장음표시 사용
181쪽
lum, vorum do rebus quoquo ligurpatur. ubi est posse, solere. ut infra VII, M. f. l. De quo G. consori Ast. Ad Platon. Rem Publ. pag. 423. 548. Wyttentiach. ad Pla tori. Phaedon. Png. 272. Add. Vinckel mann ad Plutarch. Erol. p. 110. Idoler ad Aristolol. Meteorolog. II. 2, 6. p. 508. Imederioin Gloss. Homerie. II. p. 336, qui comparat Odyss. XVII. 32l. Ipsam sententiam asserunt Stobnous, Ap stolius, alii paulo nuten excitati. In seqq. ad verba ταπερ ρε MDγνες constat. Matth. Gr. Gr. q. 626. pag. 1279 ob usum particulae τε Post relatiust, ex Homero qui ad Herodotum transiit. Add. I artune Lehro d. Partili. I. p. 79. - Ad res ab Herodoto hic traditas quod spoctare contendunt tos. Hamilton Traveis etc. I. p. 305. Grotoland in Gootting. Gel. Anz. 1843. p. 20bi, imagines illas sane-
quam maximo memorabiles, qune rupibus in igno nostra aetute do- tocino sunt in faucibus, quas duo
milliaria distant a Ptorio vid. in D. cap. 76 et vocantur Varili-Kaia.
i. o. rupes literis inscriptae, vereor ut a sontiri quoam. Namquo in his imaginibus, quas nune summa cura dolinoatas exhibuit ae dosoripsit Toxior Description do 1 Asio min. I. p. 209 seqq. 222 seqq. Planch. 75 - 78 . nihil quidquamoquidem iuveni ro potui, quod ullo
modo et cum ulla probabilitatis specie ad pacem inter Medos ot Lydos initam et procurantibuη Ciliciae et Babylonino regibus mutuis nuptiis firmatam roserri posμit. ἐς την Ouorροι rq νὶ ο μοχροι rq explicanio Wossolitario, ost 'tilia
Oraculum. Nam ειναι ποές τε νος est ab alicuius partibus Mare, alicui favere eiusque commodis couxulere. Cons.
similia I. l20. sibi quo noti. I. 124. VII. lba. ibique noti.) VIII, 22
ot VIII, 60. l. 2. - In seqq. Cum Gnis . o molioribus libris roposui μοῖραν pro uοιρην. Vid. Iaredo v. p. 132. Caetorum ἐς την IIερnἐωναοῖραν hic valet: in Persarum ditimnem s. sines. Cf. supra I. Ta et I
82. II, 147. V, b7. VII, 9 l. VIII, 23.
182쪽
ώς μεν ἐγὼ λέγω, κατα τας ἐουσας γεφυρας διεβίβασε τον στρειτον ' ως δὲ Ο πολλος λογος Ἐλλήνων. Θαλῆς οι ὁ Μιλ νη- ος διεβίμισε. απορέοντος γαρ Κροίσου, οκως οἱ διωβλησετω
ὐεοντα του στρατου, καὶ ἐκ δαιῆς ρέειν' ποιῆσια δὲ ωδε. ανωθεν του στρατοπέδου αρξαιχενον, διωρυχα βαθέην ορ--
Alintn invenion apud Fiselior. Grioeli. Zeittasein p. 07. qni eundem tantumroeto posuit Olymp. XXXV, 2. s. nan. a. Chr. n. Quod voro Νosior h. l. nliam, atque Gra eorum plurimi. sententiam affert id quo etiam n porto affirmat oe s ni θῶ asγω . id ipsum haud scio an multum valoni ad iudieiiim ae fidom seriptori , qui vel ab iis, quao plurimi Geneoi sorohant, discedoro non dubitat. lihi ipso quid rectius sibi
