장음표시 사용
211쪽
απαιρεομενος τὰ χρήματα καὶ ἐκεῖνοι, συγγνοντες ποιεειν 90 σε δίκαια, ε κοντες ποιήσουσι. Tαυτα ακουων ο Κυρος υπε ori δετο. ως οἱ ἐ/οκεε ευ υποτίθεσθαι. αἰνεσας δὲ πολλὰ καὶ ἐντειλαμενος τοῖσι δορυφόροισι, τα Κροῖσος υπε iκατο ἐπιτε - λέειν, ειπε πρὸς Κροῖσον ταδε Κροῖσε, ἀναρτημένου σευανδρος βασιλεος χρηστὰ εργα καὶ επεα ποιεειν, αἰτεο δοσιν, τήν τινα βουλεαίτοι γενεσθαι παραυτικα. Ο δὲ ειπε ' Ω δε- οποτα, ἐάσας με χαριεῖ μαλιστα τὸν θεὸν των Ἐλλήνων, τονδε ιησα ἐγω θεων μαλιστα, ἐπείρεσθαι, πεμψαντα τάσδε τας πέδας, εἰ ἐξαπαταν τους ευ ποιευντας νομος ωτι Oι. Κυρος δὲ εἴρετο, ὁ τι οἱ τουτο ἐπηγορευων παραιτεοιτο. Κροῖσος δε
piam ita dixerit pro ῆντινα, nec uti lunm pronomon hoe so στις
Cons. I. 98. Bini modo libri hio
locum substituondam brevem Prne-eipions. eum illa in iis tantum no-eosanrio Aervanda sit, quno themR-ti eis persoctis assinitate innoxa sint. Hine ἐπαγορευων roetius Ox illius viri sententia hoc loco seribetur, idquo ipsum roeopit Dindors, improbante Bredov. p. 81, qui reponi iubet ἐπηγορρ ων, quemadmodum nune edidit Dietaeh.
212쪽
46 οἱ επανηλογησε πῆσαν την εωυτου διανοιαν, καὶ τῶν χρηστζ-ρίων τας υποκρισις, καὶ μάλιστα τα ἀναθήματα ' καὶ ως επαρθεὶς τω μαντ=ζω εστρατευσατο ἐπὶ Περσας. λέγων δε ταυτα, κατεβαινε αυτις παραιτεομενος, επεῖναί οἱ τῶ θει' τουτωνονειδίσαι. Κυρος δὲ γελάσας εἶπε ' Καὶ τουτου τευξεαι παρ' εμεν, Κροῖσε , καὶ ἄλλου παντος, του ῶν ἐκάστοτε δερ. γὸς δὲ ταυτα ῆκουσε oKροῖσος, πεμπων των Λυδων ἐς Λελφους
ἐνετελλετο, τιθέντας τὰῆ πεδας επὶ του νηου του Ουδον, εἰ- ροπῶν, εἰ ου τι επαισχυνεται τοῖσι μαντηχισι επαείρας Κροῖ
rostitutum volebat. Sehaesert A re-eopit ἐπαλιλλογησε, quod etiam Philonis loco do sortitud. pag. IM Dprobaro studuerat Wesselineius. Post vulgatas loetionis acerrimus do sonsor exstitit Schweighaeuserus, roprehensus tamen a consore in Ephom. Ionens. 18IT. Dr. 165. P. IKl soq. et a Loboekio ad Phrynich. p. 70a, ut qui varia eommiscuorit error squo eum ulnvorit, cum ad vulgatnm tuendam modo ἐπηγορευειν componnt eum καrη-aoγειν. modo κατηγορειν Pro καταγορειν usurpari eontendnt. Nec mihi Schwoisthaeusoruin satisfecisso tragoniae eoti filoor; cum Gaissordio tamen in lectione vulgata adquiescendum consui, dum moliora edo eoar. Sonsum ita roddidit Schrioig-hneus. r . nIrius repetens ovestia consilia sua rimnia exposuit. Ae sano vorbum ἐπαναλογεῖν, modo rocioli. l. positum sit, nihil aliud sienis aro potorit, nisi iterum exponere n. recensere. Reeenti. edd. ad Rehaosori lectionem rodierunt. διάνοιαν ex Brodovii sententia eo inmutandum in διανotris; vid. pag. I 2I et es. I, 46. καὶ των χρηστηριων Τας P πο- κρίσιςJ υποκρίσις pro vulga νπο- σι o. σιας dedi auctor Bredov. p.
