Angeli Politiani Opera, quae quidem extitere hactenus, omnia, longè emendatius quàm usquàm antehac expressa quibus accessit historia de coniuratione pactiana in familiam Medicam, elegantissimè conscripta quorum omnium ordinem post Politiani elogia in

발행: 1553년

분량: 694페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ista itideo iam sic innotuisse,ut aliena sertasse cuipiam uideri possint atqui tamen pene adhuc eouid)m adulescens,coram literatis aliquot quos & meminisse arbitroside hoc ipsis loco ad Domitium Florensiae retuli: qui sic ei statim applaust utili genue lateretur. se plus eo die ab uno scholastico didicisse, multis ante annis a quopiam professorum.Scit Aurelius Ariminensis ut alios o tram) qui nune Patas degit,praestanti iuuenis re ingenio ec literatura, quam itultos abhinc an- ,istam de nobis enarrationem Floretiae tum quide agitans acceperit, quam ssit ut idem postea Patauit narrabat noua prorsus, ignota* iam tum uisa omniae ad quos de ea Catulla autem planer uniuersum Veronae scit hoc uir liberrimi inmgehu Baecius Vmlinus .intra ossicinam quampiam, quo nos pluuia coegerat,

uiris aliquot literatis pene costentibus, enarrauimus: cum quide illic adesse etia arim propinquus,loannes Baptista ni fallor nomine, simul in Dantes ciuita illimus, quintus ut aiebat a Dant inini sino poeta, necu non duo, qui tum Verotiae non indocti homines profitebantur,magna itidem scholasticorsi manus, ita pronis auribus nostra illa qualiacun* accipietes, ut identidem clamaret, demissum coelitus Angelum sibi sic enim aiebant) qui poetam coterraneum in terpretaretur.Nel obra istorum tamen comemini, quo inueta mea mihi denim uni, nullo in participatum recepto,tribui postulem no enim sic milii arrogo sed nequis forsan alienis laboribus me quasi coruum, aut uulturem relictis ab aquissa cadaueribus putet uesti. Emend 'a apud Suetonisi,dc enarrata uox haec Ascopera. c A P.ππ.Itiati deprehenduntiu Suetoniani codices in Nerone. Nam sic ut ire in

omnibus: alterius collo&scopo deligata, simul ci titulus: Ego qd p i tui, sed tu culleum m stLNam nem scopa latine dicitur numero si

per,scripseris, Ascopera set, quod εc esse rectis limum puto: siquidem est Ast pera iaculus pelliceus: compolitum p nomen mece A, ex utre dc sicco . de quo uocabulo ita scribit Suidas,α οπαρα - μιτσυπιον απῆι όκκοπάρνιον. Marsypium significare Suidas Ascoperam docet. Haec ergo fuit Ascopera Neronianae statue collo deligata,eullei symbolum,quoniam matricida. Qiod enim culleo parricidae insuuntur,qui fit et corio bovis, eius cullei ueluti instar quoddam repraesenta . in qui deligauit ascoperam.Iuuenalis de parricida re culleo sic: Et deducendum corio bovis in mare,cum quo Clauditur aduersis innoxia simia satis. Qiud sit aut Mineruat, aut Mineruale munus: ex eoii sententiae Iuu

nalis re Varronis expositae. c A P. XXI.

Visquis adhuc uncinariam colit asse Mineruam. Hoc ex decima Iuvenalis poetae Satyra Domitius ita exponit, ut eius neutiquam uideatur pervidisse intellectum. Mineruam partam, id est, cuius ludis quinqua-- tribus,ut posset certare,adeptus est.Quo quid est absurdius,aut inconcisimus an quaeso uno asse quispiam assequatur, ut certare de eloquentia pubi iacer posuit Caeterum Mineruale munus,quod &Mineruat dicitur,innuisse Iuu

natis uideri potest,mercedulam magisterii scilicet a scholasticis dari solitam, po trasmum Q arbitror anter quinquatria, per quos dies pueri uacabant. Vnde Horatius in extrema epistola:

Acpotius puer ut festis quinquatribus olim Ang. Politi dic α Exiguo

252쪽

Exiguo gratocp aris tempore raptim. Sicuti Saturnalibus,re Calendis item mos habuit. Quare de quinquatribus

Nec uos turba seri census audata magistri Spernite,discipulos attrahet illa nouos.

