장음표시 사용
161쪽
clutis vescuntur. Nam ante inventam frugem priseo novo homines glandibus panis loco vitam sustentasso antiquu seri fama; mule quoque ipsa quercus, quae Victum Deincessarium suppeditat, in sacris arboribus est habita, quippo altrixae nutrix quasi hominum infirmorum rudiumque, Omnis generis iti pia laborantium. Nine voeabulum sic λανηφάγοι ad antiquum novum debui referri priscosque hominos rudes, qui primi omnium Graecinti Arendiam tenuorint ibiquo permanserint. cr. consori Boottigor. in soliis illis, quibus Iovis Mythologiam persecutus est, pag. I2 ibi t. laudatum G nor. ad Clati linii. p. 578. Tu add. Plutare h. Vii. Coriolan. cap. a. Nonni Dionγs. XIII, 286. ποσσίκροτον OρχήσασθmJ Ra-rins vocabulum ποοσι κροτον Curetibus tribuitur in Orphie. hymn. XXXI a vi va. 2. r. In vers. seq. κα- λον πεδιον ad agri fertilitatem sportare observat Guil. Konor in: Commenti. do rebit. Tegeati. capp. Priorn
Borolin. 184 ) p. 12. , ubi poetarumnisoruntur Ioel, in quibus Togea
praedicatur ενα ηλος, ε ρυχορος. Vorbum διαuετρησασθω, motion te C. O. Mneller. Dor. I. p. 152, ad statum et cotiditionem Helotae s. κληρωτου Apoctat, qui certam quandam rigri portionem aceipiat assignarum, quam colat. De ipso Tegealiartim agro et urbe lato patente,
οῦ τε ἔχοντες, τας ἐφερυντο αυρο
adeo ut inter ruinas tres vici, quibus nomon Ilagios Sostis, Ibrubim Essendi, Diali, nune reperiantur, ne- eurate tradunt Leako: Moron I. p. 90 seqq. II. p. i8. L. Ross: Rei-κoti im Poloponn. I. png. 66. Curtius: Dor Peloponnes. I. p. 251 seqq.οι di, πέδας φερόμενοι v. z. a.JAd grammaticam loci strueturam id tenendum, poni hie οι es, quod
non aliam nil versonam, ut vulgo. sit reserendum, sed ad ipsos Lacedaemonios. Ubi enim exspectabas , ponitur pronomen eum Pnrtieula M. Quod frequens uerodoto esse multi ostendunt loci a Muo-goro congesti in Commenti. erit t.
de Thucydid. p. 264 sad ente. edit. Dionys.), v. e. I, li T. 123. 163. V. 120, ubi alios similes Nostri lo- eos indieavimus, ot VIII, 115. Sus copia fuit haec expeditio rogo
Charillo noe vero prospero successu. Rex enim ipse elado accepta captus, plerique Spartanorum vel eapti vel fusi. Intermorant eortamini vel seminae Tegeatarum; cuius roi inmemoriam Martis statua in Tegeatnrum soro oroeta. Plura Pausan.
Laeon. III, 7. Aread. VIII, 5. 48, quo eum cons. Polyaen. Strateg. I S. χρηοιιῶ νιβδήλωJ κίβδηλος eodem sensu do oraculo ancipiti nosallaei V, si . Vulgo ne propriodo numis dieitur 1idulterinis; cons. Aristoph. Av. 158 ibi l. Sehol. OGOι αυτῶν ωγρήθηοιινJ Vulgo αυτεων, cuius loco eum Gais sordi reposuimus αυτων, plerisquo libris adstipulantibus. Cons. I, 26.
162쪽
Κατα μὲν δὴ τον προτερον πολεμον συνεχέως αἰεὶ κακῶς 67
Mox ἐργαζεσθαι intelligo potissiniunt ite opere rustico, quod onptis Spartanis, ut servis, impositum erat. Eodem sensu ἔργον, do quo supra ad I, an. Cons. etiam II, 14. Nine Libanius Prosphon. ad Iulian. p. 17s A. Herodoti narrationem rospiciens: ανσπερ γαρ ῆν ετFus νΣπαρτ ῶται γῆν Tεγεατῶν , ταυτην εἰργαζοντο τοις νενικηκOs ,
χοίνικας hostες. Ad sis μω es. Hachmann. ADoedd. I. p. 379, ubi explicatur Mτρον γεωμετρικον. Add. Herodiani seripta tria ed. Lehrs. p. 8, 15. - In verbis ἐν τῆσι ἐδι- δεαTO ni in usum praepositionis ἐν do instrumento: de quo, ut G. mo not, Heindors. ad Cruol. p. 71. Porsori. ad Aristoph. Εqq. Iul8. p.
