장음표시 사용
101쪽
sendit vocula το ονειρον, cimnibus tamen a libris rotonia. Schwo. explicat κατα ro Oνειρον, aut, quod magis ipsi arridet. καὶ κατα τλ i. o. καρο o) Giηθέ σε το υνειρον. Illam tam on rationem in interpretati no latina secutus osso videtur, ubi sie logimus: sequodne Oblitus es hoe in somnio sed prnostat pa rntio, qua, docento Maiihiae g. 470. p. 8st, relativo pronomini ipsrim nomen adioeto articulo, nppositionis qnnsi loco, postponi statuamus.
Id quod perspeetu saeilius erit, si
v ces To Osri ρου distinctionibus a reliquis verbis secludes, ut eno explieandi causa appositas esse m n-gis appareat. Sensus est: sequod te late , somnium aetheet Diti I. Nitionihil tribuendum quorundam conio-
τὴν, iubento Struvo Spoc. Quaest. IIer. I. p. 2a. φοβωτι monitu Bro-dovii p. 325 roposui cum rece. edd. pro vulg. φοβίω. CL I, 20n. Qui idem Brodov. p. 195 pro δεικε rostitui vult oικε, quippo quam sormam unam ab Herodoto adhibitis mosso vult. Equidem libros seri pios
χρῆν δή σε ποιέει si Do ollipsi
gio, qui tamen seribi malvorat α χαρις quod an dativo ensu aeeipi quont, iuro dubitaverat Wossoling. Nam scribendum orat qnod ipsum duo libri pra heni: reliqui Irαρι. Est vero dativus I num x moro, Herodoto haud infrequens , cuius locos dabit Iaro
Diotseli. Equidem cum Dindors. retinui αχαρι. Valetionarius si oscriptum osso indicavorati ἐγώ oso vii ορῆ πεπληγεμενον αρίτω,
102쪽
κουργοι ἐπὶ δηλήσει φανεωσι υμῖν. πρὸς δὲ τουτω κώ σε τοι
τήν τοι Ουκ ονειδιζω. ἐκαθηρα:..esso te tristi pressum enIamisare, quam tibi non exprobro. distra time iusi. , Cuius loetionis patrocinium indo petit, qnod Horodotoieodices praebeant ἀχάριτα πα- θ uti τα I, 207 et circio ετωτα ros VII, 156, noe quidquam omnin difforat, utrum ἀχαρίτω scribatur,nia ἀχαριστω. prout i αθεμιστος ottiosuιτος. Quibus tamen Vix quisquam persuadebitur, ut Horodotitoxium immutaro velit, quem o libris vetustis rectius constitutumes'o videmus. Nocurrit avμφορη
hach. p. 494, qui Plutarchum lioeo Thoophrasti vel Chrysippi libris
do amicitia sumsisso putat nitas- quo similes velorum sententias eoi laudat; quibuscum iungenda, qualdo fortunao exprobratione o votoribus assori Valerion. ad h. l. Est quoquo in Herodotoo loeo litotes
rontino aliisquo libris Osμιε αενου pro viale. Doupcouένου. Quod Adra stum Croosus addit eustodem,oique omnem filii curam et spou ritalom permittit, hoc opinor Oxplieandum ex paodagogorum ratione apud veteres, antiquiori potissimum nevo adeoque heroieo. In verbis, quae antecedurit: προποιή
207. eum in talibiis vix corin eteonstanti rationo Nostrum usum
esso crediderim. - , Horatio fiunt
mali fures in Satir. I. I. 76, tibi
e. praeterea. ad hae ), qnod idomolim Rotskio in mentem venerat. Particula Tot non sino vi quadam adiceta est, ut observat, monente
103쪽