De Mineruali lim munere, etiam diuus Hieronymus ita meminit, in epistola scrihens Pauli ad Ephesios, quod etiam in Canonicis decretis inuenias. Legant in ciuii episcopi ex presbyteri, qui filios suos secularibus erudiunt literis, & seciuntulos coniceaeas legere, remimorum turpia scripta cantare, de ecclesiariam sum ptibus sorsis eruditos,& quod in corbona pro peccato uirgo,uel uidua, uel sib- Rantiam suam totam ei sundens quilibet pauper obtulerat, hoc in Calendaru strenam,& Saturnalium siportulam, ineruale munus grammaticus,& ct reor aut in sumptus domesticos, aut in templi stipes, aut sordidu conuertit in lucis. Quas autem Saturnaliu sportulas uocat Hieronymus, has nomine abseluto Saturnalitia Tertullianus.Varro quo* in tertio libro rerum Rusticarii, sic de Mineruali .

Axius: Merula mi, inqui threcipe me discipulu uillaticae pastionis ille: si simulae promiseris Mineruat,incipiam inquit) id est coenam. Ludit enim Merula hie apud Varronem,quoniam que Axius di ipulum se uelle recipi dixerat, ipse sibi eruat promitti postulat, quasi mapistro. Coenam autem iocose Minerualappellauit, quia magisterii merces. Ne sorter igitur poetae sensus hic erit, eunt quoque, qui frines praec tori Mineruat porrexerit, quod per allem designatur, id est, qui paucis diebus Rhetori aut Grammatico operam dederit, optare to tis quinquatribus, quae sina erant Mineruae ingeniorum prauidis, non modicum quippiam,sed eloquium & famam Demosthenis, aut Ciceronis.

Clitusnodi sunt uersiculi, in quibus ut ait Martialis Eesio Gri

Attialis in secitdo Epigranumton de silpinis quibus , sit peruaculam

carminibus agens,in queis mulius labor, minima laus iaciendis, hoc quo inter caetera scrinit: Nusquam Graecula quod recantat Echo. Domitius autem G culam accipit Echo,uocem graeca insertam, quasi se ne mi Martialis graecis uspiam uerbis uti in suis Epigrammatis, quod contra deprehenditur Lut nos igitur coniectura falli haut innuuntur uersiculi quidam, sic ta. Ohut in extremis responsitationes expersona ponantur Echos, sententiam ex plentes,& morem tuentes illius ultima regerendi. males etiam uernaculos ipsa quospiam fecimus,qui nssc a Musicis celebrantur, Henrici modulaminibus con mendati, quos p etiam abhinc annos semer decem Petro Contarino Veneto patricio non inelegantis ingetiti uiro, mirer tum desideranti, nonnulliso alijs lite tum studiosis dedimus. Sed & extant Grieci quoqt Gauradae cui taliam antiqui Poetae, quos re apponam.

Legendum

253쪽

Legendum apud Martialem,Cum compare muto,quod pleri , Cum compare gibbo: simul explicata ratio in eo, sensus ue

Artialis Epigrammaton sexto: No aliter ridetur Atlas cum compare gibbo. Sic enim uulgo legunt omnes,re pro rectissimo exponsit, qui cun p sunt in cultu literarum celebriores Nos contra in codicibus plerisque ueteribus,minus. uacillatis autoritatis, & fidei sic inuenimus.

