Phingaleis, sive Hibernia liberata, epicum Ossianis poema, e celtico sermone conversum

31쪽

morem augeri notum St. Caledonia autem gentes Hibernasque, ut misso faciam reliquos Celtas, versibus, et suorum laudibu exarsisse testatur his toria itemque has inter extitisse hominum ordi nem, cui fuerat id muneri mandathim, quique ummo habebatur honore, atque ad Supremum duravit saeculum. Praeterea nostri vel a Ρhingalida rum aeVO semotissimam ab aliis gentibus agebant vitam, parVO Contenti diem Venatu exercebant; fidibus, cantu jucundi narrationibus longas falle bant noctes ne erat, Ur quidpiam innoVaretUr. Post annum tandem 1748, mutari Coeptum. Hoc nempe anno abolitUm 8t, II DOStri proceres inter suos utebantur, II Carceri et Sanguinis atque deinde cum reliquis Britanniae populis in unum coaluimus. Hinc cultior Uidem soli facies innumerae Sunt apertae Vine.

Qua prius ipse gradu vix nitebaris anhelo, Nunc rapidis teritur semita pressa rotis.

32쪽

Vata rupe8 VaSti Sque repletae qui S nOStra8, hinc inde remeantes, trajiciunt naves ovibus abundant montes, re frumentaria alleS, armenti prata eX-pediuntur merces . cumulantur divitiae. amplae Struuntiar aedes. At quamdi8pargens nostra Heus

ubi nunc ulmi proceres ubi pietas ubi prisca fides,

aureaque simplicitas Saevior debacchatur armis luXUrie8, majoriamque prorsus eliminavit delicias. Νon resonant Citharae jam vi ipsa placent Carmina. Qua tot potentisSimi utebantur quondam populi, qua dirigebat acie Phingat, qua canebat arma virosque OSStanes, Contempta lingua dimittitur. e regrinis hiscimus Vocibus, peregrini inhiamus moribus, VestibU8, ibis, potibus, supellectili litterulis studemus ViX Undum circum8picimus; in pejus usque homines ruere Videntur Gratulor itaque prius Ossianis carmina in Varia fui8Se conversa lingua8, quam tanta praeValUerit rerum Commutatio. Hi ejectus propugnaculis, qui celebrantur ab ossiane heroes queisque tota re8onat Caledonia,

33쪽

bonus agnoscit Laingius in plura a noStro Me memorata facta, quibusdam Xilibus nulliusque momenti carminibus, dudum atque adeo per Hiberniam notis, Circumferri fatetur. Ex his autem Vult tanquam elementis, Consuta fuisse a acphe 8011 quae nos SSiani carmina vindicamus. Verum, quandoquidem hoc grati dicitur, jure optimo negatur. Quam multa e Homero et Virgilio de Sumpta, Centone8que dicta, novimus 3 Quis tamene his in unum congestis, prodiisse dixerit Homeri aut Iliaden, aut Eneiden Virgilii 3 Quis non Lilet, ob facilem e Caledonia in Hiberniam trajectum, atque inde Commeantium multitudinem fas quibusdam fuisse rudibU Hibernis, eodemque fere nobiscum utentibus eloquio, nonnulla nostri vatis dis

profanis, digna indigni8 SUOS quoquomodo laudar enti otuit ex eodem fonte qui no8trum nonnulla in rem deri Vare Suam. Perstat adhuc adversarius, contenditque hisce

34쪽

mista carminibus inveniri plura, eorum similia, quae in . scriptoribus, in Homero, in Virgilio, poetisque Anglicis leguntur atque inde novus hic vult Sophus novum esse hominem ossianem. Hos quidem auctores insano evolverat Laingius Iabore; pluraque inde in medium protulit. At nimio fer-

Accessit servor capiti, numerusque lucernis.

Vidit is, quae praeter se nemo omnia fere vidit gemina,

Eumenidum veluti demens videt agmina Pentheus, Et solem geminum, et duplices se ostendere Thebas.

Quid si concedam aliqua inveniri similia 3 Dicit

Alexander Pope in Homero, in qu erat is versati8Simus, nonnulla esse eorum Similia, quae in sacris litteris legimus. Quot coelum terramque, atque hominum describunt more8, quaedam habent eju8dem generis; et habere nece88 est. EX O nam derivant fonte, qui nil minus commUni est, Uam men8, quae cogitat, Spiritus, quemd UcimV8 Vitaque, qua fruimur. on legerat ossianes Haebreas litteraS, non Graecas, non Latinas, Anglicasve Sed

35쪽

prospectum legit mundi, maximum librorum unum, Ut animo OCUlO8que admoVerant, quotquot posteris quid memoria dignum tradiderunt. Si quid ex O88iane promatur, quod ipse suo sub coelo discere, UOqUe proferre more non potuit, Victa domanus. At nihil tale monstratum est aut unquam monstrabitur. Quum dicit Laingius comparationem Carminiim Cum Geniorum Symphonia, colentium Colles, quamque legimus hin galeidos L. V. traductam fuisse X illono, risum mOVet viro Caledonio Haec enim popularis fabula nostris vel lippi et tonsoribus, quin et Vetuli est 11 tissima, quae nec illonum CXtiti8Se norunt. Hinc, qui talibus oppugnant no8tri poetae altam vetustatem, ad mera confugiunt figmenta rem non attingunt, utpote qui longius digressi, haetontis ut equi, magnum per inane XpatiantUr.

Jamqui vale, mi Lalagi si fors resipueris; si te poeniteat si reum tete confiteare fas tibi mecum in amicitiam coire. Solemne namque filii, adeoque est Caledonibu8,

Parcere subjectis, et debellare Superbos.