269 eoll. p. aT. Qui idem p. 193
pro rostitui vult ἔπαερις. In seqq. locutionem κατε- βων1 - παραιτεομενος resoro ad
nostro in Joeo vortit: rursus ad pretes se convertit, eum καταβαινειν in orati no sit: progredi descendere , perctere, converrere se ad aliud quiddam proferendum. ἐπεῖναί oι τω θεω τουτων OνFa-
213쪽
σον στρατευε σθω ἰπὶ Περσας, ως καταπαυσοντα τὴν Κυρου δυναμιν, απ' ῆς οἱ ακooθίνια τοιαυτα γενέσθαι, δεικνυντας τας πέδας. ταυτα τε ἐπειρωταν, καὶ εἰ νομος ει - 9l ναι τοῖσι Ἐλληνικοῖσι θεοῖσι. Ἀπικοιμένοισι δὲ τοῖσι Λυδοῖσι καὶ λεγουσι τα εντεταλιμένα τήν Πυθινὶν λέγεται εἰπεῖν ταδε 'Tῆν πεπρωμενην μοῖραν αδυνατα ἐστι αποφυγεειν καὶ θεω.
Κροῖσος δὲ πίειπτου γονεμ αμαρταδα ἐμπλησε, δς ἰων δορυφόρος Πρακλειδεων. δόλω γυναικηλ' ἐπισπομενος, ἐφονευσε
tu Iora αποψDγων ruttii μοι oti ν eum Gaissordio hie quoquo rostituimus o melioribus libris. Ipsa Herodoti verba citarunt, notarito ad li. l. Wossolingio, Libanius II. p. Gla D. ot Choricius Orat. iii
Procopium Guetaeum cap. 25. Noe infrequens apud veteres linoe com
memoriitur sententin, qua nemo, no-
quo homo nequo ipso dous, satum effugero possit; vid. nilata nil IIo-rod. IX. 16 ot ad Plutarch. Pyrrh. au. p. 236.: quibus G. nddi vult Cudivorth. Systoma intelleci. g. III. p. 5 od. Nosti. Quod ad Herodotum attinet, qui aliis quoque locisi III, 43. 64. 65. IX, 16.) talem
sentontiam elocutus est, enuo Cr das horum locorum eam esso vim
ne signi fientionem, ut do enecnquadam sati necessitato, diis ipMis nequo nique hominibus superiore, sit eogitnndum: eoniuncta lineo sunt eum Horodoti do rebus divitiis sen tentia , qualom ad I 32. 2ud ex posuimus, et rovocanda sunt iidipsam vim divinam, sivo numen divinum omnibus singulis diiκ superius, ad divinam illam omnium rerum providentiam, qua quidquideo isti intum est, i in firmum ntquoeerium habotur, ut a nemine, Doab ipso quidem doo, everti aut ovitari queat. CL Diigos de sati apud Herodot. notione P. T. Roni soς ει πεφιπτου γον/Oς αμαρταδα DraFJ γυνεος tinnc rostitutum o quibusdam libris, eum alii sorant γε νεος, quod sensui ro-senentur. Nam ρον re proseni orem diei docuit Gronovius, et post oum Bellangor., hoc in quo progenitorum numero simul et primum comprehendi, qui conterii duxerit. Otextremum, in quo illa dos ierit. Iam igitur quinquo reges o Mermnlida rum domo sunt: Gyges, Ardys Sadyntios, Alyattes. CroosnA. Undo
νον II γεω. Nam Gyges orni quintus huius dynastino pro nitor, si
a Croeso ultimo 'retro numera. voris. Do Isin vero votorum sententin, qua maiorum poenns snopo n Post oris Oxpeti eredebant. Cleuronis i eum de Nat. Deor. III, 38 aptotum laudavit Laroherus nitumque addidit Ilionis philosophi tinne do-etrinnm irridentis npud Plutareh. do S. N. V. p. 72 ed. Wyttenti. Quo eodem spectaro vido tur Moysis praeceptum, ex quo Johova vindiearo dieitur iniqui intom Pntrum in siliis. in nos tibiis et in ni nepotibus i Exod. 20, 5. 34, I. Deuteron. 5, 15 , diverμum inmota illud aliothieorum superstitione, si quidem ex Iudaeorum sententin filiuΑ iustus poena oximitur, iniustu asse itur, ita ut suum quisquo lunt poeenium: id quod doelitrant loel Deutoron. 24, in. Fetoeli. 18, 20. Hnoe in praesentia sussetant: longiam enim
