장음표시 사용
261쪽
τους μὲν οἰκίας οἰκοδομδειν, τους δὲ δορυφόρους εἶναι, τον
ρεος παῖς, ανδρος δοκιμου ἐν Maiδοισι, ου γαρ δῆ ἐποίχὶ γε τοπροσταχθὲν ἐκ του Κυρου , ἐκελευε αυτον τους αλλους παῖδας διαλαβεῖν. πειθοuενων δὲ τῶν παίδων, ὁ Κυρος τον παῖδα τρηχεως κάρτα περιεσπε μιαστιγέων' ο δε. επεί τε μετείθη
rorum lusu sit sermo, cui certo optime convenit casas, nedes ne-
dis caro. Iu sequentibus itidem Gai Μ-
sordium sumus secuti, scribentes: τυν δί κου τινα αντων, quamquam libri, uno excepto, sorunt των δέ κου. Atque iam Wytton-
maluerat τον, qui idem verba ως εκctarco εργον προστάσσων sic verti iubet: opus unicuiqtie pro suo ipse itidieio mandrins. s. opus cuique, υι conveniret. mandana nil Platon. Phaodon. p. 215 . Tu cons. etinin
vuluntas oditiones Oli in Occupabat.
rum regum mos, ut nomo ad ipsos
accederet, nisi Dor ministros regios auton indicatus, eui ipsi aditum concessurant. Quod dotia, ut totalia, ad Persarum rogos transi is sonomi noni sero fugit. Praetor Brissonium, cuius ii eum inm supra ad I. lim citavi mi Α, cons. Hesron. ita Idoon I, l. pag. 47a. Gosenilis Phoen. monum m. p. 2η2. IInmmer Gosehielito dor Osi annon I. p. 157. I o D pθαλμοις f. Octitis, quorum erat nil rogem dosorre. quid iniit ititoto regno ngeretur, Plurima collo-git Stanto ius ad Aeschyl. Pors. veta.
Internuntiorum . qui Graeco quoquo dicuntnr αγγελια possi s. οἴ τεις
αγγελίας εἰσφίροντες. mutius intelligitur ex ipsius Herodisii l. l. Porhos onim responsa datiniit roges iis, qui ipsos adibant aut quid ali ipsis polebant. Cotis. Brissonium de rog. Pors. princ. I, 212 seq.εia δη τουτων κ . t. 1.J orati in torrupta causali sontentia oυ γαρδη ἐποίη oh v. t. 1. multisquo aliis verbis adiectis; tu es. nd I, 8. 24 Doti. 155. 174. Ad ἐκιλε Ρε metito Addondum esse o Αυρος, monitu vix opus. - 'Αρτεμβαρεος hic reliqui in inclum, eum alii recenti. edd. inutassunt in Dothi βαρε o. Tu es. Bredov. p. 232 et vid. iuno ad I. ill dixi. Idem nomen in Nieo lai Damasconi Exconitis p. 398 Oeeurrit viri nobilissimi ne pincernarum I molaeti in regia nulli, qui Cyrum puerum Ρnuporom et insorioribus muneribus nilliue lanetum nil so admittit, ae dolii do filium adoptat ot in sui ipsius locum apud Astyagem substituit, qui mortu
quo dona multa Cyro tribuit ad
summam dignitatem in in ovecto.
libris eum Gaissordio adscivimus. Ε91 vero hic: mediam aliquom p prehendere, ut IV, D4. 68, ubi cons. Vos soling. Granimntietis Grace. in
262쪽
tes tu , trabotio XV. p. 72s s. lusu prius voeabatur υγραδύτης. Λe Cyri nomon nil aliud nisi Solem signifiearo in quo titulum rogium
potius videri, ex ipsis votorum tu-stimoni ἐκ satiM e D stat. Vid. Plu- inreli. Artaxcrx. i. Ctesitio Porsiec.
g. is et quao ibi attuli pag. lui Meqq., quibuη nunc addi velim Len-gorke ad Dauiol. pag. 289 so s. Ineuticalis inseriptionibus udhue re portis Cyri nomen logitur modo
Atirus, modo Atia tis. Patris Domino non addito, ut ino edoeuit Ad. I loliκmanu. Rueontiorum Porsn-rtim roges adhuc Solis eognomino Ortiari nemo nescit. In verbis sitit eodentibus scripsimuκ περιεσπε pro περιεσπι, ut Olim oratim prossum; ad verba: των Drto Ανρου ηνοὶ σε i. e. quae a Cyroraecepisseι, pasxus esse ) cotis. II,
Hollor iti Sehnoido vin . Philolog. VIII. p. 207: nnm pronominibus
263쪽
Inndo positae attondi iussit Har- iung: Loliro d. Partiti. I. p. 17s.
