장음표시 사용
191쪽
το ἱππικον, τω δή τι καὶ ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι ὁ Λυδος. ιός δὲ
Περσεων.8l Toῖσι μὲν δη κατεστηκεε ποιορκίη. Κροῖσος δὲ δοκέων οἱ χρονον ἐπὶ μακρυν ἔσεσθαι την ποδεορκίζω, επεμπε ἐκ του τείχεος αλλους αγγέλους ἐς τὰς συμμαχίας. οἱ μὲν γαρ προτε μ ν διεπεμποντο, ἐς πέμπτον μῆνα προερεοντες συλλέγεσθαι ἐς Σαρδις τουτους ὁὲ ἐξέπεμπε την ταχίot 11υ δέεσθαι βοηθέ-S2 ειν, ὼς πODορκεομένου Αροισου. Ἐς τε δὴ ῶν τὰς αλλας ἐπεμπε συμμαχίας, καὶ δὴ καὶ ἐς Λακεδαίμουα. τοῖσι δὲ καὶ
Ηorod. II, 37 fin. et cf. quoquo Knolinor Gr. Ur. g. 528. not. 3. ἰδέα est aperies: vid. quae ad Plutarch. Flamin. monuimus pag. II.
multum etiam se illustriorem fore Lydus e stimabat. Tῶ δή et ι, pleris- quo libris probatum, loco nou movimus; aptius enim sensui videtur, quam quod Aldus odidit: eo. δή et Di. Cl. Hartung Lehr. d. Partili. I. p. 280. Verbum μέχειν hoe sonia su in animo habere, o stare, ubi
ploro illustrant loci a Wosso lingio laudati, ubi otiam infinitivum vido
pientem: I, 153. II, Di . VI, 4s. Addit Cr. Eustath. ad Homeri Odyss. XIX, II. p. 633 med. Basil. Polyb. XVIII, 28, 11. - Pro ὁ χυδος nonnulli libri . m toc,
quod ex in torpretamento ortum Creia
b28, o. ot 1lerod. I, 202. ίσφραω-eto dodi eum m lioribus eodd. iubente quoquo Broclov. p. di , quido ipsa forma pluribus disputat P. 354 seq. In f qq. χρον is δὲ est iandem, posιremo, aliquo temporis spatio interposito; vid. Rupra ad
192쪽
CLIO. I. 8 l. 82. 177επεπτωκεε ἔρις εο υσα προς Ἀργείους περὶ χωρου κώλεομένου. ρουρεος. τας γαρ Θυρεας ταυτας, ἐουσας τῆς 'Αργολίδος μοίρηνς, α ποταμομενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμονιοι. νην δε καὶ 1ὶ μεχρι
tanis praeterea acciderat contentio
usum eo refero, quod etiam post suuβαινει participium reperitur loco itis Ditivi; eons. V, 36. IX, 10 l. περι χωρου καλεομενου ΘυρεηςJErat antiqua iam Argivorum cum Lacodaemoniis contentio eaque sereeontinua do torrno utriusque finitius. Pausaniam si sequimur, Cy- Duria inprimis terra fuit, de qua itido ab antiquissima nutate utraque gens discepinbat varioque successu certabat. Sio post Phidonem, tyrannum Argivorum, denuo pugnatum legimus Olympiado XV, Argivosque victores discessisso o pugnand 1lysias commissa Olymp. XXVII, 4. Soquitur dein pugna illa, de quali. l. Herodotus, commissa eiren il1mpiad. LVIII, cuius memoriam earmina celebrabant in Laeonum Gymnopaediis roeitari solita; ut volitido hoe ipsum sestum Spartae Institutum suisso velint. Nam huius irae tus, quamvis exigui, possessio multum tamen valuit ad res Lae num firmandas eorumque imperium in Poloponneso stabiliendum, qui Insacile nune aditus pateret ad Argolidem torram eiusque urti s. Tu vid. praetor en, quae Wesselingius
laudat, Wyttentiaeh. ad Plat. Phaed. p. 2aG, ad Plutaret, . Moral. I, 2. pag. li 76. C. O. Mueller. Dor. I. p. 154 seqq. 158. De Gymnopaodiis consulatur Rubnken. ad Timasi Lex. Plat. p. 74. st quae ad Herod. VI, 67. dicontur. Add. C. F. Normann. Antiqq. Laec. p. 83 seqq.- Thyrea ipsa olim pertinuit ad Cynuriam torram ses. Herod. VIII, 73 ibiquo noti.) sitam inter Argolidem ei Laconiam et ab Areadia omontibus ad maris oram usquo extensam, sertilem ne bene cultam, do qua Veterum seriptorum locos
