장음표시 사용
141쪽
προς Μεγαρέας γενομένν στρατηγιρ, Νίσαιαν τε ἐλων καὶ ἄλλα αποδεξάμενος μεγαλα ἔργα. υ δὲ δῆμος ὁ τῶν b θηναιων δεταπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν αστων καταλέξας ανορας
τουτους, or δορυφοροι μὲν ουκ ἐγένοντο Πεισι στρατου, κορυνηφορώι δέ. ευλων γαρ κορυνας ἔχοντες ει ποντο οἱ οπισθε. συνεπαναστάντες δὲ Ουτοι αμα ΠειGHIτρατω ἔσχον τὴν ἀκρόπολιν, ἔνθα δη ὁ Πεισωτρατος ηρχε Ἀθηναίων, ουτε τιμὰς τὰς λυσας συνταράξας, Ουτε θέσιμα μεταλλάξας ' ἐπί τε τοῖσι
εὐ/οκιμήσας ἐν τῆ προς Μεγα- ρεας γενομένη στρατηγAM Porti nothoe inprimis ad expoditionom doreouperanda Salamine, quam Mo- garotisos tenebant, suse epinyn, in qua praeter Solonem Pisistrati etiam sit mentio apud Plutarch. Vii. Solon . eap. 8. png. 82. Sed hune Pisistratum tyranni avum suisso, nequo
ipsum tyrannum, adnotat Woster- mannia R ehronologicis rationibus potissimum commotus, quum cxpeditio contra Mogarenses suseopta sit
rannus, quem natum vulgo ponunt
Olymp. XLVI, i. si vo 5su ante Chr. n. vid. Plaetior. p. ii 3.),
nondum natus morit. Sod quum poston Athonienses a Megarensibusvieti itorum Nisaoam amisisse dieantur a Plutarcho Vii. sol. cap. 2. , poterunt Pisistrati tyranni mo rita ad Nisaeac recuperationem, iuno eerto post annum 596 auto Chr. n. facta est, spectare, prae sertim si Pisistratum vel anto hunc ipsum annum natum suisso pona
Manea Megarao est portu8, qui longis moenibus eum ipsa urbs osteoniunctus. Vid. Thucydid. I, 103. Plura Eruso Nollas II, l. p. maseqq. cori. 362. et Reingantini: Das alto Mogaris. Berolin. 1825. Vetorum scriptorum ae r contiorum lo-
eos dabit Forbiger. Ilandb. d. nit. Geogr. III. p. 959. reliquietis quasdam urbis adhuc supereAsB monotis eo loco, eui nune nomen Do- deis Melesin. Retinui Νίσαιαν, eum unus eod. xhiboat Nisociicia', quod falsum osso monet Drodov.
p. 97, Herodotois locis III, 106. VII, 40. IX. 20. allatis.
ἔδωκε si τῶν chorios καταλεξας ἄνδρας τουτουςJ Quos quinquaginta numero primum fuisse Darrat Plutarch. Vii. Solon. 30, dein auctos esse a Pisistrato, permittonio aut connivento populo. Troeentos suisse auctor est Polyaonus in Strateg. I, 2 i. g. a. κορ νηφοροι disorio hic distinguuntur ab iis, qui nΡpollantur δορυφοροι hasta n ali. Matiam stestantes) DO-mino do rogiis satellitibus usitato in loquo apud liboras eivitates invidioso ; vid. I, 8. κορυνηφοροι vocniatur a clava, qua armati sunt tanquam milites. Alias sunt servi pedum pastoralo s. haculum rusti- eum gestantes. De quibus praetor
τὴν πολεω v. r. 1.J Iinoe verba ex anteeodontibus facile oxplicari poterunt. Nam Pisistratus magistratus atque honoros lege constitutos nullos porturbavit nut sustulit Ουτε riuας τας αυσας συνrcinci ξας) no- quo ullas mutavit leges eas seit., quas a Solone latae orant: sors s attici usto χχάεας , sed iis, quae in ro publion constituta erant, optimo sorvatis civitatem modoratun est imperium quo ndministravit. Atquo
142쪽
κατεστεῶσι ἔνεμε την πολιν, κoGuεων καλῶς τε καὶ ευ. Μετα 60 δὲ Ου πολλον χρονον τω o φρονίμαντες Oῖ τε του Μεγακλέους στασιῶται καὶ οἱ του Λυκουργου εξελαυνουσί μιιν. ουτω μεν Πεισίστρατος ἔσχε το πρῶτον 'Aθῆνας, καὶ την τυραννίδα
ουκω κάρτα ἐμιζωμένην ἔχων ἀπεβαλε. οἱ δε ἐξελασαντες
doelarant vertini ἐπὶ eoisi κατε- aes usi subi ἐπὶ eo sonsu, quo Cap.
