장음표시 사용
131쪽
fuerint, voreor ut assentiri possim. Caetorum es. otiain uno ut Iroeliettodo hae re expononiam l. I. I. P. 140 soqq. et Riodot loco cap. 57. laudando p. 592 soqq. 595. Cr. laudat Niobul, r. in Histor. Rom. I. p. 35. 67 aoq. Stura. do dialeci. Alexn Dd r. png. v not. de Pelasgorum Originibus , et Platner. Boi-trllgo E. Konnitiis a dos Attiseti. Rechis pag. 12 not., qui duplicem Pelasgorum in Atti eam distingui vult migrationem; priorem, quae h. l. et II, 51. VIII, 44. eommemoretur, posteriorem, de qua VI, Iar, tempore migrationum Aeoleranium, ut Strabo testetur IX. Ρ. 40 l. s. p. 391 ed. ΤΣseli. Ab his Pelas os serius advoctis moenin luno vulgo Polasgion dicuntur, esse constructa seoll. Monrs. Cecrop. 5. Attice. Loeit. 6, 13, idem statuit
Struvo Spoe. II. Quaest. Herodit. P. 16. - Quod vero hic Dores ποχυπχόνηtoi dicuntur. testis est tota fore antiquitas, ubi maximo colobrantur Dorum commigrationes Des quibus tamen copiose exponero huius loci non os t. Magis hue illud facit, quod Hollones antiquissimi quorum apud Homorum mentio. ineolae sunt τῆς Ελλάδος, qu no 'hossaliae ost urbs ad Aeliis li- ditionem porti non , haud aliter atque Phthia, quas et ipsa ThesMaia lino ost urtia sive tractus. Tu vid. a G. laudatos Homor. Ili. II, 6M seq. ibi t. Hoyn. IX, assa. Strab. IX. p. 4al. s. p. nbu C seq. Noe alias regiones Ah Πorodoto, qui Phthiotidoni antiquissimo temptaro
dieari credam. CL Κortlitii l. l. pax. 19. Helladis indo nomon in tra Thessalino ii nos apud Homerum eontinori, Obsorvavit Apollodor. in Fragmin. apud Sirabon. VIII. p. 3I0. s. p. 568 C sp. 423 ad. Apollod. Heyn. . Qui vero tactum ait, ut hocce nomen postea ad omnem sero Graeciam pertinuerit, non mR-gis quaOrero attinet, quam quae primas huius ipsius gentis fueritit ηedos, quae Origines. Multa collo-git Beeli. Anteit. E. Weligesch. I pag. 308. coli. Κruse Hollas) I. p. 461 seqq. De Deucalione rogo idom Book. l. l. pag. 80s varianeollegit veterum sontontias, vix illas quidom intor so conciliandas. Ad Ilerodotum saeti Strabonis loeus IX. p. 432. s. 660 B: iorO-οεῖται γυρ ὁ - ,-iιων τῆς Φθι-- et δος αρξαι καὶ ci πχω ς tris μετταλίας. Quo eodem ane toro Deu n-lionis filius ex Pyrrha prognatus Nollon erat, qui eum patri ipse sueeessisset in regno, dein filiis suis regnum divisisso sertur. Tu eon . Beck. l. l. ot quae nupor disssoruit Sehoomanti in diss. do Pan. dora p. 29 se'. Oiκεε γην τὴν ΦαωτινJ Schae&rus pro Φθιωτιν odiderat τιν, idque ipsum nunc, fundent Bredov. p. 168, n roeenti. edd. receptum video, qui eodem eonsilio ducti mox quoquo 'Istιαιῆτιν ot Istitii rixιδος et εσσαλιῆτιν cap. 57) dodorunt, libris invitis, a quihus in ro tam ineoria ot 1lueiunniore odoro, praesertim in nominibus propriis, nusus non sum. lieet alia Oconrrant nomina propria, in quibus pro co Iones posuisso ii satis constet. multitis, quae etiam Phthia illa itur. ad Thossaliam portinoi, ineuius tractu moridionali ad mon-tom Othryn inde a sontibus Spor-ehit oxionditur usquo nd Dagas noum sinum; quamquam Dro tem porum rations sines qui quo vnrinsReprobabilo fit. An et Alo Romanis imporante. ad Thessaliam linoe rogi itido in portinuit, tosto Pausan. X, 8. I. 2. Plura Beeli. . l. l. I. p. 8al
132쪽
eoll. Mannori. Geograph. d. Gr. u. R iii . VII. p. 528. Forbigor Handb. d. all. Googr. III. p. 889. Et iuro primitivam Doriens gentis sodom Phthiotidem statuit gruso Hollas I. p. 522.
