장음표시 사용
141쪽
aut per contrarios inores desuescere. Quare secundum Ecclesiasticam doctrinam scripsit Augustinus, Concilia plenarici priora PostUrioribus emen μri, tibi aliquo everimento, quod clausum erat, operιtur si . Quae sane Verba ad disciplinam tantum referri possunt: Mes enim una est, Et ir--μmmabilis , iit ait Tertullianus a .
Do Conciliis Dioscesanis. Concilium dioecosanum ab unius dioecesis Episcopis celebratur. Dioecesis autem iii hac spici rnon est ri Diras Episcopi territorium , sed pluruiui provinciarum Coacervatio. Di Cesana porro Concilia alia sunt Patriarchalia , alia non Patriarchalia. In Dioecesibus, quibus Patriarchae Praeerant, cujusmodi erant Orientales, dioe sana Concilia suerunt Patriarchalia : ubi vero Patriarchae dioecesi non adsidebant, Concilia Dioe sana Patriarchalia non fuerunt. Ita in occidente, ubi, excepto Romano Pontifice , nulli fuerunt Patriarchae, concilia Gallicana , Hispana , Carthaginiensia dioecosana , nori Patriarchalia videri possunt. Hujusmodi concilia interdum majora b , unipersalia plerici Ill Augustin. de Baptim. II. 3
142쪽
nariα I , generalia cra) a veteribus nuncuparar. Ad conpilium dioecesinum Metropolitae, et Uiscopi dioecesis conveniebant. Gracilio praeerat Patriarcha seu Exarchus dioecesis, qui iure ordinario illud indicebat. Eodem sane Pacto Romam Pontifices indicebant Concilium Italicum, quod ex Praefectura Romana, et Italica dioecesi coalescebat; et svnodum Africae plenariam Primas Carthaginiensis convocabat. In Gallia vero, et Hispania olerumque Pontifices synodos haberi lubebant, clatis ad Metropolitanos litteris, et Regia auctoritate implorata b)- Sunodum Di creanam quotannis Iebrari, lussit Iustinianus 4 : quod synodus VIII. con sirmavit b). Non absimili sane pacto concilium Uarthastiniense III. singulis annis generalem Africae svnodum Celebrare voluit 64; et quorunnis in Rispania, et Gallia concilia plenaria ut haberentur edixere Pontifices . Sed in Occidente plenaria Concilia, ubi necessitus postulabat, celebraris consueverunt: quod Asricanis eatribus Placuit 8 . Ceterum in Conciliis Dioecesanis causas communes totius dioecesis Pertractabantur 9 , et quae
143쪽
De Conciliis Proseincialibus. 145 fidem, et quae communem disciplinam respiciebant. Ita controversia de appellationibus inter Romanos Pontifices, et Episcopos Africanos causa Apiarii pr sisteri exorin in conciliis Asrieae Plenariis suit agi ista si . Et a sententiis conciliorum provincialium ad synodum dioecesanain appellabatur.
Do Conciliis Prosincialibus. Ad synodum provincialem una cum intropolit no conveniunt totius provinciae Episcopi. Eam Me tropolitanus indicit tempore, ac loco designato. Quod si Metropolitanus legitimo detineatur impedimento, aut Metropolitana sedes suo pastore sit viduata, senior Episcopus svnodum cogit a). Qui autem synodum indicit Metropolitanus, syncio Praeest; et Patres Antiocheni perfectum synodum eam pronunciarunt, cui MetroPolitanus Praeside
Nisi legitimis causis detineantur Episcopi provinciae, ad provinciale Concilium vocati venire debent 4 , aut vicaria Presbyterorum, vel diacon '
144쪽
146 Lih. III. TD. H. sing iusta rasa ad concilium Venire deleuciassent, ' dum veteres regulas fraternae corrωtioni sub-podyantur 1 , et in Occidente missas facere in- , cohantur a , aut communione omnium Episco--rum provincialium Privabantur usque ad suturam synodum 5 . Ubi Porro Episcopi Metropolitanorion subsunt, semel Viciniorem Metropolitanum etiagore iubentur, cujus Concisio intersint 4). tat
rum Praeter Provincialis Episcopos, provinciali Con cilio et alii intersunt, quibus Seu ex iure, Sive ex consuetudine locus in eo datur. Hinc et Canonici Cathedrales 5), et Abbates Regulares, et Secundum recaeptos alicubi mores Canonici Collegiatarum Ecclesiarum f), et Archipresbyteri ad provincia- Iem synodum vocantur. Illud autem voluerunt Lmclinenses Patres, ut Episcopis in provinciali syn do suffragii ius foret, ceteris lantum consulendi Potestas esset 7 . Sed ea in re recepti mores se
Bis in molibet anno synodum ProvinciaIem C lebrari, voluere veteres Patres. Pro diversa autem locorum consuetudine diversis temporibus haberi placuit. Nicaeni Patres habendis provincialibus syn dis praestituerunt antequadragesimales, et autumna-1ὶ Cone. chalaea. ean. 19.2ὶ Cone. Aurelian. III. ean. 1.3 Can. 14. Bist. XXIII. 4 4 Cone. Trid. Sess. XXIV. de Res eap. 2. 5ὶ Cop. Etsi 10. da His, euas fiunt a Mel. sin. gons. his. 6ὶ Espen. P. I. iit. XX. eap. 1. 7ὶ Harduin. coliret. Ginea. tom. n. p. r.