ginett. p. 46. Boblaye: Reeherebos gur los ruinos do Mordo p. HERODOT. I. 65. 68 seqq. Curtius Poloponnes. II. p. 375 seqq. N As Boison im Peloponnhs. I. p. 159 seqq. Ipsa Th3ron urbκ quo loeo morit sita, valdo diseeptatur. Ut enim eortumost, non longo ab eo loco portuque, cui nunc est nomen Astros, Thyream suis Ao, quam decem stadiis ninari tib suisso seribit Thueydidos IV, 57, ita in aeeuratius definiendo hoc ipso loco. quo urbs oxstructa est, in divorsas partes abiro video viros doetos, qui ipsam rogionem accuratissimo porquisivorunt. Ets-nim Curtiua l. l. p. 381 eoll. p. 567 eo inclinat, ut prope locum, qui nune dieitur Mnesi AndPene subivotorum aedificiorum ruinae cernuntur, quibus solitum per Graociam nomen Palaooonstron Thyron in Oxstitisso arbitretur: qui anno locus noti admodum distat ab Astros si iuxta maris oram meridi m Versus procosseris, ad ipsum mare situs, Propo Charadri ostia. Quod eum fieri posso neget Ross l. l. P. Ins, mavult cogit ars do iis ruinis,quao nune invoniuntur propo monastorium Ltiati. quod soptentrionem versus adseondontibus a planitie comitur in vallo Tani n Par-none profluentis. Nequo ni iter statuit Lonlio Travols in Morea II. p. 486 seqq. , dissentiolito Curtio, qui has roliquias nil RomaDam villam rosorro mavult p. 380. Ututest, vix dubium, quin in illa planitio, quno montibus ab occasu ot septentriono inclusu nil maro poristingit ea in o loen, quas dixi, comprehendit, olim morit pugnatum intor Argivos ne Spartanos valde .
que dolendum, quod In hae planitio
nulla sepulcra s. monumenta nilis
hue delecta suerint. CL otiam Bossin: Blntior fur litor. Unterhali. 1833.
193쪽
montorio IV, 179. VII, lim. - Ad
reliqua suppl. Ioas η, ut hace sit Horodoti sententia: Argivorum su- isso oram Peloponnesi omnoni indon Thyrea usquo ad Maleam promontorium quas Iotii ne vel ipsi Argivo ad occasum sita vid ori potest, cum nti Argolido usque ad illud promotitorium occasus ver usindo tendat) tam ierram continentem quam lini hemio insulam roli qui Aquo insulas. Undo patet ser
dem pertinent urtios Prasiae, Cyphanta, Epidanos, Epidolioli. At- quo sic otiam roeto necopit Curtius l. l. II. p. ali . Quo iuro luitur de orn oeciden inli dio gnueto ιι γ ι hi isto dos Peloponnes his Malen)
nceipiat, ipso viiloat. Idem antea Aoein oti. pag. 54) quaesierat, quotomporo thooeo Laeonino litu iii Argivorum diti noni votiorit, idquo intor Euhostrati regis tempus et Olympiadem undeRoxagosimam tactum sub rogo Argivorum Phidotiousseruerat, eum nuto Phidonem summii Doloponnesi penes N partntios fuerit et ad Oosdem post Phi-d noui ovorsum quoque rodiorit. Quae in mon post ipsi s Dor. I. pnu. 154) mauis dubia videbantur, ut Argivorum imporium litoris LaeOtitet anto Olymp. IV. sero potierol. Mihi quidem vix alio linoe roserrivos Re vidon tur, atque nil tempora Phidonis, qui ambiunum harum lor- rarum imporium donuo ad Argivos
GOς, eum alias inveniatur κυθηρα nomoti insulae, quae nunc appellatur Cerso. Vid. VII, 235 eoll. I ii 5. Roliqua testimonia dabit For-bigor l. l. III. p. 1016. - αῖ χοι via των νήσων erunt proxime si-ino maris Aegaei insulae; ad quas etiam Aeginam pertinere a Phi- dono Argivorum ditioni olim a die
Etam, Ot omnitio arcte cum Argi vis coniunctam suspicatur C. O.