e movisso vide intiar. Moneo hoesorum in gratiam . qui Horodotum tomero ab aliis neeopta tradidisso elament. Ου ταρ δη ελα ' κω R. r. i. J Pon doni hace vel a proximo soquente 1 γεται vel reserenda sunt ad nn to- eudentia cog o πολλος χογος 'U χήνων. τον ποΤαμον, αριστεὐῆς χειρος ρέοντα i κ. r. a. J Croesi exercitus in laeva surii ripa collocatus orat ox Πorodoti mente, qui ita seribit, fluvii cursum n sontibiis indo persequens. Ut igitur Oxercitiis dextra osset in ripa fluvium quo pono se haberet, fluvii cursum, fossa supra exercitus castra i. o. n moridiana castrorum parto) ducta cireum ipsa enstrn a pnrto lactvn, ita mutavit Thalos, ut qui ante ad extra castra praetorflueroi ninni , nunc a laevn, i. s. pono castra praeterlaberetur. Itane intorprolationem improhat C. G. Nanck in Prorrnm mnio, qnod prodiit Cottia hosti 18 18 ac typis repotitum ostitit Ialirhh. d. Phil. n. Pnedi g. Suppl. XIV. p. 550 seqq. , hanc
sontontiam hoc ex loco eruens, nexi Nostor dixis Ast: o ποταμιός ἐκ
a. t Nihil in his, no distinetion mquid om singularum vocum, mutn-vimus, quia sentcntia plane opinor sie procodii: A superiori parto cnstrorum i. o. ab on parto, tando fluvius venita in eopit fossam sodoroeain quo dueero in speciem lunas dimidiatas, ni fluvius n tergo suis
ita, hue sellieot sui in exorcitus
torgo esset in canalem so con Veristens ex vetere niveo , Et dolia rursus praeterlapsu η eastra in veterem alveum influeret. Quae, ipsis Wyttonhaoliti vorbis ex parte Prolata, tam einra videntur, ut nulla opus noe distinctionis nee verbo rum mutations. - Pro βαθεην
183쪽
κατα νώτου λαβοι - ταυτη κατα την διωρυχα ἐκτραπομε νος ἐκ των αρχαίων μέθρων , καὶ αυτις παραμειβομενος το στρατοπεδον, ἐς τα αρχMα ἐσβαλλοι ἡ ωστε ἡ ἐπεί τε καὶ ἐσχίσθη ταχιστα ὁ ποταμος - αιυροτέρη διαβατος ἐγένετο. οἱ δὲ καὶ το
76 διέβησαν αὐτου; Κροῖσος δε, ἐπεί τε διαβας συν τῶ στοαNDaπίκετο τῆς Καππαδοκίης ἐς τὴν Πτερίην καλεομενην η δὲ Πτερίη ἐστὶ τῆς χωρης ταυτης το ἰσχυροτατον, κατα Σινώπην
οκως αν - λαβοι J Unus libor hie aciβη. Male. Namque optativo, qui pro totius Ioei ratione partieulam Onoac hie soqui debet, additur αν, quo ipso id, quod spectatur
tale esso doelaratur, quod sive hoe siue illud tactum sit, accidero posse existimetur. tota tuo res indo magis ineorta reddatur. Canalom enim lunae in spectora duxisso dieitur
Cyrna oo consilio s. ea monte, ut, si fleri posset. ensirn a tergo Auia meret s. eircumiret. Π rodoti lo-
enim modo. quum reversi sunt flumen transierunt' cum vertendum osset r. .gus enim modia revertentes flumen
transire potuissent. Qua tam oti in sententia cum aegro mihi doesso videretur particula cis verbo διέβησαν adi ieienda, bene monentem inveni Matthiae l. 508. not. p. 968. Nam do eonsilio piirtieulam omisisse videtur Noster, quo vol ma- eis indicaret sortiusqno in eo insistorol. hoe uti quo seri non potuisso. Tu vido do liuiusmodi in
