장음표시 사용
241쪽
πεντηκοντα ἔτεα, παρεδέεατο την ἀρχήν. παραδεξάμενος δὲ
μενος ἐπὶ τους Iuρσας πρωτοισί τε τουτοισι ἐπεθήκατο, καὶ πρώτους Mηδων υπηκοους ἐποί σε. μετὰ δὲ ἔχων δυο ταυτα ἔθνεα, καὶ διιφοτερα ἰntisci, κατεστρέφετο τ=ην υσιθν, απαλλου in ' ti λο ἰὼν ἐθνος. ἐς o στρατευσαμενος ἐπὶ τους
endit intra annos et 655 a. Chr. n. , quo ipno nitrio Phraortos patri successit in regno. Qui post iunii viginti duos annos rogilum tonuit, ipso in Oxpoditiono eonirn Λημyrios suscepta obiit, ut paulo infra Hor ad Otus narrni. anno, ut ex illis ponso initur . naa a. Chr. n. Ipsa expeditici opinor en tot in annumnaci n. Chr. n. Ab his non admodum di Aoodit Clinton., do rocmn Modorum chrotiologia noeurato diRputans in tortia appondi eo Fast. Hol-lon. Vol. I. png. 25η seqq. Medos ab Assyriis doso isMo ponit nitrio Til nuto Chr. n. Deloe m rid ro-gnum evectum et09 Phraortoni olsuo odontom scin , cnosumquo in
qui in entidotii rem sum mn curn
inquisivit t. l. p. 36 so sq. 58 seqq. Medos vult ali Assyriis de eisso II 4 anto Chr. n. Dolocem regunti toni ponit ab niano Ius tisque adntinum na5: quo ipso anno Phraortos Mocutias ost, qui periit annosaa. Qui nuper Inoo tractavit Ionianos a Gnmpnoli Zoi troeli nniae aer Babylon. ote. p. tio AOqq. iniseq. , Doloeom mortuum osse Mintuit anno 657, Phraortem onesum in pugnn nb Assyriia anno fas, sod Medos domum anno nun ab iocis Assyriorum iugo D iocom regem constituisMo. ndeo ut Deioeos
regnasso conqondus sit, inquo nu- mortiR Hor il locis error irreΡ'orit. Equido in ut Horodoti numeros eorrigam, ndduci non pos um . pra sortim eum in enoteris viros doetos, qui haec irae inverunt, i in sero eoi sentiolatos vitisenna, ut vix unius nitoriusvo antii diserimon sit roliquum. - Cnotorum Ilia in moro si
supra I, 37 ot VIII, id, ubi modio
hoc verbo NOAior usus est. Faeit
hol. ad II, 7. g. l. καὶ rei τό rrore tiar Docill Attonito vim particulae καὶ declarativam, do qua dixit Nartune Lobro d. Pnrtili. I. p. 145. Valet otiim hier id e . et ' quidem. Notino aliter paulo postr ἐπὶ τους usoro, o ς
242쪽
Ρραορτεω δὲ τελευτησαντος, ἐξεδέξατο Κυαξάρης. ὁ σῖρα - 103ci εω του Ληλκεω παῖς. Ουτος λέγεται πολλον ἔτι γενέσθαι αλκιμωτερος των προγονων ' καὶ πρωτος τε ἐλόχισε κατα τέ-
bono admonemur a Messelinio, Πerodotum Assyriorum nomine usum
esso sonsu intiori ita ut Babylonii quoque, alii comprohendantur; es. I, 178. 18 3. Idem monet Rcnnol. in Goograph. Herod. p. 458. Ac pluribus hane in rem disputat Iablon9hy isa. do lin r. Lycaon. T. III. p. 12u opusce., Assyrialis nomino antiquissimis temporibus non solam Assyriam suisso significatnm verum et complurn ntia rogran, quorum potiti suorint Assyrii, non raro Pomprehensa misso. Indoquo glinmBabylonios sivo ChaldaeoR, dohollatos ah Assyriis, horum nominoniiqunndo appellatos osse monet. Add. Forbigor. IIandb. d. nit. Go gr. II. p. no7. Unde soquitur, Horodotum verbis καὶ 'AsaDp ων του- ron ς. si Νῖνον εἴχον indieare voluisso onm Assyriam . quae arctiore Aonsu ne proprio sie dicebatur, primitivam Aasyrino regionom, unde ipsum Assyriorum regnum Prose-etum ost, Adiabenon qu niti otiam voeabant; vid. Forbiger. l. l. png.
