장음표시 사용
221쪽
λίθων μεγάλων, eto δὲ αλλο σῆμα χμια γῆς. ἐν ργασαντο δέ U
Alyattis sopulero vid. In Excursund h. l. Similitudinem huius sepulcri cum iis sepulcris quae in horontibus Europao rogionibus inveniuntur. notavit Κruso in Huoschine. Nnebrielit. IV. 4. p. 2Ν0. Ad sor-mrim hi tun monumenti sopuleratis conicam, ut niunt, attendi iussit Mi-titit olii Nael, trage Eu A. Reiso Pag.lsa not. quippe quae eadom in monumentis soptontrionalis Europae reperiatur similisque eorto sit pyrnmidum formae, qunrum ipsarum usus suit ad sepulcra regum. Sod do his sepulerorum sormis tu
xplieat Thiors h. p. 397 allatistoeis Homorteis, undo patet diei
proprio signum in mortuorum memoriam eroetum iisque quasi dicatum. Quapropter non orat, quod Movors Phoeniκ. I. p. 676 sepulorum QAso nouaret. Quod soquitur
κρηπὶς, Horodoti locis duobus aliis I, lη5. II, 170 declarat erepi innem,
Orum, quno fluvium A. lacum ein stit; sed hoe loco hasta s. funda men rim osso contendit Thioraeli opluribus aliis loeis allatis, quibus addo quao in Thos. Linu. Gr. IV. p. 1594 attulit G. Dindors, ipso lito Strationis Herodotum respieiontistoeus indicat XIII, 4. p. 627r προς δὲ tute ἐστι ro tot, 'Aio tition ἐπὶ κρηπiδος Daphi 'ς χωμα μέγα, ἐργασθεν ως φησιν 'IIooδυ-
bus ndgesta, uno indo tumulumeonstituit, id om Thiersch. recto in- lolligit assori suo Homeri eum G huciis istis ex Iliad. XXIII, 75. Ita tuo Strabonom si sequimur, monumenti
bus eonstitisso hisque ipsis superstructum misso tumulum magnum torra congos tum erit dicendum: nisi ita potius rem constitutis . ut superiorem tumuli partem κρηπιM, i. o. grandium lapidum muro tanquam corona Matierkrtinet, aetitier-
cas eiquo muro tanquam standa-
motito impositum ipsum amici. Namque observavit Terier I. I., in superficio tumuli adhue eortii has in quandam strandibus lapidibus eoia sinutom, nec longo indo remotum incero lapidom immoti sum, qui phalli formam ropraesentet: quom eundem otiam vidit Prohosch. l. l. Idomquoquo o recontiorum peregrinatorum narratione rotulit Curtius Araeha Olog. Zeit. XI. p. 153. Οι ὰγοραιοι tiνθρωποι, καὶ οἱ χειρωνακτε es Strabo l. l. - χcosa cr
ο ἐῖοι, tosto Pollueo Onomast. VII. g. 6. Indo turba forensis ita diei tur ac vilo hominum gentis; vid. Horodot. II, 35. 14l, ubi κάπηλοι et χειρωνακτες occurrunt prorsus ut hoe loco, itomquo substantivum χειρωναξίη II, 167. Pertinent Laocvoeabula nil opis eos eos tuo insorioris eunditionis, qui illiberal ouexerestit aries sollulariasque, qui Ruis ipsorum manibus opus faciunt vitam auo sibi sustentant. Tu cons.
222쪽
γαζόμεναι πω δίσκαι. ουροι δὲ, πέντε ἐοντες, ετι καὶ ἐς ῆσαν ἐπὶ του σύ;ματος ἄνω καί σφι γραμματα ἐνεκεκολαπτο, τα εκαστοι ἐξεργασαντο. καὶ ἐφαίνετο μετρεόμενον τὸ των
sese II an divortior) distingui vult ab
iis, qui κάπηλοι voeantur, enuP
inleutique in foro versantes moreos ad victum pertinentos ox agris, hortis, fluviis allatas exponunt vendon das nut so ipsos ad quaevis Opora momodo conducondos prnobent.