αι-τινὶ Do neu e regnum inlor filios in quibus Dorum suisso dubitari nequit) dividonio eoris. Ap l- Iod. 1, I, 2. 3. eoll. Pausan. VII, 1. et Beeh. l. l. pag. 8l2. Quo
antem tempore sit a quibusnam patria torra Doriis sit pulsus haud comportum habemus. His ineolis quo illo sodes transtulisso dieitur, in septentrionali Thessalias parte ost sita ad Ossam montem ntquo Olympum. Nomen ipsum utrum ex illo Euhooao insulao tractv eui idem nomen, an aliundo inditum morit, vix dixoris. Ν quo inagis do finibus huius rogionis constat. Vid. Strahon . IX. p. 437. s. 668 A. B. coli. Beeli. l. l. p. 8a9 aeq.ot Mannert. l. l. VII. p. 567. For-higor. l. l. p. 88a. Enhoicum huius
nominis irae tum N Ator commemo
sali ea rogio postea domum hoc nomon nee episse vid tur, eum antea Doris esset nuneupnta, testo Androne apud Strabon . X. P. 475. R.
C. O. MDelier. Dorr. II. p. 27 seqq. , qui Tempe quoquo Thessali ea hute regioni ad numeranda esso sex ipsius Horodoti verbis coneludi posse putat.
tamen, quae. monente Cr. . ad h. l.
disputavit C. O. Mueller. in Orelio meti. I. p. 233 seq. Dor. I. p. 32 seqq. De Epigonis hie eogitandum
As censet, quorum opera Thohas captas fuisse novimus; undo ei
e tos Cadmeos confugisso Ad Illyricos Eneholeos, eoquo ipso in iti-noro attigisso Homolen Magnosiao montem, ad quem Doros habitaverint, qui ipsi tum sodibus motimorint. Ubi tamen iuro miroris, quod perfuga gens in trntiscursu Dores firmis sodibus populorit. Aelot tonebris obseurata de Epigonissama, ut, quid eorti indo ad historino fidem trahi quoat, haud facile dixeris. Cons. Diodor. Sieul. IV, 6 . otas1 ἐω Πίνθω, Μακεδνου να- λεομενονJ Non in Pindum montemhnud proeul remotum ab Histinoo tide Doros eonfugisse vult Larchorus salioqui enim Horodotum seri psis so ἐν τῶ IL,δω), sod Pindumia rhom hie intolligendam osse, quRBDryopidi terrae, in quam post secessorint Doros, proxima, ad tetrapolin Dorieam pertinuerit. Sed, ut illud taedam, multo magis Consen inneum osso pro illius aevi in dolo in montibus confugium quaesivisse Dores, ex articuli omissions talo quid osset posso nego. - Μακεδνον vulgo ad blaeodonio am gentomroserunt, quas indo et ipsa Dori-hun neconsonda sit propter blaes-dnum s. Macedonem, qui Douentionis nepos fuisso perhibetur. Pinranoe h. l. l. I. pag. 826. Cr. con-s0rri inbot Rinrg. do dialeel. Macedon. p. li seq. not. ot Woishodo Hyporhol. errorr. in liist. Philipp. pag. I s. not. do. Ac nupor qui dom C. O. Muollor. Dorr. I. p. 2 seqq. 33 seqq. et IIohor dio Mahodon. pag. 37 seqq. in primis png. 42.) Maeodonos Dorieno stiriapis osso nogavit. eum ad Illyriam illi pertineant. Namquo patrem historino non voram de his senten tinni odidisso vult, sed Macedonumn nrrationem, quorum sane multum
intermorit Graecis gentibus adnu morari. Quae quatenus cum Herodoti verbis conciliari queant, squidem non Expulom. Ae iuro indoMuellor advorsatus est, qui nupern euratius in Macedonum ros ant
Philippum Ugem inquisivit. Ahel: Maeodonion vor Aonig Philipp. Lips 1847, ubi vido potissimum
133쪽