δεῖ τοι χαρίζεσθέα ὀφείλω γαρ σε ἀμείβεσθαι χρηστοῖ ΠΤ,
ται. Invonitur infra VI. Tu ἀπο- λαμπρυνεσθαι εργοις. quod Valesimnario iudico minimum distat ahoo, quod III, 134 Iogitur ταινε
104쪽
CLID. I. 42. 43. 44. Suκαὶ περισταντες αυτο κυκλω ἐσηκοντιζον. ἔνθα δὴ ὁ ξεῖνος, ουτος δῆ ὁ καθαρθεὶς τον φονον, καλεόμενος Ad 9ηστος, ἀκοντιζων τον υν, του μὲν ἀιιαρτανει, τυγχάνει του Κροίσου πω δός. o μὲν δὴ βληθεὶς τ si si αεπλησε του ονειρον τὴν φῆμ ν. ἔθεε δέ τις αγγελέων τω Κροίσω το γεγονος ' απικόμενος δὲ ἐς τὰς Σάρδις τήν τε ιιαχην καὶ τον του παιδος μορον έσquq νε o Ο δὲ Κροῖσος, τω θανάτω του παιδος συν- 41 τεταραγμενος, μὰλλον τι ἐδεινολογέετο, Ora ρον ἀπέκτεινε, τον αυτὸς φονου ἐκάλὶρε. περιημἴκτεων δὲ τῆ συμφορῆ δεινως εκάλεε 1μὲν Αία Καθαρσιον, μαρτυρόμενος τὰ υπο του ξεινου πεπονθὼς εἴνη ' ἐκάλεε δὲ 'Eπίστιόν τε καὶ Ἐταιρηὲων. τόν αυ-
Paeei audi Monuinan. Peloponia. P. III. p. 136 soqq. Huc quoque per
. Endom soro loeutio apud Platon. do uo publ. I, 4. p. 432, tibi cons. Ast. png. 491. Et consor sis simi-lom II mori tinrration om in Odvss. XIX, 428 seqq. cr. Ad Horodoti verba respoxit Theodorotus Graeeo. Affecti. Cur. p. 178 m ib. p. 485Gniss. In Asqq. particulam δη
merum Ionum px moro tradit Eu-
parit es. Brodov. p. 72), utiletatam hie loetionem iiii notam rolinquore praestat. Est autem τῆura nihil aliud nisi emistum. id quod indieatum. traditum retis. adsoque ipsum omen. Plura do liuius vo is signis
Titimania. Latinis est moles e ferre, iridioniari. Cum voro apud Suidam inveniatur etiam αμεκτεω, Schnoidor. in Lexie. Graec. s. V. πἔριημεκτεωὶ eo indueitur, ut illud ver-hum n , αιιιόsatis deductum velit ae d. v homonii doloro explicot, qui ex vulta re contrahatur. Idem tota subscriptum sub η hine addi vult; quod tanton in Herodoto no quo niquo in iis . qu ne Grnm mattei a runt, abest, si revera in hiseo omnino omitti solet. AmnD- dat Cr. nd Pierson . not t. in Moor. pag. a00. - Ad nnrration om eon sor sis enm Herodoteis on. quae in Excerpit. Diodor. pag. 553 sed . Wosset. leguntur, ubi Croesus iraeaptus hospitem, n quo filius eae-κus morat, vivum so flammis traditurum mirantur.
105쪽
5TOν, ευρῆκnt πολεμιώτατον. Utcρῆσαν δὲ μ τα τουτο οἱ Λυδοὶ φεροντες τον νεκρον. οπισθε δὲ ει πετο οἱ ὁ φονευς. στας δε 2 loυτος προ του νεκρου παρεδίδου εωυτον Κροίσφ, ποοτείνωντας χειρας, ἐπικατασφάξαι ιιιν κελευων τῶ νεκρῶ, λεγιον τήν τε προτερην λυτου συμφοργιν. καὶ ώς επ' ἐκείν)ll τον καθῆhantur. Vido locos vetorum a Crotio goro exeἱinios in Moleti. eriti. I. pag. 17. 18. DO t. s. Hunc vero deum quasi toηtem advocat oorum,quao ipso in hospitoni cimoli ne pistatis doeumenta . uti tas erat praestiterit, quno illo neglectn ro ligione. iam pravo ipsi rem unorniatus esso videretur. 'Isthos δ1 sunt Eustathii verba nil Ilomer . Odys .
