Godofredi Hermanni Epitome doctrinae metricae

41쪽

DR ΜΗΝsvRA. Is tum parte sua thesin procreet: quae pars omnino par esse thetieis temporibus debet, hoc modo: . l . l

Sie moles minore, quam opus est, fundamento sustineri nequit: maiore, quam opus est, recte sustinetur.

Mensuram dicimus temporum inter Re comparationem sine numero. Ac metrici duabus tantum mensuris utuntur, simplici, quam Graeci χρόνον et orῬεῖον, Latini tempus et moram vocant, et duplici. Musici veteres etiam quadruplici et octu-plici mensura utebantur: v. Aristid. Quintil. pi 36. Plures etiam mensuras hodierna novit musica. De triplici in metris dicetur 6 . I99. et 445. i , i

Ρes musicis et rhythmicis, plerumque etiam metricis, ita dicitur, ut etiam numerum spectent. Nos pedem vocamus certam temporum compositionem sine numero.

0 Vsitatissilui pedes hi sunt: biVllabi quattuor: OG pyrrhichius, . Hi i i

42쪽

amplii brachys, -- Creticus, sive amphim acer, Bacchius, aliis palimbacchius, hypo bacchius, . . palimbacchius, aliis Bacchius; quadrisyllabi sedecim:

Ovivi proceleus maticus,

dispondeum M.

O O- dii ambus, O O di trochaeus, ivi O antis pastus,

o epitritus primu S. 't . . . . - epitritus Secundus, . - epitritus tertius, o epitritus quartus.

Vide de his Gaissordium ad Hephaestionem.

f. 32. Dipodiam et syetygiam metrici vocant pedum duorum coniunctionem. Syzygiam Aristides p. 36. ex duobus simplicibus, i. e. disyllabis vel trisyllabis pedibus; sed iis imparibus fieri dicit. Eam dipodiam voeat Atilius Fortunatianus p. 26M., syzygiam ex duobus simplicibus, sed paribus pedibus fieri dicens. Plerumque dipodiam duos disyllabos, syzygiam duos trisyllabos, vel disyllabum et trisyllabum coniunctos dicunt. Saepe etiam duorum pedum coniunctionem basin vocant: v. Diomed. p. 501. Mar. Vict. p. 2489. Diuitiam by Cooste

43쪽

Item metrum; unde dimetri, trimetri, tetrametri, pentametri, hexametri versus, qsti quattuor, sex, veto, deeem, duodecim pedibus constant, nisi in dactylicis numeris, in quibus singuli

pedes metra numerantur.

6. M.

Ante pη mensura, sive αδιάφορος, dieitur, quae nihil interest longa an brevis sit: de qua dicetur infra. Irra tionalis mensura, sive αλογος, ea Vocatur, quae brevior longa: longior brevi est. Argutantur in hac Aristides p. 45. et scholiastes Hephaestionis p. 78. Vsum ea habet in quibusdam numeris dactylicis, tum in comicorum iambis trochaeis tuo.

CAP. V.

De permutatione numerorum. 6. M.

Νumeri natura sua immutabiles sunt. Non possunt enim caussam in se continere, quare etiam alii Sint, quam sunt. Quod si permutantur quidam numeri, arbitrio id sit utentium numeris, sed eo idoneam rationem secuto. Νam et pares esse debent, qui permutantur numeri, i. e. eiusdem mensurae; et similes, i. e. qui modica eum variatione idem efficere

videantur. .

. M.