urbi praesuisse, serunta ea, qune suit constituta, re publien nec tur-Lntis legibus aut magistrntibus. Haud alitor iti καθεaτεῶτα do lo-eibus ot institutis dicuntur, quao valent in ro publica, npud Demosthen. in Leptin. g. 47. pag. 4sI2
publieae, qui nune apud Spartanos obtinet. Do Pisistrato leges ot instituta civitatis observanto quod Horodotus scribit, idem testatur Plutareti. Vii. Solon. cap. al, ubi Pisistratum ipsum caedis reum neri-hit in Areopago causam dixisse. Add. Aristotol. Polit. V, 12. Quae eum ita sint, Pisistratus Soloni utique scriboro potuit vid. Diogon. Laert. I, 53.), se, quamvis tyrannus habeatur, nihil tamen, praeter dignitatem et honorem, a reliquis civibus difforro, iis solis cOD-tentum, quae priorum etiam regum fuerint munia toe ύητα γέρα . Nam apud priseos Graeeos, testo Thu-eydido I, 13, hereditaria suorunt rogita ἐπὶ ἐνγτοῖς γερασι. i. e. cer tia eonditionibus honoribusque relli constitutis: qdibus ipsis tostitimi prineipes distinguerentur ab iis, qui per vim eivibus illatam holli quo iuro regnum acquintuerint, quos tyrannos vulgo dicunt. In quorum numero no haberetur Pisistratus, in imporio administrando nil illo sibi sumsit nisi quae regi hus legi
m. In quibus verbis Ulixis de Phaeacum proeoribus γερας fundis rogi a populo eoncessis intolligit Titiinanii. Darsioli. d. Griecti. Sinaisvors. pag. 73.), qui idem Thucydidis verba supra prolata ἐπὶ ρητοισι γέρασι ad regnum rEditus, minimo vero, ut vulgo fit,
ad iura muneraque eorum resort
ἔνεμε την noa ινJ In Alditia ἔμενε, quod uoishius pracsori, dologibus intolligoris, quibus Pisistratus steterit, haud mutatis. Plutarch. I. l. do Pisistrato: ἐφυλtitit, γαρτους πλείστους ωομοως του Σόλωνος, ι uui seu ν πρῶτος α iussκαὶ τους mn Ovς αναγκαζων. Plura do hoc verbo collegi ad Philopoemen. pag. 10. I l. Quae tamen minime oo valent, ut Herodoteam Ioetionom vulgatam loco movonui, in qua νέμειν do regimino urbis dietum, ut V. 29. 71. 92. etc. Ad vim vorbi κοσμίων faciunt,quao ad I, 65. do voce κοσμος annotata leguntur. CAP. LX.
ἐξήλαυνουσί μινJ Quod quo lom-poro probabiliter sit laetum, sit 'nindicavimus. Eloeli Pisistrati bona
sus VI, 121. Λlia veteritin tostimo nia collogit Moursius in Pisistrat. eap. 4. coli. Plass l. I. I. p. 102 seq.
143쪽
Πεισίστρατον, αυτις ἐκ νέης ἰπ ἀλλήλοι τι ἐστασίασαν. περιελαυνoia1νος δὲ τ si Graσει o Μεγακλέης ὐπεκηρυκευετο Πεισιστρατω, εἰ βουλοιτο οἱ την θυγατερα ἔχειν γυναῖκti ἰπὶ τ γῆ τυραννίδι. νδεξαμενου δὲ τὸν λογον καὶ ὁμολογήσαντος ἰπὶ τουτοισι IIεισι στράτου, χανωνται δη ἐπὶ τὴ κατοδω πρῆγμα ευηθεστατον, ως εγω ευρισκω, μακρω, ἐπεί γε απε κριθη ἐκ
pirem: ubi praepositionem non qu nrtus, sed tertius casus AEquitur, PO larum soro ex moro, do quo Blom sol l. ad Aesehyl. S. e. Th. V . 1.