dieativis temporum historicornm insontonitis hypotholicis dia serentem Fritiob. In Iahrbb. s. Philol. u. Paodae. Suppl. IV. p. 80 seq., ubi nostrum quoque locum attigit p. 82. et Baeumlolii l. l. pag. 136 seq.CAp. LXXVI. η δὲ IIτεοιη - κατα Σινωπην - κειμενηὶ κειμενη o Wessalineti
mondatione eum editi. rocenti. do-
veterum aedis elorum murorumquendoo Cyclopi eorum, templi atqnoare Is reliquias grandos ot extennas, nune non longe a vieo βω- har-K vi cornuntiar, non ad Ta-vium, ut antea visum orat Hamil
Phoriam rotulit indeque neeurntia-
atmo ot deseripsit et dolinoavit. Quae urbs quod dicitur κατα α
184쪽
ειλε μὲν των Πτερίων τὴν πολιν καὶ ηνδραποδίσατο. εἴλε δὲ τὰς περιοικίδας αυτῆς πασας, Συρίους τε, ουδὲν ἐοντας αἰτίους, ἀναστατους ἐποίησε. Κυρος δὲ αγείρας τὸν Moυτου στρατον. καὶ παραλαβὼν τους μετaξυ οἰκέοντας πάντας. ην - τιουτο Κροίcno. πρὶν δὲ εξελαυνειν ὁρμῆσαι τὸν στοατον. πεὶ - Φας κηρυκας ἐς τους 'Iωνας. ἐπειρατο σφέας απὴ Κροίσου ἀπιστάναι. Ιωνες μέν νυν Ουκ ἐπειθοντο. Κυνος δὲ coς απίκετο. καὶ ἀντεστρατοπεδευσατο Κομισω. ἐν υτα ἐν τρ Πτε
vero n om Pierine. urbis Graecis minus eoirnitne situm deelaraturus enm ob causam appolint, quod ipsa Grneea e lonia commercio forens Graecis, in quorum usum Nostorserihebat . utique maximo suit eo enita. Ad ipsum nrmmon tu In notniamus, quod in Diodori Exeorpit. nti Ane. Malo doloetis β. 2s
T. II. p. 25. rotatum invenimus: Cyrum eum pIorcitu suo ad nnia gusta Cappadoeias I ea dolatum Iozalos misisso, qui Cro Aram ceriali rem saporoni. vollo se illi Croo-μοὶ priori m eulparum remissionem neoro, Lydiasqne satrapon illum e n itinere. si ipsius nd nniam
Croesum recusasso. Persas ni sibi servirent. potius respondentem neposcentsem.
pisset se vietorem sore, ad hellum
185쪽
τεθης γενομένης καὶ πεσοντων αμφοτέρων πολλων. τέλος ουδέτεροι νικ μα-ες διέστησαν, νυκτος ἐπελθουσγης. καὶ τὰ μεν στρατοπεδα ἀμφότερα οντως ηγωνίσατο.
7 Lootooς δὲ μεμφθεὶς κατὰ τὰ πλῆmiς το εο υτου στρά - τευμα ην γάρ οἱ ὁ συμβαλὼν στρατὸς πολλοi ἐλασσων ζ o Κυρον - τουτο μεμφθεὶς. ώς τῆ υστεραίρὶ Ουκ ἐπειρατο μων ὁ Κυρος, ἀπαγλαυνε ἐς τας Σάρδις, ἐννόρ' ἔχων, παρακαλε- σας μὲν Αἰγυπτίους κατὰ τὸ ορκιον ἐποισατο γὰρ καὶ προς
π9ὀς Λακεδαιμονίους , μεταπεμψά μενος δὲ καὶ Βαβυλωνίους καὶ γὰρ προς τουτους αὐτω ἐπεπινίητο συuμαχχ' ἐτυραν νευε δε τῶν Βαβυλωνίων τὴν χρονον τουτον Λαβυνητος , ἐπαγγείλας δὲ καὶ Λακεδαιμονίους παρεγαι ἐς χρονον ρητον 'ἄλίσας τε δὴ τουτους, καὶ τὴν εαυτου συλλέξας στρατιὴν, ἐνένωτο, τὸν χειμῶνα παρές, tu α τῶ ηρι στρατευειν ἐπὶ τους
quoque I, 82. III. II. Cap. LXXVII.
