장음표시 사용
241쪽
MI s c ELLA NEO RVM.matici comentariti aliquot, ut in Martialem Iuvenalem p poetas,quos Ac Medicibus meis Laurentio Iulianoch fratribus dedicauit, a quibus etiam muneribus est
amplis smis honestatus. Sed & in Stat in Sylvulas,&in epistola Sapphiis, in Ibin quore Nasonis edidit quspiam plena nimirum bonae frugis, ubi non sucum sicit.
dilectoris credulitatem ludificatur. Caeterum Georgius Merula, uir plane doctus,ac diligens, longeQ quam Domitius in scribendo cautior, θc nunc primi sore nominis non remulo quod aiunt)sed ueliscatione plena inuectus, coment Dorum illius in Martialem permultis editis notis licentiam primus hominis magno ueluti passiu gradientem,prorsusci, iam ferocientem compescuit. Nos quoq; dein primat sub flore iuuentae, non quidem ut ipsius libros planer de manibus exiscuteremus,sed ut somniculosam iuuentutem,uelut in aurem utram dormiente expcrgeiaceremus, in ipso iam tum nostrae proscissionis tyrocinio sic eundem lon, o quando quasi cp parcente manu seriebamus: re nunc idem facturos praefimur,utcunqi res serer, quo fides nobis libertasin constet. Neque enim patiemur, quatenus uires suppetent, impune illudi credusae iuuentuti, α simplicia ingenia
supplantari. Quoniam autem ut est apud Plautum feliciter sapit is, qui periculo alieno sapit, cauebimus ipsi quidem pro uirili,ne quid in hos libros, quod no dolendi queat autoritatibus,reti ramus. Quid aute ad summam de ipso sentiamus, si
uitia uirtutibus pcnsamus,& qua parte ingenii maxime steretisti memus, uel epia gramma testatur nostr quod in ripa Benaci lacus, ipso Domitii natali solo, Ba eius Vsolinus Florentinus at Angelus Maiseus Veronensis, illius memoriae studiosi,nouenniu serme abhinc, incidendii saxo cin auertit,qd di hic adscribam.
Asta uiator, puluerem uides sacrum, Quem uorticosi uexat unda Benaci,
Hoc mutat ipsum Ope Musa Libethron, Fontem p Sisyphi,ac uiret a Permessi: Quippe hoc Dominus vagiit selo primum, Ille, ille doctus,ille quem probe nosti, Dictata dantem Romulae iuuentuti,
Mira eruentem senti,de penu vatum.
Abi viator, sat tuis oculis debes. Sed nimis multa sortasse de homine,pauca presertim pollicisi:quod eo tamε consilio secimus, ut ossura ueluti quampiam grammaticis istis diobolaribus, omnia quasi per nebulam uidentibus obiiceremus,quin nihil omnino rectum putabunt..nisi quod ipsum denissi tritum diu, proculcatum , de suis illis profitentium commentariolis excerpserunt. Ad Attegias autem quod attinet, ipsius haec Domitii uerba senti Alti, insuit,accipiunt lingua Maurorum Attegias mapalia significate. Ego potius intelligo, hoc significare Mauritaniam ad extremam partem Ly-hiae. Dionysius: Ad summam Lybim habitant Attegias undas, Alcidae qua sunt statuae Maurusia ploes.
Haec ille uidens utioe meliora,deteriora seques.Volebam cpsane ista credere, sed rumor uera negat esse. Dionysium uero citat autorem Domitius: qui si unquam uocabuli istius mentionem fecisse ullam reperietur, cedam, tollam , manum iam tum, me' que omnium haberi uanis sinum non recusabo. Sed ut omni remota uessica,rem putemus ipsam,no sunt Dionysii uersus hi,non sunt,uerum Prisciani potius, quo libello Dionysium poetam de graeco interpretatur. Corrumpit eos
autem Domitius,atoe deprauat diam quod apud Priscianum fuit, ad Tethyos un
242쪽
LIBER das, priore inducta, interpolata que scriptura, pro eo supposuit Attegias un das neuti litam ut arbitror facturus,si rationem carminis , aut si sipacia moras iisti labaru consuluit set clim uocabula,quod est Attegias,antepenultima porrecta syllaba, contra ipsius,quem interpretatur, testimonium, tum postrema breui, contra omnium posuerit autoritatemnene quod extat Dionysius,cuius esse grscos. illius argumenti hos puto uersus.