214쪽
τον δεσποτεα, καὶ ε 3χε τὴν ἐκείνου τιμνὶν Ουδέν οἱ προσηκουσαν. προθυμεομενου δε Λοξίεω, οκως αν κατα τους πGδας τους Κροίσου γένοιτο το 2 αρδιων παθος, καὶ μὴ κατ' αὐτον Κροῖσον , ουκ οιος τε ἐγένετο παραγαγεῖν μοιρας. Oων δὲ ενέδωκαν αDrora, ηνυσατο καὶ ἐχαρίσατο Ο τρι α γαρ ἔτεα επανε βαλετο τ1ῆν Σαρδιων αλωσιν ' καὶ τουτο επιστασθω Κροῖσος, ως υστερον τοισι ετ εσι τουτοι- αλους τγῆς πεπρωμενης. δευ
τερα δὲ τουτων κω ομενω αὐτῶ ἐπ γήρκεσε. Κατὰ δὲ το μαντ, ων το γενόμενον ουκ υρθως Κροῖσος μέμφεrcu. προηγόρευε
ture. verum quonIum illa remiserunt, id effecit inique strati ratus est. DIOς τε . quod duo codd. nsserunt, cumroe. edd. recopi Probnnto quoquo Goister Do Graece. nomni . absoll. p. 32. παράγειν proprio notat areola viti abducere, alio quo ge cere, indeque muture. Cons. I, 142. Uni in praepositione Ircisa, quRUverbo addita est, connon imus discessionis sivo translationis significationem. do qua exemi in nonnulla protulit Fiselior. ad Woller. III. b. p. 274 coli. 273.
Croestis, se sumtis post an1sis , qua sntia destinauerant, captum esse. Undo pretot conitivum τῆς πεπocum νης pertinoro ad eomparativum Natερον. Structuram parti ei pii cum Darticula loeo verbi sint ii ot particulno ori. post verba de larandi et sontionili satis Oxpediit Matth. g. 569. pag. 1123 soq. - Λυξιως est Apollinis cognomen, quod nil orn
eulorum responsa contorta atquct
vmbigua relatum volunt. alii ad obliquum solis cursum. Cons. Maia erob. Satura. I, 17. Eurip. Iphie. Tant. 10ia. Cnoto um rospieit hie Nostor ad ea, quae I, 5a seq. Nar
215쪽
τα μὲν δὴ τγην Κροίσου τε ἀρχην καὶ γωνίης τὴν πρωτην
δε του et o et α ελε , quam ad Ι 89 in. Obsorvavimus. Noe inmon quisquam editorum viro sagacissimo obsecutus est. Unus Matthino mo Dot, comma rectius poni post i)uιο- νον, quandoquidem to τελενταιον seriptum esse videatur pro O τελευταιον. In quo obloquitur Struvo Spoe. Quaest. Herod. I. p. 27, ad Valetionarii pnrtos magis inelinans ot dativum m in Tia saltem resn-gondum monens. Quod ipsum fee runt Dindors ot Dietseli, seribotitos xco, et protini etiam Bredov. p. 29soq. hune locum neeuratius tra Elnns, quem non nisi si e constitutum genuinum esso posso doctarat retro καὶ τ ὁ τ/χευrαιον χὐη atris cr-
ζομένω εἶπε Aοξι ης περὶ ηι ι opon ουδὲ roseo συνελαβε. Nequo enim locos Horodotoos, in quibus simili modo idem repetitur vortium s I as. 206. III, 10 ote. hue rosorripos o cxistimat. Diotseli, qui in Herodoti oditione prius εἴπε uneis inelusii tanquam suspeetum, ad Vn elionarii sontentiam neeedons non prorsuη improbat, quod Horold in SDocim. emundd. Herodd. conioeit:
Jahrbb. s. Philol. u. Paedag. LXI. p. 431. Ex Aldina editoros resti tueriint συνελαβε, ut iam seripsit idom Valetionarius, eum in omnibus libris sit quod frustra tuori Atudet vir doctus in Thoelassieni Iournal l. mox l. Nos eum
o. cum inferior esset rehtis omnihtis.
