장음표시 사용
301쪽
Exi age iam o Pallas praesto tibi uirgineus
Natae magnorum charus Acestoridum.
O Pallas,quin iam clypeus Diomedis ec ipse
Fertur,ut Argiuum mos uetus obtinuit.
Eumedes docuit,meditans tibi grata sacerdos, Cum in se composito cerneret interitu Ire malam sortem,segit quippe ille, tuam pAd montem Crion sultillit effigiem. Ad montem Crion,tum abruptis imposuit te Cautibus,huc, uocant nunc quot Pallandas. Exi a8e, qus expugnas urbes,cuic, aurea cordi Cassis,equum i remor,cum sonitu clypeom. Vos hodie undiferae ne tinguit riuos hodie Argos Fontibus ex ipsis, non fluu is hibite. Vos hodie ancillae serte urnas ad Plosadeam, Aut ad Amymonen progenitem Danai. Namcn auro,α multis permistus floribus undas Denuet e laetis Inachus ipse iugis, Et purum seret huic laticem.caue tu ergo Pesasge, Ne nudam imprudens aspicias dominam. Aspiciet nudam qui Pallada,quae tenet urbem, Ultra iam hoc Argos cernere non poterit. Iam ueneranda exi Pallas,dum quiddam ego illis Dicam, nec meus hic sermo,sed alterius. Vnam olim o puerae Thebis dea Pallas amabat Nympham, prae cunctis quas habuit comites, Matrem Tiresiae,nunquami fuere seorsum Sed siue ad ueterum moenia Thespiadum, Sive Coroneas, seu tenderet illa Haliarton Boeotum uisens uecta iugis populos, Sive Coroneas,ubi pulcher odoribus haIat Lucus ubi ara ipsi Curalium ad fluuium. Saepe illam curru secum dea uerit eodem,
Nullai, nympharum c loquia, aut thyast Crata fuere satis,nisi praessiret ipsa Chariclo.
Verum dices multae debitae erant lachrymae, Quamvis chara comes magns foret usi Minerine.
Nam se olim peplis utra' depostis Dum lauat in lymphis Heliconidos Hippocrenes,
Vt , die uacuus mons tacet in medio. Dum lauat ergo utracp,re mediae sunt tempora lucis, Dumi est in toto plurima monte quies, Tiresias unus canibus comitantibus ibat Per loca sacra leui flore genas nitidus, Immensam, sitim cupiens releuare,perem Fonte uidet quae non cernere is homini. Hic irata licet se illum assata Minerua est, Quis te non ullis iam rediturum oculis,
302쪽
O Euerida malus haee deus In Ioca duxit e
Sic ait: at pueri lumina nox pepulit. Astitit obticuit, dolor illi ut glutine uinxit
Genua, sonum tenuit uocis inops Mumus.
At nympha exclamans,quid nato, ait,b dea laetum est :Nunquid uestia deae talis amicitia Lumina mi pueri rapuisti,pectiora nate Vidisti infelix Pallados,ilia p. At non 8c solem cernes iterum heu misera, o mons,
O Helicon rursum non peragrande mihi. Magna nimis paruis mutas, qui lumina nauPro ceruis paucis, dorcadibusto habeas. Sic puerum ambobus charum complexa lacertis Mater flebilium carmen Aedonidon Triste gemens iterat .sed emis miserata Minerua Tunc sociam uerbis talibus alloquitur: Dia,inqui mulier, uerte haec, quae protulit ira, Non per me captus luminibus puer est. Nam pueris auferre oculos haud desee Mineruati Verum Saturni legibus haec rata sunt,
Vt quicunt deum aspiciat, nisi ius ut ipse,
Mercede ingenti scilicet aspiciat Dia igitin mulier seri haec inlaeta nequit res. Quippe ita Parcarum fila uoluta manu, Editus ut primum puer est,sed tu accipe contra O Euerida quod maneat pretium. Munera Cadmeis pro quanta adolebit in uries, Quanta di Aristaeus, uotat suscipient, Natus ut impubes Actaeon,unicus illis Tantum oculis careat: namm erit Sc Triviae Concursor, sed non cursus,non aemulus illum Tela arcus iaciens montihus eripiet, Cum diuam licet inuitus se sente lauantem Viderit: at fiet,qui modo erat dominus, Esca suis caninius. Sed enim nemora omnia lustratis Dum genitrix nati eolliget ossa sui, ne te felicem, tunc dixerit esse beatam, Cui mons uel caecum reddiderit puerum. Parce queri mea grata comes: nam plurima contra Huic ego te propter praemia contribuam: Esse dabo egregium uatem, quem protinus omnis Perpetuo celebret nomine posteritas, Cognoscet uolucrum quae prooera,quaei, uolatu Irrita,cuius item triste sit augurium. Plurima Boeotiis oracula,plurima Cadmo Hic canet,ec magnis plurima Labdacidis.