M uellerus Aeginia. pag. 53. Quae eum ita sint, haud intelligo, cur Groto history os Greece II. p. 410 , quas insultis Noster intellexerit, AEn seire dicat.
σvνεὶθοντες v. t. a J Herodotum ita hae pust in onnrranda sequitur Pausanias II, 3ου, 5 bro vitor attigit Siraho VIII. p. 376 litis res, quae paulo nitior tradit ne exstntit npud Plutaretium Parall. Graeeo. et Romul. p. 306 A seq., qui Chrysermum nu- torsem affort. Ipsa pugna, qualisnb Horodoto narrntur, ad id eor- inmitium genus pertinet, quale per medium quoquo novum obtinuisse novimus. Ordisium s. dei iudieium vulgo vocant, euius neu npud vo-teros ox inpla desunt. Hine etiam poetarum carminibus lineo ipsa Di
194쪽
ως εωυτων πλευνες περιγεγονασι, οἱ δὲ , τους μὲν μοφωνον - τες πεφευγοτας, τον δὲ σφετερον παραμείναντα καὶ σκυλευ- σαντα τους ε κείνων νεκρους. τελος δὲ εκ τῆς εριδος συι ιπε -
πciscet ιν ιν αγωνιζομένωνJ i. o. Nec permanerent, dum illi relieti di mi arent. uod immorito Lareboro displicuit, eui vertendum videbatur: nec ia intuerent in rite tibis. Adsensum recte. rid verba minus ne- urate. Vertit tamen eodem modo
eventum proelii easpectare, ita ut praesto sint suis laboran sitis mecuriarere. Nam παραμενειν alias in athletarum robus idem esso vult nique παρακαθιζειν et ἐφεδριων do eo athleta, qui non ipse pugnans postmodo laboranti suecuriarat, ipsoque ετεδοος dieatur. - In seqq. librorum plurium auetoritalom secuti eum Gais . scripsimus
Mavήτωρ τε καὶ Xροπιος - ο θρυ- αδηςJ Ad argumentum cons. Pnu Man. II, 20. g. q. - 'Aiκήνωρ plo-riquo libri praebent, idem quo nune restitutum Stobaeo VII, 67. Xoo-uιος ob necentus rationem lauda. lur a Lohrs. De Aristarehi studiis p. 2Is. - Othryadae vietoris sa-einiis multi deinceps celebrarunt,
guine scripsisse perhibent. Quorum Ioeos eoilogit Tib. Hem stertius. ad Lucian. Contemplatii. sin. TDiai. III. p. 4l2 AOq. Od. Bis. Ex No-rodo suis verbis vix hoe colligi potest, Othryndem tropaeum erexisse adeo quo illud inscripsisso, quod sorsnti posterioris aetatis serotiatmos, sed illud unum, Othryadem
eolloetis hostium armis. quae Cn-davoribus detraxerat, nil suos r vertisse, hostium spolia ut docuia montum victoriae reportatae scelim forentem. In qua Iler Odoion Dar- ratione simplici utiquo nee improbabili nolumus illud premore, Verisimile non esse, quod unus homo tot enosorum hostium cadavera sΡΟ-liarit omnium quo nrma exuta ad suos contulerit. Talo enim quid Herodotus vix cogitasse putandus est. Et quid opus omnibus hostium caesorum armis 2 Nonno nonnullo. rum spolia satis iam victorem commonstrare poterant 7 Noe alio dii eit Thesei Apud Stobaeum l. l. Oratio. Narrationem credo amplifieantis adeo et exornantis , ubi dieit,
Othra adom mti tis spoliatis hostium
195쪽
μην 'Ἀργείων si δενα, μηὁὲ τὰς γυναῖκάς σφι ut σοφορησειν, πριν οῦν Θυρέας ίνασωσωνται. Λακεδαιμόνιοι τὰ ἐναντία
Chrysor uin Peloponnosiaeorum libro tortio citiantis narratio Morall.