Licet autem euoluas iam totum,uidebis ne minima quidem suspicionem subesse Attegiaru apud Dionysium: videbis alium citari pro alio expungi ueram scripturam supponi falsam, ratione syllabarum uel carminis haberi nullam. Et dubit: hit aliquis ab ipse iam liberrime disset ire& refutare has nugas,uel si praesudicata pridem de hominis ingenio doctrinal opinio, caiisam ficiat inuidiosiore Caetexit Attegias ipsi uel tabernacula, uel umbracula, uel si hoc magis placet mapalia intelligimus, qualia Mauri colunt, qui Numids a Romanis, ut historiae scriptor Herodianus est autor. Vocabulum id Rusnus usurpat in libro Iosephi de bello
Iudaico septimo: Cum ad festium,inquit diem uenisset, quo attegias in honorem Dei componi ab hominibus mos est Nam quod latine Rufinus copotu attegias est,id ipse autor Iosephus of Mmιωδα dixerat graece. De Baptis 5 Cotytto,deo Cotyttiis,tum apud Iuvenalem,& Horatium recta indicatale 'io,enarratio. c AP. Eeropiam seliti Baptae lassare cocyton. Hunc Iuvenalis uersum Do mitius expositurus,erraticis ut ira dixerim suspicionibus fibulam I xans,ineptias hallucinatur,re nugas meras: Baptas esse inquienscireris sacerdotes, Cocyton Cererem. Nec arbitror hoc unqua dixisset,si quod in homine non pudoris dixerim, sed sensus omnino uestigium fuisset. Nos enim tunc demum credituri,cum quissipiam proserenatiquo satis certo autore ste tur Sed est hoc familiare huic agam em m iam liberius ut csi nihil explicare pons implicet,oc quicquid obuiu sit arripiat, eoq; seratur diffidente e5scientia: quδ deni* ipsum impetus errabundς opinionis impellit.Nos antiqua comoedia poetae Eupolidis innui suspicamur,quod ueteru meelles autoritas persuasit. Etenim Me ea sic Platonius insciis autor,ubi de comoediaindifferentiis agit,iσιαν γων πνusi τουe-iae δῶ- ω ἐκωνων, desilud Θουκε τάς ραπυς. Scimus,inquit,Eupolin, quonia Baptas fabulam docuerit, ab ijs ipsis in mare summersum, contra quos Baptas emiserat. Lucianus quom in ea motione,quae inlcribitur, Ad ineruditum multos emptitantem libros in hanc se me sententiam: Dic mihi, inquit, euam ne Atachinis oratione aduersus Timar
chum legis an uero illa omnia scis, re nosti singula r Aristophanem uero re Eupolin subisti: Baptas integram fabulam pellegisti Tuti nihil ex his pertinere ad
te putastis nessea cum agnosceres erubuisti: Sed& Henlismon in enchiridio, de acatalectis agens, duos citat uersiculos ex Eupolidis Baptis.Et Sisidas unu ex eisdem in uocabulo,quod est Atrypheros. Iam primum igitur costare opinor Baptas comoedia fuisse ueterem Sc mordace poetae Eupolidis. Quod aut comoediae argumentis,qua materia, per ipsa quae nuc extant uestigia, sagaciter indagabitur. Athenienses igitur ea tempestate sacra quaeda,religiones pyeregrinas, nouos lideos asciuerant,quibus nos lume peruigilationes essent instituis magnoru dein flagitiorum causa sicuti Romae Bacchanalia. Sed inter ficia caetera, cere etiam
1 quae dicerentur Cotyttia. Contra haec nocturo Cotyttia scississe Eupolin Ba-
243쪽
riis c ELLAM EORUM. 23sptas putamus: sed & alios Comicos, inter ii eos Aristophanem cruorei uide ustotum hoc genus peruigidiorsi &peregrinitatis exagitas. . Sic ut Iuvenalis, quae Roms hcrent cotra ritu ceremoniars, no dissimilia dicat ijs, quae Baptae Athenis in nocturnis Cotyttiis patrarent.Cicero in Legibus sic ait: Quid aut mihi di seliaceat in nocturnis, poetae indicant comici,qua licetia Romae data, quisnam e set ille qui in sacrificiu cogitatam libidine intulit, quo ne pimpudetiam quidem oculoru adiici fas fuit. Et mox idem: Atm omnia nocturi ne nos duriores Bote uideamur)in media Graecia Diagondas Thebanus lege perpetua sumilit. Nouos uero deos,re in his colendis nodiurnas peruigilationes, sic Aristophanes Ecetiissimus poeta ueteris comoediae uexat,ut apud eum Sabadius, & quida alii dii peregrini iudicati er ciuitate elicians. Apparet utim de Ciceronis testimonio tam
