장음표시 사용
151쪽
Do Iudicita Ecclesiasticis. 155 Id et ipsi Principes agnoverunt, atque auCtoritate sua firmarunt I). Causae voro civiles in veteri disciplina ex legibus civilibus per Episcopos diiudicamntur I . At labentibus annis, legibus civilibus neglectis , Episcopi secundum Ecclesiasticas regulas lites definire coeperunt. Istham disciplina maximopere iri valuit , ubi Plerique canones, et plurimae Pontificum decretalos de rebus civilibus, et prosanis prodierunt; ut vix aliqua lis suborir tur , quae Per Ecclesiasticas regulas definiri nequiret. Porro lites Episcopi ex l ono, et aequo de more Sacerdotum definiebant, posthabitis legum sollemnitatibus. Fortasse Post seculum XII. serenses ambages in Episcopalem Audientiam invectae. Clerici enim auri civili incumbentes iurisprudentia non contenti , eius usu taurit lesiastica iudicia illato, novum iudiciarium ordinem excuderunt. Ipsi B inani Pontifices civili prudentia delectati operi Pe ficiundo operam collocarunt, et secundum regulas Bom. iuris responsa dederunt. Ea de causa S. Bernardus Eugenium III. increpat: quotidie Pe strepunt in Palatio teres , sed I tiniani, non Domini . . . . Has autem non tam leps, quam lites sum, et capialationea subperientes judi
L. s. c. n. de Relig. N in. LXXX Anesor. M Iurisdiet. lib. VII. eap. S. S. Bemata. Lib. I. de Considerat. eap. 4.
152쪽
De Indicibus ordinariis. Iudices olim dicebantur, qui a Praetore dati nuda11i notionem habebant, sententiamque ex formula accepta serebant, sententiae executionc ipsis denegata si . Sed ex quo Diocistiano placuit, ut Praesides , quibus in causis antea iudices dabant, nOtionis suae examen adhibero ut sa) , sublatisque a Constantino actionum formulis b) , omnia iudicia cxtraordinaria evaserunt, Magistratus omnes judicos suerunt. ita nomine iudicis designatur vir bonus , qui lites publica auctorita in desinit. Jure decretalium alii sunt iudices Ordinarii , alii Glemti. Ordinarii dicuntur, qui ex Suo mu nere quasi propriam habent j nrisaictionem sa). Ordinaria jurisu ictio , quae ordinationi, aut dignitati adhaeret, nisi ex iusta causa , ct iuris ordine Servato, nec adimi, nec restringi potest. Illud autem adverti debet, licet in Dioecesi plures sint si L. Aelio 47. S. s. f de Neges. Gest.
2ὶ L. Plaeet 2. c. de Pedan. Iudis. 3ὶ L. 1. 'C. de Form. 8 lat. aὶ Iure etesii Prouinetarum Praesides passim ordinarii Iudices vocamur. Ipsi ex ordine Clarissimorum deligeban tur, quos sane Spectabiles , et Illustres dignitate praee disant. Eae horum ordina Proconsules, Praefocii Pratioris, comites Orientis, Praefecti urbi adsumebamuria Fidciis cu-jae. Puratu. Cod. de Ostie. Boet. Provine. Diuiti eo by Cooste
153쪽
ordinarii judices, ordinain rum tamen nomine Episcopos plerumque desili nari. NAntiquitus iurisdictio ab illio Episcopo expediebatur , qui lites omne ex bono e L aequo diiudicabat. Interdum in id opus cogebatur Presset rium , i. e. Senatus Ecclesiasticus, qui ex presbyteris, et diaconis coalescebat, quorum illi sellis humilioribus Episcopo adsidebant, et suffragium serebant ; hi vero adstabant tamquam ministri. Sensim Episcopi negotiorum mole obruti Archipresbyteris , Decanis ruralibus , et in primis Asechidiaconis iurisdictionem mandare coeperunt. Ii principio vicaria opera usi sensim ordinarii evase
runt, et suo veluti iure causas et cognoverunt, et
iudiearunt. Inde porro iactum , ut ab Archidiaconis , aliisque insorioribus Praolatis non ad Metropolitanum, sed ad EPiscopum appellari oportere, responderit Innocentius IV. i). Sed Archidiaconorum ,. Decanorumque Potestas pedetentim de ravit, et vix unus, aut at Ler hodie supercst,
qui veteris iurisdictionis vestigia retineat. Episcopi enim vicarios sibi delegerunt, qui ordinariam ipsin Tum exercerent iurisdictionem. Sed nos de officio Vicariorum superius Plura Praevertimus.