9αὶ αἰ ἐνεργαζομIναι παιδισκαι J Sunt puellae, quae corpore qua sitim faciutit, commodo ut utar Valetionarii verbis) ἐνεργα ζο usum dictae, id est, corpore vel ιν εαυταις ἐργαωμεναι, Prae- sortim eum voeabula ἐργά σθαι, ἐργάτις, εργασια, ἐργαστηριον vulgo do opiminis nsurpata. indo quoque
ad prostibula ae moretricon eorumque quaestum, opificum ad instar, tranglarantur, egregio docente QO-dem Valelionario ad h. l. A quo ita tantum discedit Thiors . l. l. P. 405 seq. ut vim voenino ἐν in vorbo ἐν ε ρ- σθω rosorat ad id, quod ειδον, i. o. in nodibu A, n vulgi' oculis remotum snt. Ulut statuis, de quaestu eorporo saetondo Nostrum ndhibuisso hoe voeabulum manifestum fit ex iis, quas nae Oeensions dicendi oblata, postmodo do Lydorum filiabus earumque vitae genero dotis tuo colligonilno vntione, idom Nostor addit. Atque Ho3nius Commenti. foetet. Gott. XVI. p. 35 hic unico do hominibus ox Plebo egonis agi putat, si quidem hoc quaostu puollas dotem sibi
innosierint, ne innupino vitam agorent. Quaro otiam Λυδων δῆμον iam por so plehem menam duela raro conset. Noquo alitor statuit Thiorseh. l. l. ; quod vero putillas non ipsas suis manibus Elaborasso vult, sed sumtus tantum ad hoe
nia eorporis quaestu nequisita. id non stitis convenit eum verbo iξεργάσαντο, quo Nostor illas puollastina eum coteris in perficiondo so-Pulero oporam suam praestitissa do-
clarui. Caeterum similem quondam Cypriorum morem laudant apud Iustin. XIII, 5. Magis tamon linetaciunt, qutio ex Clearcho narrantur apud Athon noum XII, Ii. P. 515 F seq.ουροι δε, πί-s ἰοντες, ι καὶ ἐς iuὲ ησανJ i. o. termini vero, qui
quinque atini numero, adhuc ad meamusque ne vilem intectri alete M. Oυροι, qui proprio sunt tormini sivo lapidos in nitum eroeti ad fines declarandos, h. l. cum Τhiors hio p. 40η soq. intolligo do stelis s. columnis ad modum motas in cacumensastigatis, in summo tumulo erectis ipsum in σῆuce eonstituentibus. N quo quinario numero eolum inrumossondimur, si qui dom ound om numerum in Porsonao sopulcro ot in monumento Curiatiorum invenimus,
do quo es. Thiorseh. p. 4li soq., Curtius l. l. p. 15s ot Crouetor. iii
Excursu ad h. l. Hos terminou s. eolumnas symbolieam quandam lin-bore signissentionem , vix dubium ;phallos misso quod statuit Ilii iii Iroeliotto Journat d. Sav. 1843. P. 602 ot in eommon tuti otio iam Μupra ad I, 6 laudata png. 54 seqq. , id eo portinet, quod ot Texier et Proheseli lapidem magnum, qui phalli formam exhibere videretur,
in summo sepulero so invenisso to- stati sunt.
clerum s. literarum risum sexto anto
Iliad. Observv. Toin. VIII. pag. 812.1 o alio Phrygio monumento. quod intra annos I 40R570 a. Clir. e l-loeniit, ut eomun in Exeur u nd I, 9 l. Quod si revora litoris Graecorum antiquissimis suit inseri plum,
consequens sane est, Πorodotum
223쪽
παιδισκέων ἔργον ἐον μέγιστον. Tου γαρ δη Λυδων δήμου
αἱ θυγατέρες πορνευονται πῆσαι, συυ θουσαι σφίσι φερνας ἐς δ αν συνοικήσωσι, τουτο ποιέουσαι ' ἐκδιδουσι δὲ αυταὶ ἐωντας. η μεν δη περίοδος του σήματος εἰσὶ στάδιοι καὶ δυο πλέθρα, το δὲ ευρος ἐστι πλέθρα τριακαίδεκα. λωινγὶ δὲ
pias intolligero et inseriptionis sonis um referro potuisse. ἐς o αν συνοικήσωσιJ Pro συνοι κῆGουσι dedimus eum Gais s. librorum quorundam au toritato GDνοικήσωσι, eum linguao logos e n- Iunctivum poscant. Tu vid. Worsor.
dido viai patris est, qui filiam elocat, alii in matrimonium sex sua ipsius domo, dat, ad loel a dolo. Cons.