sχω . , quod scilicet aedibus re pro hospite fili interfectorem, se ipso inscio. stis entasse Ae supra iam
monitum sad I, 35), quid proprio
valoat ἐπίστιος; ut nil mirum sit, cum doum, qui supplices ad socum adsidonios auxiliumquo hospitis, ndeuius nodos eon sugerint, implorantos tutotur. haud minorem quoque eius, ad cuius forum illi adsideant,
quiquo auxilium Omno nique lustrntionem praoboro iisdom debent, eurnm gorero indequo oodem sorosonsu diei ista Emismos, quo ni insistre Iκίσιον. Vid. CreuΣ r. Moluit. I. p. 10. nr. 6. et Borgh nil Ana eroont. Noli qq. p. 22a soq. Nam laeum veterum religionibus colo-hrnium summoquo in honoro hahi tum, quis est, qui ignoret 3 Sodomnia haec, quibus eaedis eiusquo inconsulto commissao reus Oxcipitur, expintur ot n sanguinis viii dieta hoe pneto servatur incolumis, quin ad amieitiam pertinent, qua uterque ot oxpians et Oxpiatus, sibi invidom iunctus est, Croesus invo- eat Iovem 'Εταιρεμν, cum, quem sibi amistissimum ratus filio suo eustodem nildiderat, eum sibi iiii mi eissimum esset Oxportus Oninis quo in amicum officii tenarum. Cui eum, quidquid fas erat, eumulat ipso praestitissot, illum ipsum orgaso ineratum suisse, neglectis ami- eitia , officiis et sproto eo deo, quinmieitino pracsos habeatur. arbitratus est. Conserantur vetorum to stimon in do Iovo 'Εται osian nimiid Cretiger. l. l. png. 1 . not. 7 coli. pag. 16. not. 6 ubi etiam do Iovo atquo πινίω. Larchor. lnvia
clavorat Schol. ad Euripid. Heenti. 345 ot ad Aristophan. Equiti. 108:Wossolin eius Dioti'. Whrysost. orat. I. p. 8 II et XII. pag. 22n A. Tvlor. ad Lys. Parontal. Ρng. 35. Τn add. Blomsold. in Glossar. ni Aeschyl. Agamemn. 60 ot Emorte David. in libro, qui Inseribiliari Iupitor T. II. p. 524 seqq. Vinotin: Guigniaut: Rotiions do I 'An tiquit g II. a. p. 1282. Ac ne quis
106쪽
srei Τα δεπολωλεκως ει η, ουδε οἱ εῖο βιώ τιμον. Κροῖσος δε τουτων ἀκουσας τον τε Ἀδρ στον κατοικτείρει , καίπερ ἐὼν ἐν κακῶ οἰκ ζιω τοσουτω. καὶ λέγει πρὸς αυτοπι Ἐχω, ἄξεῖνε. παρὰ σευ πῆσαν τῆν δίκην, ἐπειδὴ σεωυτου καταδικα - ζει ς θανατον. εις δὲ Ου συ μοι του δε του κακου αἴτιος, εἰ μηοσον αεκων εξεργασαο, αλλὰ θεων κου τις , Oς ιιοι καὶ πάλαι προεσνήμαινε τα μελλοrπα ε σεσθαι. Κροῖσος μέν νυν ε θαφε.ως οἰκὸς ην, τον εωυτου παῖδα. υδρηστος δὲ ὁ Γορδίεω τουΜίδεω, ουτος δὲ γ ὁ φονευς μὲν του εωυτου ἀδελφεου γενόμενος, φονευς του καλiραντος, επεί τε ησυχίη των ἀνθρω- πων ἐγένετο περὶ το σῆuα, συγγινωσκοειενος ἀνθρώπων ει ναι
5. Croesus ipso Adrastum expi sodientur, hic locus malo liabet Lar- chorum, ubi a filio post eaoso illud ne turn vidon tur. sod fluxit hoc ox Horodoti loeo malo intolloeto: .do- pilis qu'li son promior crimo it onn Morito tan socond, en tuant eritii, qui I avo it puris et Cuius vestigia pressit niter Gallus interpros. Niot.