Croesus eatissa res exercutia atii pati statem a. damnans exercuum suum
propter pauci rilem: id ost ut Schweh. utar verbis . conquestus ost do suo exercitu, non quod minus sortitor pugnasset, sed si nodnnmoro longo insorior suis ot ho stitius. Foderus in comment . in
do quo I, 74. Hic ultimus Babylonias rox fuit. ab aliis Xahontidius.
honi s ot quaecunquo alin sunt huius generis. Don valdo tam on distantia ab on nominis scripturn quam apud Π rodotum inv nimus. Cons. I nrehor. Vidotiar antoni hie Babylonias rox eum Croeno innotus eam ipsam ob causam. ut adnue -κeons Cyri potontia ipsisquo imminens auis snibus cooreorotura n cntia enusa Amasin. Aouypti ro-zom, compulisso videtur. ut ad Croesum so appliearol. Vid. WoAsoling. et eo s., quas ad I, 153 adnotata nunt. ιν orni Cons. ad I R8. motorum observa orationis strinia damanne in thiam. eum id. quod supra iam indieatum orat vorbis: ἐν ω eo hων. hie proptor millia partieipia intortoeta repotatur vortio is ivturo.
asci quod alius hune in modii minterpretatur: ,.qui socios ad Guxia
186쪽
IΠέρσας. καὶ o sin/ τα irrα φρονέων. ως απίκετο ἐς τας Σάρδις ἔπεμπε κήρυκας κατα τας συμμαχίας. π9οεμέοντας ἐς πέμπτον
μῆνα συλλέγεσθαι ἐς ΣαοMς. τὴν δὲ παρεόντα κώ μαχεσάμε
σκέδασε, oi δαμὰ ἐλοίσας, μη κοτε ἄρα ἀγωνισάμενος ουτωπαραπλησίως Κυρος ἐλασ)ὶ ἐπὶ Σάρδις. νυτα ἐπιλεγομένω 78
οίσω το π9οαστειον πῆν mxίων ἐνεπλήσθη. φανέντων δεαυτων, οἱ Ἀποι st ετιέντες τας νομας νέμεσθαι, φοιτέοντες
sus eum Gnis s. dedimun librorum plurimorum ex nue toritate. - In proximo nnio odd. Imasipa ι ostigestum reputare. constar . Cons. I
RH. II. I 20. nlin. qnno dabit Sehweth. in Lox. Horod. s. v. signissentione Ionendi invenitiar I. 325 ot Doquon-lntiar otin in Pansanino. ut monuit si obolis. ad I, 12. β. a.
magis placot distinetici ni, illo posita anto μετιέντες. Quod deniquo
187쪽
κατῆσθιον. ἰδόrieti δε το Dro Κροισα , ῶσπερ καὶ ἡν, ἔδοξε τε - ρας εἶναι. αυτίκα δε ἔπεμπε θεοπρόπους ἐς των ἐξηγητέων 39Tελμησσέων. απικομεν νισι δὲ τοῖσι θεοπρόποι σι καὶ μαθουσι πρὸς Πλμησσέων, το θέλει σημαίνειν το τέρας , ουκ ἐξ γένετο Κροισω σπαγγεῖλcci. πριν γὰρ γ' o πίσω σφέας ἀναπλωσαι
ἐς τὰς Σαρδις- ῆλω ὁ Κροῖσος Tελμησσέες μεν τοι τάδε
ἐγνωσαν. στρατὸν αλλοθροον προσδοκιμον ει νω Κροί M' ἐπὶ
, quos equi ut RPPnmorunt, omissis pascuis cons lotis, accedentos
quem multi dein socuti sunt. Cum voro libri nune eollati offerant ἐς των ἐξηγητεο ν. eum Gai sordio roponero non dubitavi. prohanto quoque eon scire in Ion. Litt. Zoit. 18'8. Ergiing. Bl. nr. 45. pag. 340. Bokkoriis dodit ἐξηγητας. quod proba vit Brodov. p. 22I. Erit autem genitivus eodem modo explicandus,
τεων. - 'Εξηγηταὶ hoe loeci sunt intorproto Ruhnhonio ad Timaei Lex. Plat. pag. Il0. , qui monstra si prodigin procurent. Titias in saeris obsoruari solitos doceant, pia- eulo obnoxios expiont ni inquo neant, quae ad saerorum administratio- noni religiono quo servandas porti-
geminanda μηt: vid. G. Normannin Annali. Vion n. LIX. p. 20o. Brodov. p. 96. Temesxus urbs, sive Telmissus. do qua Strabo XIV. pag.
981, Pompon. Mola I, 15. g. aibiq. Τεsehueli., Plinius Η. N. V, 28. I. 102. ubi Telmestis nune odi turi. Arrian. Expedit. Alox. I. 24. II. 3. , Lycino ost urbs colcherrima, probo distinguonda ab ea, quae in Pisidia sita orat urbs Tot missus s.
