Godofredi Hermanni Epitome doctrinae metricae

21쪽

PRAEFATIO.

XVII

de qua pedum eompositione dictum est Φ. 157. erum id sic emendandum puto:

παιδαριον ελαβον, αποφερων ῆκου παλιν. Accedat his plane alius generis observatio. In iis vocibus, quae per synecphonesin coalescunt, de quibus dictum est Φ. 90. Casaubono ad Athen. II. 14. esse videbatur μη ωραισι in fragmento Alexidis, quod Athenaeus servavit p. 55. C. Eius sormulae genuinam scripturam testatam habemus ab Ioanne Alexandrino in τονικοῖς παραγγέλμασιν p. 35, 32. το ιυρασι,μη ωρασιν ἶκοιο, προπαροξυνεται μεν ευλογως Παραβαρυτόρου του coρα, ουκ εχει δε προυποκώφνον τὸ θ εν. Aristophanis versns sunt in Lysistrata 391.

ελεγε δ' ο μὴ ωραισι μεν Θημοστρατος, αλλα μη ῶρας ΟισF, ως εμε θωπικαὶ φυσει. Formula ipsa non est in apertissimis. Dixerunt de ea praeter Casanbonuin I. c. et in Lecti. Theocr. e. I6. p. 273. a. Heinsius in Lecti. Theocr. c. I 3. p. 341. interpretes Aristophanis, et nominatim Besegleriis, ad Lys. 39I. interpretes Luciant Τ. I. p. 218. seq. T. II. p. 270. T. III. p. 307. Valckenarius ad Adoniag. p. 370. Reiskius et Coraes ad Plutarch. ThemistocI. c. 21. sed quorum maxime sententiam requiras, Hemsterhusius et Valchenarius, alter alibi se pluribus hanc Iocutionem explanaturum

22쪽

XVIII

PRAEFATIO.

dicit, alter, Hemffectusti consilio diem supreinuin intervenisse ratus, monet, ut, qui de ii ac re disputari velit, Scitoliasten Luciani T. II. p. 270. adhibeat,

mira sane tradentem, sed parum profecto fructuosa. Abomimandi formulam esse, satis constat. 9uod colligunt, quia εἰς etας ἄρας μοιτο significet in proximum annum veniat, eamdem interpretationem etiam negativae formulae adhibendam esse, parum firma arguinentatione conclusum est. Sane quidem ita loqui licet in epico earmine, aut elegiaco aut lyrico, ut in epigr. incert. XIII. s. Anthol. Pal. XII. I0T. TOν καλον, ω παριτες, Λιονυσιον, εἰ μεν

εῆὐίφθω ξηροῖς φυρομενον σκυβαλοις. Λt apuit Atticos et in. prosa oratione εἰς Tας ἄρας dicitur, ubi annus proximus significatur: v. Eurip. Ιph. Aul. 122. Aristoph. Ran. 380. Nub. 562. Thesin. 950. Diog. Laert. II. 32. qui locus in priamis ad hanc rem accommodatus est. Ex quo ape tum est aliter explicandam esse hanc formulam. Ac non 80lum μνη ῶρασιν ἱκεσctora, sed etiam μη ωρας ἱκεσθαι, atque adeo stri εἶραν τινος γίγνεσθαι diei idemus, qua forma usus est Timocreon Rhodius apud Plutarchum Theiuisi. c. 2I. cuius versus, qui ex epitritis et dactylicis numeris compositi sunt, ita scribendi videntur:

23쪽

PRAEFATIO. XIX

Videndum primo, μὴ utrum ad verbum, an ad nomen perlineat. Ad verbum aperto rettulit Theopli1 Iactus, ita scribens: μη ικοιτο cυρας ὁ Λευκmnος. Cum nomine coniunxisse videntur Aristophanes, Me-xis, Tiinocreon, Lucianus, non soluin quod non interposuerunt aliam vocem, sed quod Nexis certe et Lucianus particulam non post μη, sed p08t ἄρασι collocarunt. In Alexidis fragmento quidem excidit pa ticula, sed restituendam esse inetruin ostendit:

24쪽

PRAEFATIO. Lucianus autem de saltat. c. 5. ita scribit: ριη ωρα- σιν αρα ἱκοίμην, εἴ τι τοιουT- αναποιμηV ΠΟΤεEt sic saepius. Ac magnopere hanc rationem poetae eonfirmant, qui, si μη non pertineret ad nomen, s paravissent particulam ab nomine. Nam sive hiatum sacerent hae voces, vitandus ille erat, si non erat necessarius; sive per synecphonesin coniungerentur, ea ipsa indicio est, separari has voces non debere, sed particulam cum nomine esse copuIatam. Hinc apertum esse arbitror, constructionem Verborum non eam esse, quae primo adspectu videatur, μη Iκοιτο ωρας, vel ωρασιν, aut 3wr γενοιτο ωρα τουτου, Sed hanc, οιτο μιτὶ ωρας, ἔκοιτο μη ωρασι, γενοιτο μη ἄρα αυτου. Porro vero quaerendum, utrum synecphonesis

in his fiat, an hiatus sit. In Aristophanis quidem posteriore versu Bisetus videtur μη ωραισιν Iegisse, ut facile quis ita scribendum coniicere possit: αλλα μη ωρασέν γ Iκοισ9' ως ἐστε θωπικαὶ

φυσει.

At recte videntur libri μη ωρας praebere. Neque enim veri simile est Aristophanem μη ωραs' μοιο scripsisse. Itaque quum in utroque eius versu pariterque in Τimocreontis carmine μὴ ωρασι, μη ωρας,μῆ ωραν cum hiatu, et quidem ita ut in his exemplis omnibus μὴ sub ictu sit, positum videamus, non videtur dubitandum esse, quin sol in his sermulis non modo sine synigesi, sed etiam solito sortius pronuntiatum fuerit. Interpretationem dedit Eustathius

p. 1619, 62. ad illud Odysseae IX. 134.

25쪽

PRAEFATIO.

eto δε εἰς ἄρας 'λυζρου λαβόντες οἱ 'Ἀττικοὶ φασὶν ἐπὶ αρας τὸ μη ἐς ωρας ὁ δεῖνα Hοιτο, ἀλλὰ δηλαδη πρὸ ἄρας ἐκθερισθείη.Reliquum est ut meritam Iaudem impertiam Ottoni ΚreusAIero, philos. doctori, magistro in schola quae apud nos est Nicolaitana, quem quum propter accuratam doctrinam, tum propter animi integritatem carissimum habeo. Is enim mihi non soIum in eo rigendis erroribus typothetae diligentissimam operam praestitit, verum etiam ex iis quae ipse adnotata habebat hic illic aliquid quo uterer subministravit. Ac sere nihil peccati relictum inveni, nisi vel spiritum aliquem vel accentum, idque ipsum rarissime, omisSum: praeterea haec quattuor, primum quod Iib. II. c. IV. V. indices capitum permutati sunt, quorum capitum quarti inscriptio esse debebat da numero trochaico, quinti autem do Deralbus trochaicia; alterum, quod p. II 5. V. ult. seribendum erat φυλασσει pro φυλάσσαυ, et p. I 29. prima verba nisi qui, quae ultima sunt praece. dentis paginae, repetita sunt; denique, quod Φ. I32. VerSu seXto, quae mea culpa est, non qualituor inrasat wIIabaa, sed quattuor ro trochaoO VII baa scribere debebam. Ibidem in alterius illarum so marum descriptione ictus omissus est: debebat entintalis esse z

26쪽

XXII PRAEFATIO.