Sod molius Latinus inierpres: ,.qui post stiperiorem eatiamiliatem e imiorem etiam Atium si. e. Croesum,
non filium oti in perdidisse Quomsoeutus Italus in torpres recto linoe vortia itn roddidit: e eomo in nugiunta avondo satio perire ii suo osΡintoro, nou dovera piri oltro egit vivero. In nota autem do Larehoris Priapulis haec posuit: A diro ilvoro quos to sono more cinnee. Non
si achoreo egit elio ii dolore otii gratitudino ot it Antiguo sannoctio Adrasto rigunrdi como una sola persona ii padro ed ii seli-
κηνJ Aliam Diodori narrationem,
qua vivum pomburi Adrastum prius Croosun voluerat, supra iam indi.
von αλιοςJ Simili modo apud ΠΟ- morum s Iliad. III, 164) Holenam
nil quitur Priamus: O υτι uoι αἰτίη ἰοσί. θεοί νυ uoi αἴτιοί εἰσιν. Quom locum eum Herodoreo iam eontenderat Hermogonos do mollitia.
32. p. 158. Grnoee. Rhett. T. III. p. 438 ed. Wala.) in universum de
Horodoti loco disputans, quo malo laetorum eonfossiono iram plorum- quo Oxκtingui optimam quo dolan stonom parari evineorol. Κροῖσος μέν νυν morastε ως οἰ- κος ην τον εωυτου παιδαJ otio crotinui. enm libri nonnulli εἰκος, bitii alii ἐοικος exhibeant. Ita San-erosti lihro hunc in modum eonis stitutus hie loeus legitur: Κροισος μεν νιν ως εἰκος ἐν θα- ναι τον δεουτου παῖδας quod non sporn Ddum vi lobatur Wossolin io, cum Aeriptoris mori haec repetitio utique conveni rot, ut VI, 10s. IX, 'Il. ἐπεί rs ηsvrιη των ανθρωπων
vos seling. Iliad. XXII. 2Νo. ubi ηείδεις) et Odyss. IX, 205. ubi ἡ είδει). Equidem Brodovium p. 412.
Meetatus cum recenti. edd. dodi
ν δεε; do forma ξειδε iam Struvo spee. Quaest. Herod. I. p. 21. dubitaverat.
107쪽
ealamitatis notio ne vis. quao superlativo niloo nugetur. Nam μου haud paueis verbis adiectum auiagon das significationis causa, ut valostr valde. copiosum. mutium. Plurn
mutandum osse propter κατήuενος alia id genus, iam ad I, 4a. consuit Wos solingius. comparans III 8a; quo eodem in loco seripti librieonspirant in lectione καθῆ aro, iam a Romo muttita in κατῆστο. Sehao rus utroque loco seripsitvre et a sθo ns sonti ento Sehwoisthaeu- sero, quem tamen post tacti poonituit. Εquidom eum reconit. edd. omnibus dodi utili seto ob constantem Nostri usum tonuem nμpiratas loco reponeratis. Cf. III, 83. Koos 1ος δs ἐμὲ δυο ε τεα ἐν πεν- μεγάλφ κατησtoJ Larolierum Tub. chronol. s. T m. VII. pnu. 205 soqq. si so inamur, Croesi μfilium amisit anno Asu n. Chr. n. et proximo domum nrino post pntrommortuum nil regnum ipΝ voetus ost. 550 n. Chr. n. , eum anton. indon , ntino 574, patri ndinnetus su insolcollogn in regno administrando ut una cum illo Oxpediti nos suscopissot. Aliam Volneius instituit eom. pulntiotiom in Chron log. Nerodot. png. 33 seqq. 41 seqq. Cum entiti Astyagis imperium a Cyro ovorκumes se constet anno 56i n. Chr. D. , indo illo eoncludit, Herodotoo consistis testimonio, duobus ante annis, idost 563 a. Chr. n. Croosi filium misso ititor etiam . Ante huius obi tum eum Horodotus potini et bolli ens Croosi expoditiones, et eoilo quium eum Solono habitum, iam
multo ante noeesso esse putat ro-gnum Croesus susceperit. Aeesedit Pittaci. quem anno 570 n. Chr. N. moria tuum esse scimus, cum Croeso com .morcium. nccedunt alia, ad Pisi strati dominatio nom qiano pertinent. a Volnolo prointa, quibus vult os sisti Croesi roenum iam anno Azia. Chr. D. initium habuisso. Atque hanc Aontentiam aliis quoquo rationibus eonfirmavit Seliuitet. in Appar ad Annali. eriti. rorr. Graoce. sκil.