154쪽
Do Iudicibus Delegatis. Qui iurisdictionem alterius mandato exercet, Iu-
ilex deIemtus nuncupatur. Is quidem nihil pro prium habet, sed mandantis vice tangitur. Mandari autem iurisdictio ab eo tantum Pol est , cui constituendi magistxatum ius ost, cuique propria iurisdictio ex munere competit. Quarc Episcopi Μetropolitani , Patriarchae , et Romani Politisices iurisdictionem jure suo mandant. Inter iudicos delegatos eminent Pontificii veteribus Patribus ante Alexandri In aetatem ignoti. Ex causarum multitudine, quae Post seculum X ab omnibus Occidentis provinciis Romam confluxerunt, mriun origo Potissimum ducenῖa. Iis sane causis definiendis ne nimium distraherentur Pontifices, iudices in partibus delegarunt, qui sua vicem in re sungoremur. Pontificii Porro delegati su-
uti A chiepiscopo Senonensi rescripsit Alexander IlI. 13. Quapropter et vices suas alii demandare Possunt sa) , nisi personae fides, et industria suerit electa, aut certum ministerium demandatum S); ill cap. Praeterea 3. e u h. t. s2ὶ Cap. Si pro debilitate 3. eod. lal Cap. Quoniam M. S. 1. et 2. eod.
155쪽
et Drclesiastica severitate non modo adversus litigan res utuntur, sed contra ipsos Episcopos delegationis executionem impedientes IJ; et usque ad integrum annum iurisclictionem . sibi commissam ad exequendam sententiam exercere non Prohibentur. s).Jam vero Romani Pontifices elericis quibuscumque sine discrimine iurisdictionem suam committe-mnt olim. Id Sodi Apostolicae indecorum ratus Bonifacius VIII. edixit, ut tantum dignitate, aut Personatu praeditis , vel Ecclesiae Cainedralis Canonicis musae a Pontificibus , eorumque Legatis
delegari possent 5 . Quin Tridentini Patres, quo
viri praestantiores in id opus deligerentur, statuerunt , ut in synodo Provinciali, vel Dioe sana designarentur Personae qualitatibus a Bonifacio VIILPraescriptis exornatae, quibus causae a Romana S de committerentur. Ii nodatis judices fuerunt appellati, qui in singulis dioecesibus non minus quatuor esse debent; quorum sane nomina ad Romanum Pontificem transmitti oportet. Porro ultra duas diaetas extra suam dioecesim
per litteras Apostolicas ad iudicium neminem trahi Posse, statuit Innocentius III. in Concilio Latera nensi , nisi de assensu Partium serent litterae impetratae 4 . At Bonifacius VIII. edixit, ut, ubi
actor, et reus eiusdem sint dioecesis, extra ipsam Causa non committatur. Ea tantum in specie id si Cap. Praeterea S. emp. Sane 1I. εω. Cap. Quaerenti M. εω.l3ὶ cap. Statutum da Rrae t. in D. I. Cop. Nonnulli 28. de Rescripι. e..
