장음표시 사용
71쪽
'Eφεσιοι πολιορκεομενοι υπ' αυτου, ανέθεισαν τὴν πολιν τῆ 'Αρτεμιδι, εξάφαντες εκ του νηου σχοινίον ἐς το τεῖχος. εστι
δε μεταξυ τῆς τε παλπιῆς πολιος, dii τοτε επολιορκεετο, κω
e in osso dicuntur, praesertim eum serrum, quamquam multo anto iam dotoetum s5II annis ante Alyattem, si quidem reelo statuit Lar chorus), hoe in moti tomporo,' quo Glaueus vixit Alyattosque rogDR-vit, in metallis protiosioribus plurisquo nosti malis habitum suorit; quod iis otiam, quae nΡud Herod. I, 68. leguntur, satis probari coti- sol Larohortis. ος fac υνος δη πάνetras ανθρώπων v. g. 1. J Codex Palatinus in Exeorimis Herodotois pro μουνος hoe loco dat πρωτος, ut Pausanias quoquo l. l. Et variari utiquo vi dolur inter μουνος et πρωτος, de quo Cr. laudat Isauercamp. nil Ioseph. Aniiqq. I, 7. pag. 28, cuius lamon iudicium non pineot. Ad IODienni formam μουνος omnia da
56o; quo renno Croesus, qui nil 505 anto Chr. n. natus ernt, regnum Aliscopit.
ἐξάψαυΤες ἐκ του νηου σχοινιον ἐς το i. o. fune eae ei Dia-nno emplo in murum deducto. ΛΡ- primo hue saeiunt vortia Plutaretii Vit. Solon. I 2.3 in ro Cylon inenarranda serihontis r Πζαψαντες δὲ Του εδους κροκην κλωστήν, ubi et ou 13ους de ipso dono simulae roroeto intollexit Selinosor T. IV. p. 315 Animadvorss.). Pertinet vero hoc ad oandem sero superstitionem Veterram, qua deorum simulaerneompedibus vincta es e legimus, poriculo scilicet imminonio nut inopin vehementer promento. Cons. Creueter. Symbol. IV. p. mo. ed. tori. et Raoul Hoel, otio Mem. do P Aend. d. Inseripit. XVII. P. 2. p. 20, qui vel Vorun, quibus Ru- toro Minueto Folieo Oetav. 22. Diana Epilesia orat instr icta, non do suleris, Aod de eatenis nee ipi vult. Illitii onim his ot similitina vetores spectabant, ut urbs ipsa eiusque incolno maiori ossoni eurno diis tuto laribus, qui vineti, no scilicet
ovadoro possent ni iove so convortore , ineolis pres Ais eo magia omno praestarent auxilium, quum ipsorum salus eum ineolarum saluto tunsi nretius esset eoniuncta. Si
Ephosii, eum Dianno tomplum snnetissimum indequo tutissimum ab omni hominum irrupti no Putnroiit, illud suno urbi alligarunt, quippe
euina ipsius sors nune cum templo eoniuneta indoquo suspensa esset. Quo simul tacit ea superstitio, qua doos urbo rapta Ox odero per
διοιJ Vario tentarunt viri doeti
bant. Sed libri nihil mutant, nocadeo quidquam mutandum: quod
vel loei gomini IV, 85. VII, 34,
alii, quos Brodov. p. 335 seq. nt tulit, ostendero potuerunt. Noe mR-gis opus, quod Schwoighaeus. intelligi posso monet, το διαστημα, quod monti scriptoris obsorvatum susrit. Cons. modo Iaeotis ad Aolian. N.A. VII, 38. Noquo otiam ad schoma Pindarieum, quod dicunt, erit con-
72쪽
ε, Κροῖ τος, μετὰ δὲ εν μερει ἔκαστοι σι γίνων τε καὶ Αἰολεων,
αλλοισι αλλας αἰτίας επι ερων, τῶν μὲν εδυνατο μ ευνας παP-ευρίσκειν, ιιεζονα επαιτιων νος, τοῖσι δὲ αἰτων καὶ φαυλα
ες φόρου ἀπαγωγὸν, τὸ ενθευτεν επενοεε, νεας ποινὶσάμενος, ἐπιχειρε ειν τοῖσι νησιώτρὶσι. εοντων δε οἱ παντων ετοίμων ες
τνὶν ναυπηγίην, οἱ μὲν Βίαντα λεγουσι τὁν Προὶ νεα ἀπικόμενον ες Σαρδις, οἱ δὲ Πιττακὸν τον Μυτιληναῖον, εἰρομενου
snglondum, quando saepius singularem numorum verbi Dei s. ηυi in eum plurali iunctum reperimus, ut non tam verborum quam Aen-tontiao ipsius maior habeatur ratio.