loeo et Ii l . 173. inlaetum reliqui Doe minus opinor Herodotoum, quam quod libris eorto invitis roeenti. edd. praeerante Bredo . P. 266 seq. posuerunt arceat. Idem
laei I, si δυσει relinquens, ubi
1 1. ταν Οἴ πατηο υπερκρέμασε κυρτερον αυτω λιθον, quamquam hie aliam quoquo interpretandi ra tionem propositam esso haud sum
nescius. Cons. supra I, 34: μή τιοί κρεμάμενον τῶ παιδὶ ἐμπέση
ubi vid. noti. Nomen filiae taeet Horodotris. Sod ex Suida ss. v. Ἐγκεκοισυocouiνηνὶ et Schol. ad Aristoph. Nub. 40. colligunt, eam dietam misso Rotavραν. De quo sequidem litom non movobo. Vorba ἐπὶ τῆ et υραννίδι iam eontondimus eum iis, quae I, 5s. sn. leguntur γιπὶ τοῖσι utiτεστεωσι. Est enim ἐπὶ in his conditionale, ut paulo post in verbis ἐπὶ eouetoisi et I, 141.
160, alibi. Undo ἐπὶ tri evoαννίδι
erit: .. xM conditione ιν nnidis, a. ea ponditione inita, vi pro Meonetis 'ia in mia rimoniam Meta Pisis rama rannidem aeciperet. Vid. Matth.
g. 585, β. p. II 65. Quod sequitur
ἐπὶ et hi καtoflcis est: reditus estisti M. quo ille reduceretur: uti supra I, 4li ἐπὶ δηλήσει. - Nox πραγuti ευη sxcitoν est res stultissima, ineptissima. Vocona εροήθης hae significaliono Plato potissimum frequentavit. Cons. Rufi aken. ad Tim. Lex.
eum Matth. olim retinendam consobamus priorum oditt. loelionem r
νον, his potissimum permoti rationibus, quod do iis, quae nee Grnoon sunt noe nil Grno iam pertinentndeoque Graecis opponuntur sul hoe foro loeo), subindo invonitur ρ ρικος. olim locumhnboni, ubi do moribus sermo a quo institutis. Do quo, monent Cr. , consulatur Sehnesor. iii Mo lett. riit. pag. 40, cui adit. Hom stertius. ad Xenophont. Ephos. pag. 18o ed. Loceli. Nnno inmon Gnis sordium soqui malui, tum propter librorum seriptorum atque editio- Dum nuctoritatem, tum quod illud
diserimon intor 'cioβαρικος et βαρβαρος vix ubique sorvatur. Ita in Platonis loco, quem Cr. adseripsit, Politie. p. 26e s. p. 25T Bokk. sibi
144쪽
παλαιτερου του βαρβαρου ἔθνεος τὀ Ἐλλθνικον, εον καὶ δερμότερον. καὶ ε υ θίης ηλιθιου απηλλαγμενον sin λλον, εἰ καὶ
τοτε γε ουτοι εν 'Aθηναίοισι, τοῖσι πρωτο σι λεγοι ενοισι εἶναι
atquo et o βαρβαooν. Est voro haee nostri loci sontontia: illos taloeonsilium do reducendo Pisistrato cepisso, longo omnium, ut Nero doto videtur, ineptissimum, si quidem ex antiquioro iam novo Heliones prao barbaris nationibus excellerent, tum dexteritato ingenii, tum eo quod a ridieula harbarorum stultitia magin remoti esshnt, atque nune ipsi Ath nienses, qui sapisntia vel roliquis Itollenibus
praestaris dicerentur, talo quid comminiscerentur, quo utique rudes gentos ae barbarao soro doeipi potuerint, minime vero culti Graoei Graocorumque vol eultissimi Athenienses docipi debebant. M Ut enim Graeci harbaria. ita Graecis cunia etia Athontonsos praestaro sibi vi-dohantur sapientia omniquo ingenii cultu, reliquao Graecias se magi Riros esso laetantes. Undo Athe narum urbem Pericloκ dixit etῆς
Eaaάδος παιδευσιν, Thucydid. II, 41. De quo die to pinra cr. ad
sos mYHoνJ Ad locntionem eons Plutareh. Cimon. 4. p. 1lor δεινο- τητος τε Mαὶ στωμυλιας later κῆς ολως ἀπηHάχθαι. Ad structuram grammaticam C r. landat Sehaosori observationem ad Apollon. Rhod. schol. D. 165 do coniunctione par. tieipii ων eum alio participio. Nostro tamen in loco hane structuram initius habore offensionis, quam
in aliis illie laudatis, minimo fugit
ipsum virum doetum. - ευηθινὶς in ευηθειης mutatum vult. Bredo v.