100. Infra I, 86. VI, 75. ἔτι via ἐμὲ ησαν σωαι ἐν Tεγi J Non solum ad Herodoti usque
aetatem somnino suorunt compedes, sod Pausanino, i. e. Antoninorum ne- tuto, altero post Chr. n. saeculo, eompediam istarum pars in Minorvae Aloso templo conspiciebatur. Vid. Pnusnia. VIII, .iz. - De. σω al
on Minerva Aloa, quae Togono tomplum habebat, primum locum Obtinuisse videtur. Nam nntiquum illio fuit Minorvno signum, Endii Opus, ex oboro consectum, Romain postmodo advectum ab Augusto, eum Antonium vicisset. Cuius Ioco aliud Minor vas signum ex Mnnthyroa Togoam allatum ost, quod Pausanias vidit. Qui idem templum ipsum deseribit lueuientissimum otaplondidissimum a Seopa exornatum statuis operoque enelnio. Deum ipsiim olim Hippinm vocatam refert; postmodo Aloae eo nonattiationem magis nangisque invnluisse; euius in honorem ludos Tostono institutos, 'Aaαια et Ἀλώtια, linee in memoriam Spartanorum a Togeatis olim captorum. Ipsum nomen Alaneeur doao inditum, vario disputant. Ut enim taeon in Alei regis nomen, qui Tegotio istud templum condi
quae stagientibus salutem praehoat, quae pugnantos servet incolumes. Sed haud seio an altius quid magisquo reconditum in hoc dens eo-gDomitio Apoetarint veteros idquo ipsum etiam sensisse vidotur C. O.
Mutillor Douuehe Sehrist. J II. p. 175, ubi do hae Minorva disputans
quae Tegeae sundem sero locum obtinuit. quem Athenis Minorvn Po. lins, nomen Aleae, quo insignitur,
voco tepor in salutarem et gratum indieari addit. Pertinet enim hase Minerva ad on numina, quibus naturas viros Oaequo interiores significentur, solares inprimis rationes, cum Omnino luci savero dieatur haec dea rorumquo ordini, qui olueo ipsa quasi oriatur aut certo ossiciutur in rebus terrestribus ac mundanis. Qui ordo ne intereat, novo ullo modo turbetur, huius dono est mutatis. Sunt classiei Pausatilao loci VIII, 46. 47 eoll. 45 et Horodot. IX 70; quibuscum eons. quae pluribus Exposuit Croueter. in Symbol. III. pag. 431 seqq. ed. tert. Caetorum hoe templum olim splendidissimum nune ita dirutum
rundarn rudera locum . quo illud Oxstructum fuit, ostendant; in euius ipsius locum nune ecclesia vi et
163쪽
αέθλεον προς τους δεγεῆτας, κατα δὲ τον κατα Κροῖσον χρε νον καὶ τὴν 'Aναξανδρίδεω τε καὶ ' ίστωνος βασιληλιν ἐν Λακεδαίιμονι ξδο οἱ Σπαρτιῆται κατυπέρτεροι τῶ πολέμω ἐγε -
Diali cessisse videtur. Vido Leakol. l. et Ross. I. l. CAP. LXVII. κωὲ eras 'Aνώξανδριδειν τε καὶ Moisitio τυς βασιληrην ἐν Λακεδαί- ιιονι J IJo Annaeandriae eons. V. asseqq. Rogium imperium accepisso videtur 570 a. Chr. n. , ut Larcheroplaeot atque Sehultgio in Apparat. Ete. pag. 22); Ita ut Croosi ad Laeedaomonios logatio inei dat in ann. 561 a. Chr. n. Aristo, de quo plura Noster VI, si seqq. , regnum anno 574 aeeopit tonuitquopor quinquaginta quRtuor annos. Cotis. Sehulta. l. l. pag. l5. Add. Clinton. Fast. Hollen. convers. nΚruoger. pag. 224, ubi utorquo rox ad annum 560, quo Croesi locatio missa videtur, rosertur. Ad reliqua cons. Creueter. Commonit. Herodd. pag. 298 seqq. . undo Donnulla hue transtuli. De risu Prao positionis
92, 6 ubi pro κάλλιστα proponit