oi II, 150. Caeterum eum iis, quae Morodotus de hae Phraortis expeditione contra AssFrioa aeribit, plane convontro volunt ea, quae in libro Iud illi I leguntur de Arphaxadn
Medorum rege, qui, eum Assyri rum rogo Nehuhadnerar doeimum regni annum ngento conssietatus, susus est in campo Ragant id quod in annum na5 ante Chr. n. cader proburo studuit I. n Gnmpneh. l. l. p. 361 aeq. Assyriorum rex VOenis
quo I. a Gumpnel, ad h. l. pag. sa. Idom Bais linson in seriptiono doΕebntanorum situ supra laudata p. 141 seq. Arphaxadam libri Iudith ad Phraortem. Dolopis stium, roserri posse negni: do Doloco eo-gitaro m nutili, quod mihi quid om haud persuasit. Quo roelius DoSauley in commentatione ante inudata p. 28i Arphaxadam nullum
nlium osso posso nisi Phraortem
Norodoti ostondit; do Assyriorum rogo Κini ladan idem exposuit pag. 277.
cutione cons. I, 30 ibiq. not. Car. CIII.
distribuoro, dividoro secundum aίχους sive eohortos dixeris sivo manipulos). Cotis. otiam Suidas s. v. et Zonaras in Lox. p. 605, ubi tamen malo oxhibotur ἐλοχησε. IIitiendditum κατα τέχεα, eum τεχος hiecortam quandam militum manum cohortem ete. Indieat sappiusque hoc sensu, Ρrno sortim adiecta praopositione κατα notionis distributi Vne, npud Nostrum inveniatnr. Rio
propter schnitaliam, qui in rom. mentatione de Cyro, quam supra
243쪽
228 HERODOTI, α τους ἐν τῆ 'Aσίρι, καὶ πρωτος διεταξε χωρὶς ἐκάστους
ει ναι, τους τε αἰχμοφορους καὶ τους τοξοφόρους καὶ τους ιππεας ' προ του δὲ αναμὶξ ην πάντα διιοίως πναπεφυρμενα. Ουτος ὁ τοῖσι Λυδοῖσί ἐστι μαχεσάμενος, οτε νυς η Vuε η ἐγένετό σφι μαχοuε νοισι, καὶ ὁ την υλυος ποταμου ανω 'MArvπασαν συστέμας εωυτω. Συλλεξας δὲ τους υπ' εωυτῶ ἀρχομενους πάντας, ἐστρατευετο ἐπὶ et ζν Νῖνον, τιμορεων τε τω πατρὶ , καὶ τον πόλιν ταυτ)ὶν θέλων δε ελεῖν. καί οἱ, ως συμβαλων ἐνίκησε τους 'Aσσυρίους, περικατηsιενιθ' τθν Νῖνον,
ἐπῆλθε 2 κυθεων στρατῖς μεγας ' ηγε δὲ αυτους βασιλευς ὁ κυθέων Μαδυης, IIρωτοθυεω παῖς ' οι ἐσέβαλον μὲν ἐς την Ασίην, Κιμιυριους ἐκβαλόντες εκ τῆς Ευρώπης, τουτοισι δὲ
narrationem memorari quoque in Porsarum carmine Sehahnnineli, subrego Κoihamus, qui ipso Grai O-rum Cynxaros esse perhibotur. Vid.