excepto omnes afforunt. Tu cons. Bredov. p. 144 seq. qui omnes iocos congossit. Ipsa vero multoris magnitudo, si Graecam mensuram eum nostra comparaveris, ascondit, auetoro R. Iaeoba in Diss. do mensuris Horodoti Borol. 1841ὶ p. 7,
ad sex propemodum pedes Rhenanos, sives necuratius ad 5' 8 IVRhon. Ad loel argumentum portinent duo Alii Ioel, alter Athonaei XIII, 9. pag. nos, alter Hermog n. do invont. 1, 42, ubi Phylarchus et Clidomus eitantur nitet orsa es. Cli- domi tremm . p. 46 ed. Long. Et Sichol. . Alios Ioeos eum hiscontia eo gossit Moursius in PisIstrat. cap. 4. Hinc onim diseimus, hanem tiliorem ot perpuleram suisso, et filiam Soeratis euiusdum, Coronas endentem, post aquo nuptam Hipparcho Pisistrati filio. - Quae nequuntur, paulo alitor traduntur n
que antea iam adversarios, Paeo
145쪽
χέων απολειπουσα τρεῖς δακτυλους και ἄλλως ευειδης. ταυτηντῆν γυναῖκα σκευασαντες πανοπλοὶ, ες αρμα εσβιβάσαντες καὶ προδεξαντες σχημα, οἷον τι ἔμελλε ευπρεπέστατον φανεε - σθω ἔχουσα, ἐλαυνον ες το αστυ, προδρόμους κνηρυκας προπέμψαντες. οῖ τα εντεταλμενα ἡγορευον ες Το αστυ απικομενοι, λέγο-ες τοιαδε' 'su 'M θναῖοι, δέκεσθε αγαθω νοω Πεισίστρατον, τόν αὐτὸ η 'M θναίη πιμνήσασα ανθρωπων μάλιστα, καταγει ες την ἐωυτῆς ακροπολιν. οἱ μὲν ori ταυτα διαφοι-τεο-ες ἔλεγον' αυτίκα δὲ ἔς τε τους oriuους φατις ἀπίκετο, ως Ἀθηναίη Πεισιστρατον καταγει' καὶ οἱ εν τω αστε ζ πει-29
inita, urbem tradit eoncessisso Pisistrato, , qui conscenso curru laminam magnam Et venustam propterso constituit nomino Phyam, armis Palladis ornatam, opinionem movens , quod Minerva dueom Pisi stratum sino poriculo immiuorit atquo aio Athonionsium tyrannidem Oeeupavit. Quae ipsa vortorn videntur Plassio l. l. p. lsa), samsi
post tradita ot, ut fiori solet, alitor otiam consormata et ab Herodoto talium rerum curioso arreΡtR.
horo confiteor Herodoto, in cuius inrrations ac iudicio Groto l. l. Iv. p. 141ὶ recto sibi roperisso visus est initia quasdam critieno artis ab Herodoto exoretino similiquo indieta mutationis illius in Gra eorum nitimis totaque sontiondi ratione saetas Horodoti notnto, qui ipso do iis, quas Pisistrati aequalos prae so ferro vix ausi es ent, oum in modum eloeutus ost fraudem quo ne deceptionem tam aperto do laravit. Multorem xoro illam Phyam quod nostra notato Oxstitor int, qui eum Ioanna illa Aurolia- nonsi in Gallorum robus colobrntissima componorent, Parum recto hi foetaso videntur, ut hono annotavit Iacob in noti. ad Langit librum: Vormischio Schristoti p. 288.
currum sustulissent ei etiam prim eum adamnere vultus eorporisque halitum quo maxime decora esset a paritura Ad gongum non malo; namque προ
Paulo anto ἐς αρια ἐσβιβασαντες
est: . cum in currum imposuissent il
146쪽
μενοι την γυναῖκα εἱναι αυτην την θεον, προσευχοντο τε τὴν ανθρωπον, καὶ εδέκοντο τον Πεισίστρnτον.