Huic ingens baculum dabo, quod uestigia ducat a uelit, huic uitae tempora longa
303쪽
29 ni se ELLANt QRVH. M 8c honoratus Diti colet inscia regna, Inter & extinctos unicus hic sapiet. Adnuit his Pallas dicitis,quod in adnuit illa 'Perficitur,soli Iuppiter hoc tribuit .
Natarum e turba, quae sint patris omnia serre . . Lotrices,mater nulla deam peperit, o Iouis uertex, uertex Iouis omnia nutu IPerficit,& natae prorsus idem licitum est En uere nunc Pallas adest Ela ergo puellae, . Queis Argos curae est,ite,deam accipite. Cum ti bonis uerbis,&cum prece,cuml ululatu, Salve 5 diua, urbem protege, oc Inachiam: Salve hinc abscedens,iterum , huc fleete iugales, Ac rebus Danaum sis precor auxilio.
De Ocno, oc Atello, quod , apud Propertium mendoser legi
Pud Properitu eunde 4.elegiaru libello ita duo uersiculli legsitur: Dignior obliquo sinem qui torqueat Orno, Aetern usi tuam pascat aselle famem. . Diu,riteor, animu meum stimulauerat, ac pupugerat qcida quasi scrum pulus,donec cum codex uetustus euellit, quem mihi Bernardinus Valla celeber recosultus,& primae homo nobilitiatis Romae abhinc se e quinquenniit commodauit,ubi no orno, sed Ocno legi, legis Iecp me statim duobus eru ait iis mis iuuenibus ostendi,qui me domi comodum salutauerat. Liquet aut insinuari a Pro pertio Socraticae illius picturae argumentsi,de qua sic Plinius lib.Nat.hilt quinto ει trigesimo narrat: Et piger,invit qui appellatur Ocnos sparta torquens, quod asellus arrodit. At cm piger hic Ocnus ut uideo) multominuitametis uagus re pente tactus,& desultor, cottidie iam sedes mutat. Quarpter ut certo in siliqua 1iro conquiescat aliquando, petenda fides est ab eo maxime codice, quem cita uimus, hoc est ut uere dixerim a stirpe, de qua istius cote sturae pullulauit occa so.Sic enim quiuis intelliget, neutit me mihi asserere aliena, sed mea duntaxat,ino meis libris nil prius esis side. iod in Digestis situlo de edendo Iegatur Ad alium,isai Ad album
N titulo de edendo,qui secundo Digestorum uolumine Iegitur,uerba Vlpiani sunt ita libro quarto ad edictum.Eum quo edere Labeo ait, qui producat aduersarium suum ad album, &demonstret quid dicta- turus est Sic etenim scriptum in Pande stis ipsis Florentinis. Atqui codices omnes,qui sunt in manibus non ad album,sed ad alium habenti demesta uidelicet Accursit haesitatio. De albo autem praetoris intelliges.
Laelius audierat patruum obiurgare solere,
i Si quis delicias diceret, aut faceret
Hoc ne ipsi accidere patriti perdespuit ipsam ... o 'Uxorem,& patruum reddidit Harpocratem. Quod uoluit secit: nam quamuis irrumet ipsum .e Nunc patruum,uerbum non iaciet patruus. ν
304쪽
2ys LIBERQinentum diu qusnam is seret Harpocrates, de quo mentionem & hoe loco fisciat Catullus, di item in altero epigrammate,sic inquiens: Si quidquam tacito eommissum eu fido ab amico, Cuius sit penitus nota fides animi: Ne unum esse inuenies illorum iure sacratum Corneli, & saetiim me esse puta Harpocratem. Nos tamen &Venetiis,& ite Veronat quod diximus abhinc annos odio serme de eo studiosis aliquot publice responsitauimus, quorum nunc testor fidem, conscientiamo, sicui forter aliena adscribere, ac non mea potius mihi uideor uindicare.Plutarchus igitur in libro,quem de Iside secit,&Ostride, Harpocratem scribit ex Iside ipsa natum et Osiride,qui cum illa iam mortuus rem habuerit,sed natum tamen prannaturo partu,debilitaresit cruribus. Porro editum eundem circa brumae tempus minus absolutum,& rudem,praeflorentibus puta,praeuiretibus4 terrae foetibus,quocirca etia lentis primitias illi offerri. Ne p rame,inquit, aut imis
pesseeiu esse deum aut infantem,aut denim legumen aliquod existimandum,sed rudis imperiae sermonis, minime , articulati praesdem quendam potius, ac moderatorem. Ex quo etiam digito labra coprimit, argumetum taciturnitatis ecflentii. Quin mense eo,quem uocant Mesorem, primitias leguminu offerentes, ita dictitant: Linqua sertuna,lingua daemon. Decν Aegyptiacis arboribus Persi- eam in primis ei lactatam serunt, quod tactus cordi,frons linguae persimilis HGctenus ex Plutarcho de Harpocrate, carptim,uelli catim*,5c per interualla. Me minit eiusdem Lucilius quom poeta in Epigrammate ad Dionysum, monens ins quem habeat inimicis, nec lun es,nec Harpocratem,aut qui caecos Deus laciat. iratos precetur, cogniturum quid deus,quid Simo ualeat. Sed & Tertullianus in