Non aliter ridetur Atlas cum compare muto.Muto,inquam,non gibbo. Netue

surdis quod aiunt agatur testimoni js, in hac ipsa gentis Medicae bibliotheca publica codex habetur uetustissimus,Langobardis literis, quem & Domitius olim Florentiae pellegit.Sed 5c Veronae mihi pagellas quaspiam antiquissimi item uoluminis Bernardinus qitidam adulescens, ut tum uisus est haud illiberalis, Domitin propinquus,comodauit,cum quidem una esset mecu Baccius Wolinus absolutissimi uir ingenq,candidissimi et Nein non Romae quoi uolumen item Maristialis,Langobardis charaeieribus ostendit, legendumΦ nobis induixit Lerna dinus Valla, uir & carminu studio, & iuris scientia. 5c generis nobilitate, at 3 opihus,praetereaq; humanitate quapiam non uulgati celebrandus. Quin Florentiae item praeter hos,alium codicem primae nobilitatis ciuis Pandulfus nobis Oricinlatius semiueterem dedit utendit in queis utim singulis hanc, quam dicimus scriptinam reperias.Ness autem dissitear etiam illam superiorem in uno alterol noplane nouo exemplari uidiise me, sicuti in eo quod Romae in Palatina biblioth ca,mediae antiquitatis,&item in altero tum quidem, quum legebamus Francisci Saxetti Florentini negotiatoris, nunc autem Taddaei Holetina ensis,hum ni docilii, uiri, qui regi Pannonum Matthiae, regii prorsus animi principi libros, ornament ac, alia Floretiae nobis ista prodentibus procinabaLNam in eo, quem mihi nuper do Rus utram lingua uir Bernardus Michelocius, ab nescio quo sibi Perusino commodam dedit insipiciendu, gibbo spriptum corruptius adnotavi. Quare quum superiorem illam ueluti costantem selidam* reperiamus in melioribus scripturam, quaerendu uidetur, quid sibi Atlas postulet cum c5pare mulo, qua uc causa perinde rideatur uti Maurus elephanto uehens.PorroAtlantem deluuenalis uobis, nanu quendam,pumitum ue fuisse temporibus illis, haud igno

ratum colligimus.Sic em ni inquit: - Nanum cuiusdam Atlanta vocamus.

Vt ex cotratio per deridiculu sit Atlas appellatus, qui seretpumila flatura, sicuti

- Canibus pigris, scabiei uetusta Turpibus,& siccae lambentibus ora lucernae, Nomen erit tigris,pardus,leo, si quid adhuc est

Quod fremat in terris uiolentius.

Sed muli cum punissi, uel mulae, tum in precio sunt, ino deliciis habitae. De queis in dissicilis idem Martialis:

His tibi de mulis non est metuenda ruina, Altius in terra pener sedere soles. Si quando igitur nanus hic Atlas,mulo consimiliternano,8 copare sbi utebar, uerisimile est rideri solitum publicitus, sicuti etiam Maurus nigrederisiit uulgo, quoties concolorem sibi elephantu inscenderat. Vnde inquit idem in primo: Et molles dare iussa quod choreas Nigro belua nil negat magistro. Conuenit autem proposito argumentot poetae inemnqui iuuenis, di ualidus,

254쪽

ec pauper, ieetica identidem tamen a sex, Scipsis linienibus ualidis, pauperitu, hyLbatiir. Atque ut illi superiores,nihilo ipse secius cunetis deridendi sui dabat

occasionem.

Quaedam super Hecate anu in memoria data: de poes Callimachi: tum grammatis Priapeis expositus locus,&item alter apud Statisi: quodq; uitiose legit de eo in Apuleianis codibus. c A P. XX III Aequalis tibi,* domum reuertens Theseus repperit in rogo iacent . Ersiculi sunt hi de Priapeis epigrammatis, per quos aut ego fallo aut Hecate anicula demonstiat, a qua Theseus olim adulescens hospitio comiter acceptus est. Vnde sacra quo Hecalefid per pagos celebre si fit Hecato Ioui,non sine ipsius Hecales honoribus. Quam etiam Hecalenen diminutiva sorma uocabant, quonia ipsa quoin adulescente adhuc Thesea salutare ani liter,& huiuscemodi cxcipere diminutivom blanditiis consileuis.set. Quoniam aut proficiscente ad pugnamTheseo,sacra Iovi pro illius reditu uouerat,ac prius Q reuerteretur,ipsa obiit diem uicem hanc Thesei iussu pro hospiatalitate recepit, sicuti Philochorus memoriae prodidit. Qua de re Plutarch us in Thesei uita c5meminit. Caeterum de ea iustu poema Callimachus secit Hecalennomine, sicuti innuit item uersculus ex notis limo epigrammate: Multil pasam reperiuntur autores Hecalen citantes Callimachi. Nam & herbas edules enumerat aliquando Plinius, quas rustica illa Hecale apud Callima chum apponat: scuti Crethmon in lib. 2 6 .Sicuti etiam Sonchon in 2 2. quavis in nouis codicibus Hecate sit ibi, non Hecate: uestigium aut uerae leetionis ni net adhuc in antiquis eis,qui sunt in publica gelis Medicae bibliotheca. Quin ubi Callimachus in Apollinis ait hymno,

In cum loca sic interpres propemodu: Per haec, inqtat, illos accusat, qui sic in cauillarens, quasi magnu faccre poema no posset. Vnde coaetiis est Hecalen