Ρermutantur numeri his modis. Ρrimo per receptionem temporum irrationalium. Id videtur fieri in numeris quibusdam trochai eis, ' disyllabam thesin vel anacrusin pro monosyllaba admittentibns, quales snnt trimetri comicorum Graeeorum; Latinorum, antiquiorum quidem, omnes versus trochaici atque iambici: in quibus daetyliis ei anapaeulis 'pretrochaeo et iambo positi, duas breves syllabas propemodum

uni brevi, quae iusta mensura sit, pares habent. . 'Diuitiam by Corale

44쪽

Secundo per solutionem arge g vel contra et is

nem theseos: qnurum alteram in trochaieis, alterum in dactylicis numeris fieri solet:

Tertio per sol utionem ars eos coniunctam cum thesdos contractione. Quod sit in dactylicis iis, qui anapaesti vocantur. In quibus non S0lum hi tres permutantur

numeri,

quae legi numerorum repugnatura esset, nisi simul duo diversi numeri perciperentur, quorum utriusque dimidiata tantum pars sonis, syllabis, motibus exprimitur, dimidiata autem tacita observatione notatur, quemadmodum in hodierna musica

iaetus, quem vocant, Simul percipitur cum numeris Sonorum musicorum, licet diversissimis. Hoc modo dico:

45쪽

DR PERΜvTAUOM NUMERORVM. Vnde ancipitibus notatis has Tormae prodeunt:

Quinto per transpositionem 'partis numeri. Quinfit in versibus Glyconeis, quorum nsitatiori sermae,

ultimo ordine ante praecedentem collocato, et in trochaeum mutato,' haec forma substituitur:

Do versibus et systemati S.

Ver Sus numerus est ex uno vel pluribus ordinibus laetus. Ρartes versuum κωλα, si ex integris sygygiis *onStant; κομματα, Si non ex integris, vocant grammatici, sed

parunt sibi constantes. Videndi de his aliisque parum utilibus distinctionibus Hephaestio p. 61. iII6 et diarim Victorinu p. 2497. Seq.

Numeri euiusque versus eoiuinui sunt: itaque perpetuitas orationis non debet interrumpi hiatu illiciis, syllabaret aueipiti

non iusto loco admissa. Diuitiam by Corale

46쪽

42. sVersus asynar teli, quos non accurate definiunt metrici, ii sunt, quorum partes, ut libitum est poetis, nunc servata, nunc neglecta pessetuitate orationis coniunguntur, hiatu et syllaba ancipiti admissis, ut apud Horatium epod. XI. XIII.

fervidiore mero arcana momorat loco.

Latiars curis mctora sollicituGnibus. 6. M. Versuum polyschematis torum appellatio, male explicata a metricis, in eos versus quadrat, quos β. 37. pertranspositionem partis numeri mutabiles diximus. 6. M.

Cata lex is vocatur detractio unius vel plurium temporum in fine versus. Rationem finiendorum versuum ano&εσιν ni irici appellant. 4

6 45.

Versus a catalecti dicuntur, quorum ordines integri sunt: ut iambici trimetri, -

. 46. Versus catalectici sunt, qnibus una syllaba deest, ut

in trimetro, i i

In dactylicis numeris, si una syllaba ultimo pedi deest, catale et iei in disyllabum vocantur, ut sin duae, catalectici in syllabam, ut

Brae hy cata lecti dicantur, quorum. nitimas dipodiae

47쪽

uuibus si, quod deest ad integrum pedem, additur, braehy- catalecti fiunt,

Sic enim rectius describuntur, tribus pedibus uno ordine comprehensis, quam uno.

Systema dicitur pluriiun versuum perpetuata coniunctio, iisdem conditionibus adstricta, quibus ordines in versum con

De numeri musici cum metrico coniunctione.

Mustea quum et plures, quam dura mensuras, et num rorum maiorem variationem admittat, quam metrica, quae ad solam recitationem versuum spectat, necessarium est, Versuum numeros cantu nonnihil mutari. uuarum mutationum indicia,

deficientibus scriptorum ea de re testimoniis, ex ipsa metr0rum coularmatione, difficultates quasdam aliter non explicabiles obiicientium, colliguntur. Detecta est autem hucusque triplex numeri musici cum metrico coniunctio, per men Suram metrica maiorem, per pausam, per par acuta lugen- 51 Mens uram metrica maiorem exhibent trochaei se-manti, qui e duabus longis syllabis constantes, priorem octo, posteri0rem quattuor temporum habent, eaque re integri ex pluribus pedibus membri osticio languntur. Εὐ fortasse etiam paeonici numeri reserendi sunt, de quibus v. 6. 445. 2Disiligod by Corale