II animor. in Wienor Jahrbii eli. IX. Ρ. la. In seqq. quas sit η υλπιυς
paret indo, quod supra I, 73 Halyn fluvium dis orat sopararo τῆς Ἀσιης
Tre κατω. i. e. enm Asiam, quam minorem nos dicero solemus, a ro-
tha. im incursiones ut luo expedition os, do quibus nonnulla Iustinus II, 4. 5, satis obseurno sunt. Sio Strabo I. p. 106. p. si od. C sauh. Madbia regis expeditiones ne peregrinationos tangit, nec inmon plura addit, quibus illae neeuratina cognoscantur. Quae eum coniuncta sint eum Cimmeriorum incursionibus, comparontur, quae nil I, 6.15 adnotavimus. 1 o Seythis in Asiam irruentibus Aeeurate nunc disputavit Nupsold l. l. p . 37 seqq. Quom si sequimur, circiter annouaet anto Chr. n. Soythas Cyaxnri Ninum obsidonii Rupor venisso statuendum erit. IO. n Gumpacti longo serius, ei rea ann. G24 hoe aeeidisso vult; es. l. l. p. 144. Seytharum voro hane incursio nom, qua Cim morios insecuti Modos vicorutit omnem quo sorme Asiam occupn-runt, eandem atque Chaldaeorum suisso oxistimant viri docti. quibus assentitur Heoronius Idoen I, 2. pag. 260. Indequo etiam I. a Glim
Chaldaeos, qui toste Habacue. I. 6 soqq. Palaestinam quoquo attigerunt, haud nitos revera osse Oxistimat atque Seythas, do quorum incursionibus Noster h. l. Et f qq. tradit. Add. Borthoau: Zur G sol,lehto d. Iarnelit. p. 36l.
244쪽
καὶ ἐς Κολχους τρι κοντα Vuερέων ευωνω οδος. ἐκ δὲ τῆς Κολχίδος ο i' πολλον Ητερβῆνα ἐς τὴν Μηδικλμ, αλλα εν τὸ δια μέσου ἔθνος αυτιον ἐστὶ, Σασπειρες ' τουτο δὲ παραμει
ευωνος eodem sensu I, 72. Ipsam monsuram ab Horodoto indieatum vix aeeuratam videri nec eo Vn- loro, ut, quid aliis locis simili mon-surno modo indicatur, inde demo-tiamur ne definiamus, nemo negn-hit. Nam ipso Horodotus in lin eo rogiones porvontro non potuit. Cons. Dalil inania. Horod. pag. s7 not. Mo-
do iisdom formo est regionibus, diurnum itor dia oontis stadiis a quiparari. Hine quoniam illo numerus triginta diorum iusto maior videri possit, praesertim olim I, 72 quinquo tantum diorum itor dient ox podito viro oum tractum Por- meanti , qui a mari moditerranoo usque nil Pontum Euxinum perARinm minorem tondit, Schwgh.
Horodotum hic loqui nonat de ea Maeotidis paludis parte, quno Col-ohidi est proxima, verum do ostio Maootidis, ot quidom do ultorioro orn illius ostii. ubi Cimmeriorum olim more sedos; eons. IV, II AOq. οὐ πολλον ωπερβῆναι ἐς την ΜηδικὴνJ Ad structuram loci grnm-
mattenui supplo ἐστὶ . non mtitium se . iii noris ost), transscendere in Mediam. Nam ὐπερβαίνειν. transgredi, equoris do montibus. fluviis. Dot Ρηn via, qua non unldo longa in Modiam o Colo hido pervoniri posse hic narrat Herodotus, monuit Rittor. Erit hiando II. p. sit, Plinii quoquo testimonio aeeito sIIist. Nat. VI, is) qui Indicas m reos, in Cyrum fluvium ex mari Caspio subvectas, quinque non amplius dierum fermeno Dinere ad Phasin in Pontum dovehi posso seribit. Quo in itinero a Phnsi usquo nil Cyrum curribus ae plaustris ad mereos vehondas votoros usos osso idem monet Rittomis indequo insignomropolit Bactrorum ot Colchorum mercaturam, quae ipsa ad illius rogionis ad numinis famam tot sa bulis colobratam mn opore vavi luorit. εω to δια μέσου ἔθνος αυ-
χους roserre malim, ut unus laniatum populus modius Dier coles μι Medirim intorioctus Oxistimetur.
