Francisci Rossi metropolitanae eccl. neap. canonici et in Regio Neapolitano Archigymnasio antecessoris praelectiones Juris ecclesiastici 2

발행: 1839년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

in secularia convertit I . Minora beneficia Episco

Pus ex iusta causa instituit. Praeterea hetieficia quaedam curata sunt, quaedam simplicia. Illis cura animarum adhaeret, cuiusmodi est paroreia ; his animarum Cura non inest, cuius generis censentur praebendae Canoni-

cales, et Cappellaniae sive in cithedralibus, sive in aliis Melesiis sundatae. Illud autem adverti d bet, praebendas Canonicales etsi simplicibus ben

sciis adnumerentur, tamen in rebus odiosis sim-Plicium beneficiorum nomine non comprehendi, quippe quae ad dignitates maximorem accedunt sa). Rursus beneficia vel εecularia sunt, vel N Iaria. Illa secularibus clericis cedunt; haec permor hos administrantur. Hujus Feneris sunt m nastica ossicia omnia, quibus certi reditus suerunt adscripti. Ea originem suam a monastica disciplina Collapsa deducunt, ubi scilicet mensa Abbatis amensa communi di iuncta in causa fuit, quapropter alii monastici ossiciales Partem quisque suam auferret. Ceterum omnia beneficia secularia Pra sumuntur, nisi contraclum Probetur. Postremo beneficia alia sunt electi , alia mutatio , alia patronalia. Electiva per electionem conseruntur; collativa ex collatoris voluntate dantur I patronata ex Patronorum Praesentatione im-Pertituitur. Sed de his inserius disputabimus. 1ὶ cap. Sicut uiam 8. da Meras. Praelat. Cap. Quod

translationem .. da me. Legat.

92쪽

: Do Clericis non residentibus. 95

TITULUS XXV.

Do Clericis non residentibus.

Quam olim a siduitatem Alexander III. appellavit si , ea vulgo residentia nuncupatur. Residentia autem nihil aliud est, nisi laboriosa benesciarii praesentia, qua Ecclesiasticis muneribus e plendis ipse ineumbit. Ante receptam distinctionem inter benescia simplicia , et curata , clerici omnes ministerio quisque suo adeo adscribebantur, ut illinc abire nefarium haberetur. Distractis ab ordinatione beneficiis , atque discrimine inter ea' admisso, eadem suit Ecclesiae ratio , eadem mens. Omnia scilicet beneficia ex generali regula Mol siastica adsiduitatem requirunt. Cum enim Acci aiasticum ministerium expleri deheat, talis ad Boc persona quaeri debet, quae residere in loco , Et curam EVUS Maleat exercere, uti Concilium Lateranense III. edixit su). Quae enim mianisteria Personalem industriam deposcunt, ea pervicariam alterius operam expediri non Possunt. Inmtor artifices longa disierentia est et ingenii, et natrarae, et doctrinae, et institiationis, at

Porm seu ob Barbarorum incursiones , seu ob 1 cap. Adhaee a. de Praebend. φεέ. 2ὶ Cap. Quia nonnulli Clerie. rum resident..3ὶ L. M. f. de Sestition.

93쪽

94 Lib. II. Tit. XXV

seuda Ecclesiis concessa, seu ob peregrinationes in Palaestinam susceptas, post S culum VI. EPisco-Pis exemplo suo praeeuntibus , clerici suas Ecclesias deseruerunt, vicaria opera in i iiii istorium adscita. Isthaec Ecclesiae clades usque ad secul i X I. exitum sistit. Ea tempestate Romanis Pontificibus placuit , maioribus malis occurrore , dilaui min rum curatione. Itaque edixerunt, Paroecias, dignitates, Personatus, et praebendas Canonicales ad residentiam clericos obstringere ; de aliis minoribus beneficiis siluerunt 1). Inde porro invaIuit, Pa-m hos , et Canonicos residentiae vinculo obligari , neutiquam vero reliquos inferiores beneficiarios, quorum beneficia simplicia suerunt nuncupata. Beceptam sententiam Tridentini Patres tolerasse