48쪽

IS . . LIB. I. CAP. VII.

l. 52. fu Pansa sit interdum in medio numero musico: quae quum faciat, ut et hiatus et syllaba anceps admittatur, finiri eo loco versum postulat. Vt apud Pindarum OL VI. 5 s73. ubi quum numeri hi sint, .

post primam secundi versus syllabam pausa sit; unde versus ita distinguendi sunt: Βωμω τε μιαντεDa τα ιιας Αιὸς ἐν LLAM,

β. 53. Ρaracataloge, .muF . si em iaciunt Aristoteles Problem. IX. 6. et Ρlutarchus de musica P. II 40. F. et II4I.

A. quibuscum conserendus uesychius in v. καταλογξ, remissio est numeri ad incertos communis sermonis numeros accedens, quam nostri musici genus canendi recitativum vocant.

Ea duabus in rebus cernitur, in remissione celeritatis in sine quorumdam numerorum, ut dochmiacorum et Glyconeorum; unde hi spondeum in locum sinalis iambi recipiunt. . 5b. Deinde in solutione totius numeri, quod fit plurium bre vium syllabarum ad quosdam numeros adiectione: ut ad dochmiacos. Hae res omnes suis lotis explicabuntur. Diuii tred by Corale

49쪽

l. i

caesura.

Oratio ipsa per se nutu erum habet, quia Sine numero neque syllabae in voces, neque voces in compleXiones verborum conin regi, et ab se in ricem distingui possent. Quamobrem oratio tersibus comprehensa ita moderanda est, ut ipsius numeri cum numeris versuum congruant, neque alternumerus alterum tollat. Id fit caesura, syllaba anci- p iti, prosodia. r i

Caesura sive incisio, quam Graeci vocant, is locus in versu est, ubi ordo aliquis sinitur. Itaque proprie tot caesuras habet versus, quot ordines, uisi quod ultimi ordinis sinem, qui simul fiuis est totius versus, caesuram dici

Versu per verba expresso caesura appellatur finis numeri, qui in verbis est, in finem ordinis metties incidens. Aeplerumque non cuiuscumque metrici ordinis, sed unius, cuius finem praecipue notari par est, terminatio fine sententiae vel vocabuli saeta intelligitur.

unod si in medio versu numerum verborum simul eum metrico nn mero finiri convenit, 'pertum est multo magis id seri debere in totius versus sine. Quare versus integro voeabulo finiri par est.

6. M. I . .. Caesura necessaria est, quae maiorem 'ausam requirit,

quam ut sine totius numeri dispendio negito possit. qualis

50쪽

LIB. I. CAP. Vlu. DE CARSURA.eaesura Si quando negligitur, certe curatur, ut id a vocabulo composito aliquid excusationis habeat, ut apud Callimachum fragm. I92.ὼρα νυν δἐ Λιος l κουρίδεω γενεη.

Non necessaria est, qua neglecta non evertitur numerus metricus.

Caesura mutabilis est, ubi ordines non uno modo describi possunt, ut in hexametro heroico, et trimetro iambico; immutabilis, ubi non uisi una ratio est ordinum distinguendorum, ut in pentametro Blegiaco.

Caesura adscita est, quae novum introducit numerum, sed eum talem, qui cum proprio versus numero conciliari possit, ut in versu heroico, quum ultima syllaba, quae thesis est, per Vocem monosyllabaim, eamque vi quadam praeditam, in argin mutatur: γαῖαν Oμου καὶ πόντον' ορωρει δ' οὐρανοθεν νυς. Et in iambico trimetro: αὐ- l πα. t απ l αὐ- οῖον τέ ιιοι ταςδ' ἐστί θνητοῖς γαρ γέρα.

. M.

Aliud genus adscitae caesurae illud est, quo incisione vel paullo ante finem versus, vel paullo post initium sequentis versus iacia, nunc prioris versus reliqua pars cum sequente ersu, nunc prima pars posterioris versus euin praecedente versu continuatur, ut in iambico trimetro apud Sophoclem