Cf. Matthino Gr. Gr. φ. 303, 1. Κuolinor Gr. Gr. g. 425, 2.1πτα σταδιοιJ Apprimo eum Ηο- rodoto convonit Xenophonti Ephos. I, 2. Dianas Ephosino templum ab
urbo distare scribenti sopioni stadia. Quod non minus nd votus sanum, ab Herostrato post ineonsum, quam ad roeontius portinere, eo-dom sero loco exstructum, perquam vori est simile. Do ipso sano coloborrimo es. II, 148) oiusquo sitia plura Strab. XIV. p. 640 a. p. 949sq.: alia Locolla Oxeitavit ad Xo nophontis l. I. p. 133. Add. For- histor Hand h. d. nit. GoO . II. p. tuo. Idoler ad Aristotol. Motoorol. III. I, 12. p. 266. Nnne omnia
hunt, ut ipsum locum, quo templum Exstructum suit, vix eorto constituas. Ac deniquo do hello, euius hoe loco si inentio, eiusquo vieibus atquo oventu retulorunt
i. o. aliis a ta crimini dans A. expro-hriama. Cons. infra I, 6η. Plura in L. Gr. Thos. III. p. 1875 od. Din dors. ἐν u εο ι. per vires. pluribuκoxomplis illustrat C. F. Normanti. ad Luci . Quomodo histor. Eonser. p. q. Blom fi ld. Glossar. in Aeschyl. Agamemn. a23. et Idolor.
ad Aristotel. Meteorolog. Vol. I. p. am. Ex Πorodoto eons V, 70. VII, 212.
τοισι δε αυτων ναὶ τci, λα ἐπιτερωνὶ αυτων hie o Nodieoo roseripsit Gronovius, quod cum San-eroni liber alii ino confirmaretit, item roeopit Gais sordius. Vulgo αυ-ticos: sod vid. Bredo v. p. 240 seqq. , qui totam hanc quaestionem absolvit. Idom Brodov. p. MI pro intrari coiiενος roscribi vult ἐπαι- raFόuενος, quod in uno Parisino libro invenitur, et p. 35. pro τα Diaroponi φλαυρα; tu vid. I, 126 ibi. quo noti. CAP. XXVII. os ti 1s Βίαντα χεγovae τον Πριηνέα v. x. 1. J Fandom narrationemoxhibot Diodor. in Exeorpt. s. 25. T. II. p. 22 Nov. soriptorr. eolioet. ed. A. Mai. - Iunguntur nutum, mononio Cr., utor ine et Bias et Pittaeus eodem modo a Platonodo Ilo putis. I, s. p. 335 ins. Nam
in septem sapioninm numero illi habohantur. ut roeto illle annotat Astitis p. 343, ad Diogon. Laert. I, Iss. 87 e. intorproti. ot ad Pori- Eon. ad Aelian. V. II. III, 17. amandanη. Vixerunt Croosi notato, quod satis probatur iis tostimoniis,quao attulit ad h. l. Larchorus. Ad formam Πριηνέα cons. I, 13. lili. 170. VI, 8, ubi eonstanter groporimus, cum prior Ionum di lectus haoe por e prosorret. Vid. Struvo Spoe. II. Qua t. do dia-
73쪽
libris omnibus adsontientibus. Quorum tamen auctoritalom ot hie otI, 160. eum Gaissord. t Matth. rolinis quondam duximus, seribentos μυ- ea ληναῖον. Namque ita eonstanterox ithoni numi; eamque scripturam ut alios taeoam, in omnibus a se odii is seriptoribus tonuit Immanno Boklier, haud curans sos, si qui ontra eodicum fidom seripturam hane inserendam Nogaroni. Et VR-riant utiqno multum libri, plerumque inmoti Oxhiboni sam scriptu