Apologetico sic ait: Serapidem,& Isdem,S Harpocratem,cum suo cynocephato rapitolio prohibitos insem,id est, curia deorum pulsos, Piso &Gabinius consules non uti* Christiani,cuersis etiam aris eorum abdicauerunt,turpiu oc o cio sarum superstitionu uitia cohibentes: his uero restitutis,summam maiestate conis
tulistis. M.autem Varro in libro de Latina lingua ita scribit: Coelu re terra, hides iidem, qui Aegyptii Serapis, di liis, etsi Harpo mira digito significat ut taceas. De hoc igitur intellexit Ouidius libro Metamorphoss. Sanctat nubastis,uarijsic'loribus Apis, Qui in premit uocem digito silentia suadet. Et idem Augustinus tmro de Ciuitate Dei undevigesimo: Et quonia, inquies,
serer in omni b.templis, ubi colebantur Isis 5c Serapis, erat etia simulachrsi, itos digito labiis impressis admonere uideretur ut silentisi fieret: hoc significare idem Varro existimat,ut homines eos Histe taceret .Hactenus Augustinus. Sed in epistola Abammonis Aegyptii ad Porphyrisi, qua aut in graecam uertisse oratione, aut certer coposuisse Platonicus Iamblichus existimatu de deo quoda ueluti se cundo sit mentio, cui nomen Aegyptiaca lingua fecerit Icheon,hunc ostendit s- lentio coli oportere. Quod ide etia de summi dei cultu prolixe Porphyrius αποχαρ. Quin Dauid item propheta pialmum ira quempiam inchoata .
Lecha dumia theilla elohim binion. Id latiner significat: Tibi silentium laus, Deus in Sion. Quod aliter tamen inter pretes septuaginta uerterunt,hoc est Te decet hymnus in Sion. Quare Harpo crate puto, Aegyptii suis adhibebat iactis, qui silentio colendum ostederet si iamum deorum. Plinius quoque de Harpocrate in libro Naturalis historiae xxxiii.
305쪽
hactenus me nst. Iam uero etiam Harpocratent, statuas4 Aegyptiorum numianum in digitis uiri quom portare incipiunt. Vt ergo ad Catullianu Laeliu redea mus,ficite ille quidem,ne obiurgaretur a patruo,posthabita illius, quam compriamebat uxore,ipsum iam coepit irrumare patruum,eoch Pacto tacere coegit,quo niam loqui sellator non potest De Libertinis,qui uocentur Dedititii. c A P. I, π π κ I II I. Nstitutiones hae,qus uocantur in iure ciuili,Iustiniani principis nomiane editae, sed a Tritioniano tamen, docti si alijs uiris compositς,etiam mecer scriptae sub eodem prorsius intellectu reperiutur. Nisi quia ritus quidam,consiuetudinest Romanoraucteres,uberius aliquanto,&laxius in graeco ipso, Φ in latino codice reseruntur, ut peregrinis hominibus,aim a
Romanorum more, consuetudineq; alienis, res tota penitus innotesceret. Sea
quod de libertinis iis,qui dedititii uocabantur,m i stius breuius in nostris insti tutionibus,non alienu uisiim est ex Graeci uoluminis sentcntia prolixius hic, at ob id etia dilucidius explicare. Qui igitur apud antiquos manumittebantur,mo do maiorem dc iustam libertate consequebantur, oc fiebat ciues Romani, modo minorem,& Latini Iuniani ex lege Iuni j Norbani fiebant,qui illorum quasi se Ee fuerit inuento atin autor.Modo etiam inferiorem, re fiebant ex lege Relia Sen tia dedi iiij. Nam si quisquam diu seruitutem seriuerat, supplicium ex delicto de disset,ut aut inscriptus fui sei,hoc est,ut notas θc stigmata inutis onti accepis Iesi aut in publicu carcere coieetias,aut ex delicto uerberatus,&se deliquisse colassuufuisset,dein gratia inita a duo manumitteretur, Libertinus dedititius uocabat, asexemplum uidelicet peregrinora dedititioru. Nam in aliquado peregrini quida Romanorsi uectigales, elatis animis bellum repeter aduersus eosde susceptuent, tum uieti vhabiectis armis, se uictor . dedissent, hactenus humaner tractati sine a Romanis,ut uitam quide impetraret, sed hac uelut ignominia notarent,ut de dititii deinceps uocati sint,quia se dedis it. Quare etiam libertinorum hoc ge nus dedit iiij sunt ab Aelio Sentio nuncupati,ut qui in admittendo crimine uelut ijdem tament, eodem quo nomine appellarent..