Addendum est Φ. 330. de metro ενοπλtis disputatum esse a Fr. Ritschelio in Museo Rhenanoa. I84I. ΙΙ. pag. 290. seq. qua in dissertatione etiam alia, nominatiin metrum prosodiacum, sunt tractata.

27쪽

CAP. yM. I. De numero . III. De arei, thesi, et anaerusi . III. De ordinibus .

IV. De mensura . . . IIV. De permutatione numerorum ISVI. De versibus et systematis IIVII. Do numeri musici cum metrico coniunctione IIVIII. De caesura IsIX. De syllaba ancipiti 2IX. De prosodia . 23 Diuitiam by Cooste

28쪽

xxiv INDEX CAPITUM.

no metria sim scibus.

II. De arsi nuda et basi . MIII. De numeris parium temporum MIV. De numero trochaico MV. Do versibus trochaicis MVI. De trochaicis monometris, dimetris, et trimetris .... 4IVII. De trochaicis tetrametris catalecticis 42 VIII. De trochaico tetrametro claudo MIX. De trochaicis tetrametris acatalectis 41 X. Do trochaico pentametro ' . 45XI. De v rau ithyphallico . MXII. De numero iambico . 46XIII. De iambicis monometris et dimetria MXIV. Do iambicis trimetris acatalectis MXV. De trimetro iambico claudo MXVI. De iambico tetrametro catalectico 6IXVII. De iambicis tetrametris acatalectis . MXVIII. De continuatione numeri trochaici apud Romanos . . . 67XIX. Do versibus Creticis II XX. De numero antispastico . NXXI. De versibus dochmiacis MXXII. De versibus Baechiacis IMXXIII. De numero dactylico Iae XXIV. De versibns daculi eis IMXXV. De versu heroico II6XXVI. Do hexametro μειουρφ I27XXVII. De pentametro elegiaco. . . . . Ire XXVIII. De versibus Aeolicia I3IXXIX. De dactylicis Iogaoedi eis I33XXX. Do versibus anapaesticis IMDiuiti by Cooste

29쪽

INDEX CAPIT .

XXXI. De anapaesticis dimetris . . . I3T XXXII. De anapaesticis tetrametris . . In XXXIII. De anapaestis cycliis . . . . I52XXXIV. De anapaesticis Iogaoedicta . . Ib3XXXV. De versibus choriambicis . . . IMXXXVI. De versibus Ionicis a maiori ............ IMXXXVII. De Ionicia a minori . . IMXXXVIII. Do versibns Anacreonteis . III XXXIX. De versu Galliambico c IMXL. De Versibus Paeonicis I8IXLI. De quartis paeonibus IMXLII. De parapaeonicis aliisque longioribus numeris .... IM

LIBER III.

Do metria mixtis es compositis.

I. De generibus metrorum mixtorum et compositorum. ISTII. De versibus Glyconeis . . . . IS9III. De versu Priapeo 209 IV. De metro Eupolideo 2IIV. De metro Cratineo 2I2VI. De choriambico dicto polyscliematisto 2IS VII. Do epionico dicto polyscliematisto 2I4 VIII. De versibus asynarietis 2I4 IX. De Versu Saturnio . 2Is X. De versibus secundum antipathiam compositis .... 224 XI. De numeris concretis 226 XII. De compositione numerorum 23IXIII. Do orthio, trochaeo semanto, paeone epibato .... 236XIV. Da strophis . 237XV. De generibus stropharum 239 Diuili od by Cooste

30쪽

XVI. De strophis primi et secundi generis . 242XVII. De strophis tertii et quarti g neris . . . . rao XVIII. Do stropharum in membra sua distributione 257XIX. De usu stropharum summatim 27 XX. De responsionibus metrorum in diverbiis 275XXI. De parabasi '. 2IT XXII. Dct carminibus choricis dio XXIII. Do systematis antistrophicorum . 285XXIV. De interpellatione antistrophieorum 292 XXV- Do canticis solutis 297