Aristophane, tum Comicos alios ueteres cotra nouos deos, contrain nodi asperuigidationes,aciem styli destrinxisse. Cum uero ex superiorib. liqueat Baptas fuisse comoedia,qua turpia & obscoena carperen aloe hic de Baptis, deis nocturnis Atheniensiu Laciis mentio, quae nos Cotyttia sutile appellata declarabim quis no intelligat iam Baptas fuisse deni , qua potissmu fibul, talia uexarene e Strabo aut in lib.de Geographia decimo, Cotyttia, Bendidiat sacra fuisse apua Thracas narrat, ex quib.Orphica sumpserint origine: deamc, nominat Cotyn, cuius iaciat Aeschylus mentioneia Tum idem paulo post Athenienses ait inulta ex peregrinis sacras accepisse,ῶπι Ψ inquit. Sed & inter caetera, qttae peregrina ab ijs recepta sacra comemorat,prima enumerat Thracesia, quae supra ostendimus Cotyttia, Beneidiacpappellari. Liquet igitur Cotyina ab Ah eniensibus sacra externa coli solita,liquet etia uexata a Comicis. Conie stura aut duciamur, ut cu de Baptis hic mentio, quam scimus fuisse Eupolidis comoedia dect s cris Atheniensiu no mimis,in ea potis Iimu id senus iacia exagitarenΞ. ictum deam quae talibus praeesset ritibus, peruigilijst, Cotytto uocata putamus, a mutetiam recta ratione Cotyttioru est innata appellatio: quae quom a dea comoedijs ueterib.desamatissima, ideo Synesius in epistola quadam, cuius principiu est, οπήνοιια , ad hunc planer modii narrat: ερμῆιin κρὰ κολώ
hi λ Quibus uerbis signiscar eum de quo in mistola agat, non Mercurio conis gruere, non Herculi palaestrς praesidibus,sed esse Cotyttussdiuinu, esterorum , apud Atticos despicatissimoru.QuareCotytto legendu,non cocyton,prs sertigcum syllabae repugnet quantitas,qusne tum quide breuis,cum alterii t Jubtraxeris,ut Domitius prsscribit, inscite ille quide nimis sit uero uenia nimis inqua inis scite,negligenter , qui non cogitauerit primam nominis syllaba non positu modo. cui duntaxat occum sised natura quom producta. Quidam tam e hanc deam
Cotyn maluere,' Cotytto, sicilii Strabo supra,sicuti alibi Synesius idem his uera his: Mef ων is Mis γν--πιγμον-ριασάτω tiou. Audacter, imquit, pronuncia uirit eum semimarem statim,sedalemq; Cotys. Quem exponetis locu Suidas,Cotyn deam coli ait turpiu praesidem. Vnde,inquit, sunt Oisthoue, Z Timarchi di quicunq; lucri gratia forma colunt,ad inundam libidine, sicut in is nati,& capillu fingentes uniuersi. Sed re alibi credo inuenient, quibus his adiuuentur,uiri docti, si doctrinaestiadisi adhibuerint. Quin apud Horatiu quo in Epodis ita legendu existimamus.Inultus ut tu riseris Cotyina: non ut plerique
codices Contia. Et in uetustissimo libro, quin si Georgii Antonii Vesiputii H
rentini,graece latinet, docti hominis, uocabulum id antepenultima syllaba i r melino si uestigium arbitror unu adhuc iniebrum ume integraeo lectionis
244쪽
x36 L I B E RSententia de Claudiano exposita,relatu per* lepidae si bellae: tum ses,ella
Laudianus in libro de raptu Proserpinae secundo,deVenere dea rosas purpureas colligente loquens,ita inquit: - Sic ista cruoris 1 Caipit signa sui. Locus sane: uideri obscurus poterat, nisi apud Aphtho uni in Progymnasmatis rhetoricis expolita Gella, sic propemorois pulchritudinem demiratur,plagamVeneris consideret. Amabat Adonin dea Mars ipsam. Quosque dea seret Adonidi,Veneri Mars erat,deus deam adamabat,deat hominem sequebatur. Par Cupido, tametsi genus dispar. Perimere Adonin Mars zelotypus tendebat,sinem putas amoris, Adonidis nocem. Ferit Adonin Mars. Accurrit auxilio Venus,sestinans,in rosas incidit, ac se spinis implicuit,ita pedem perseratur,qui uulnere manarat cruor, de se rosam colorauit.Sic rose, quae pilus candida, quod nunc cernitur, iacta. Attigimus ipsi sis Dbellam hanc in Raetico nostra,versiculo illo: Idalio pudibunda sinum rosa sanguine tinguit. Sed uniuersum pulcherrimc numeris uernaculis coplexus, Mecoenas hic aeui nostii Laurentius Medices, ut in omni uirtute, sic etiam in poetica eminensissimus.Nonnus aut pom mirificus lib. 1.& 4 o .Disnysiacon Martem ipsum, eum ab eo iactit Adonis occisus, in aprum semet uersiste tibulatur, ita de Venere scri
gat his uersibus Nonnus delectatum tasse aprisVenerem, quoniam fore cognouerat ut apri figuram indueret aliquando Mars, ac prae zelotypia necaret Ad nin.Rosam uero es e alioqui gratam Veneri, nec ille tacet lepidissimus epigram
l felix rosa inquiens mollibus o sertis
Nostri cinge comas Apollinaris, .. mas tu nectere candidas, sed olim Sic te semper amet Venus memento.