nee tandem poentis dedit, reeto ex
plicanio Struvo in Quaest. IIorod. Npocim. I. p. 42, ubi quotquot apud Herodotum inveniuntur loci fortia uino ἐς Ο donec, singulari industria eollegit. Si e I, 93. s4.
cet Gron vio, ad Caiul som et Mnudation haee reserenti, quao nil Astyagona perti uero tantet. In seqq.
non ingenuo Opponit re sic respon-nio erat ea, quae inneis ingenuum doceret quam sorvi filium vel magis orat ingenua, quam quae nsorvi filio reddi potuissol. Insoqq. ἐπὶ χρονον est Histiamdiu, aliquiantiam temporis, ut IX, 22.
sontentia Herodoti tinoe ost: Cum aegre so tandem recopisset, ita dixit, eum Artonabarem so consilio dimittoro voltot ut ipso bulluleum solum ad so adductum exnmi inrepossol. μογις δη - votὲ valotiandem aliqtiando s. aestre tandem Formulam aliquot oxomplis, monotato Cr. . illustravit Ilo indorsus ad Platon. Protagor. p. 480. αν - νειχθεὶς ost se recipiens. a Ilinens. Qua de signissentiono diximus in Crougeri Meleti. III. pag. 54. Eustathius, ut idem G. notat, do usu verbi ανενεγκεῖν disputat ad Homeri Odyss. VIII, 428. Ρna. aiu, 2 l, noe huius loci oblitus ost. Ex
264쪽
θεντα τα δε αυτον είρετο ο Ἀστυάγης, κόθεν λάβοι τον παῖδα,
καὶ τίς ει η ὁ παραδους. ὁ δὲ ἐξ εωυτου τε εφνὶ γεγονεναι, καὶ
την τε κουσαν αυτον ἔτι εἶναι παρ' εωυτω. 'Aστυάγης δε μνουκ ευ βουλευε σθω εφη, επιθυμεοντα ἐς ανάγκας 1μεγαλας απικνέεσθαι ἄμα τε λεγιον ταυτα ἐσημανε τοῖσι δορυ οροισι
λαμβανειν αυτον. ὁ δὲ, ἀγόμε νος ἐς τας ανάγκας, ουτω δὴ εφαινε Τόν εοντα λογον. αρχομενος δὴ πιτ' ἀρχῆς διεξ re, τῆαλθθεδ χρεώμενος' καὶ κατέβαινε ἐς λιτάς τε καὶ συγγνώ
μζν εωυτω κελευων εχειν αυτον. 'Aστυαγης δὲ, του μὲν βου- il Tκόλου την αληθειχὶν ἐκφηναντος, λογον ῆδη καὶ ἐλάσσω μοι - έετο 'Αρπάγω δὲ καὶ μεγαλως μεμφόμενος, καλεειν αντον τους δορυφορους ἐκέλευε. ώς δε οἱ παρνην ὁ Αρπαγος, εἰρετο ιαν o Aστυάγ ς' υρπαγε, τεω δὴ μορω τὸν παῖδα κατεχ9ήσαο, τόν τοι παρεδωκα εκ θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; O δὲ Αρπαγος, ως ειδε τον βουκόλον ἔνδον ἐοντα, ου τρέπεται επὶ
o 'Ast υαγη: Haec eorte plurimorum librorum et scriptorum et impressorum lectio, quam ex uno Nanerosti libro Schwoigh. et Gai sord. mutarunt in μοDνωθίνεα δὲ pro ταδε). Alii libri: μουνωθέντα δὲ, etciδε, alii μονωοθεν, ταδε, quod Gronovius amplexus est, quodque nune re perunt Dindors et Dietseh. Uesselingius ac Valetion. pro τα/ε malunt δ η. Schwoigh. τε. Quorum neuter nobis piae et, qui cum Mat. this eo in vulgata adquiescendum duximus. Nnm, ut de reliquis in-epam, istud δὲ minus eonvenit structurao nee nisi per anneoluthiae quoddam genus rito explieari poterit. ἐπιθυμέοντα ἐς αναγκας με γαλας απιννiεσθαιJ αναγκαι ot hieot paulo post sunt tormenta. qui bus bubulcum verum dicero cogebant. Monuit Wessolitie. tum ad h. l. tum n d Diodor. III, 11. tos ἐοντα λογον, i. e. rem, ut erat. S. vertim. Cons. supra I, sis, ubi vid. Infra I, li r τον ἰθυν εται νεχογον. quod ad sentontiam corio noti differt. - Mox scripsi cita;
propter tecodens κατέβαινε, quocum per particulas τε καὶ Eoiiiiiii-ctum est, mutatum voluerunt in κελεύει s. Litinis. Quibus iuro non obsecutus est SchweighaousQ-rus, locutionem ita Oxplicans, ut ad κελευωω, quod in omnibus libris comparet, monto repoti velit καtε- βαινε, quod ipsum verbum eonstanister ista notione eum participio construatur, ut Ι 00. 118. IX, sq. Reetius tamen Matthino in Gr. Graec. I. sal, 4. pag. 1300 h. l. ad eos rotulisse videtur, in quibus
subitum orationis transitum o verbo finito in participium et vieo versa notamus, praesertim eum lioestructurno gonus Nostro haud sit infroquons. Ad locutionem κειτα
etirrere, ubi nonnulla attulit Mit selierlich.
