장음표시 사용
71쪽
legerunt. Et Patres quidem Viennenses statuerunt, ut, si locorum Piorum Rectores ignavius in administratione se gererent, Episcopi non memtos Propria , exemtos Vero APostolica auctoritate ad munus suum explendum compellerent I . Patres
vero Tridentini, renovato Concilii Viennensis ea-none , Episcopis Potestatem secere , tamquam S clis Apostolicae delegatis, in casibus' abjure con- cossis loca pia omnia invisendi, iis excePtis, quas sub Regum immediata protectiones sunt a). Tum illud edixerunt, ut locorum piorum administratores Ordinariis rationes quotannis redderent, sive elerici ipsi forent, seu laici; nisi secus in sumdatione cautum. Quod si vel ex consuetudine, vel ex privilegio, vel ex loci statuto aliis rationes rem di oporteat, eum iis et Ordinarios adesse volu
Isthaeo Tridentina decreta apud rios non fuerunt recepta. Quapropter de locorum 'piorum administratione inter Secularem, et Ecclesiasticam
Potestatem pleraeque subortae Sunt Controversiae,
quae in pactis inter Benedictum XIV. et Carolum III. conventis fuerunt compositae, iure certo Constituto. Itaque discrimen Positum inter loca Pia, quae sub immediata Remim protectione sci sunt, quae a clericis, quaeque a laicis gubernan-1ὶ B. Clement. 2. cone. Irid. Stas. XXV. de Res eap. 8.
72쪽
De Oblationibus. Potur. Quae sub immediatii Regum Protectione sunt posita, ab Episcopi Potestate, et visitatione in spiritualibus, et in temporalibus fuerunt exemta. Loca pia a Clericis administrata'Episcopali jurisdictioni , et visitationi omni ex Parte subiecta sunt. Quae postremo a laicis administrantur Pia loca , tantum in spiritualibus ab Episcopo visitari. Placuit. Rationes vero quotannis ab Administratoribus reddi oportere, suit constitutum, ratiocinatoribus de more electis, queis interesse gratis debeat,
qui ab Ordinario ad id fuerit delectus si . TITULUS XX.
Do Oblationibus. In praesenti argumento oblationum nomine designantur munera, quae ad altare, quaeque extra sacrificium ad Ecclesiam deserebantur. Earum aliae altari pro sacrificio inserebantur, aliae in Episcopi domum , seu in gazophylacium Comportabantur ;aliae denique pro defunctis , et in reliquis sacris sunctionibus diabantur. Ad altare deserri mos fuit Panem Praecipue, et vinum , Eucharistiae scilicet elementa. Non reiiciebantur tamen novae spicae , uvae, et oleum a). Turpe omnino Censem tur , divites sine oblatione Ecclesiam ingressos Eucha ristiam sumere, eujus elementa Pauper obtulerat M. Quae vero extra sacrificium fiebant obla-
73쪽
4 Lib. II. Til. XX.tiones , vel Episcopi domum , vel in gazophy Ιa
cium deserebantur. Id moris ab ipsa Apostolica
aetate receptum secundo, et tertio Ecclesiae seculo. in . omnibus Ecclesiis Seryabatur. POStremo Pro mor
tuis, in Sacramentis suscipiendis , in Ecclesiarum dedicationibus , et in aliis Ecclesiasticis sunctionibus frequentes fiebant oblationes , in quibus id
unum EccIesiasticae regulae cautum voluerunt, ut clerici per exactiones , et pignora avaritiam , et turpe lucrum non sequerentur I). Hisce oblatio ilibus Ecclesiastica res prioribus Se- Culis stetit. Lapsu temporis, Eucharistica commu
nione rarius accepta , rariores oblationes evaSerunt.