18263 pag. is 2 l. Praesertim do Alyattis hie monet regno; qui eum
vi iam ultra annum Ina a. Chr. n. producoro non potuerit, Croesum ex Horridoti monto patri succossiκssκiatuit anto fini n. Chr. n. Cons. Horodot. I, 92 1 in . et quae supra
ad I. M. diximus; id unum hic adiiciam. a Voomolio loco Rupra laud. p. 12. morioni filii Croosi poni in Olymp. LIV. 3. si vo 562n. Chr. n. logntos a Croeso ad ornaeula sciscitanda missos in Olymp. LVI. 2. s. 555 a. Chr. n.: quos o sdom anno nitieeodonii 5An anto Chr. n. adsorihi vult Wos tormanti
108쪽
δε ἐς φροντίδα, εἴ κως δυναιτο, πρὶν μεγάλους γενέσθαι τους IIέρσας. καταλαβεῖν αυτων αυξανομέν)ὶν τὴν δυναμ ιν. Μετὰ
τε ἐν Ελλησι καὶ του ἐν δεβυρ, διαπέμψας αλλους αλλειτους μὲν ἐς Βελ νους ἰέναι, τους δὲ ἐς υβας τας Φωκέων, τους δὲ ἐς Λωδώνην οἱ δε τινες επέμποντο παρά τε Aμφιά -
βi1asω. RDαξαρεω. aliis, haud displicol Wossolingio, quod quo nunerocopium est nDindor fio ot Diotsch. ,ro Daganto Bredov. p. 230, quems qui satius duxi. Ad argumentum eons. I, s5 sqq. 128 seqq. ναταλαβειν αυτων αὐξανομένην την δυναμινὰ κατciacis ειν male a Donnullis mutatum in κατα βαλεiν, molioribus eodd. invitis; καταλα- βειν iure tuotur Wesselingius mercendi et compescendi notiono squia
Dondum rex animo vorsabat gliseentem Persarum potentiam opprimere ne Prorsus evertere, sed eam potius necisam et cciercitam ropressam ius ab aliis Oxpeditionibus volobat). testo Suida, ubi est: κατε-
Brodovio p. 127. vel invitis omnibus eodicibus mutatum in διωνομω; Doe alitor taciondum putavi I, 1 D.
II. 162. 169. IX, 45, ubi eadem
VIII, 27. 33. 134. ubi vid. Clara
fuit Apollinis oraculo, euius etiam Romanorum notato summus honor, tosto Pansanin X, 35. Templum a Porsis spoliatum ae vastatum paulo post restaurnium fuisse videtur, eum Mardonii notato dontio oracula itide odorentur. Situm urbis tompliquo primus nocurate definiit Goll. inventis quippo ruinis prope Chaeroneam, ubi nune exiguo spatio distanΑ vieus invenitur GPare .
qui ad Libadias ditionem pertinet. Vid. Kruso uellas II, 2. p. 74 seq.eoll. C. O. Mulier. in Orehomen. p. 496 seq. ot Loaho Travols in Northern Groece II. p. 16M, qui
illas ruinas urbis votoris deseribit. - De Dodonaeo Oraculo cons. IIerod.. II, 52. 54 seq. ibique noti. παρα τε ' τιαρεων καὶ παρα
ρεων es. Bredov. p. 13ου. - Utor quo vates nobilissimus ac post humana sata in doOrum coetum receptus , uterquo oraculis insignis noe praetermissus Cleoroni do nat.