145쪽
Do Coneiliis Prooincialibus. Igriles dies si); et Patres Antiocheni Primam Synodum celebrari jusserunt quarta hebdomada Pente- Stes , i. e. quarta hebaomada post Testum Pa schae su). At Ρatres Chalcedonenses nihil de tem-Pore praescripserunt 5). Sensim concilia provincialia semel in annis singulis celebrari coeperunt. Id et austinianus edixit 4), Concilio Nicaeno II., ac Lateranensi IV. placuit 5). Sed Pa tres Tridentini, quo collapsae disciplinae aliqua ex Parte Consulerent, saltem tertio quoque anno provinciales synodos haberi voluerunt 6). Qualibet in provincia graviora negotia sive ad fidem et moros pertinerent , seu ad disciplinam , in provinciali synodo di finiebantur. Quare praeter fidei quaestiones, disciplinae emendatio, contra Episcopos querimoniae, ipsorum translationes, Cessi nes , novarum Sedium erectiones , Et maiores momenti negotia in supremo Provinciae auditorio expendebantur olim. Sed ex quo caussae majores ad Ilomanam Sedem delatae , provincialium synod rum auctoritas decrevit. et serme ad unius disci Plinae emendationcm redacta est. Ceterum licet Concilium provinciale canones condat, illi tamen ante Romani Pontificis confirmationem promulgari non Possunt. Id sensim per E Iratas Occidentales r
cone. Nisaen. can. 5. Cone. Antioch. ean. 20. Cone. Chaleed. ean. 16. Nomeli. 137. cap. 4. Cone. Nisam. II. ean. s. Cap. 25. de Isteusat. e iacone. Trid. Sess. XXVI. de Res eap. 2.
146쪽
eeptum, auctoritate Sixti V. fuit firmatum si). Et in I ia provinciales synodi cogi prohibentur nisi venia prius a Romano Pontifice impetrata susIllud porro praeteriri non debet, ad sy iam provincialem celebrandam reus esse Regia auctoritate sine qua et canones Promulgari non Possunt D
. Concilii provincialis decreta rite promulgata re
nines provinciales obstringunt. Ipsi regniares exemti provincialis synodi canonibus Parere iubentur. Auctoritate enim Romani Pontificis provincialibus Conciliis impartita , quaevis exemtio Provinciales Con' stitutiones declinari non Patitur.
onventus Presbyterorum unius dioecesis ab Epuscopo indictus ad Ecclesiastica negotia Pertracta da Concilium Episcopals veterinus, Disecessam recentioribus suit nuncupatum. Cum synodi dio Cesanae celebratio pars sit Episcopalis iurisdictionis, 'eam Episcopus confirmatus ante Consecrationem recte indicit. Per eonfirmationem enim Episcopo i risdictio, i. e. potestas administrandae Ecclesiae desertur. Metropolitano autem id iuris denegatur, antequam Pallium recipiat. Praelati Porro inferio
s2ὶ Sixtus V. Const. 117. ωm. IV. Bullari P. 4. ixj cvd. do Mea sis. III. ad cone. Trident.
147쪽
Do Conciliis Epixcopalibus. 49
res, qui dioecesim separatani habent, et qii asi Episcopali iurisdictionc illuutur , nisi speciale Se lis Apostolicae privi logium habeant, dioecesunam synodum convocare Prohibentur. Vicarius vero Capitularis post aitualem vacantis Ecclesiae Iuctum dioo- Cesarrana synodum jure suo indicit. Capitulum enim , Sede Episcopali vacante, omnia , quae iurisdictionis sunt , iure ordinario exercet. At Vicarius Generalis Episcopi ex mandato generali syno dum iudicere nou Potest. λConcilium Episcopale bis in quolibet anno Celebrari voluerunt veteres Ecclesiasticae regulae I . Sensim , ubi concilia provincialia semel in singulis annis haberi coeperunt , Episcopales synodi semel guotannis fuerunt celebratae. Id Innocentius Ia I. in oncilio Lateranensi IV. su), et Τridentini Patros confirmarunt b). Ex novissima Convontione intor Pium VI l. et Ferdinandunt I. I piscopi in dioe sanis synodis convocandis liberi erunt 4). Episcopali synodo in nova disciplina praeter Pa rochos intersunt, qui dignitatem, aut personatum habent, Vicarius Generesis , Vicarii foranei , -- thedralis Ecclesiae Canonici, et Canonici Collegiatarum Ecclesiarum, ac reliqui dioecesani beneficia
rii , ubi id ex consuetudine receptum 5). Quinet ipsos exemtos, qui tapitulis generalibus non subduntur, quique Begulares paroeciis Monasterio ad-s1ὶ Gn. 2. Diat. XVIII. 2ὶ Cap. M. de Accusat.
