Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

141쪽

ουκ οἷομαι, αλλα καὶ εἴ τισι μαλλον απιστουσιν ψ ὴμιν, καὶ τουτους εισφρήσεσθαι μαλλον, χὶ 'κείνω παραδώσειν την πολιν, αν περ μη φθαστὶ λαβων αυτους. ουκουν ημον μεν μη δυναμενων ἐνθενδ' ἀναπλευσαι,εκει δε μηδεμας υπαρχου γης ἐτοίμου βοηθείας, ουδεν

ζαντίω καὶ γαρ ταυτα λογί σθε) επὶ χαλκίδα καὶ

142쪽

VIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ πειρασθαι, αλα ἐτέραν αυτους προσπαρασκευή ιν, καὶ συνευπορουντας εκεινφ χρηιμάτων, καὶ ταώ οικειως 20 συναγωνιζοιμένους. ia γαρ τις εροιτο Φιλιππον, Ἀπέ μοι, ποτερ αν βουλοιο τουτους τους στρατιωτας ους -οπειθης νυν ἔχει, οποιουστινασουν ίουδὲν γαραντιλέγω) ευθενειν καὶ παρ Ἀθηναιοις ευδοξειν καὶπDιους γιγνεσθαι τῆς π0Dως συναγωνιζοιμένης, ηδιαβαλλοντων τινων καὶ κατηγορουντων διασπασθῆναι καὶ διαφθαρῆναι; ταυτ' αν οἶμαι φήσειεν. ε, α Φιλιππος αν ευξαιτο τοις θεοις, ταυθ' ὴμῖν ἐνθαδεπραττουσιν τινες; Hτ' ἔτι ζητειτε πο- τα τῆς πο-Dως απολωλιν απαντας 21 Βουλομαι τοινυν Γυμας μετα παρρησιας ἐξετασαιτα παροντα πραγματα τη πολιι, και σκεψασθαι τί ποιουμεν αυτοὶ νυν καὶ Oπως αυτοις. ημεῖς ουτε χρή ματ' εισφερειν βουλομεθα, οἴτ' αυτοὶ στρατευεσθαι, ουτε τον κοινον απεχεσθαι δυνάμεθα, ουτε22 τας συνταξεις Λιοπειθει διδομεν, ουθ' οσ' αν αυτος αυτῶ πορισηται ἐπαινουμεν, αλλα βασκαινομεν καὶ σκοπουμιεν ποθεν καὶ τι μέλDι ποιόῖν καὶ παντα τα τοιαυτι, Ουτ' επειδήπερ ουτως εχομεν, τα ημετερ αυτον

πραττειν ἐθελομεν, αλ ἐν ιμεν τοις λογοις τους τῆς ποDως λέγοντας αξι ἐπαινουμεν, ἐν δὲ τοις εργ0ις

23 τοις ἐναντιουμένοις τουτοις συναγωνιζομμα. υμεις μεν τοινυν ειωθαθ' ίκαστοτε τον παριοντ' ἐρωταν,

τευσεσθε, μήτε των κοινων ἀφεξε θε, μητε τας συνταξεις δώσετε, μήτε οσ' αν αυτος αυτω πορισηται ἐασετε, μι ητε τα υμιέτερ αυτον πραττειν ἐθελήσετε, ουκ εχω τι λέγω. οι γαρ ηδη τοσαυτην ἐξουσιαν τοις

143쪽

αἰτιασθαι καὶ διαβαλλειν βουλομενοις διδοντες, ωστε καὶ περὶ ων φασι μελλειν αυτον ποιειν, καὶ περὶ του- των προκατηγορουντων ἀκροασθαι, - τί αν τις λεγοι; 24 υ τι τοινυν δυναται ταυτα ποιειν, ενιους μιαθεινυμον δεον, λεξω μετα παρρησιας ' καὶ γαρ ουδ' αναλλως δυναιμην. πάντες οσοι ποτ' εκπεπλευκασι παρυμον στρατηγοι, ὴ 'γω πασχειν ὁτιουν τιμωμαι, καὶ 96 παρα νων καὶ παρ Ερυθραιων καὶ παρ ων αν εκα-στοι δυνωνται, τουτων τον την Ἀσίαν Οἰκουντων 25 λεγω, χρU1ατα λαμβανουσιν. λαμβανουσι δ' οι μενεχοντες μιαν ὴ δυο ναυς ελαττονα, οι δε μείζω δυνα- μιιν πλείονα. καὶ διδοασιν Οι διδοντες Ουτε τα μικρουτε τα πολύ αντ' ουδενος ου γαρ ουτω μαινονται), αλλ' ὐνουμενοι μη αδικεῖσθαι τους παρ αυτων ἐκ- πλεοντας εμπορους, μη συλασθαι, παραπεριπεσθαι ταπλοῖα τα αυτων, τα τοιαυτα ' φασὶ δ' ευνοιας διδοναι, 26 καὶ τουτο τουνομι εχει τα λήμματα ταυτα. καὶ δη καὶ νυν τῶ Λιοπειθει στρατευμι εχοντι σαφος εστι τουτοδηλον οτι δωσουσι χρηματα πάντες ουτοι ποθεν γαρ