216쪽
nitorum eorum, in quibus vinum miscuerint, quique cirrvost dicantur, altorum eorum, in quibus nquamealosocerint, prnesertim eam, qua ad lavandum uterentur. Ae tripodos omnino portinent ad suppollo-etilom v terum variosquo ad usus domostieos adhibobantur. Primitus proelii d tibio simplicissimi suorunt specie ne forma, nee auro susi, sed malleo ducti atque elavis eompacti.
Talo tripodum genus describitur poetao in Iliad. XVIII, 374 eoll. Odyss. IV, 131. Nino frequentis
simi oeeurrunt in nodibus privatis Grascorum nequo ac templorum in vostibulis ni tuo atriis, illi Ox viliori opinor motallo confoeti; hi, qui templa ornabant. Anepius Oxnuro eonflati dicuntur, tibi tam onnon solido auro elaboratos, verum nuro induetos si vo in avratos tripodos intelligi malunt. Dolphieum templum tripodibus varii gonoris
maxime suisso insigno, nemo ignorat: ut indo potissimum tripodum, quotquot per alias Graoeias partos occurrunt, vestigia repolenda osso videnntur, eum primitus certo nd Apollinis saera illi inprimis porti-nnorint. Undo non mirum, antiquissimum Apollinis Ismonii tomplum tripodum donariis tin ornatum suisso, ut a Pindaro Pythio. XI, Ithesaurus aureorum tripodum die o retur. Quo etiam, qui hoe loeoeommemorantur tripodes, resorro posso milii videor. Ae sano tripo dibus in donariorum commemorR-tione nihil Doquentius. Do quibus eopioso sexposuit C. O. Muollor. in Bootligori Amalth. I. p. 123 seqq. III. pag. 2a seqq. Πnndh. d. Ar-ehaeolog. g. 80 ed. tori. Cons. etiam infra ad I, 144 noli. - Do
hem adiise ipsumquo haee Croesi donaria conspoxisse, qua satis conspicua atque intor Graeeos valdoeelebrata suisso, vel artientus biApositus hie indieare poterit. Quod voro Noster h. l. so minino genoro adhibuit voeem vi corti qui masculinum dixit IV, 184, inde ut no itin-hilitas qnaedam in line voco seria votur, hoe quoquo loeo maseulinum οἴ no1aoὶὶ praostaro vi doliar Bre-dovio p. 52. Tu vid. noti. nd IV, 184. Has vero eolumnas a Crooso
ita quidom, ut colla eam eorumnn-rum accossionem ne eporii, quas exporiptoro in diptorum morit eom.