57 πιν τινα δὲ γλωσσαν τεσαν οἱ Πελασγοὶ, ουκ-ατρε - κεως εἶπαι. εἰ δὲ χρεών ἐστι τεκμαιρομενον λεγειν τοῖσι νυνε τι ἐουσι IΠελασγων, των υπὲo Ἀρσονων Κρqστωνα πολιν
pag. 98 seq. Neque eni in dubitari
posse Ostendit, quin Mneodonos, i. o. ot rogos, et corta quaodnm populi portio ipsa, ad Dores pertinuerint. Nequo alitor visum osi C. H. Laelimanno: Die Spartari. Stants-vors smig etc. pne. 96., qui indon pag. 8s in Herodoti narrationonido migrationibus Doricae gentis inquisivit. Add. Plans: Vor- und Ur goseli. d. IIell. pag. M. ἐνθευeεω δὲ αυος ἐς την Βρυο-πιδα μετέβηJ Doros, ubi frustrata expeditione, quam in Peloponnosum
Hyllo dueo suseoporant, regressi erant, torram sunm tradunt ab Hostia is Euhoeensibus aius a P rrhaebis Oeeupatam invenisse; quare hino prolaetos ad Dryopidem, quae ab Oeta meridiem versus sita erat,
Ne convertisse Aedesque novas eOn
didisse adooquo ipsi rostioni Doridia nomon imposuisso. Plura do his Boeh. Anteit. E. Wolinoseh. I. p. 826. Do ipsa hae terra, quae prius Doeopia, postea Doria est vocala, primaritis Nostri logitur loeus VIII,3 i. eoll. 43. Atque etiam C. O.
disputat, quibus commonηtraro stilia dent, Doros sensim son sim auo ox Ilistinootido oestam versus migrnsse in euius Oxtremis convallibus primum sedes eoperint, dein magismnritimam ornm versus progressivol supra Dryopidem; ita ut omnis
gens sen im ad eas rogionos pervenerit, qunrum partos singulas volantea tenuerint. Ulut statuis, hoe certum videtur, Dryopidem terram Doros nliquamdiu tenuisso et ex ea in Poloponnosum irruisso. Vid. Bee h. l. I. pag. 92η. - Pro ουτως Brodov. p. it 2 mavult ουτω. CL I, 5.
huius loci argu monto disputavit II. Niodol in i Arelliv. s. Philolog. u. Pnodngost. soahrbh. s. Phil. u. Paedae. Suppl. IV. p. 58a seqq. Nam Dionysii Halicarnass. Anti sq. Romin. I, 26. p. tiu Res . tostimonio permoti . In rhenos in Etruria urbemquo cortonam hie intolliei quidam statuunt. Vid. in primis Niobulir. in 1Iist. Rom. I. png. 70 ed. pr. p. aT d. see. . Qui, si in Herodoto ita legoretur,
quomadmodum apud Dionysium Oxstat, a nomine dubitari posse existinant, quin uterquo rerum scriptor, et Herodotus ot Hellanteus quo testo utitur Dionysius a. do una ea dom quil urbe dixoritit. Quaentia addit, tum eonvicia in libron
Herodoti manu scriptos prav eorruptos tum argu monta subtili torexcogitata. quihus Crestonem UerO- dolonm eandem ntquo 'Ortonam Dionysii, Etrurino urbem, es o QOmprobet, ea talia sunt, ut vix oi
qui sino pinooccupato iudicio ad
hune locum nocesserit, pincero Possint. Nee sano pinerierunt M uellero,
os uoino and ita vieinity II. p. l50.3, Middendorso l. supra I. Png. 20 seqq. , aliis . Ac mirutti videri queat, qui faetum, ut hoc loco, ubido Graecias pontibus Noster disso-
134쪽
rit, subito Etruscoriam iniiciatur montio. Ita tuo alii aliam interpretandi viam ingressi sunt clueo Ves- solitigio. Nam quo ex Thucydido IV
10s. novimus, Thraciae Oram nan-ritimam infodisso Polasgos sive Tyrrhonos, qui olim Lemnum et Athonas tonnorant, ea lomque in regione misso gentem Crestoniciam.