o ιμη Io lum indieat. Vid. noli. ad II, 6I. Pro ἐγινίαeto, quod retinendum consui Bredov. p. 32s. 330.), recenti. edd. receperunt ἐγι- νοντο, quod tros praehont libri manu seripti. ωπον αὐτις την ἐς θεονJ την ἐς os ον merito revocarunt Gronov. et Sehwoiulinouser. Nam dolovorat articulum τὴν Wessolineius. Aldina ἐς τον θεον, perperam. Tu vid. I, 109 Ibiq. not. Lambori. B s. do Ellipss. L. Gr. p. 33i seq. 335 otinprimis quas ad receptam lectionem firmandam eontulit Worser. l. l. pag. 75. Supplent autem vulgo
οδον, quod eum nunquam sic nNostro omittatur, voculam την. ut ox interpolaticino quadam ortam, molius omittendam osse censet Bre-dov. p. 28. - Αnto Do στης quidam libri omittunt articulum D. Male.
, Dotia interpretantur 1εδε', Oucia ori πλατεῖ, i. o. in patente, aequo
164쪽
eampo. Ip um Oraculum asserunt
Aristid. Sohol. pag. 213 seq. ed. Fronam ol. ot Diodor. in Excorpit. I. 32. T. II. p. 28 Nov. coll. Mai.), ubi inmon in primo vorsu scriptum logitur Τεγέης, in altero
III, 3. g. 5. Stephan. Byzant. s. v. πιγία. Idom Pausanias IX, 3μ, 3 similo prorsus Oraculi responsum retulit, Orchomeniis posto afflictis datum, ut ad se Hesiodi ossa adducorent. Ac plura huiusmodi ora cula, quibus Aciseitantes heroum Ossa in patriam terram roducero iubentur, affert Limburg - Brou.wor Hist. do in ei vilis. Gr. IV. VI.) p. las. ooquo docta rari eun-
sol max iam vi an, quam ad nnimos Graeeorum patri ne amoro imploridos et corroborandos lineo orne in Omnino exoreuorint. Minus placoni
quus idem vir doetus l. l. pag. 6odo hoe ipso Herodoteo oraculo iudicat, quod aenigma potius videri vult, haud ingonioso excogitatum et aperta salsitatis indicia prae so
loum s. mallei ietnm) repellat; ita ino πῆα ἐπὶ πήuατι κειται do ferro. quod ninlleo super ineudo tunditur. Ad ἀντιτυπος plura Creu-Σorus l. l. excitavit; tu vido potissimum Rulinhon. ad Timnei Lox. Platon. pag. i57. Apud Sophocl. Philoetot. 600. 143η invonimus
potissimum est, ubi explicatur: ain ivlor. Quod tamen huic loco non convenire nemo Non videt, in quo viriorem vulgo reddunt. Est enimmoditio signissentionis voeula, ut vortitim ipΝum, unde dodnetum est oύοθειν, quod eum omnino sit reum Hrepitu a edere, non minus do amico quam do hos to adstroponto diei potorii. Πoe loeo do hosto ae et pias, ad Tegeam necedente eamia quo Impetu suo obruente, i. B. suis porante. Est loeus Aesehyri in S. e. Th. 364, ubi Chorus sperat mor
γἐων ἐπίψ oo θ ον quas scilieet malis liberoti ubi Blom soldius, cui morito displicuit vulguris adiutricis signis uatio, quam huic voci tribuunt, mavult explicaror ruens, velut nqua. Cons. eundem ad us. I ibid. Ne ino vero ista interpretations opus erit, si voeis notionombono percoporis. Noe etiam in II rodoteo l eo quidquam mutandum,
, nihilo massis reperire pola erunt Omnia intimvir disquirentes R. nd verisbum magis r ,,al inventisne nihilo magis alerant, omnia quamvis disquirentes. M Videntur priores inter-
165쪽
ρεσι - ουδὲν ἔλασσον, πάντα διζήμνοι, ἐς ου δνὶ Λίχης , τῶν
ἀγαθοεργῶν καλεομενων Σπαρτιητεων. ανευρε. οἱ δε ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ των αστων, εξto ντες ἐκ τῶν ἱππεων αἰεὶ οἱ πρεσβυ-
ταtoι, πεντε ἔτεος ἐκάστου ' τους δεῖ τουτον τον ενιαυτον,
protos non satis recte loeum intel-ioxisse.