videntur sa); licet alias edixerint, clericos omnes suis Ecclesiis perpetuo addictos esse oportere b). Iam vero qui sine iusta causa ab Ecclesiis ab Sunt , certis poenis Per Ecclesiasticas regulas subjiciuntur. Ita Antistites , etiamsi Cardinatatus di-Mitate pracsulgeant, a suis Ecclesiis abesse prohi-hentur , nisi inde eos abstrahat Christiana cari-ras , urRens necessitas, debila obedientia, eoiciens Ecclessias , aut reipublicas utilitas ,' quae Causae a Superioribus, et a Romano Pontifice pro-4,ari debent. Sine causa vero ultra duos, aut tres menses annis singulis abesse non inicet, cavendum- 1ὶ cap. Quia nonnulli 3. de claris. non resident. Cap. De multa M. da Praebend. e si . 2ὶ cone. vid. Sess. IV. de Res eap. 4. Sess. XXIV.

94쪽

Do Clericis non residentibus. 95que, ne absentia in dies sestos Ecclesiae sollemniores incidat. Si Antistites secus secerint, Praeter peccati mortalis reatum , quo illigantur , fructibus absentiae tempore carebunt, qui vel sabricae, vel Pauperum levamento cedent. Ilinores vero Clerici ratione beneficii sui ad residentiam obstricti, nisi ex justis causis ab Ordinario cognoscendis , es se prohibentur. Si quis autem ex iusta causa abs-rit, vicarius idoneus ab Episcopo regendae Ecclesiae cum debita mercedis assignatione constituetur. Quod si post trimestre spatium , Per quod venia indulgeri plerumque solet, abfuerint , et Per edictum citati contumaces fuerint, ordinarius per censuras Ecclesiaoticas , Per sequestrationem, et in tractionem fructuum usque ad privationem, et per alia iuris remedia residere compellet 1 . Ceterum licet ex justa causa absentibus non austrantur Ductus ; distributiones tamen quotidianae subtrahuntur. Quod si vero Clericus vel morbo, vel a nio fuerit conflictatus , vel evidenti Ecclesiae ne- γ cessitate , aut utilitate excusetur , distributiones

quotidianae ei non denegantur ca .

95쪽

Lib. II. Tit. XXVI.

TITULUS XXVI.

Do V aer Benesciorum Multitudine.

Clericum dni inis simul Ecclesiis adscribi pro

hibuerunt . ChaIC: dorierises Patres si). Id enim , negotiationis , ε tumis lucri proprium , et ab Ecclosiastica com uetudine prorsus alienum 2 . Disiunctis Porro ab ordinatione beneficiis, eadem disciplina stetit, idquia unum o ιum νει

ς eat aliquis imo res b) , tum quia noxium,

ac turpissimum esι singula miuis erici lotidem Personis non ι immittere , ut ait Gregorius

Μ. 4). Huc illud p cedit, quod qui plura sene

ficia contra Ecclesisticas regulas aucupatur, Sti

pendia sibi vindi τρι plurimorum 5 , et numerum ministroxum m iit 6). Hinc intelligi sicile po

test, benes .ium Miacervationem non tam a iure Positivo quam . ab ipsa eorum natura fuisse intem

,-psa Post seculum VIII. in Occidento disci-Plina, clerici, turpi quaestu abrepti, pluribus beneficiis incubuerunt. Id Porro malum adeo altas radices egit, ut Petrus Blesensis memoriae prodi-

3l Cap. consuetudinem 1. da coria uel. in n. Can. Singula 1. Dist. v. 5l Cap. Quia nonnulli 3. dε Ger . non reaid. ε-.6ὶ Emmo. Execrabilis da Praef. in Commun.