Cuiusinodi apud Iuvenalem Cereris ludi accipiantur: deio Ceriali R
Vuenalis in Satyra quartadecima sic ait:
Et Cereris licet,& Cybeles aulea relinquas. Nemo ex iis poetae huius interpretibus seper Iudis Cereris quippia
locutus,non quo nomine appellarentur, non quae fierent in eis no item a quo primitus celebrati,no ubi de his iacta mentio. Quae singula tame a boni doctio interpretis ossicio no abhorrebant. Quocirca totum id nobis sarciendum,ne curae istius nosti ae serupulositas in paruulis etiam momentis desideretur. Ludi igitur Cereris, quorum hic est memoria, Cerialia dicti,quibus equorum cursus in Cir co celebrabantur,primus eos C.Memmius Aedilis curulis fecit. Cornelius Tacitus in lib.Historiarii sextodecimo, de Nerone principe loquens: nde, inquit, statuere Circensiu ludorsi die,qui Cereri celebratur, exequi destinata, suta e sar rarus egressu donaoin aut hortis clausus ad ludicra Circi ventitabat.Est paulo post: Vti, Circensium Cerialium ludicru pluribus equitum cursiib. celebraretur. Ouid. in .Fast. Circus erit pompa celeber,numeroo deorum, i Prima , uentosis palma petetur equis.
Hic Ceretis luci,non est opus indice causa.
306쪽
assLIBER Dion quoqi historis scriptorin libro se do & quadragestmo narrat potito sani reru C Iesare, Aediles tum primu duos ex patriciis,quatuor ex plebe creatos. Sed duos illos superiores a Cerere suisse denominatos:id p ab illo initio scribit ad sualiscis aetatem permanere.Idemi etiam Dion libro septimo quadragesimoth, ante deuietum Brutii euenis te ait, ut Aediles plebei gladiatorii certamina pro equo-Him cursibus Cereri exhibuerint.Propterea Lauretius Medices, uir omni laude Praecellens ,nomismata complurianobis ostedit, quae faciem uiri barbatam Sci tonsam habebant,cum duplici titulo, Quirinus 5c C. Memmii. Altrinsecus aute Aed.Curul.Cerialia preimus sedit.Vbi etiam pretinus, non pri mus,cu lithon
eminium fuisse,qui Praetor cum L. Domitio fuerit,qui Cesari obiecerit matri ad hallium&uinum Nicomedi siet iste,cum reliquis inoletis,quiqi eunde Cae sarem asperrimis orationibus laceraueri simox recociliatus, etiam sumagatorem in petitione consulatus habuerit. De quo sic in epistola ad Atticum Cicero libro quarto: O virum, b ciuem Memmium.Caesaris omnes opes confirmant, cum eo Domitium consulem iunxerunt,qua pactione, epistolae c5mittere non audeo. Ad eum puto,uel certer ad filium liber Poςtae Lucretii de Reru natura scriptus. Siquidem ec dignitas hominis,& tempora congruunt, nisi tamen arbitrati maluismus silium potius eiusdem C Memmin, cognominempam, Aedilem Curulem tum factum a Caesare. De fluctu decimo, seu decumano, cuius permulti poetae memi
Vidit poetae uersiculi simi in primo Trist uolumine: inii uenit hinc fluctus, nuci
uetus supereminet Omne Posterior nono est,undecimo , priori Decumanu intelligit fluctu, qui fieri maximus dicit: sicuti oua quo ridecumana dicunt, quae maxima. Nam 5c ouum decimum maius nascitu Ex hoc scuta quo F decumana, quae essent amplis lima, sunt appellata dit decumana in castris porta,ab hoste auersa.Sic uti* decumanus in agro limes ab Oriente ad O casum,non mihi propterea uidet dichis, quonia quasi duoci manus, ut M. Iunius Nypsus opinatur: id em nimis dum,ee coactu,sca quonia longissimus. am caris do ipse iam dimidiatus decumano scilicet anticipate,cosiderat Sed de fluetii docimo,stuc decumano,etia in I . Metamorph. poeta idem meminit his uerbis: Vastius insurgens decimae ruit impetus undae. Et Silius Italicus libro 13. Non aliter Rhodopes Boreas a uersice praeceps Cum sese immisit decimoin uolumine pontum Expulit in terras. Sud & Seneca in Tragoedia Agamemnone: Haec onere sidi illa conuulsum latus Summittit undis,fluctus hanc decimus tegit. Valerius etiam Flaccus Argonauticon secundo sic ait: - tanta quoties de Palladis arte Incassum decimae cecidit tumor arduus undae. Lucanus quo in s.Pharsaliae: Haec fatum decimus,ssidui mirabile, fluctus Invalida cum puppe leuat. Vt uel hoc ipsum notabile sit, atq: insime, tantopere decimum istum suetinntro celebrari uelut a conspirante poetariim choro celebrari.