Quare Concilium Matisconense II. edixit, ut sid Ies singulis diebus Dominicis patiem, et vinum ad altare desurrent sil . Sed a primaeva morum Sanctitate dilapsi Christiani loco panis et vini dena- Tios obtulerunt , ex quibus Missarum honoraria originem ducunt. Quidquid autem hujusce rei sit, illud certum est, oblationes , quae ad altare fiebant , necessitate quadam fuisse contentas; quae
vero extra altare fieri consueverunt, spontaneas omnino suisse, licet lapsu temporis in Dias e Vase rint consuetussines'. Sane Post Seculum X. Par
eiarum bonis , ipsisque decimis in laicos, monachos , et canonicos maximami Partem translatis . cum Clericis nihil esset, unde se exhiberent, illud sactum oportuit , ut piae offerendi consuetu'dines ψ necessitatem converterentur. Hinc Iuno
74쪽
Do Decimis, et Primitiis. 75pas exactiones Prohibuit, et picis consueίΠdinos obscrvari praecepit , facta Episcopis Potestate eos compescendi, qui huius uiodi consuetudinos abolore contenderent I . CCtorum oblationcs ouanos ob Christianorum curam Paro his demandatam ad Ecclesiam Paroecialem pertinent sa) ; nisi contraria offerentium voluntas , aut Privilegia , vel recepti
Do Decimis , ot Primitiis. Decimam fructuum partem , quos eX terru , et Pecude percipiebant aridaei, Levitis ex lege praestare iubebantur. Huic praestationi Decimarum nomen factum. Decimas autem instar tributi a Deo indictas censet eum Plorisque Franc. suddcus b),
Iicci Don desint, qui decimarum originent ex Vetori Patriarcharum more arcessant, qui decimam spoliorum, aut rerum suarum Partem Deo ex Voto offerre solebant 4 . Utcumque id sit , veteres Ecclesiae Patres decimas iuro divino deberi inde deduxerunt, quod ex Christi Praecepto Cliristia norum justitia plenior esse debeat justitia Scrit,arum , et Pharisaeorum s) ; in quam sentcntiam
cap. Ad audientiam 42. de Simon. 2ὶ Cop. Pastoralis s. De his quas sunt α Prael. 8in. eo . Capit. 3ὶ Buddeus mst. vet. Testam. p. 1. sera. I. 4 Genes. XIV. M XXVII. Sin Origen. Hom. IX. in Num. Augustin. comment. in m. 146. Hieron. eap. II. in Malaeh.
75쪽
quae sequuta sunt Concilia , et Pontifices passim
Decimae iure novo decimam Partem continent, quae ex omnibus fructibus rerum seu mobilium , seu immobilium, et ex quacumque honesta negotiatione detrahitur 1). Ea pars per Pactiones, et Teceptos mores ad minorem quantitatem reduci Potest. Decimae autem vel praediales sunt, vel Personales, vel mixtaes. Praediales ex fructibus Praediorum detrahuntur sive rustica sint Praedia, Seu urbana su). Personales ex propria arte, vel Prosessione deducuntur 5 . Mixtae denique debentur ex fructibus , qui ex praediis , et industria proveniunt; cujusmodi sunt, quos ex gregibus, et armentis industria nostra percipimus 4 . Personales Porro, mixtaeque decimae in eo a praedialibus disserunt,
uod praedioles Praestantur parochiis quarum innibus praedia sunt Posita 5 sine impensarum teductione s6 ; personales, deauctis expensis, illi Ecclesiae redduntur, in qua Percipiuntur Sacramenta )Licet vero jus decimas percipiendi inter spiri
ualia censeatur, res tamen, quaa nomines decimarum dantur, comorales εunt, et Possunt in usum quorumlibet cedere , et ad Iaicos etia mPervenire , ut ait S. Thomas 8). Hinc medioli cap. Non est 21. h. t. su. 2 Cap. Ex parte 21. eod. 3 cap. Ad Apostoli eae 20. eod. . Cap. Pervenit 5. eod. 5J Cap. Quoniam 13. eod.
Cap. Ad Apostolicao 20. eod. S. Tisaias II. q. 36. m. J. cap. Pastoralis. N. eod.