versus in Cassandr. 937 ot praetor Pindarum Rhinnumque Necn- in iis, qui κρηστωνας in Europa commemoraverat, haud aliam gentem atque Horodotoam intolligons, ut reeto vidit Κlnuson nd Ilocat. Fragm. p. 78. I9. Nunc loco no moti Christonia, ad Eellidori sonios
intra Strymonem ot Mium, septon trionem versus ab ea urbe, eui ho
Crostonis locum ne reliquias quas- dum se invenisso putat in eollo prope vicum Laharan, qui inter ro- contioris notatis urbes Salonielii otSorros sors medius nitus est. Sed
nil nisi magnam lapidum molem superesso id om asserit. Illio igitur Merodoti cres onem collocandam osso bono vidit Wossolinius. Aquo ita diseedit C. O. Muollor. Etrusco. I. Ρ. 04 98. eoll. 345), ut duplieom contom ne rogionem Crostonicam distingui volit, altornui onm, do qua modo hiximus titteram in Chaleidico paeninsula sitam Crestonom, quae supra Tyrrhonos in Atho monto habitantos morit sita ot hoc loco Herodoti sit intolligenda. Utram sequaris Ren-totitiam, do Etruria minimo hic cogitandum, indeque nulla Opuη Emonis datiotio in ipsis Norodoti verbis, ut idem C. O. Muellor. iam anten monuerat in Orchomen. p. 444. Tu
lasgos istos, qui nune in Thrueia habitant so quibus argumentum delinqua ducit Nostor , Olim in Thessalia misso iisquo in locis, quae
nune ad Thossali 1idoni torram si uno vocatur portinent, proxima illi torarae, 'luno nune Doris appellatur.
κην IIελασγων οἰκισάντων κ . r. a. lΛd vorborum structuram bono ex anteeodontibus iam Wossoling. huerovocaverat articulum τῶν et undolinoe oranseitur loei solitotitiae , ,etsi porro coniecturam saeoro lieotox iis Pol eis, qui Placiam otScylaeon in Peloponneso condiderunt, qui suo cum Athonionsibus una habitavorant, si denique Ox iis coniceturam dueoro licet, quotquot
nomina immutarunt ote. Nulla igitur hic opus omendatione. Eloianim vulgo legebatur καὶ tris IIλα-
135쪽
των ἐν Ἐλλ σποντω, οι σχ=νοικοι εγενοντο 'πινναίοισι, καὶ σα αλλα Πελασγικα εοντα πολίσματα ro ουν 'ut μετεβαλε ' εἰ τουτοι Τι τεκμαι μομενον δεῖ λέγειν, ησαν οἱ Πελασγοὶ βάρβαρον γλωσσαν ἱεντες. εἰ τοίνυν ην καὶ παν τοιουτο ro IIελασγι
κύην τε καὶ Σκυλάκην Πελασγων οἰκισαν των , euius loco iam Bor-holi. Et Schaosor. reposuerant. Invitis eorte libris, καὶ των την II1ti-χιην κ. E. I. Nos eum reeonti. odd. pro την roscripsimus etcov. quod ipsa loei ratio poscoro sibi vidobatur, ae retinuimus οἰκισαντων pro olim vulcata οἰκησανtων. probanto quoquo Bredov. p. 73. Horodoto caelorum suffragatur Pomponius
Mola I, 10, ubi Plaeta in et Scyln- ceu pnrvas Pelasgorum eolon insnppellat, quibus a tergo imminet
mons Olum pius mysiusJ. Add. Plin.
H. N. V, 32. 39. Sita est urbs Pliari et in My in, orientem vorsu a Cygico, occiden tona vorsus a Sevia laee, quod oppidum fuit proximum. Vid. Sioholis. ad Pausan. V, 13. I. 4. Isar inardi r do Cyri eo p. 27 seq. Forbigor l. l. II. p. 127. Nooitannis ost viri doeti suspieio ΠΟ-rodotum ipsiam ha e loea n diisso; tu es. Hevso. Quaesit. Heri,dd. I. pnet. 9'. Qui idem . quod Herod ius linoe oppida in Hollesponto, nec in Propontido sul noeuratius tradit Mola sita dieit, id non ex seriptoris imperit in saelum osso monet, sed dicondi ex usu, quo saepe Hellesponti nomino otiam Propontis una eum Doto illo intelligatur. His adde, quae nupor do Crestono, Placia et Seylaeo dissoruit, Ilaec urbium nomina ex Albanensium, qui nune dicuntur, sermone repotens I. G. von Hatin Athanens. Studion p. 247 seq.