deorr. III, 19. Amphiaratis, Olelis filius, expoditioni eontra Thobas
susceptae intorsuit; mox vero iuxta Oropitin, Boeotino urbom, una cum plaustris, quibus vehebatur, terra ost Obrutus. Ex quo temporo gnoris eolitur in templo, quod urbis incolae oroxerunt quod quo votustum
praodieat Livius XLV, 27 silium illi additum appellansΛmphilochum),
Oraculaque odit por somnia sciscitantibus. Exstant et si ei hane in rem Pausaniao loei I, 31. II, 13. VI, 17. Aosehyli S. e. Theh. MAsou. Plura Davis. ad Cleoron. do divin. I, 40. Ex Norodoto conserantur I, 40. M. VIII, 134; in quibus locis de uno tantum eodemque Amphiarai templo M. Orae ulci ormpi do quo es. Molor in Hall. Eneyclop. III, a. p. 454. Prollor p. letu seqq.) eogitari posso exi-κtimo, neque de eo Amphiarai sano, quod vol ipsis Thobis vel prope Thobarum urbom fuisse volunt, ut placuisso vi doo Prolloro In: Borielit d. Verbatidit. d. Maelis. Geselis h. d. Wissensob. I 852. IV. p. 166 seqq. Sod vis. Unger Paradox. Thobb. p. 168 AOq. 4l4 seqq. Simili sato perlanetus Trophonitis, et ipso sub terram delatus, post Le
109쪽
ρηταί σφεα δευτερα παπων, εἰ ἐπιχειρέοι ἐπὶ IIέρσας στρα
Ladono in Boeotia oracula odit: de quo Pansnn. IX, 31 seqq. et Merodot. VIII, 1 al. ubi vid. noti. Plura uomstortius. ad Lucian. II.
et infra V, 36. eo ιρον ἐν Βραγχιδησι, et VI, 10. Branchidarum templum, quod Didumaei Apollinis nomen postea tulit, propo Milotum fuit, quam ipsam urbem Orphieus poeta designat Βρόγχου πολυπυρος ciρουραν. Argonauit. vs. 153. eoll. Plin. Ilist. Nat. V. 29. Nam n nron to quodam conditum sorobatur, do quo in soliol. ait Statii Tliob. VIII, 108. plura leguntur. Qui eum Apollinis sacra et oraculum eonstitueret, haud prorsus varia ost Lareheri suspieio, Branchiam Dolphis line missum misso, quo Apollinis eultum instituorol. Ad
olim enim sacerdotum geniem portinuisso vult, quao Delphieum oraculum tenuorit; nomon ino illius gurgitem signis caro eons. ElymOl.
Branchum eundem osse atque Apollinem nuper demonstraro studuit A.
Sehdtiborn: Uohor das Wesen inpollon's. p. 65. Utut est, Branchidne saeordotes ab eo Originem repeto-hant Apollinisquo saera, ab illo ut fama sorobat instituta, multa persnocuin tenobant. Quam inam enim Xerxis aetate crematum est templum. post donuo splendidius ex structum ost asyliquo iuro usque ad Romanorum imporatorum tem
ctus, non longo a mari prope vi- eum, cui nunc Nomon Iorian s. v
ron M. quiquo a Mileto si. o. Pa-MI Mn: vid. ad 1, tr) quatuor horarum itinoro distat. Tros tantum columnas tompli adhue preetnostante reliqua omnia diruta st dis ioe in ingentoni sere horridamque lapidum molem praebero dicuntur. Vid. Chandior. Rei se in Κlpinas ieneap. 43. p. 2la. Rossi Κloinnsionu. Dotitschland p. 132 seqq. 150. Toxior Deseript . do I Asio min. II. p. alii seqq. , qui idem conspectum ruinarum ni tuo dolinontionem tem pli vetusti exhibuit pl. 136 144. Endem quoquo Oxhibolitur inr I niselio Alterthumer ete. eap. III. tab. I. seqq. Λιβυης δὲ παoce 'Astutia να απί- stειλεJ Do Ammonia ornetias Vid. II.
