Francisci Rossi metropolitanae eccl. neap. canonici et in Regio Neapolitano Archigymnasio antecessoris praelectiones Juris ecclesiastici 2

21쪽

- Lib. II. Tu. VII.

me celebrahamur, Sacerdotes EucIaaristiam inmnibus sumere, jusseruiat Toletani Patres, Per an num communionis gratia interdictis, qui Eccle siasticae regulae obniterentor I . Sed tandem seculo fortasse xl I. unam quolibet die Missam a sin gulis Sacerdotibus celebrari, voluere Pontifices , excepto die Nativitatis Dominicae , et ubi necessi tas aliud suadeat sa). Illud postremo Praeteriri non debet, Μissas e Iebrari oportere in Ecclesiis consecratis, aut certe jussu Episcopi benedictis. Quod si necessitas sacra mysteria in Ecclesia celebrare non sinat, sub dio, in tentoriis, in navi ea peragi Possunt; modo tabula altaris eo ecrata, ceteraque ad id opus necessaria non desint, uti Moguntini Patres praescripserunt 5 . Quamvis autom haec vera sint , Tridentini Patres edicto vetuerunt , ne Episcopi

in privatis domibus sacrificium Peragi Pulianι M.

Da Poenitentiis, et Remissionibus .

Lapsi post baptismum Poenitentia resurgunt. Est autem poenitentia. novae legis sacramentum , quo relapsis corde dolentibus, consessis, et Poenas Peccatis debitas bientibus, per Sacerdotis absolutionem peccata remittun- . Huius Sacramenti quasi

22쪽

De Poeniat. , et Remis. inateria, partesque sunt Gamritio , Consessio, Satisfactio, etsi etiam Peccata materia remota dicantur. Forma vero verbis illis continetur : lo solνο ; quae perspicua esse debenx, atque bro pronunciata; ut altaens quiS, et Per ePistolam absolvi nequeat.

Jam vero Contritio est animi dolor, ac detrisin - hici do peccato commisso cum ProPosito non peccandi de cetero. Ea tulis esse debet, quae gravissimum quemcumque dolorem superet caducarum

erum Cama Con Pinm. Nec refert, quod is dolor minus afficiat Sensum, quam dolor rerum creatarum causa eone'PtuS , modo prae Ceteris doloribus Corripiat voluntatem: adeo ut quamvis alicujus sensus acrius ino, te filii Percellatur, quam intuitu peccati ; si tamen ei detur OPtio , filii mortem , quam peccatum malit. Haec autem contritio perseeta dicitur , quae si votum consessionis , et Sa tisiactionis includat, Peccatorum remissionem Pro

ducit . etsi s ultas confitendi, et satisfaciendi intercipiatur. Ceterum si contritio ad citari gradum non perveniat, qui ad impetrandam veniam suta ficiat , pedicatorem tamen ad Dei gratiam in Sacramento poeniωntiast tmeetrandam disponit. Isthaec imperfecta contritio, et dolor vel ex peccati turpitudine, Vel ab aeternarum Poenarum metu conceptus Attritio appellatur ; quam esse

donum Dei , et impulsum Spiritus Sancti nouarauo inhiabulantis , sed tantummopentis, iri dentini Patres pronunciarunt H.

Consessio autem, quae ex divina institutione d iij se . Trid. ιμι. XIR eap. 4. da Merum. Aenu

23쪽

M Lib. II. TD. m.

scendit, est peccatorum aPud Eamrdotem expositio ad remissionem impetrandam per Ecclesiae potestatem. Nihil autem refert, utrum secreto uni Sacerdoti peccata aperiantur, an palam coram Fidelibus proserantur. Illud tamen addubitari nequit, solemne olim fuisse, ut ipsa occulta memta, ubi nihil periculi peccatori foret, ex Sacerdotis sententia Palam exponerentur M. Ceterum Consessio debet esse flebilis et luctuosa, candida , sine suco et mendacio , integra, ut quidquid ememoria non defluxerit, expromatur, prolatis non modo crit,inibus, sed et modis, sive quas vocant circumstantias, ubi mutant speciem si). Co sessio porro Sacerdoti concredita , est ab eo alto. Silentio premenda, ut Scientia peccatorum in con- ione accepta uti nequeant Praelati ad reos o minatim arguendos sa). Si quis vero alicujus peccatum revelaverit, ab ordine deiectum in Perpetuum arctumque caruerem detrudi, iusserunt Pon