supra I a , ἐν Κροίσοvr . in aedioti a Minervae Pronaeae Delphira Minorva Προναία s. Ionico Προν irri) Dolphis eulta n pluribus sori. ptoribus memoratur eum tuo titulum indo sortita dieitur, quod ipsius nodi eula anto Apollinis eoiloeatnmorit templum. oeat tilaris igitur s. pro emplaris Minorvn. Vid. potissimum WoAseling. ad Diodor. Sie. XI. 14. Mourn. Leeti. Att. II, II. Undo duplieem oleo statu utit Mi nervam, alteram IIooscines Dolphis cultam, alteram Πιγονοιαν Athonis cultam, utramquo intor so valdo diversam, quippe alterius appella-
217쪽
ει ν καὶ ἔτι ἐς 1αὶ ἐν περιεοντα ' τὰ δ' ἐξαπολωλε τὰ τῶν ανα- γγ μάτω i . τὰ δ' ἐν Βραγχίδρσι τοῖσι Μιλησιων ἀνα Diutita
του ναου ιδονσθαι . ni ierius titulon prudent in s. consilio desumto, innitivis vol votoros Grammatici utrius ino cognominis rati nom condidisso Deo satis perspoctrina lin- huisso videantur. Hinc eo piosa et neeurata disquisitiono Lonnopius
hoe totum p rirnetavit nretumenium, quo doceret, quotquot o vo
viri doeti disputatione adseripsi, a uno propius ad ipsum nostrum soriptorem illustrandum taetunt in
quo tamen, si omnino Vorn ne probri sunt. quae Loianopius dispu- trivit, vix vuluntn loctio Ataro Ρο-
terit, nisi Ipsum Herodotum in Dono nomino lapsum di oris. Quorum
μoin. nihil aliud faciundum putavi, nisi ut vulgatam loeticationi propter lihrorum metoritatem qui onim on
mastis suletro putandi oriant, urinna Προνοιης. quod ni, omnibus ah-ost libris relinquorem intactam. Cons. VIII aa ibi t. not. ot Pnu-
contextum irrepsisso. Quorum Dori trum probo, praesertim eum in ro
potitiono articuli vis quaedam in-osso videatur atque insigne quoddam porsplenitatis in orati no stia dium doein rotur, quod haud pauoiΑiti loeutionibus Oxpressum videmus. inno in torprotibus liniad raro suorunt ossonsioni. Atque nrticulum aliatorum τλ. quom omneM libri n δε- sentit . his de rationibus hono tuo- tur Matthino ρ. 2z9. not. 3. Pnet.
so mininum genus pro masculino Iotium ex moro usurpari Mintuenti
218쪽
Roοισω. ως ἐγω πυνθάνοιμαι, ἴσα τε σταθμον καὶ nussa τοῖσι
ἐν Λελφοῖσι. τὰ μεν νυν ἔς τε Λελφους καὶ ἐς του Aμφιαρεω
ἀνέθηκε, οἰκ ω τε ἐοντα καὶ των πατρώων χρημάτων απαρ
χῆν, τα δὲ ἄλλα ανα Γλήματα ἐξ ἀνδρος ἐγένετο Ουσδεὶς ἐχθρου,
ος οι, πριν η βασιλευσω, ἀντιστασιώτης κατεστ, κεε, συσπευ-δων IΠανταλέοντι γενέσθῬα την Λυδων ἀρχήν. ὁ δε IIαντα
inconni e dices firmiter orianos re-srnuntates, Schwoisth. ullo modo hanc uotioris divorsitatem in locis Horo dotois explicure studuit. Mnsentino enim genero uti scriptorona putat, quatorius Branchidao si milia suo-rint saeordotum. qui templum et ornentum curn verint do qnibus vid. nil I, 46 diota). Nee minus recto diei Bottritam so in initio genoro, si do loeo, qui ex ipsa line sapor-dotum familia Domon duxerit, potissimum fiat sorin . Eam voro mei signissentionem in hoo oodem vorti inosso. monstrari V, 36 eoll. VI,
tu. 8irabon. IX. p. 421 C. POll. XIV. p. sal C. XVII. p. Ν14 A. Ex his voro nihil eortina ad ipsum stotius dos niendum osset quivis intolli stet . qui ipsos hosco seriptoros ad iorit. Quaro mihi non dubium, quin utroque Herodoti loco, ubi
loco I. 158, ubi logitur ἐς τους
Roc γχιδας. nrticulum τους Oilei vult. Cnotorum nostro Ioeo in nrt Ionio postposito perspieuitatis studium saetis ngnosens, quod ipsum post imitatus ost Pausanias. de quo mo
xit Nostor primitias di oblatas
et consecrnins sive animalium lan eumve sive nitarum rerum qianrum-
libot reeens aequisitarum, nile quo ipsit donaria ab has ros et in on-riam memoriam obinta. CL C. F. Nornuinn. Cottesdions tib Attorth. g. 25. not. 10. Ex Horodoto es. IV.