In loetiono moris ρες libri consontiunt. Ita ut nihil sit mutandum. Paulo insorius I, IIo huius gentis
torram dicit valdo montosam, ni tam silvisquo opaeam. Et eons. prnotoron do situ huius nationis
nc plura dissorentoni Laresiorum in inti. goographion VIII. pag. 482 seq., Rennel. Geograph. II rodot. p. 503. Add. Ulieri Googr. d. Gr. u. R5m. III, 2. pag. 520. Quorumo disputationibus, praesertim si ad- iocoris, qune Nili ortis notavit in Erilli undo II. pag. 922, illud osset-tur, Anspiros habitasso circa sup riorem Cyrum fluvium iis sero in regionibus Goorgiao, in quibus nunc Tissis sita est, quneque etiamnum vocantur Tachin- Krarmel et plura continent loen, quorum nominn in-eipiunt a syllaba Irictis; unde Verisimilo vi lotur Bittoro, Saspirosesso eosdem ntquo Iberos orion talos, nomino ipso inde eonformato,
ελαι supplent quod aptius videtur, quam si λέγονοι omissum statuas. Namqno infinitivum quominus i ex . omissa particula cis στε
245쪽
βομμοισι εἶναι ἐν τῆ Μηδικῆ. ου μέντοι οῖ γε Σκυθία ταυτ si
explieomus, impedit opinor particula δέ
hoe sensu: ,,de rectentes ab illa tiro-vioro via, aliamque superiorem enm-uo mulio longiorem inoressi. Inicatur autem en via, is in Scythaoindo a Maeotido paludo roeia Oriontem vorsus pro eti, Caucaso monte ad doxtram rolicto, dein occidentalo Caspii maris litus logentos ad
Cyrum usquo in maro istud influentem , per Caspias portas in Modiain irruporunt. Quam eando in viam post Hunni et alino quoquo gentes ingrossi dicuntur, eum in Modin m Persidemque incursuront, nere ratiori notato Potrus magnus illo Russorum imperator hae vin totondit, litusquo illud angustum, Per quod itor ducit ab una parte mari, ab altora montibus altis inclusum, ditioni suas adiecit. Nunc illic nobilitatao saucos, quibus nomen Derbend. Sed de his omnibus plurima aeeurnio disputnias consulatur Rittor Erilhundo II. p. 861 seqq. - Pro
inprirnis compar. III, 5. VII. 89 aliosquis loeos laudatos a uillor- hech. in Diss. do quibusdd. Asino
Herodott. difficili. pag. 4. Qui
idem nominis eam riffert rationem,
quod Palaostitia Syrino fuit pars eique aceenseri solita, sive quod Syrii Palaostinam inhabitarunt. Nam Syriorum vocabulum initore
sensu a Nostro ia,urpari, iam supra nil I, 6. 72 ncitavimus. Pnino-stina autem linoeco terra ex Herodoti sontentia indo a Phoenico usque ad Aegyptum procossit seotis. IV, 3s) et eomplectitur potissimum
inestinam non difforro a Philistaonsivo terra Philistasoriam, Por quum pedestri itinero petunt Aogyptum,
hane ipsam ob causam opinor Oc-
apud Herodotum, in απ tot πει mutandum vult Arodov. p. 145 seq., quem Diei eli secutus est. - M
minit huius Seytharum Oxpeditionis Hieronymus Epitaph. Fabiol. T. IV. p. 6ni Opp. s. Epist. Ir. T. I. p. 460 ed. Vallarsi , malo lamerioniti Dario Modis imporarito neci disso roseroras. Pgninmetiebus veroox Larchori rationibus regnum e pit 671 a. Chr. n. mortuus alis estui I n. Chr. n. , ut adeo XVII annis anto ip ius morto in Scythariam invasio accidisso sit putanda. Clintonom Fast. Holloniec. I. p. 214; es. Figelior Zoitin solia p. 88. 105ὶ si sequimur, Psam metielius, qui teste
246쪽
πτου βασιλευς ἀντιασας δωροισί τε καὶ Drum orarοτρεπει τὸ προσωτεραγ ιχ νὶ πορευεσθαι. οι δὲ, ἐπεί τε ἀναχωρεοντες οπίσω ἐγένοντο τῆς Συριης ἐν Ἀσκάλωνι πολι, τῶν πλεονων Σ κυθέων παρεξελθόντων ασι νέων, ολιγοι τινὲς αυτων υπολειφθέντες ἐσυλησαν τῆς Ουρανιγὶς Αφροδίτος το ψον. εστι δε
τουτο το ψον, ως ἐγω πυνθανομ ενος ευρισκω, παντων ἀρ- Horodoto II, 157 regnum tenuit
per quinquaginta quatuor annos, regnavit ah ntino 670 usque ad annum sis n. Clar. n. a in Palnostinnm Reythno tosto Eusebio irruerunt anno Ga2 a. Chr. n. vid.
ibid. p. 204): quod ipsum anno G23
paeli, qui Psam motichi morioin ponit anno sit n. Chr. D. Sed cotis. quoquo Herodoti. II, 357 ibiquo
nes III, 16. V, 2z ihiquo nil noti.