στρατος. κατα την o λογίην την προς Μεγακλέα γενομένην γαμε ει του Μεγακλέους των θυγατέρα. oti δὲ παίδων τέ οἱ υπαρχοντων νεηνιέων, καὶ λεγομένων εναγέων ειναι τῶν 'Aλκμαιωνιδέων, ου βουλομεν- Οἱ γενέσθω ἐκ τῆς νεογαμου γυναικος τέκνα, ἐμισγετό οἱ Ου κατα νομον. τα μεν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταυτα η γ η' μετα δὲ, εἴτε ἱστορε υση εἴτε καὶ os,
pocitia τῆ εωυτῆς μητρὶ , ἡ δὲ τω ανδρί. τὸν δὲ δεινον τι -ε,
τα ποιευμενα ἐπ έωυτω απαλλασσετο ἐκ τῆς χώρης το παραπαν. απικομενος δὲ ἐς Ἐρέτριαν ἐβουλευε το αμα τοῖσι παιοι. Ἱππιεω δὲ γνώμην νικησαντος, ανακτασθαι οπίσω την Τυραν -
ui . eum in medio plerumque do oomina dicatur, quae ae sin mR- trimonium et piaritur, Aou vi ntihil. Citat cr. Odyss. XI. 2Iaibiq. Eustath. p. 43 1, 46 Basil. et Thom. Magistr. pag. 101 s. v.
dian. hae do ro roserontem logimus rro cuia1 νος αυτ i π α Ο α εν Da 4 ω, ubintorque seriptor rom tu om indi-onro quam Explicaro maluit. Portinoi enim lioe ad vitium istud, quo viri sequioris sexus vleos stibia
eunt. pathiel indo dicti. Noe alio modo hie semina, quam pathico, usus videtur Pisistratus. Cons. C. G. Starh. in Prolus. de νουσα θηλεία apud Horodot. Ien. 1827. pag. 5.του δε δειωον τι ἔπιε. cirιμαζε - σθαιJ Ad locutionom cons. Pnunan. IV, 25. g. I, ubi nostri Ioei haud immemor fuit Stobolis.
tio I. 114 euius loci si memor suis sol Selinosorus, non acripsis et Ορ-
γῆς δε ώς alas. sod distinctionem
posui sol post δι , qualom nune additam videmus. Ut onim dieitur
p. Ma s q.), ita nee dativus, quo
hic ratio s. modus exprimitur, quidquam habet, quo offendaris. - ΜOxaroesiωτησι in aliquot libris mutatum in στρατιωgηsi, haud rara conia snsiono, do qna Wessoling. ad h. l. τα ποιευμενα ἐπ' --τω sunt ea, qtine contra ipsum agerentur: es. noti. ad I, 60 et Κu ner. Gr. Gr.
Aliquot libri γνώμη. quod altor lo-ona III. 82 forsan firmaro possit. Neo minuκ inmon γνώμην νικαν, at in id gentia diei vere monuit Ues-
147쪽
M . ἐνταυθα ῆγειρον δωτίνας ἐκ των πολίων, αι τινές σφι προηδέατο κου ra. πολλων δὲ ειεγάλα παρασχόντων χρηματα Θηβαῖοι υπερεβαλοντο τ si δοσει των χρηματων. μτα δὲ, ουπολλω λογω εἰπεῖν, χρονος διέφυ, καὶ παντα σφι ἐξήρτυτο ἐς τῆν κάτοδον. καὶ γαρ υργεῖοι ιιισθωτοὶ απίκοντο ἐκ Πελo---w- ' καὶ Ναξιος σφι ανηρ απιγιιένος ἐθελοντῆς, τῶ -- νομα ἐν Λυγδαριις, προθυμίην πλείστην παρείχετο, κομίσας
62 καὶ χρήματα καὶ ἄνδιγας. 'Εξ Ἐρετριης δὲ ορι θέντες διαενδεκατου ἔτεος απίκοντο ὀπίσω. καὶ πρωτον τῆς 'Aττικῆς
mum realor, ut III, 145. Intolliguntur enim Pisistratidas dona sibi Oollogisso ab iis urbibus, qua , hQ- nosciis anto Aeeeptis dovinetas illis , nune eosdem hie mutioribus
quodammodo remunorantur. Ε domsere sonsu πρOettuῶν notavit Soguar.