τρεφειν; εκ του ουρανου; Ουκ εστι ταυτα, αλλ' αqρ' ων αγειρει καὶ προσαιτει καὶ δανει ται, απο τουτων 27 διάγει. ουδεν ουν αλλο ποιουσιν οι κατηγορουντες ενυμῖν, mi προλεγουσιν απασι μηδ' οτιουν εκεινω διδοναι, ως καὶ του μελλῆσαι δώσοντι δικην, τι ποιησαντί γ ῆ καταπραξαμενω. τουτ' εισὶν οι λογοι ' Mμελλει πολιορκειν τοὐς Ελληνας, ἐκδιδωσι 'μ μελει γαρ τινι τουτωνJ τῖν τηνώσιαν οἰκουντων Ἐλλήνων; αμεινους 28 νιενταν εἰεν τον αλλων η της πατριδος κήδεσθαι. καὶ το γ εἰς τον Ἐλλησποντον εἰσπεριπειν ετερον στρα-

144쪽

VIII. ΔΗΜΟΣΘENΟΥΣτηγbν τουτ' εστιν. εἰ γὰρ δεινα ποιεῖ Λιοπείθης καὶ καταγει τα πλοῖα, μιικρον se ανδρες 'Aθηναῖοι μικρ0ν πινακιον ταυτα παντ' επισχεῖν δυνοτ αν, καὶ λεγου- 97 σιν οι νομοι ταυτα, τους ἀδικουντας εἰσαγγελλειν, ουμα Aι Ου δαπαναις καὶ τριηρεσιν τοσαυταις ημας αυτους φυλαττειν, επεὶ τουτύ γ εστὶν υπερβολαὶ μανίας 29 αλύ επὶ ριεν τους εχθρους, ους Ουκ εστιν λαβεῖν et ποτοῖς νομοις, καὶ στρατιωτας τρεφειν καὶ τριηρεις ἐκπεμπειν καὶ χρήματ' εἰσφερειν δεῖ καὶ ἀναγκαῖον εστιν, ἐπὶ δ' ημας αυτους φισμ εἰσαγγελία παραλος ταυτ' ἐστίν. ταυτ' χὶν ευ φρονουντων ανθρωπων, ἐπηρεαζον- των δε καὶ διαφθειροντων τὰ πραγμαF α νυν ουτοι 30 ποιουσιν. καὶ το μεν τουτων τινὰς εἰναι τοιουτους, δεινον ον ου δεινον εστιν αλV υμεῖς οἱ καθήμενοιουτως ηδη διάκεισθε, ω στ , αν μέν τις ειπη παρελθων οτι Λιοπειθης εστὶ τῖν κακον αιτιος, ij Xαρχὶς ὴ 'Αριστοφων η ον αν τον πολιτον ειποι τις, ευθεως 31 φατε καὶ θορυβεῖθ' δες ὀρθος λεγεν αν δε παρελθων λεγu τις ταληθῆ, οτι ρληρεῖτ Ἀθηναῖοι ' παντων τῖν κακον καὶ τον πραγριάτων τουτων Φιλιππος εστ αἴτιος εἰ γαρ ἐκεῖνος ηγεν ἡσυχιαν, ουδεν αν ὴν πραγμια τ/uπολει ος μεν ουκ ἀληθῆ ταυτ' ἐστὶν Ουχ αετ' αντι- λεγειν, αχθεοθαι δ' αν μοι δοκεῖτε καὶ δεσπερ απολ- 32 λυναι τι νορι ιν. αiτιον δε τουτων καί ριοι πρ0ς θεῖν, οταν εινεκα του βελτίστου λεγω, εστω παρρUγία)' παρεσκευακασιν υριῆς τῖν πολιτευομιενων ενιοι, εν μενταις ἐκκλ)ησίαις φοβερους καὶ χαλεπους, εν δε ταῖς παρασκευαῖς ταῖς του πολεμου ραθυμους καὶ ευκαταφρονήτους. αν μεν ουν τον αἴτιον ει πη τις, ον ι οτι DVψεσθε παρ υμιν αυτ0ῖς, φατε καὶ βουλεσθε ' ανδε τοιουτον λεγη τις, ον κρατὶ σαντας τοῖς οπλοις, 98