M avsoικοι ἐγένοντο Ἀθηνα - σι J Voco συνοι voa Horod tum hiemon et Riodos. p. 59a. uti propria significatione do iis, qui divorsae gentis eum sint, eadem in regione Mimul habitont; et Horod. II, 5 l. VII. II. Cum hoc loco cons. Herodot. VI, 13I. et Thuoydid. IV, 109. Ae Lar herus, qui antiqnissimo novo Atticam Dein eos tenu- .isso nogat, hoc roseri nil posteriorem quandam Tyrrhenorum s. Po-Iaκeorum eoloniam, qui cum nonnihil tomporis in Attica romans iarint, eiecti indo Lemnum o Mugo-rint, undo in Propontido Dino iam et Sevincen eondidorini. Nec alio soro spectat Pintnori sonsentia, quam ad I. 56. indicavimus, atque Riodotii l. l. pag. 503. m. addit: C. O. Muollor. Orehomon. p. 4asso s. eoll. 30et seq. Hie enim antiquo novo Pelasgos doeot Atticam infodisse noe poston domum inimi
pis . cui nihil quidquam. qnrid ad
ται v. x. a. J Apud Dionysium Halien ass. Antiqq. Romin. I, 29. pne. II. Iroisti . haec citantem to citur Ronrωνιαται. quod tamon in Horodoti toxtu reponoro nolim. Onam nouliori 1κ Diss. NorOd. enp. X olim vulgarat inscriptionem, ad Pinetam portinent m. eum Placianas matris sat montio, on ad Cy- Ei eum pertinoi, non valde rom tum n Plaeta sacrisque Cyheles, iuno ipsa est maior Plaetana, insigno. Ninu npud Pausaniam V,
136쪽
Κρηστωνιῆται Ουδαμοῖσι των νυν cupεας περιοικε ντων εἰσὶ
Τ Ομογλωσσοι, ουτε οἱ Πλακιηνοὶ σφίσι δὲ Ομογλωσσοι ' δνὶ λουσί τε . οτι - τον ηνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς ταυτα τα χωρία. τουτον ἔχουσι ἐν φυλακ=j. To δὲ Ελ - ζ18ληνικον γλωσσηὶ μὲν, ἐπεί τε ἐγένετο αἰεί κοτε τῆ αυτ)j δια-χρατω, ως ἐμοὶ καταφαινεται εἶναι. αποσχισθὲν μεντοι αποτου Πελασγικου, ἐὸν ασθενὲς . απο σμικρου τεο την ἀρχην no-μεώμενον, αυξqται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων πολλων. μάλιστα προσκεχωοηκοτων αirrco καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνων.
προς δη ων ἐμοί τε δοκέει οὐδὲ το Πελασγικὸν εθνος, ἐον βάρβαρον. ουδαμὰ μεγάλως αυξηθῆναι.
omi apud Herodotum: στὶ plerum-nno tertine personae pronomen osse
roci procum esse aihi. aihi ipsis. εωυτοῖσι . Add. Bredov. p. 282. . qui eum his consentiro non diibitnt.
populorum. e quihus conssare nes&nes notum est, quique mutii sunt.