VII, 225. In seqq. ασι νης activa notione accipiendum: non Medens. nihil malil eommi fens: cum vulgo passiva plorum tuo noti otio oecurrat: in Itimis. illaesus, ut II, 114. 181 ete. Cf. Seli gli. Loxic. Horodot. Ascalon urbs satis nota, quippe cuius frequens motitio fit in saeris Hebreoorum libris. Sita suit propo maro inter Aet tum ni que Ga Zam, una de quinquo Philistaeorum civitatibus, per totam antiquitatem valdo eelebris, nunc autem ita diruta, ut ipsum locum, cui adhuc nomen Asititnn, nil nisi rudorum moles indieet: es. Sta rhl. l. p. 23 seq. 38 seqq. Horum rudorum imaginem neri in eisnm Exhibot Findon Landseape Illustrat. os Bibl. Part. VII. Plurn do ve- toro Asenlono dabunt Forti luor Hand h. d. nit. GPogr. II. p. Inuot Rosen inuollor. Bibl. Aretinoolog.
Pausanius I, Id Assyrios primos omnium Venerem Uraniam coluissorosort, indo illius enitum Paphios in Cypro ot Phoenices in Palaostina aecepisse, undo devenerit ad Cytherios. Quod cum minus ere-dihilo vidoatur Wessolitigio, mirantiquo paelo ab Assyriis a mari re motissimis haec superstitio ad Cyprios penetraro potuerit, Pausan initi nostri scriptoris loeo I, 13l oi l sun vero nbductum esse putat. Sodmoliora de his nostra notas odocta. Nam Venus Urania, do cuius antiquissimo templo Ascalono narrat Herodotus, haud alia est dea quam quae variis Dominibus per omnem soro Asiam culta siderei numinis vim declarat, quae lueo sua omninniat ae nutriat simul quo omnium
in natura rerum, quarum parotin habetur, semina in Eo contineat,
qualum declarant Lucii procos in Apuleii Motamorph. XI. poAt init.
Uine ad Lunam proximo ne odithaoe Venus Urania, Virgo coolestis A. rogina eo li, rit vocabatur, nequo nilmodum ab ea roeedit Deree o illa don Syria, cuius templum non longo remotum ab Ascalono commemorat Diodorus II, 4, ubi vid. Wosseling. Do Vonore Urania,quao Asfarus s. As arora nomon
apud indigonas tulit, post Cron Eorum In Symbol. II. p. 350 seq.417 seqq. 4I3 seq. coli. III. p. 28 led. teri. ogit Movers: Dio Phoenix. I. p. 559 seqq. 601 seqq. , quom Eequitur Starh l. l. p. 258 soqq. Add. Millineon in Transactions os royn society os Literat. ηoc. Morios I. p. 63 seqq. et BGckh Mutrolog. Untorsiich. pag. ia seq., qui Veneris huius cultum cum votoris eoinia moreti rationibus etin in eoniunctum
voro enitum ex Asia o superioris restionibus duetum ipse Horodotus I, 131 indiearo vidotur, ad que niloeum plura adscribemus.
247쪽
χαιότατον ἱρων, c;σα ταυτης τῆς θεos. καὶ γὰρ τὸ ἐν Κυπρωίρον ἐνθε νυν ἐγένετο, ως αυτοὶ λέγουσι Κυπριοι , καὶ τὰ ἐν Κυθήροισι Φοίνικές εἰσι οἱ ἱδρυσαμενοι, ἐκ ταυτ ης τλις μυ- ρινὶς ἐοντες. τοῖσι δὲ των Σκυθέων συλήμασι το ἱρον το ἐν, σκάλωνι, καὶ τοῖσι τουτων αἰεὶ ἐκγονοισι, ἐνέσκηφε η ός
ἐνέσκηψε ἡ θεοςJ ἐνσκήπτειν et
κατασκῆπrειν proprio do fulminibus immissis, doin de quihumis malis o rioribus disini us seminis ad instar immissis vel in aliquem cum impetu irruentinus. Notavit Stobolis. nd Paris uti. III, 12. q. 6. Ex Horodoto
d in eum rostenti. oditt. clodi θήχεαν, quod duduna volucrnt Butimati a. in carnuun. Inni. I. p. 25a not. quodque Dune reponi iussit Brodov. p. 157, quum Horodotus. recte Praeeipionio Grogorio Corinthio l. l. huius ad loetivi paenultim in por εneniae per D proferre soleat.