ram . quno Numis Eontraria est,
quaoquo etiam in oditis vulgo exhibetur. Noe alitor npud Latinos, ubi plorum quo Misylene, sod passim quoquo Mytilene. Qua de re copi sius egit omnesquo, qui antea linia quaestionem tractarunt, eitavit Plotiti. in L Ahineorum libro p. 10
censum mimorum, o RasPho, Ilion- Dei. , nitis con etiam o thoi l. l. p. 99 sqq. ubi sempor seriptum lo-
derit in Graecia. oh oomparativi usum es. III, 62 ibiquo allata: plura dabit Κuolinor Gr. Gr. g. 752., eui ndd. Ninlitinum. ad Platon. Εnthyphr. p. 3. G. confert Erisinth. ad Ilom. Odyss. VII. 159. - περὶ h. l. ost is: vid. ad I, 24. In seqq. pro ιν νω. quam formam με h. i. ot II, 18 l. IV, 125. VII, 15 . eodd. quidam retinent, Dindors. p. XIV. et Brodov. p. 248. seribi tithoni ἐν No M. quod ipsum omnibus in libris Iogitur I, 10. . Aῖ ναρ τουto θεοὶ ποιήσειαν ἰπὶ vos ν νησι curri σι κ. g. 1.J De Homorieo dicondi genere monet Cr., laudans Odyss. III, 205: αῖ ναοιμοὶ θεοὶ παochθειεν. Add. Odyss. XX. 236. Aliis locis infinitivum subiaioetum invenimus, ut VII, ali. XXIV, 380 eoll. Sehaosor. ad Poolt. gnomice. p. 360. Do optatiso id om r. citavit Payno Knight. in Pro leget. Iromerice. p. 135, et ad ipsam
74쪽
-επυθοντό σε μελλοντα επὶ σφίσι ναυπογεεσθαι νεας, λαβεῖν
mero Noe molioris notas αρῶσθω quod o glossemato sive interprota- motito finxisso vix cuiquam dubium so poterit, quamquam do sensoroius nuper Oxstitit censor in Ephoni. Iononss. 1817 nr. 163. p. 370. Nam vulgata αρώμενοι quoninm minus eum Ioel structurn conventrovidobatur, vario modo locum solli ei lavorunt viri docti. Glossam Oxi
stimavit Comolius do Paw; Eois
quo adoo explicuit; sol ieius Tou pius in Epist. critic. p. ni. Od.
sum so supernturos ess porant.
uενοι s..postquam vela nentia dede
, in M). idque in textum roei poro haud veritus ost. Idem plaenit Iulio
Goisloro Do Πrnoec. nomin. ntisoll. p. an qui Herodoto hic Obversalum suisso vult τί δοκ ovo . roiocinon rntione, quam do hodpiloando proposuit Matili ino. Quo oodoni redit Horoldi conio turn siti Miinetin. Gol. ADEE. 194a. p. 227 Aeribentis ἀooμενοι, se . tia Iarm. Loelionem librorum nantiu keripi rum sαρωuενοι) revocavit Gnissor dius. probante quoquo Matthino, qui explientione, non ornondation oloeum ego re optimo monuit. Porti tiet otii in hie locris nil illiid re o gonus, ubi Grnoei prinei palis sontentine enm Pnrtom. irino post vortia interiecta Aequitur, ex his ii Mis verbis noetunt, iisquo ni struunt; cons. Matth. Gramm . Gr.