II. p. 306 A. B), Amphictyones de
Othryadae victorin persuasos, ut arbitror, victoriam Spartanis detulisso. Nec quidquam do altoro proelio posthae orto. Apud Pausaniam
tat. p. 24) e loeo Philoeliori apud
Suidam s. v. οργεωνες) aliisque ad idem speetantibus t eis es. modo Pint. do Lore. VIII. p. Νl8 A. Do-mosthon. c. Timoerat. g. 21. p. 700 , vidori hanc vocem solemnern in Attieis legibus adhibitauit quare otiam h. l. eum quadam vi posita vi
tea non alerens, inde ni hoc tempore tit titerenι leue stinxerunt. Quod ad ipsam rem attinoi, alii morem Lacotium, sex quo conans alerent Rutiquioribus temporibuA, ab ipso Lyeurgo iam institutum osse volunt.
Cons. Xonoph. Laeod. Polit. XI. g. 3. eoll. Plutareh. Lysand. cap. i. p. 433 F ot Philostrat. Vit. Apollon. III, 15. p. lsu. VIII, 6. p. 335
ubi Loo Didam eomam nlere invenimus sortitudinis eausa, quo amicis mauis venerandus et hostibus terribilior videretur. Add. Philostrat. Herole. p. 132. 511 Boissonad. etes. C. F. Hermania. Antiqq. Laeonn. p. μου. Contra do Laconica logo luno mystae om nloro votabat, Plutaret, . de Sor. N. Vind. p. 550 B, ubi consul. Wyitolabaeli. Pax. 25. eo ν δὲ 1xti asγουσι τον περιλειφθεν- των τριηχοσιωνJ Do Othryadae exitu divorsa Darrantur. Sui das s. v. Othryadem sub mortuis in sentem. eum Argivi se recepiη- sent, scribit provenisse ac doin ere-eto tropaeo obiisso eo ipso in loco. Eum sequi vi lotur Theseus apud stobaon m l. l. in reliquis eum ΠΟ-rodoto quamvis consontions. Quo cum etiam convenit Epigramma Ni
eandri in Brunetiit Analoeti. T. II. p. 2 coli. alio Epigrammato Simonidis. ut somni. ibid. I. p. 130. In omnia alia abii Pausanias II 20. Argis conspici narrat statuam
196쪽
του, διαπε uti ας ἱππέας, προεῖπε, τω πρωτω επιβαντι του mina ipsius Othryndae. n Pori-lao Aleonoris istius Argivi, qui opugna salvus evnsorat) slio inter socii. Muollomis sDor. I. p. 158 not. 5) in hae Pausanino narraticino tabulas continuat no vestigia depro-hondit. ecos οἱ si111οχιτέων διεφθαρu1ωων J συλλοχιτia sunt qui ad eun-dsm λοχον porti nolit. Quorum intortius Oo gravior vidori doliebat othryadae, quum λοχοι Spnrinno rum non anteo ad hollum portinuisso vid antur, verum etinna ad vitam privatam, ut qui in eadem noto simul pugnarent, otiam dominretiori vinculo coniuneti simul ederent ne viverent. Cons. eundem Muollorum Dor. II. p. 337 seq. et supra ad Horodot. I, 65. αυτου μιν ἐν τῆ si μ ρε hcn καταχοήσασθαι εωυτονJ Do αντον ad verbio, quod ponitur, quamvis ipsoloeus post indicetur, ad orationemnneondam opinor et firmandam, dixi ad Pyrrh. pag. 144 seq. Caetorum Thyreiam diei et Thyreas satis constat, qunmquam froquens in hae voce loetionis varietas adeoque eonia susio. Cons. Dulior. ad Thu did. IV. 56 aliosque viros doetos lania datos a Muelloro in Aeginoit. p. 46 not. s. - -ταχocouai Herodoto esse, quod φονευω nliis . aut etiam διαχρωμαι, notat hoe ex loco Thomas Mag. Ρng. 224. Vid. Herodot.