Sed &Vergilius in Elegidio quodam suo cur autem non suum credamus,quod omnium stelegantissimum sic ait: Sy deris di floris est domina una Venus. iterum Libanius ille quo phista graecus, nee ulli Atticitarum secudus, ita
quodam uelut angulo super argumento isto de rosi Veneris, lusitati Quo inquit tempore iudicem deabus pastorem Ebula dedit, mater habebat Iunone, male nerviam quom cestias ille Veneris,in quo amabilitas, in quo etiam Cupido emta uenturas prius in certamen nepabant, quam ubi a se Venus medicamentu foret amolita.Sic enim cingaeu illita appellabant. Atqui ne uos quide, Venus aiebat, lenociniis uacuae . Tu diadema aureum crinibus, tu galea similiter auream geris uertice.Sed enim sucos istos habere per me uobis liceat, liceat modo per vos o hatum,comptum mihi altu asciscere cinguli uice.Sic morem deabus gerens ire ad Scamandrii per hie stura flores,qua se pratu sub ripa explicabat herbidum. Simul aquillae ipsae blandae perspicuaec, suberant,&ad lauandum illices. Lota ibi dea, statim qua caua uenerat ornatum quaerebat sibi. Tum nescio qui mirer sit uis aspirare odor uis .iam lilia, iam uiolas legerat dea,cum tame odor ille magis interim magis. blandiebatur.Pergit aurae fragrantis uestigia subsequi, uidet ro- ,ut 4 admoueh& euehanc suaveoletiae illius mauem cognoscit.
245쪽
nt sc ELLANEORVM. Ibi flores aspernata caeteros abiicit humi,tantsi et rosis eoronata,recepit se ad Ida denuo.Nec aute plus Veneri flos,st floriVenus conciliare gratiam uisa. Adeocracosesum Iuno, Mineruao ut ehe,ut ne ipta quidem pastoris expectarint calculu,
sed accurrentes utraq; sertum crinibus detraxerint, normideosculatae ipsum, rursum Veneris capiti reposuerint.Hactenus de rosa Libamus, cuius tamen liri ouae mecanicis piciae coloribus nitidissimum tectoriu,nescio an ad unguem no tua ista tumultuaria latinitas repraesentaverit.
Quomodo inuenta purpura: simul explicatus Nonni Iocus,
I Vo pactio inuenta sit purpura no alienum fuerit hic referre, uel ut grael ei poetae Nonni locus intelligatur, uel ut fabula prsquam lepida, Latiisl nis minista, noscatur. Est aute apud Pollucem libro de uobis idoneis ι ad Comodum primo in hanc sententiam: Tyrii serunt inquit) capta
amore Hercule nymphae cuiusdam indigens cui nome Tyro, sequebaturQ cum inquiunt canis antiquo more, quo dominum canes usq; etiam ad concione comitabantur. Quare canis hic Herculeus irreptantem scopulis purpuram consipicatus,peresa caruncula, sua sibi labra cruore puniceo in citi Cum igitur ad puellam Hercules adiisset dele stata illa insueta tin stura, quam ceu sorentem in eius canis labris asperiiset assirmauit sibi cum illo posthac nihil sore, nisi ad se uestem afferret, etiam canis illius labris splendidiorem. uocirca inuenta Hercules amismante,collectoci sanguine, munus puellae detulit, primus ut Tyrii di 'itant a tor punices insectvrs Nos i*tur in Rustico nostia,propter hoc ipsum denim cocham diximus Herculeam, cum purpuram significarem .Porro aut Nonni poetae uersiculi super hae ipsa fabula sic in lib. 4 o.Dionysacon inueniamur.
αλιγλαίνων ρυθανεῖ φαρορ -ολίων. Salutis augurium quod sit apud Suetonium. c A p. π I H. etoniusTranquillus in Augusto sic ait:Nonnulla eciam ex antiquisi ceremoniis paulatim abolita resti tuit,ut silutis augurium,&c. Quod i autem seret salutis augurium, uideo etiam a do Ris aliquot ignorari. -T Nos eam rem libro septimo trigesimo* Dionis historiarum, ad hane sententiam reperimus. Tum uero etiam salutis augurium,quod appellant,longo interuallo secerunt.Est autem modus augurii qui iam,ut si Deus permittat, ra-lutem populo poscant,quasi ne salutem quidem a diis petere is, ni pinu hoc ipsum dii concesserint. Obseruabatur autem dies una quotannis, in qua nullus adhellum proficisceretur exercitus,nemo se contra pararet,nemo pugnaret. QSI cirea in assiduis periculis, maximere ciuilibus, neutiqua fiebat. Nam ec arduu in primis, puram rebus his omnibus diem serirare, re perquam absurdum itideri poterat,ultro sedition .detrimenta sibi ipses incredibilia conciliare, cum & inetis ea res sutura esset,& item uictorib.pernesciosa, mox aut saluida diis immortalibus petere. teriam tum fieri quidem augustu eiusmodi potuit. Sed ne id quide pirum proces lit, quom a aduersae quaepiam aues devolarui, unde augurisi captum,
aliat item signa inauspicata apparuerunt.Idem , etia lib.quinquagesimo scribit, ab Au
246쪽
I B E Rab Augusto pace terra, ri4 parta,Ianum clusum,nem non salutis aut um tactim quod anter multis causis fuerat omissum.