Quam dolom eum sibi ipsao colligant filia . so ipsas quaΑi olocaro dicuntur. Verba tol1 AD 3ωω δήμου do plebe ogena et inopo intelligi monstrat I, 196, ubi vi do. Do Ariamoniae pusillis simili modo dolom Albi quaerentibus narrat Strabo XI in sti. p. 532., haud immomor eorum, quae de Lydino puollis Noster tradit; quin apud Etruseos similo quid obtinuisso indieant Plauti
vorsus in Cistoll. II, 3, 20, id quod
nil utriusque gentis, Etruscae et Lydieae, cognationem eommunemque originem spoetaro monet Boetior: Chariel. III. p. 274. Apud venetos medio aevo similem moromitivontro Meribit Iacobs Vormisclito Selirist. VI. p. 40. - ἐκδιδουσι
seripsi iussu Brodovii pag. 401, qui Attieam sormam hie olim vulgatam ἐνδιδοασι in Herodoto serri non
Nosior seripsit impieions ad eam vocom, quae proxime post in repor tur σταδιοι): de quo vid. Brodov. p. 336. Vocem περίοδος do amisbitu a. periphoria monumenti ei reuli ad instar exstrueti intolligit Thiorach. p. 410 soq., ευρος de diametro aecipit, indequo ut mensurarum ratio sibi eongruat, τριακαί- δευα in δωδεκα mutari vult. Pro-kesch. l. I. pag. 5l seq., qui ipse loeum invisit, tumulum maximum, quem pro Alyattis tumulo habet, ambitum praeboro ait 3444 podum Pariss . id quo sie satis conventro eum Horodoti narratione, ex qun
dum Parisa. , pra sertim si cogites imbribus tempestatibusquo tumuli Partem esse avulsam. At Taxior l. I. Horodoti monsuras ait nimius osso neque ullo modo serendas, vol si tumuli ambitum olim maiorem, sod temporum decursu dominutum suis so existimos. Qui idem impensas in totum monumentum saetas et Ox oius magnitudine computatas summam pra hero ponit
France. Gallie. 10, 603, 21 o.
numento Pontistitia est . monumen iam
q. 330. Lneum Gnaetim s. stagnum hyaeum, quod Plinio dicitur II. N. V. 20, asi, non longe remotum n Sardibus ipsis atque ab illo tumulorum loco, qui nune voeatur Bin-Tepe, iam Homerus novit Ili. II,
863 ubi eons interpretos) eoll. XX, ast, itom quo Strabo XIII. p. 626ot 627, qui illum lacum nomino postis hae mutato XoIoην dictum osse seribit templumque commemorat
eum exstructum atquo sacris Lydorum solemnibus insignet de quibus es. Curtiua l. l. pag. 150. 156 seq. Tompli ruinas quasdam ipsum auo laeum, eui nune nomen stimere/
224쪽
Λυδοὶ δε νόμοισι ιιὲν παραπλησίοι γι χρέωντια καὶ Ελλη- 94
νες, χωρις λη ου τα θηλεα τεκνα καταπορνευουσι. πρωτοι δε
Go , vidit Clinndior. l. l. eap. 78;ndd. Curtius p. 152. - ἀεμαος, ut Lydi laeum voeant, Latinorum est perennis. aliisque loeis sui I, 145) do fluviis dieitur, quemadmodum Ci- eroni Do rep. II, 14 Titiseris ostperennis amnis, ad quom locum es CreuEor. p. 2 ld. Ad ipsam voei Asormam, quam utroquo Herodoti loeci in ἀεναος commutaro vult Diti-
dors Praos. p. XXXIII , consul. Bredov. p. 4ι. 151 ot adit. Idolor ad Aristotel. Meteorolog. I, 13. p. 450. C P. XCIV. ro1ωνται καὶ ἘHηνεςJ Non seripsimus χρεονται. quoniam nullo modo hio a vulgata recedunt libri. Cons. I. 34. - Proximum ναὶ . a vue, quum. post voeabilia similitudi nis satiΑ notum QAt. Cons. I. 35. Plura Struve Spoeim. I. Quaest. Herod. p. 25 seq.