ad 'lomoni. Alox. Quis div. ete. pag. 3 68, quem locum adscripsoratcr. προηδεατο quod in quibusdam legitur, Gronovius diaeit n verbo προήδομαι. hoc sensu: ., quae ipsiqnonn il anu p netieriant. Sed inrohoo displicuit Wossolitigio, quem vido sis in Disserint. Ilorodot. enp. XI. p. 178., it m quo displicuit Brod vio, qui cum hie do impor elovorbi προαιδίouαι aetatur augmentumque in talibus verbis ab Horodoto noglientur, rescribi iubet προαιδέατο. pag. 310. 331. Minus roeto do plusquamper et o cogitaverat Grashos in Rehulroitiing Iηa2. pag. 964., quamquam ad plusquampor&eti signifieationem ita impersostium ne edere, ut praesona nil pors etivim, ex ipsa vortii notione recto concludit Brodov., qui hunc loen mi in roddite . . ae urbes iis referendam quandam ora inm d Mane. Ad ἀγείρειν stipem collisere. mendi are) Cr. eonfort. Rubtilior . ad Timaei Lex. Platon. png. lo ol Eu
ου πολλῶ λογιμ εμεινJ i. e. vi paucia abso nam, tempus praeterlapsum est s. tempore interiecto) et omnia ipsis ad redi iam parata Runt. Do loeuliono eotis. II, 25. 13. 134, no plura. Vortia χρονος διιτυ pooti ei quid sonare videntur, cum nihil aliud indicent, nisi r tempus est interiectum, ubi plerumqus Noster utitur. vorbo διέρχεσθαι ae similibus. - De Lisclamo, quem Naxi tyrannum voeat Polynonus Stratog.
δια ειδεκατου mosi i. e. undecimo anno vel potitis infra undecimum annum, ex eo scilicet .tempore,
quo Athonis orant pulsi. Quar Voomel. in program m. ad I, 30. 59 laudato reddit p. id): per undeci
mum annum. i. o. posι derem tinnos
quo Matthiae Gr. Gr. I. AM, Q. pag. 1150r esis Iahre naehher, Prn positionem δια ad temporis intervallum indicandum roserens. Nam δια snt Fi Aelior. ait ad melior. III. b. p. lim num oralibus ot geni tivis nominiim tompori iuncturii Oxplietiri d bot ita, ut id, quod sori saelumquo osso dientur, fori
148쪽
ἴσχουσι Μαραθωνα. ἐν δὲ τουτω τῶ χωρω σφι στρατοπεδευο - μενοισι οῖ τε ἐκ του ασυος στασιῶται απίκοντο, αλλοι τε ἐκ rotis δηιι G1i προσεθρεον, οἷσι η τυραννὶς πριν ἐλευθεριχὶς γῆ r/
ασπαστυτερον. ουτοι μὲν δὴ συνηλοντο. , θηναίων δὲ οἱ ἐκ του aσυος, εως μὲν Πεισίστρατος τα χρ πατα ἡγειρε , καὶ μεταντις ως εσχε Μαραθωνα, λόγον Ουδένα εἶχον. ἐπεί τε δὲ ἐπ ύθοντο ἐκ του Μαραθῶνος αυτον πορεfεσθαι ἐπὶ το ἄστυ, ουτω δαὶ βοηθέουσι ἐπ' αυτον. καὶ ουτοί τε πανστρατιὴ ῆῖσαν ἐπὶ τους κατιοντας ' καὶ οἱ αιιπὶ Πεισίστρατον, ως ορμηθέντες 30 ἐκ Μαραθωνος gil σαν ἐπὶ το αστυ, ἐς τὼ υτο συνιοντες απικνέονται ἐπὶ Παλληνίδος Ἀθηναίης ἱρον, καὶ αντία εθεντο τα
intra id tempus, quod nominatur. - De nrgu monto eons. noti. ad