g. 63 l. p. 1298. Sic, Matth. iudi
θαλασση in quo ipso resiasmet omitti potnorit initi vortiis intor
positis abreptus ad ἐπυθοντο ro sorons vortium ἀρώμενοι scripsit. oa sano structura, quao ob priora verba sequi debebat, Doeloeta. Cnotorum in ipsn ensuum Permutatione eum nominativus participii Aoquntur loeo ne usativi quo ipso cernitur ανακολου λα), iuro non ha
sit Sehwoigh. Collogorat enim huius
structuras oxempla aliquot o nostro
iam ἀρωuενοι in montoni quasirovocot sensum verbi suχεσθαι, quod paulo nnto legatur, cuius synonymum soro sit αρασθαι, hoe ipso loco porporam n quibusdam ropositnm. Moris anim esso
ait Horodotei, ponoro participium eius dom verbi, quod antea iam nitum ornt positum, aut corto enati vorbi pnrticipium. Ita re ρω- μενοι idem esso quod ευχόμενοι se. ευχομένους); illo tamen vorho
usum osso Nostrum . quo evita rot
in mari deprobo dant Lydos, id quod optant ea causa, ut Propter
75쪽
ουτω τοῖσι τας νησους οἰκημενοισι Ἱωσι ξεινίην συνεθηκατο. 28 χρονου δὲ επιγινομενου. κατεστραμ uενων σχεδὸν πάντων τῶν εντὴς υλυος ποταμου οἰκημένων ' πλην γαρ Κιλίκων καὶ Λυκίων τους ἄλλους πάντας υπ' εωντω ειχε καταστρεψαμε-
νος ὁ Κροῖσει' εἰσὶ δὲ Οιδε, Λυδοὶ, Φρυγες, Μυσοὶ, μα-
οἰκημενος hie diei pro nivmi haud pauel tostantur Nostri Ioel
in quibus Dor etiam passivi ita adhibitum videmus, ut in pra sontis aetivi vim soro transeat. 1nhi andis. Deviendi notione: do quo apto monuit Κuolinor Gr. Gr. g. 403, a. Ex Nerodoto eons. potissimum I
sibi suboeit Croesus. Aod eorum regnum tenuit quasi heroditarium atque n maioribus traditum; ita ut
inter gentos a Croeso vi subnotas Lydos commomorari minime sit conia sentnnoum. Larchorus eo confugit,
s lingui volt et a Maeonia, qt ne suis perior fuerit pars eius terrae, quae universa posthae Lydias nee porit nomon ab insoriori pnrto, qunm
Croesus armis oeci pavorit, rumanton superiorem modo partem si . e. Maeoniam, cons. supra eap. 7 a maioribus traditam horoditario iuro tenuisset. Non malumus nheorum partibus stars, qui hieomnos, quos Croesi regnum eom-ploetebatur populos. roconsori ero.
dunt, primo tuo loeo hanc ipsam otioni sani collocari Lydos, quippe quos primitus illo tonitorii quihusquo
caeterno gentes quasi adieetno suo. rint. Libri ad nnum omnes rotinent voeem Λυδοὶ, quam tineis, quibus editorum nonnulli inelnso rant. liborand n in consuimuA. Din- dors. prorsus ramisit vocem. Cr.
ad h. l. admonet nonodiet. Noli oriit. in Horodiat. in Boetili Aetl. Nomin. Philolou. Lips. Vol. II. p. 27s. Soquuntur in hoc populorum
roeensti Phryses atque Mysi, quorum tamen sedes, qualos Horodoti fuerint notato. aeenratius do fini rovixdum lieol. Cons. etiam III. M.