νοι ἐχρήσαντοJ. Sunt, qui Phidonom
Argivorum tyrannum primum monotam Aeginae eudendam curasse
statuant. De quo Pli idone ipso Ho-rodotus nonnulla prodii VI. 127 ubi vid. noti. . quom tam on voriora hie tradoro putant de anoneta cudenda a Lydis invonta. Quae enim Plutare ius do numis a Theseo euis sis ot hovis offigio signatis prodi-II ERODOT. I.
Il), ea ab omni historiarum silo setroi antiquariae ratione prorsus abhorrero censet notanto Cr.) Puyno. ΚDight in Prolespg. Homeriee. g. LVIII. pag. 55 ed. Lips., cum Homeri eis etiam tomporibus, diu post Thosei notatem, omne numismatis genus Graecis plano ineognitum suerit. ΠOe additum volim, cum H rodoto Lydis inventionum moneta eudendao tribuoro Xon optinnom C lophonium apud Polluc. IX. 6. g. 83ot Eustathium ad Dionys. Porieget. vs. 840. Noe abhorrot a ro ipsa; quatenus Lydorum gentern ot morenturae et Omnibus iis, quae ad vitam eultiorem adeoque molliorem pertintint, valdo dodi iam suisso plura evineunt tostimonia. eollata ab Hoorenio in libro, cui titulua: Idoonate. I. I. pag. 155. Hine etiam, ut adseri pAit Cr. Herodotum iure se quitur Booeli h. in libro do Ooeonti mia Athonienss. 1, 5. p. 32 ed. soc . . illud quoque monens, qunm ogeNA auri fuerit Graecia eo temporo, quo Croosus iam sint ros aureos studi iussit, per Graee iam ipsnm dolii sparsos. Add. eundem in libro Metrolog. Untersneh. p. In seqq.12s seqq. et Graesso Numismat. I. p. 24 seqq. 28. πρωτοι δὲ καὶ κ α π ria o ι ἐγε- ωoptoJ Ad significationom vorborum καπηλευε ν et κάπηχυς insignia Nostri locus ost III, 80, ubi eous. Wosseling. Namque κάπηλοι apud Graecos plerumque minus honesta appellatione et opis eio die intur noneaupones tantum, sed omnis generis propolae, qui in soro et tabor nis res ab aliis plerumque prius emtas vendunt ot qnaostiam hiue saeiunt. Et eo potissimum differunt ab aliis. mereatorum generibus, V. e. ἐμποροις. quod merees
225쪽
vendendas ipsi ab aliis moreatori-hus Onitan habent, institoros itaque dieotidi ot eoeiones. Tu vid. Potissimum hi nos Platonis loeos maximo insignes hanc in rom: Nopliist. p. 223 I ., De re pubi. II, 12. png. 37l l , nil quom loeum nunc video plurimn eo nuesta osso ab Astio p. qis, in quibus potissimum consulivolim Pori et Onium ad Aolian. V. H. XI, 9. , Add. Toup. Emondit . in Suid. II. p. 204 eoll. Cnr novis . in Suid. p. 295. G. Quare non mirum, in Lydorum historino Excerptis, quas ox Nicolai Damase enilibris nupor Mnollori cura odi in suntsFragmni . hist. Graoee. III. p. 380 seq.), ad Adyattem otias ius filios spe in alia, enuponarum frequent om fieri montionem ipsumque Ardyn, rogis situm, expulsum Cumis diei
Alye rogo invi supra nil I, 7 Donnulla dicta sunt. Noe loeo dissensum notamus nostri scriptoris, qui
IV, 45 Manis filium voent Cotyn. nota Alyn, ut hoc loe . Qua do redi coro longum est. Quod enim in
rum manu scriptorum eonsensus, re
fragantur aliti testi inonia a Valekonario prolata, qui tins idom illo a
mutatione se avocari Ρn sus ost.