Termissi s. quam momorat id om
Arrianus I. 27. Illius Tot missi in
rudoribus nune oppidum Mastri Oxstruetum ost, ubi immensi theatri ruina adhuc eonspicitur, itemque sepulcra in rupibus Oxeis a st Porso- politanis similia. Do qnibne mulin narrant nostrae ne niis poregrina- toros. Tu vid. Van dor Chus in Commentar. geograph. ad Arrian.
latur Cieoro de divin. I. di ibiq.
π1 ostii δε τας Moδις' Ex his vor- his eum Larehoro collistoro mihi poAso vid or, Croesi legatos non podostri itinoro squalo tune ton porta sorsitan institui non potuit), sod mari non sino amhnethus snr-dibua transvoetos esse Telmessum.
188쪽
την χωρην, απικομενον δὲ τουτον καταστρέφεσθαι τους ἐπιχωρίους, λεγοντες ἴφιν εἶναι γῆς παῖδα, ιππου δὲ πολέιμιόν τε καὶ ἐπήλυδα. Tελμ 'σέες μέν νυν ταυτα υπεκρίναντο Κροίσω ζδη ηλωκότι, ουδέν κω εἰδοτες τῶν ην περὶ Σάρδις τε καὶ αυτόν Κροισον. Κυρος δὲ, αυτίκα απελαυνοντος Κροίσου μετα τὴν μάχην 9τον γενομέν ν ἐν τῆ Πτερίη, μαθών. ώς α πελάσας μέλλοι Κροίσος θιασκεδαν τῖν στρατόν, βουλευομενος ευρισκε πρῆγμα οἱ Πναι ἐλαυνειν ώς δυναιτο τάχιστα ἐπὶ τὰς Σαρδις, πρὶν ii τὸ δευτερον αλισθῆναι τῶν Λυδῶν την δυναμιν. ώς δέοι ταυτα ἔδοξε, καὶ ἐποίεε κατὰ ταχος. ἐλασας γὰρ τὸν στρα τὸν ἐς τὴν Λυδίην αυτὀς αγγελος Κροίσω ἐληλυθεε. ἐνθαυτα Κροῖσος ἐς ἀπορίην πολλζν απιγμένος, ῶς οἱ παρα δοξαν ἔσχετα πρηγματα ῆ ως αντος κατεδοκεε, δμως τους Λυδους ἐξῆγε ἐς μαχην. ην δὲ τουτον τῖν χρονον ἔθνος ουδεν ἐυ τρ Ἀσίρ
τε ανδρειοτερον Ουτε αλκιμώτερον του Λυδίου. ζ δὲ μαχη
dum esse es. III, 123. V, 108. VI, 6. VII, 203. VIII, 20. IX, 89.
usum verbi υποκρίνεσθαι pro Axo-νοι τεσθαι respondendi notione de monstret. Unde contendit Brodov. p. 36 seq., Herodotum semper et πο- κριν3σθω. Nunquam αποχρίνεσθαι,
dixisso. In proxime sequentibus Natthiae doletum vult verbum ἐν eum, qua hoc loco κit attraetio
quam possit. Sed vix idonea haso causa, ut sine librorum auetoritato voculam Oxpungas. Et ropugnant, quas idem Matthiae eoilogit huius attraciflonis exempla Grnm m. Graec. I. 473. not. l. pag. 884., quibus iuro nostrum locum adiecit. Assentitur mihi Struvius in Spoeim. Quaest. Herod. I. pag. 1'. not.,
qui similos Nostri locos citat I, 92. II, 8. V, 92. Cap. LXXIX.