τεχρήσαο es. quae ad 1, 82 sti. do
265쪽
Eltκ Quaest. Herodd. proposuit γε
Pro socru ti Thomas Mnu. p. di 5 ex hiae loeci landat quod sorio sorri Ρ Αsit, si in tolliuntur: sepelienistim Duravi. Sed omnes libri retitioni Protinnio ne tuonto Groii ovio ad 1, lil. quinetivo vortio in his Nostrum misso uΑum doeot II, lnu. III. 62. VI. au. VII, li T. Tu vid. etiam iiDit.
266쪽
μεγάλως, καὶ θυγατρὶ τῆ εαῆ διαβεβλη ιενος Ουκ ἐν ἐλαφρφ
Gratiam. Grnec. mni. II. p. 3 i. Sehweighaeuserus nil explicandam 1 irmam cogitaverat do vorbo ἐνε-
ni in huius uonoris Ioni-hus Antie haud in equontia, doquibus suprn inna monuimus. De κcirhβωνε eotis nil I, 116 1iii. Informa επαλιλλογητο mirum quantum eo lices variant, nec inmotiit n. ut quid suum molius μivo quod nil aceuratiorem fornino ititolligo titiam eonducere queat, indu elicias. Buti mannus in Gramin. Iuni. I. P. 325 malit eam nil illas roserro, in quibus reduplicatum nugmentum neclectum est. CL supra nilntit t. nil
I, 9u et vid. Isredi v. p. 286, quiliatio formam n suspiciono vacuam
loeutio in seu III, 15 i. Quod utiushubot libor ἐλαφριος. id morito
ro aliqua servata diis sunt ah lio mini tuis, gratiam huius rei et ngontibus et quasi reserentibus. CL C. F. Hormanti Gottositionsti. Aliortii. g. 4η. not. 8., ot Ρrnecipuo locum Xenophontis in Anabas. III, 2. Apud Herodotum IV, si sivisisti do pretio rei servilino non altior ni. quo apud Xenophoni. Momorr. II, 10, 2. Indo Dionisvid in Glossar. ad Aoschyl. Aulim. 1 aη eompnrnicum voco χόαιοτρα. quae pretium ob rem roen porandiim solutum do. elarat. Cactorum noli mirari, Astyn. gem Modorum rogona hie plano Grae- eorum moro loqui de sileris incii Didis, qualia sano carnocis iii usu misso novimus, Medis Persis ilio non ii in; noque similia dosunt iii Nieolai Damaseoui narratione nil Graee rum moroΑ ossetnt do quibus dixi in Inlirhh. s. Philol. u. Pnodag. LIX. p. 261 seqq. Qui
267쪽
252 HERODOTI τε ἡ ἄμιρτάς οἱ ες δεον εγεγόνεε, καὶ ora ἐπὶ τυχρ τι
ἐπὶ δεῖπνον κεκanto, mira ες τὰ οἰκία. 1σελθων δε τὴν Ταχι στην, ην γαρ οἱ παῖς εις μυνος, ετεα τρία καὶ δεκα κου μάλιστα γεγονιος, τουτον ἐκπεμπει, ἰέναι τε κελευίου ες υστυάγεος καὶ ποιέειν, O τι, αν ε κεῖνος κελευ s. αυτος δε περιχαρης
δείπνου, παρῆσαν οι τε αλλοι δαιτυμονες καὶ O 'Αρπαγος, τοῖσι μὲν ῖλλοι τι καὶ αυrco 'Aστυάγει παρέτι θεατο τραπεζαι επιπλεαι μηλείων κρεων, Αρπαγω δε του παιδοῦς του εωυτου, πλην κεφαλῆς τε καὶ ἄκρων χειρων τε καὶ ποδων, ταλλα 60 πάντα ' ταυτα δε χωρις ἔκειτο επὶ κανέργ κατακεκαλυμμενα.