Naulia quae sint in Ovidii Artibus: at Q inibi de barbaris orsanorum adipellationibus, quibus Graeci nostrim utantur,quod , 'am Chaldaes gr.
ea interim,nostra id genus uocabula no aspernans. c AP. XI ii l.
Disce etiam duplici genialia nautia palma
Vertere, conueniunt dulcibus illa modis.
Aulia diminutivum puto, sue nablia, ab illis quae uel naula, uel nabladicimus.Etenim b literas & u, sermer pro eisdem positas inuicem cepet ueteribus monimentis adnotauimus.Suidas etiam:Nabla organi spe etes. Ait & idem alio loco: Ptaterium, inqui horganum est musicum, quod naula etiam uocatur.Quin & Sophoclis uersum.mutarchus adducit,ῶναὐ-λα ίωκυῖiMν,ἀλυρα , libro eo quem super vi Delphico secit: sed re Theodo- retus in psalmos de eo meminit, & Plutarchus in i iis Symposiacis. Ex quo nos in Nutrice: - Non quae duplici geniale resultant
Naula citara manu. Sunt aut multa organora barbara nomina,sicuti Strabo narrat lib. t o. inter in
nabla quot numerantur, hoc est,psalteria. Sed Θc illud obseruaui nuper apud Daruelem propheta,ducente me scilicet in recessus illos, oc sacra midiorinn suorum penetralia Ioanne Pico Mirandula.Grsca etiam qus uideantur, Latinique adeo istiusmodi organora nomina: quan* paulo corruptius, a Chaldaeis quo* auto ribus usurpari,ut cama pro cornu,cathros pro cithara,sabecca pro sambuca,psanterin pro psalterio,iamphoni a pro symphonia.Quin Gallus Solom6, ordinarius apud Hebrsos enarrator sacraru literarum,neuel ait esse Hebraice,quod ibi planterin,id e salte tu legatur.Constat auiliteris id nomen tribus 922 ex quo etiam uel in Esaia legito, re Amos, Zc Graeca drin figura naulon, a duo diminuta sit mulion hoe Ouidianum.Siquide nouitiae εις sunt notae quibus Hebrsi nunc Puocalibus utuntur,ut ide re copetit,& ostendit Ioannes Picus Mirandula meus, unus omni u prorses ab omni parte beatissimus,in opere singulari, at* admiram do, quo psalmos a situaginta uersos,isto notam prςcipue argumento,docet Hebraics ueritati respondere.Ne iam insultare Iudaeus,aut obiicere posst,ea nos in tenvio singulis canere horis,quae ne ipsi quide satis uersa fideliter existimemus. Denim genialia cur dixerit Ouidius, lacile noris, uerba ipsa legens de Scipionis, Aphricani Aemiliani oratione, contra legem iudicariam Comesii Gracchi, quae
posita sunt in Macrobii Saturnalibus,eorum principi u sie est, Docentur praestigias inhonestas: cum cinaedulis, re sambuca psalterio , elint in ludum histriona,
discunt cantare, quae maiores nostri ingenuis probro ducier uoluerunt. Eunt,inquam,in ludum saltatorium inter cinaedos, uirgines, puerio ingenui. Sic Scipio.
Tum Ambrosius quom libro ipis de utilitate ieiunii tertio, psalteria docet adhu
heri conuiuiis,ut libidines incitentur. Sed enim in comoediis quo crebra psal triarum mentio. Porro uocabulu ipsum Hebraicum est: nam graecerps uteriu diacitur,latiner laudatorium, sicuti diuus Hieronymus ait in epistola ad Dardanum, doces in clypes modum quadrati esse se atum,chordarum decem, quanquam Romanus Emanuel Hebraico commentario in Psalmos, utriculariam putet esse
fistulam neues,uidelicet etymon sequutus,quod ab utre deduci uocabulum illud apud Hebraeos uideatur.
247쪽
inii fiterit amor Sybaritidos de quo Ovidius,de Sybariticis libellis
pud Martiale,luxum item caetero Sybaritarum. c AP.XV.