ανανδριεις. Incolas porgit causam morbi nil deum rosorro et istiusmodi hominos valdo revereri.
Quao alia do his addit seriptor luculontissimus, malim npud ipsum legi. Ad quao non satis nitetidoniatos viri docti utirias do muliobriSeylliarum morbo opiniones protu-lorunt, citatas tum a Wossolingione Lnrehoro iti noti. nd h. l. tum a Sinrkio in scriptione, qune Prodiit hoe sub titulor i. Do Nor stuθhisi. apud Plorodotum prolusio, Ionao 182I. Nolim hine ropotoro,
nulas ropiore; continebo mo in iis, ait no olim nt, Ilior nymo Mercu
ne WoAselingio . Sehwo lethaonsero probata, nmplius disquisita a Star hio nil veram Horodotol loel intolligentiam porduentit. Commonstrn-vit nimirum hicos vir doeti Asinius,soisso, mi χειαν primaria ae propria sua vi designaro virilitatis iaeturam et virilis naturno commuis talionom in muliebrem formam, certo corporis morbo ometam sp. 21. 22 seq. . At quo huiusmcidi morbosa convorsiono Scythna illo tem poro Inhorn se ex Ilippoeratis, quem Horodoti noqualem fuisse sei
mus, et Aristotelia testimonio in Ethic. Nieom. VII, 8. ni. 7 3. n)accurata disquisiticino idona eollo git. Noe his contonius protinuit
porro, similom evirationem in aliis quoquo terras rogionibus, apud alias nationes etiam nostra notato reperiri; quin adpo apud Oosdem Scythas otiamnum eundom inveniri morbum ii Adoinquo signis, quibus votoros illum descrip sorint. To tantur hoc recentioren harum regionum peregrinatores, alii, quorum testi
manu V. D. , qui ro copiosissime et necuratissimo traetata ita statuit:
248쪽
νουσον, ωστε α ιια λέγουσί τε οἱ Σκυθαι δια τουτοσφεας νοσεειν, καὶ ο ραν παρ' εωυτοῖσι τους ἀπικνεομενους
, Nostrum nuctorem verbis vos a
θηλεια vorum indiearo voluisso morbum, qui viris omnes virilita tis notas ita adimat, ut eos ad go- Dorandum non modo invalidos rod
dat sed etiam ad inutiobris nntu-rao similitudinem plano trnducat. non amplius in dubium vocari posse, sed ad liquidum Dorduetum Psso, spero atquo eonfido p. 40 . Quae disputationis anno parto ni-iora Starii ius haud minus doeto disserit do natura causis quo huius morbi muliobris, en eum nd modicorum potius rationes pertineant.
quam ad ipAum Horodotum illustrandum squa in ro nimia longummo suisso forsitan erunt qui dicant), malim apud ipsum legi; nam optimo
tinfirmantur illa, si uno do signis morbi ab Hippo rato, aliis onarrantur ae de ipsa morbi natura statuuntur. Starhii sontentiam amploxo sso video Haesorum Histor.
pathol. Untorsueh. l. p. 1873 et Staphium, situm, in libro de Gneta supra laudato pag. 3ia AOq. Do
morboso quodam n nimi statu coastitari vult Friodroiel, s Analoett. E. Natur u . IIoilhundo. Wire hiare.
dnmque osso eorum sontentiam, qui ad alphilitidom si vo morbum venoia roum hune morbum muliebro in ΠΟ-rodoti retulerint. In eandom mnistoriam poston eopiosissime inquisivit Rosonbaum in libror Dio Lust-soueho im Alterilium. Hall. l830. p. Ill seqq. , ubi varias virorum doetorum sententias protulit ipso quo hunc morbum nd pnoderastiam rotulit, ubi non tam agontis quam patientis status respiciatur. Cui obloeutus ost Paldamus in: Iahrbb. stir Philol. u. Paedag. Vol. XXX. snse. a. p. 322 seq. qui ipse ad Valekenarii sontentiam nec doro
mavult, qua do haemorrhoidis hoe
loeo cogitandum sit. At voreor ut hoc euiquam persuasorit. Do Gallis castratis, qui tanquam mulieres in lomplis so Offorant, corporis copiam saetontos, cogitat Moversi
dem ut etiam Scyuae distin , ob hanc eausam morbo hoe laborare tuos . elnpud se ab adeuntihtis Seuthioam Ierram conspiei. quomodo illi in o deti
. illi andiondi, qui ἐναγέας, i. e.