Pra ter oti. iuno vulgo in univorsum do his gentibus traduntur, taciunt lino quodammodo Ah Πει eviodi Apula a in Cret. I. p. Iosiana do Phrygibus eorumque cum
Lydis e minoreio, cum quibii tirina plerumque nomin tur adeoque confunduntur. Et nil voeat illo, praeter roligionum similitia dinem ni tuo coniunctionem, do Mnoono inprimi κtostimonium, qui modo Phrygum
modo Lydorum . modo utriusquo gentis rex portii hoatur. Do Mao nonos diximus ad I, T. Mariandyni habitabant ad Ponti Euxini oram,
76쪽
ριανδυνῶ, Xάλυβες, Παφλαγονες, Θρῆr κες οἱ Θυνοί τε καὶ Βιθυνοὶ, Καρες, Ἀωνες, Λωριέες, Αἰολέες, ΠάμφυλοC κατε- 29στραμμενων δε τουτων, καὶ προσεπικτωμένου Κροίσου Λυδοισι, απικνέονται ες Σάρδις ακμιζουσας πλουτω αλλοι τε οἱ
Bithyniam inter atque Paphingoniam , Thracesque et ipsi originosuisse dicuntur. Cons. Strab. XII. p. 542 a. 816 C. Alii eos a Maiariandyno sive Cimmorii sivo Phinoi filio oriundos tradunt; vid Sohol. ad Apoll. Rhod. II, I 25.
tio fit infra III, et VII, 72.
Postera autom a lato illos ab Horacleotis sub iugum missos legimus; de quo Cr. eonsert Posidon. np. Athon. VI. p. 203 Posidonii reliq. ed. Baho p. 176). Strab. l. l. p. 81 . Add. Euhith. ad Timavi Lex. p. 214. Ast. ad Plat. do Logg. p. 322. Chalybes, qui dolii ops nominRntur, probe ab his distinguendi, quos vulgo Chaldaeos nominant, mninguam illam quidem antiquitatis gentem, Euiun aedes ultra IIalyn suorunt. Plura do his Ritter. Erd-kundo II. p. et 87 sqq. Hoech. Cr tal. p. 291 sqq. Qui voro eis Halyn
I. E. Occideuium versus ab hoo flumino habitabant Chalybes, quales hie intolligi necosso ost, eos colo. nos suisse verisimilo est illius Chalybum gentia, quae ultra Halyn
magian et Extensa in montibus eirea Araxem sodes primitus habuerat otulterius ndeo suas aedes extenderat. uuam eandem a Seymno Chio appellari putant gentem in fragm..us. 181 seq. Ab hiseo vero non- 'nihil divorsi, quamquam eiusdem haud seio an stIrpia, videntur ii, quorum Xenophon mominit in Ex
etis . Kruogerum . Hi enim orientem vorsus a flumino Ualyo habi- labant iuxta Mosynaecos est Tibarenos in montibus Ponto Euxino
snitimis. Sed do Herodoti genteloatim nia desunt aecuratiorn; cons. Ritter. l. l. p. Iul. IIoeeh. l. I. P. Mi. 302. et Attis orti, Traveis intho traeli ete. p. 18a seqq. Cha-lrbum affines sunt Paphlagones, qui satis sunt noti. Sequuntur Thraees, bifariam divisi, tum Thyni, tum Bithyni. Intolligitntur enim Asiatici Thraees, qui in Europa olim habitantos, inde sedibus pulsi in
Asiam minorem eommigrntiant, nOmenque Strymoniorum, quo adhuc usi erant, commutabant eum Bithynorum appollatione. Hinc aliquOtises oeeurrit Thriaeis Asinites, ad
quam et Bithyni et Thyni perti. Dent. sunt hini Xenophontis lociolassiei in Anahasi VI, 4, 2 et VII, 2. s. 22. ubi eonsul. Κme-gerum), quibus iungoudiis Strabo XIII. p. 24t seq. p. 816 B. C.
et Herod. VII, 75. De roliquis populis, quos hic a Crooso subaetos legimus, vix monendum. CAP. XXIX. κατεσtραμμμων δε τουτωνὶ oratio, pluribus verbis interieetia Ahauctoro interrupta, hie prioribus verbis ropolitis iam restauratur, ut legitime procodat, adi in voeulti
non addicunt emondationi, qua utique supersedere possiimus. Vidotur enim, ut hono monet Wesselingius, Herodotus illos qni uno tempore et habiti ot vocati Sapientes sunt, indiearo. Sapientes aut m Herodotus voeavit so στας, honorifieo tune isti porin titulo, quo etiam Py
77쪽
selitisti as, cui post obloeutus est Wytioni,nch. ad Plui. Moral. II)p. 96 Λ. Animadversa. p. 651 seqq.
