Phingaleis, sive Hibernia liberata, epicum Ossianis poema, e celtico sermone conversum

181쪽

His tribus extructus fuit hic reX OrVeniS, agger Hos inter positum B Oenam non parVR Sequetur Gloria, per ummosque ferent nova galidi montes.

Hoc igitur tumulo compostus Hoena quie8cat 320Rex inquit Phingat, placida tum voce locutus: Namque mea horum crebro laus impulit aures. Huc ortam, juvenes, pallenti Unere merSUm, Ducite. Aon tumulo sine compare Boena, jacebis; En subit orta tibi. Lacrymarum flumina fundant ΜOrveni de moestae; Squalore recondite Ultum Lothaides Sicut convexi tramite collis Vimina pubescunt, heroe corpora firmant; Absumuntur, uti, tratae sub vallibus imis, Ingente querCUS, pleno qua proluit amnis 330

Flumine transversas, aeStUSque a flamina Siccant.

Quales hi fuerint acie sati aspicis, Scar; Bellaque si moveas horum te fama perennis Excitet haud secus ac Boenam te Carmina dicant. Totus inhorrueras bello, mi Boena domoque 335Blandus eras Visia, qualis vel rOSCidUS rCUS, Qui procul adversa saltus regione renidet, Cum prope culminibus orae Sol conditur altis, Lustraque cervorum longe lateque Silescunt.

182쪽

174 PHINCALEIS, LIB. V. Quem natu genui minimum, te, Roma, epultum Lena Sub hoc saxo foveat rursusque valeto. 341 Nos quoque decidimus quantumvis maXima Virrus Nostra ruet, Olersque omni prudentia rerum. Talia fundebas lacrymans, re motae teliS, Creditus aeternum tumulo quum B Oena sileret: ΟSSianem quantia miserum nunc luctus adumbrat, Cum tu sis ita cassus, re optime regum Aure tuas neque dulces haurire loquelas, Cernere non Oculi captu Sine Corpore formam.

Asside multosque dies noctesque profundas 350 Frigidus ante tuum positum sub colle sepulchrum ;Admoveoque manum, coelo te laudibus aequans Carminibusque, pater Si te dispergere Voces Forte rear circum, Zephyri me flamina fallunt. Te opor altus habet longo post tempore lapso. 355 Lubaris ad ripam victo cum Suarene Gollus OSStanesque alia custodes parte edebant; Argutoque fides plectebam pollice, Si qUa Fas foret illius duros lenire dolores. Lumina defigebat humo sub corde premebat 360 Infaustum tacitus bellum clademque SuorUm. SUSPiCien autem, magnum Cuchullina vidi

183쪽

Ire supercilio Cromtae Quum gaudia curis Admiscens, Lena devincere Phingala ensit, Segnius ille gradum Turae referebat ad antrum,

Queis ibat telis et luce CorusCUS aliena Sole sub adversori paribUsque nitebat in armis, Pone sequens Connal. Iam culmina summa ju- Exuperant, Sicut de nocte per ardua collis gorum Ignis edax nemorUm fertur, datque undique iacem, Cum sequitur Borea8, crepitatque incendia miScens. Rupe sub ingenti Turae spelunca CavatUr Spumeus it praeter ri Vi G Stat deSUper arbor,

Ante fores Ventus copulos hinc inde fatigat. 375

Hic moestam posuit Sedem Semonia proles, Infelix volvens turbato pectore bellum, Irroransque gena lacrymis. Desiderat altum Νomen enim ductor, debellatorque phalangum:

Tu Bragella, procul Vitam Dunscaside degis 38OConjugis et coram non fas compeSCere iactum. Illius ast oculis tua sese i8tat imago, ore notata pio puraqUe in luce refulgens, Attolletque animos renOVari pectore Vires Sentiet, a magnum nomen primamque locari 385 In solido rursus famam quamque arSeratinam,

184쪽

Temet dulce decus, placata mente fovebit. Quis venit ille autem, seni cui tempora canent 3 Ipse quidem Currit, qui condit amabile carmen . Salveto vates, vir longis obsit lustris, 390 Felix qui cantu centum discrimina vocum obloqueris, veluti Turanae barbito aulae; Cujus et eloquium mentem dulcedine mulcet, Sicut mane novo sub lumina Solis et ortus 395R0 liquidus, passim per amoena iret niteSCens. Da quo liquisti, Carrit, Cuchullinis arcem pSalve respondit vate8, dii maxime telis,

Tu mihi amdudum fuera perqU Omnia notUS, Bellator citharam tetigi nervo8que canoros. 400Ρertentare Volens sensus Exirallynis almae; Insonuitque tibi sublatus ad aethera Cantus, Praelia Cum caneres, turba plaudente Virorum, Hospiti excelsi, magna Brannonis in aula;

Miscebatque sonos Evirallyn solaque quadam 405 Illa die, lethum Cormacis carmine diCens, Laudibus eximiis periit qui captii amore

Ιpsius evexit juvenem, Virtutibias actum. Interea lacrymis mala decorabat obortis,

185쪽

Tuque nitas, hemini, procerum Vel maxime prinCEPS.Νam quamvis istum nil corde recepit amantem, Ingenua doluit praestans haec indole Virgo, Quam genuit mensis Brann paterisque SuperbUS. Has mihi delicias, dixi, nomenque decusque 415Νe memora quoties repeto, Calor 88 relinqUit, Udaque turgentes effundunt lumina guttaS Ρallida procubuit dudum tumuloque silescit Νympha decore noVO fulgens, meus optimus ignis.

Νil jucunda minus, tepidi quam flamina veris, 20

Quae captat Venator hians, ubi somnia rumpit Faucibus in montis, laetarique auribus haurit Arrectis Genios, dulcemque profundere Cantum, QUO Valle montesque sonant, Sonat arduus Ether.

187쪽

ΡΗIN GALEIS,

SIVE

HIBERNI, LIBERATA.

IN SEX DIVISA LIBROS.

188쪽

Superveniens describitur noc; jamque canit Carril. Inde Reae epulis vacat cum Suarene aliisque Compositae carmen pacis recinit inlin, Trenmoris et Innibaccae nuptias in medium prqueerens Colloquuntur inter se Phinga et Maren. Fabulam Grumalis narrat Phingat. Ferociam tandem luctumque ponens, aeternam Phingat Suaren amicitiam pollicetur. Decantant vates, citharasque plectunt. Cubruum itur. Mullo mane princiεcitur Suare cum actis copiis in Lochlina. Venatum indicit Phingat; uchullina invisit, recreatque poStera die in Morsena Caledoniamve revertitur.

189쪽

LIBER SEXTUS.

ETHER praecipitant nubes mox' humida Crom iam Circumfusa premit Boreae sub finibus ardent Sidera, caeruleos actis lustrantia fluctus Ignibus Ullineoso nebulae per inane Vagantur Parte alia longe sylvis immurmurat Auster; iCaede madens ater silet undique et undique CampUS; Iamque infit blandi cantus dulcedine mentem Demulcere mihi Carril Quos flore juventae Νovimus, ac laeto devinxit foedere longus USUS amicitiae, moresque habitusque benigni. J0 Ipse canit, k8tosque dies, quo egimUS Una, Νos ubi suscepit Lego, tot magna VirorUm Illa parens, plenaeque indiXit pocula mensae.