Battides Hccalen senat,& Marathonia gesta, Celsor assueto. Sed 8c Statius in extremo Thebaidos de hac ipsa: Nec sedit uanos anus holita fletus. Et Suidas Hecalen ait heroida quampiam esse apud Callimachv. Denim Apuleius in i . Metamorphoseos de eadem Putocii contentus inquit lare paruulo Thesei illius cognominis patris tui uirtutes aemulaueris,qui non in aspernatus Hecales anus hospitiu tenue. Nem autem ignoro deprauata sere ubi csse scripturam,siquide non Hecales anus, sed Alesanus,praecerptis aliquot literis,scriptu pleru* inuem es,ut in transcursu etia Apuleianos codices emaculemus,& lectore ueluti superpondio dimittamus onustiti Quam multa in epistolis familiaribus,quae nunc habentur Ciceronis prinpostera, tum quem in ordinem restituendae. c A P. NAEV. Actus sumCiceronis epistolarii lamiliarium uolumen antiquis Ismum, de quo etiam supra dixi,tum ex eo ipsi,alterum descriptum,sicuti quia dam putant, Francisci Petrarchae manu. Descriptum autem ex ipta li-quct multis argumentis, quae nunc omiserim: sed hic posterior, quoi

dixi

255쪽

gittaru decuria,contra cae nota sit numeris deprehendatur. Esi autem liber in pu blica gentis Medicae bibliotheca. De hoc ital uno quantum coniiciam, cunisti planc quotquot extent adhuc epistolarum earundem codices, ceu de fontem pit ecp manarunt,iniet omnibus praeposterus & peruersus letionis ordo,qui mihi nunc loco restituedus quasi , instaurandus. are adhibe quaesis animum, qui cunm liberalis has literas ample stetis. Igitur in libro o flavo C lij epistola ad Cia ceronem,sic incipit: Certe,inquam ab lutus est,me repraesentante, pronuncia tum est,ec quidem omnibus ordinibus, sed ec singulis in unoquom genere senistenti js.Vide modo,inquiis huc usi ordo nonduinterpellatus. Quae aut e statim sequuntur uerba, Literis ostenderis,di caetera diuersa prorsus a superioribus,at alterius cpistolae inuenias.Perge porro ab ea ipsa epistola deinceps numerare se quentris,ad eam quae sit quarta & uigcsima, cuius ita principium: Non me Hercules, nihil unquam enim,quae cum superiore continuatur,ut legas ita: Certe, inquam ab lutus est,me repraesentante,pronunciatum est,& quidem omnibus orcinibus,sed 5c singulis in unoquoin genere sententqs.Vide modo, inquis. Non me Hercules: Nihil unqua enim. At* ita reliqua subtexe, perueneris ad sequentem decimam, ius hoc initium: Si tu,inquis Hirciumr quam eo us p lege, dum in uerba haec incidas,Si ullam spem quae simul offenderis,lotu hoc delebis, Aut in tecto uitii,cstera mihi probabunturia otum hoc,inquam,delebis,aut induces, quonia aliena plane huic loco. Mox denuo recurres ad ea quae posita perperam sunt, in illo Caelii,de qua primitus di Rum,ati ita continuabis lectionem, Si ulla spem literis ostenderis ita tractim legens ad epistolam peruenies tertiam ab hac, re vigesimam sic uidelicet incipientem: Duabus eius epistolis respondebo. clausam Q hae fines: Si em m nihil est in parietibus,aut in te sto uit 3, caetera mihi proba huntur. Post eam,quae statim consequi dei et epistola,quae nunc ab illa undeci .ma,sic ordines: Delectauerunt me tuae literae. Comprobat hunc ordinem, quem Posuimus,non selum codex uteri uel ille antiquus, uel hic ex eo statim natus, a quo caeteros quo omneis bibliopolae uiuo deprauatos liquet,sed intelle mis Otiani sensus , ipse luce clatior,sic ut acutius inspicienti quicquid usquam prorsus obscuri est,ambiguic, tollatur. Versiculi e graeco super uite Ac capro: tum parodia quaepia obscurior

apud Suetonium. xx V I. Vidius in primo Fastorum: Sus dederat poenas exemplo territus horum Palmite debueras abstinuisse caper. Quem spectans aliquis dentes in uite prementem. Talia non tacito dicta dolore dedit: Rode caper uitem, tamen hinc cum stabis ad aras, In tua quod spargi cornua possi erit.