Si vero e sequentibus sis νιων st)χνῶν) huc transinin il in suspientur minus mo hahohit assentientem. No quo in hiseo vorbis: cita ον ἰθω ωυβα οβάocos si χνων voeulam ἐθνίων exstinctam velim . eum it rata Voeooquidom nihil offondar. Sed eoni unetiam hoe ost eum t ei interpunctions , quas olim alia fuit at tuo nune est; comma nim post πiῆθος orat insertum itemque posto υτ si; quae distinetio ipsi SehwoIctinousoro haud displieot, ut talis sit Nostri Joei sententia: ,.Ηelloni-onm gontem , quan diu a Polasgis diserota fuerit, itisrmam misso, post Voro. quum maior Pelasgi eorum Populorum pars multiquo alii populi barbari cum illa coaluissoni, in magnitudinom erovisse. Quam
137쪽
59 T Dτων δ' ων των ἐμεων το μὲν Ἀττικὸν κατεχομενων τε κώ διεσπασμενον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος υπο IIεισι 1r in rot=του Iπποκρατεος, τουτον τὸν χρονον τυραννευοντος Αθη-
antis tuentur. Erit Onim illud di eundi genus, ubi ad infinitivum supplentur id vortium, quod in minori enuntiatione inveniatur, ut li. l. ad αὐξηθῆναι verbum δοκέει. Cons. I, 65. Iul. II, 8. IV, 5. Inete. uermania. ad Vigor. pag. 742. Matth. Gr. Gr. g. 539, 2. pne. 059; quibus iuro usus ost Stall-bauna. ad Pinima. Philoti. p. 46.s , a Cr. laudatus, qui idem consuli vult Sehaoser. ad Sophoel. Traol in i 240. Nihi tamen sociis videtur. Faeio eum Matthino, quieodicum Ioetionem plurium bono tuolur. , Mihi εος. ait, non nd odisseilo videtur ei, qui vel pauen Horodoti logorit, προς ita disseilo, ut ipso commodo mo illud Qxpli-enro posso diredam. Quo minus hoe n librario proseisei potuisso credo. Dieoro voluit ποος δη cuso DA1 το Itii ασγικον ἔθνος Ουδαι αυνγάλως η l 4 3. Praeterquam quod
roς Αθηνο mori Vix dubium, quin
hoc, ut duditui volueriant voltio iusne Sehuligins s Ap par. nd nnnall. p. 20. 39 seq.), intelligendum si edo prima Pisistrati dominations
qunin minus roetu vulgo ponuntanti. 56i n. Chr. n. , cum, monent
Selinoid. Piμistratus anno tricosi mo tortio dominationis obiit. In reliquis, quae ad Pisistrilli tempora dos ni onda si petant, non idem e Nissonsus reporitur: id quod ni arcto tabulis chronol gieis. qiano apud Clintonom l. l. p. 2is. 220. et Fischer. p. lan. exhibentur. Nam quo Pisistratus non longo post ty-rnnnidem Oeen palam, ut testatur Horodotus I, 6o, expulsus at tuosox annos in exsilio commoratus
rodiit Athonas anno 555. si Sehuligi p. I. atque Grauerto do Assi p. p. 47. credamus, anno 554, si Lareherunt Tah. ehrotiolog. cap. 20. P. 5 2 seq.) soquamur, aut deniquo anno silia, si Voomolio I. l. p. 22.sdom hahenmus. Quo eodem viro docto p. 28. iterum in exsilium cessit Athonis oloetus post hi
138쪽
κία ' εἰ δὲ τυγχανει ἔχων. δε irrερα τῆ i γυναῖκα ἐκπέιιπειν καὶ εἰ τίς οἱ τυγχανει ἐὼν παῖς, τουτον ἀπείπασθω ' ουκ ων.
nium foro seeundas dominntioniκ exeunto anno 552 s. Olymp. LVII. .: unde post doeom annos Oxsilii tortium apud Athoniens A regnavit ut ait Eusobius Chron. interpr.
LIX 4. s. 54t n. Chr. n. Vid. V omol. p. 29. Graueri. l. l. posuit annum 543 s. Ol. LIX, 2.
Utium nunc ni, his reeessisso video
qui Pisistratum nd tyrannidom ovo-etum ponit primum anno Aui n. Chr. n. , d Indo eicetum anno 560 ac revorsum 555, itorum pulsum 54s at ino rodeuntom 53'. mortuum 528. Mihi inmoti quas Voomolius
posuit mnis nd vorum nee odoro videntur, no auo indo Horodotum ut minus accuratum adeo aris Dogli-uontoni in temporum notatione ro-
doctrinam applom snpientum. EX-oreet enim Chilon h. l. ιερομαν- . Seripsimus X Πων cum
τεκνοποιος hie do muliero in tantos pariotito illotum. ut aliis locis oodom sensu παιδοποιος et vid. vi donlios tuo Dootarum i eos a Wosso. lineio laudatos. Undo nemo mirn-hitur, apud Plutaretium invoniri
παιδας ποιειν eum do viro tum domuli oro, ut notavimus ad Plui.