ai. IV. 12. 30. Ino. 166. ius. V. 5l. 86 ote. Undo nihil aollieitan
poritur ἐς o idque ipsum pro εως os poni ab Ionibus monet Gregor. Cor. do dini. Ion. I. na, ubi vid. Κoon. p. 472 Setinet. Quod Hirtivo Qua st. Herod. Spec. I. P. 4 a rontondit, apud Horodotum, qui som. por dixorit ἐς o. sorri non posAE altorum ις Ου, idquo indo somperin ἐς o eommulandum, probavit
rnt seri plura eons. VII, 5 I. VIII. l. Apollon. Rhod. I, 589 et . ,
166쪽
'ν rium misso ipsamque osse imina fereariam, satiκ tum ex hoc ipso loco tum Ex Pausanino l. l. intolligitur. Sod apto inna intor ni in Pollucis loeum attulit Wossor in eius, in Onomastie. VII, 106. χαλ- κενειν via ro σιδηρεν,ειν nεγον. καὶ roraκέας τους τον σιδηφονεργαζομiνους. Nam pro aes cognitum Grnoeis nnto sorrum; indequo communis romansit appollatio. ut is, qui serrum elaboraret, eodem Domino dieoretur lunm qui ira noro elaboraverat. Probat Ilosiodi loeus in Opp. et D. VA. ilii Od. Br. et
Prior noris arni quam sorrieomitus usus. Paritor, ut monot Cr. , τα χαλκεια ot τα σιδηρια iunguntur in Plato
μένα ποιήματα inngeniem, ubi de quorundam Porsarum tegumento capitis loquitur. Noe alitor apud Atlion. VI. p. 230 Ε. κινtoos ἐπὶ asneos mariatiμενον : in quihnn to-nonda vis vecti ἐξελαυτειν in mo-tallis, quae nantioo trnctantur et procuduntur. adhibiti, ut supra I, M. Alia dabit Creuror. Commonit. Horodd. p. am. Ad formam vortii ἐπιγει tu es. noti. Ad I. 8. 10. Undo vero Larchorus in annotatione ad I. 25 eolligat, hunc loculum, quom restis ossa continebantur, ot ipsum ferreum snisse, quippo hoe motalligonore tune temporis pretiosissi mo, quo onrissima qunoque inelusa morint, id equidem ignoro, recto- quo alios ei obloeutos esso censeo. o κου νυν Duros τυγχάνειςl ovoueausniis hic ost particula, quum, . Plura Worsor. in Aeti. philoll. Monaee. I. i. p. Il8., Κ ueliner Gr.
molioros libri exhiboni, qui paulo
antea dixerat ποι εο μενον, utram- quo Anno formam in Herodoto so rondam osso doeuit Brodov. p. 372.374. Quaro nolui cum rocenti. edd. scribero ποιευμνον. Ad structuram vero loeutionis θων ute ποιει- σθαι cum necusativo cons. VIII,
4 ne plurn. Portinent hue quoquo similia, quas exstant I, 127. tuo. III. 25, ubi cons. noti. 1πο δὲ ἀπιστι ης, ι η μὲν γενέ-
indueta apud Hercidotum augmentum tomporale nunquam necepisso eontendit Brodov. Mihi hae in ro no- quo vulgatam mutare nequo Atticam sormnin ανίφρα reponere placuit.