96쪽

Do Voti a Bonescion multitudine. 9 derit , plures sua actato fuisse Clericos, qui Mae

clesiarum suarum num strum cognoscerent set Alexander III. abusum huiusmodi in Gallicana I cclesia prae multitudinct delinqti Pntium emen- detri non Posse , Pronu iactaverit si . In hoc statu rerum Patres Concilii Lateranensis, quo aliqua Iraeberent morbo remedia, duas dignitates , autuas paroeciales Ecclesias simul obtineri prohibuerunt: si secus sactum, accipientem Secundo benescio, dantem potestate conserendi spoliarunt su). Tum Alexander III. clericum duobus beneficiis auctum , uno , quod Potius oPtaret, contentum esse iussit θ). Sed foveriori lege in ea re pro delinquentium multitudine opus erat. Itaque Inno- utius III. in Concilio Lateranensi IV. cdixit, ut si quis receperit aliquod benescium curam ha Bens animarum adnexam , si prius tales bene- itim habebam , eo foret ipso jure Fripatus: quod εi illud retinem contenderit, etiam alio spoliaretur. Idem in Personatibus, et dignitatibus servari iussit; ut in eadem Ecclesia nemo plures dignitates, aut Personatus habere Praesumeret, etiamsi curam animarum adnexam non haberent 4 . Id et ad duas praebendas in eadem Ecclesia extendit , quarum primam Per altorius collationem ipso

iure vacare voluit 5 . Cum vero Pontisices de dignitatibus, Persqna

97쪽

98 Lib. II. m. XXVI.

tibus , Paroeciis , ac praebendis tantum edixissent, reliquis minoribus lieneficiis silentio Praeteritis ,

Intcrpretes Passim omnes inde deduxerunt, Pra ter paroccias, di Unitates, PeraonatuS, sic Praebendas canonicales, reliqua beneficia adsiduitatem nonroquirere , et Posse ea simul , vel cum aliquo ex illis per Pontifices momoratis coacervari I). Discrimcn Porro Statuerunt inter beneficia compati bilia , quae dicunt, et incompatibilia, sin- larici , et coacer cita. Rursus singularia alia primi generis c. ratione tituli, alia secundi Asrieris h. e. ratione detentionis , dixerunt. Singularia primi generis ipso iure Per alterius acC Ptionem vacant. Hujusmodi censentiir duo ben sicia curata, duae dignitates, duo PDrsonuius, quaeque uniformia in eodem tecto dicuntur , veluti

duo Canonicatus, duae Cappellani M. Ex singularibus secundi generis beneficiarius , quod malit, optabit ; secus altero Per superiorem spoliabitur. Hujus generis sunt duo tanonicatus in diversis Ecclesiis, duo bonoscia dissonmia sub eodem tecto. Sed post ipsa Lateranensia decreta beneficiorum Coacervatio altiores egit radices. Romani Pontifices

ea in re indulgentiores is , commendarum b ,

sit Cap. vi t. de cleris. non resid. e-. at In cap. de Do multa M. Praeb. e.. circa sillimes, sit litteratas personas , quae maioribus benenesis sunt honorandae , cum ratio postulaverit, per Sedem Apostolieam dispensari posso edicitur. Eae haerelausula Lateranensi ea noni adjecta frequentiores dispensasiones ipsam Metesiast eam regulam perdiderunt. bl Oui plura beneficia aucupatamur, unum titulo, a

98쪽

Do Votita Boneficior. Mutiitudino. s9 ac picariarum sa) titulis beneficiorum quorumvis

coacervationem maximis Promoverunt incrementis.