OIσι η τνραννὶς προ ἐονθε - ρινὶς ην ἀσπαστοτερονJ Do usu praepositionis retos cons. Knotinor'Gr. Gr. g. 507 et quan si in ilia a DRrt Iaeotis ad Aolian. N. A. III. 23. Pro δεισι Simvo Specim. Quaest. I. p. 23 seribendum censet τοισι.Sod libri rolangantur quorum auia etoritati in his nonnihil tribuondum
καὶ ODτοι τε πανστρατιῆ ἡῖσανJ Vulgo ησαν. euius loco alii ησαν. quod ni porrimi oditoros mutarunt in hiscis, in Horodoto unico soror dum ut monstrant nilata a Brodov. p. los. - κουοντας in seqq. No utor ocis dieit, qui ab exsilio redeant vel reduva niam xihi parent. Cf. III
si et doto συνιοντεςJ i. o. conia oressi eundem in lorem cum iis, qui
ex iacte obviam ierant, s. Occurrenia
tea eodem in meo oto. Distinet io-nom , quae olim post συνιοντες in votiiohatur, eum Gais s. posuimus
vae , qua o Psilenensis vocatur o Ioeo ipso, ubi tomplum est o tructumst ubi don eolitur. Nam Pallene pari Attici ost nomen, qui prope
Aehnrnas suisse videtur, Obsorvntito
o vers. Wostormnnn. , qui intra Pontoli eum montom ot Πymetti radicos septentrionales hune pnguinponit. Ad Antiochidoni portinebat ille tribum, cuius neque ne dono indo cognominat ne aliquoties npud veteros fit montio. Cons. Booel h. Inser. Corp. I. a. p. 907. Splendidum suisso templum donariisquo multis ornatum itido colligo, quod poeuliaris Themisonis exstabat do
149쪽
οπλα. ἐνθαυτα θει si πομπῆ χρεωμενος παρίσταται Πεισι στρατω 'Auφίλυτος ὁ Ἀκαρναν, χρησμολογος ανῆρ, ος οἱ
ninuus missus, divino instinctu usus. Est enim πομπη tum missio, tum impulsus instinerua. m. Iandat Ari stid. Panathon. I. Tu Vid. Hero-
libri. Cum vero Acarnanis montio hie mira videntur, Valeli narius roponi mavult δ υκ νευς s. Ἀχαρνευς, ut Aestimensis intolligatur vates, oriundus Acharnensium pngo in ipsa torra Attiea: quom fundem
hine Socrates in Platonis qui sor-tur Theu. pag. 124 D) vocat Isη-
serto Affleniensem dicit Clomonη Alo-xandr. Stromatt. I. png. 398. 21. Quno utrum sufficiant ad Horodo-toorum ilhrorum loetion om mutaniadam , alii diiudi eoni. E in idom a codd. scriptura recodore nolui. quam ita tuori studuit Gronovius, ut 'Aχαρ- ναν s. υκαρναν idom valoro dieorotatquo Ἀχαρνενς, quo Aelinrnensis pagi eives illo portitheatur. Alindo hoc vate suppeditabit Moursinsiti Pisistrat. cap. 5. Negris Vatoko- Dario obsoeutus scripsit Ἀχαρνευς recenti. odd. in vulgata aequieverunt , quaου mihi egregio probari videtur iis, qnno attulit Loboeli in Aglaopham. p. 31 o. not. m. do Aonrnanibus oh vaticitiandi ot saseruandi artem olim per ornoeiam similomin modum cognitis, quo Marsi per Italiam. Tostis quoquo est Moostias Acarnanus unios, qui Grno eorum sexeret tum Eoquitur, Herod.
χρησμολογοςJ Ita voeatur is, qui neula edit. Apollinis numino assatus. Alibi oracularum est interpres,
ni VII, 6. 142 ot npud Pausaniam I, 3 l. I. 3, ubi vid. Si ol.