momorat sapud Stob nouin Serui. XLV. p. ala.) Croesi sent rom, nil regnum participandum ab ipso illoniis eitum: qnod improtina tem Lydium indueit loquentem Sorinus. Ipso Pantaleon Croesi αδελφεος Ουκo uour τοιος quod dicitur, pandomlocutionem adhibuit Pluin rebus in rhomistoei. Vit. eap. 32. Plures filios Alyatti misso, intor quos
natu maximns orat Croosns, disei muη ox Nie lai Damaseeni narration o Croiugor. Fragmin. iiist. P. 205 soq. Frnum. hist. Graoce. III. D. 397 ed. C. Muoltura, quas ad nostrum quoquo locum eonferri poterit. Nnni quo Croesus, patro nilline vivo, morentorem omnium ditissimum adiisso sortur, ni pecuniam, qua ad more narios conducendos rapias esset, mutuam si hi daret. sed ropulsam passus Dinnno Ephos in J vovisso dicitur, si quando reanum ad optus esset, cuneta Ao merentoria bonaei eonsecraturum esse; id quo otiam ita persolvit, ut omnes merent risfortunas Dianao consecraret ipsum.
219쪽
μητριος. Κροῖσος μὲν γαρ ἐκ Καείρης ην γυναικος 'Aλυαττνὶ, LIανταλεων δὲ γαδος. ἐπεί τε δὲ, δοντος του πατρὸς,
ἐκρατησε τῆς αρχης ο Κροῖσος, τον ανθρωπον τὸν αντι ars σ- σοντα ἐπὶ κναφου ελκων διέφθειρε ' τ)ὶν δὲ Ουσίην αυτου ἔτι προτερον κατιρώσας, τοτε τροπω τῶ εἰρημένω cis Diκε ἐς ταειρητία. καὶ περὶ μὲν αναθηματων τοσαυτα εἰρησθω.
93 Θωυματα δὲ γῆ Αυδινὶ ἐς συγγραφὴν ου μάλα ἔχει, οια τε
esset. - Verba, quas sequutitur: ἐπει τε δε. δοντες του πατρος,
dosilienda Croosi notate eo magi oriant altondonda. quo minus dubium saeititit, quin Alyattes paloreum stio Croeso regnum communi iararat, hic igitur, patre adhuc vivo,nd regnum pervenerit. Tu vid. Rehulix. in Apparat. ete. I. png. 18 ot en, quae supra ad I, 30 otI, 45 notavimus.
ἐπὶ κνάτου saviosJ In libris olim
rum grammaticis, denignatur o-dum s. spina, qua stillones vestimonia radere solent; praetorea tormenti A. earns inne senus clavis neu loisque opplo tum n d misoros eruia dolissimo onocandos. IInoo Wosso
ea fere alia revio sprnoboro solet . Ubi quod Selinosor. Meleti. criti. I. p. 73 artieulum τὶ post γῆ tD-sori voluit, Brodov. p. 81 hune
ipsum prorsus neeessarium indoque aditetonduin osso arbitratur. Noquovoro Dindors ob oeutus ost, quom ipsum sequi satius duxi. Diotseli in fornit articulum. CL II. GR. Quas alia in hoo eapito sentat vir doctus in Tho elassi eat . ourrant iar. XLIV. p. 375, haud scio an pru termittore praestol. - οῖά τ3 Noator dixit Homori ad usum no appli-enns; es. Ili. VII. 208. XVII. i5 . Odyss. VII, 106. XI, 536, ne plura. Quod ad argumentam huius
Ioel attino t. suspicatur Croti gerus
Finem m. hist. p. a Io). his ipsis
verbis Horodotum . Notaro voluissogkoistas Xanthi similiumquo seriptorum , qui in robus patriis nar randis tabularum ludibria nil eupantes popularitim mentos advortoro studoroni ot miranda qunovis ad suain ipsi patriam trahor Con iunetum hoe ost eum Pa opinione, qua Xanthi libros rorum Lydi --
Ephori tostimonio apud Athon. XII p. 515 Ε. eontendit idem Croti Eerus, quem vid. in Histor. Κunsld. GHeoli. p. 287 soqq. Od. tert. Alitor visum ost Dabim anno sΠΟ-rodot. p. 122 , qui, qnao h. l. loguntur, doeumonto osso ait. Horoia doto prorMus incognitos misso quatuor Xanthi libroa rerum Lydiearum indoquo otiam mirabilin qnno- quo in Lydino natura a Xantho enarrata illum sustero dobuisso. Aedesunt prasoeto ulla corta vestigia,
220쪽
καὶ αλλη χώρη , του ἐκ του θωλου καταφερομενου ψήγuατος. 'Eν δὲ εργον πολλον si Wyτον παρέχεται, χωρὶς
qnno Herodotum Xanthi libros aut compilasse nut ullo modo rospoxisso significent; undo recto ad Dablinanni sontentiam mihi aceossisso videntur et C. Mueller Fragnam. hist. II. p. XXI. et Muro historyos tho lang. and lit. os Greeeo IV.