Vid. infra quoque VII, 74 et Dionys. IInlien rna A. Anti sq. Nomm. I, 27. Noe quid iunm mutaro placuit Wesset inuio in not. ad IV, q5), qui utrumque Horodoti locum ita conciliari posse statuit, ut Drnotor Atyn otiam Cotyn, Manis filium ab Herodoto intolligi dieamus. uiano
utrum rem dirimnul nec ne, equidem non valeo asserero. Nec Crou-κorum socisso video in Fragmm. historr. pag. 152-l54. Nomon Manis infra rocurrit IV, 45 et isoquoris servorum Phrygiorum apud Graecos cognomon est, do quo Menng. ad Diogen. Laort.. V, 55, n cr. citritus. In Nieolai Damaseoni Εaeer-ptis nupor editis sFraxinui. hist. Iractoc. III. p. 282 ed. C. Muoller)logimus, sub Mele rogo Lydiam oppressisso snmem, tanquana ad PDonam iis inflictam pro eaodo Daseylia r ilibus repetendnm; adduntur ut indo Melo orsule et post trionilium Babylono rodeunto indoque rostituto : do Lydorum inventis deque migration o Lydorum nihil tradit r. - βασιλιος o duobus libris seripsimus eum Schwoigh. et Gaissor dio, ut putilo infra oodom eapito
226쪽
πων. Latino vertunt: annoniae ca
sod v vβων motitionem frustra quaeras apud eundem, ut nihil eorte impodiat, quominus postoriori tempori eorum inventionem adseribam iis . Vid. IIomstortius ad Polluc. IX, s . Quod ad pilarum ludum attinet. pius inventionom Nausieaao tribuerat Aro- enllis , grammaticus CorcFraeus. Vid. Snid. s. v. Atque suorunt sano hi ludi admodum isoquent sper Graeciam: quas ipsa haud scionia suerit eausa Horodoto, ut hae Oeensione Oblata oorum originom
qnatuor tantum indicabant mmo ros et noque atque cubi o vaseulos. phimo effundebantur, Varie utebantur in fortunao ludis vel puerilibus vol virilibus: qua de re disiu-tarunt Beelior in Charietes II. p. 305 soqq. Od. Aoe. et C. F. Imr- mann Grioeli. Privataliorth. g. 54. not. IA AOq. I. aa. not. 32, do pilarum ludo ibid. not. is; de talis es. quoquo O. Jahra Palamed. p. A .
πχην πεosco νJ πεσσοι sunt OI- ii. ηγῆτοι. qui non inciuntur, ut tali, sed digeruntur in linois ne disponuntur, do indo moventur. Νeqno igitur vornaculo reddon dum
sania sΙ, 2 l. g. 6 notavit Si ebulis.
227쪽
Monet Worsoriis in Acti. rum potontiam magnam Etruriae phili. Monaee. I, 2. p. 258, ne quis partona tonuisse eonstat. Hine Lydi ἐπὶ ad vostium βιῶ oθω rosorat, pro et i ad Umbrorum terram, i. e. limosi ab isto seiunctum. Pertinore ad Et riam appelloro dicuntur. otiim doeot ἐπὶ ad uῶλaol, ut plura Vid. C. O. Muollor. Etruse. I. tilia monstrant exempla, ne simi- p. 102, et quae do Umιris Herodotilis diootidi formula ἐπὶ πλέου Plura distonius ad IV, 49. Do reliquis dabimus infra ad III, 104. vid. Exenrsum ad h. l. καταβιῆνια ἐς Dos ηωJMolestum ἐπὶ τοντο v την μωννμίην ποι καὶ nnte καταβῆνω cum reconit. o ευμενο νςJ ἐπὶ cum gonitivo verbis Schollershom. libro omisimus. appellandi adioetum attigimus ndosia στι ην χρηστα ἐπιπλοώJ Ci- Ι. 14. - Paulo post eum plurimistat haoe Pollux Onona ast. X, 10. libris seripsimus δεδουλωντο ab- ἐπιπascr. supellea. molitia, aliis ieeta augmenti rod plientione, cur Herodoti locis I, 150. 164. III. vulgo ederetur ἐδεδουλωντο. quod i 35. VI, 23. VII, 1 Iu) die utitur rotinuit Diotseli. Plura omissi in επιπaciet cons. Suid. s. v. et Gre- plusquamporiacto nugmenti exem-gor. Corinth. de dialeet. p. 516 seq. pla o Nostro suppoditat Worsor. inod. Sehaos. ibi t. annot. Faosi An- Aet t. philoll. Monace. I, 2. pag. mortili. Eu Pnsso is a Wdri orb. p. 24o: alia aliorum seriptorum ipso