145쪽

ἄλλως δ' ουκ εστιν κολασαι, ουκ εχετ' οἶμαι τί ποιη-33 σετε, ἐξελεγχοιμενοι δ' αχθεσθε. εχρῆν γαρ o ανδρες Ἀθηναῖοι τουναντίον η νυν απαντας τους πολιτευο- μενους, ἐν μεν ταῖς ἐκκλησιαις πράους καὶ φιλανθρώπους υμας ἐθι ιν ειναι πρ0ς γαρ υμας αυτους καὶ τους συμμάχους ἐν ταυταις ἐστὶν τα δίκαια), ἐν δεταῖς παρασκευαις ταῖς του πολέμου φοβήρους καὶ χαλε-πους ἐπιδεικνυναι ' πρ0ς γαρ τους ἐχθρους καὶ τους 34 αντ τάλους ἐκειναις ἐοθ' αγων. νυν δε δημαγωγουντες υμας καὶ χαριζύμενοι καν υπερβολήν, Ουτω διατεθει- κασιν, ωστ' ἐν μὲν ταῖς ἐκκλησίαις τρυφαν καὶ κολακευεσθαι παντα προς ηδονὴν ακουοντας, ἐν δε τοῖς πραγμασι καὶ τοῖς γιγνομένοις περὶ των ἐπιγάτων ηδη κινδυνευειν. φερε γαρ προς υιος, ει λογον υμας απαιτησειαν οι Ελληνες ον νυνὶ παρεικατε καιρον

35 δια ραθυμιαν, καὶ εροινθ' υμας, seανδρες Ἀθηναῖοι, πέμπεθ' ως ήμας ἔκαστοτε στρωφις, καὶ λέγεθ' ος ἐπιβουλευει Φίλιππος ὴμῖν καὶ πασι τοῖς Ελλησι, καὶ

ως φυλάττεσθαι δεῖ τον ανθρωπον, καὶ παντα τα τοιαυτί ἀναγκη φασκειν καὶ ὁριολογεῖ ποιουμεν γαρ ταυτα. ἐμ ω παντων ανθρώπων φαυλοτατοι, δέκα μῆνας Γαπογενομένου τανθρωπου καὶ νοσφ καὶ χειμονι καὶ πολέμοις αποληφθέντος, ωστε μη αν δυνα-36 σθαι ἐπανελθεῖν οἴκαδε, ουτε την Et βοιαν ηλευθερώσατε, ουτε των υμετε9ων αυτων Ουδὲν ἐκομισασθε; αλλ' ἐκεῖνος μέν, υριων Oικοι μενοντων, σχολὴν αγον- των , υγιαινοντων, εἰ δὴ τους τα τοιαυτα ποιουντας, υγιαινειν φησαιμεν) δυ ἐν βοία κατέστησε τυραννους, τον μὲν απαντικρυ τῆς Ἀττικῆς ἐπιτειχισας, τ0ν

37 δ' ἐπὶ Σκιαθον, υμεῖς δ' ουδε ταυτ' απελυσασθε, εἰ μηδεν αλλ' ἐβουλισθε, αλλ' Hακατε; αφεστατε δῆλον

146쪽

41 καταλ σει. καὶ τουτ' εἰκοτως τροπον τινα πραττει '

147쪽

αφελεσθαι, καὶ ολως ενοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλο-lώνοις καὶ πάντας ανθρώπους εἰς ἐλευθεριαν ἐξελέσθαι ετοιμοιJ. ουκουν βουλετια τοῖς εαυτου καιροῖς την παρ υριον ἐλευθεριαν ἐφεδρευειν, ουδε πολλου δεῖ, 43 ου κακος ουδ' αργος ταυτα λογιζόμενος. πρωτον μενδη τουτο δεῖ, ἐχθρον υπειληφεναι τῆς πολιτειας καὶτνης δοοκρατιας αδιάλλακτον ἐκεῖνον ' εἰ γὰρ μη τουτοπεισθησεσθε ταῖς φυχαῖς, ουκ ἐθελήσεθ' υπερ τον πραγματων σπουδάνιν δευτερον δ' ειδενω σαφως,

οτι πάνθ' οσα πραγμιατευεται καὶ κατασκευάζεται νυν, επὶ τὴν V1ετεραν πόλιν παρασκευάζετοα, καὶ Oπου τις 44 ἐκεῖνον αμυνεται, ἐνταυθ' υπερ ημαγν αμυνεῖτω. ου