167쪽
καὶ εἶδον τον νεκρον μήκεῖ ἶσον ἐοντα τῆ σορω. μετρῆσας δὲ συνέχωσα οπίσω. o μὲν δή οἱ ἔλεγε, τα αυρ οπωπεε ' o δὲ,
eadavero soptem cubitorum, quae
satio 103ά pedes Rhonnnos nequant, volarunt Solinus Polyhistor. I, T. p. 31. qui quo probet, duo exompla profert hominum duodecim pedum) ot Philostrat. in Hero icc. I, 2. p. 668 Olear. p. 28. Boiss., hic
etiam addens A incis cadaver undecim cubitorum. Noe alia dosunt exempla, quibus veteres horoas maioros perhiberi sintura ac Vastiore corpore praeditos manisostum st. Vid. modo Areob. adus. gent. II, 75.
p. 105 ibiq. adnot. Vol. II. p. 113 ot qnao ad Pliilostrati loeum protulorunt viri doeti, laudanto Croux. in Commonit. Herod. p. 30 . Add. Nitκseh. ad Nom. Odyss. XI. 309. p. 248 et in Iahrbitob. d. Philol. u. Paedag. Suppl. IV. p. 57. At
rum fuisse suporstitionem, qua prioris aevi homines maiori ut robustiori eorpore misso prodorent, ex hae Horodoton narratione potissimum eo legit Bredow.r Unter-snehung libor o inrottio Gegotist indodor alton Gosehichi. u. Geograph. p. 64. Herodotum tamen vix oritquod eum Gollio Noeti. Att. III,
10. ideirco homi nom dieas eonta-hulatorom, praesertim qui rotulerit ea, quae ipso sic tradita invonorat aut ab aliis aecep orat. Ac vel re-eentiori notato roperiri, qnao s domeoneiliare queant Horodotois dietis morito ad monot Larchorus. Pluribus quoque ad hune loeum disputat Italus Herodoti interpres, tum communam antiquitatis opinionem
commonstraturus, si an veteres heroas Voneretur maiorem quam humanam illis tribuondo staturam, tum Ierodotum ab omni accusations liberaturus, quippo qui scriptor sabulam multum abost ut ipso invo- norit, ut Laceda moniorum narra tionem retulorit, ipsum sorrarium in Aeonam qu i loquentem indu
e ris omnemque narrationis partem
mirifico quasi mitigans verbis hisce serrario tributis: υπο δε α πιστι ης uri μὲν γενiσθαι sor μα ulto νας δνθρωπους των ωυω. His equidem nihil addoro habeo, nisi illud, in narrationo, qua o npud Schol. Ari stid. l. l. p. 214 legitur, novem eubita Orostis tribui cadaveri. Aesimilitor in Deuteronom. III, II
qui memorntur Og rox terrae Basan e gigantum gente, quae olim Palaestinam ineoluit, is dicitur habuisso loetum ferrenm novem cubitorum in longitudinom et si lainor in latitudinem. CL Berthonia Zur Goseh. d. IArnolit. p. 130. Infra II, 1 1. similo quiddam do Porsolvestigio podis nimio prae humana statura legimus. Quem locum una eum aliis Noxtri assori R. IaeobsDo monsuris Horodoti p. 12, do-eons Herodotum, qui in monsuris indieandis saepe utitur voce πῆχνς aliquoties etiam hoc vocabulo sieesso risum , ut coriam ot do finitam mensuram reddero noluisse appareat. Ae roserre quoquo hue lie et quamvis minus sabulosum quod lo-gitur IX, 8 . post pugnam Platae
ensem reporta e se ossa πενταπή
milia do Rigurdo, Riogo Dido aliis-
qno in Gormanorum aliorumque earminibus priseis prodita comparat eum hiseo Ilorodotois Editorno uno oditionis oporis: Tho historyos ilio Enelisti poetrv hv Thom Warton. London 1814, Presae. p.
νωσας suci moro dixit Horodotus
pro ἐννοήσας, quod ipμiam hic unus liber perperam offert. Infra I. n8 ἰωήνωτο eoll. I, 86. VII, 206. α 5a, ubi plura intorprotos Batavi, coll. Gregor. Cor. do dini. Ionie. β. sq. p. 503 Schnos. Brodov. p. 105. olBorgh nd Anaeroont. Rotiqq. p. 94 seqq. Portinoi line quoque ἀνεβωσεν, de quo diximus ad I, 10.