I, l58. V, 121. VIII, 35. IX. 102)
reponendum esse existimat vel nul lis libris addieontibus. Pro ἐπε- παυντο Schweighneus erus maluserat ἐπεπαυατο. Do ipsa forma et h. l. ot cap. 84 s πεπαυμενα s) vid. Brodov. p. 34l. Neque enim sorma πεπαυσuαι, sed πέπαυμαι Horodotonsitata. Vocem λοι uos communi genero ab Herodoto adhibori idom Bredov. p. 273 ex h. l. ot aliis
III, 41. V, 33) obsorvat, neque
tamen eon Atantor, eum foemininum
197쪽
τείχεος δῶρα δωσειν. μετα δε τουτο, σωρησαιμμης τῆς στρα -
βασιλευς Σαρδίων, μουφὶ ου περι ut κε τον λέοντα, τον οἱ ζπαλλακνὶ ἔτεκε, Tελμησσεων δικασάντων, ως περιενειχθεν- τος του λεοντος το τεῖχος, εσοντο Σέρδιες ανάλωτοι. o δε
i. o. ei qui primus moenia adseen δε-ril. Gonitivi usum post verbum επιβαινειν in hiseo exemplis illustra vimus ad Plui. Pyrrh. p. 214. Mil. Herod. IX, 70. - Paulo post: ως Ουπροεχωρεε ,,uhi res non successit )bono editum, et probatum V, 62.
VIII. 102. Minus recto libri quidam
Idoon ote. I, 1. pag. 5l0 annotam is, Mardos, gentem Nomadum, olim Persarum at ipsius Cyri exer
Attulit locum, notanto G. . Wyttonhaebius in annotnt. ad Phaedon. p. 223 nd illustrandam sormulam οὐδεν δεινὰν μῆ, nurium est per culum, ne. Uhi alia quoque exstant exempla. Ad eoniunctivi sormam reaia pertinent, quae Bredov. p. 401 disseruit. τύλακος constanter Ho-rodotus dixit pro vulgari sormn τυ- χαξ. recte nnnotatilo et locos IIor doleos omnes indicanio Bredo v.
σιχενς Σαρ3ιων v. g. 1 l Malo πρότερος in quibusdam, quo ipso gensus ita mutaretur, ut intolligendus
esset rex Croeso prior A. Croesum proximo antecedens. Pertinet vero
isto Moles ad multo antiquiora tempora; penultimus enim Lydino roxi Ioraclidarum o x stirpo cons. I. I fuit, si fidos Eusehio in Chronio. png. 50. Multo tamen antiquior
losit not. τον 11oντα. τον OI η παλλακλε τεκνJ Leonem sacrum esso Lydis eorumque religi otio colobrari. quippe solis signum ot palladium qunsi Lydorum regum, supra iam indieavimus ad I. 50. Plura Crouetorus in Symbol. II. p. 6aa seq. Od. tert. Undo Herodoton narratio minus hahohit quod offendiit. Venit quoquo in meu-tem Graeeao nnrrntionis do Perieliqnantro, quae gravida, antequam illum odidisset. Donem paroro sibi in somnis videbatur. Vid. Pitit. Poriel. a
Tot messenses non morint δικασria iudiees), vorum coniectores et interprotes portentorum. Valelienisus suspicatur seriptum suisso εἰκασάντων loco δικασώντων. uel si ius Drnotor alia: διδαξάντων. Quorum neu trum mihi ita prohatur ut vorbum 3ικciσάντων, quod in omnibus libris Oxstat, loco moveam. Admo not Schweh. vortii kγνω σαν. quo in re simillima usus ost Nostor I. 78, nec video equidom cur minus
valoni sontentia: ..etim Telmessenses, nitiissent de re sihi ad re ponden-dtim adeoque dis endum et explienn-
198쪽
dov. p. 82, quem reo. edd. seeuti sunt. Vulentam τουτου tuetur Mnt
ibri δε προς του Tucoisv τε- Toc μαίνον τῆς π uio: Voriunt Vulgo: est autem ea. quae Tmolo oppido opposim est. Nec alitor sero Collariu9 in Notit. Orb. Antiq. II. p. li 2 pluribus locis comprobans Oxstitisso Tmolum urbem propomontem Giusdem nominis. Qianotamon tartis an hoc quoquo Ioeo in- tolligenda sit, ubi iungntur ποος εου Tuωλου τῆς ποDOς. Vehementor oquidem dubito, dissundonto vel ordino verborum, no nita attineam. Nnmque τῆς πολιος intel liuondum do Sardibus sive ipsa urbe