p. 304 seq. - Herodotum suis ipsius oeulis Lydorum regionem vidisse eam quo perlustrasso nonnulla ovincunt tostimonia, eolloeta ah Hoyso Quaest. Herodot. I. p. 89 seq. Qui si ipse terram adierit, melius profecto huius torrno mirne uinant alia visu et narratu digna ipso cognoscero potorat, quam ut e Xanthi domum libris en intolligerol. Sod eam ipsam ob causam certo pronuntiaro poterat do huius tor-rno robus memorabilibus, do quibus alii forsan tam mira praedi-xorant in libris historiarum evulgatis. του ἐκ του Tμωχου καταφερομένου 'γήτει-goςJ i. e. praeter
nuri ramenta, quae e Tmolo defertin-
Ioetiling Lohr. v. Aeeent. p. 347, Bredo v. p. II 5, et quao notantur ad III, s . IV, 46. 82. Ad signifi-ention m non admodum differt, quod mox legitur χωρίς; vulgo vortunia raehen. prvietem': es. Stailhaum ad
Platon. Apolog. Socrat. p. I4. De ipso Tmolo, maximo Lydiae monto, in quo Paetoli auriferi sunt sonises, votorum locos dnbit Forbigor IIandb. d. ali. Geogr. II. p. III. Nunc vo-entur Bor Bouet) Dasth. i. o. laetitius mons: do quo vid. Mallobriin
rus do Clearehi narratione apud Athonaonm XIII, 4. p. 573 A, Gygem in pollieis euiusdam valde
amatas memoriam exstruxisso mo
numentnm tam altum, ut a quavis soro Lydiao parto incolas adspi-eoro potuerint. Hocce monumentum
nostro Ioeo Herodoteo indicari sunt qui existiment, praesertim eum prope Gygaeum lacum ruinas qun dam huius monumonti a Chandioro detoetas osso legamus; vid. eius Itiner. Asiao e. 78. Aod roeto dubitat Ε. Muollor in Schnoidowin. Philolog. VII, 2. p. 241 seq., qui
hono inter hoc monumonium, quod Herodotus commemorat, et intor illud, do quo Cloarelius tradidit, distingui vult, eum plures adhue prope Gygaeum laeum conspiciantur tumuli, quorum qui medius fore nunc
cornatur, eundem esso existimat,qnom Clearehus in monte habuerit;
sed maiorem illum, orientem Vorsus situm adeoquo omnium soromaximum, Alyattis sepulcrum repra se laro eoutendit. Add. Non o
Lydiace. p. 34. IIuno eundem tuis mulum vidit Ainsworti, Traveis intho traeli ete. pag. II., IIamilton Rosearchos in Asia min. I. p. 147; ne curatius deseripserunt Proh soli Erinnerungen etc. III. p. 19. 49
seq., qui trem tumulos magnos com- momorat Eorumquo maximum pro
Alyattis tumulo habet, ot Texior l. i. Tom. III. p. 20 seqq. , qui
omnem hane regionem, quam nune
Bin-npe i. e. mille tumulos vocant, sexaginta sortiis tumulis adhuc conspieuis insignom, invisit mnximiquo tumuli, quom Alyattis sorunt, indieavit mensuras. Ipsum Ierodoti Ioeum accurato Oxcussit Thiorsei, in commentations do Aly-ntiis sepulcro, quao legitur in Ah-handit. d. philos. -philolog. Classo d. h. bair. Aend. d. Wissonscii. I. Mo