168쪽
ἐννώσας τα λεγομενα, συνεβάλλετο τον Ορέστεα κατὰ το θεοπροπιον τουτον εἶναι, τῆδε συμβαλλ.όμενος του χαλκεος δυο ορεων φυσας τους αν*ους ευρισκε ἐοντας, τον δὲ ακμονα καὶ την σφυραν τον τε τυπον καὶ τον αντίτυπον, τον δὲ
ἐξελαυνόμενον σίδηρον το πῆμα ἐπὶ πιηuατι κείμενον, κατὰ τοιονδε τι εἰκαζων. ως ἐπὶ κακω ανθρώπου σίδηρος ανευρηται. a. υuβαλλομενος δὲ ταυτα καὶ α πελθὼν ἐς Σπάρτην ἔφραζε Λακεδαιμο tuoισι παν το πρῆγμα. οἱ δὲ, ἐκ λογου πλα- στου ἐπενείκαντές οἱ αἰτίην, ἐδίωξαν. ο δὲ, ἀπικομενος ἐς Tεγέην, καὶ φράζων την εωυτου συμφορὴν π9ὐς τον χαλκέα δε ἐμισθουτο παρ' ουκ ἐκδιδοντος
Ῥοιμνα aeensativum tortias soris mavit doelinationis, eum supra I. AI seripsisset Doεset is in conitivo primas doelinationis. De quo HorO- doti moro mnita nomina, propria prassortim in me exeuntia, in aceu sativo foetondi ad primam aeque ne tortiam doeli nationom Omnium eopiosissimo dixit Brodov. p. 22a
in medio potissimum adhibetur coniectandi notione, indeqns discernen
ditur ses. I, sa. , συλλαμβάνειν. in
quo in elligendi potius ae percipiendi vis inost. Quamquam subindo quoquo sDμβαλλειν videtur oss :ngsequi sonsnm alicuius roi. intelli-ym e aliquid, si nimirum hoe ex diligonti rornm inter so comparationo et consideratione ortum suo-rit. De his aeouratins dispillavit Croug. in Commenti. Horodd. p. 303. 30q. not. Ad onndom conie-etnndi notionom portinet vorhnm ε Lκαυιν. qno et ipso in seqq. risus ost Horodotns. Formam a Duβαλλο -
ot Dindorso p. XXIII) ot Brodov. p. 364. Atque hane ipsam formam
169쪽
Exempla suppeditat WoMoling., Cui alios addo viros doctos n mo excitnirin ad Pluinreh. Purrh. p. 203. Add. Herod. I. 205. IX al. χρονε ι δε εος ἀνεγνωσε l . . Pos nere cum ei persuasisset χρον 'reddunt posten; aperiratius sorann rumporis Untio Ioviori inferiecto. sero, randem ei dititiua roluetanti)cum perstinxisset. Sic Fischor. ad Velior. III, a. p. 222, ne Plurn. Ipsum αναγνωσαι Horodoto idem valoro ni quo vulgo ἀναπεισα . iam votoros Grammatici annotarunt.
tam opornm imponderint spreriani, doctarat Pansanino loeus III. in . q. n. ubi logimns, Orestem olim
spartae rogom misso. Quem eun- dom in Aread in mortuum esse, eum
didisso sorobatur. es. Strab. XIII. p. 872 C. Stophan. B E. R. V. γεσται. Pausan. VIII. 3 eoll. VIII, 54. 3. Do Orostis eoloniis vid. Hollantei fragm m. p. 4n ed. Stiirg. coli. Phoroeyd. senetram. P. 210 Sturet. Ae doniquo cimnino si quaeras, quo totn ista de Orestis cadavero narratio spectot doquo illius vi miris ea, undo Spnrtano
que mortuos, praeclaros inpriinis viros, eam ipsum, sub qua ineoant, torram consorvaro, custodesque hominum ac depulsoros maloriam seri votus erat suporstitio. Di,s rvavit
no similibus votorum narrationihus do endavoribus os ibit Νque humntinformn ne specio maioribus e terra ipsa plorum quo offossis intere quodammodo vostirin ossium petrosa ei orum, qualia haud panen vol nostra notato dote in sunt holuarum grandium, quas ad tempora hodiornum torrnrum sintum longe nn-lo odontia roseruntur. Quod vero
ponnosi civitntos on aetate parum validae nee ullo modo pnres. quae Laeodaemoniis resisterent.