κasta ησθῆναι. παρεφερον, τοῖσι προσεκειτο, την κεφαλὴν
tur P. 3 i a. o etι αν ἐνει εος κελεva iJ κελευη. quod euiti recenit. edd. i dedimus, satis tuotitur linguae leges, quae non optativum ut vulgo, κελευοι), Aodo niunetivum in his onuntiationibus sagitant. ευτυκτα Ah ποιησέYuενος ει χείτοι uαJ λοιμα, quod in Sane rostilibro non locitur, abesso vult we selingius, quum id om notot ntquor i τυατα, quod ipsum a Grammati- eis exponitur vocabulo Iro uti. Nec tamen talem copiam Aermonia in Horodoto nos offondoro dehoro, honomonuit schweigh. laudans Nostri I, 123: κατειογαsu ἐνου δε τουτου καὶ ἐοντος nomon. Inde roeto Verioris: .. ytiae ubi bene pria pars a --
rali numero Graecorum ex more, quo vel singuli A convivia sun euiis quo motisa appono hutur vol in opulis, quibus plure' nil ernnt, plur somnino mensae cibis rosorino hospitibus proponebantur. Vid. Nitaseli
imper eti est forma, haud inusitata in aliis qnoquo verbis apud Herodotum, cuius locos indieavit do his formis dispuinna Bredov. v. 32s. qui idem pro uηλείων. quod omnes ienoni libri, seribi iubot p.
268쪽
του παιδος κατακεκαλυμμένγὶν κώ τας χειρας κH τους ποδας 'Αρπαγον δὲ ε κέλευον προστάντες αποκαλυπτειν τε καὶ λα- βειν, τὼ βουλε τεα αυτων. πειθόμενος δὲ o υρπαγος, και ἀποκαλυπτων , ορα του παιδὴς τὰ λείμματα ' ἰδων δὲ Ουτε ἐξεπλαγγι εντος τε ἐρου του γίνεται. εἴρετο δὲ αυτὸν ὁ ' στυάγης. εἰ γινώσκοι. οτευ miρίου κρέα βεβρώκοι. ὁ δὲ και γινωσκειν εφη. και ἀρεστὼν εἶναι πῶν, το αν βασιλευς ἔρδst. τουτοισι δὲ α αει- άμενος, καὶ ἀναλαβων τὰ λοιπὰ των κρεων,
ῆiε ἐς τὰ οἰκία. ἐν θευτεν δὲ ἔμελλε, ιος ἐγὼ δοκέω, αλίσας
τῆ ἔκριναν οἱ τὴν ο4 ιν' οἱ δὲ κατὰ ταυτὰ εἶπαν. λέγοντες ως βασιλευσαι χρῆν τόν παῖδα - εἰ ἐπέζωσε καὶ sol απέθανε πρότερον. υ δὲ αμείβεται αυτους τοῖσδε ' Ἐστι τε ὁ παῖς καὶ περίεστι ' καί μι ν ἐπ ἀγρου διαιτώμε νον οἱ ἐκ τῆς κώ u λὶς παι -δες ἐστησαντο βασιλέα. ὁ δὲ παντα, ἶσα περ οἱ αληθεῖ λογωβασιλέες, ἐτελέωσε ποι σας. καὶ γὰρ δορυφορους καὶ θυρωροὐς κώ ἀγγελιηφόρους καὶ τὰ λοιπὰ παντα διατάξας ειχε.
καὶ αὐεστον εἶναι παν di. T. i. JIn qua responsiono orientalium in dolem regisque summum cultum adeo ino von rationem cognoseimu .