156쪽
indulsit, ubi ab Episcopo contra aliquem dioece-
sanum , vel a dioe sano colatra Episcopum , aut contra Canonicorum Capitulum, vel universitatem actio sit instituenda; vel nisi actor civitatem, aut
dioecesim in oedi ob adversarii potentiam reformi det. Ceteriam hisco casibus extra dioecesim judicium committi iubet, sed non ultra unius diei spatium a dioecesis sinisus. Quod si actor , et reus non sint ejusdem dioecosis, iudicium mandari jussit aut in rei dioecesi , aut in alia , quae non Sit actoris ; dummodo locus , ad quem reus trahitur , altra unam diaetam ab ipsius dioecesi non fuerit
remouis 1 . Sive unus , seu plures fuerint delegati iudices , mandati fines servare jubentur u). Quare delegatio ultra res , et personas nominati in in mandati
litteris expressas non Prorogatur b). Tantum quae Sunt connexa negotio, sine quibus delegatio ad exitum deduci nequit, delegatus expedire non Prohibetur. Ita si delegationis rescripto obreptionem, aut subreptionem i nesse objiciatur, de ea delegatus cognoscet 4 . Illud autem adverti debet, iudicem
delegatum, qui iure suerit suspectus , Pome recusari post ipsam litem contestatam, ubi tamen Su- Spicionis causa, lite contestata, emerserit 5 . Su- Spicione vero coram ipso iudice allegata , arbitricap. Statutum 11. S. I. et 2. eod. in n.
Cap. Ex parte 13. n. t. p. Cum olim M. eod. Cap. Significantibus M. eod. Cap. Insinuante m. eod.
157쪽
Do Iadicibus Delegatis. I eli nuir, qui de recusatione cognoscent si . Ibi
porro arbitri intra terminum 'taei InritenteIn recusa
tionis causam non probaverint , delegatus iurisdictione sua utetur A . Quod si Epis rupi delegauis
recusetur, reeusationis causam coram ipso Episco-Pp probari , et expediri oportere , edixit Bonifa- eius VlII. sb). g A sententia iudicis delegati appellati, non denegat Hr. A delegulis quidem Pontificis ad ipsum Pontificem appellatur 4). Quod si Pontificis delegatus iurisdictionem alteri mandavit, interest, utrum totam, an litis partem subdelegarit, sibi sententia veservata. In Prima specie ad Pontificem appellabitur 5); in altera vero ad eum provocari placuit, qui iurisdictionis partem mandavit 6); nisi delegatus Pontificius decesserit, aut de causa cognoscere non possit ). A sententia vero eius , cuisti ordinario mandata est iurisdictio, non Provocatur, qui mandavit, sed qui a mandan te ipso provocari debebat 8).- Jam plurihus modis finietur delegatio. Et primum ruidem delegati iudicis ossicium exspirat morte demantis , re integra 9 . Res autem integra esse
s1 Cap. Suspicionis M. eod. IJ Cap. Secundo S. 1. eod. in n. Cap. Si eontra L. eod. in n. cap. Ab arbitris 11. eod. in n. Cap. Si duo 3. eod. in VI. Cap. Super quaretionem m. S. 2. cap. Si delegatus eod. in M. p. Si is 10. eod. in n. L. 1. f. Ouis, a quo appellet. a. Licet 30. h. t. 4 ῆ.
158쪽
16o Lib. III. TD. X. desinit per citationem, quod Urbanus III. ωI-xit si , contra sententiam Lucii III. , qui rem non integram pronunciavit Post litis Contestati nem a). Pri eterea desinit delegatio, sinito negotio, quod sui' mandatum b). Quod si delegatio a Pontifice suerit commissa, delegatus iurisdictionem
Post sententiam Per annuin retinebit adversus eos,
qui sentcntiae Parere detrectaverint 4 . Quin et recusatione Proposita, atque admissa O); et revocatione mandati, quae Principi deleganti semper permittitur 6) ; et lapsu temPoris, quo mandain iurisdictio fuit conclusa, delegationem Cessare Placuit ; nisi partium consensu delegati ossicium sue rit Prorogatum ). Illud heic praeteriri non de bet, Praeter Pontificios , sine speciali mandato et alios esse delegatos ab ipsis canonibus Constitutos. Tales sane sunt Episcopi, qui in multis speciebus Pontifici reservatis jurisdictionem exercent tamquam Sedis Apostolicae delegati. Huiusmodi delegationis auctores suere Tridenti ni Patres. Ceterum in his speciebus a delegatis ad Pontificem appellatur. Vicarii Episcoporum Per mandatum generale eam iurisdi-Ctionem non exercent; et Sede Episcopali vacante ea delegatio ad Capitulum non desertur.
