Francisci Rossi metropolitanae eccl. neap. canonici et in Regio Neapolitano Archigymnasio antecessoris praelectiones Juris ecclesiastici 2

51쪽

5 a Lib. II. Tu. XV.

liaeve nuptiae Post obitum primi, aIteriusque con iugis rite contractae. Eae nusquam gentium vetitae fuerunt; et disertissime docuit Apostolus, mulie rem post viri obitum maritali iuxti liberari , ct cui velit, nubere posse sa). Unis Montanistis Ap stolica doctrina non adrisit, iique propterea Secundas nuptias damnarunt, in quorum sententiam diovaliani ivorunt, qui ea de causa Christi noscam riciles appellabant sa). Id in causa fuit, quapropter Nicaeni Patres Novatianos ab haeresi venientes non reciperent, nisi professi serent, se cum iis communicaturos, qui secundas nuptias celebr

Jam vero licet secundae nuptiae a Christi doctrina non abhorreant; veteres tamen Patres m

do fornicationem 4) , modo speciosum adultwrium 5) , et interdum meciosam fornicatio-stitutio id in leave ridetur. Beus enim jussit , virum vae ri suae adhaerere , atque duos esse in earns una. Licet vero apud Hebraeos olim podygamiam obtinuisse eompertum sit , ea tamen ipsis titio erem non fuit, quia intererat, plures habera Hios, quo Christi genus seeundum earnem ab omnibus distingueretur. Fid. Augustin. de Bon. eonjug. cap. 19. celerum apud Romanos infamis tensebatur, qui Διas simul uxores haberet. l. 18. C. de Ieg. Iul. de Adiat. Et Graeei tantum ex neeessitate duas uxores simuι permiti bant. Potier: Arctaeol. lib. IV. eap. 11. Meumque id sit,spud Christianos eae Christi doctrina polygamia prora tproseripta , et a Patribus poenae fuerunt eomm polyssum

eonstitutae.

52쪽

Des Secundis ptiιs. 55nem ι) dixerunt, nescio quid incontinentiae iii

ipsis subodorati. Si quae Vero tertiae , vel quar- ao contraherentur DuPtiae, eae Porcina Oita censebantur sa), et indignae, quae matrimonii nomine donareretur 5 . Quare Patres Neocaesareenses Poenitentiae canonicae eos , easque subiiciunt , qui , quaevo Plures ducerent uxores , Pluribusque. viris nuberent 4). Id ea sortasse de causa constit luna, ut orationi lius quodammodo expiarentur. C tertiui secundis nuptiis infensi veteres Patres sue

runt ob coli tinentiae studium , quod Priscis Chri stianis in deliciis fuit, qui aut coelibes vivere solebant , aut monogami 5 ut proinde bigamos amnone alienos Pronunciarint sa).

Auctor Op. imperi. in Matth. hom. M. Nagianaen. orat. XXXI. eap. 3. Basilius Epist. Can. Cap. 4.

Minucius Felix in Oetas. eap. 31. Theophil. Antioch. lib. S. ad Autolye. μὶ Monogantia ipsis Gentilibus marimo in pretio fuit.

marimoperε eclinrata Penelope. Contra a ι ignominiam Η Ienas erasit , quod pluribus viris nupserit. Ouin Charondas senatu moveri votau, qui, moriuis uoribua, noveream tiberis indueerent. Diodor. Sicul. lib. XII. eap. 12. Apud Aegyptios spidis Meerdotiuim nonnisi monogamo deferebatur. Cael. Rliodion. Leet. Antiq. lib. XXVIII. O eaera praeteream , ipsi Romani a seeundis nupιiis abhorrilant. M. Festum v. Signum pudicitiae, Valer. Max. lib. II. e. 1., Tacit. Annal. II. 86. Hine marimopere laudatur Comnelia Graechorum mater, mi tavium fuit pudiculae , Ptolemaei nuFias repudiarit. Plutarch. Fit. Tib. Graecti. Nec minorem adsecuta gloriam atιera Cornelia ita Aemilium

mulum alloeuta apud Propertium lib. IV. Elas. 12.