tis alii loel a Lnrehoro intra nitati, VI, 22. VII, 176. Et Drobat Lo tronno in Iourn. d. Savans 18l T. pne. sis. I o praepositiono πρός doniquo, cui hae notiorio gonitivum Graeci adstruunt. cons. I. li 0. 145. II. 12l ibiquo allata. IIndo mini
Da. Do Sardium urbe, quan nil utramquo Paetiali ripam sita in planitio, in qua Tmoli montos dosinunt, varia per temporum doeursum passa ost, veterum scriptorum to stimon in suppeditat Forbigor Πnndb. d. nit. Gogr. II. p. Isaseqq.; de nreo diconius ad V, 100. Quibus hoe loeo id addi volumus: quao Herodotus h. l. perscribit donreis pnrte nil Tmolum versa ita praseipiti, ut nilseendi ot expugnari
nequeat, en Ρrorsus Vera esso to-
stati sunt viri doeti, qui nostra aetato ipsa loea lineo porserutati sunt, Burgosa Greceo and Lovant
ad V. 100 eitavimus, quibus nune neeodunt Altisworth: Travols in thotrnet ete. p. 8 so sq. 241., Arian- doli Dise ovorios in Asia min. p. 2Ν. Prohoseti Erinnumnest. III. p. 26soqq. Texter Deseripi. do ΡΛsio min. III. p. 17 seqq. Nunc loco id om soro nomon Aor . Quao inrFindon f Lnndsen po illustrat. os thoniblo P. XI exhil otur Sardianao rogionis inaneto, nihil sero praehotnisi duas columnas aliaquo lapidum
rudera ot cumulos utquo ex advorso Tmolum montom. Ruirans votorum
Μαρδοςl Vulgatam te Droς, quamquam hic e libris nulla citatur lo otionis variolas, eum nitis mutandam eonsuimus in Ogτος, sonsu ipso flagitante. Ae probant exempla n Schwoighneusoro ΡrOlntn: I, 33. 5a. 85. Noe alitor uxhibet oditio Matthino, qui tamen in notis mOhol dosondi posso codicum ieetio nem αυτ ος. si Πyrooadem Lydo illi oppositum dieas: sequum Lydum aliquom ot defendero et ascendore vidissol, ipse otin D llyroeadea ote. Et so ini post: τoes λι δὴ c Deo sis teri β. Sed ea ipsa opinor monstrant, priori loco a librariis poe-eatum in αυτυς. In proximo so-
199쪽
181 HERODOTIoiari τῶν τινα Λυδῶν κατα τουτο τῆς ἀκροποδεος καταβάντα
επὶ κυνεην ανωθεν κατακυλισθεισαν καὶ ἀνελομενον, εφρα-
κεε, καὶ κατ' αυτον αλλο t Περσεω i/ ανεβιτινον. προσβάντων δε συχνων, ουτω δὴ Σαρδιες τε ηλώκεσαν καὶ παν το αστυ ἐπορθέετο.
quontihiis observa ordinem verbo rum Nostro haud inusitatum: των ei να Λυδ os. Cons. I, 85. ii .l24 alia, qtino afferre vix opus.
l. ndiuncto accusativo, notamus significationem motus, eoniuncta simul eonsilii notione: ..ad recuperandram saleam superne denotatam.
xit animo s. de me uit. Utrumquoverbum ex IIOm pro ductum. qui quoties verbo medio σθαι line advortendi, eogitandi, deliborandi notiono utatur, vel toxica unum- quom quo docere possunt. Cf. Ne
eris. Gronovius tamen vortit: adema exemplum. et Schwoiglineusciariis, quem sequitur Dindors, sonsum rangis quam verba ningula respiciens: ..el eius vestigia Iessentes plures adscendebant. In notis eo in parat Horridot. III, 4: μεταδει, κριδι ἀποστείλας τοι osi' via et αυτον. Equidem non haboo, quod a Gronovit interpretatione recodam, eum κατα soquonto accusativo haud raro sit xecundum: nisi quis malit pra positioni tribuero simili udinis signissentionem, coniunc irim quodnmmodo eum priori, ita ut κατ' αντον nite eodem modo atque ille.