ristant. Altero loco Horodotus ad dit o ι ανδρογυνοι; ah Hippocrato l. l. iidom dicuntur ανανδρι εις. i. e. ras rati, probante Poti Etymol. Forsch. I. p. XLIV. Undo intor pretes eo confugerunt, ut Ἐναρεις Seythi eum die erent es e vocabulum . quod Graeco sermone roditido rit Hippocratos. Sod ipsam Grao Eam esse vocem coniecit Starh. l. l. pag. 25. quao originem sortasso trahat ah Iναι oco, spolior, ενα πο- ω . indoque virili vise spoliatos signis earo possit. Cis. CUI. Ἐπὶ μέν νυν oκτω καὶ εἴκοσι εrεα
est per . tomporisque continuatio
nom indieat. Vid. Fischor. ad Wollor. III, h. p. 244. - Do ipso aris gumento cons. Herodot. I, 130 et quae ibi annotantur. Susscit hoe loco monoro do illorum errore, qui in Herodoti verbis menda latere
249쪽
indo mutare volint. Ex Lareboriente illis hi viginti oeto anni inci
ciantur. Volneius autoni constituit
noti in sequontibuκ valde vitriant,
nisi quod Seholiorshomianus iniβαλον, quod non displicet Sehwoig-
gotiant a sitieulis tributum. quod singulis imposuerans. At in1βαχ-
ον si retinens, erit: . Pxigebant nsineulis quod singulis imponere so-Iehon ita ut non do certo quodam tributo imposito sit sermo , sed de eo, quod hao vol illa Oeensiono oblata subditis imponere indequo exigoro sol obniit pratitor tributum solemni Ox logo quasi impositum; cuius ratio habeatur verbis χωρὶς μὲν γὰρ τορων. Sed negotium sa-
cessunt verba continuo subieetaero oὶς δὲ του τορο v. quao si reeio posita n quo ex glossemato illata sunt, vix nlitor explicari poterunt nisi ut, quod vel praeposito nrticulo deelaratur, ad idem tributorum genus reserantur, quod paulo antea verbis χωρὶς μὲν γὰρ τορων indientum erat, indoquδε ropolitionem quandam contineant eonsulto saetam: ad quam orationis abundant inm Nostro non infrequentem
hune locum rotulit Lotron no in Iournal dos Sav. l817. pne. 4s, comparans Herodoti locos VII. 1i . asi It uo Horodoti haoe erit senton-tia ut Scythao praeter tributum toti eonti impositum n singulis
quidquid his imposnorint, exocorintniquo praetor praetor illud tria butum) vol rapinis so dederint. Undo in Herodoti vorbis si quid
δι , oncitos. oiectis verbis TOD το- ρου, quao idom vir doetus o glossa irropsisso iudieat. Quao alii nil loci intolli euntiam attulero nut OxeOgitavoro, eo nangi displieont, quo nlibrorum vostigiis omnino absunt nec ipsa commodam explicationomsuppeditant. Portinoi liuo uois ii commentum, quo scribatur: χωρὶς μὲν γὰρ mos ον επρησσον τον
inmoti mihi non antissae iunt. Aeroeto id mihi proposui o videtur Stogorus, ut triplex voxntionum genus hoe loeo ab historieo indieari existimotur: primum, quod in eorto
tributo, sivo annuo, Alvo mens irrio
consistnt, quodquo verbis indie tur: χ ωρὶς μὲν γὰρ epo ocu . ulterum, quod declaretur verbis eo κάστοιοι ἐπεβαχλου. i. o. tributum non statutum, sed divorsis temporibiis sivo lino sivo illa causa sinisculin imporatum . proni Scythia li-huorit; oxtraordinarium dixerim; torti iam doniquo, quodcunque rRpiebant singulis singuli ineursantes ne I alantes. At quo ita iam dudum anton hune locum explicatum V lneriit censor in Ephona. Ion. l Ri T. nr. 165. pag. 382. Unum hoe os sondore potoAt, qnod eum plurniis numerus anteeodat χωρὶς - το- ρων , mox de Oadom ro sequatur singularis χωρὶς - etoi moso v);