76쪽
Do Deeimis, et 'Primitiis 77 .
aevo per occidentem iure findi Iaicis decimae cesserunt, insevdatas Propterea nuncupatae. Huiusmodi decimae fortasse aetate Caroli Martelli priniui11 invaluerunt in Gallia in anuustis Imperii , et Sacerdotii rebus. Tum ipsi Episcopi militibi deci
mas Concesserunt , quo adversus invasores eorum
patrocinio defenderentur. Fec desuere Antistites , qui decimarum concessione sum consanguineos locupletarunt, de quo maximopere queritur Grego rius VIl. apud Gratianum I . Isthaec bona in Iaicos translata Ecclesiae , et Altaria audierunt; quae et in commer diO suerunt, et ad heredes delata su). Cum alite iii ab Ecclesiasticis regulis alienum videretur , decimas a laicis possideri , earum restitutionem veluti Per cuniculos adgressi sunt
Ecclesiae Antistites. Quare in Concilio Bituricensi cautum, ut, qui laici Ecclesias Possidebant, nihil potestatis in presbyteros haberent 5 . Tum
Tolosani Patros tertia in docimarum Partem una,
cum primitiis relinqui presbyteris iusserunt 4).
Et Patribus Abrin tonsibus placuit , ut laici decimas iure hereditario possessas idoneo clerico concederent ea lege , qua , eo mortuo , ad Ecclesiam devolverentur 5 . Postremo Alexander III. in Concili λ Lateranensi III. Iata lege vetuit, ne laici in laicos decimas transferrent; et si quis eas receperit, et Ecclesia non reddiderit, Christianali n. Pervenit a. c. XVI. q. T.
77쪽
sopiatium pris aretur I). Haec autem tanti non sucrunt, ut praedam e laicorum manibus extorserint. Itaque e re Ecclesiastica visum, decimas a Iaicis atrio Concilium Lateranen se ΙΙΙ. in seudum
acceptas licito ab eis possideri ta . Quod si de cavetustate non Constet, temporis immemorabilis pos-srssionem Interpretes satis esse arbitrantur 5 .Hujusmodi decimae in commercio tamquam sona Patrimonialia non esse , edixit Grogorius IX. Q. Porro non modo laicis decimae cesserunt, sed et Monachis, ct Canonicis. Id autem factum Pon tisicum , ct Episcoporum auctor tate, quo Monastica disciplina reparari , et communis clericorum vita promoveri posset. Sed major decimarum Pars Monachis suit addicta , ubi laici moratiores decimas abdicare iussi eas Monachis, et Canonicis coenobilis, quorum prae clericis singularibus sanctior disciplina videbatur , restituere maluerunt. Licet vero gravo id Episcopis foret ob Ecclesiarum Paroecialium inopiam; tamen e re Ecclesiastica Putarunt , a Monachis et Canonicis decimas potius detineri, quam a laicis. Illud tantum voluerunt,
ut sine adsensu Episcopi , vel Romani Pontificis Monachi , et Canonici a laicis Ecclesias, et decimas non acciperent 5). Id tamen Ecclesiis Paroe cialibus nihil profuit. Ubi enim moribus invaluit, ut in Ecclesiarum, et Altarium translatione Prae-οὶ p. Prohibemus 19. ε u. h. t. A cap. Statuta 2. 3. 3. eod. in n.
78쪽
ter annuum censum certa Pecunia Episeopis Pendemur sa) sacile Episcopi transferendis Ecclesiis , ac decimis adsensi sunt. Jam vero laicis, molauchis, et Canonicis in de-Clinarum Pari m . Vocatis, ΠονcitHS , et minutaesdecima Ecclesiis Parochialibus proprio veluti iuresuerunt addicta . o Dales decimao ex agro no pali Praestantur. Ager novalis licet apud Ictos sit terra Praecisa , quae anno ceSSat , Vel SylVa , quae , arboribus sextirpatis , ad cultum redigitur; tamen auctore In Docon Do lil. ille dicitur, qui de no Docia culturam nocticius CSt , de quo non extat memoria , qti Od aliqua rares cullus fuerit 1 .Latiori notione interpretes nomiti no Dalium agros cultos quoque' conti Deri ziiunt, qui nova Cultura novos , nec antea editos fructus serunt v). Mi nutast autem decimae vocantur , quae ex minoribus fructilius veluti leguminibus, oleribus, aliisquo hujusmodi proveniunt. AOνciles non ScCus aC minutae decimae ad Ecclesiam paroecialem pertinent , licet laici , inonachi , aut Canonici ab immemorabili decimas ix iis agris exegerint. Tantum Paroecias excludi placuit, ubi qui alias per- aὶ Iathaee sensio Episeopis solata filiarium rodenatio fuit
appellata. Fidesis Petr. de Marea in ean. VII. Cone. clammoni. Bujusmodi altarium redemtiones teluti simoniaeamrmvitatem redolentes in Cone. Claromontano sub Urbano II. fuerunt damnatae annuo eensu , v luti legitimo , ret eis , Can. Quaesitum L. C. I. O. S. quo de jure Meem dotii in translatus Gelesias eonstaret. Thomassin. P. III. lib. I. eap. IS.