307쪽
ra I sc BD LANEORVM. Quod erat in Ciceronis epistola uocabulum Philotheoron, comaptu dein improbe in nomen quod est Philocteten. c AP LXXX vll. N Ciceronis epistola ad Trebatium, ius initiu: In equo Troiano scis esse in extremo, Sero sapiunt: ita scriptum fere cunctis exemplarib. in uenitur. Deinde quod in Britannia non minus Φ Philocteten te prae huisti ,planer non reprelaendo.Diu me torsera, maceraueramc, elicie do sensu de uerbis his,nem procedebat. Quorsum enim de Philo stete hic Cicero Sed enim postea codicem illu uetustis limu Laurentii Medicis opera sum n ditis,quem di superius citaui, minus multo, Φ caeteri, deformatum, inquinatum, Peruersum, conturbatum.Nam In eo sic erat: Dcinde quod in Britannia non mi nus philotheorum te praebuisti,plane non reprehendo.Nam philotheorus is est, qui ipectationii studiosus,quale se Trebatius in Britannia praehucrat,dum preliuiugitans otio se asserit in armis medijsEx quo Ciceroni materia loci & cauilli. Vnde illud tua stu, imus Troes: quaeip extet in literis super Laced
VimusTroes: hic loquendi color tam cssicis, de consuetudine chori illius Lacedaemonii ductus, quasio in adagiu ascitus. Nam ut est scri-
ptum apud Plutarchii in libello cui sic est titulus: Quo pallio laudare
se quispia citra inuidia ualeat: Chorus crat Lacedaemonioru trifitius,
senum, puerorum,iuuend. Canebant aut senes nμῖν αλκιμοι νε-im
uo significabant suis. quondam se robustos iuuenes . Pueri uero sic, αμμερ δέ, ε μεοθα πιλλ- ί urit.Ex quo sessituros longer his meliores profitebant. Iuvenit aute cantio haec, μες γ Gώυ. - λας πωγωσδεο. Indicans ipses iam id esse, quod uel illi issent,uel hi futuros sperarent, eius, rei paratos facere periculum. Quod item scriptu in Diogemani collectaneis.Consimile prouerbiu de Milesiis
ponit Aristophanes in Comoedia Pluto : ταλια ποτ' ἔσων αλκιμοι πιλ nM. Vt iam no esse eos uiros sortes intelligamus,quos olim fuisse dicamus. Hoc intellectu Cicero de coniuratis agens: Vixerunt, inquit, extinctos ea uoce,nescio quo
Pacto significatius declinas minusψ multo inuidiose, * si plane: dixisset occisos. Quod Servius Grammaticus Bucolicos Maronis uersus tam medose: legit, ψ sesso enarrat otata* ibi,& relata quaeda seeo initiandis pueris, super 3 dijs aliquot ueteritin, maximel Geniis Zc Iuno
N Bucolicis Vergilianis hi duo uersiculi sic leguntur ri incipe parue puer: cui non risere parentes, : Nec deus hune mensa, dea nec dignata cubili. Quos enarrans Ser I uius haud inceleber Grammaticus,& ueram lectione quod eius pace dixerim contaminat,'fabula sibi ex tempore, comodol suo confingit contra omne ueterii autoritate. ecp enim cui,sed qui legendu,hoc est,non casu dativo
sngulari. numero,sed plurali nominaiiuo:quanqua utrobissi apud ueteres eadeuox iisde , notata literis,sicut in primo iniintiliani de Institutione Oratoria non oscitatu lector inueniet. Ex quo etiamnum uersiculus in septimo Valerin Flacci Argonauticon libro: Curat cui profuga forsan tenet alta carina. Etiamnum, inquam, iste uersiculus, i retinet,no qui tam scilicet in uetustis limo codice,de quo reliqui fluxere, Φ in his quom peruulgatioribus. Quod auid dicimus qui legendum,non cui, docet idem Quintilianus in nono, figura esse decla iniis hic in numero,sic ut plurali singularis subiungatur. Ex illis enim, inquit,qui non risere, hunc non dignata. is autem dubitet, quin de Vergilianae lectionis
308쪽
boo L I E E Rineolumitate Quintiliano eredenda sit potius, * Smila, praesertim qui malium quo Vergili j citet aliquando,N Ciceronis r Quocirca manifestum est quod dixitnus,niendoser locum a Sentio adduci. Fabulam autem sibi eundem ex prcm