γαρ ουτω γ ευήθης ουδεις, ῶσθ' υπολαμβάνειν τον Φίλιππον, τον μεν εν Θράκη κακον τί γαρ αλλο τις εἷπη Aρογγίλον καὶ Καβυλην καὶ Μάστειραν καὶ

α νυν εξαιρεῖ καὶ κατασκευάζετ*J;) τουτων μεν επιθυμεῖν καὶ υπερ του ταυτα λαβεῖν καὶ πονους καὶ 45 νηιωνας καὶ τους εσχάτους κινδυνους υπομενειν, τονδ' Mθηναιων λιμιενων καὶ νεωριων καὶ τριηρων κιὰ τον εργων τον ἀργυρείων καὶ τοσουτων προσοδων ουκεπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταυτα μεν υμῆς ἐάσειν εχειν, υπερ δετον μελινον καὶ τον oλυρων τον εν τοῖς Θρακιοις101 σιροῖς εν τέ' βαοάθρω χειμάζειν. ουκ εστι ταυτα, ἀλλὰ κἀκεῖν υπερ του τουτων γενεσθω κυριος καὶ ταλλα

εἰδοτας ταυτα καὶ ἐγνωκοτας, την μεν υπερβάλλουσαν καὶ ἀνείκαστον ταυτηνJ ραθυι αν αποθεσθαι, χρήματα δ' εισφερειν καὶ τους συμμάχους ἀξιουν, καὶ οπως

το συνεστηκος τουτο συμμενεῖ στράτευμ' οραν καὶ πράττειν, ιν ωσπερ εκεῖνος ετοιμον εχει δυναμιν την ἀδικησουσαν καὶ καταδουλωσομενην απαντας τους 'πι-

148쪽

VIII. ΔΗΜΟΣΘΕΥΟΥΣληνας, ουτω την σώσουσαν υμεις καὶ βοηθήσουσαν 47 απασιν ετοιμον εχητε. ου γαρ εστι βοηθειως χρωμένους ουδέποτ' ουδὲν τῖν δεοντων πραξαι, αλλα κατασκευασαντας δει δυναμ ν, καὶ τροφὴν ταυτη πορισαντας καὶ ταμιας καὶ δημοσιους, καὶ οπως ἔνι την τον χρηματων φυλακὴν ακρι στάτην γενέσθαι, ουτω ποιήσαντας, τον μεν των χρημάτων λογον παρα τουτων λαμβάνειν, τον δε τον ἔργων παρα του στρατηγου. κανουτω ποιήσητε καὶ τοδ' εDq oς αληθος αγειν ειρέj-νην δικαιαν, μενειν ἐπὶ τῆς αυτου Φιλιππον αναγκα-

ταυτα γενησύμενα, αν ταυτα μη ευρησει λυσιτε-

49 λουν το ἐκοντας ποιεῖν τα δέοντα. ει ιμὲν γάρ ἐστί τις ἐγγυητής - θεον, ου γαρ ανθρώπων γ' ουδHς ανγένοιτ' ἀξιοχρεως τηλικουτου πραγματος - ως, ανι γηθ' ὴσυχίαν καὶ απαντα πρόησθε, ουκ ἐπ αυτους υμας τεDυτον ἐκεινος et ξει, αἰσχρον μεν νη τον μα καὶ 102 πάντας θεους καὶ αναξιον υμιον καὶ τον υπαρχοντων τηπολιι καὶ πεπραγμενων τοις προγονοις, τῆς ιδιας ΓενεκαJραθυμιας τους αλλους πάντας Ἐλληνας εις δουλιιαν προέσθαι, καὶ τψνάναι ριαλλον αν ὴ ταυτ ειρηκέναι βουλιμηW ου μην αλ εἴ τις αλλος λέγει καὶ υμιῆς 50 πειθει, ἔστω, μη αμυνεσθ', απαντα πρ0εσθε. ει δὲ μήτε

τουτο δοκει, τουναντίον τε προισμεν ἄπαντες οτι, Oσωαν πDιονίον ἐασωμεν ἐκεινον γενέσθαι κυριον, τοσουτω

149쪽

51 τα δεοντα ποιεῖν εθελ σομεν; Oταν νη Λι αναγκαῖον ῆ. αλλ' ο ὶν μεν αν τις ἐλευθερων ανθρώπων αναγκηνειποι, ου μονον ηδη πάρεστιν, αλλα καὶ παλαι παρελήλυθε, την δε των δουλων απευχεσθαι δηπου μηγενεσθαι δεῖ. διαφερει δε τί; οτι εστὶν ελευθερ se μεν ανθρωπι' μεγίστ J ανάγκη λὶ et περ των γιγνομενων αἰσχυνη, καὶ μειζω ταυτης Ουκ οιδ' ηντιν αν εἰποιμεν δουλι' δε πληγαὶ χο του σώματος αἰκισμιος, α μήτε γενοιτ' ουτε λεγειν αξιον. 52 LLαντα τοίνυν ταλλ' εἰπων αν ηδεως, καὶ δείξας