Vidius in epistola ac Augustium litho Tristiuin secundo se inquit: Nec qui composuit nuper Dbaritida sumi. Quaeritur inter literarii studiosos, qui nam sit is, qui Sybaritida copo
fuerit, od'ue ipsus operis fuerit argumentu.Nos utru* apud Lucianum deprehendis te videmur,in oratione quς est ad inerudit si,qui multos empti taret libros.In ea scriptu est ad hanc fere sententiam: Dic mihi hoc quo*,inquit, si Bassus ille sophisia uester,aut tibicen Battalus, aut cinaedus Hemitheon Sybarita,qui uobis mirificas conscripsit leges,quo pacto insanire oporteat,& uelle repati,ac facere illa,si hora quispiam nunc leonis pellem circundatus, clavamin te nens incedat,quid c eum ne putes Herculem spe stantibus uisum iris Sed & Phialo Hebraeus,in uita ipsa Mosis: Comoedias,inquit,& Sybariticas nequitias coponentes.Maritalis quo' lib. 12.epigrammaton de Sybariticis libellis ita: Qui certant Sybariticis libellis, Musseti pathicissimos libellos
Et tineias sale pruriente chartas,
Instanti lege Rufia: sed puella
Indicas manibus libidinosis, Et fias sine foemina maritus. Hemitheon igitur suisse uidetur,no ut Domitius ariolatur Sybaris,a quo uel Sy baritis,uel libelli Sybaritici obscoenis limo sint argumeto copositi.Notabiles aut sunt in primis luxu &deliciis Sybaritae, sic ut praecipuos omni u colerent Ionas, atq; Tyrrhenos: quoniam alteri Grscoru,alteri barbaroru luxuriosissimi.Ab his etia fibulae Sybariticae,quales ferme apud Aesopu,5c prouerbium deduetu, Sybarites per plateam, contra fastuosius ingredientes. Atq: haec quidem de Sybariatis, aliaet non dissimilia Suidas Plutarchus aut in conuiuio scptem sapientu, mo rem filii se scribit Sybaritis,mulieres ab usip anno priore ad conuiuia uocandi, ut ueste auro , moliri, exornarec, per ocium se possent. Sed di maximus Tyrius indisertatione tertia de uoluptate Urimos enumerat Sybaritas inter eos populos, quos uult mollissimos, deliciosissimosis uideri: neq; iid Sybariticas erea saltationes comemorat. Qui iidem indisertatione alia,cui titulus, uae finis sit philos phiae,sere in hanc sententiam: Crotoniates, inquit,oleastru adamat, Spartiates armaturam,uenatisies Cretensis, luxu Sybarites, Ion choros.Hinc ergo Iuvenalis r
ullum crimen abest,facinusq; libidinis,ex quo Paupertas Romana perit, hinc fluxit ad Istros, Et Sybaris colles. Astipulat & Strabo,qui Sybaritas omni sua felicitate, propter delicias luxum nseptuaginta solis diebus suisse narrataciotoniatibus exturbatos. Quin dic iusici Plutarch us Subatim ponit in Pelopide negantis miru facere Spartiatas, qui se inhellis morti ob acerent,ut tantos labores,uietumq; illis,quo utebantur, flageret. Aristoteles aut Moralium Eudemioru primo, Smyndiride quom Sybarita comis parem Sardanapalo,inter uoluptuarios nominat. Illud urbanu sane quod Aphricanus tradit in Cestis: sic enim graecer liber ipsius de re militari inscribitur. Etenim Sybaritas eo deliciarum uenisse narrat, ut equos in conuiuia introducerent ita institu tos,ut audito tibiae cantu,statim se tollerent arrectos,5c pedib.ipsis prioribus uice manuum gestus quosdam chironomi motus c, ederent ad numerum
saltatorios. At enim tibicen, inquit, ibi quispiam contumelia affectus transfugi ad Cro
248쪽
24o LIBER ad Crotoniatas hostes, paulo ante praelio superatos a Sybaritis: Ac quod ὀ repub.
foret illorum pollicetur si fidem modo habeant sua opera Sybaritatu cunctora equites in ipsorum uenturos potestatem. Credita res,ta belli dux creatus a Critoniatibus tibicen, conuocat omneis quotquot eiusdem serent in urbe artificii, modulamentumc, qs indicat,at ut ullum tempus,procedere in hostem iubet. Sed enim Sybaritae fastu praeturgidi, quod equiratu superabant, eunt cotra, stra lium conserunt. Hic aut repente dato signo tibicines uniuers conspirant. Ecce tibi igitur confestim modulamine agnito,cantui illo uernaculo,tollunt,erigilt 'semet in pedes equi Sybarit sessoribus excussis, quod tripudium domi didi
cerant, etiam in acie exhibent.Ita Sti omnes equites,sed humi iacentes, omnes equi,sed tripudia repraesentantes. Tantu de Sybaritis Aphricanus.
De Aristidae Milesiacis de quo sit apud Ovidium: det que MDlesiorum deliciis. c A P. XVI.