53쪽

54 Lib. II. Gu. XV.

Porro secundae mitiae licet non Proh inretitur, apud veteres tamen Christianos et in Orientali et in Oeeidentali Ecclesia sacra ben 'dictione non consecrabantur si . At labente tempore mos iste exolevit, et sacra benedictio secundis nuptiis sititi iiii Partita. Tantum apud GraeCOS secundarum nuptiarum benedictio continet orationes, quibus Deo supplicatur , ut secundis maritis Parcat : et apud Latinos extra missarum sollemnia secundae nuptiae

benedici consueverunt, cum Primis nuptiis in Publica missa sollemnis benedictio detur. Quare Sis anus III. nuptialem luenedictionem iterari non debere edixerit, id quidem do sollemni benedictione intelligi debet sa), quam si quis sUcutidis Dii-ptiis suerit impartitus , eum ossicio , Len 'ficioque suspensum ad Sedem Apostolicam destinari, iussit

Secundum regulas Romani iuris viduae Propter reverentiam marito debitam intra annum luctus secundis nuptiis sunestari prohibebantur 4 . Muriti autem extra legis Poenam erant. Si quae porro mulieres intra annum a morte viri eis ubor ni , et infamia notabantur 5), et nihil ex testamento, mortisve cavisa donationibus capiebant, et a legitimis heredi talibus usque ad tertium gradum a1 -

54쪽

De Sacrosanctis Ecclesiis. 55lia litur si . At iure Ponti scio viduam intra .an tium luctus nubentem nulla sequitur insumia cu):

quemadmodum et Ceterae Poenae Secundo nuben

tibus inflictae cessarunt b), iis exceptis, quae sa-vore liberorum Primi matrimonii fuerunt consti

TITULUS XVI.

Do Sacrosanctis Ecclesiis, atques Altaribus Conseruendis , Consecraudis, Avarandis. Ecelesiae nomine Fidelium societas designatur Per metonymiam vero locus significari solet , ubi concio, et coetus fidelium sacrorum agundorum causa habetur. In Praesenti argumento Ecclesiam posteriori notione accipimus, quatenus scilicet aedificium denotat sollemni ritu Consecratum , aut benedictum , divini cultus Peragendi causa Cori structum a). Primis Ecclesiae seculis nec an Plae, nec splendidae fuerunt Christianorum Eccle-

L. f. c. eod. .

55쪽

Siae, ita persecutionum furore , et Claristianorian moribus postularitibus. At pace Christianis data, NOVarii , ougustioremque formam Passi in Ecclesiae aediscuta , quae det in Ceps et Irim tia, et Ba silicaes frequentius audierunt. Porro Ecclesiae ullae sunt Cathedrales , aliao Collegialao , a Iiae Parochi les , olim CONUEn- tua s. Cathedralis Ecclesia et magna , ct matriae a Patribus Africanis si , et Catholica a Martino Bracharensi a) nuncupata , ea dicitur , in qua Cathedra, ct Episcopi sed os Posita est, et communis totius dioecesis parochia. Collegiata habet Canonicorum collegium, sed Episcopali Cathedra destituitur. In Ecclesia Parochiali a Patochα

sub Episcopo cura animarum exero 'tur sa). Ecclesiae deniquo Conventuales sunt Regularium sacella a Monachorum conventu ita appellata. Ea antiquitus Privata suerunt Oratoria; at labente tem pore in paroocialium Ecclesiarum detrimentum o-ninibus Patucrunt. Huc referri possunt priUata Or toria, minores nempe tituli aut in agris, aut in magnatum domibus constructi, qui vulgo CappeL Me vocantur. Huiusmodi minores EColosiae tu usum familiae ruri Commorantis Potissimum aedi

catae. Festis diebus, in quibus in Eccle ia Cathe r

inj mmeeialium Metesiarum aliae sunt matrices ,-b ptismales , aliae paroeciales simplicuer dietae. Matrices τμι- matres inferiorum titulorum eensentur, et interdum in is tantum baptismus eo resur. Ubi autem reliquis inferioribus E Iesiis Ba isterium eo editur, eas matrici Gri