Nam noque Plutarchum hoe σοφ - στου Domine usum vult sensu laudabili pro oo, quod postea indu
ptoreη, qui, cum Oratores morint aut hiΑtorici, philosophos vel per eontemtum vel tanqunm more edocentes vel nondum diserota utriusquo vocabuli notione so pisYας appellarint. Quod tit de aliis seriptoribua nune non disquiram, ita Herodotum ectio honosto titulo oo-φιστου usum esse persunηum habeo, sive nondum voeabuli notione discreta, uius nita ex Causa, qunmbio indagare non attinet. Ae Diodorus l. l. I. 26. ondem in ro
Quin mox eos dom sapientos eodem, quo uerodotus, ornat Domino aO- ιGTων. sensu honoris eo. Noe alio atquin Herodotus sensu GOτι arcis
dixerat Androtion ap. Aristid. II. p. 3li Iebb.); vid. eius fragm. p. llου, nisi pro MMooxίων logendum Ἀνδρων. uuaro non intelligo, curso νιστὰς h. l. artifera a. hominea perima neeipi voluerit Κlopseli in Programmato Glogavi onsi antii 1849s Probo ei nur Εrklamne des IIorOdot. l. cap. 29 - 33 p. 2., licet haud ignorona, Olim oos, qui uti
ipsum nominat in carm. XII, 4. p. 46 Bach. Do genero viri exponit 'Plutareti. Vit. Solon. cap. l. ἔalia Oxcitat Modo Goseli. d. holion.
Poesie II, 1. p. 222 AOq. Quod aditor Solonis attinet Oiusque enus , eum Herodoto foro eonsontiunt Plutarchus Vit. Solon. 25), alii, quos laudat Wosto annus ad h. l. p. 65., ipse omnem rem valdes dubiam viis dori aliamque prosecti nis causam quaerendam esse pronuntiatis. Aenemo noscit, de Lycurgo, Spartanorum logislatoro, porogro prosei-seonto similom in modum tradit quado ro Plutarchus in Lyeurgi Viti eap. 29; es. C. F. Nermania. Anti sq. Laconn. p. 53. Do Solonis lὐκislationo Exponere huius loci non ost; vid. C. F. Hormann. Griecti. Siaalsia
Cons. I, 26 sn. Loentionom εος Πια- setos aliquot exemplis illustravit Wyttonhach. in Soloett. historice.
p. 346, nostrum locum ii a interpretans: .,ut eorum quisque ti enire id ost, non eodem et eo tini, seu suo quisque et e ritis et tempo-' re, nive pro se quisque. CL I, ii 4..
κατα θεωριης προτυσιν ἐκπaω- σαςJ Conforri vult C r. , quae hara in rom omnino praseipiuntur apud Platon. de Logg. XII. p. 951 A. Idem admonot vocis qua o θεωρος, qua per ioeum sero utitur Cicoro
78쪽
τοὶ γcro ουκ οἷοί τε ησαν αυτο ποιῆσαι 'Aθηναῖοι, ' Oρκίοισι γαρμεγειοισι κατείχοντο, δεκα ἔτεα χργεσθαι νομοισι, τους αν
Demosth. Loptiti. p. CXXVI seq. Add. Wostormann. ad Plutarcii. Vit. Solon. 15. p. 37. Coniunetivum θῆται addita voculo ciν satis opinor tuetur suturum χρήσεσθαι e quod antecedit. CAP. XXX. ADtών δη ων τουτέον καὶ τῆς θεωριης ἐκδημήσας ὁ Σολων ει νεκεν ἐς Αἴγυπτον απικεTO κ. T. a. JHaec verba, quorum sensum nemo non secutus ost, maius negotium axhibent, temporum rationem Rein
euratius si porsequamur. Unde sa- tum est, ut nonnullis totum hoe colloquium Solonis eum Croeso proris sns fetum videretur, quippe temporum ratiotio refrnganto, eum Solon om Olymp. XLVI, 3 s. 594 anto Chr. n. Athoniensibus legos tulisso constet eundemquo tyrannidis Pisistratono ni no secundo Ohiisso,