Pyrrh. pag. 233. Loontionem do viro, qui mulierem ducit in matri monium, usitatam gγ3σθω ἐς το
I. 34. II, 4 . et vid. Et instei. ad Euripid. Med. ans. δε Det ore την γ αικα ι κ π in πεινὶ δευτερα die tum pro δε, uunm particulam in hae di otione plerum ino omitti monot Worsoriis in Aett. phili. Monace. I. pag. 253 seq. pormultis Oxompliseongestis. Cons. I, 204 ibique noti. ἐκπειιπpi, inprimis do viro diei qui discidium matrimonii inent,
agnoscors logitimum verequo suum.
In soqq. saollo e stitando addi aute contextu supplori poterit χένουσι, φασὶ, vel similo quid. Noe ma-
139쪽
gis remorari dohol abruptum si evividohitur die oridi gonus.
x. a.J Momorantur tros saeti nos, quibus Pisistrati notato Attica suo-rit divisa, Parali, Podinoi, Dinerit. Vid. votorum seriptorum testimonia apud Moursium in Pisistrat. cap. III, ae potissimum Pliat. Solon. cap. 13. 19. pag. 85. 94. Sehol. Aristoph. Vos p. 1218. Qui senim Diaerii ab aliis voeantur, Herodoto anni Hypornerit: hi savobant libo-rao rei priblicao generi s. demo-erntiao. Pediaei optimatium rogimini. Parali mixtum quoddam rei
publicae genus Aoquobntitur. Et mirum est sunntoporo lino tacti δε- nos conveninnt cum antiqua tri-huum divisiono terrae Attione. Nam-
χια, sub Cranno itidem quatitor nominibus mutatis: κρανδς. 'Aτως μεσόγαια. διακρις. Iam tritium παρHιαν et διακριδα easdem rogiones tenuisso, quas postmodo Pn-rali atque Diaerii, vix dubium; item quo ii an γm civ enm suis o, ubi post-oa liabitaritii Podiasti; quippe quo
spicuas misso narrant sui das atquo Harpo ratio. Undo admodum ero-dihilo fit. oos ipsos suisso locuplotes indoquo nobiles intor Attieao incolas, optimatosque Attieno iuro diei posso. Quibus oppositi dicun
criorum n Braurono usque ad Parnosum montem pertinuisso monet Hesyehins s. v. ; quas ipsn OAt forrno Attieno pars utiquo montibu nmagis obsita, quam Strabo dieito ρεινήν. Uini est, hi Diaerii orant pauperos, iisque foro conveniunt. qui θῆτες voeantur. inferioris illi quidem ordinis, divitibusque a ronti otio obnoxii prorum tuo ne sorvi
propemodum. Undo raran mirum d moeratino illos savisso: quos indoeum, qui tyrannidom nssociaret. Ρ tissimum foetari par orni. Nnm
huiusdemodi liberi populi sintn ly
Vido tamon, si nod n d Pisistrnium alti not. Titiniania. Darsioli. d. Gris h. Sinaisvors. pnt. 530 s q. eoll. p. d4s. Iam tortio I eo ros inni Parali. mixtam rei publione sormam praeserentos, neutris addicti: id quodox vitao genoro nam navigationi ot commoreio illos doditos misso vol inde patet, quod oram maritimam rogi nos ino m nri proximantonobant) Optime explieari posso nemo non videt. Hine quoquo iidem eoniuneti in Pisistrati robus reporiuntur olus Jom advorsarii enm P diaois: quippo robus nuis opibu quo ndeo atquo divitiis timotitos nDiaeriis s. plebo paupere atque inope. Qunm in rem Cr. consuli vult Sohoornan n. do C mit. Atlio Dionas. p. adli se a. et Pintnor. rnoitrngo E. Κ nntnis d. nitiseh. Noeliis. p. a sq. 53 sqq. Add. C. F. Hermanii. Grieeh. Stant alter th. g. 92 93. Plass. l. l. pne. 178.