56쪽

De Sacrosanctis Ecclesiis. drali , ain Paroeciali syriaxis agitur , sacra in privatis oratoriis fieri Iscclesiasticae rogulae vetant si), in ciuilitas sine EpiscoPi auctoritate liturgiani celebrare notis a). Lapsa disciplina , Fideles , Parochiali Ecclesia relicta , ad Privata oratoria Convolarunt. Illud autem adverti debet , ab huiusmodi Cappellis rite seu consecratis, seu benedictis longo distare mobiles Cappellas intra domesticos Parietes

constructas, in quibus altare tantum est consecratum

Supra reliquas Cappellas eminent, quac Regiae, Palatinae, et Dominicae vocantur. Christianis Principitius in moro suit et in Regiis Aedibus oratoria habere, et Cappellas secunt, quocumque itarent , deserre. Quin et in ipsis Dominicis sundis Cappellas excitare Reges cotisueverunt , queis Regiarum Cappellarum praerogativae nou desuerunt. Huiusmodi Cappellis adscripti Clerici Cappellani Regii , et Palatini fuerunt nuncia pnti. Ii Episcopo Dioecesano sulierant olim. Sed do in 'ops Palatini Clerici , quemadmodum et Cappellae, ab Episcoporum iurisdictione exeinti b); iisque prac- esse coepit Cappellanus major , qui et Palatii Custos , et Archic pellanus dictus est 4 . In Regno Neapolitano Cappellanus Major et Palatinis Clericis tamquam proprius Antistes praeest et in omnes Ecclesias Palatinas iurisdictio uc sungitur. Jam sine Episcopi consensu Ecclesiam , cuiuS

Cap. Cum Cappella 16. da Pritaeg. Caninis v. Cappellani.

57쪽

58 Lib. II. Tu. X, L.

Quinque generi, ea sit, aedilicare Nemo Potest, uti

Chalcedonei,ses Patrcs edixerunt st). AIuequa vero Ecclesia aedificetur, debet EPiscopus, am ejus mandato alius crucem humi defigere, atrium Publice designare, primum lapidem iacere, aqua Iustrali aspergere cu). Sine causa autem Ecclesiam aedificari nolue iunι Patres Bracharenses 5 . Ita si Paroecialis Ecclesia tantum distet a villa , ut Par claui sine magna dissicultate ipsam adire noti Possint, novam Ecclesiam, otiam invitis Rectoribus

aedificari oportere, rescripsit Alexander i II. M.

Ceterum ubi populus ita excrevecit, ut unus Rector Sacramentis ministrandis non sussiciat, Episcopi rutos adjungere debent, qui divino cultui Peragendo sint satis 5). Porro Ecclesiae ac dificatae congrua Portio ex antiquae reditibus attribui debet, Hectori veteris Ecclosiae jure Patronatus quaesito 6 . Quod si Ecclesia Paroecialis collabatur, ex eiusdem fructibus, et proventibus refici cam, Jusserunt Tridentini ri- tres. Ii fructus si nou sussiciant, omneS Patronos, quive ex ea Ecclesia aliquos Proventus Percipiunt, aut in illorum desectum Parochianos omnes ad F clesia in i parandam cogi oportere, iidem Patres Voluei utit. Id autem Sinc Regis venia apud nos Episcopis attentare nefas. Nemo enim, nisi Princeps , ad colli clas couserendas cogere quemquam

2l Can. Nemo s. Dist. 1. da Consereat. . . ial Can. Si quis 10. Dist. ead. Cup. Ad audientiam 3. de Getes. aedi te. is Si Cone. Trid. sess. XXI. de Res eap. L