tieipiis adiectae cons. II, 146. VII,
e re aua, ea usu aus esse. Sie IV,
10. VII, 12. - In seqq. ἐχηλυθεε
plusquampor etiam hie minime sollicitandum, es. Bredo v. p. 320. et
Verba, cum anteeesserit παρα βο- abundare viduntur. Nee tamen
ideo otiolonda. Tu cons. VIII. 4et alia apud Matth. Gr. Gr. g. 630. pag. 13ll. - In s sqq. ἀνδρειοτερον ferri posse Dogat BredOV. P. 178.; Herodotum seripsisso vult ἀνδρηioτερον. η δὲ μαχη σφεων ris απ' πω H απ' ιππων pluros iique melioros. Alii ἀπ' ιππων. Locutione ipsa pustriam equestrem indicari iam heno monuit W sol ingius, qui de Lydorum arte equitandi comparat Philostrati Ieonii. I, II. pag. 788. et Homer. Ili. X, 431. Add. Xenophoni. Cyropaed. VII, 1. 27 seqq. et Mimnormum, in cuius carmini-hus praedicantur Inno χοι Λυδοί vid. Sehnoidewin. Deloci. Post .
eleg. p. in). Quin in ipsis anaglyphis Dorsi eis videntur Lydi reprae
189쪽
καὶ φιλον δια δὲ αυτου ποταmu ρεοντες καὶ αλλοι καὶ Ἱλλος ουήρηγνυσι ἐς τον μέγιστον, καλεομενον δὲ Ερμον , ος ἐξουρεος ἱρου Μητρος Αινδυμ ζννὶς ρεων, ἐκ θιδοῖ ἐς θάλασσαν κατα Φωκαδεὶν πολι H, ἐνθα υτ α ο Κυρος ως εἰδε τους Λυδους ἐς μαχην τασσομένους, καταύρωδήσας την ῖππον ἐποίησε, Aρ-
sentati cum equis, quos tributi loco regi offerunt. Vidi Grote solid. in Boettiger. Ainalth. I l. p. 98. Hine non improbo, quod Matililaevertit: au Inerue i proprie vori denPfe en atis Odor herub) alveilen.
rodot. lX, 63. - In seqq. η σειν o libris plurimis dodimus. Vulgoc scis. Epoetat huc sorsan glossa in Nox hori Anoedd. Gr. I. pag. luia,
s. pag. υ28 C, qui Horodoti testimonium profert. Livio XXXVII. 3T idem fluvius dieitur Phro, quem tumuli assi Milo distinguit Plinius Ilist. Nat. V, 2s, 31. Indo nostra quO-que aetate diversos amnes Atatuunt, secum post coniunctos: vid. quaen rt Fortituor l. l. p. 173. Hylli fluvii piscibus pleni montio fit apud Homorum Iliad. XX, 392. ubi eonsul. IIdynii Ob,ervuit. Tom. VIII. Ρ . 92. Quod huic versui adpositum est scholium, in eo memorianis tur ex Herodoto res, quas in eo ipso scriptore, qualem nunc habo. mus, frustra quaesieris. Rosertur otiim de Iphitionis arn. lapideaque statun antiquo moro elaborata aliisque do rubus, quarum hie nulla mentio. - De tiems, in quem Hyllus prope Magnesiam sese insundit,vid. V, 101 ibique noti. et Strabon. l. l. , qui idem montis saeri Dindymenes meminit, undo Hermus proveniat. Do quo monte longum est quaerere. Larchorus Dis 4mtim fuisse suspicatur prope Cygicum. Rectius Forbiger l. l. pag. 102 hune mou-tom oum osse iudicat, qui nunc vocatur Morati utish: ex quo Cum Hurmus rouern proveniat, primo cur8u vocatur mortiti Dashi M. Mater Dindymene, quae etiam simpliciter vocatur Dinomene V. c.
apud Ilorat. Od. I, 16, b), est δε-belo, mater deum, quae Phrygino in montibus eolitur. Catullo LXX, si) ost Deti Dindymi, ut ab hoc
Phrygino monto cognomen repetou- dum viduatur, cuius tamen alino quoque rationes ab aliis proferuntur. Sed hoc a nostro IO O alienum.