Porro huius Sacramenti Minister est Sacerdos , qui cum ordine simul habeat iurisdictionem. Cum enim poenitentia sit actus iudicialis , sine iurisdictione exerceri non potest. Universam iuris cli la) Setit isthaee pMlieas e-fessionis disei ina tuque ad

etarium in Orieme, qui ob seel a diamno eum matro na minuenti in Meseria admissum et puMisam eonfessi nem , et publieam poenitentiam proscripsit. Socrat. lib. U. eap. 16. In indideris vero saevio riu publiea poenire tia ab mu raeessit. 'Cone. Irid. d. Sess. XIV. ean. 7.

24쪽

De Poeni , et Ramis. 25nem quilibet Sacerdos habet in quenacumque ho

minem in mortis articulo constitutum , quem ab omni culpa , et. eXCommunicatione .absolvere non

Prohibetur 1 . Extra mortis articulum nemini absolvere fas est , nisi Proprium Subditum; et subditus , nisi a proprio sacerdote , absolvi non potest. Proprius autem omnium Sacerdos est Sum mus Pontifex; Episcopus, ejusque Poenitentiarius est Proprius Sacerdos totius suae Dioecesis; et Ρarochus totius suae Paroeciae. Atque hi ordinariam , i. e. o Suo munere iurisdictionem habere dicuntur : ceteri omnes maudatam iurisdictionem

habent; quales sunt alii presbyteri, ipsique R

Iares, queis ab excipiendis consessionibus per Tridentinos Patres interdictum, nisi Parochi sint, aut

ab Episcopo ad id munus delecti sa).

Non Oxunes, qui ordinari , aut delegatam ha bent iurisdictionem, possunt de culpis omnibus absolvere. Sunt enim Peccata quaedam, quae sibi excepit, ac reservavit absolvencla vel Rom. Pontifex , vel Episcopus, quibus remittendis generalis iurisdictionis concessio non sufficit. Sane hujusmodi Pontificiae reservationes , quae post seculum X. increbuerunt, vel Decretalium libris , vel Bullis Continentur. A peccatis Romanae Sedi reservatis si quis olim absolvi vellet, ipsi Pontifici se sistere oportebat. Tantum mulieribus, senioribus, quique Romano itineri peragendo impares erant , fuit in

dultum, ut ab Episcopo absolverentur. 5 . Sed,

25쪽

26 Lib. II. TH. 6Lmul tiplicatis reservationibus , ipsi Po inces P

Llica peccata sibi reservata Episcopis absolvenda. demandare consueverunt. Et Patres Tridentini Episcopis potestatem seeerunt absolvendi quaelibet Peccata occulta etiam Sedi Apostolieae reservata si, Peccata vero Episcopis reservata nemo dimittere Potest, nisi aut ipsi met hiscopi, aut qui ab ipsis speciale mandatum habent. Quod vero ad Satisfactionem pertinet, eius nOmine designatur compensatio, aut redditio rei, vel 'iuris ablati. Scilicet per peccatum Deum laesi mug, quia res caducas ei praetulimus. Hinc in satisfactionem injuriae rependere Deo debemus moer rem nostrum ex laboriosis affectibus concipiendum, quo culpas a nobis admissus simul ulciscamur, et Deum erga nos Placatum reddamus. Licet autem homo nullis operibus Irfinitati Divinae satisfacero queat; tamen Deus, cujus bonitalis in itus ese thesaurus , gratam, acceptamque satisfactionem habet, quae Praestari Potest, etsi longe major d beatur . Satisfactionem vetus Ecclesia exigere bolebat antequam remissionem Poenitentibus largiretur , qui per plures gradus ad absolutionem perducebantur, si peccantes publice puniri oportebat Qitatuor Porro erant poenitentium ordines. Primus Hen tium ad Ecclesiae seres, seque introeuntibus commendantium, ut sibi veniam impetrarent. Alter Audientium , qui admittebantur in Ecclesiam ad concionem audiendam , eaq- abso luta , statim ejiciebantur. Tertius Substratorum , qui post ejectos Audientes in genua provoluti m