58쪽

De Sacrosanctis Ecclesiis. potest. Ubi vero nimia egestate Omnes laborent , ad matrices, aut Viciniores Ecclesias parochiani

transferentuc I). Quod si Ecclesia non sueri ι pa-roecialis , ab iis reparari debet, qui beneficia ibi possident pro rata beneficiorum, et se tuum; modo fructus beneficiorum ipsis suprasint a . In Ecclesiis aedificatis non prius sam a pervi

possunt, quam ab Episcopo Dioe sano, aliove Episcopo , DioeceSani mandato , fuerint consecTatae. Licet enim Episcopus committere possit, quae Sunt jurisdictionis; quae ininen sunt ordinis Episcopa- is, inferioris gradus Clericis demandare non posse, rescripsit Gregorius IX. S). Ecclesiae auini consecratio seu di bus Dominicis Peragatur, seu privatis , nihil refert 4). Illud vero certum est , Ecclesiam sollemni ritu consecratam aut ab igne exustam , But Sanguinis , Vel cujuscumque seminis essust ove pollutaui iterum consecrari non debere,

uti statuerunt Nicaeni Patres 5). Quin si Iigneis

Ecclesiae aedificiis casta consumtis , parietes illaesi manserint Ecclesiam denuo cons crari vetuit In- noeentius lIl. 6, Et quamvis olim ob altare motum, lapidemque confractum, aut deminutum iterum consecraretur Ecclesia ; tamen iure novo id secus obtinere voluit Alexander III. ου .

59쪽

6o Lib. II. Tit. XVI. Porro si Ecclesia polluatur , reconciliari debet Polluitur autem Ecclesia Per homicidium si), Per

humani sanguinis , et Per quamcunque humanhseminis effusionem s), nection per excommunicatisopulturam b). Illud autem explorati iuris est, polluta Ecclesia, contiguum coemeterium Pollia

tum cenSeri , non Contra ne accessorium ad soprincipale trahere videatur , uti ait ' Bonifacius VIII. 4). In Ecclesia autem Polluta sacra mVsteria celebrari nefas, antequam reconcilietur Ubi vero Per exconimunicati sepulturam pollutio contigerit , cadaver , si discerni queat, laetari soras , voluere Aurelianenses Patres, Ecclesiamque mundari 5 . Ecclesia porro consecrata reconciliabitur ab Episcopo per aquam cum vino , et Cinere henedictam 6). Ubi vero Ecclesia non fuerit consecrata, sed tantum benedicta, aqua exorcietata per ipsum presbyterum protinus reconciliari debet, nodivinao laudis organa suspendantur , ut ait Gre

cap. Proposuisti L. eis. 2l Cap. Si Ecclesia 10. eod. at Cup. consuluisti T. eod. .l Cap. Si Ecclesiam un. eod. in VI.5ὶ Can. Ecclesiam 27. Dist. 1. de consereat. im Cup. Proposuisti .. de Conseer. Hel . eii.

60쪽

Locati Immunitate. 6I

t Do Locali Immunitates. In Personali, et Reali immunitate Pro instituti ratione superiori libro nonnulla adspersimus, nunc et localem immunitatem Paucis enarrabimus. Ea sane fit, ut quicumque ad Ecclesias , et alia loca Ecclosiastica confugerint , Securitatem Sibi Paroni. Ex moribus primum recepta immunitas Iocalis latis Principum legibus deinde firmata ost. Quidquid autem veteris iuris suerit , medio aevo localis immunitas maximis aucta est incrementis. Sane Concilium Aurelianense I. I , et Concilium Toletanum XII. a) statuerunt, ut er minibus illigati si ad Ecclesiam confugerent, inde non abstraherentur. Et Capitularia Begum Francorum edicunt, confugientes ad Ecclesiam , ad poenam , vel mo tem abripi iDde non posse. Sod seculo XIII. ineunte, localis immunitas maximopere suit restricta. Innocentius III. publicos latrones, et nocturnos agrorum depopulatores asylo exclusit θ). Et Gregorius IX. immunitatis auxilio eos spoliavit, qui

per Ecclesiae suorum criminum impunitatem obtinere sperantes homiCidia , et muti sationes membrorum in Ecclesiis, et coemeteriis Committere auderent : frustra enim lenis Guxilium inDocat,

qui commulis in legem 4 . Quin ab aliari evelli