24 exponiti ea ἐξ ἐπιπολῆς oκρυνγ, indieavi ad Plutareh. Flamin. p.ra ἐπιπολαιος κτῆσις, hemesIDie 120. Add. Brod v. p. 289. In vor-nahe. boson dors musserEue. Di- his ad loetis υπo mρσησι no omn-cuntur χρηστὰ . i. e. rρησιμα quod das, novo vno Περσιων corrigen- et inin ex interpretam nto unus li- dum consons, quom admodum apud bor dat III, 78). utilia. nd vi ne tisum poetas genitivi loco dativum post eommoda; quao notante Schweiz- ωπο substitutum vidomus: malim 1aonsoro ad Athon. III. p. li4 D, hie dativi usum expliearo secundum sequiore Graecitatis novo Ioeuisonos: εActi υ πο τινι sin a Loια nppellata sunt. Pro αποπλέειν. mitia potestate esse, Obsequi . N pquod omnes libri assorunt, Diotseli ADtω ποιεισθω sibi aiahioere, in odidit αποπλωειν. Cf. Bredov. p. suam ditionem redioere) etc., ubi II2. ωπο suam quasi ne propriam vim
228쪽
nostrum est varia recensere et veterum et recentiorum commenta dovi ne notion o primitiva huius vo- eis; unum tamen praetori re nolumus, quod prolatiam est a C. O. Muolloro Etrusco. I. p. 79. 80. , nec sino magna veri spocio. Ut enim vix tantum dissontiunt Horodotus at ino Xanthus quorum illo ΤΠ sonum voeat rogis filium contisquo nuctorem. hie Torrhobum), qui bono conciliari possint, ita voeom primitivam C. O. Muot ierus Oxistim ni esso Tvdήαν. qua urbs Lydiao ad Caystrum sita designetur, unde omnem Lydiae trae tum moridional in Torrhebiam diaxorint. Nam Iorrhiam et Torrhum eodom rediro vix dubium.
i. e. direre . id quod res est, quod nerum est. Cons. I. as. II 6 eoll. I
07. V. 50. VII. 209. VIII. Gi. I.
l. - Paulo ni te sorvavi Ionicum
monui ad Ctosino Excerpti. Persice. I. 2. pag. 84 seqq. Ac neminoni fugit, quantopere haec nostri seri ptoris narratio diseropol n Xenophontea, qualis traditur in Cyro-paodia; quo in libro otsi nonnulla
insunt, quao vera esso vix negari
poterit, alia tnmon inulta addita invonimus, quae ad historiam minus pertinero manifestum est, sed ad finem, quom auctor hoe libro sibi proposuerat, bene noeommoia data. Do qua re pluribus quaesi-
nophonteae narrationis cum Cto stana niquo Horo diatea comparatao
fidem quam maximo tuori studuit) C. Nossitioister in Commoni. do Cyro Xonophonteo. Essen 1826. A. G1ldon in Comm. do Cyropno-dino Xonophonteae fido historien Holsing sors. l828. Alia loeun inrapud Aoschylum poetam in Perss.
767 seqq. Quorum quae Vera sint, quae ficta a poeta, vixdum diseeris nere lieot. Ex orientalibus scriptoribus quae eruta sunt, talia sunt, quae ad veram historiam pariam eonferro queant. Cons. Maleolmuist. Pors. I. p. 32 vers. germanic. Iin lirason in J urnal. os tho
mum on reserunt, quae do coloher
Moaros s. Ahtis . in carminosehalinam et, soruntur. In Graecis igitur seriptoribus nos continobimus, inter quos praeci Duo nos adiavertot Ctesias, qui ni iam prorsus viam ingressus nullam plano Cyro eum Astyago seribit misso affini talem; euius seriptoris testimonium eo gravius videri debot, quo rogiis Persarum o membranis illum histo
viam sitam contexuisse Recepimus, nee minus constat, singulos Hero
doti errores illum sibi refutandos sumsisse. Vid. Ctesiae Ereerpit.