140쪽
ζεὐγος, ως ἐκπεφευγως τους ἐχθρους, οι ρον ἐλαυνοντα ἐς
dial κατατρονειν, quod vulgo est con emnere, quodquo binis nitis nostri seriptoris loeis I, 66. VIII,
lo. putandi, existisendi notiotioni habet, quamvis non sino addita quadam arrogantino vel eontemtus signifieatione, hoe loeo asseelandi ne me infandi notiono accipi posse eontendunt. Quod cum malo haborot Valehenarium, coniecit pro κώτα-τρονήσας r κοὶ τρονήσας , i. e.
etiam tyrannidis Oe pandae studio. Atis: quo sensu τροτειν τυραννίδα
in Aristophan. Vosp. 505. Neque
vero recepit Schwoigh., eui καταφρονειν h. l. pro verbo simpliei φρονεῖν positum videtur, ut κατα- δοκειν pro δοκειν, alia id genus. Nee alitor apud Hippocratem καταφρονειν, ubi valet annia mente esse, ianimo quid asitare. Quao mihi ita probantur, ut aliquam certe contemtus notionem hic quoquo adie-etam existimem, quam ita expressit
quoque καταφρονήσας exponit: κα- τα τρενα ποιησάuενος τὴν τυραννιδα. ut scilicet eam occuparet. Fr.
IIoogor in Aet t. philoll. Monaeonss. III, d. p. 486. scribi vult καρτατρονήσας. In seqq. ξγειρε euanu) cum Brodovio p. a m. nti ἐγειριο repetendum, neque, ut Diot- sellio plaeot Iahrbb. d. Philol. n. Paodag. LIX. p. 327. , ah αγει stor Obstat, quod sequitur si, ias diu δὲ arocitatorceς et nisi bis idom dixisso putetur Noster, quod mihi quid om haud erodibilo esse videtur.
dulisset . ut primias ipsi deferrent. Mavult Dietseh. l. l. haeo ita necipere, ut xpecie tentis τρῖ λογω,
et tim . hein. dem Namen nact) tantum montanis praefuisse existimetur Pisistratus, qui revera suris tantum ros in his spectaverit. Equidem, ut concedo τω λογω haud raro sic adhibori, ubi opponitur et o
id alienum puto, in quo Pisistratus non specio tantum verbo tuo, sed rovora montanis sola dicendi
vi permotis, ut ipsum sequerentur,praosuisso dieitur. Suavo dieetidi genus moresque humanos in Pisi strato collaudat Plutareti. in Vit. Solon. cap. 2s, ubi vid. plura.
hie absoluto, eui paulo anto addiderat to υγος. Cons. Sehnesor. ad Lamhori. Bos. Ellipss. L. Gr. png. 868. coli. pag. 4 l. - ἐς ἀγρον rosoro ad loca Atticae terrae pinnn, ubi Pedineorum factio, duce Lycurgo, plurimum valuit. Cum hiseo autem proximo eontendisso Pi i stratum anetor ost Aristoteles in Polit. V, 5. Sod Paratos misso ex
Polyaeno I, 2 i. g. 3.) quis eoiligat, ubi Megaelos, huius saetionis
dux, adversarius nominatur Pisistrati, qui ipse pauperum res tuitus sit. Tu vid. supra dispuli. In voco δηθεν ologans inest ironino quaedam significatio, hoe sero sensu: , qui ac ille et s. ut simulabat) ipsum in eampos posciscentem interscere voluissent. Sio I, 73. VI, 1. as. 66. Alia Zouno ad Viger. pag. 499. not. et Matth. Gr. Gr. I. 603. pag. 1210. Do ως δὴ θεωmonuit Blom fietil. ad Aoschyl. Promoth. 2lo. Ad argumentum G. Eonsori similis fraudis ab Ulixe commissae exemplum apud Homer.
Odyss. IV, 244. Atquo huius ipsiuη Pisistratum olim admonuit Solon apud Plutarch. Vit. Solon. cap. D. p. 95 D. Noe dispar est Zopyri fraus apud Herodot. III, l54 seqq.ae Dionysii apud Diodor. Sieul.