Vidius idem in eadem ad Augustum epistola sic ait: Vertit Aristiden Cisena nec obfuit illi
Historiae turpes inseruisti iocos. Qui sit hic Aristides, qua ue libros materia secerit, magna haesitatior nos autem studiosam iuuentutem ad autorem Plutarchii dei mus,cuius in M. Cras Ii uita sub hoc propemodu intellectu uerba int: Colleciso ig/t Seleucensa senatui libros Aristidae Milesiacon perst impudicos ostentauit, nihil in eo me litus, siquide reuera fuerant intcr Rusti sarcinas reperti. Quod θc Surenae pro huit occasionem probri,cauillio aduersus Romanos, in ne inter bella ' uidem
continere semct a rebus,literis et huiuscemodi ualeret. Ita Plutarchus. Est autem Surenas apud Persias magistratus nome,quasi praetore dixeris: quod & Zosimus
ostendit. At Q hunc quide Plutarchi locum nanscriptu planer, sicuti alia pleraque in Appiani quot historia deprehendes. Lucianus interim in amoribus sub hoc
pene semii,de Arisside: Magnopere,inquit , me narratiuncularum tuarum perlimpudicarum lepida,& dulcis suadela lactauit, ut propemodu te esse Aristidem,mec, sermonibus crederem Milesiacis demulceri.Quocirca etiam Apuleius epigramma ipsum statim quod in fronte asini sui collocauit, ita exordituri At ego ti-hi sermone isto Milesio uarias fabellas conseram, auresc, tuas beneuolas lepido susurro permulceam .Ex quo Martianus: Nam certe inquit,mythos,poetice etiadiuersitatis delicias Milesias, di reliqua .Fuere aute Milesi quoin deliciis, luxum notabiles, eoc, prouerbium inrce fertur,ai κριτα μιληπια μὴ γ ii hoc es Domi non hic Milesia: uidelicet in eos,qui domesticia luxum celebrant,ubi minus probatur.Nam sic Lacedaemone Milesius hospes audiuit,cii delicias patrias extolleret: sicuti est scriptum in Zenodoti prouerbioru collectaneis.Sed Mais ximus rius idem signiscat, qui Milesios a uestitu molliore uocat Ex quo apud Vergilium in Georgicis: - Milesia uellera nymphae Carpebant. Ex quo illud etiam Horatianum: Alter Mileti textam cane peius, dc angui Vitabit chlamydem. Sunt autem omnino lones quo caeteri praequam deliciis habiti defluentes, quod in ueteribus memoriis pasium. Caeterum ne hoc quidem tacitum praeteribimus: Veretro solitas uti Milesiacas foeminas e corio: sicuti scriptum etiam apud autorem Suidam . quin item apud eunde legimus a Milesio Cadmo libros conis Positos quatuoside soluendis amoribus. Correeius
249쪽
Correctus in tragoedia Senecae locus at ex Graeca remotiore si besa declaratus,super Nemeaeo leone. c A P. X V ll. N tragoedia Senecs, quae Hercules iurens insonbitur,llic senariolus lel gitur: Sublimis altas luna concipiat seras. Alias enim codex habeti uetustus ex publica Medicat semiliae bibliotheca, non altas, ut in uulista exemplaribus.Cuius intelle fisi loci temere aliunde cy ex Achil luem autorem Iulius quom Firmicus in Matheseon libris re citatre laudat. Is igitur in commentariis Arateis,cum de luna uerba facit, ita scribit ad
αμον ἡ κωθγε πεσων est In ea etiam habitari,fluuiosc, esse re est era, sicut in terra. in Nemeaeum quot illinc cecidisse leonem fabulantur. Ex quo nos in Nutrice: - Nemeaeam tesqua Lun enam mentita seram.
1 id sit apud Iuvenalem Frater lus gigantis. Quid , apud alios,
Terrae filius: ibidemc, de Manli uocabulo. cΑP.κvli I. Vnde sit malim fraterculus esse gigantis. Emum poetae Iuuenalis hunc ex Satyra quarta, quicunm hactenus in terpretati sunt,haerent in salebra,quantum uideo, nec enarrare illi quidem mihi,sed risum captare anilibus fabulamentis, uel derisum potius uidentur. Quippe alia gigantas in sinias conuersos,alij post gigantas a Terra simiam produciam in deorum contemptum cominiscuntur: frigidiora his alia,quae sicut ille Martialis rhetor, Neronianas thermas res igerarent. Etenim nullo quantum intelligam sens nullo quod sciam dicuntur tradete has nugas autore.Mihi fraterculus gigantis significare hominem uidetur, nullis maioribus ortum,ignoto genet e,obscuro Φ,quoniam cuius innorabant parentes,eum uul go appellare ueteres Terrie filium consueuissent. Ex quo Peruus: Praesto est mihi Manius haeres, Progenies terrae,quaere ex me quis mihi quartus Sit pater, haud prompte dicam tamen, adde etiam ununi, Vnum etiam,reme est iam filius. Vides igitur uel unius autoritate Persit, terrae filium dici, cuius nescirentur pa rentes Nec adeo putes otiose Manium illica Persio nominatum. Vt enim omittam,quae de Manio scribit