148쪽
15O Lib. III. Tit. VILnexis praesunt, etiamsi tapitulis' generalibus sint subjecti , Episcopali Synodo interesse voluerunt Τriuei, lini Patres 1 .
In concilio autem Episcopali ex botio et a 'quo subortae in dioecesi controversiae Componii Hur ;tum quae ad mores , et ad disciplinam pertinent expenduntur, et secundum Ecclesiasticas rogulas reparantur. Sed hodie in Episcopali Gucilio vix collapsa disciplina restituitur. Praeterea in Synodo Episcopali Examinatores σHOEaias, et σαω Ies Iudices eliguntur. Examinatorcs syriodales sex saltem ex clericis eligi debent, qui vilao honestate, et scientia aliis praecellant. Ex ipsis tres tantum una cum Episcopo examen eorum instituunt, qui ad paroeciales ecclesias adspirant. Eorum munus annale est, aut certe singulis annis confirmatur ta). Sed rarioribus sectis Episcopalibus synodis, ipsi Episcopi quotannis ex venia Sacrae Congregationis Examinatores a majori parte Capituli probandos eligere solent b). Iudices vero σnodales ii esse debent, quibus causae a Sede Apostolica committi queant. Eos Bonifacius VIII. auι dignitate, aut Personatu Praeditos, aut Canonicos esse voluit s4 . Quo autem de eorum probitate, et scientia certius constaret, ipsos in Episcorali, vel provinciali synodo eligi iussit Concilium Tridentinum , eorumque nomina ad Sedem Apostolicam transmitti 5 . Sed sil vid. Sara. XXIV. de Res cap. 2.2 Irid. Sera. XXIV. eap. 18.s3j Berediet. XIV. G Syn. νομα. M. IT cap. 7. η cap. Statutum 2. da eripi. in n. 5ὶ Cone. Irid. Sera. XXV. de Res ev. 10.
149쪽
hodie Judicos synodales , nou secus ac Examinatores extra synodum cum Capituli consensu, atque ex Congregationis venia deliguntur.
Porro Episcopalis Concilii ea nonibus Christiani omnes, qui in dioecesi sunt, obstringuntur. Ipsi exemti synodi Episcopalis decretis parere iubentur,
Praeterquam in exemtionis articulis. Quin et Cationicorum Capitula licet exemta synodalibus huiusmodi regulis toneri edixerunt Tridenti ni Pa-ixes si). Qui vero dioecesani extra dioecesim morantur, Si. dolos absit, synodi dioecesanae Canonibus obligari non Putaverim , . cum aliis regulis , ubi degunt, obtemperare debeant sa). .
Do Itidiotis Eccusiasticis. Iudicium est legitima disceptatio inter actorem , et reum coram iudice conlpetente litis siniendae causa. Aliud est iudicium ordinarium, aliud δε- Iomitim. Illud coram judice ordinario exercetur;
hoc apud judicem delegatum. Ordinarius iudex di
citur , qui universalem iurisdictionem. habet sive jure suo , sive superioris beneficio. Huiusn odi censentur Episcopus, Archiepiscopus, Legatus Sum- iiii Pontificis , cuius ossicium per Pontificis 1 mortem non exspirat b). Judex aulini delegatus ap- 1l Ihid. Sen. XXV. de Res eo. 6.
150쪽
15 a Lib. III. TH. VILLpellatur, qui mandatam habet jurisdictionem, quam
Propterea alteri mandare non Potest I . Tantum si cui a Pontifice suerit mandata iurisdictio, is aliuni subdelegare non Prohibebitur sa). Praeterea iudicium dividitur in Ordinarium, et summarium. In ordinario iudicium sollemni ritu pro ditur , omnibus judicialibus actis summa re- θ ligione servatis. In iudicio vero summario, omissis sollemnitatibus, ea tantum servantur, Sine quibus veritas noti Cognoscitur. Iudicium etiam aliud est
cisile , aliud criminales. Civili judicio do honis disceptatur; criminali petitur Poena ob Publicam
Dividi quoque solet judicium in petitorium , et possessorium. In petitorio iudicio agitur de proprietate , vel de alio iure seorsum a possessione , vel quasi possessione. Itaque petitorio iudicio experimur , um hereditatem Petimus, servitutem vindicamus , aut de quocumque iure, Puta eligendi, nominandi disceptamus. In possessorio iudicio quaeritur de sola possessione seu adipiscenda, seu reti nenda, Seu recuperanda . quaestione dominii ad maturius examen reiecta. Separata Porro quaestio possessoria id commodi Praestat, ut, possessione Probata, adversario incumbat onus proDandi ius suum in petitorio iudicio , quo non Probato, res apud possessorem manebit o .
Jam vero causae spirituales secundum Evange- Iium , et sacros canones fuerunt semper iudicatae.