sto comodo finxisse quis non uideat cum nusqua ob id praecipitatu fitisseVulcanum legamus, quoniam deformis natus,quoniam4 ei non Iuno arriserit. Et nim poeta Homerus ob id ait, quod matri coua Iouem patrem suppetias tulerit. Natus enim ex Ioue & Iunone secundum Homerum Vulcanus, licet ex Iunone
sola fingat Hesiodus in Theogonia,sicuti ex solo Ioue Minerua diciξ. Vnde σωρ a Theocrito uocatur in aenigmatio, i Baebiae inscriptio. Quareparetes ad Iouem Iunonemc, uix sitis etiam proprier referentur.Sed re illud sane * fit de Seruius idem, quod neet admissum ad epulas deorum Vulcanum dicit,nem diuinos
honores meruisse,quem Varro etiam inter selectos deos numerat septimsi. iii
ne proces Ierit quidem uel isto pacto,quod molitur Seria ius, quando no ob id ait praecipitat quod haud riserit, sed quod ipsi haud artissim . Viderimus utrum ne
ipse mox credibiliora suspicer: certe iam Seruius uerissimus reuincitur. Et quidese ego legerim,sic enarrauerim: Parentes Salonini pueri, de quo nunc agitur, ut si parentes uocandi cassis,hunc qui non risere,ne. deus mensa dignatus,neque dea Obili: hoc est, nec Genius, nec Iuno uitalibus auris dignum putauere hunc, ex illis qui non risere:ut sit figurater dictil, Quintiliano teste, pro eo quod est, huc, qui non risit,uel qin e numero est eoin,qui non risere. Credebatur enim haberequiis suu deum,suaml deam,hoc est, seu Genium,suam , Iunone uitae presides Hos igitur indicauit Maro Catexochen.Mensa enim Genio cdum t: ut, Funde mersi Genio: lunoni lectus. Quod lunius quoq; Philargyrius docet,hune ipsum ita interpretans lota: Pueris,inquit, nobilibus editis, in atrio Iimonis Luciliis lectus ponitur Herculis mensura. Sed re apud Varronem lectu est miliati puero, Educae,Potinae,ec Cub diuis ededi,potandi,&cubandi,ubi primum a lacte, eccunis transseruntur.Quam Varronis autoritate Donatus in PhormioneTereniatianam adducens,etiam hunc ipsum citauit Maronas uersiculsi, at idem Proba quom retulit adnotasse Nonia igitur,ct lectus argumenta uitalitatis,quod initi js ipsis adhiberentur. teriam habet homo suam sibi ridendi proprietate Qui uoro non rideat ei qui potest esse uita uitalis r ut ait Enni us.Deum uero,domi, ad has referre Varronis Educam,Potin Cubam nequeas, quod hae foeminae omnes,ut Augustinus etiam in libro de Ciuitate dei sexto declarauit. Sed ad Pilumnum ratione pari,& Pitumnum coniugales deos,quibus ut ait Varrone scrin ere Martianus in z.lib.de Vita patrum natus si erat uitalis,simul ab obstetrice fuerat sublatus,ec in terra stratus ut esse rectus auspicaretur,semere etiam in sdibus loetiim consueuerunt. Restat igitur uti quod de Gemo Sc Iunone diximus, autor tatu quom tibicinibus fulciatur.Plinius iram Naturalis historiaeptimo: Cum singuli,inquit,ex semetipsis totidem deos iaciant,Genios Iunones , adoptado sibi Seneca Epistolarsi ad Lucilium undevigesimo: Ita tamen,ait, hoc seponas uolo, ut memineris maiore 'ostros,qui crediderint,Stoicos scisse. Singulis em & Genium & Iunonem dederunt. Vnde arbitror Iuuenalis: Et per Iunonem inquit domini iurante ministro. Hoc enim reprehendit Satyricus poeta,quod non per Genium, sed per Iuno nem domini minister iuraret,indelicet more muliebri.Quocirca sic illa apud P tronium Arbitrum Quare la loquituri Iunonem meam iratam habeam si unquam inerim uirginem fuisse. Nam infins cum paribus inquinata sum, & subinde prodeutibus amus,maioribus me pueris applicui, donec ad hanc aetate peruem Hinc
309쪽
Q ii uir Theodorus GaIAine etiam puto natum prouerbiu illud, dicatur ut posse taurum tollere, qui uitulum sumiterit. Caeterum si detur mod3 non iniquam planera nobis peragi reprehensionem,labascerec, iam commentum istiad Semianima, quod antequam talia prodebamus, pro indubitato obtinuerat, reliqua in medium ne nobis blandia-quemus.