Nimirum hi duo uersiculi de Graeci poetae disticho per* inclyto, festiuo saeti,

quod in primis celebre sertur, & uolitat docta per ora virum. Nam cum dixisse quempiam illa memorat, ipsum nimirum autorem carminis Euenum digito de Lignauit. Loquitur autem in graecis uersiculis uitis ipsa,sic scilicet:

Vertit hos nimirum quam potuit ad unguem poeta ingeniosissimus,& sunt tamen in graeco nonnulla,quae noster parum enarrate. Quin s ueris cocedendum,

256쪽

transmarinam illam nescio quam Venerem, ne attigit quidem noster. od iii lium,linguae potius minus lasciuienus,l parum copiosis.Sed quoniam in Grsei

huius distichi mentione incurrimus, afferamus etia quod apud Suetoniti in Domitiano est, ut obiter illi quoip non inobscuro loco, lucem interpretationi s inse ramus,uchitici auctarium demus merce ipsa iaculiquam uilius. Verba igitur ita

sunt: Vt edicti de excidendis uineis propositi gratiam faceret, non alia magis recompulsius creditur,* quod sparsi libelli cum his uersibus erant,

pitibus stantium sub ictu cultroci uictimarum uinum infunderetur.Sic apud Maronem uidelicet:

Ipsa tenens dextra pateram pulcherrima Dido

Candentis uaccae media inter cornua fundit.

Ipitur neci Domitianu Caesare per hos uersiculos Iibelli destinabant: quonia, ut elonius idem scribit: Ad summam quonda ubertate uini, frumenti uero ino piam,existimans nimio uinearii studio negligi arua,edixit ne quis in Italia noueI-laret,uti in prouincijs uineta succiderent,relicta ubi plurimu dimidia parte, nec exequi rem perseuerauit. Meminerint aut sitidiosi nos in hoc inuento non uno duntaxat nomine in comune consuluille, onia in pleris p adhue Suetoni j codicibus,ctiamch nonullis ueteribus,risi modo grscos hos uerticulos non inuenias, sed ne uestigiis quide,ac ne locu etiam quo se recipiant. Sed eos nos quonia tene hamus iampride,utpote lepidisssimos, faciter mox de obsoletis mendos isto exemplaribus singulas pensitando, paulatim , nunc agnoscendo, nunc restituendo lis

teras pervcitigauimus.

Verba in Ciceronis epistola ex Ennii Medea, de graeca Euripidi. c AP .XX v I I. Icero in epistola ad Trebatiu: Hoc nimi tam ignoscemus nos amici, lignouerunt Medeae, quae Corinthu arcem alia habebant matrons opulcnts,optimates,quibus illa manibus gypsatissimis persuasit,ne sibi uitio illae uerteret,quod abes Iet a patria Nam mulsi suam rem bene gessere,& publicam, patria procul.Multi, qui domi aetate agerent, propterea sunt improbati.Nemo ex his, quoru edita sit sentcntia, suspicatus est adhuc, non esse ista plane Ciceronis uerba,sed poetae alicuius magis,cui liceret uti uocibus illiusin di,figurisi ceu sunt illa quae Corinthii arcem altam habebant, oc matronae opulentae optimates,necp salte hoc uiderunt Iambos adhuc in his uersibus extare in tegros duos, alioruc, quasi discerpta membra ueluti noscitari. Nos haec ex En Medea uerba esse collegimus,no quidem suo prorsus ordine,sed quo comodis limum Ciceroni sui allegata Nam cum de Graeca Euripidi uersam ab Ennio Me deam in Latinii cognouissemus, sententia protinus horti uerborsi de ipsa nimira Euripidi tragoedia,quado illius Ennianae laictura secimus, libuit aucupari. Sic igitur in ea fibula cum matronisCorinthiis Ioques inducitur Medea, uti persuadeat no sibi uerti uitio oportere, qudd absit a patria, quando multi, inquit,honesti etiaocul a patria, multi cotra domi fueriit inglorii.Na male audiebat peregri ns taminae unde illud comicu est Adeon' est demens,in peregrina Similiter taccie posse ait Parmeno, Samia sutile Thaidis matre, tuc Athenis uiistitatis. Versiculos aut