i. o. Olymp. LV, 2 s. 55s n. Clir. n., quo temporo Croesus, qui Alyattomortuo 560 a. Chr. n.) Lydorum rectium suscepit, vixdum rogitare coeperat nequo Solonem excipero poterat, qui, quum Pisistratus rerum potirotur 560 a. Chr. n.), ubitineribus iam in patriam rodierat tosto Plutarcho in Solon. Vii. enp. 29. Propter has disseuliatos chro nologiens Grauori sDe Aesopo p. 44 seqq. plane fori potuisso negat, ut Croenum Sardibus Solo convonerit: qui si revora Athonis pro laetus Sardos venerit, id in Oa tempora ineidore deber quibus regnum tenoro Croesopor ne talom haud licuerit. Solonem, gemente sub Pisistrati domi nati no eivitato Attica, in Lydiam prosectum osse eon tondit Mourgius in Solon. 28, non reprobanto W sol ingio ad h. l. a quamvis hoc colloquium anto Pisistrati tyranni domhabitum ossa alii elament. Sodaudiamus Plutaretium in vita Solo
Quo loeia iuro Larehorus nititur ira iis, quae multa tumγin nota Horodoti loeum do temporum ru-tiono disserit, tum in Chrotiologia IIorodot. cap. VII. p. 205 seqq. Ponit autem Solonis legislationem anno 594 a. Chr. n. g. Olymp. XLVI, 3; solonis prosectionem ad Sardes 530 a. Chr. n. s. Olymp. LII, 3; mor-lom doniquo 55s n. Chr. n. s. Olymp. LV, 2, cum Pisistratus aliquot ante annis, 561 v. Chr. n. s. Olymp. LIV, 3 Athenas Oceupare coepissset. Ubi potissimum Plutarchi loeo utitur, ibid. In M. eap. 32 e Phania reserentis, Solon om obiisso Hexostratonreboni . quidem sic satis sibi eonveniunt vulgoque recepta reseruntur quamquam maiores exoriuntur dimoultates chronologicae, si Croesi, quocum Solo est eollocutus, tempora eorumquo rationem perpendas. In quas post Lnrchorum eiusque adversarium Voluoium
Chronolog. d'Hgrodot. P. 54 sqq. eoll. p. 30 sqq. diligentius inquisivit Ioan . Matili. Sehultet ius in Apim
ratu ad annalL eritice. rorr. Graece. Κilino 1826 p. 16 Asqq. Ot Spee. II. p. 10. Volneius, ut summam snltem disputatibilis ab illo institui noroseramus, Solon in logislntionem ponit anno 504 n. Clir. n. , itinera 273, commorationem apud Croesum in-doquo reditum 563, mortem 559; Pisistratum voro primum Athenas ceu pantem Eolloent H. Chr. n. Sehuligius. qui Solonem vult logos Athoniensibus dedisse 594 n. Chr. n.
79쪽
post prosectum ae roversum Athonas anto MI, eum Pisistratus nondum rerum potitus osset, indo eonia
eludit, Solonis itor non in tempus annis 5TA 565 serius posse detrudi ini si Sardibiis cum Croeso nil-qunmdiu versatias osset, saetum id oportero ei rea 570 a. Chr. n. s. Ol. LII. a aut saltem non multo post, Eum Croosus anno 166 aut 567 sitito Chr. n. nd regnum pervenerit: doquo ipso os. noti. ad I, 45. Undo
2. si vo 571, eum Croeso convenisso Ol. LIV. 2. s. Asia, Athonasquo ro-
eum Alyattom posuisset ad regnum evectum anno 627, Croesum id si seopisso vult 570 et eum Solono colloeulum 562 a. Chr. n. Ainuo
n. Chr. n. ὶ Croosum ad regnum pervenisso statuit quoque Wiedmania. in commentatione do tempore regni Croosi ini Mus. d. Rhoin. WoAl
sito ipsum Croosi ae solonis con-vontum revera loenm haboro potuisso noquo in dubitationem v candum ossa propior rntiones chro-
nologiens arhitratur. Nobis, qui CrooAum mortuo Alyatti Mo anto Chr. N. suce sisso posuimus vid.
tantur disseultatos sintnondo solonem GTO Alyatto vivo et Croosorum Ρntro romanto in Lydiam vonisso. Quiam Anansis 56u rostrium adoptus sit, Aogyptinm itor hoo
anno posterius fuerit nocosso ost.