εασω, αλλ' επειδαν τι τον προς Φίλιππον ἐμπεσmευθυς αναστάς τις λέγει το την ειρήνην ἄγειν ως αγαθον, καὶ το τρεφειν δυναμιιν μεγαλην δες χαλεπον, καὶ διαρπά ιν τινες τα χρ 1ατα βουλονται , καὶ τοιουτους

λογους, ων αναβαλλουσι μεν υμας, ησυχιαν δε ποιου-53 σιν εκείνω πράττειν ο τι βουλεται. ἐκ δε τουτων περιγίγνεται, υμῖν 1μὲν η σχολη καὶ το μηδεν ηδη ποιεῖν, 103α δέδοιχ οπως μήποθ' /ῆγήσησθ' επὶ πολλω γεγενη- σθαι, τουτοις δ' αἱ χαριτες καὶ ὁ μισθος ὁ τουτων. ἐγω δ' οιομιαι, τὴν μεν ειρηνην Ουχ υμας δεῖν

πείθειν, οῖ πεπεισμενοι κάθησθε, αλλα τον τα του πολεμου πραττοντα ' αν γαρ ἐκεῖνος πεισθη, τα γ αφ54 υμων υπαρχει ' νομίζειν δ' εἰναι χαλεπα, ουχ μ αν εἰς σωτχὶριαν δαπανοιμεν, αλλ' δ πεισομεθα, αν ταυτα μὴ θελωμιεν ποιεῖν ' καὶ το διαρπασθήσεται τα χρηματα ε τῶ φυλακὴν εἰπεῖν δι' ης σωθήσεται κωλυειν, 55 ουχὶ τῶ του συμφεροντος αφεστάναι. καιτοι ἔγωγ' αγανακτω καὶ τουτο fo ανδρες Ἀθηναῖοι , ει τα μεν χρηματα λυπεῖ τινας υμον εἰ διαρπασθησεται, ἁ καὶ φυλαττειν καὶ κολάζειν τους αδικουντας εφ' υμιν εστι,

150쪽

VIII. ΔΗΜΟΣΘΕΣ ΟΥΣτην η' Eλλαδα πασαν Ουτωσὶ Φίλιππος ἐφεζῆς αρπα- ζων, ου λυπεῖ, καὶ ταυτ εφ υμῆς αρπαζων. 56 Tί ποτ' ουν το αἴτιον so ανδρες Ἀθηναιοι, τοτον μεν ουτω φανερως ,τρατευοντα. αδικουντα, πο- λεις καταλαμιβανοντα, μηδενα τουτων πώποτ εἰπεῖν ως πολεμον ποιεῖ, τους δε ιιη 'πιτρεπειν μηδε προιεσθαι ταυτα συπουλευοντας, τουτους τον πολεμον ποιήσειν 57 αιτιασθω; εγω διδαξω ' Oτι την οργην, ψῆν εἰκος εστιγενεσθαι παρ υμον, αν τι λυπησθε τῶ πολεμιρο, εἰς τους et περ υμων λεγοντας τα βελτιστα τρεψαι βουλονται, ινα τουτους κρινητε, Φίλιππον αμυνησθε, καὶ κατηγοροσιν αυτοι, μη δικην δωσιν ων ποιουσι νυν. τουτ' αυτοῖς δυναται το λεγειν ως αρα βουλονται πολεμον τινες ποιῆσαι παρ υμιν, καὶ περι τουτων58 η διαδικασία αυτη εστιν . εγω δ' οἶδ' οτι ου γρα- 104ψαντος Ἀθηναίων ουδενος πολεμιον, πολλα clyίλιππος εχει τον τῆς πολεως, καὶ νυν εἰς Καρδιαν πεπομφε βοήθειαν. εἰ μεντοι βουλ0μεθημεῖς μη προσποιεῖσθαι

τη χώρα, ουδε Φεραίοις προτερον, προς τα τείχη προσθβάλλων, ουδ' 'ολυνθίοις εξ ἀρχῆς, εως εν αυτη τηχωρα το στράτευμα παρῆν εχων. ὴ καὶ τοτε τους αμυ- νεσθαι κελευοντας πολεμον ποιεῖν φή Oμεν; ουκουν