Exempla suppoditabit FischoruΑ ad Wollor. III. h. pae. 181, quibus
molitis pro elo nostrum locum nil- scripsisηot, quem p. 1z9 Inudavitranteum, ubi κατα valeat post
Inin, Horodoti nnrratiotio do sar dibus eaptis snitri, in universum hoe notatum velimus, dissentientes hae in ro reperiri veteros seriptores. Paulo aliter atque Herodotus rotulit Xenophon. in Cyropaed. VIII, 2. g. 1-la; prorsus discrepat Ctesias, Oobaris eonsilio uriab m narrans captam esso, qnippe qui eontis longiκ vestimonia indutis muroque additetis tantum oppidanis terrorem iniecerit, ut idcirco eapta morit ri s. Vid. Persice. Excerpit. φ. q. , quae in ro tanta brevioru osso morito dolemus. Cio- sino nnrrationem rὐtulit Polunonias
stralege. VII. n. g. lo, sibi ipso tamen haud constans, dum alio loco
sibi d. g. 2) Cyrum iit induetis snetis rogrossum, noeto vero instruento donuo Sardos nigrossum sentis ndia positis, cum moonia defensoribus uncarent, urbe potitum osso. Quam quidem n nrrationem alio ex sonio duo tam vi dori, iam nlio loco monui. Ne ino nunc alitor mihi sta tuondum videtur . si qrineras, utra prior sit narratio. Horodoti an Ctosine, nn aliorum. Relinqvnnius Anam cuiquo fidem, cuin neutrum sino tostibus nut nuctoribus ita rotulisso mihi porsuasum sit. Cons.
notari. ad Ctesino l. l. png. Iun. Quid . quod Nnnidis, quno Croosis orti filia. oporn pnetis Cyri nuptiis tostitimis. Persis arcem Proditam misso, pocino Grnoei cecinerant, uti auctor ost Parthenius
200쪽
Erotio. 22. Areis voro ipsius historiolam quasi eontexuit Πomstor litisiun ad Luelan. Contempl. T. III. p. 3-5. iis, quas diximus, non Prn tormis Ais. aliisque, quao 'nil soriora portinent tempora, adicetis.
ενδα uoxire. ενθην ti, quam ipsam voeniam Herodotone quoquo voci xplieand no orim in in nrgino adseri piam maloque dolii in ipsum librorum textum irropsisso invenimus.
Nam in Aldi editionc leuitur hic
εὐθηνια itom qito in Parisinis nonnullis eo dieibus ot in margins schol lorshemiani, qui tamen in ipso toxtu
narianae emendationis montio nomsaeiamus. Cum enim in Modie oohio inveniatur εὐετοῖ. Horodotoum esso suspicabntur vir doetissimus 1υετυr n nomino ενετυς, forma ut ipso confitetur, multum utiquornrioro quam ενεστω. Et alia in medium protulit exempla nominum in υς oxeuntium, rariorum utiquo ne poetis magis frequontatorum.
Horodoton exempla attulit IV. 75. V, s. IX, sis. Est quidem haeo annotatio bonae senis plenissima
iis, qui singulas nominum Graoco. rum formas pornoseero velint, ad Herodotonira vero lectionem vulaniatam sollicitandam aut loco mouenia
in provorbio dicitur. Vid. Vietor. Idiotism. p. 287. Hoindors. ad Phno-don. p. 240 seq. Mon h. nil Euripid Hippol. 284. - ἐς αυτ ον pleri. quo libri. qnos ip8cis elint Naissor diris, in f xtu quamvis serihens Ie
rarum vitio hoc tribuondum. Bini libri porporam ἐς εα ον. undo vulgoti δεδευτον. quod merito dnmnat Bro-dov. p. 20 l. Cnotorum ις αυτ ον est: quod attinet nu silum s. ilistis sueta. Exompla dabit Matth. q. 578, e. p. 1l44. - Mox ἐπιτοαυ- σθαι simili sors sonsu aeeipiondum quo I, 84 fin. simplox mocνυσθαι.
Quaro non malo reddunt: inire rationea. animo assi are consilia, deli
μέγα νήπιε ΚροισεJ Consorunt Ilosiodum, qui in Opp. 28ss diait μεγα νήπιε Προση. ubi alia quoquo Goottring p. XV attulit, unde, quan-