Videat, qui quaerat, locos ab inter pretibus Horatii allatos, et quae dudum iam eongesserat Gyraldus in quarto syntagm. de diis genti. p. m. 13b η i.
ralem libris addicontibus praetulimus. Itidem mox dedimus Μητρος Pro Vulg. μητρος, litera initiali minori. - εκδιδοναι de fluviis, qui sive in maro sive in alios fluvios fio exonerant, addita praepositiotio εἰς, aequo nique ερι ἐνuι iam supra attigimus ad I, 6; alia dabimus ad IV, Η5. Vid. Brodov. p. 63, quitiae in re unum ἐκδιδονcii Nostr
genu hon Phoeaea. Vid. I, 76. Si Bredovium p. 130 sequimur, Pro Φωκαιην, quod Optimi quiquo Ii-
190쪽
παγου υποθεμενου ἀνδρὸς Μήδου, τοιόνδε. εκ1αι τῶ στρατῶ τῶ εωυτοὐ εποντο σιτοφοροι τε καὶ σκευοφοροι κάμηλοι, ταυ- τας πάσας αλίσας καὶ α τελῶν τὰ αχθεα, ανδρας ἐπ' αυτὰς κ ανεβοσε ἱππαδα στολῆν ἐνεσταλμένους. σκευασας δὲ αυτους προσέταξε τῆς ἄλλης στρατιῆς προΓεναι πρὸς τὴν Κροισου ιππον, τῆ δε καμήλω επεσθαι τὰν πεζὼν στρατῖν ἐκελευε ' οπισθε
οε του πεζου επε ταξε τὴν πασαν Drπον. ώς δε οἱ παντες διε τεταχατο, παραίνεσε τῶν μεν αλλων Λυδῶν uνι φειδομενους, κτείνειν παντα τὸν εμποδὼν γινομενον, Κροῖσον δε αυτον
μὴ κτείνειν, μηoὲ ἐν συλλαμβανομενος ἀμυνηται. ταυτα μεν παραίνεσε. τας δε καμήλους ε ταξε ἀντία τῆς Drπου τῶνδε ει - νεκεν ' κάμηλον Ἀπος φοβεεται, καὶ Ουκ ἀνεχεται O με την ἰοεθν αυτῆς ορεων, Ουτε τὴν ὁδιινὶν ὀσφραινOuενος. αυτουδὴ ων τουτου εῖνεκεν ἐσεσόφιστο, ῖνα τῶ Κροίσω ἄχρηστον stiri asserunt, seribendum erit e)ω. ναιαν et hoc loeo et in a I, 16 l. 165. Cui obseeuti sunt roeunti. edd. Do Harpago vid. I, 108 seqq.
addiconto Seholiorshomiatio libro
untecedd. ut seqq. η ιππος est: equi altis, equites. CL Thomas Magist. p. 169. Sed hoc, erodo, lippis ac tonsoribus notum. Ad κάμη itis es. Schae r. ad Long. p. 3Id. Verba ἱππαδα στοληω ἐνεσταλμένους sequestri habitu a. equestri ve- alimento armisque indutos) explicuit Hesych. s. v. Bredovius p. 82eonirn librorum auetoritatem scribi
iubet ἐσΤαλuενους. quoniam simplici verbo Noster semper sit usus, idque recenti. edd. receperunt. Equidem non video, cur composito vorbo uerodotus hoe loeo uti non potuerit. sequentia respexit Gram
isse, in huius ipsius proelii narratiotio tradunt X n phon. Cyropaed. VII, I, 27. Polyaenus Strateg. VII, G, G. Coni. etiam Aelian. N. A. III, I et quao ad h. l. adnotavit au-eobs p. 100. uod Do mirum vide
ntur et a natura rerum abhorrens,
monuit teste G. Blume tibach. in Commenti. societ. rog. Gotting. l804. pag. 186.), cogitandos esse equos, qui primo ipsisque plano in
ηuoti suerint eosque serro didieerint. Idem quoquo tradit Pallas, a Jaeobsio l. l. laudatuη. Atque primi Arabes camelis in bello vecti esso dicuntur, eoque modo militati tos in
Dorsarum exercitu inveniuntur.
Utido similis equitatus apud D etrios. Parthos, Alias Asiao gontes. IJo quibus Cr. amandat ad Gesisti. in Commenti. ad Iosai. XXI, 7. pag. 660 seq. Tu vid. Horodot.
VII, M. Diodor. II, 54. III, 45. Appian. Sur. 32. Herodian. IV, 15, 4. Liv. X VII, 40. . καὶ Ουου ανέλεται sues τὴν ἰδί- ην αυτῆς ορεωνJ Ad strueturam vorbi ἀνίχεσθαι eum partieipio vid.