cap. Gratum 20. eod. Cap. Relaum 19. εω.Cap. In litteris s. ood. Cap. Quaerenti M. εω. cap. Iudex S. sod. in n. Cap. Pastoralis 28. ood. v. Quaerenti M. O .
159쪽
Do Arbitris. 4ebitet in Iure Ecclesiastico dicuntur , qui vel Consensu Partium , vel iussu legis , sine iurisdictione , ac sine iudiciali forma de controversia cognoscunt. Eapropter alii υoluntarii appellantur , alii necessarii. Voluntarii partium compromisso. deliguntur , ου romiδsarii I Propterea nuncupati. ComPromissum autem est conventio, quali antes. Promittunt Parere Sententiae , quam et inus arbitror pronunciaverita Compromisso et poena
addi potest u), et iusiurandum , quo maior vis, accedat 5 ; et medio Bevo obsides a compromiserentibus dari consueverunt 4). Qui iudices esse possunt, in ipso recte ComPr mitititur. Hinc pupilli, minores , mulieres ta) a bitri esse prohibentur. Quin et Iaici in causis spiritualibus , aut Ecclesiasticis arbitrium suscipere non Possunt: nou decet enim, ut laicus in tam Bus arbitretur , ut in Concilio Lateranensi edixit
' 2I Cup. Per tuas 9. h. t. 2. eu.' a ' Ω . Non sine 2. eod. M Cup. Exposita 11. eod.' las Iura Beertialium si mulieres ordinariam ivi vidistis ' nem habuerint, arbitrium aeripere non prohibentur. Cap. 4. A. t. eil. ibi cap. Contingit 8. eod. T. I . , D
160쪽
cari nequit, laicos in rebus Ecclesiasticis simuI cum clericis arbitros esse non prohiberi , ubi Romani Pontificis, eiusve Legati auctoritas interveniat 1 .
Quicumque Porio rerum suarum liberam admi Distrationem habent , ipsis compromittere licibit. Quare pupillis, ac minoribus compromittere interdictum sv . item frustra compromittunt Pro uru-tores sine speciali mandato. Ii autem si ex mandato generali compromiserint in causa sibi commi
Sa , vel Poenam , si fuerit adiecta , subibunt , vel in id, quod interest, damnabuntur b). Quin et Episcopi sine consensu Capituli compromittere Prohibentur 4 ; et ipsi arbitri aliis suas vices man- claro nequeunt, nisi id nominatim ipsis fuerit con- Cessum 5 Porro arbitri ex partium consensu delecti nullam iurisdictionem habent a). Quare et Proprie adices non sunt 6), et ipsorum sententia arbi-Cap. Per tuas s. eod. - L. M. is de Reeepι. d. Cap. Per tuas 9. eod. Cap. 1. de His , quae fiunt a Praelat. sine cons. Capit. 8 hi. 5ὶ Cup. cum a nobis 13. h. t. aὶ In eap. Examinata T da Confirmat. util. Innocen tius III. arbitrium de Getesiastieo negotio a Vieedomino Sabinensi suse tum videtur non repudiasse. Inde nonnulli Pinarunt, in lateos de r. rus Melesiastitas posse eompromisti. Sed salva res est. nee minus Sabinensis , de quo in Inn esuit reseripto reeurru mentio, elerisus erat, qui viso Episeopi Melesiastiea negotia desini at. Id animadvertit Jae. Cujac. in eap. 15. de Iudis. eii.