257쪽

- H ν θυραωie,οι--δὰ δυσκλω- De αντε ο ραμψαν. d autem diximus poetam Ennium de graeco umisse uagoediam Euripidi Medeam partim de uerbis Ciceronis coniectamus, qui sic ait in primo de bonoriuri malorum finibus.Quis enim tam inimicus pener nomini Romano est, ciui sip at aut reiiciate inii sensidem Eiui relabulis delectati dicat, Latinas literas oderit partim etiam quod Ennianae tragoe ae principiu multis locis,ut a Quintissimo uolumine quinto, ut a Cicero neuilibro de Fato, ut item ab aliis autoribus identidem citariar, sed nusquam in men tragi 're tradiu, quam in Rhetorico secundo eiusdem Ciceronis ad Heremnium. Quod hic ex codicibus uariis emendatum subscribimus, ut illustreturo scuritas locis aliquot in lingua latina oboriens quoties unus aut alter decius tra-Moedis principio uersus allegant risuppresse autoris nomine, simulis intellectu si 'enso. Locus ipse apud Ciceronem sic est Ne Ennium,inqui di caeteros poena mitemur,qui biu hoc modo loqui concessiim est Vtinam ne in nemore Pelio securibusCcitia accidisset abiegna ad terram trabes, Ne ue inde nauis inchoandae exordium Coepisset,quae nunc nominatur nomine Argo,qua Argius urim,deseeti uiri Priebant illam pellem inauratam arietis Colchis imperio regis Peliae per dolum. Nam nunquam hera errans mea domo efferret pedem Medea animo aegro,amore siso saucia.

Est aut e trabes in ueis io secundo,singularis numeri,quemadmodum &Priscianus legit lib. septimo.Vetustillimi enim ut ipse inquio etia trabes pro trabs Proferebant Euripidi uero tragoediae principium si cum Ennianae consa, is M a opera 'recium, quod & subnectam.

N Cicerorus emistola ad Trionem, quae posita in extremo similiaria

di sic Et si Atticus noster, qui quonda me como qhx, id si perputat, nec uidet quibus pnesidiis philosophiae septae sim,hercle quod timidus ipse est, . .

t mota,& craemationes, dii es uti Jymphatici metus, in adeo irrevocabiles,ut non ratione modo, sed . : 'e etiam e reant. inio item uerbo Cicero idem utitur in epistola ad Atticum lib.quisito. Sic enim inquit,quaedam πωικὲ dici. Facit item monius de Panico

tenore a

258쪽

terrore mentione, quo loco de eapricorno his uerbis: Hie enim dicis, esi Iupiter Titanas oppugnaret, primus obiecisse hostibus terrorem, qui Panicos dicitur, ait Eratosthenes. Quam sabulam re Germanicus innuit in Araico commenta. rio.Euripides in Medea sic ait: NMτit --απόλων δque Aririnos aut uocat iras Euripides, scuti est apud antiquissi si ipsim interpret ,

sum deo Pani tribuunt. Et apud Sines tu in lib. de Prouidentia, sic inuenio sermo

πανικοι ιόρυζοι μερ' πότsime cατ ο ιδεμον. Et Panici tumultus inter diu exercitum occupabant Quo loco ampliter etiam cuius odi essent hi dentinteitores,explicatur. Quin interpres etiam nescio quis ita uerba haec ipsa Synes ienarrat, ut Panicos appellari terrores dicat, cu repeter in exercitu uiri, equio per turbantur, nulla coparente cautaSolent enim, inquit, foeminae ui numinis institis 'ae,panos orgia clamorib.concelebrare,quibus utpote repentinis metu audientes asticiantur. Sed 5c Nicetes Choniates non aspernabilis omiurio inter Grscos autor,Panicorsi meminit phantasmatum, in oratione quapiam sua.Theon quo Arati poetae interpres,militasse ait Pana deum aduersus Titanas, primumin eam uideri concham illam tortile ac turbinatam, qua pro tuba utuntur,inum isse, que graecer cochlos appellatur,seistumi ipsius opera, uti se armandi socijs interim noret copia,dum sonitu quocunsvillo,qui Panicos uocatur, insigam Titanes ago hantur.Sed &Nonnus poeta Dionysiacon io. furentem describens Athamara, nunc insano Panos flagello furiatum ait, nunc intra ipsius aures bombum illum

insonuisse Panici Saturnii flagelli: verba ita sunt,

Et item: rauuάδες ἱρονὼς inicis Quo autem nunc piaculo Valerii Flacci pulcherrimos poem uersiis taceasNper hoc ipse positos in libro Amonauticon tertio: Dant, inquit,aethere lon, Signa tubae,uox Sc mediis emissa tenebris: 'Hostis habet portus,soliti rediere Pelasei,