mutans, ut cum necusativo misso v
250쪽
αὲν τους πλευνας Κυαξάρης τε καὶ Μῆδοι ξεινίσαντες καὶ
καταμεθυσαντες κατεφονευσαν, καὶ ουτω ἰνεσώσαντο τὴν
54 ἀρχvν Μῆδοι. καὶ ἐπεκράτεον, τῶν περ καὶ προτερον. καὶ τήν τε Νῖνον εἷλον ώς δὲ ειλον, ἐν ἐτερωσι λογοι σι δη-
trum placet: noe magis placet, quod Ditidors recepit: χωρὶς νων praeter caedes , libris eorto seriptis omnibus invitis. κυα ξαρης τε καὶ Μῆδοι ξMνίσαντεςJ ρε ινίσαντες pro εινμαντες nune iure o Scholiorshomiano libro alioquo Parisino editum , Cum N Ator eonstantor hae sorma sit usust vid. Iaredov. p. t tu. καὶ ταγν τε πινον uenosi Cons. eum his Horod. I. 178. 48a. uio-ronymias in Chronico a Cyaxnro Modo Nitium subversam esse eum seribit, Graecum vocabulum εnεω i. o. copita sorsan hoc modo reddidit. Tompus voro, quo Ninus pia fuisse perhibetur, Lnretieriis statuit ann. Goa a. Chr. a. , Vol-noins 597 n. Chr. n. Nuper ad
Ninum a Cyaxnro eversam e AB Conis
tondit anno sim n. Chr. n. In eundem annum in idorunt Clinton. l. l. p. 269. Fis chor. l. l. p. ii KHupsold. in Disserint. do robus Λη- syr. p. 8 spee. I. et Spoe. II.
p. 45, Ita linson. Abrias. d. Λη- syr. Gesch. p. m e voratone Ionii nis a Gumpach. quom cons. ibid. p. 94 AOq. ot p. 118. Ilio on improbaro studuit, Ninum captam essoniano sis I a. Chr. n. Mnrtio menso oxeunto aut Aprili ineuntor vid.
toles Hist. Animal. VIII, 20 si 8
d. Sehnoid. eiusdsm Asκyrias hi storino ah Herodoto eonseripino meminit et quidem eo loeo, ubi do Nitii obsidiono illo locutus suorit. Sed in ipso Aristoteleo loco nunc
positum videmus Haιοδος pro Noo δοτος. Do quo viiloatur Solinoidori adnotatio et Sehoollii in selino ido-win. Philolog. IX. p. 20s, qui Oeain libros de Assyriorum historia apud Aristotelem intolligoro mavult. Do ipsa Assyria historia, quam Nostor binis hisee locis pollicetur,aeeuratius inquisivit Wosselingiua
Dissortati. IIorodoti. enp. I. p. s. Sunt Onim qui poeuli ars Nostri opus- eulum do Assyriorum historia Oxstitisso indo coneludant; quam lunm mirum profecto est, a nomine alio scriptoro posterioris notatis si ab uno Aristotolis loeo ineortas lecticianis di Aeossoris) hane Herodoti historiam Assyriam laudari. Utido mihi eerto valdo dubium videtur Horodotum unquam talo opus Praeter Musas, quas habemus, conscripsisse; qui cum saepius hoc ei tandi modo utatur, ut ad λογους vel Drnogressos vel sequentes amnn- dot loetores, hinis illis loeis onmoperis sui partem s. capiat intollo xisse videtur, quo peculiariter, per epifodi iam opinor, trneta verni do Assyriorum historia. At into opiso-dium nunc frustra qua ras in iis quas dis Horodoleo oporo Mi Ris in
script ndhuc supergunt. Neque hoc mirum. Scimus senim Herodotum multos per annos Olahornsso in opero conscribondo per singulas Pnrtes, saepiun rotractatas illas qui dom, alii μ ndditis, aliis rosechis usquo dum Thuriis versant m Ao- nona in ahqolvendo opero mor oeia
eriparet. Qui igitur de AsΑyriorum historia peculiaritor in episodio quodam stit v. e. do Lydis, do Porsis aliis eodem modo loquitur, historiam porsecutus) traetanda sibi ita proposuerat, ut initio libri iam to etores eo ablegaret, is eam ipsam