1ὶ Cap. Quid per novato 2 i. de rim. signis 2ὶ Dpm P. II. sit. XXXIII. cap. 6.
79쪽
8o Lib. II. Til. XXI. eipiunt decimas ex privilegio novales sibi deberi Pristaverint I).' Ad solutionem praedialium decimarum coguntur omnes , qui Praedia Possident, non exceptis ipsis Iudaeis sa): decimarum enim onus praediis inhaeret. Hinc locatores, vel conductores ad Armam decimas solvere oportere, nisi specialitor ab ipsarum Praestatione , t exemti, rescripsit Innocentius III. b). Ipsi clerici , qui curam animarum non exercent, quique a clericis spiritualium mi- Disteriorum labores accipiunt, decimas Praestare
iuben Lur 4 ; quemadmoelum et Monachi, qui
non Pascunt oura, sed Pascuntur , ut ait Hier nymus 5). Ceterum si sponte decimas Christiani non Persolverint, Per excommunicationem ad eas Pendendas cogi voluere Pontifices 6). Et Tridentinis Patribus placuit, excommunicari eos, qui' deeimas aut subtrahunt, aut impediunt, nec ab eo crimine absolvi, nisi restitutione integra Peracta : quae Tridentina sanctio apud nos non fuit
recepta ). Quidquid autem huiusce rei sit, indecimarum solutione recepti mores, et Regni t ges Servari debent' 8 . Iure communi a decimarum soIutione neminem excusari placuit. Non desunt tamen species, in in cap. cum eontingat 29. h. t. at Cup. De. terris 16. eod.
8ὶ Cup. Ad Apostolicae 20. h. t.
80쪽
quibus a decimis Praestandis immunis quis esse Potest. Ita quadragenali Praescriptione Potest quis ab impetitione Episcopi de decimis solvendis se tueri, uti Mauritario Episcopo rescripsit Alexander III. si). Idem Pontifex ratam esse iussit compositionem circa decimas de Episcopi assensu in tam su). Postremo Romani Pontilices Privilegio a decimis Praestandis immunes esse Possumus 5 . Sane Paschalis II. monachos, et clericos coenobitas a decimis immunes secit 4 . Id privilegium ,
ubi Iatis undiis aucti sunt monachi, restrinxit Nadrianus IV., atque solis Fratribus Cisteretensis O dinis, Templariis, et IIospitalariis decimas Iaborum suorum , quos Propriis manibus colebant, indulsit; ceteris tantum novalium agrorum decimas remisit, quos Propriis vanibus, vel sumtibus exercebant 5). Verum eum Cistercienses Fratres privilegium ad eos quoque agros otenderent, quos aut conducebant, aut locabant, Innocentius 1II. edixit, ut quae praedia Post Concilium Lateranense IV. adquirerent, etsi Propriis manibus forent
exculta , decimationi subiacerent 6) : quod et do Templariis , atque Hospitalariis intelligi voluit o.
Quod. ad primitias attinet, earum nomine Primi fructus, qui e terra Proveniunt, designantur.
Ad aures s. δε murem. eu. Cap. Statuimus 2. de viminetum. eii. Cap. Bilacti 8. e A. t. Can. Decimas ur. C. TVI. q. s.cip. Ex parte 10. e v. h. t. cap. Licet. 11. eod. Cap. Nuper ra. eod. T. II.