Rupta quies,deus ancipitem ly haverat urbem Migdoniae Pan ius a serens saeuimma matris, Pan nemorum, bellimi potens,quem lucis ab oris Antra tenent, patet ad medias per deuia no stes

Setigerum latus,&torvae comasibila frontis. .Vox omnes super una tubas,qua conus, reenses, hQua trepidis auriga rotis, nocturnaci muris Claustra cadunt,t is , metus non Arartia cassis, Eumenidum , comae, non tristis ab aethere Gorgo

Sparserit,aut tantis aciem raptauerit umbris.

Ludus & ille deo,pauidum praesepibus aufert Cum pecus,& prosio steriumt dumeta iuuenci. Quin libro etiam sexto apud eundem barbarus qui ilam ad terrore inorum. dum simulachra Panos praetulit:

Hispidus injPciuiuit terrore cari. Sed

259쪽

um etenim

Sed & Soetimus historiae graecus autor in libro tertio, mostrose aspectu qpiam apparuisse pellitum dicit, Albanis Romanisc, praelium cdmis luris. Hi deum Pana belligeru fuisse uel ex argumento Nonni cognoscimus, uel ex Theocriti fistula: nam in ea sunt ista quot uerba de Panc deo. Eundemi, fuisse Atheniensibus auxilio contra Persas cum alibi legimus, tum in ea ipsa, quam diximus fistula,his uerbis i

Vnde sint apud Ovidium Teuthrantia turba Thespii uoc

Vidius in epistola Deianirae ad Herculem: Nee titii crimen erunt Teuthrantia turba serores, Quarum de pmulo nulla reli sta icti est. Notissma quide fabula, etiam* a Diodoro prodita super Thespii na

tabus ab Hercule compresss . Cur autem Teuthrantia turba uocentur,hoc tam pleris incompertum at ignotum est, ut audeant literatores pro illo Teuthrariti Thesipeta reponere,nimis quam improbe, inscit ecp. Nos de eo inuenimus a pud Eustathium Homeri interpretem, ubi maxime: Catalogum enarrat: φνiri a d B.-συγγα ευρ οπι κῖio me si sim ια θεατιο ου θειω- έ ου τι de ne, πρωδιονος.Ex autoritate scilicet cuiuspiam,qui de gentibus conscripserit Thespiam tradit a Thespiade fuisse conditam: sicut autem nonnulli scribusia Thespio Teuthrantis filio, Pandionisin nepote. Quare Teuthrantia turba The spia uocatae filiae ab auo Teuthrante. Deni* 8c Aeschylus in tragoedia Agam mnone Thespiam, urbem Teuthrantis appellauit. Vocabula inuentu rara,nec tamen singularia, Cucuma,Prose

cha, Scruta. CAP. XXX.

Ocabula quaepiam sunt ita rara inuentu, ut si iterum in ea incidamus, ob id seciue opersprecium uideamur,quoniam singularia credeban tu sicuti est cucuma apud Martialem in hoc hemistichio. Cucumam secit Otacilius. Nam sic in Satyrico legimus Petronii Arbitri: Tu illa carius etiam paululum delibat, oc dum coaequale natalium suoru sinciput in ca mariti furca reponit, dia est putris sella,quae statvrs altitudine adiecerat,anum' pddere suo deiectam super secum mittit. Frangitur ergo ceruix cucumae, igne'; conualescentem restinguit, at p totam faciem excitato cinere perfudit. Ex eoo inclinatum diminutivum cucumion inuenio apud Arrianum in libris de Epidie to, quo maximer capite, παίιψισμου, hoc est,de m ca profestione loquii adeo uerba Arriani ponam: diti MQὸν ι κούμον-δms θοαἰναπιήσω MN αυ- λοσν.Habere,inquit,eum cucumion oportet,ubi calia stet puero, quo ip sum lauet.Cucumion dixit, mera consuetudine, quod nos cucumclam no inconcinner. Sed & Proseucha tantum apud Iuvenalem inueniri uocabulum pro loco mendicabulorum putatur, cum tame Cleomedes in secudo circularis inspecti nis libro, aduersus Epicurum diisserens,ita propemodum loquatur: Ex iis nonuula e lupanaribus ascita, quaedam simillima his, qus in Cerealibus a sorminis di stia tantur: alia uero ex media proseucha,atin ab iis ipsis, qui illic mendicant desumpta, Iudaica plane & retrita,longeq; etiam reptilibus hum ora.Sed oc Seruta di xit Horatius quidem semel in hoc uersiculo:

Vilia uendentem tunicato scruta popello. Dixit

260쪽

LIBER

Dixit iterum quantum uideam Sidonius Apollinaris libro epistolarum sistimo,

per haec uerba: Nunc quaedam riuola, nunc ludo apta uirgineo scruta donabat. Quid sit illud apud iuuenalem,Tanquam habeas tria nomina quod 3 manu emissit patronorum sibi nomina imponebant: dei, in nomen ad

T p nςre seris,si quid tentaveris unquam

Histere tanquam habeas tria nomina.

Saner Domitius idem nam eaeteros omitto interpretes, eum ipse ut praefractiore con Medior Domitius igitur sic hunc ex quinta Iuvenalis Satyra locum enarrauit. Si uelles,inquit,loqui, quasi tu quo unus esses ex nobilibus: quasi innuat, quod tantum his, qui nobiles sunt, loqui liceat. Nobilitas enim cognomine,agnomine,& nomine designabatu C. Iulius Csser. Ha fienus ad uerbum Domitius. Caeterum tria nomina,nec soli habebant nobiles,nec unia uersi: sed hi potius arbitror, qui er seruitio manumittebantur. Quocirca sensus sis uel ob id acutior at concinnior,ut conuiuator ne liberum quidem putet, neue pro libero sari aequum censeat, quem sibi conuiuam uocauerit. Hoc si non auto-ies haud lubricae fidei comprobant,uineor nihil esse Domino pensitatius. An midorus igitur Ephesius,siue is Daldianus dici mauult, in lib. de Somnioru coli iei iuris primo, graecur ille qui dem, sed ad hanc sententiam: Noui autem quenda, inquit,seruum hominem, qui sibi habere tria uirilia uisus. Dein uero liber sabus, eo pacto tria pro uno habuit nomina,duobus assumptis patroni nominibus. Soptimius quom PloresTertullianus in libro de Resii reetione sic ad uerbum:Oro

te inquit, si famulum tuum libertate mutaueris, quia eadem caro arm anima permanebunt,quae flagellis, oc compedibus, oc stigmatibus obnoxiae retro fueram. idcirco ne illas eadem pati oportebit non opinor. Atqui εc uestis albae nitore, ec annuli aurei honore,5 patroni nomine, ac tribu,mental honoratiar. Hinc illud,opinor,Persianum: Exit Marcus Dama. Probat morem Cicero quom epistolarum ad Atticu uolumine quarto,sic sciabens De Eutychide gratum, qui uetererra nomine,nouo nomine T. it Caecilius, ut est ex me&ieiunetiis Dionysius M.Pomponius.Sed ut obiter hunc quom Ciceronis non inobscurum locum in terpretemur,nosse oportet etia morem suis se,ut haeredes testameto in nomen L-

miliam 4 adoptarentur. Sicuti a Caesare C. Oetauius, quemadmodum scistit re Suetonius in Iulio. Quocirca post eam diem semper in ille Caesar, ut in epistolis quom Bruti ad Ciceronem,appellatus.Quemadmodum & Scipio collega in consulatu Pompei: quin cum filius Nasicae foret, ex testamento in Metelli Pii et

nus adoptatus,eius etiam nomine uocabatur: sicuti in libro Historiaru in o. sol-hit Dion. uare etiam T.Pomponius Atticus haeres relietiis a Q, Caecilio ex dodrante sicuti scribit Cornelius Nepos in ipsius Attici uita postea ut est apud Varronem in a.de Re rustica, ex T.Pomponio Attico Q. cilius Atticus est appellatus.Quare Eutychidem manumissum,T.Caecilium Eutychide uocauit, uetere praenomine suo: nam T. Pomponius olim dicebatur, nouo nomine, quod haud pridem Caecilius uocari coeperat.Sic seruus Dionysius, M. Pomponius Dionysius uocatus est,ascito Ciceronis praenomine, Attici nomine. Sed & Milesius Alexander, cui Polyhistori cognomentum Hii, Cornelius est etiam a Co nelio Len Vlo an latus a quo uidelicet fuerat manumissius,sicutiqupremae dicuntur collectanea, testuatur.

Resutura

SEARCH

MENU NAVIGATION