Monaco. I. p. 230, ubi nostrum locum, probante Schweigh., sic ver-
110쪽
ως ἐσῆλθον ταχιστα ες το μεγαρον οι Λυδοὶ χρησόμενοι τῶ
tit: ira expeditionem suscipere deh re ) offendit modus opt. ἐπιχειρεοι, iv eoniunctivum ἐπιχειρεῖν, utpoto modum deliberativum, mutandus. Doquo coniunctivo vid. ad I, 53. et cons. V, 67. 82. VIII, 67, tibi eoni unetivum versoriis repositum vult, pro uti otiam placuerat schaesero ad Lambert. Bos. de Ellipas. pag. 54. Nostro loeo quo minus recipiamus ἐπιχειρεῖ, obstant libri seripti, quorum consensui in liuiusmodi robus nonnihil tribuendum esse censemus; obstat ipsa loei ratio, quem si necoperis: an expeditionem stis μpere posset ut G. Hermunn. rod-dit ad Viger. p. 947), vel potius:
, an deus censere . ipsi Croeso -- pedi Mnem esse suseipiendam, nihil pro laeto erit mutandum. Ae satis opinor patebit, quae sit optativivis eum eoniunctivo nequo eommutandi noque Oxplieandi ad eam rationem , qunm propositam video a
Madvigio in schnoidowini Philolog. II. Suppl. p. 25) optativum hieponi opinante pam ob eansam, quod nnt eodens ἐπειρηetcii quamvis in coniunctivo positum praesontis historici habeat notisnam indeque optativum in Aeqq. requirat.
ηuερολογεοντας τον 1οιπον χρονον, ἔκατοστη ημερη χρησοαι JLibri seripti omnes: 1καστος τῆ vel καστον xii; quod eum sorri non potuisset, vario modo loeum sanaro studuerant viri doeti, quorum con-Ieeturas retulit Wosseling. Nos cum eodam Wossolinio aliis quo editoribus secuti sumus palmariam Berg-lori omendationum in Aeti. Lipss.1 16. pag. 421): εκατοστῆ ημερη, i. e. een esima die illos oraculum consulero iussit, ut scilicot uuaend Emque omnibus esset sciscitntididios, vel iis, quibus longius itorcsset faciundum. - Mox scripsi χρασθαι pro χρηο ι, euius loco vel χρασθαι vol χρεεσθαι roponi iam volvorat Matthiao. Tu vid. nunc Bredov. p. 381. Atque etiam Pausanias ex Horodoti imitation
dixit i vid. Si obolis nil II, 28. g. a. Din dors et Diotsch do-dorunt χρ11s riti, ut I, 2 l. ἐπειρωτεονταςJ Valdo hie eodI- eos variant, quorum alii ἐπειρω- τωντας sive ἐπειρωtάδωτες), alii ἐπηρωτίοντας. Do his formis Cr.eonsuli vult Gregor. Corinth. do dialeci. Ion. l. 73. pag. 482 ibi t. Sohaesor. Plura dabit Bredov. P. 383. - Ρnulo post pro τυγχάνοι malo libri quidam τυγχανει, Eum optativum ipsa sententia flagitet. Est enim loei sonsus: , quid forte
ως ἐσῆλθον ταχιστα ἐς το αἰγα- ροτὶ μέγαρον vulgo quodvis indieat domiellium aut eonclave; in
rebus sacris Gra eorum mystoriisve sacellum designat plerumque subterranoum et ad mystoriorum ritus pertinons. Vido modo Suid. s. VaUndo frequens in horoum cultu Oecurrunt uiγαρα, ut Crouet. monuit
in S3mbol. III. png. 766 ed. teri. ubi vid. Valehen. ad Herod. VI, 134. Ao sanctissima tompli cuiusque pars in intimo illius reeessu μόγαρον appellabatur, ut Elensinio