Probabili ratione statuna lieot, eum 575. eiretior viginti antiis postquam arehon fuerat, Athenis prosectum osso ot 565 circiter quinquo annis
antoquam Pisistratus regnum occupavit, revertisso. Ilaec Clinton. ,
Solonom eum Crooso eonvenisso statuat, qui hoe ipso tompore nondum ad regnum ovoctus Ratrapae
loeum foro obtinuorit; Athonas rovorsum Solonom vult Ol. LIV, 3. sivo 562 ante Chr. n. Ut quo vir doetus mihi id reeto posuisse vi-dotur, Croesum, quo temporo Sardos venorit Solo, nondum romum Lydorum obtinuisso; sod Alyattopntro adhue vivo et ud summam sono tutom provoeto imperii partes quasdam administrasse vol otiam ab ipso patro sonoetutis ingrave-seontis malis dobilitato noeium assumtum suisse: etenim ipso Horodotus talo quid indicaro videtur I, 92, ubi vid. noli. idque etiam pntotox Nieolai Damasconi narratione T. III. p. 397. Fragmm. hist. Graece. ed. Muoller), ex qua ex poditioni in Cariam susceptao praefuit Croesus Alyattis filiorum maximus natu . Ac probavit hanc sentontiam Hortum Goseli. Griochenianda I. p. 184. Quae eum ita sint, oquidem
nullam reperire Possum causam, ene tinne Croosi ae Solonis con-vontum, tot testibus eonfirmatnmadeoquo eolebratum per totam antiqvitatem, in suspicionem vocem: nequo aliter visum est viris doctis, quos supra laudavi, quibus- quo nilne addi volim Dillhoy Griooh. Fragm. I. p. 24. Utriet Goseti. d. helion. Boos. II. p. 435 not. Dunehor Gosch. d. Altorth. II. p. has ), ut sano miror, donuo exstitisse virum doctum Groto historyos Groseo III. p. 108 seqq. , qui
totum hoc Solonis ot Croosi eolloquium eonfictum esso declararet, ehr nologi eis rationibus aliisque oansia adductus. Etenim ut conco- damus invoniri in hoo colloquio,
80쪽
σιν καὶ δνὶ καὶ ἐς Σαρδις παρα Κροῖσον. ἀπικόuενος δε ε ξει - νίζετο εν τοῖσι βασιληχισι υπο του Κροίσου μετα δὲ ημερεὶ τyctili η τεταρrti, κελευσαντος Κροί υ, τον Σολωνα θερα ποντες περιῆγον κατὰ τοὐς θησαυρους, καὶ επεδείκνυσαν παντα εοντα μεγάλα τε καὶ ὁλμα. θοησάμενον δε ut ν τα πάντα καὶ σκεψάμενον, ως οἱ κατὰ καιρὸν θν, εἴρετο ὁ Κροισος ταδε ' Σεῖνε Ἀθηναῖε, παρ' γημέας γαρ περὶ σεο λογος i απῖκται πολλος καὶ σοφίης εῖνεκεν τῆς σ1ὶς καὶ πλάνης, ως
quas Sophistarum Graeeorum scholas ne doelamati nos rodotoant,nlinquo otiam ot amplificata et Oxornata videri, minimo tamon indoeolligi poterit, totum conventum ipsumquo colloquium prorsuμ fletum
montis ino cura ne studio parum rorum, quas hominem scire oportet.
qui similo Euripidi9 illud Mod. Ant