei autem, de cujus talia controversia est, interim collatio sit. V. G. u emancipatus silius controversiam facit impuberi, qui se silium et in potestate patris suisse dicit. Quaero si bona sua ei emancipatus conferre debeas Paulus notat ut conserendum esse exacta cautioneri rit victus , sicut hereditatem , ita et quae collata sunt praestet n. l. 3. g. I. Julian lib. 23. digest. Neque solum his collatio sit, quum intra tempora statuta ad honorum possessionem admissi sunt sed et u plane si minorem vel alium que in restituere in integrum solet praetor, restituerit ad bonorum possessionem contra tabula petendam , quam mi serata utique etiam collationis commodum ei restituit n. l. I. g. 2.
XI. Aliis praeter eos qui in potestate suerunt, non fit collatio. Sed et inter eos qui in potestate retenti sunt, his nutaxat confert emancipatus, quibus aliquid ex bonis paternis aufert. Ila latuit spia nos Sed et si nepos, et ex alio nepote defuncto duo pronepotes I : unus ex pronepotibus emancipali solifratri suo conserat Puel si frater non est, soli patruo , non etiam patruo majori n. l. i. g. 8. 37. 8 de conjung. Cum emanci . Ut p. lib. 4 o. ad ed. Aliud exemptu in videre est in specie sequenti re ui duos filios
in potestate habebat , et ex uno eorum ne noleuari emancipavit silium ex quo nepotem habebat. Deinde emancipatus sactus procre vi filium, quem avus in locum filii adoptavit ; et vel intesta
569쪽
Relative mon Di 'ensant don o conleste 'hlat , te appor at ei dans 'intervalle Par exemple si is mancipsi a contest sit 'ἡlat deri' impubhre , qui se prete nil sit dii testateur et hire enc Ores Ous saluissa iace; D demande sici'ύ mancipsi Oit lui rapporter sespropres hiens Pan , a cet gard sat celi rem arque rae penseque e rapport oit e re ait parci's mancipsi h l' impubhre, en exigeant toti te scis caution de ce dernier asin que dans te cas oti ilviendrai h succomber i tui rende ave est succession Out ceriu'illui aura apport D. NOD- seu lenient , te appori do it tre ait is ceu doni nous venon de parier, orsque pendant e dola is rescrils iis sontadmis , a cis ossion do biens mai moriae, M Si te mineti otilo ut aut re individia ne leti siletir a cori tu me de restitue en enlier,
570쪽
55 OB. XXXVII. ANDECTARUM TIT VI tus, vel testamento saeto i , praeterito emancipato silio deces It . Quaesitum est quid de honorum possessione, quid de collatione iuris esset y Respondici Bonorum de quibus quaeritur , tres par te fieri debent ex quibus una pertinet ad ilium qui in potes late remansit, altera ad Depolem qui in locum filii ad Optatus est, tertia ad emancipatum silium ei nepotem qui in pote State remanserit ita ut pater soli ei conserat et cum quo bonorum possessionem accipiat . l. 3. g. 6. Julian lib. 23. digest. XII. An autem et heredibus eorum quibus conserri oportere diximus , erit conserendum Ita distingue ibidem Julianus ait : Si bonorum possessione accepta decesserit is qui in potestate est, ad collationem honorum cogendum emancipatum, ut tantum heredi ejus conserat, quantum conferret ipsi, si viveret. Quod si ante acceptam bonorum possessionem decesserit suus, heredem ejus praetor ita tueri debebit, inquit, pro ea parte , qua heres Scriptus fuit is qui in potestate erat, non tamen ultra virilem ;ad collationem autem non admitti eum iri hunc cas una, quia ho
norum possessio admissa non 3 est . l. I. g. 8. Ulpian lib. o. nil dict.
Quin conferenda sint nec ne pS. I. De his quin ema matus habuit, quum moreretur is ad cujus δο--
XIII. um demum ab emancipatis fratribus , his qui reman-Serunt in potestate conferri consueverunt , quae in bonis O-Tum suerunt eo tempore quo pater sati munus implevit ex-
1 Adversus quod possessio confra aBulas petita est. Hoc necessario Supponendum est manu quum ex testamento succeditur, nulla si iure Pandectarum collatio. α Soli maui nepoti aufert qui nepos totum trientem, quem cum ipso dividi aberet solus , si pater ejus ad bona non admitteretur. 3 Ipse quidem suus heres si viveret, quamvis honorum OSSessionem non accepisset, po et collationem exigere, si praetor ex minor Parte eum tueretur, quam ex qua scriptus esset G. O. h. itit supra, . 3. Verum eo casu, hoc ius ipsi personale est, nec ad heredem eius transit ut hic dicitur. Jus autem quod habet suus heres exigendi collationem eo casu quo accepit honorum possessionem cum fratre ematicipato, transit ad eius heredem ;quia inhaeret uri bonorum os,essio his , quod proinde transit ad heredem quum illa accepta ebi.