26쪽

DE FOeni , i Remis. a nuum impositionem sub certis precibus ab Episcopo accipiebant, et ab Ecclesia dimittebantur. Substrati duris et laboriosis operibus se exercebaut, Propterea Rosniferates Per antononia, ni a. Couci-

l io Laodiceno , appella ti sa). Quart ei alam gradus Consistensium qui Sacriseii 4 inibus

sine oblatione cum populo intererant ani unione corporis Christi arcebantur. Smulata teni rum ratiotae, remisSius agitur, 'et iis ante Peractam monitentiam , dummudo eant candido promiserint , absolvuntur. IOmnis autem satisfactio in his tribus potissimum generibus versatur , nempe oratione, eleemosyna , jojunio s53. Ad Orationem revocantur non Solum preces ore Prolatae Sed etiam tacite rerogltatae , et quodlibet sacrum aut docendi, aut praedican

di , aut iuste sancteqxie iudicandi studium. Ad

Eleemosynas trahuntur cuncta opera benefica, quae a misericordia Procedunt. Ad Jejunium vero redigitur et cilicium, et Peregrinatio, et sarries, et flagella , et quaevis eorporis' vexatio. Jejunia porro vel sponte suscipiuntur, vel indicuntur ab Ecclesia , qualia sunt, quae Per vigilias , Per quatuor tempora, Per QuadraFes' mam aguntur. dam ad alteram rubricae Partem adgrediamur , quae do Remiasionibus , i. e. Indul sentiis inscribitur , quas Graeci Patres humani

tatis laomine designare solent 4). Indulgentiae

27쪽

autem suiu remissio Poenarum temPoralium , quas Poeni tontes subire debent, Ecclesiae auctoritato concessa. Potestatem indulgentias concedendi ati. ipso Christo accepisse Ecclesiam veteres Passim do- Di, quod Tridentini Patres auctoritate sua con

siemarunt si). Episcopis autem ius ordinarium datum a Christo est indulgentias largiendi , quibus scilicet ligandi, et solvendi Potestas facta est. Ex speciali vero delegatione Presbyteri, atque inseri res Clerici possunt indulgentias Concedere I, Largiuntur autem indulgentias Episcopi in suis Dioe visibus D. Et quidem ultra unius anni spatium in Gelasiae Dedicatione indulgentia extendi nomdebet, quemadmodum in aliis vestis quadraginta. dies de poenitentiis indulta remissio excedere Prohibetur , uti in Concilio Lateranensi statuit Inno

centius III. 4 .

Indulgentias Episcopi largiantur oportet certis

ex caussis , et secundum EccIesiasticas regulas. Sane potissima indulgentiarum Causa est eordis contritio. Quapropter Nicaeni, et Ancyrani Patres Episcopis potestatem siciunt vel indulgentiam impa tiendi , vel Poenitentiae tempora producendi. 5 .

Praeterea Veteres Poenitentes remissionem poenarum

adsequebantur per Preces Martyrum, et Consess xum , qui toleratorum ab se dolorum, meritis veniam poenitentibus impetrabant ; quae Poenae uia1 Irid. a. I CV, in deerat. do Indulgent.

28쪽

De Poenie., et Remis. 13rrorsus remittebantur, remissio , et indulgentia Plesnaria dicebatur. Post seculum X. ex certis aliis causis induIgentiae suerunt concessae. Huiusmodi sitore visitationes Ecclesiarum, et Altarium, qNas stationarias indulgentias appellant. Inter eas eminet I hilaeum, quod quolibet anno XXV. agitur , quo recurrente , qui Romam ad Apostolorum Basilicam accedunt , Plenaria Peccatorum suorum indulgentia donantur. Indulgentiae quoque iis concedi coeptarunt, qui adversus haereticos depugnarent , vel in Hie- Tosolymitanam expeditionem iter adriperent. Earum auctor Urbanus 1I. in Gancilio Claromontano. Postremo iis , qui in clesiarum reaedificationem ,