Quare Tridentini Ρatres malum radicitus eradicare Cupientes , renovato canone Concilii LateranensisIV., Plures puroecias, aut alia singularia beneficia obtineri vetuerunt, titulis unionis ad suam, aut Commendae perPetuae rejectis I . Tum unum tantum Ecclesiasticum benescium singulis conferri

iubent. Quod quidem si ad vitam beneficiarii sustentandam non sufficiat, aliud simplex beneficium coacervari sinunt, dummodo utrumque Pereona Iem residentiam non requirat su). Ita Tridentini Patres ipsa simplicia beneficia incompatibilia pronunciarunt, modo alendo clerico satis forent. Sed Iegem vicere mores, et Plura beneficia singularia, et compatibilia passim obtinentur. Antequam hinc abeamus , illud adverti debet, vacationcm primi beneficii ipso iure a Concilio Lateranensi IV. poenae nomine sancitam locum habere non quidem Post collationem, sed postpaterum mih eommendatione perpetua petebant. In ea re Eeclesiastieas regulas obtendebant, quae a commendationibus vaeantium Melesiarum non abhorrebant. Sed canonica6 eommendationes temporariae erant, M ain iis Longe diversae , quas elerisorum avaritia meogitavemi.

aὶ Qui aliquam dignitatem , eel paraeciam habebat,

aliam petebat eleariatus titulo. Nimirum Secundam paro eiam alteri in titulum eoneedi eurabat, parvo proventu addicto : quam sub vicariatus titulo ipse possidebia, Opimis fruetibus assi reseruaιis.

1ὶ Cone. Trid. Sess. ΠΙ. de Res cap. 4. J Cone. Trid. Sess. XXXV. de Res cap.

99쪽

cificam possessionem I). Pacifica autem em,etur posscssio, ubi non fuerit nec naturaliter, nec civiliter turbata ; nec beneficiarii fraude factum sit, quominus vel vi, vel iure iudicioque certaretur. Porro pacificam alterius beneficii Possessionem na-eto beneficiario duos menses dantur, quibus primum lwneficium impune retinere queat. id eo factum, rit intra eas temporis inducias intelligi possit, an quis Possessionem turbare velit. Post elapsum bimestro spatium si beneficiarius utrumque beneficium incompatibiles primi generis retincre audeau , utrumque ipso iure amittet, et ad sacros ordines Suscipiendos, non secus ac ad quodlibet beneficium Ecclesiasticiam, adspirare Prohibebi-

TITULUS XXVII.

De Bono tortim Collatione. Conatio in praesenti .argumento nihil aliud est,

nisi vacantis beneficii, concessio a legitima Potestato facta. Ea Episcopalis iurisdictionis potissima pars ost. Antiquitus Per ordinationem excrcebatur, qua clerici Ecclesiae addicti sportulas inde accipiebiat. Beneficiis porro ab ordinatione Separatis , eorum Collatio inter actus voluntariae iuriHictionis haberi coepit, quae et ah uiscopis coufirmatis post me flὶ Gem. . da Praef. Erre . Meerabilis eod. in

Comma

2ὶ d. Miravas. Execrabilis. .

100쪽

De Beneficiorum Collationes. IOIptam possessionem, et extra dioecesim recte exer

Collationes beneficiorum symbolis ex more seculi expediebantur olim. Ea erant avnulus, baculus, Ἀ-

seulum pacis, Panis, liber, sigillum, birretiam , et alia id genus. Hinc collatio, utpote quae seu-dalis investiturae speciem praeseserret, inν titum a Pontificibus appellatur s). Sed usus scrieturae Passim receptus symbola e medio sustulit. Modio igitur collatio per litteras expeditur. Beneficiorum collatio ad Episcopum Dioeces . num Pertinet, cui et Ecclesiae ministerium , et Ecclesiastici aerarii Procuratio incumbit b). Idem ius et Praelatis inferioribus in Proprio territorio competit, qui quasi Episcopali iurisdictione utuntur 4). Collatio autem antiquitus sine Eccle,iastici senatus consilio non fiebat 5)o Ex quo beneficia seorsum ab ordinatione conferri Coeperunt, collatio varias vices subiit, et alibi solus Episcopus, alibi solum Canonicorum collegium 6), alibi Episcopus, et Canonici Ecclesiae Cathedralis praebendas conserunt. Ubi autem Episcopus cum Canonicis praebendas confert, vel ut unus e collegio

7ὶ Cop. Postulatis iis do conem. Praeh. O g.

SEARCH

MENU NAVIGATION