229쪽
Peras. g. 2 seqq. Hanc vero Cio-Aias narrationem, breviorem illam quidem, linud scio nil eopiosiorem nune nobis praestent Nieolai Da mnseoni Excerpta nuper inuontas Fragium . hist. Gr. Od. C. Muellor T. III. p. 397 seqq. sive P. 107 seqq. ed. Foder), quorum summam rotuli in Iahrbb. sur Philo
log. u. Paedag. LIX. a. pag. 26osoqq. In his quoquo legimus, Cyrum nulla cognatione cum Astyago Persarum rego, suisso eoniunctum, sed nati no Mardum ac pauperibus parentibus natum ad regiam nutam devenisso puerum, qui mox uratus suerit Artemtinri, piri omn-rum Ρrno secto, siti deinque amoroot gratia ita ereverit, ut ab Artem inro mortuo filius tostamonto doelaratus in huius ipsius locum substituerotur et pntor, nomino
Atradatos s. Tosntradates, satrapno munus neciperet. Mox vero
ita tradunt Exeorpta illa) Cyrus
ad tantam dignitalom evectus eum patro, Oebaro Persa assumto scicio, desectionom parat holiumquo Oxori.
tur gravissimum inter Astyagem et Cyrum, qui ab Astyagis eopiis vietus ad Pasarcndarum montes sauis eosque regreditur Astyngemquo Rccedontem ropollit. Roliqua, quod maximo dolenduin, dosunt. Sod ea ipsa, quae restant, quamvis et ipse hio illio Graecum quondam induxerint eolorem, magis ad Vorum ne-eodoro atquo Horodotois utiquo pra stare videntur. Quod ipsum horum Excerptorum oditor iam an ioa ad Ctesino Fragm m. pag. 5.)orat pro lassus. Horodoti enim naria ratio do Cyri originibus. educationo, reliquis vix nobis satissae ro poterit, quippe qu ne Graoeiam in haud paueis redoloro et ad Grae- eorum tabulas ometa vid tur. Cons. Dahiman n. Horodot. p. 142 seq. Portinet huc, alia ut taceum, naria ratio do Cyri natalibus, quas sponto in memoriam revocat, quae do Oo-dipo Graecorum tabulis earminibusquo sorebantur atque quodamia
modo vel ad Darium Hystaspis filium sunt traducta, quem Ptolemneus Hephnost. cap. a. p. 21 od. Roulea tradit, a matre expositum, deludo e iuno mammis nutritum eura Spargapisno agasonis. postenoqui hinnitu ad regnum pervenisse.
Modieam famam intor triplieom illam famam. quae do Cyro obtinuit, ab Herodoto assum tam fuisse iudieat Leneorho ad DRniel. Png. 2ia atque Mnro eritient history osilio lane. and litorat. os ni c. Grooco IV. p. 24I APq. , Duncker. Goseti.
d. Altorth. II. p. 4r5 seqq. , qui ovariis olomontis eonflatam vult Herodoti narrationem, quao licol ipsa vera eAso non possit, tam ora Nicolai narrationi sit Ρrnosorondn. Doquo equidem aliter sentio. No in probari vido Winoro Bibl. Noal-wortorb. I. p. 280. Herodiat seam
Umbroit 185a. p. 624 seqq. ot in
Dis s. do Cyro Mngno, Iudaeorum liboratoro. Ilorolin. s 85a. His viro rum doetorum sontontiis nilatis quid ipso sentiam, paucis addero placot. Εtonim apud orioninios tiniationes seum, qui rognum quoddam rogiamvo dignitatem sibi aequirat,
inuit raro viilomus nomen qunsiae titulum eius rogis olus vo stiriapis, quae ab ipso rogin sit privata
digni into, nssumore, ipsnmquo nLstii talom eum it in contrahoro, matrimonio inito. Hoc enim modo imporium ipsi si maris firmatum otati omni subditarum gentium foditione inintia, qtano quando regem eiusdom soro stirpis ad Ooquo tam i- lino ad solium evo tum nudiant, foditiones haud movent iugumquo impositum hand nomo sorunt. Itn- quo Modis in Persarum ditionomrodactis solatio osse poterat, quod
Cyrum, novum rogom, Priori eum stirpo rogin mirum in modum con
tune tum ipsius quo Astyagis nepo-
230쪽