aaza, quantum , tamen lapsus in Aristotelis
J On recuso, quin sub censuram, sub aleami, ueniat qualecum hoc eriside quo scribam, dum ne sint in hoc albo duae mihi maxime suspectae li' terariae pestes,inscitia,inuidiamdum ne quis mihi amusoteros ut uerbo utar quo Symmachus dum nequis opicus, dum ne quis durus, re contumax,& in hominis uoba, quam in uerinde iuratus contin t iudex. Quod si iudices etiam nuncupandi, non Tarentinos equidem,& Consentinos,& Sic los mea ista legere,sicuti sua quaedam Lucilius, sed Latinos homines, graecaelit raturae non ignaros,no Iunium Congium uolo, sed Scipionem, sed do 'isssimum omnium Persium,at et Rutilium, hoc est,si qui simi illis compares,maeti prude tia,ingenio, do strina. uiri,ad quorum iudicium sinest elaborandum qualis puta si liceat, is ipse est, qui mihi instrumenta studiorum tam multa, ouum p altissimum suppedit aliauis,atavisin potens Medices Lauretius,Florentinae reipub.columen cuius cum iudicium illud circunspeetissimu,& naturalem quandam mentis altitudinem maximae qusm in asstu rerum uel ciuitates experiuntur, uel principes tum eundem inliteris es humanitatis,ac sapientiae studiis, es denicv non admirantur,qui non peni tus utipsi,qisi no introrsus inspexerunt. Qualis in item Ioannes Picus hic meus er Mirandulanis principibus absolutissimum naturae opus, a
quo philosophia latine iam meditans loqui,summo puto fastigia accitii et . Qua Ies pisterea duo illi,sed una deuin fili amoris copula, Veneti patrici j sun Hermolaus Barbarus, barbariae hostis acerrimus, qui latinae philosophiae uelut arma it strumentum 4 uerborum sic aut aure diligeuissima terget, aut incude noua sibimeatu ut ob ipsius industriam iam nuc pener in isto quidem genere, uel nitore, uel
copia uiuamus ex pati cum Graecis. Et Hieronymus Donatus, uir nescio utrum orauior, an doctior, an etiam humanior, certer omni lepore affluens, omni uenii 1 tale,cinus tamen ob id uereor, ne leuior cuiqua censura uideatur, quoniam me
pulcherrimo carmine,sed θc epistola una at* altera mire laudauit. Licet em in tum boni de me ipse, quin multa a tolerabili,nedum a pose 'o absum, pudeat eredere,magis tamen tanto uiro pudet no credere,ialia de me,sic ut apparet exanimo amrmanti,dum nostra haec qualiacun* sunt, arriserint: floccipendo iam nile imagines penitus, umbrasci laruarum, qui b.natura esse dicitur ut sanisti uiri ue his utar terrere parinatos, α in angulis garrire tenebrosis.Theodorus igitur Gam,uir graecus,& ut doctis etia uidetur erudius simus, Aristotelis problemata uertit in LatinumSed in quo problemate quaeritur cur homines,qui ingenio claruerimquel in studiis philoisphiae, uel in repub. administranda, uel in carmine pamgendo, uel in artibus exercendis, melancholicos omnes ibin uideamus,& alios
ita ut etiam uitiis atrae bilis insestarentur, in eo manifestius utique nes fallor) insi gnius extitit interpretis erratu, i ut excusari iam dissimulari ue possit. Na eum illic exempla subiiciat Aristoteles heroum, qui laborasse dicantur atra bile, priam c. de Hercule agat, filisse illum nimirum tali habitudine, signis argumetis. colligit istiusmodi quod comitialis morbus sacer ab eo sit diei us, & mios occiderit uecors,ut in Senecae tragoedia tractatur, de ante* obiret,scatensium ulcera g. Politi c eruptione
310쪽
3oα L IBER . eruptione laborauerit,unde illa puto, Nessea tunica uenerit in bulam:nam h