Rotulit linoe quoque sonoen do ira III, Ili, ae similem quandam re-8ponsionem, quam Edgnr Angli, mrox a filio unius de principum tib ipso intor et i aecepit. Onarrat Lar-
εἶχεJ praebuit Sanerosit libor
loco olentno quae glossam sapit. Hinc probanio iam dudum Tonpio in Emondd. ad Suid. P. III. p. 454 ed. Lips. eum Schwg. OlGais s. haud eunetanter roeepimus. Looulionem ipsam attigimuκ snprn I, II init. - In proxime seqq. pro φερειν unus habet εχειν; quod utrum quo diei po se monet Uesso-
ling. o Nostri loco VI au eoll. V, 8 i. VI, 42. VIII, 144. Noe hoe
269쪽
πομπους δ' ἰγω αμα πέμψ=ω. ἐλθων δὲ ἐκεῖ πατερα τε καὶ ιγὶτερα ευρήσεις ου κατα Μιτραδατ ν τε τον βουκολον καὶ την
τον πάντα λογον των πομπων πυθέσθαι. τραφῆνcti δὲ ἔλεγε υπο της του βουκολου γυναικος. γ l ε τε ταυτην αἰνέων δια παντος, ην τέ οἱ ἐν τω λόγω τα πάντα ἡ Κυνω. οἱ δὲ τοκεες παφα λαβόντες το Ουνομα τουτο, ινα θειοτερως δοκένγτοῖσι IIέρσ1iσι περιεῖναί σφι ὁ παῖς, κατέβαλλον φατιν, ως ἐκκειμενον Κυρον κr ων ἐξέθρεψε. ενθευτεν ιὲν η φατις αυτη
militudinis signissention om nessumit, ut in locis nil I, Ri laudatis. Tites. Ast. nil Pin cinis Rempublio. p. 5sis ot ni soli1 in Glossar. ad Aeschyl. Agamemn. 342. CAP. CXXII. ὁ δέ omi nus, diron rost Quod pro τας quidam exhibent
quod periphrasilee die in m ait pro μήνει ταυτην; ν 3 vero pro ἐν In voti iri I, 18 a. 195. Noe raro itaverimm plui iungi participiis, ut I, 5 ησαν iis τες, I, 146 τὶν τι- νομενα. III, 108 oto Sod libri
270쪽
κεχώρηκε. Κυρω-ἀνδρευμενω καὶ εοντι τῶν ἡλίκων ceν- 12 ιδρειοτατω καὶ προσφιλεστάτω. προσέκειτο ὁ υρπαγος δῶρα
πε si πων, τίσασθαι , στυάγεα επιθυμέων. απ' εωυτου γαρ
οἱ κατεργαστο ' ἐοντος του Ἀστυάγεος πικρου ες τους Μήδους, συμ ιιισγων ενὶ εκάστω ὁ Ἀρπαγος τῶν πρώτων Μηδων, ἀνέπειθε, ως χρὴ Κυρον προστησαμενους, τὐυ ' ἔστυ γε α παυσαι τῆς βασιλVῖος. κατεργασμενου δε οἱ τουτου , καὶ εὐντος λοί- μου. ουτω δη τῶ Κυρω διαιτωμενω εν Περσ)ὶσι βουλοιιενος
62 O 'Αρπαγος δηλῶσαι τὴν ἐωυτου γνώμην, ἄλλως uὲν Ουδαμῶς
λαγον miχανοσάμενος, καὶ ἀνασχίσας τουτου τὴν γαστερα, καὶ ουδεν αποτίλας, ῶς θὲ ειχε, ουτω εσε mi κε βιβλίον, γραφας
Mox pro ἐνεώρα dedi eum Brodov. p. a13 ἐνώρα.
Persarum tui di tim imperium. Cui in mon iure non obsecutus est Weη- selingius , ipse accuratius vulgatam interpretanη: ,,Cyrum eo oras increscen em, ni voren em. Λtquo Wytionbaebius in Soloeit. his t. png. 353 hoe vortium roserendum docuit ad antecedens nomen raucoριην, ex quo subaudiendum τιμωρὸν . ut talis indo enascatur loci sontentiar, iram ipse, ut privatus, non athi uia delatur is esse, qui vindietiam tib Astyasse misere posse e at Cyrtim videns ereseere in apem nindio oe sathi crescere et ali Mindicem): λtine a tam
ab Harpago esso pra oparata eo nimirum tempore, quo, cum Astyagea neorbus esset in Modos, cum uno eorum principe consilia agitaverat de Astyage dolietendo. In seqq. Pro κατεργασuενον, quod Gaissord. tonuerat, ei hoe loeo ot
n virorum doctorum eonaminibus proba into rotations vindicavit vesselingius: ,, Harpagus leporis artiseioso traetati ventrem seidit, nihilque pilorum vellens, prout erat,