170쪽
Tαυτα δὴ 53ν πάντα πυνθανόμενος ο Κροῖσος επειμπε 69 ἐς Σπαρτην ἀγγέλους δωρα τε φέροντας. καὶ δεησομένους συμμαχίος, ἐντειλάμενός τε τα λέγειν χρῆν. οἱ δε ἐλθόντες ελεγον ' Eπεμ 4 ε ημεας Κροῖσος, ὁ Λυδῶν τε καὶ αλλων ἐθνέων βασιλεῖ ς, λέγων ταδε' Ω Λακεδαιμονιοι, χρήσαντος
προσκαλεομια. φίλος τε θέλων γενέσθαι καὶ συι ιιιαχ νς ανευ τε δ γλου καὶ ἀπάτης. Κροῖσος μὲν δη ταυτα δι' ἀγγέλων ἐπεκηρυκευετο. Λακεδαιμόνιοι δε ἀκηκοοτες καὶ αυτοὶ το θεοπρόπιον το Κροίσω γενόμενον ῆσθησάν τε τῆ ἀφιξει των Λυδῶν. καὶ ἐποιησαντο ῖρκια ξεινίης περι καὶ συμμαχίνὶς ' καὶ γαρ τινες αυτους ευεργεσίαι εἶχον ἐκ Κροίσου προτερον εο γεγο ῖαι. πέμψαντες γαρ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς Σαρδις χρυ-
CAP. LXIX. πεμπε ἐς 2,αρτην κ. z. λ. JLaudant Pausaniam IV, 5, ubi
Mossonii Lacedaemoniis exprobrant, quod omnium primi cum harbnriss odiis inierint Croesi donis illecti. Addunt quoque. Furvbntum n Cro Romissum post cum pocunia ad Cyrum transiisse omnia ius Croesi con ilia persilo ei detorisso. m. citat locos a Marxio congostos ad Ephoriisa m. p. 207. et Eustath. ad ΗΟ-mor . Odyss. XIX, 217. p. 69l, qa
τους Ελληνας ς quod tamen sub- indo fieri notat Matth. g. 293. p. 587. δι' ἀγγίλων ἐπεκηρυκευ rol Locutionem trientur nliquot exempla vesses. allata. Nam aliquot libri conitinctim scriptum Praebent: διαγγέλων Est antem δια h. l. Per. DPe, AEures, reminetit. mit Hul'.
Sie δι ἀγγέλων I. 99. 141. VII.
203. Sed videtur in Horodotea loeutions inesso abundantin quaedam, Nostro scriptori haud innsitata. Nam ἐπικηρυκευεσή τι Thucydidis scho-
Iinsta ad VII, 48 oxponit: διὰ κη
VIII, 44. 80. Dieitur potissimum do regibus nut civitatibus Iogatos
hibetur I. 406. 154. V, 5. Ad ipsam Horcidoti locutionem portinent loci VII, 184. VIII, 140. IX. T. - In seqq. pro ατ4M iani Schao rus dederat απιξι, id quo nune invitis
probante quoquo Brodov. p. 267. Equidem in robus tam incortis alibris discedere nolui. quamqvum in rotiquis locis, ubi hoc Voenbulum invenitur apud. Nostrum, Ritora forma Ionica scrπιξες nrnevn-
IX, 17. 77. Mox o pluribus codd. recepi σvμuαrίης Dro ενus σχιης. quam formnm ab Herodoto abesso iudient Bredov. P. 124. καὶ γαρ τινες re t τους F νεογε- σιαι εἶχονJ Steror. Praotat. ad ΗΟ-rod. p. X. legendum 'putat ἐς αεν-τους. cum krειν intransitivo son nsit accipiendum sex tare , ni I, 180. 181. III, 48 cet. Nec tamen ullRmutatione opus. Cf. modo I, G1. VII, 5, no Plura. .