Latinorum iaculum . hie breviva retia gonus oin kloinos Zum iE indient indoqno distinguitur ah eo, quod δικτυον dieitur. Praetor en, quae Loxiea offerunt, G. confert Boottigor. in Amalthos II. pag. 307Dot. Alias O βολος do piseibus ipsis uno rotis iactu eaptis dicitur, ut in Aosehyl. Pers. 430, ubi vid. Blomsold. in Glossar. cui Cr. addit Wyitentiaeh. ad Plutarch. Μο-rall. Vol. II. p. 63a. Hi ne in Thoo- erit. I. 40 a seholiis Oxplientur αγρα, et Latinus scriptor Varro vo-e ulo Graoeo Iueri sonsu utitur in his: sed ut ad huno horum por-voni . Do Ro rustie. III, 2. 16. p. 278 Sehnoid. Respieitur automin oraculo, quod h. l. logitur . sapiseatio, quas . quin nocte sebat ννντερεντικη dieobatur, do qua Cr.eilat Plat. in Sophist. pag. 220 D, ubi vid. Heindors. pag. 28 . Alias
thynnorum piscntionis erebra meniatio; quae plerumquo ita sobat, ut quis in altum locum adscendoret. undo thynnorum gregem speculuretur, quo Viso signum pisenioribus
daret, qui retibus totum gregominoluderent. Quod post Philostratum in Ieon. I, 13 copioso rom describentem apto monuit Blomfiold. l. i. , multa alia colligans. undo eorte hoe probatur, id piscandi noniis δε
quontissimum misso valdequo Oi indulsisse votoros, inprimis Attieos hominos. Unde imaginem, qun oraculum utitur . non longe repetitam et quaesitam, sed ax solomni hominum Attieorum oeeupatione do- sumtam osse quivis porspieiot. Ad-hno apud Sardos talom thynnos Enpiondi rationom Obtinoro observavit a quo imagino addita illustravit I. Warro Tyndalor tho istand os
150쪽
Ο μὲν δή οἱ ἐνθεαζων χρα τάδε ' IIεισίστρατος δὲ, συλλαμον63
οἱ μὲν πρὸς κυβους. οἱ δε προς υπνον. οἱ δὲ αμφὶ Πεισίστρα -
τον ἐσπεσοντες τους Αθηναίους τρεπουσι. φευγοντων δὲ τουτων, βουλνὶν ἐνθαυτα σοφωτατην Πεισίστρατος ἐπιτεχνα-τm, i κως μοτε seu σθεῖεν ἔτι οἱ 'Astqναῖοι, διεσκεδασμενοι τε
εἶεν. αναβιβάσας τους παῖδας ἐπὶ Ἀπους προέπεα κε ' οἱ δὲ
Sardinis London. 1849. 8.) I. p. 160. Similo effatum Holvoti eomi tis ad Turieensos ox I. Muollori nisi. Helvet. I. p. 492 affert .,
voeis fieri Ρtura. Iudi ntur vero thun. ntis Ammher Lintinet, qui por Gadi innas angustias in maro mediterraneum intransi tum litora Europaea radens per Aegaeum maro in Pontum usque permorit indequo re- eroditur in maro Λocaseum ae mediterraneum. Multum ad olus piscationem incubuorunt votores, in quihus Phoonteos. Byκautini, alii praeeipuum obtinent locum, nor minus Dostra notato in Galliae at auo Italino ora linie rei incolao studunt,quao hic exponore longum est, eum, quae diximus. ad Horodotum illustrandum susscoro queant. Primari M tamen votorum scriptorum lo- eos indieasso haud abs rs e so videtur. Qui sunt Athonaoi VII, 63 seqq. p. 301 E seqq. Aeliani Hist. Animal. IX, 42. XV. 5. Aristololis Hist. Animal. VIII, 15, ubi con- soratur solitioideri annotatio et supra Iandata Boottigeri disputatio in Amalthea II. p. as a.
m rus Ili. XXII, 140. 308 Ooll. all. Odyss. XXIV, Gaz. Cons. Apollon Lex. Homorie. pag. 4sq, ubi explicatur per oρμαν. G. CAP. LXIII.
rit III, 64. eoll. II, 40. Hi ne minime emendandum συιιιι io A. ut quidam voluit. Plura de signifiea tione vorhi atque eonfusions Creu-κortis in Commenti. Horodoli. p. 30a not. Tu eons. I, 91. - Quod ad soquontia attinet, ubi vietoria Durratur Pisistrati, mirum ost AD- doeidona loqui do vietoria ab Atho. niensibus reportata contra lyran nos: Vid. orat. de myster. p. id
ἐπῆγε την florerisisJ Imitatus ost 'ausanias aliquot locis, indieanto Stobol. ad IV, 20. q. a. pag. tali. εσταγειν onim iit hoc loeo, ita VIII 112. eoll. IX, 1 do oo dieitur, qui animo hostili) eopias contra alios ducit: undo aliis quoquo locis do malis immissis si vo illatis. CL stiam Pnu san. III, 6. O. 2. p. 15 Commonit. οπιος μήτε αLσθριεν ἔτι v. t. a lμήτε - τε hoc Ioeo est: nee snon solum non; - et sod otiam . Vid. noti. nd VI, i.