Aricino Pompeius, etiam Manli nonae ipsum graecus autor Soetimus Romanae historiae libro tertio,non quia natus mane, sicuti csteri, sed a manibus ait appellatum. Quin M. Varronis liber compluties a Marcello citatur Manli titulo,etiam nescio quid alicubi defunere attingens, ut fauere hunc suom auguro nobis.Cicero item in primo epistolarum uolumine ad Atticum: Sed haec ad te scribam alias subtilius:nam ne* adhuc mihi satis nota sunt,& huieterrae filio nescio cui,comittere epistolam tantis de rebus non audeo. Sed idem quom in epistola ad Trebatium sic ait: Cn. Octauius, an Cn. Cornelius quidem tuus Limiliaris, summo aenere natus, terrete filius: quod in quibusdam codicibus deprauatum, proc, eo suppositum zos filius,cum umor scriptura maneat adhue
in libro peruetere quondam do stillimi uiri Philelphi,nunc Lauretia Medicis, patrones literarii,simuli in libro altero de uetere ut apparet exscripto, qui nunc in bibliotheca publica Medicae similis. Vides a Cicerone quom nihilo lecius ignotum prorsus hominem terrae appellati filium.Lactantius etiam diuinarum Inltitutionum libro primo his utitur uerbis: Idinucius Felix in eo libro, qui Odiauius
250쪽
LIBER inscribitiir, se argumentatus est: Saturnum cum fugatus esset a filio, in Italiam buenisset Coeli filium dictum, quod soleamus eos,quom uirtutem miremur, ad repentine aduenerint,de coelo cecidisse dicere: Terrae aute,quod ignotis paren- tibus natos tens filios nominemus.Hactenus Lactantius.Sed inertullianus in Apologetico de eode Saturno sic scribit: Dietiis autem terrae oc coeli filius, quia . ignoti,uel ex inopinato apparentes de coelo sis peruenisse dicuntur,ut tens filios uulgus uocat,quom genus incertum est, Quare cum hoc praeoptaret, homo esse obscurus,str nobilis iuuenalis, quod olim pdigio par erat in nobilitate senectus, utpote seruientibus in eam Romanis principibus,malle se ait frater tum giga tis,lioc est, terrae situm, quod ut ostendimus obscurii significat, * nobilem, patricium4. Gigantes enim terra editi. Suavius aut saterculum quam fiatrem, ne uideretur vastitatem illam, molem' que gigantei corporis, sed generis duntaxat ignobilitatem concupiscere. Super aspiratione citata quaepiam, simul manatum Catulli nobile epigramma. c AP. πlπιVintilianus libro Oratoriariim institutionum primo,de aspiratione M rit gens, ita inquit: Parcissimerea ueteres usi etia inuocalibus, cum aedos ircosi, dicebant: diu deinde seruatu, ne consenantihus aspiraret, ut in Graccis,& in triumpis Erupit breui tempore nimius usus, ut chororue clienturiones, prschones adhuc quibusda inscriptioniti. maneant. adere Ca tulit nobile epigramma est Haec ille. Putamus aut epigrama citati hoc poussima. Chommoda dicebat,si quando comoda uellet Dicere, & hinsidias Arrius insidias. Et tum mirificer sperabat se esse loquutum, Clim quantum poterat dixerat hinsidias. Credo sic mater,sic liber auunculus eius,
Sic maternus auus dixerat,at w auia.
Hoe mista in Syriam requierunt omnibus aures, Audibant eadem haec, leniter, & leuiter.
Nec sibi post illa metuebant talia uerba, Cum sibito affertur nuncius honi bilis: Ionios fluictus postae illuc Arrius isset,
Iam non Ionios cile, sed Hionios. Est uero obseruandRut etiam in pronunciando,quemadmodu in Bibendo u cibus aspires.Quod nunc Graeci tantum in consenantibus,Latines ne in cosonantibus quidem retinuerunt.Contra ueteres Latini etia in loquedo uocalibus aspiarabant. Ex quo Cicero inoratore ad Brutii ita scribit: Quin ego ipse cum scire ita maiores loquutos cile, ut nusqua ni si in uocali aspiratioe uterentur, Ioquebar scut pulcros, elegos, triumpos,Cartagine dicerem. Aliquando,id i scro couicio aurium,cum extorta mihi ueritas inci, usum loquendi populo cdcesssi, scientiam mihi reseruaui. Sic Cicero. Sed di aureoluuidi equide nuper apud Laurentium
Medicen nomisina,cum titulo,Triumpus.& item argento alterum,cum Uulga
tiore hoc,Triumphus. Quin Aulus quom Gellius in a. Noctiu Atticaru testatur ueteres,li litera,scii spiritu,pleris p uocibus uerboru formandis ut ipse inquit rohoradis inlla uisse,ut sonus eoru es Iet uiridior,uegetior p. Sed di Priscianus ait aspiratione uocalibus extrinsecus adstasti,ut minimum sonet,con nantibus autem intrinsecus,ut plurimum. Quare si constare tibi Catulliani epigrammatis I Porem uoles aspirationem ipsam suo loco,quantum poteris, pronuntiabis. Sed