aut DosoComiorum reparationem Pecuniani contulissent , aut omnes Poenas , aut earum Partem romitti placuit . Iam vero huiusmodi indulgentiis semel receptis, Quaestores Elcemosynarii fuerunt instituti , qui

scilicet indulgentias Praedicatione foverent, et Po nitentium oblationes, atque eleemosynas colligerent. Sed quaestores sibi potius , quam animarum saluti consulentes, lata lege coercuit Clemens V in Concilio Viennensi ,. eisque praedicatione indul-Fentiarum interdixit, nisi Apostolicas , vel Dio creani Episcopi litteras exhiberent, potestat tantum ipsis facta praedicandi, quatenus litteris Contineretur I . Cum porro Quaestorum avaritia magis in dies excrevisset, ut de eorum emendatione spes nulla foret, Tridentini Patres, eorum nomine, atque ossicio penitus sublato, indulgontias in lὶ clement. Abus nibus 2. h. i.

29쪽

5o Lib. M. Tit. VIII. posterum per ordinarios, adllibitis duobus de Capitulo, publicari, oblationesque, nulla a Cepta nier e red , colligi iusserunt I). Ceterum ubi Potnifices in Indulgentiis concedendis liberaliores evaserunt, ipsique Episcopi circa suas partiales indulgentias modiam excessere , iidem Tridentini Patres mode rationem in dandis indulgentiis secundum pet rem , et Probatam in Ecclesia consuetudinem adhiberi cur,iunt, . ne nimia facilitasse Eccle

De Extrema UnctioHE. Extrema Unctio sa) est novae legis Sacramentum 5) , quo Per olei unetionem , ct adhaerentem orationem gravi morbo laborantibus gratia consertur, Peccata , eorum Pae reliquiae absterguntur, et corporis sanitas , ubi expediterit, , restituitur. Hujusce Sacramenti elementum est oleum, Non illud balsamo commixtum, quod Chrisma appellatur , sed oleum purum ab Episcopo etiam in dio Dominicae Coenae consecratum , quod et Oleuri 1ὶ Trid. m. XXI. de Res eap. 9. Trid. Sera. XXV. in Beer. IM .

at Muiquutu Me Meramexuum a LMinis oleum sanetum, oleiun benedictionis , sacrati olei inunctio, et unctio insidimorum fuit nuneuparum. . Sub finem se euli XII. Extremao unctionis nomine designari coepit. Mabillon. praef. ad sec. I. Benedistin. n. m. R Trid. Sess. XIV. de Meram. Extri Unction. eap. 1ω

30쪽

De Extrema motione. 5 Idaeitur Caleuhumenorum I). Forina autem non directis, sed Precativis verbis coli cepta est: Per istam scinctam unctionem , i et auram piissimam misericordiam induimat tibi Deua , quidquid oculorum , si- norium , siMe t citis ςitio do liquisti sa)- Liniuntur Porro oleo sensus, per

quos vitia Contraximus, oculi nemPe, aure , -- Tes, os, et Tenes : foeminis vero ob sexus pud in

rem reneS non unguntur.

Extremae Unctionis MDistri sunt aut Episcopi out Sacerdotes qui iurisdictionem habent , veluti Parochi, nisi urgrat necessitas, ubi quilibet Sa

cerdos etiam WMlaris recte Sacramentum administrat 5). Unis autem aegrotis hoc Sacramentum uuaebetur. Hinc capite damnati, nisi ex morbo brevi morituri, insant , Pueri, amentes, qui, antequam in surorem inciderent . illius desiderium non ostenderint, eum aegrotarent, et qui Eucharistiam Dondum sumserint, Extremam Unctionem frustra. Postulant. Ceterum ad extremum non expectandum ; tempusque suscipiendo Sacramento idoneum Putaverim , ubi grave aliquod periculum impendeat. Id veteris Ecclesiae moribus apprime C sonat, quae ante Eucharistiam Sacramentum Unctionis conferre solebat, quot poenitentiae veluti persectio, in complementum Censebatur.