36쪽

Dic ergo temet insipienter egisse, qui Gigantis instar voluisti omnibus Caledoniae agminibus Xprobare dic rabiem Lochlinidarum, tuorum majorUm, quo toties perfregere hingalidae, ad seros deductam nepotes, in te ad Vena Orcadico annale Voli1-tante, tot saevi colubris hydrisque pullulasse dicusque adeo te memorabile aliquod assectavisse Omen, ut non fueris dedignatus vel Herostratum imi tari, qui sacrilega injecit manus facesque Ephesi no Dianae templo quique id unum Suo assecutus

est RUSO, Ut, quotie nOStra Subit mentes, toties immanissimi sceleris recordemur.

II. OssIANI Confirmata etiastate, dicam de Phinga- galeidos genere et pulchritudine. lura fuderat is carmina horumque aliqua ad DOMUSque deVenere. Faciem variant; sed cognata DCile agnoscuntur. Ex his unum, Temora nempe, Phingalei de majus est, reliqua minora. hingaleiden, quasi speciamen, placuit Vertere. Multa in Singula partes, seu libros, notaturus, at modo brevitati studens,

37쪽

habe hujus poematis materiem, personaS, eloquia umque delibare.

Poematis epici materiem, Seu argUmentUm COI cedunt Omnes, qui talia profitentUr, Unum Sse alia

quod opportere in8igne facinU8, quod per Varios

rite ConneXOS CASUS, CertUmque tempori Spatium, Unius aut anni, aut mensi8, aut aliquot saltem dierum, ad finem VSFe perduCitur. Quae minus Sunt ergo nece8Saria, a majori tantum inserviunt

explicationi decorique, Vel ab ipsamet poematis C tione vacuo implendo intervallo, qualis nox est, in episodi rejiciuntur Achillis canit iram Homerus; Eneae adventum in Italiam Virgilius. Ex his primus, pro mira, qua pollebat, inVentione, On gessit in argiamentum plUrima suum. Sed nimis luxuriat, totiisque in pugnis est, ac diris funeribiis. Hunc alter, in Eneide imitatus, amplissimum per-CUrrit Campum et Odysseam se prioribus libris, Iliaden ex posterioribus exprimit. Simplex uti est ac nobilis Diadis Eneidosque materies, si qU

38쪽

que Phingaleidos, Hibernia scilicet per hingala

servitutis jugo liberata. Haec Phingaleidos praecipua materie in partes dividitur tres. Cum Cuchullin, Cormaci Secundo, Hiberniae regi, adhi1 puero CVStOS deSignatUS, ad Turam sedebat Suarena, Ochlinis, Seu ScandinaViae regem, hostiliter cum ingenti appulisse classe didicit. Impendentis hujus discriminis jam certiorem fecerat is Phingala, OrVenis, Seu Caledoniae regnatorem, qui, non minus quam Cor maC, OmmUnem a Trenmore gentis repetebat Originem. At, praecipiti actus Consilio, Cum Sua- rene iterum iterumque in Lenae planitie Congreditur, ante Phingalis adventum funditurque de mum, ac mirum in OdUm tristatiar. En poematis non sat secundum initium Hic adventat Phin gal, Ut Suarinis copias bis in eadem planitie frangit; ipsumque, Vir Vir CongreSSUS, debellat En medium Quinta, post initam poematis Clionem, die liber in regnum remittitur rex Uaren aeternam

pollicitus amicitiam thingali, qui. Cuchullina

39쪽

titur. En faustissimus finis lHuic autem Uni praeclaroqile completo facinori plura, quae Umanitatem, amicitiam, tenerosque Spectant amores, magna cum arte inneCtUntur. Νon etenim nudam teXit veritatem ossianes; sed, multis undique conqui Siti8, rem Uget ornatque suam. Hinc Optima nat Ira dUCe,AEUa de poematis epici materie leges doctus praescripserat AristoteleS, XeqUitUr. Quidquid sit de eorum sententia, qui hac Uperre contendunt, ad epi CUI ConficiendUm poema, prius doctrinam aliquam XCogitandam, Ua O- res dirigantur hominum, deinde factum aliquod cum sui adjunctis esse perqUirendum, quo illustrata haec inculcetur, non sic egit Ossianes noster Tali fors tramite unus, alterVe VeterVm poetarUm SUOS pertulit gradus tali fors aliquis e recentioribus: non item Ssianes Raptu amore poeSeOS, raptUsim cognatos pietate, rerUm admiratione raptus,

40쪽

quas ge88erant hi, atque ipse, comes additus non infimus, gratumque facturus multis, hinc inde convenientibus ad insignem audiendum Bardum, regis praestantis filium, jam Senem, Omni Umqwe, quo adamaVerat, amictum funeribus, carmina L. cebat. Hinc tota ejus poematum repetenda ratio, sonuSque. in Summam adjungit dignitatem summae querimoniae. Ursu Homeriis ruit rapido quandoque etiam dormitat Lugubris ut est

OSSiane8 grandior, Verendus ceu reX, attollen8De sublime os duce Semper Sapientia Spatiatur. At, licet non instar Socratis consederit, ad hominum informando mores auctor, X hingaleidos

nexu hae magna ConSequitur Veritas Corporum

robur debellat vis ferocia pectora lenit modestia. Singulis autem expositis casibus aliae aliaeque perpulchrae depinguntur Veritates Quod ad epici poematis attinet personas, haeCDrsan monenda forent. Hae velut iridis colores, coelique sidera, discriminentur quaedam notentur