Quom uitiinii atrae bilis est.Ex quo etiam Lysandro Lacedaemonio proxime ante obitum genus id,inquit,ulcem emersiit. Theodorus itaq; quod ad illi os di ad ut cera Herculis attinet,ita denissi interpretatur. Pueroru quo*,inquit, motio mentis idem hoc explicat,& eruptio ulceru,suae mortem interdu antecedit. Cum sit ita graece: --κρά - πε se πν ἰλῶν -ipi,
o teli ομίου. em asit dubitem ex usu est , ante* ipsi locu uertimus, perpenderedit istentius,quid sibi illud uelit, s. τν,quod ille distimulat,quae 'ue de praepositu ne articulota illo abiuneio sententia elici possit. Et quide ego sic arbitror lege dum corrigendum* E Mτψit sit ad uerbu sensus:Et in liberos suos pavor,seu maius d cer mentis excessus,5 ante obite ipsius in Oeta ulcera eruptio. 4iod aut
pauorem maluimus, aut mentis excessum uertere, ν Et iste, motione ni s, quae
gracer sit ecstasis,autorem sequimur in priore, quem psalmoiae probat interprete Pictaviensis Hilarius,in posteribre Hieronyma, qui tame alicubi solitariu quo illud excessus, latine: pro illo ecuasis reddidit Nam pauorem Cicero quoq; metadesnit esse mentem loco mouentem. Sed de nomine alias. Nunc quod instat. Proseri exempla Aristoteles, per quae manifestu fiat, Hercule quo* atra bile ii xatum sicuti dein Aiacem,Bellerophontem,caeteros , ostendit, ut sensus, ordo, ratio, praetereac, ueritas inexpugnabilis,& uinci nescia, nostrae prorsus iraeterprorationi sustragentur. Qirorsum enim hic de pueris mente motis in mediis agatur heroibus aut quae magis aetas a bile hac atra, quem furorem dicimus, Φ puerilis abest Quid aut generale hanc ulceru ante obitu eruptionem accipit, quod ne Puerba fgnificant Aristotelis, re plane illius proposito,uoluntatii contrarium e Nempe qui probare nitatur ex argumentis quihuspiam,aissi exemplis, non pu ros,non quoslibet atra bile, sed heroas, maximosi iuros inquietari. Quin illud etiam diligentius cogitandu, sacer ne tanta morbus, ut Aristoteles ait, an euani Herculeus,quod de suo Theodorus ad icit,appelletur. Atqui Iocsi eundem male uersum a Petro etiam Aponensi,cui cognomentu ex re Conciliatori ne si, nati xae rosi,ac medicinae c5lultissimosed,ut tum suere tempora, paru linguae uitius*Perito homine,minus equidem indigner . is aut errantem suo semet indicio pro dit, in comentario quodam super haec ipsi problemata composito In eas enim se coniecerat angustias,ut explicare nil possit,ac stuporem, siue quod ait ipse, cominiationem,quae pueris accidat, denominari inde cogatur dicere,hoc eu ut Maror ab Hercule. Quod ego illi tum dedero,cum denominatiois istius uox quae
. piam indidem pronunciabis.Sed enim eodori causam der iam quiuis impincm prostratam,constricia sciat,etiam si nihil adiiciamus. Quin ipse credo, si reuiuisceret,& de hoc admoneretur, neutiqua pro recto defenderet, si plus uero da rei Φ studio: potius, ut in duodecim scrupis adsolet, quoniam more semel poeni
teret,concedi sibi postularet,ut calciatu reduceret. Nec autem nos haec de eo no/taremus,si non plurimi faceremus.Non enim sic demetis otii sumus,ut incolumi dignitate nostra,velimus eo abuti contra recentem, nimiumin iam triuialium nugamentoru prouentum, contraq; ista pene dixerim medicabula, re propudia garrul orum, nescio risu ne explodenda maius,an silentio dissimulanda, quo perpomo ignobiles inter suas ineptias delitescant. Hoc aut e duntaxat attulimus, non
quidem obstrigilandi, quod dicitur causa, sed admonendi potius studiosos, qui Gibedi onus hoc laboriosissimu pariter,inuidiosissimumci susceperint, ne quis
unqua de intentione remittant,neu parcant industriae,operae . ne ue indulgeant
havi oncii cedantiCucumspiciant undiqblibrent, pensent, exigam 3 singula,