tem Esso nudirent. Quas eum ita sint, eam viris doctis olim proposui conioeturam, ut Cyrum re vera minimo eum Astyago commictum stirpsevo rogia ortum statuerom, sed
pro satrapa aut regulo illum ha. horom, qui, Persarum quae gens Modia tum. orat subiecta) dux, seditione mota in summi regis Modorum loeum evectus morit, Mediquo regis omnem potestatem, insignia, alia assumserit, et, quo melius ipso iuro quodam logitimo aut ho-
roditario regiam potos intem exercero videretur, Medorum regis fi-lInm in matrimonium duxorit. Quao suo assensu probavit Hui sold l. l. Png. 5 i. Nee ropugno, si quis Cyrum dixerit satellitibus regiis praesectum , qui rogo sublato ipso in
eius locum successerit; quale multis post annis in Arabum regno nTureis saetum esse necopimus. Persas igitur multo anton idem eisso putandi erunt, quod post socerunt Tureae. Atquo iam anto seditionem navorsus Astyagem motam Cyrum Porsis qui Modorum imporio
paruerint) imperasso statuit Gramin Programmato scholast. , quod Prodiit Wolgiar. 18 28. Quae omnin eo
sero redount. ut regnum Medorumat auo Derfnrum revera unum idem quo esse commonstrent, in qua mu-lain dynastia aliam modo gontem prinei patum obtinuisso videmus.
Quod eum docuissot Schlossem in Universalgoseli. I, 1. pag. 243ηoq. minime illi eontradicoro dobo-hat vir quidam doctus in Hermos XXXI. i. pag. su seq. Neque enim quidquam iis ossi itur Iocis, quos
Ἀσιης ἐπ ετεα εciosa καὶ πεντακοσιαJ Diei vix potest, quantas turbas hie loeus iis excitavorit qui romornu Asino antiquissimo
rum tempora aecuratius d finire eo nati sunt. Multum enim ab eo numero, quem Assyriorum regno No-
stor adseribit, illo differt, quom a Ctesin proditum plures deinceps repetierunt, Asarrios sellie et Asino
imporasso per mille trecentos Aeaea stiam annos. Cons. Diodor. Sieul.
II, 28 fin. Vario modo haoe eum Herodotois aliquo modo eonei liaro
temporumque ordinom stabiliro stu- duorunt viri docti, quorum sontentias, hoe loco non repetendas, re-eensui in noti. ad Ctesiao fragium.
pag. 419 - 424. Quorum pleriquo,
si sos axceperis, qui a Ctesia annorum numerum ponsulto auetum
esse volint, Herodotum do eo tom poro tantum, per quod Assyrium regnum praecipue floruerit, loqui existimant vel potius do eo tem
oro, per quod superior Asia risco) in Assyriorum ditiovo morit
quam sontontiam oliam tuetur Grnae l. l. pag. 6. , vel de so tom poro, quod ad recens modo Assyriorum rognum pertinoat, cum Ctosiao anni ad vetus Assyriorum ro-gnum sint reserendi. Sod haeo otalia eiusmodi, quao silentio praetermittore praestat, talia sunt, quibus quo minus assontiaris, alia obstant
haud minora, ut pluribus illie Qxposui. Quare haud seio an operam perdant, qui inlin seeum in eoneordiam rodigoro velint, de quibus corti quid orni posso desporo. Binae enim iam antiquitus Oxstitisso videntur divorsao narrandi ot computandi rationos, quarum nitoram ab ipsis Assyriis ne Porsis rotatam Ctosias morit Aeetatus ot quotquot alii seriptores so ad liune applicuerint, niteram a Bahvloniis ira ditam et eum Graecis eommunioniatam Herodotus Oxooperit ot qui post, Aloxandri magni notato, do his seripserint. Indo Oxplico Borosinnnos 526 numerantis cum Hor dolo consensum proboque Ni vhrii ration os, quibus Herodotum naria rationem suam de his Babylone ne-eopisso statuat vid. Annali. sociot. reg. Berolinon A. an. 1820. 1821.
sum qui componere possit, vix un- sunm reportum iri porsuasum habeo. Neqno quidquam ad on illu stranda ex orientalibus scriptoribus luerabimur, qui quam negligenter